Οι αληθινοί θεολόγοι...

          Άγιος Ιωάννης της Κλίμακας. Ένας άγιος που προσωπικά με είχε συγκλονίσει όταν για πρώτη φορά διάβασα τα κείμενα του. Λόγοι για την ταπεινοφροσύνη, την υπερηφάνεια, την κενοδοξία, την αγάπη, την ησυχία, την μετάνοια...Πρέπει να είναι κανείς αναίσθητος και νεκρός ψυχικά για να μην μετακινηθούν τα θεμέλια της ψυχής του, διαβάζοντας τα πύρινα λόγια του Πνεύματος. 

Ένα δειλινό στη Ρόδο

          Θυμάμαι τη περίπτωση ενός προτεστάντη που καθώς μελέταγε τα γραπτά του αγίου, αναθεώρησε πολλά για τα πιστεύω του, τις πεποιθήσεις του, όπως επίσης και για την ποιότητα που νόμιζε πως είχε η πνευματική του κατάσταση. Ο άγιος στάθηκε αφορμή (αν και δεν ήταν ο μόνος) ο προτεστάντης αυτός να μεταστραφεί αργότερα στην Εκκλησία του Χριστού (Ορθοδοξία) και ν'αφήσει πίσω του τον κίβδηλο πνευματικό κόσμο κάποιων ονειροπαρμένων Χριστιανών. Ανακάλυψε πως η Εκκλησία δεν είναι ένας απέραντος ηθικισμός με ωραία λόγια, ευφάνταστη παρουσία, όμορφα κουστούμια με περιποιημένα μαλλιά και καλές πράξεις να επιβεβαιώνουν τους λογισμούς των δογμάτων. Έμαθε πως ήταν αμαρτωλός και γεμάτος πάθη και αυτό ήταν για εκείνον μια πρωτόγνωρη ανακάλυψη! Είχε μάθει να ζει με αυτοπεποίθηση, στηριζόμενος στη συναισθηματική του πεποίθηση πως είναι αναγεννημένος κι έχοντας φορέσει το μανδύα της ταπεινοφροσύνης, προχωρούσε στην οδό της δικής του ευδαιμονίας. Αργότερα πληροφορήθηκε εσωτερικά πως ο μανδύας αυτός είχει δυό ονόματα: Υπερηφάνεια και Ταπεινολογία. Φαντάζεστε το σοκ που υπέστη; Νόμιζε πως ξύπνησε από όνειρο, κι όμως είχαν περάσει χρόνια...

Λόγος Λ', Περί αγάπης

          «Η αύξησις του φόβου είναι αρχή της αγάπης. Και το τέλος της αγνείας είναι προϋπόθεσις θεολογίας. Εκείνος που ένωσε τελείως τις αισθήσεις του με τον Θεόν, μυσταγωγείται στην θεολογία από τον ίδιο τον Θεόν. Εάν όμως οι αισθήσεις δεν έχουν ενωθή με τον Θεόν, είναι δύσκολο και επικίνδυνο να θεολογή κανείς. Ο ενυπόστατος Λόγος του Θεού Πατρός σε εκείνον που θα κατοικήση, θα χαρίσει τελεία αγνότητα και καθαρότητα, νεκρώνοντας τον θάνατο, (δηλαδή τα πάθη που νεκρώνουν την ψυχή). Μετά από την νέκρωση αυτή, ο μαθητής του Χριστού Φωτίζεται και γίνεται γνώστης της θεολογίας. (Ό αγνός γνωρίζει τον Αγνόν), εφ'όσον «ο Λόγος Κυρίου, δηλαδή ο Υιός του Κυρίου και Θεού, αγνός (εστί) διαμένων εις αιώνας αιώνος» (πρβλ. Ψαλμ. ια'7, ιη',10). Και όποιος δεν εγνώρισε κατ'αυτόν τον τρόπο τον Θεόν, ομιλεί περί Θεού «στοχαστικώς» (Κλίμαξ Ιωάννου, εκδόσεις ιεράς μονής Παρακλήτου).

πηγή