Κυριακή της Απόκρεω (Ματθ. 25,31-46) Το παγκόσμιο δικαστήριο + Μητροπολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος

Κυριακή της Απόκρεω (Ματθ. 25,31-46)

Το παγκόσμιο δικαστήριο

Και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη» (Ματθ. 25,32)
ΧΘΕΣ, αγαπητοί μου, ψυχοσάββατο, μνήμη δηλαδή των προσφιλών μας νεκρών. Σήμερα Κυριακή, Κυριακή της Απόκρεω.

Τι είναι απόκρεω; απόκρεω iσον αποχαιρετισμός της κρεοφαγίας, προοίμιο της αγίας και μεγάλης τεσσαρακοστής, προανάκρουσμα για αγώνες πνευματικούς. Άλλα δυστυχώς ό κόσμος, με τη σατανική ιδέα ότι τις μέρες αυτές όλα επιτρέπονται, εκτρέπεται σε μεγάλες αμαρτίες. Σήμερα λοιπόν, πού πολλοί οργιάζουν, ή αγία μας Εκκλησία ώρισε να διαβάζεται στους ναούς της Ορθοδοξίας το φοβερότερο ευαγγέλιο όλου του χρόνου, το ευαγγέλιο της μελλούσης κρίσεως. Όποιος τ' ακούει κ' έχει μέσα του ένα μόριο πίστεως και λογικής, τρέμει.

Το ευαγγέλιο μας προειδοποιεί όλους. Θα γίνη κρίσης, δικαστήριο παγκόσμιο, κι ό δικαστής πού θα μας κρίνει είναι ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Θα χωριστή ή άνθρωπότης σε δυο μεγάλες παρατάξεις• από τη μια οι δίκαιοι, από την άλλη οι αμετανόητοι αμαρτωλοί. Και θ' ακουστούν δύο τελεσίδικες - αμετάκλητες αποφάσεις• ή μία «Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην ημίν βασιλείαν...», ή άλλη «Πορεύεσθε άπ' εμού οί κατηραμένοι εις το πυρ το αίώνιον...», στην αιώνια κόλαση (Ματθ. 25,34,41).

—Κόλασης; Ποιος πιστεύει σήμερα κόλαση!
Ό Ιερός Χρυσόστομος λέει• Θα ήθελα κ' εγώ να μην ύπάρχη, γιατί είμαι αμαρτωλός και τη φοβούμαι• και όμως υπάρχει Κόλασης. Όσο βέβαιο είναι ότι υπάρχει νύχτα, τόσο βέβαιο είναι ότι υπάρχει Κόλασης, κρίσης και ανταπόδοσης.

Που το στηρίζουμε αυτό; Μήπως είναι ένας μύθος με το όποιο εμείς οί κληρικοί αποκοιμίζουμε το λαό; Ή αλήθεια της μελλούσης κρίσεως και ανταποδόσεως έχει ισχυρά στηρίγματα. Το ένα είναι, ότι το φωνάζει ή δικαιοσύνη Το άλλο, ότι το φωνάζει όλος ό κόσμος. Και το τρίτο και σπουδαιότερο, ότι το βεβαιώνει ό λόγος του Θεού. Επιτρέψτε μου αυτά να τα αναλύσω.

• Είπα, ότι το φωνάζει ή δικαιοσύνη. Διότι ή δικαιοσύνη είναι αίτημα παγκόσμιο. «Δικαιοσύνην μάθετε, οί ενοικούντες επί της γης» (Ήσ. 26,9), ψάλλει ή Εκκλησία τη Μεγάλη Εβδομάδα.

Άλλα που δικαιοσύνη; Αν ρίξουμε ένα βλέμμα και στη δική μας κοινωνία αλλά και σε παγκόσμιο κλίμακα, στις διεθνείς σχέσεις των λαών, θα δούμε ότι δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Δέ' βασιλεύει ό νόμος του Χριστού μας, το «Αγαπάτε αλλήλους» (Ίωάν. 13,34). Στις κοινωνίες μας, παρ' όλα τα επιτεύγματα τους, βασιλεύει ό νόμος της ζούγκλας ότι «το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό». Εγκλήματα γίνονται καθημερινώς σε όλες τις χώρες• εγκλήματα εκτελεσμένα με τέτοια εντέλεια, πού κι ό ικανότερος αστυνόμος να μη μπορεί να τα εξιχνίαση. Ό ένοχος μένει ασύλληπτος, περιγελά και περιπαίζει τις αρχές. Οι δράστε περιφέρονται ασύλληπτοι, μερικές φορές τιμώνται κιόλας!

Υπάρχουν εγκλήματα ατιμώρητα. Άλλοι βλαστημούν τα ιερά και όσια, άλλοι στα δικαστήρια ορκίζονται στο Ευαγγέλιο, γυναίκες αφήνουν τους άντρες τους και συζούν με άλλους, άντρες αφήνουν τις γυναίκες τους και ζουν μετά παλλακίδων, άλλοι σκληροί κι απάνθρωποι ρουφούν το αίμα του φτωχού και κάνουν περιουσίες..., και όλοι αυτοί μένουν ατιμώρητοι. Ατιμώρητα τα εγκλήματα. Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη αποδεικνύεται ανίσχυρη. είναι, όπως έλεγε ένας αρχαίος φιλόσοφος, ένα αραχνόπανο πού πιάνει μυγάκια, μα οί σφήγκες το σχίζουν και περνούν. Ή ανθρώπινη δικαιοσύνη συλλαμβάνει τα μικρά και ασήμαντα• τα μεγάλα εγκλήματα μένουν ατιμώρητα Και τι θα γίνη λοιπόν; αυτοί θα μείνουν ατιμώρητοι αιωνίως; Όχι! διαμαρτύρεται ή συνείδησης. Το ένστικτο του δικαίου, πού ό Θεός εφύτευσε μέσα μας, φωνάζει, ότι οπωσδήποτε θα έρθει μέρα πού οι εγκληματίες των «τελείων» εγκλημάτων, οί παραβάτες των ηθικών διατάξεων, θα συλληφθούν στα δίχτυα της αδέκαστου δικαιοσύνης. Αν ύπάρχη Θεός —και υπάρχει Θεός—, θ' απονείμει το δίκαιο, θα τιμωρήσει το έγκλημα και θ' αμείψει την αρετή.

• 'Αλλ' ότι υπάρχει κρίσης και ανταπόδοσης το φωνάζουν οί άνθρωποι όλης της γης. Σ' όλο τον πλανήτη μας παλαιότεροι και νεώτεροι, όλοι —με ορισμένες παραλλαγές— έχουν το
ίδιο ένστικτο, την ίδια ιδέα, την ίδια παράδοση.

Ένα υπενθυμίζω• όταν το δικαστήριο των Αθηνών αδίκως καταδίκασε εις θάνατον τον Σωκράτη, πού αναγκάστηκε να πιει το κώνειο, τότε εκείνος είπε• Φεύγω και πηγαίνω σ' έναν άλλο κόσμο• εκεί υπάρχουν δικασται αμερόληπτοι, ό Αιακός, ό Μίνως, ό Ραδάμανθυς• αυτοί εκεί θα μου αποδώσουν δικαιοσύνη. Πιστεύω στη θεία δικαιοσύνη, όχι στην ανθρώπινη.

• Ναι, υπάρχει κρίσης καί ανταπόδοσης. Το απαιτεί το αίσθημα του δικαίου, το φωνάζουν
οί παραδοθείς όλων των λαών. 'Αλλά το μεγαλύτερο επιχείρημα είναι ή μαρτυρία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Όλοι ψεύδονται, όλοι σφάλλουν, αλλά ό Χριστός δεν έσφαλε.
Ό,τι είπε βγήκε αληθινό, ό,τι προφήτευσε όλα πραγματοποιήθηκαν. Προφήτευσε, ότι ό ναός του Σολομώντος, το καύχημα των Εβραίων, θα καταστροφή και δέ' θα μείνει «λίθος επί λίθον» (Ματθ. 24,2)• καί όντως κατεστράφη. Προφήτευσε, ότι οί δώδεκα ψαρά δες θα γίνουν παγκόσμιοι διδάσκαλοι καί το κήρυγμα τους θα φτάσει σε όλη τη γη• καί όντως σήμερα κοντεύει να γίνη γνωστό σχεδόν παντού. προφήτευσε, ότι ή Εκκλησία του θα πολεμηθεί από όλες τις δυνάμεις του Άδου μα δέ' θα νικηθεί• καί πράγματι οί τόσοι διωγμοί δεν την αφάνισαν. Μέχρι σήμερα, ότι είπε βγήκε αληθινό έτσι καί ό λόγος του αυτός, ότι θα 'ρθη ή ώρα πού ό Θεός θα δικάσει τον κόσμο, θα πραγματοποιηθεί.

Πότε θα γίνη αυτό; ποια μέρα; ποια ώρα; ποια στιγμή; Άγνωστο. Όπως είναι άγνωστη ή ώρα του σεισμού, έτσι καί ή ήμερα της κρίσεως. Σε μια ώρα πού γλεντούν καί οργιάζουν, πού βλαστημούν το Θεό, πού κλέβουν καί ατιμάζουν πού ασχημονούν καί κυλιούνται στο βόρβορο, τέτοια ώρα θα έρθει ό Κύριος ημών Ιησούς Χριστός για να μας κρίνει.

Πώς θα γίνη ή κρίσης; Ή Γραφή με φοβερές εικόνες λέει Τι θα προηγηθεί. Ό ήλιος θα σκοτιστεί, θα σβήσει σαν κερί. Τα άστρα θα πέσουν σαν τα φύλλα του δέντρου στο σφοδρό άνεμο, τα βουνά θα λειώσουν σαν μολύβι, τα ποτάμια θα ξεραθούν. Καί τότε θα φανεί σημείον μέγα, ό τίμιος σταυρός. «Οψονται εις ων έξεκέντησαν», ακούμε τη Μεγάλη Παρασκευή (Ίωάν. 19,37)• ότι θα δουν, λέει, το ση μείον του Εσταυρωμένου. Άγγελοι καί αρχάγγελοι θα συνοδεύουν, καί τότε θα παρουσιαστή ό Κριτής του κόσμου• όχι πλέον ως αδύναμο νήπιο, άλλα ως κυρίαρχος του σύμπαντος. «Όποια ώρα τότε», αδελφοί μου!

«Και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη» (Ματθ. 25,32). Άνθρωποι φτωχοί καί άσημοι, αλλά καί επίσημοι• βασιλείς, αυτοκράτορες καί τύραννοι πού σκόρπισαν τον τρόμο καί το φόβο, αλλά καί φτωχοί καί απένταροι πού δεν έχουν ψωμί να φάνε• ρακένδυτοι καί ζητιάνοι, αλλά καί πλούσιοι πού διασκεδάζουν με πολυτέλεια καί χλιδή• αγράμματοι πού δέ' μπορούν να βάλουν την υπογραφή τους, αλλά καί επιστήμονες, Πλάτωνες καί Αριστοτέληδες καί Αϊνστάιν γυναίκες αλλά καί άντρες• μικρά παιδιά, αλλά καί ασπρομάλληδες γέροντες• Ανατολή και Δύσι, Βορράς καί Νότος, όλες οί γλώσσες καί οί φυλές, από τον Αδάμ μέχρι τον τελευταίο θνητό, όλοι σαν θάλασσα με άπειρα κύματα, θα είμεθα ενώπιον του Κυρίου. Καί ό Χριστός θα δικάσει• καί θα πει στους μεν «Δεύτε οί ευλογημένοι του πατρός μου...», στους δε «Πορεύεσθε άπ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αίώνιον...» (έ.ά.).

Απίστευτα αυτά; 'Αλλά είναι πραγματικότης. Όσο βέβαιο είναι ότι αύριο ξημερώνει Δευτέρα, έτσι είναι βέβαιο κι ότι θα έρθει ή ήμερα εκείνη. «Εστί δίκης οφθαλμός ός τα πάνθ' ορά», έλεγαν οί αρχαίοι προγονοί μας. Υπάρχει ένα μάτι πού τα βλέπει όλα, ένα αυτί πού τ' ακούει όλα, κ' ένα χέρι πού τα γράφει όλα. Ναι, θα έρθει εκείνη ή στιγμή.

Αδελφοί μου! Κ' εγώ πού τα λέω κ' εσείς πού τ' ακούτε να προετοιμαστούμε για την ήμερα αυτή. Να έχουμε έτοιμη την απολογία μας ενώπιον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, καί ό Θεός δια πρεσβειών της ύπεραγίας Θεοτόκου να μας ελεήσει. Κανείς μας να μην ακούσει τον κεραυνό «Πορεύεσθε άπ' εμού εις το πυρ το αίώνιον...», αλλά όλοι ν' ακούσουμε τη χαρμόσυνη φωνή «Δεύτε οί ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ήτοιμασμένην ύμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου» αμήν.

Επίσκοπος Αυγουστίνος
ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΗ ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΟΥ ΆΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΠΤΟΛΕΜΑΙΔΑ ΤΗΝ 1-3-1981. ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΜΗΣΗΣ 6-3-2005