Η κεκλεισμένη πύλη
Εορτάζει σήμερα και πανηγυρίζει η αγία μας Εκκλησία την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Μητέρας του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του σαρκωθέντος Υιού και Λόγου του Θεού. Στην Ακολουθία του Εσπερινού της εορτής ακούμε τον Προφήτη Ιεζεκιήλ να παρομοιάζει την Παναγία με κλειστή πύλη: «Ἡ πύλη αὕτη κεκλεισμένη ἔσται, οὐκ ἀνοιχθήσεται, καὶ οὐδεὶς οὐ μὴ διέλθῃ δι' αὐτῆς, ὅτι Κύριος ὁ Θεός, Ἰσραὴλ εἰσελεύσεται δι' αὐτῆς, καὶ ἔσται κεκλεισμένη». Όντως, η Παναγία είναι η πύλη, διά της οποίας ο Θεός “εσκήνωσεν εν ημίν” και ενήργησε το έργο της σωτηρίας. Είναι η πύλη διά της οποίας οι πιστοί γινόμαστε κοινωνοί του Θεού, είναι η διασώζουσα και μεσιτεύουσα για το ανθρώπινο γένος. Με την ζωή της αλλά και με την Κοίμησή της, η Υπεραγία Θεοτόκος έγινε η αιτία να ανοίξει για μας η πύλη του Παραδείσου.
Η Παναγία, όπως είπαμε, είναι η πύλη δια της οποίας εισήλθε ο Θεός στον κόσμο. Είναι αυτή που δανείζει στον Θεό ολόκληρη την ανθρώπινη φύση. Με την απάντησή της “ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου” προς τον αρχάγγελο Γαβριήλ, δέχεται να γίνει η Μητέρα του ίδιου του Θεού. Και τότε μέσα της συντελείται η πιο παράδοξη ένωση ανάμεσα στον Δημιουργό και στο πλάσμα Του, ανάμεσα στο άκτιστο και το κτιστό, η ένωση του απείρου με το πεπερασμένο, της Ζωής με το φθαρτό. Και προσλαμβάνει ο Θεός όχι απλά την ανθρώπινη σάρκα, αλλά ολόκληρη την ανθρώπινη φύση, όπως ο ίδιος την έπλασε, αποτελούμενη από σώμα και ψυχή, καθαρή από τον ρύπο της αμαρτίας, χάρη στην «εκ Πνεύματος Αγίου» σύλληψή Του στην μήτρα της Αειπαρθένου.
Με την σάρκωση του Θεού και την γέννηση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η Παναγία μας γίνεται επίσης η πύλη διά της οποίας εισήλθε στον κόσμο η λύτρωση, η συγγνώμη και η ελπίδα. Ο αρχάγγελος Γαβριήλ στον Ευαγγελισμό λέει στην Παναγία ότι εξ αυτής θα γεννηθεί «ο μέλλων λυτρούσθαι τον Ισραήλ». Με την σάρκωση του Λόγου στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού ανατέλλει η ελπίδα, πραγματώνεται η σωτηρία, πλημμυρίζει τον κόσμο η συγγνώμη και απαστράπτει το φως της Αναστάσεως. Με την Κοίμηση της Θεοτόκου και την αγία της Μετάσταση προσφέρεται σ’ εμάς μια ακόμη απόδειξη τούτης της θείας δωρεάς. Η απόδειξη πως όταν κατορθώσουμε στα μέτρα της προσωπικής μας αδυναμίας να ενωθούμε με την όντως Ζωή, δηλαδή με τον ίδιο το Θεό, τότε όχι μόνο γινόμαστε μέτοχοι της Ζωής, όχι μόνο δεν πρόκειται να γευτούμε τον πνευματικό θάνατο, αλλά ακόμα και αυτή η σωματική νέκρωση αποτελεί σημείο θριάμβου και όχι λύπης.
Η Παναγία αποτελεί ακόμη εκείνη την πύλη διά της οποίας οι πιστοί εισερχόμαστε στην αιωνιότητα. « Αύτη η πύλη του Κυρίου, δίκαιοι εισελεύσονται εν αυτή». Με την ζωή της, με την Κοίμησή της, με την διαρκή πρεσβεία της υπέρ της του κόσμου σωτηρίας, γίνεται η μεσίτρια όλου του ανθρώπινου γένους προς τον Κύριο, γίνεται ο συνδετικός κρίκος που μας συνδέει με την Ζωή και μας εισάγει στην χαρά του Παραδείσου. Για τον λόγο αυτό οι συχνότερες και οι θερμότερες ικεσίες μας έχουν αποδέκτη το πρόσωπο της Θεοτόκου, για το λόγο αυτό καθημερινά, από την πρώτη Αυγούστου και μέχρι σήμερα, τελούμε την Ιερά Παράκληση προς την Παναγία μας, για να μεσιτεύει για μας στον Κύριο, για να Του μεταφέρει τις προσευχές μας, για να προστρέχει στις ανάγκες μας, ως η Μητέρα όλου του κόσμου.
Η Παναγία μας, σύμφωνα με τη Θεολογία των Πατέρων της Εκκλησίας, είναι η νέα Εύα. Η πρώτη έκλεισε την πύλη του Παραδείσου, και εισήγαγε την ανθρωπότητα στην θλίψη, στον πόνο, στην αμαρτία. Η Παναγία, ως δεύτερη Εύα μας ανοίγει την θύρα του Παραδείσου, γίνεται η ίδια η Πύλη που μας εισάγει στην όντως Ζωή, στην ειρήνη, στη λύτρωση, στην ίδια την Ανάσταση. Είναι αυτή που με θαυμαστό τρόπο και με το παράδειγμά της διέκοψε τον χειμαρρώδη ρου της ανθρωπότητας προς την φθορά του θανάτου, τον αντέστρεψε και δημιούργησε την προοπτική της πορείας μας από τον θάνατο προς την ζωή.
Καλούμαστε λοιπόν όλοι μας, ιδιαίτερα τούτες τις ημέρες, όχι μόνο να εντείνουμε τις προσευχές μας και τον πνευματικό μας αγώνα, αλλά πολύ περισσότερο να εισέλθουμε στη ζωή της ταπείνωσης, της αγάπης και της καρτερίας, σύμφωνα με το παράδειγμα της ίδιας της Παναγίας μας. Καλούμαστε τέλος όχι μόνο να ακολουθήσουμε τα δικά της βήματα, γιατί αυτή είναι η τελειότερη απ’ όλους τους ανθρώπους, αλλά και να εντείνουμε τις δεήσεις μας προς αυτήν, ψάλλοντας και ομολογώντας μαζί με τον υμνωδό:
«Εν τη Γεννήσει την Παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες, Θεοτόκε. Μετέστης προς την Ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της Ζωής και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά