Βίοι παράλληλοι. Παλαιός Ισραήλ και σύγχρονη Ελλάδα

 

ΒΙΟΙ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟΙ

ΠΑΛΑΙΟΣ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

Ο παλαιὸς Ἰσραὴλ ἦταν ὁ εὐλογημένος λαὸς τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸν υἱοθέτησε καὶ σ’ αὐτὸν ἐμφανίστηκε ἔνδοξα ὁ Θεός. Σ’ αὐτὸν εἶχαν δοθεῖ οἱ ἐπαγγελίες, ὁ Νόμος καὶ ἡ λατρεία (βλ.Ρωμ. θ΄ 4). Ἀπέλαυε τῆς προστασίας τοῦ Θεοῦ. Μόνο αὐτὸς λάτρευε τὸν ἀληθινὸ Θεὸ μέσα στὸ πέλαγος τῆς εἰδωλολατρίας τῶν ἄλλων ἐθνῶν. Ὁ Θεὸς εἶχε ἀναδείξει μεταξὺ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ στὶς κρίσιμες στιγμὲς τῆς Ἱστορίας του ἡγέτες μεγάλους: τὸν Μωυσῆ, τὸν Ἰησοῦ τοῦ Ναυῆ, τὸν Δαβίδ, τὸν Σολομώντα. Καὶ προφῆτες μεγάλους: τὸν Σαμουήλ, τὸν Ἠλία, τὸν Ἐλισσαῖο, τὸν Ἡσαΐα, τὸν Ἱερεμία, τὸν Ἰεζεκιὴλ κ.ἄ. Ὅλοι αὐτοὶ νουθετοῦσαν τὸ λαό, ἡγοῦντο στοὺς νικηφόρους πολέμους κατὰ τῶν ἐχθρῶν του, τὸν ἐνέπνεαν καὶ τὸν στήριζαν. Ἀπὸ τοὺς πατέρες τοῦ Ἰσραὴλ κατάγεται ὁ Χριστὸς κατὰ τὴν ἀνθρώπινή του φύση (βλ. Ρωμ. θ΄ 5).

Ὅταν ὅμως ὁ Ἰσραὴλ ἀποστατοῦσε ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ βυθιζόταν στὴν ἀσέλγεια, τὴν ποικίλη ἁμαρτία καὶ τὴν εἰδωλολατρία, οἱ μὲν προφῆτες ὄρθωναν τὸ ἀνάστημά τους, ὕψωναν τὴ φωνή τους καὶ ἤλεγχαν ἄρχοντες καὶ λαό. Ὁ δὲ Θεὸς παραχωροῦσε νὰ ταλαιπωροῦν τὸ λαό του τὰ γύρω ἀπὸ αὐτὸν ἔθνη, οἱ εἰδωλολάτρες Χαναναῖοι, Φιλισταῖοι, Ἀμμωνίτες, Μωαβίτες καὶ ἄλλοι ὅμοιοι μὲ αὐτοὺς λαοί. Αὐτοὶ ὁρμοῦσαν ἐναντίον τοῦ Ἰσραήλ, λεηλατοῦσαν τὶς πόλεις καὶ τὰ χωριά του, ἔσφαζαν ἢ αἰχμαλώτιζαν τοὺς Ἰουδαίους καὶ βύθιζαν τὸν περιούσιο λαὸ στὴ δυστυχία. Ὅλα αὐτὰ τὰ παραχωροῦσε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ συνεφέρει τὸ λαό, νὰ τὸν συνετίζει καὶ νὰ τὸν ὁδηγεῖ σὲ μετάνοια καὶ ἐπιστροφή. Καὶ ὅταν ὁ λαὸς μετανοοῦσε, ἐρχόταν καὶ πάλι ἡ εὐλογία τοῦ Θεοῦ, ὁπότε τὰ πράγματα κυλοῦσαν ἤρεμα καὶ εἰρηνικά.

Ἀλλὰ καὶ ὁ λαός μας εἶναι κατ’ ἐξοχὴν εὐεργετημένος ἀπὸ τὸν Θεό. Ὁ ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν, ὁ θεοκίνητος Παῦλος καὶ ὁ πρωτόκλητος τοῦ χοροῦ τῶν Δώδεκα ἀπόστολος Ἀνδρέας, ἔφεραν στὴν Ἑλλάδα τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου. Καὶ μεῖς τὸ δεχθήκαμε δοξάζοντας τὸν Τριαδικὸ Θεό. Καὶ δανείσαμε τὴ γλώσσα μας γιὰ νὰ γραφοῦν σ’ αὐτὴν ὅλα τὰ βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης, ἀλλὰ καὶ νὰ μεταφρασθοῦν σ’ αὐτὴν ὅλα τὰ βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στὴν ἴδια γλώσσα εἶναι γραμμένα ἐπίσης τὰ πρακτικὰ τῶν ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τὰ συγγράμματα τῶν θεοφόρων Πατέρων καὶ Διδασκάλων τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐξάλλου τὰ χώματα τῆς Ἑλλάδος, τῆς Κύπρου καὶ τοῦ εὐρύτερου ἑλληνικοῦ χώρου εἶναι ποτισμένα μὲ τὰ αἵματα τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως. Σ’ αὐτὸ τὸ χῶρο φυλάσσονται σήμερα μυροβλύζοντα Λείψανα – μερικὰ μάλιστα ὁλόσωμα –πολλῶν μαρτύρων, ὁσίων καὶ ἁγίων τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἀφήνουμε τὰ ἱερὰ Προσκυνήματα μὲ τὶς θαυματουργὲς εἰκόνες τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ ἄλλων ἁγίων. Ἀπὸ τὸ Βυζάντιο καὶ τὴν Ἑλλάδα ξεκίνησαν οἱ ἱεραπόστολοι ποὺ μετέδωσαν τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὸν πολιτισμὸ στὴν Εὐρώπη. Σήμερα δὲ Ἕλληνες ἐπίσκοποι καὶ ἱερεῖς μεταλαμπαδεύουν τὸ φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν ἀφρικανικὴ ἤπειρο, στὴν Ἄπω Ἀνατολὴ καὶ τὴν Ἄπω Δύση. Στὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει τὸ Ἁγιώνυμο Ὄρος μὲ τὴν Ὀρθόδοξη οἰκουμενικὴ ἀκτινοβολία του.

Ὅλα αὐτὰ καὶ πολλὰ ἄλλα εἶναι εὐεργεσίες τοῦ Θεοῦ στὸ ἑλληνικὸ ἔθνος. Πλὴν ὅμως σήμερα οἱ Ἕλληνες παρουσιαζόμαστε ὅτι λησμονήσαμε αὐτὲς τὶς εὐεργεσίες καί – πρέπει νὰ τὸ ὁμολογήσουμε, ἔστω κι ἂν δὲν ἀρέσει σὲ κάποιους – γίναμε ἀποστάτες ἢ πολέμιοι τοῦ Θεοῦ.

Διότι ἄρχοντες καὶ λαὸς ἔχουμε παρεκκλίνει ἀπὸ τὸν θεόσδοτο νόμο, ἢ ὀρθότερα, οἱ ἄρχοντές μας νομοθετοῦν ἀσύστολα καὶ προκλητικὰ κατὰ τοῦ Θεοῦ! Μὲ νόμους τῆς πολιτείας κτυπήσαμε κατάστηθα τὸ ἱερὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου, νομιμοποιώντας τὸν πολιτικὸ γάμο.

Τώρα δὲ τὸ ἐξευτελί ζουμε ἐντελῶς, καθὼς ἑτοιμαζόμαστε νὰ ἀναγνωρίσουμε τοὺς «γάμους» τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀφοῦ προλειάναμε τὸ δρόμο μὲ τὴν υἱοθέτηση τῆς ἐλεύθερης συμβιώσεως!

Διώξαμε τοὺς ἱερεῖς ἀπὸ τὰ σχολεῖα, ἀποκλείοντας τὰ παιδιά μας ἀπὸ τὸ λυτρωτικὸ Μυστήριο τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως. Σχεδὸν καταργήσαμε τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν. Εἴμαστε στὰ πρόθυρα ψηφίσεως νόμου περὶ ἐλεύθερης χρήσεως ναρκωτικῶν, ὁ ὁποῖος πλήττει κατάστηθα τὴν οἰκογένεια, ἀφοῦ ἡ νεολαία ἐνθαρρύνεται στὴ χρήση τους. Καὶ παρατάσσουμε διάφορες δικαιολογίες, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἀκούγεται καὶ τὸ γελοῖο ἐπιχείρημα, γιὰ νά...ἀποσυμφορήσουμε τὶς φυλακές! Χωρὶς νὰ σκεφθοῦμε ὅτι ἀποσυμφορώντας τὶς φυλακὲς θὰ προξενήσουμε συμφόρηση__ στὰ νεκροταφεῖα – ἴσως γι’ αὐτὸ σπεύσαμε νὰ νομιμοποιήσουμε τὴν καύση τῶν νεκρῶν – καὶ θὰ αὐξήσουμε τὴ δουλειὰ τῶν γραφείων κηδειῶν!... Ἐνῶ ἔχουμε τεράστιο πρόβλημα ὑπογεννητικότητος, νομιμοποιήσαμε τὶς ἐκτρώσεις,τὶς ὁποῖες καὶ χρηματοδοτοῦμε! Κάναμε στὸ Θεὸ τάμα νὰ κτίσουμε Ναὸ εὐγνωμοσύνης γιὰ τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τὸν τουρκικὸ ζυγὸ καὶ τώρα ἐδῶ καὶ 190 χρόνια δὲν τὸ πρα γ ματοποιήσαμε· ἐνῶ θὰ κτίσουμε τέμενος γιὰ τοὺς Μουσουλμάνους ποὺ μᾶς βασάνιζαν καὶ μᾶς ἔσφαζαν ἐπὶ 500 χρόνια!...

Ἀλλὰ τί νὰ πρωτοαναφέρουμε ἀπὸ τὶς ἐκδηλώσεις τῆς ἀνταρσίας μας κατὰ τοῦ εὐεργέτου μας Θεοῦ; Τί τὸ παράξενο λοιπὸν ἂν γίναμε περίγελως στοὺς γείτονές μας, «μυκτηρισμὸς καὶ χλευασμὸς τοῖς κύκλῳ ἡμῶν»; (Ψαλμ. οη΄ [78] 4).

Οἱ Τοῦρκοι ἐδῶ καὶ σχεδὸν 50 χρόνια μᾶς ἐμπαίζουν καὶ μᾶς ἀπειλοῦν ἀνοικτά. Τὸ ἴδιο, τὰ τελευταῖα χρόνια, καὶ οἱ Σκοπιανοὶ καὶ οἱ Ἀλβανοί. Ὅπως καὶ τὸν παλαιὸ Ἰσραὴλ τὰ γύρω ἔθνη. Καὶ τότε μὲν ὑπῆρχαν οἱ ἄγρυπνοι προφῆτες ποὺ ἤλεγχαν ἄρχοντες καὶ λαὸ καὶ καλοῦσαν σὲ μετάνοια. Σήμερα οἱ προφητικὲς φωνὲς ποὺ ἀκούγονται ἀπὸ τὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐλάχιστες.

Οἱ δὲ πολιτικοί μας προεξάρχουν στὴν ἀποστασία μὲ τρόπο κατεξοχὴν προκλητικό, ἀφοῦ νομοθετοῦν κατὰ τῶν νόμων τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ τῆς ψυχῆς τοῦ ἰδίου τοῦ ἔθνους. Ἐνῶ τὰ ΜΜΕ καὶ κρατικὰ ὄργανα κάνουν ὅ,τι τοὺς εἶναι δυνατὸν γιὰ νὰ λησμονηθεῖ ἡ ἱστορία, τὰ ἤθη, ἡ εὐσέβεια, ἡ γενναιότητα καὶ ἡ ἀγάπη στὴν πατρίδα μας.

Δὲν πρέπει λοιπὸν νὰ ἐκπλαγοῦμε ἐὰν ὁ Θεὸς σηκώσει τὴ χάρη του καὶ ἀποστρέψει τὸ πρόσωπό του ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ἂς μὴ θεωρηθεῖ ὁ λόγος αὐτός, λόγος ἀπαισιοδοξίας ἢ κινδυνολογίας. Τὰ ἔθνη ποὺ λησμονοῦν ἢ ἐναντιώνονται κατὰ τοῦ Θεοῦ, ἀνοίγουν μόνα τους τὸ δρόμο τῆς καταστροφῆς τους. Αὐτὸς εἶναι νόμος διαχρονικὸς καὶ παγ κόσμιος, ὁ ὁποῖος λειτουργεῖ μὲ μαθηματικὴ ἀκρίβεια. Ὁ ὁποῖος ὅμως μπορεῖ νὰ ἀκυρωθεῖ, ἂν δείξουμε ἔμπρακτη μετάνοια καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ ὁ λαός.

Μόνον τότε θὰ μπορέσουμε νὰ ἀπευθυνθοῦμε στὸν Θεὸ καὶ νὰ Τοῦ ποῦμε τὸ λόγο τοῦ Ψαλμωδοῦ: «Ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου» (Ψαλ. μγ΄[43] 27).

«Ο ΣΩΤΗΡ»1/11/2011