Ας μην απορούμε για την κατάντια μας!

Γιατί απορούμε για το κατάντημα μας! Γιατί ψάχνουμε απάντηση στα αμέτρητα 

"γιατί" που τριγυρίζουν στη σκέψη μας;

Για κάποιον που θα είχε δυνατότητα να κάνει αυτοκριτική είναι όλα ξεκάθαρα !

Εμπιστευτήκαμε ανθρώπους περισσότερο από τον Θεό! Πιστέψαμε στο δημιούργημα

 και αγνοήσαμε τον Δημιουργό! 

Εναποθέσαμε όλες τις ελπίδες μας στην ανθρώπινη φύση που έχει ροπή προς 

την αμαρτία και ξεχάσαμε τον Τέλειο και Μοναδικό Θεό! Απομακρυνθήκαμε

 από την αληθινή διδασκαλία της πίστης μας και υιοθετήσαμε τη ψεύτικη της

 πρόσκαιρης ζωής!



Προτιμήσαμε την υλική ανταμοιβή από την πνευματική! Κτίσαμε όλοι τη ζωή 

μας σε ένα τεράστιο ψέμα! Και όπως κάθε ψέμα όσο όμορφο κι ελκυστικό να

 φαίνεται πάντοτε μπροστά στην Αλήθεια θα καταρρέει! Και η Αλήθεια αργά 

ή γρήγορα αποκαλύπτεται και τώρα απλά βιώνουμε αυτήν την αποκάλυψη 

και ο ψεύτικος κόσμος που κτίσαμε για να ζήσουμε, τώρα καταρρέει 

σαν πύργος από τραπουλόχαρτα!

Αλλά τόσα χρόνια μέσα στο ψέμα γίναμε κι εμείς ψεύτικοι! Και τώρα δεν 

μπορούμε να ζήσουμε στην Αλήθεια! Κι ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει να

 παραδεχτούμε το λάθος μας, να μετανοήσουμε και να επιστρέψουμε στο 

δρόμο της Αλήθειας! Αλλά προσπαθούμε με νύχια και με δόντια να σώσουμε

 ότι μπορούμε από το ψέμα μας!

Πόσο μικροί κι αδύναμοι είμαστε τελικά! Πόσο δειλοί και πόσο αχάριστοι! 

Δεν έχουμε το σθένος να παραδεχτούμε τα λάθη μας και να ζητήσουμε 

μετανιωμένοι συγχώρεση από τον μοναδικό που μπορεί να μας βοηθήσει, 

τον Κύριό μας Ιησού Χριστό! Δεν μας ζητάει τίποτα περισσότερο! Μόνο να 

Τον εμπιστευτούμε!

πηγή