ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ« Νεανίσκε, σοι λέγω εγέρθητι».-Ιερά Μητρόπολις Πάφου

ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ΛΟΥΚΑ

Απόστολος: Β’ Κορ. ια' 31 - ιβ’ 9

Ευαγγέλιο: Λουκ. ζ΄ 11 - 16

«Νεανίσκε, σοι λέγω εγέρθητι».

Πράξεις και φαινόμενα υπερβολικά, ασυνήθιστα, ακατανόητα, θεωρούνται και ονομάζονται θαύματα. Στη μακραίωνα ιστορία του ο άνθρωπος παρατηρώντας τη φύση και τα φαινόμενα που την χαρακτηρίζουν, δημιούργησε και κατέγραψε νόμους που εφαρμόζονται για κάθε ξεχωριστή περίπτωση. Φαινόμενα λοιπόν που βρίσκονται έξω από τους νόμους αυτούς που συνέταξε ο άνθρωπος στηριζόμενος στην παρατήρηση, προκαλούν την δίκαια έκπληξή του. Χαρακτηρίζονται θαύματα, παράξενα, υπερφυσικά. Διδαγμένος ο άνθρωπος, να παρακολουθεί συνήθη φαινόμενα, όσο έντονα κι αν είναι, επαναλαμβανόμενα όμως, αδυνατεί να κατανοήσει ή να πιστέψει κάτι που είναι έξω από αυτά που γνωρίζει. Είναι συνεπώς το θαύμα μια προσωρινή, περιορισμένη, συγκεκριμένη ανατροπή ή αναστολή ισχύος γνωστών φυσικών νόμων. Αναφέρονται στα ευαγγέλια θαύματα μικρότερης σημασίας, όπως η θεραπεία μιας ασθένειας, άλλα μεγαλύτερης σημασίας, όπως η θεραπεία παραλυτικών και τα πιο σημαντικά, η ανάσταση νεκρών, σαν αυτή που ακούσαμε σήμερα στην ευαγγελική περικοπή του Λουκά.

Το πρόβλημα που προκύπτει για την ανθρώπινη λογική, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι πώς και γιατί μπορεί να αναστέλλεται η λειτουργία των φυσικών νόμων. Υπάρχει μέθοδος, απαιτείται προϋπόθεση; Έπειτα, γιατί δεν υπάρχει τακτική επανάληψη αυτής της αναστελλόμενης ισχύος των εξωφυσικών πραγματικοτήτων σε παρόμοιες ή ανάλογες περιπτώσεις; Και τρίτο ερώτημα: Ποιος είναι εκείνος ο παράγων που έχει την δυνατότητα να καταργεί την συνεχή ακολουθία των φυσικών νόμων, όπως τους παρατηρήσαμε από τότε που βρεθήκαμε κάτοικοι σ’ αυτή τη γη;

Στη σημερινή περικοπή, λοιπόν, περιγράφει απλά και με απόλυτη σαφήνεια ο ευαγγελιστής Λουκάς, ένα πολύ σημαντικό θαύμα, μια ανάσταση νεκρού. «Και ιδού εξεκομίζετο τεθνηκώς υιός μονογενής τη μητρί αυτού, και αύτη ην χήρα». Μεταφερόταν, ανάμεσα στο πλήθος των κατοίκων της πόλεως Ναϊν, το μοναχοπαίδι μιας χήρας. «Και ιδών αυτήν ο Κύριος εσπλαχνίσθη επ’ αυτή και είπεν αυτή. Μη κλαίε». Την είδε ο Κύριος μας να κλαίει απαρηγόρητη, την λυπήθηκε μέσα από την ψυχή Του, και της είπε: Μην κλαις». Σε πολλά θαύματα θεραπείας ασθενών, ακούμε τον Κύριο, να στηρίζει την θεραπεία στην πίστη. «Κατά την πίστιν υμών γενηθήτω». Στην σημερινή περίπτωση, δεν χρειάστηκε να ζητήσει κάτι τέτοιο. Είδε την χαροκαμένη χήρα να χάνει το στήριγμά της, το μοναχοπαίδι της. Λυπήθηκε βαθιά βλέποντάς την να κλαίει γοερά. Η προϋπόθεση είναι η πολύ μεγάλη ανάγκη και η δικαιολογημένη αβάσταχτη θλίψη της χήρας. Αυτά αποτελούν για τον Κύριο έναν από τους λόγους θαυματοποιΐας. Η μέθοδος για τον Εξουσιαστή του κόσμου, απλή: «Νεαρέ μου, σε σένα το λέγω, σήκω όρθιος». Τελείως απλά, αλλά κατηγορηματικά, ως «ἐξουσίαν ἔχων» δίνει εντολή στον νεκρό που δεν επιδέχεται αντίρρηση. Γι’ αυτό και ο νεαρός που μέχρι πριν λίγο ήταν νεκρός, ανεκάθισεν στο νεκροκρέβατο, που τον μετέφερε και άρχισε να ομιλεί, προκαλώντας την έκπληξη, τον φόβο και τέλος την δοξολογία του Θεού. «Έλαβεν δε φόβος πάντας και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες ότι προφήτης μέγας εγήγερται…. και επεσκέψατο ο Θεός τον λαόν αυτού». Τους κυρίεψε όλους φόβος και δόξαζαν τον Θεό γιατί ένας μεγάλος προφήτης παρουσιάστηκε. Γιατί ο Θεός ήρθε να σώσει τον λαό του. Ασφαλώς και άλλοι πολλοί είχαν πεθάνει εκείνες τις μέρες, ίσως όχι με τις ίδιες συνθήκες, ίσως μη αφήνοντας παρόμοια προβλήματα πίσω τους. Ωστόσο αυτόν έκρινε αναγκαίο και αποτελεσματικό να επαναφέρει στην ζωή και στη χαροκαμένη χήρα μητέρα του. Γιατί δεν ήθελε να ανατρέψει, ή και να καταργήσει τον νόμο της φυσικής φθοράς, που είναι άλλωστε αποτέλεσμα της αμαρτίας των πρωτοπλάστων, όπως μας το κληροδότησαν. Συνεπώς δεν γίνεται κανόνας, η οποιαδήποτε αναστολή των φυσικών νόμων, ή κάποιου από αυτούς, ούτε μπορεί να το απαιτήσουμε ως υποχρέωση του Κυρίου, όποτε βρισκόμαστε σε δυσκολία. «Έλαβε φόβος πάντας και εδόξαζον τον Θεόν». Να δοξάσουν τον Παντοδύναμο Θεό. Ήταν και αυτός ο άλλος στόχος που πέτυχε το θαύμα. Έπειτα, την κατά περίσταση ανάγκη μας, αγαπητοί μου, την γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμάς, ο Θεός. Δεν χρειάστηκε η χήρα, να Του το ζητήσει. Είναι επίσης φανερό ότι μόνο Εκείνος έχει την δύναμη να θαυματοποιεί. «Σοι λέγω», διατάσσει επιτακτικά τον νεκρό νεανίσκο. Η θαυμαστή όμως επενέργεια της θείας δύναμης εκτός από την κάλυψη κάποιας αναγκαιότητας, προϋποθέτει την προετοιμασία μας να την υποδεχτούμε. Χρειάζεται επιπλέον και η συμμετοχή μας και για τον εαυτό μας αλλά και για τους άλλους. Η προσευχή μας για τον πλησίον μας, μπορεί να γίνει αφορμή να νοιώσει την θαυματουργική παρουσία του Κυρίου στη ζωή του. Είναι το θαύμα σαν μια αστραπή, που βρίσκει πρόσφορο σημείο να παραγάγει το αποτέλεσμά της. Η θερμή προσευχή του χριστιανού κατευθύνεται προς τον Εξουσιαστή των απάντων. Με την ακράδαντη πίστη του σε κάποιο σημείο η προσευχή μας στην πορεία της, και ανάλογα με την έντασή της, θα συναντήσει την χάρη του Θεού. Εκεί, σε εκείνο το σημείο θα γίνει το θαύμα, η ικανοποίηση της ανάγκης μας, και όχι μόνο, ή και κυρίως υλικής, αλλά κυρίως πνευματικής. Μπορεί λοιπόν και ανά πάσα στιγμή να σημειωθεί ένα θαύμα στη ζωή μας. Αρκεί να υπάρχει πίστη σταθερή, προσευχή θερμή και συνεχής. Αρκεί με πίστη να ζητούμε τη βοήθεια του Θεού, που βρίσκεται πάντα κοντά μας και γνωρίζει καλά τι ακριβώς και πότε το έχουμε ανάγκη. Γι’ αυτό μην απογοητευόμαστε, όταν περνούμε δύσκολες στιγμές. Ο Θεός είναι πάντοτε μαζί μας. Αμήν

Δ.Γ.Σ