Η μνήμη του αναφέρεται μόνο στον Λαυριωτικό Κώδικα Β 4φ. 133, όπου υπάρχει και πλήρη Ακολουθία του με Κανόνες. Δημοσιεύθηκαν από τον L. Petit στο Byz. Zeitschrift τ. ΙΓ (1904) σελ. 398-420 και από τον Δημητριεύσκη στο Κίεβο το 1911.
Ο αυτοκράτορας Νικηφόρος Φωκάς εκτός του ότι ήταν άριστος και αδάμαστος πολεμιστής ήταν γνώστης και υπερασπιστής του χριστιανισμού.Είχε πολλές και ποικίλες συναναστροφές με κληρικούς και πνευματικούς ανθρώπους, τους οποίους συμβουλευόταν ακόμη και για τις εκστρατείες του. Μην ξεχνάμε τις βοήθειες που του πρόσφεραν στην Κρήτη αλλά και σε άλλες περιοχές των εκστρατειών του, ο Ιωάννης ο Ξένος αλλά και ο Νίκων ο «Μετανοείτε», πρόσωπα τα οποία έχουν ανακηρυχθεί από την ορθόδοξη εκκλησία, Άγιοι.
Φίλος έμπιστος και πνευματικός σύμβουλος του αυτοκράτορος Νικηφόρου,ήταν Αθανάσιος ο Αθωνίτης. Αυτός ήταν ο οποίος συνέβαλε και στην ίδρυση της ιεράς μονής της Μεγίστης Λαύρας αλλά και αργότερα στην ανάπτυξη της μοναστικής ζωής στο Άγιον Όρος.
H ίδρυση μεγάλων μονών εν τω Άθω, άρχισε κατά το δεύτερο μισό της ι΄ εκατονταετηρίδος δια του μοναχού Αθανασίου. Στην Κωνσταντινούπολη γνώρισε τον Μιχαήλ Μαλεϊνον, τον περίφημο ηγούμενο της μονής Βηθυνίας,όπου και ακολούθησε αυτόν ως μοναχός. Εκεί μετέβη στο Άγιον Όρος. Δια μέσω του Μιχαήλ, είχε γνωρίσει τον ανιψιό αυτού Νικηφόρο Φωκά, ο οποίος προσκάλεσε τον Αθανάσιο στον πόλεμο της Κρήτης κατά των Σαρακηνών. Εκεί ο Νικηφόρος παρεκάλεσε αυτόν, επιστρέφων εις Άθων, να ιδρύση Λαύραν,ίνα και αυτός μονάση εν αυτή. Ο Αθανάσιος εκπλήρωσε την παράκληση του Νικηφόρου και ίδρυσε Λαύρα το 963 μ.Χ. Επίσης ο Νικηφόρος, προτρέψας τον Αθανάσιο να ιδρύση Λαύρα, ώρισε εν τω σχετικό διατάγματι να είναι αυτή «αυτοδέσποτος και αυτεξούσιος».
Όταν ο Αθανάσιος πληροφορήθηκε ότι ο Νικηφόρος έγινε αυτοκράτωρ,ήλθε σε προσωπική συνάντηση μετ’αυτού, κατά την οποίαν ο Νικηφόρος του υποσχέθηκε ότι θα ζει βίο ενάρετο, ασκητικό και ότι με την πρώτη ευκαιρία θα επισκεφθεί το Αγιώνυμο Όρος. Ο Νικηφόρος, πράγματι μέσα στα ανάκτορά του ζούσε βίον ασκητικό και πνευματικό. Έτσι άλλωστε εξηγούνται και δυο τινά, ότι συνήθιζε να κοιμάται επι του δαπέδου του κοιτώνος, σκεπασμένος με το ράσο του θείου αυτού Μιχαήλ, δεύτερον ότι η αυτοκράτειρα Θεοφανώ, ήταν αναμεμειγμένη στην κατά αυτού συνωμοσία.Έτσι και εξαιτίας της δολοφονίας του δεν μπόρεσε να εκπληρώσει την επιθυμία του να μετέβη εις το Άγιον Όρος.
Ένεκεν της γνωριμίας του με τον Όσιο Αθανάσιο, όπου ο Νικηφόρος έκανε εκστρατείες ίδρυε και ιερές μονές καθώς παρότρυνε και πολλούς χριστιανούς να ακολουθήσουν τον μοναχικόν δρόμον και να πηγαίνουν σε μοναστήρια.
Η γνωριμία του Νικηφόρου με τον Όσιο Αθανάσιο, του πρόσφερε ποικίλα πνευματικά αγαθά αλλά και ο Αθανάσιος δεν τον άφηνε να εκστρατεύσει σε χώρες χωρίς να τον συμβουλεύσει. Ο Αθανάσιος, βλέπουμε ότι προεφήτευσε τις αποτυχίες στην εκστρατεία προς την Σικελία. Αλλά και ο βασιλέας δεν έπαυσε να περιβάλει την Λαύρα δια των ευεργεσιών αυτού. Και σήμερα ακόμη κοσμούν τον νάρθηκα της εκκλησίας χάλκινες πύλες, οι οποίες είναι δωρεές του Νικηφόρου Φωκά.
Με την άδικη τελευτή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Νικηφόρου Φωκά,θρήνος και λύπη κυρίευσε τις καρδιές των Αθωνιτών μοναχών αλλά και του πνευματικού πατρός αυτού, Αθανασίου. Έκλαυσαν πικρώς πάντες, διότι δια αυτούς είχε καταστεί «υπερ πάντας σεπτός μάρτυς». Το τυπικόν του μοναστηριού καλεί αυτόν Αγιώτατον και μάρτυρα Βασιλέα, καθώς υπάρχει και στην μονή του Οσίου Αθανασίου, στην Μεγίστη Λαύρα, πλήρης ακολουθία του εσπερινού και όρθρου αναφερόμενη στα παλαίσματα αυτού του Αγίου ανδρός. Αναγνωρίζοντας έτσι πάντες, ότι η προσωπικότητα του Νικηφόρου Φωκά, εκτός ότι πρόσφερε πολλά στην χώρα δια των κατακτήσεών του και την απέλαση των αράβων, πρόσφερε και στον χριστιανισμό με την ίδρυση όχι μόνο μοναστηριών αλλά παραβαίνοντας και στην ανακατάταξη του μητροπολιτικού συστήματος, όσον αφορά τις μητροπόλεις της νήσου Κρήτης.
Επίσης οφείλουμε να αναφέρουμε ότι στο χωριό, Προφήτης Ηλίας της νήσου Κρήτης, το 2002 ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος,έστησε ανδριάντα του αυτοκράτορος Νικηφόρου δια λαμπράς και μεγαλοπρεπούς τελετής. Καθώς και πλησίον αυτού υπάρχει και το ασκητήριο και ο τόπος προσευχής του Αγίου Νικηφόρου Φωκά, του Βυζαντινού Αυτοκράτορα.
Δια τούτο και τιμάται ο Νικηφόρος Φωκάς, ως Άγιος της ορθοδόξου εκκλησίας μας την 11η Δεκεμβρίου.
Στεφανίδου Β. Εκκλησιαστική Ιστορία, 1970, σελ. 459
Gustave Schlumberger, «Ο Αυτοκράτωρ Νικηφόρος Φωκάς», σελ. 370, Αθήνα 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά