ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Ἡ φωνὴ ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος ὑπογραμμίζει ὅτι «γιὰ τὴν ἐθνική μας κατάντια εὐθύνεται ἡ ἐπικράτηση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, ἡνάρκωση τῆς καλοπέρασης, ἡ ἐπίδραση τῆς ἐκκοσμίκευσης, ἡ ὄξυνση τοῦνεοπλουτισμοῦ, ἡἔξαρση τῆς διασκέδασης, ἡ φλεγμονὴ τῆς ἠδονοθηρίας».
. Ὁ Νεοέλληνας νόμισε πὼς μπορεῖ νὰ ζήσει δίχως καρδιά. Αὐτὴ χρειάζεται πάνω ἀπ᾽ ὄλα. Καὶ ἡ Ἐκκλησία ἔχει ἀστείρευτα ἀποθέματα καρδιᾶς.
Ἐκκλησία καὶ πολιτεία
Γράφει ὁ μοναχὸς Μωυσῆς, Ἁγιορείτης
. Οἱ δυσκολίες τῶν καιρῶν θὰ μποροῦσαν νὰ ὁδηγήσουν τὴν πολιτεία στὴν ὑποστήριξη θεσμῶν ἱερῶν, ὅπως εἶναι ἡ ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ἀναγνωρίζουν ἐπιφυλακτικὰ μόνο τὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο.
. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει δύναμη νὰ ἑνώνει, νὰ ἐμπνέει, νὰ παρηγορεῖ, νὰ δίνει ἐλπίδα. Ἐν τούτοις συχνὰ πυκνὰ τὴν χτυποῦν καὶ θέλουν νὰ τὴν ἀπαξιώσουν. Ἡ Ἐκκλησία βεβαίως δὲν φοβᾶται διόλου τὸν πόλεμο. Πολεμουμένη νικᾶ, κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία τῶν μαρτύρων, τῶν ὁμολογητῶν, τῶν ὁσίων, τῶν ἀγωνιστῶν. Ἡ πολεμικὴ αὐτὴ ὑπῆρχε πάντοτε, σήμερα ὅμως ἔχει ἐνταθεῖ. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ φῶς καὶ ἡ ἀλήθεια. Δὲν τὴν ἐπηρεάζει τὸ σκοτάδι καὶ τὸ ψέμα.
. Ἡ Ἐκκλησία, τὸ Ἅγιον Ὄρος, οἱ κληρικοί, οἱ μοναχοὶ καὶ οἱ πιστοὶ δὲν θὰ πρέπει συνεχῶς νὰ ἔχουν μία ἀμυντικὴ θέση, ἕναν φόβο, μία ἡττοπάθεια. Ἡ Ἐκκλησία παντοῦ καὶ πάντοτε θὰ πρέπει νὰ ὁμολογεῖ τὴν ἀλήθεια, νὰ κηρύττει Χριστὸ Σταυροαναστηθέντα, νὰ προσφέρει θάρρος, ἐλπίδα καὶ αἰσιοδοξία. Ὁ λόγος νὰ ἔχει ἐμπειρία καὶ βίωμα. Ὁ βίος καθαρότητα καὶ ἀνυποκρισία, ὥστε νὰ ἐπηρεάζει. Στὸν πόλεμο δὲν ἀπαντᾶμε μὲ πόλεμο, οὔτε στὸ κακὸ μὲ κακό. Ὁ ἀγώνας μᾶς δοκιμάζει, μᾶς ὡριμάζει, μᾶς καλλιεργεῖ, μᾶς ὡραιοποιεῖ. Ποτὲ ἡἘκκλησία δὲν θὰ χρησιμοποιήσει κοσμικὰ μέσα γιὰ νὰ ἐπιβληθεῖ. Μερικὲς φορὲς διδάσκει μὲ τὸ παράδειγμα, τὴν διακριτικὴ σιωπή, τὸν νηφάλιο λόγο, τὶς πράξεις καὶ τὰ ἔργα, καὶ ὄχι μὲ τὰ παχιὰ καὶ βροντώδη λόγια.
. Ἡ πονεμένη πατρίδα μας, ἡ ἡρωικὴ Ἑλλάδα, ἔχει μεγάλη ἀνάγκη ἀπὸοὐσιαστικὲς κοινωνικὲς καὶ πνευματικὲς ἀλλαγές. Μόνο ἔτσι θὰ μπορεῖ νὰ ἐμποδιστεῖ ἡ κάθε χρεωκοπία ποὺ τόσο ταλαιπωρεῖ. Ἡ κατάσταση ἔχει φτάσει σὲ ὅρια τραγικά. Ἄνθρωποι παραμιλοῦν, ἔχουν χάσει τὸν ὕπνο τους, παιδάκια λιποθυμοῦν ἀπὸ πείνα, νέοι αὐτοκτονοῦν. Δὲν φτάνει ἡ Ἐκκλησία νὰ μοιράζει χιλιάδες πιάτα φαγητό. Δυστυχῶς ὑπάρχει σοβαρὴ ἔλλειψη παιδείας ἀπό, ὑποτίθεται, ὑπεύθυνους ἀνθρώπους, ποὺ κινοῦνται δίχως ὑψηλοὺς στόχους καὶ ὁράματα. Ἄνθρωποι σὲ θέσεις-κλειδιὰ δίχως ἔμπνευση, φιλότιμο καὶ μεράκι. Ὅλοι αὐτοὶ ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ ἀνακόψουν τὴν ἐξαθλίωση τοῦ τόπου μας καὶ τῶν ταλαίπωρων ἀνθρώπων.
. Ὅπως λέει εὔστοχα σύγχρονος ἁγιορείτης ἡγούμενος, «στὸ ἐπίπεδο τῆς ἐθνικῆς καὶ κοινωνικῆς συνοχῆς, τῆς θυσίας καὶ τῆς προσφορᾶς, ἡ Ἐκκλησία θὰ εἶχε διαδραματίσει σπουδαῖο ρόλο, ἐὰν ἡ Πολιτεία δὲν ἦταν τόσο στενόκαρδη καὶ κοντόφθαλμη στὴν ἀξιοποίηση τοῦ δυναμικοῦ τῆς Ἐκκλησίας». Πράγματι αὐτὴ ἡ ἐπιφυλακτικότητα τῆς Πολιτείας ἔναντι τῆς Ἐκκλησίας εἶναι λίαν λυπηρή. Ἡ κρίση εἶναι πρώτιστα πνευματική. Ἔτσι εἶναι ἀπαραίτητη ἡ συμβολὴ τῆς Ἐκκλησίας.
. Δυστυχῶς ἡ ἀπερίσκεπτη ἀπόρριψη τῶν ἠθικῶν καὶ παραδοσιακῶν ἀξιῶν μας εἶχε σοβαρὲς συνέπειες. Ἀλληθωρισμὸς πρὸς τὰ ξένα, μιμητισμὸς πρὸς τὰἀλλότρια, στροφὴ πρὸς τὰ θολά, δὲν φέρνουν καλό. Πληγωθήκαμε ἀπὸ τὸ ἀνίερο, τὸ μοντέρνο, τὸ ξένο. Οἱ παραδοσιακὲς ἀξίες εἶναι γερὲς βάσεις, ἰσχυρὰ θεμέλια, δυνατὴ ἐνέργεια. Ἡ ἐπικράτηση τοῦ εὐδαιμονισμοῦ, ἡ νάρκωση τῆς καλοπέρασης, ἡ ἐπίδραση τῆς ἐκκοσμίκευσης, ἡὄξυνση τοῦ νεοπλουτισμοῦ,ἡ ἔξαρση τῆς διασκέδασης, ἡ φλεγμονὴ τῆς ἠδονοθηρίας, τορπίλισαν τὴν ὑγεία τῆς κοινωνίας. Τὴν ἔθεσαν στὸ κρεβάτι τοῦ πόνου καὶ τῆς δυστυχίας. Θέλησε ὁΝεοέλληνας νὰ ζήσει δίχως Θεό. Νόμισε πὼς μπορεῖ νὰ ζήσει δίχως καρδιά.Δίχως Θεὸ ἡ ζωὴ εἶναι ἄχαρη, θολή, σκοτεινή, μαύρη. Ὁ Θεὸς χαρίζει ἁπλόχερα εἰρήνη, χαρά, εὐλογία, ἰσορροπία, ἁπλότητα, ἐγκράτεια, ταπείνωση καὶ ὑπομονή.
. Μόνο ἕνας ἀληθινὸς χριστιανὸς μπορεῖ νὰ εἶναι ἱκανοποιημένος στὰ λίγα, τὰ λιτά, τὰ ἀπαραίτητα. Χαίρεται νὰ σέβεται, νὰ τιμᾶ. Νὰ βοηθᾶ, νὰ συνομιλεῖ εὐγενικά. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει παράδοση φιλανθρωπίας, φιλαδελφίας καὶ φιλοτεκνίας. Σέβεται καὶ τιμᾶ τὸ κάθε πρόσωπο ὡς μοναδικό, ἱερὸ καὶ ἀνεπανάληπτο. Ὁ ἀτομισμός, ἡ ἰδιοτέλεια, ἡ ἔπαρση, τὸ συμφέρον καὶ ἡ ὑποκρισία εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀνήκουν σὲ ἕνα πιστὸ τέκνο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀλληλεγγύη, ἡ συλλογικότητα, ἡ ἑνότητα εἶναι τὸ γλυκὸ κρασὶ ποὺ χαρίζει «νηφάλια μέθη» στοὺς πιστούς. Οἱ μακρὰν γεύονται πικρὰ ποτά, ἀποτελέσματα τῶν αὐθαίρετων ἐπιλογῶν τους.
. Εἶναι καιρὸς ἀκόμη ἡ πολιτεία νὰ δεῖ ἀνεπιφύλακτα τὴν Ἐκκλησία. Σήμερα, ποὺ τόσο μεγάλη εἶναι ἡ ἀνάγκη τῆς ἀλληλοβοήθειας καὶ τῆς συνοχῆς, γιὰ τὴν διατήρηση βασικῶν ἀξιῶν. Εἶναι ἀπαραίτητη ἡ ἑκατέρωθεν γνήσια ἐμπιστοσύνη, εἰλικρίνεια καὶ ὁμοψυχία. Ἡ μικρὴ Ἑλλάδα μπορεῖ ξανὰ νὰ μεγαλουργήσει μὲ τὴν συμφιλίωση. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖ σὲ ἑνότητα τοὺς πάντες. Εἶναι πολυτέλεια οἱἰδιοτροπίες, οἱ διαχωρισμοί, οἱ ἀντιπαλότητες καὶ οἱ γκρίνιες. Μὴ καὶ ἡ Ἐκκλησία γίνει κόμματα μὲ περίεργες ἀντιφάσεις. Ἐκκλησία καὶ πολιτεία, ἰδιαίτερα σήμερα, μποροῦν καὶ πρέπει ἄμεσα νὰ συνεργαστοῦν, νὰ συγκλίνουν, νὰ συμφωνήσουν. Ὁ πολιτισμός, ἡ πίστη καὶ ἡ ἀγάπη θὰ δημιουργήσουν ἰσχυρὸ τεῖχος γιὰ ἀνάπτυξη καὶ πραγματικὴ πρόοδο.
ΠΗΓΗ: ἐφημ. «Μακεδονία», 04.02.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά