Κυριακή του Ασώτου ... Εις εαυτόν ...

 

Εις Εαυτόν 

Άσωτος ο μικρός ο γιός …Σπαρακτικό το ήμαρτον  ,

 με κρεμασμένο τον Θεό από τον τράχηλό του …

Άσωτος ο Αδάμ που πόσο το  καρτέρησε των οικτιρμών το πρόσταγμα 

 και την κατάβαση που σύντριψε των άλυτων  δεσμών τις πύλες …

Άσωτες οι Οσίες  πόρνες και η Αγία στο φρέαρ ,

που ρούφηξαν δίχως πνοή το ύδωρ το άσωστο , το ζων …

Άσωτος ο Σίμων Ιωνάς  με τα πικρά τα κλάματα

στο τρίτο της προδοσίας λάλημα …

Άσωτος κι ο άπιστος ο μαθητής ,

 που γνώρισε Κύριον τον Θεό  του ,  ψηλαφητά αγγίζοντας  τις άκλειστες πληγές Του …

Άσωτος ο ληστής , ο καρφωμένος στης ζωής του τα αβάσταχτα τα κρίματα...

Ήρθε και αυτός εις εαυτόν και έλαβε το δηνάριο της ενδεκάτης ώρας …

Άσωτος των Χριστιανών ο δήμιος , της Δαμασκού το θαύμα .

 που αγώνα τέλεσε καλόν και έγινε στόμα του Θεού , πρώτος  μετά τον Ένα… 

Άσωτη η Μαρία …

Όλο γυρίζει στου Ιορδάνη τα ποτισμένα με το αίμα της καρδιάς της χώματα,

βοώντας και αυτή  Μετανοείτε όπως των Προφητών  ο μέγιστος    …

 

Άσωτος ο Αυγουστίνος της καρτερούσας μάνας  γιός

και ο Νήφωνας και ο Αιθίοπας ο Άγιος  ,  άλλος αυτός του Παραδείσου κλέφτης …

Άσωτος στο κρεβάτι της οδύνης , στης γιατρειάς την ελπίδα , στου Θαύματος την ολόπυρη  την  προσμονή …

Στηθοδαρμός και επιστροφή   απ τα δικά σου βήματα του άνου  πηγαιμού τα πρώτα , τα άθαφτα  ακόμη …

Στα ανόσια  τα ίχνη σου  πατάς με δύναμη πολύ  ,

θυμάσαι και ολοφύρεσαι  

και μακαρίζεις και όλο δοξάζεις και μονολογείς  κοιτάζοντας επάνω  :

Δεν είμαι άξιος εγώ να με φωνάζεις γιό Σου…

 

Μυριαρίθμητοι  οι Άσωτοι …

Εις Κύριος …

Θάλασσα άμετρη  τα δάκρυα …Μια χούφτα ο Ουρανός όλα τα κράτησε ..

Αστέγνωτος ο θόλος του , σταλάζει  στις ψυχές μας Θείο έλεος …

Τόσοι γυρισμοί  καταφιλημένοι , 

σε Μια αγκαλιά  θα βρίσκουνε  παντοτινή   ευφροσύνη …

νώντας σκοπετέας 

Εν τω Φωτί Σου οψόμεθα φως

απόσπασμα απο εκπομπή με τίτλο : Ως τον Άσωτον Οικτίρμον

πηγή