Μήπως σας προτρέπω να μοιράσετε όλη σας την περιουσία; Απολάμβανε κάθε άνεση, και όταν ικανοποιήσεις την ανάγκη σου, εκείνα, που περισσεύουν και σου είναι άχρηστα, κάνε τα χρήσιμα και μοίραζέ τα σ’ εκείνους, που πιέζονται από την πείνα και παγώνουν από το κρύο· και με τα χέρια εκείνων τα στέλνεις στη δική σου πατρίδα, στην οποία θα πας ύστερα από λίγο. Αυτοί, βέβαια, θα σου φανούν ιδιαιτέρως χρήσιμοι, όταν μεταβείς εκεί· και όταν μεταβείς εκεί, θα τα βρεις όλα ευτρεπισμένα και θα απολαύσεις εκεί περισσότερο πλούτο, όταν δεις αυτά να έχουν πολλαπλασιασθεί από εκείνους, που τα μετέφεραν, ή, καλλίτερα, να έχουν πολλαπλασιασθεί από τη φιλανθρωπία του Θεού.
Μήπως το πράγμα αυτό έχει κάποιο κόπο; Μήπως κάποια φροντίδα και μέριμνα; Δεν σου χρειάζονται ζώα για τη μεταφορά, ούτε ο φύλακας, ούτε κάποιος άλλος παρόμοιος. Διότι το δρόμο εκείνο δεν τον βαδίζει ούτε ληστής, ούτε κλέπτης για ν’ αρπάξει εκείνα, που στέλνεις εσύ. Αλλά εκείνα, που θα βάλεις στα χέρια των φτωχών, αυτά θα τα τοποθετήσεις σε ασφαλές ταμείο, δηλαδή, στο χέρι του Θεού. Αυτό θα τα φυλάξει ακέραια· και, όταν επανέλθεις στην πατρίδα σου, μαζί με την απόδοση εκείνων και θα σε ανακηρύξει και θα σε στεφανώσει και θα σε εγκαταστήσει εκεί με κάθε ευρυχωρία και άνεση.
Ας σπείρουμε, όσο είναι καιρός
Ας αδειάζουμε, σας παρακαλώ, αυτά που περισσεύουν στις κοιλιές των φτωχών, και ας σπείρουμε, όσο ακόμη είναι καιρός, για να θερίσουμε στον κατάλληλο καιρό και να μη μετανοήσουμε αργότερα ανώφελα, αφήνοντας αυτή την ευκαιρία. Μήπως ο φιλάνθρωπος Θεός, λοιπόν, γι’ αυτό σου χάρισε περισσότερα αγαθά, για να δαπανήσεις αυτά, που σου δόθηκαν, μόνο για τη δική σου ανάγκη και τα υπόλοιπα να τα κρύψεις μέσα στα θησαυροφυλάκια και τα κιβώτια; Όχι γι’ αυτό, αλλά για να γίνει, σύμφωνα με την προτροπή του αποστόλου, το δικό σου περίσσευμα, συμπλήρωμα του υστερήματος των άλλων (Β΄ Κορ. 8,13). Και σύ, ίσως, να απολαμβάνεις τα αγαθά σου παραπάνω από ό,τι πρέπει, και να χρησιμοποιείς πολλά χρήματα για τις απολαύσεις και τα ενδύματα και για την άλλη πολυτέλεια, και να ξοδεύεις ακόμη και για τους υπηρέτες και τα ζώα· ο φτωχός, όμως, δε σου ζητάει τίποτε από αυτά, παρά μόνο να καταπραΰνεις την πείνα του και να του προσφέρεις την αναγκαία βοήθεια και την καθημερινή τροφή, ώστε να ζήσει και να μην πεθάνει. Και ούτε αυτό μπορείς να το κάνεις· και ούτε σκέπτεσαι ότι, πολλές φορές (γίνεται αυτό), μπορεί ξαφνικά να αρπαγείς στον ουρανό και όλα όσα συγκέντρωσες θα τα αφήσεις εδώ και θα έλθουν κάποτε στα χέρια των έχθρων σου και των αντιπάλων σου· εσύ ο ίδιος, όμως, θα φύγεις για εκεί παίρνοντας μαζί σου όλα τα αμαρτήματα εκείνων, από τους οποίους συγκέντρωσες τα πλούτη. Και τί θα πεις τη φοβερή εκείνη ήμερα; Και πώς θα απολογηθείς αφού έδειξες τόση αδιαφορία για την τακτοποίηση όσων αφορούν τη σωτηρία της ψυχής σου; Γι’ αυτό να πείθεσαι σε μένα, και, όσο ακόμη έχεις καιρό, να μοιράζεις τα χρήματα που σου περισσεύουν, για να εξασφαλίσεις από πριν για τον εαυτό σου την αιώνια σωτηρία, και για να βρεις την ανταπόδοση των αιωνίων αγαθών. Αυτήν εύχομαι να επιτύχουμε όλοι μας…
(Αγ. Ι. Χρυσοστόμου, Εις την Γένεσιν, Κ’ ΕΠΕ 2, 598-600)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά