Προωθούνται νέα πρότυπα στα νηπιαγωγεία: μέσα τα πρνό και η ομοφυλοφιλία, έξω τα παιδικά παραμύιθα!

                                                     

Μία σειρά ειδήσεων που δείχνει και πάλι την πρόοδο στην Ευρώπη. Μία σειρά ειδήσεων που δεν μεταδίδεται από ραδιοτηλεοπτικά μέσα, για να μην καταλάβουμε τι πάνε να μας ετοιμάσουν. Οι διαστροφές ονομάζονται πια διαφορετικότητες.. Το αφύσικο και παρά φύσιν θεωρείται απολύτως φυσικό!

 

Τα Ευρωπαϊκά νηπιαγωγεία και σχολεία μπορούν να απαγορεύσουν τα παιδικά βιβλία και παραμύθια που απεικονίζουν την παραδοσιακή οικογένεια. Αυτό είναι ένα αίτημα της επιτροπής του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας. Σύμφωνα με την επιτροπή, τα παραμύθια θα πρέπει να μιλάνε για τη σεξουαλική διαφορετικότητα. Νορβηγοί ειδικοί πιστεύουν ότι τα παιδιά επωφελούνται βλέποντας πορνό.

Η Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα Δικαιώματα των Γυναικών και την Ισότητα των Φύλων παρασκευάζουν μια έκθεση που ζητά την απαγόρευση όλων των βιβλίων που παρουσιάζουν την παραδοσιακή οικογένεια όπου ο πατέρας είναι ο αρχηγός και κουβαλητής της οικογένειας και η μητέρα φροντίζει για τα παιδιά, στα σχολεία και τα κέντρα ημερήσιας φροντίδας της Ευρώπης. Σύμφωνα με τους συγγραφείς, τα βιβλία αυτά είναι κακά για την μελλοντική ζωή των παιδιών, ιδιαίτερα στα κορίτσια, και την προώθηση της λάθος συμπεριφοράς. Στο μέλλον, μπορεί να τα αποτρέψει από την οικοδόμηση μιας σταδιοδρομίας.

Οι φεμινίστριες ανησυχούν ότι τα παιδιά από μικρή ηλικία έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με «αρνητικά στερεότυπα των φύλων» σε τηλεοπτικές εκπομπές και διαφημιστικά. Η λέξη “αρνητικό” της έκθεσης είναι συνώνυμη με τη λέξη “παραδοσιακό”. Με την πάροδο του χρόνου, η απαγόρευση θα επεκταθεί και στην τηλεόραση και τη διαφήμιση. Μέχρι στιγμής, αποφασίστηκε να αρχίσει με τα σχολικά βιβλία.

Οι συντάκτες της έκθεσης συνιστούν επειγόντως νομοθετικά μέτρα στον τομέα της παιδικής λογοτεχνίας. Συγκεκριμένα, προτείνουν την εισαγωγή μιας πολιτικής της “ισότητας όλων των κοινωνικών τομέων”. Ένα παράδειγμα αυτής της εναλλακτικής λογοτεχνίας για τα παιδιά είναι ένα βιβλίο με τίτλο “Ο Βασιλιάς και ο Βασιλιάς” με εξώφυλλο δυο άνδρες να φιλιούνται. Σύμφωνα με την έκθεση, αυτό θα βοηθήσει τα παιδιά να μάθουν για την “πραγματική σεξουαλική διαφορετικότητα της κοινωνίας”. 

Στην πραγματικότητα, τα εν λόγω μέτρα έχουν ήδη ληφθεί σε ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα στις Σκανδιναβικές από αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους ως την εμπροσθοφυλακή της Δυτικής δημοκρατίας. Η “Pravda.Ru” ανέφερε πριν λίγο καιρό για έναν Σουηδό κατασκευαστή παιχνιδιών που εξέδωσε έναν κατάλογο πριν από τα Χριστούγεννα, όπου τα κορίτσια απεικονίζονται με όπλα λέιζερ να χτυπούν φανταστικούς εχθρούς και τα αγόρια αποτυπώθηκαν να παίζουν με κούκλες. 

Αυτό ήταν μια απαίτηση του Σουηδικού ΕΣΡ για τις διαφημίσεις, που κατηγόρησε τον κατασκευαστή παιχνιδιών για σεξισμό και της επιβολής των αρνητικών στερεοτύπων των φύλων. Στα Νορβηγικά νηπιαγωγεία το 2010 εισήχθηκε ένα πρόγραμμα υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με επίκεντρο το φύλο των σεξουαλικών μειονοτήτων. 

Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επέμεινε επίσης ότι “η ομοφυλοφιλία πρέπει να διδάσκεται στο νηπιαγωγείο ως μια μορφή της εμπειρίας και της γνώσης”. Σύμφωνα με αυτούς, αυτό θα επεκτείνει την έννοια της «ταυτότητας φύλου» για τα παιδιά. «Η σεξουαλική διαφορετικότητα θα πρέπει να είναι εμφανής στα παιδιά. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτό είναι φυσιολογικό, όταν οι γονείς τους είναι γκέι ή λεσβίες.” 

Για κάποιο λόγο, δεν είναι όλοι οι γονείς πρόθυμοι να πιστέψουν ότι αυτό είναι «φυσιολογικό». Στη Νορβηγία η μουσουλμανική κοινότητα αντιτίθεται σθεναρά σε αυτή την εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία. Απειλούσαν να αποσύρουν τα παιδιά τους από τα εν λόγω ιδρύματα ή να δημιουργήσουν μια εναλλακτική λύση. 

Για τους “νυχτωμένους” γονείς οι οποίοι δεν είναι ενήμεροι για τις τελευταίες τάσεις στον τομέα της εκπαίδευσης σχετικά με το φύλο στη σύγχρονη κοινωνία, η μεγαλύτερη εφημερίδα της Νορβηγίας VG Nett, δημοσίευσε πρόσφατα μια γνώμη των ψυχολόγων και σεξο-θεραπευτών, οι οποίοι είπαν ότι ήταν ευεργετικό για τα παιδιά να παρακολουθούν πορνό στο διαδίκτυο. 

“Οι γονείς δεν θα πρέπει να φοβούνται τη σεξουαλικότητα των παιδιών τους. Αντίθετα, από την άποψη της υγείας, είναι ευεργετικό να παρακολουθούν πορνό σε μια εποχή που οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να μιλήσουν ανοιχτά για αυτά τα θέματα”, δήλωσε ο ψυχολόγος και ερευνητής του σεξ Andres Lindskog. 

Ήταν μια δήλωση που εξέδωσε πρόσφατα, σχολιάζοντας έναν εμπειρογνώμονα από την οργάνωση Save the Children, ο οποίος εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι όλο και περισσότερα παιδιά και έφηβοι εθίζονται να παρακολουθούν πορνογραφικές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο. 

Ο Anders Lindskog είναι πεπεισμένος ότι δεν υπάρχει καμία εξάρτηση ή ζημιά από αυτό. «Είναι σημαντικό για τους γονείς να κατανοήσουν ότι τα παιδιά γεννιούνται με τη σεξουαλικότητα και ακολουθούν τη βιολογία τους. Τα παιδιά έχουν τα ίδια συναισθήματα με τους ενήλικες», είπε ο εμπειρογνώμονας. 

Μετά από αυτό, θα πρέπει να μας εκπλήσσει ότι ο αριθμός των περιπτώσεων παιδοφιλίας αυξάνεται στη Νορβηγία; Οι περισσότερες από αυτές συμβαίνουν μέσα στην οικογένεια. Πριν από λίγες ημέρες, οι εφημερίδες έγραψαν για άλλη μια τέτοια περίπτωση. Ένα ζευγάρι, ο σύζυγος και η σύζυγος, υπέβαλλαν τα τρία παιδιά τους κάτω των 10 ετών στη βία και σε σεξουαλικές διαστροφές για χρόνια. 

Τα παιδιά επιβεβαίωσαν την βία στην αστυνομία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η τιμωρία θα είναι αρκετά σοβαρή. Στη Νορβηγία, η παιδοφιλία θεωρείται μια ασθένεια και είναι εισηγμένη στο Μητρώο Ιατρών. Για το λόγο αυτό, παιδεραστές δίδονται σύντομες ποινές – από μερικούς μήνες έως αρκετά χρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η τιμωρία θα μπορούσε να περιοριστεί σε κύρωση μόνον. Στο τέλος, οι γονείς μπορούν πάντα να λένε ότι ασκείται «ποικιλία των σεξουαλικών σχέσεων.”

πηγή

και: πηγή

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ, Παγκοσμιοποιηση στα σχολεία, ακατάλληλα σχολικά βιβλία.

Η κ. Ευδοξία Αυγουστίνου, Φιλόλογος, Θεολόγος, Εκπαιδευτικός.
 Υποδείχνει τα ακατάλληλα και ύπουλα σημεία εκείνα, στα σχολικά 
βιβλία της Α΄& Β΄ Γυμνασίου, τα οποία υπονομεύουν & διαφθείρουν
 τις αθώες και τρυφερές ψυχές των ανυπεράσπιστων αγνών μαθητών. 
Μία ορθόδοξη, σπάνια και αποκαλυπτική Τηλεοπτική εκπομπή.






πηγη/ αντιγραφή

Θύελλα «Ρεπούση»: Ἀπό τό «συνωστισμό» μέχρι τό Ζάλογγο, καί τήν ὁμοφυλοφιλία.

Μετά τίς πρόσφατες δηλώσεις τῆς Κας Ρεπούση γιά τόν «Μύθο» τοῦ Χοροῦ τοῦ Ζαλόγγου, τήν προκλητική ἀποχώρησή της ἀπό τό Κοινοβούλιο κατά τήν ἑνός λεπτοῦ σιγή ἐπί τῇ ἐπετείῳ τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων (καί τίς γνωστές παλαιότερες τοποθετήσεις περί «συνωστισμοῦ» ἀντί Σφαγῆς τῆς Σμύρνης), φαίνεται ἡ βουλευτής τῆς ΔΗΜΑΡ νά προσπαθεῖ νά τό «μαζέψει» ... τό «μάζεψε ὅμως»; Γιά νά δοῦμε.

 

Ἀναφέρουμε κάποιες ἀπό τίς δηλώσεις της στήν προσπάθεια τοῦ «μαζέματος»:

Ἐφόσον ἡ Πολιτεία ἀναγνωρίζει τό δικαίωμα τῆς υἱοθεσίας σέ ἑτεροφυλόφιλους ὀφείλει νά τό ἀναγνωρίζει καί σέ ὁμοφυλόφιλους. Ὑπάρχει μία πολύ μεγάλη συζήτηση σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τήν ἀνάγκη τοῦ παιδιοῦ νά ταυτίζεται μέ ἕνα συγκεκριμένο φύλο. Δέν καταλαβαίνω γιατί ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα αὐτή ἡ ὁμοφοβία. Ἡ διαφορετικότητα εἶναι δικαίωμα τοῦ καθενός. Ἡ ταυτότητα τοῦ φύλου εἶναι δικαίωμα κάθε ἀνθρώπου. Δέν μέ ἐνοχλεῖ καθόλου. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν τά ἴδια δικαιώματα", εἶπε χαρακτηριστικά.

"Ἡ ἱστορική ἐπιστήμη δέν εἶναι ἀναγκασμένη νά δέχεται τίς ἀποφάσεις τῶν κοινοβουλίων" σημείωσε ἡ Μ. Ρεπούση σχολιάζοντας τήν ἀπόφαση τῆς βουλῆς πού ἀναγνώρισε ἐπίσημα τή γενοκτονία.

"Εἶμαι κατά τῆς ποινικοποίησης τῆς μνήμης. Τό ἑλληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε τίς γενοκτονίες τῶν Ποντίων καί τῶν Ἀρμενίων. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ἡ ἱστορική ἐπιστήμη εἶναι ὑποχρεωμένη νά δεχθεῖ τίς πολιτικές ἀποφάσεις καί μάλιστα νά τιμωροῦνται ὅσοι ἔχουν διαφορετική ἄποψη. Δέν ἔχω καμία ἐπιφύλαξη μέ τή διάταξη πού προτείνει τό σχέδιο νόμου τοῦ Ρουπακιώτη".

Μάλιστα, ἄρα στήν περίπτωση τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τοῦ δικαιώματος υἱοθεσίας σέ ὁμοφυλόφιλους, ἡ Κα Ρεπούση ἐπικαλεῖται θεσμούς Πολιτείας γιά νά ἐνισχύσει τήν θέση της. Στήν περίπτωση ὅμως τῆς γενοκτονίας μᾶς λέει ὅτι δέν ἔχει σημασία ἡ ἄποψη τῆς «Πολιτείας» (ὅπου «Πολιτεία»= ἀπόφαση βουλῆς) ἀλλά ἡ ἱστορική ἐπιστήμη.

 

Συμπεράσματα/Σχόλια:

• Ἡ Κα Ρεπούση ἔχει δυό μέτρα καί δυό σταθμά, ἀνάλογα μέ τήν περίσταση.
• Θεωρεῖ ὅτι μόνον ἡ ἴδια ἐκφράζει τήν «ἱστορική ἐπιστήμη»; Καί οἱ ἱστορικοί πού διαφωνοῦν στίς θέσεις της τί ἐκφράζουν; Κάποια «ἄλλη ἐπιστήμη»;
• Μέ τή λογική τῆς διαφωνίας της, ὅσον ἀφορᾶ στήν ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ, ἐάν οἱ «εἰδικοί» μίας ἄλλης «ἐπιστήμης» - εἴτε αὐτή λέγεται θεολογία (τό ἐπιστήμη σέ εἰσαγωγικά) εἴτε λέγεται ὀρθοδοξία, εἴτε λέγεται ἐκκλησία – δέν ἔχουν τό δικαίωμα νά διαφωνοῦν; Γιατί δηλαδή ἡ ἴδια ἔχει τό διακαίωμα νά διαφωνεῖ μέ μία ΑΠΟΦΑΣΗ ΒΟΥΛΗΣ καί κάποιοι ἄλλοι δέν ἔχουν;
• Ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν «ἴσα δικαιώματα» - ὅπως ἀναφέρεται γιά τό θέμα τῆς ὁμοφυλοφιλίας – γιατί ὅσοι ἀπό ἐμᾶς διαφωνοῦμε μέ τήν ὁμοφυλοφιλία δέν ἔχουμε ΚΑΙ ἐμεῖς ἴσα δικαιώματα νά ἐκφράζουμε τήν ἄποψή μας καί νά ζητοῦμε ἀπό τήν «Πολιτεία» νά τό σεβαστεῖ; Μήπως γιά μία ἀκόμα φορά, ἔχουμε δυό μέτρα καί σταθμά;
• Ὅσο γιά τό σχόλιο «Δέν καταλαβαίνω γιατί ὑπάρχει στήν Ἑλλάδα αὐτή ἡ ὁμοφοβία» ... μᾶλλον δέν ἔχετε καταλάβει Κα Ρεπούση τί θά πεῖ Ἑλλάδα ... ἤ μᾶλλον προσπαθεῖτε νά κτίσετε μία καινούργια Ἑλλάδα μέ ψεύτικη Ἱστορία καί χωρίς Χριστό, ἔτσι ὥστε νά μποροῦμε πλεόν νά καταλάβουμε ὅτι στή «ΝΕΑ Ἑλλάδα» τῆς «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ» δέν πρέπει νά ὑπάρχει «ὁμοφοβία».
• Τελικῶς ἐσεῖς τί λέτε; Τό «μάζεψε»;
• πηγή

Αἶσχος! Ὁμοφυλοφιλική λογοτεχνία: Θέμα Πανελλαδικῶν ἐξετάσεων!

Ποῦ συναντιέται ὁ Ἐθνικός μας ποιητής (Διονύσιος Σολωμός) μέ ἕνα ὁμοφυλόφιλο, τοξικομανῆ καί αὐτόχειρα ποιητή (Ναπολέοντα Λαπαθιώτη 1888 - 1944);

 

Μά φυσικά στίς Πανελλαδικές ἐξετάσεις Γ' Τάξης Ἡμερησίου καί Δ' τάξης ἑσπερινοῦ γενικοῦ Λυκείου τήν Τετάρτη 22 Μαΐου 2013 – ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ: ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ.

Ὁ Ν. Λαπαθιώτης, ἑξήντα ἑπτά χρόνια μετά τήν αὐτοκτονία του συνεχίζει νά βρίσκεται στήν ἐπικαιρότητα χάρις στό θεοφιλέστατο κράτος μας.

Στή νουβέλα του «Κάπου περνοῦσε μία φωνή», ἀπόσπασμα τοῦ ὁποίου ἀπετέλεσε θέμα ἐξετάσεων, ἡ Ρηνούλα, ἕνα πανέμορφο κορίτσι πού ἐργάζεται σ' ἕνα κατάστημα μέ καπέλα, ἐρωτεύεται τόν Σωτήρη, ἕνα δεκαεννιάχρονο τσαγκάρη «νόστιμο παιδί, συμπαθητικό καί καλοΐσκιωτο, δίχως νά 'ναι ὄμορφος πολύ». Ὁ Σωτήρης ἄν καί γίνεται ἀμέσως ὁ καλύτερος φίλος τοῦ δεκατετράχρονου ἀδερφοῦ τῆς Ρηνούλας, Λάκη, ἀδιαφορεῖ πιά ἐντελῶς γιά τό ἐρωτικό ἐνδιαφέρον τῆς κοπέλας, ὁδηγώντας την ἔτσι στήν ἀπελπισία καί ἐν τέλει στό θάνατο. Ὁ συγγραφέας περιγράφει συγκεκαλυμμένα τόν ὁμοφυλοφιλικό ἔρωτα τοῦ Σωτήρη καί τοῦ Λάκη, κυρίως μέσα ἀπ' τά μάτια τῆς Ρηνούλας, ἀφοῦ εἶναι σαφές πώς μέλημά του εἶναι νά περιγράψει τά ἐρωτικά της συναισθήματα καί ὄχι τά γεγονότα.

Τό ἀπόσπασμα ἀπό τή νουβέλα «Κάπου περνοῦσε μία φωνή» πού ἀπετέλεσε κείμενο τῶν Πανελλαδικῶν ἐξετάσεων, ὑπονοεῖ ἐνδεχομένως καί τήν αὐτοϊκανοποίηση τῆς Ρηνούλας; Πόσο θά μᾶς ἀνέχεται ἀκόμα ὁ Θεός; Ἄραγε ὑπάρχει ἔστω καί ἕνας δίκαιος ἀνάμεσά μας (ὅπως ὁ Λώτ); Ἤ θά πέσει φωτιά νά μᾶς κάψει ὅλους – ὅπως στά Σόδομα καί τά Γόμορα;

Τί πολίτες περιμένει νά βγάλει αὐτή ἡ χώρα μέ τέτοια «παιδεία»;

Νά χαιρόμαστε τούς κυβερνώντας μας!

---

Παραθέτουμε τά θέματα σέ μονοτονικό – ὡς ἔχουν (δέν τούς κάναμε τήν χάρη νά τά μετατρέψουμε σέ πολυτονικό!)

ΑΡΧΗ ΙΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ - Γ' ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Γ΄ ΤΑΞΗΣ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΚΑΙ Δ΄ ΤΑΞΗΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 22 ΜΑΪΟΥ 2013 - ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ:
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
ΣΥΝΟΛΟ ΣΕΛΙΔΩΝ: ΤΕΣΣΕΡΙΣ (4)
ΚΕΙΜΕΝΟ Διονύσιος Σολωμός
Ο ΚΡΗΤΙΚΟΣ 5 [22.]

Άλλά τό πλέξιμ' άργουνε1 καί μοϋ τ' άποκοιμοϋσε2 Ήχός, γλυκΰτατος ήχός, όποΰ μέ προβοδοϋσε3.
25 Δέν εΐναι κορασιάς φωνή στά δάση ποΰ φουντώνουν,
Καί βγαίνει τ' άστρο τοϋ βραδιοϋ καί τα νερά θολώνουν, Καί τόν κρυφό της ερωτα της βρΰσης τραγουδάει, Τοϋ δέντρου καί τοϋ λουλουδιοϋ ποΰ άνοίγει καί λυγάει-Δέν εΐν' άηδόνι κρητικό, ποΰ σέρνει τή λαλιά του
30 Σέ ψηλοΰς βράχους κι άγριους δπ' εχει τή φωλιά του,
Κι άντιβουΐζει όλονυχτίς άπό πολλή γλυκάδα Ή θάλασσα πολΰ μακριά, πολΰ μακριά ή πεδιάδα, Ώστε ποΰ πρόβαλε ή αύγή και ελιωσαν τ' άστέρια, Κι άκοΰει κι αύτή καί πέφτουν της τά ρόδα άπό τά χέρια•
35 Δέν εΐν' φιαμπόλι4 τό γλυκό, όποΰ τ' άγρίκαα μόνος
Στόν Ψηλορείτη δπου συχνά μ' έτράβουνεν ό πόνος Κι εβλεπα τ' άστρο τ' ούρανοϋ μεσουρανίς νά λάμπει Καί τοϋ γελοϋσαν τά βουνά, τά πέλαγα κι οl κάμποι• Κι έτάραζε τά σπλάχνα μου έλευθεριάς έλπίδα
40 Κι έφώναζα: «ώ θεϊκιά κι δλη αϊματα Πατρίδα!»
Κι απλωνα κλαίοντας κατ' αύτή τά χέρια μέ καμάρι• Καλή 'ν' ή μαΰρη πέτρα της καί τό ξερό χορτάρι. Λαλοΰμενο5, πουλί, φωνή, δέν εΐναι νά ταιριάζει, 'Ίσως δέ σώζεται στή γη ηχος ποΰ νά τοϋ μοιάζει•

1. άργουνε• αργοποροΰσε, καθυστεροΰσε, βράδυνε
2. μου τ' αποκοιμοΰσε• μου το καθυστεροΰσε, το καθιστοΰσε ράθυμο, νωθρό, αργό
3. με προβοδοΰσε• με προέπεμπε, με συνόδευε
4. φιαμπόλι• αυτοσχέδιο πνευστό όργανο των ποιμένων (σουραΰλι)
5. λαλοΰμενο• μουσικό όργανο
ΤΕΛΟΣ ΙΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΑΡΧΗ 2ΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ - Γ' ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ Δ΄ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
45 Δέν εΐναι λόγια ηχος λεπτός
Δέν ηθελε6 τόν ξαναπεΐ ό άντίλαλος κοντά του.
'Άν εΐν' δέν ηξερα κοντά, άν ερχονται άπό πέρα•
Σάν τοϋ Μαϊοϋ τές εύωδιές γιομίζαν τόν άέρα,
Γλυκΰτατοι, άνεκδιήγητοι7
50 Μόλις εΐν' ετσι δυνατός ό Έρωτας καί ό Χάρος.
Μ' άδραχνεν δλη τήν ψυχή, καί νά 'μπει δέν ήμπόρει Ό ούρανός, κι ή θάλασσα, κι ή άκρογιαλιά, κι ή κόρη• Μέ άδραχνε, καί μ' εκανε συχνά ν' άναζητήσω Τή σάρκα μου νά χωριστώ γιά νά τόν άκλουθήσω.
55 Έπαψε τέλος κι άδειασεν ή φΰσις κι ή ψυχή μου,
Ποΰ έστέναξε κι έγιόμισεν εύθΰς όχ τήν καλή μου-Καί τέλος φθάνω στό γιαλό τήν άρραβωνιασμένη, Τήν άπιθώνω μέ χαρά, κι ητανε πεθαμένη.
6. δεν ήθελε• δεν επρόκειτο, δε θα τολμοΰσε να
7. ανεκδιήγητοι [ενν. ήχοι]• ανεκλάλητοι, άρρητοι, εξωανθρώπινοι

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
Α1. Τρία χαρακτηριστικά του Ευρωπαϊκού Ρομαντισμού, από τον οποίο επηρεάστηκε ο Σολωμός, είναι το μεταφυσικό στοιχείο, η αγάπη για την πατρίδα και η εξιδανίκευση του έρωτα. Για κάθε ένα από τα παραπάνω χαρακτηριστικά να γράψετε ένα αντίστοιχο παράδειγμα μέσα από το κείμενο.
Μονάδες 15
Β1. Σύμφωνα με τον Π. Μάκριτζ: «Αυτό που κάνει εντύπωση (στον Σολωμό)είναι η επιμονή του να χρησιμοποιεί εικόνες από τον κόσμο της φύσης». Να επιβεβαιώσετε την παραπάνω άποψη με μία εικόνα από τους στίχους 23-28 και άλλη μία από τους στίχους 35-43, παρουσιάζοντας το περιεχόμενό της καθεμιάς (μονάδες 10) και σχολιάζοντας τη λειτουργία της στο κείμενο (μονάδες 10).
Μονάδες 20
Β2. Στους στίχους 29-34 «Δέν ειν αηδόνι ... από τά χέρια·» να αναζητήσετε τέσσερα διαφορετικά σχήματα λόγου (μονάδες 8) και να σχολιάσετε τη λειτουργία τους στο κείμενο (μονάδες 12).
Μονάδες 20
Γ1. Να σχολιάσετε τους δύο τελευταίους στίχους του ποιήματος σε ένα
κείμενο 120-140 λέξεων:
Καί τέλος φθάνω στό γιαλό τήν άρραβωνιασμένη, Τήν άπιθώνω μέ χαρά, κι ήτανε πεθαμένη.
Μονάδες 25

ΤΕΛΟΣ 2ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙΔΕΣ

ΑΡΧΗ 3ΗΣ ΣΕΛΙ∆ΑΣ - Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ∆΄ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ
Δ1. Να συγκρίνετε ως προς το περιεχόμενο το απόσπασμα από το ποίημα Ο Κρητικός του Δ. Σολωμού με το παρακάτω απόσπασμα από τη νουβέλα του Ν.Λαπαθιώτη Κάπου περνούσε μια φωνή, αναφέροντας (μονάδες 5) και σχολιάζοντας (μονάδες 15) τρεις ομοιότητες και δύο διαφορές μεταξύ των δύο κειμένων.
Μονάδες 20

Ναπολέων Λαπαθιώτης

ΚΑΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΜΙΑ ΦΩΝΗ

Αυτό το βράδυ, η Ρηνούλα δεν κοιμήθηκε. Σαν ένας πυρετός γλυκός, της μέλωνε τα μέλη. Όλη νύχτα, μέχρι το πρωί, το αίμα της, πρώτη φορά, της τραγουδούσε, φανερά, τόσο ζεστά τραγούδια...Κι όταν, προς τα χαράματα, την πήρε λίγος ύπνος, είδε πως ήταν μέσα σ΄ ένα δάσος, -ένα μεγάλο δάσος γαλανό, μ' ένα πλήθος άγνωστα κι αλλόκοτα λουλούδια. Περπατούσε, λέει, μέσ' στην πρασινάδα, σκυμμένη, και με κάποια δυσκολία, χωρίς, όμως αυτό, να συνοδεύεται κι απ' τη συνηθισμένην αγωνία, που συνοδεύει κάποιους εφιάλτες. [...]Και την ίδια τη στιγμή, χωρίς ν' αλλάξει τίποτε, μια μελωδία σιγανή γεννήθηκε κι απλώθηκε, σαν ένα κόρο1 από γνώριμες φωνές, που, μέσα τους, ξεχώριζε γλυκιά και δυνατή, την ήμερα παθητική και πλέρια του Σωτήρη! Κι η φωνή δυνάμωνε, δυνάμωνε, και σε λίγο σκέπασε και σκόρπισε τις άλλες, -κι έμεινε μονάχη και κυρίαρχη, γιομίζοντας τη γη, τον ουρανό, γιομίζοντας το νου και την καρδιά της! Κι είχ' ένα παράπονο βαθύ, η χιμαιρική αυτή φωνή, - κι έμοιαζε μ' ένα χάδι τρυφερό, λησμονημένο, γνώριμο, κι απόκοσμο! Κι η ψυχή της έλιωνε βαθιά, σαν το κερί, σβήνοντας σε μια γλύκα πρωτογνώριστη, σε μια σπαραχτική, πρωτοδοκίμαστη, και σαν απεγνωσμένη, νοσταλγία! Και καθώς ήταν έτοιμη να σβήσει, και να λιώσει, πίστεψε πως ήταν πια φτασμένη στον παράδεισο...

Κι η Ρηνούλα ξύπνησε με μιας, σα μεθυσμένη, -και κρύβοντας το πρόσωπο μέσ' στο προσκέφαλό της, μην τύχει και τη νιώσουν από δίπλα, ξέσπασε σ' ένα σιγανό παράπονο πνιγμένο...

Ν. Λαπαθιώτης, Κάπου περνούσε μια φωνή, Εκδόσεις Ερατώ, Αθήνα 2011, σ. 71-73

1. κόρος· χορωδία
ΟΔΗΓΙΕΣ (για τους εξεταζομένους)
1. Στο εξώφυλλο του τετραδίου να γράψετε το εξεταζόμενο μάθημα. Στο εσώφυλλο πάνω-πάνω να συμπληρώσετε τα ατομικά στοιχεία μαθητή. Στην αρχή των απαντήσεών σας να γράψετε πάνω-πάνω την ημερομηνία και το εξεταζόμενο μάθημα. Να μην αντιγράψετε τα θέματα στο τετράδιο και να μη γράψετε πουθενά στις απαντήσεις σας το όνομά σας.
2. Να γράψετε το ονοματεπώνυμό σας στο πάνω μέρος των φωτοαντιγράφων αμέσως μόλις σας παραδοθούν. Τυχόν σημειώσεις σας πάνω στα θέματα δεν
ΤΕΛΟΣ 3ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙ∆ΕΣ

ΑΡΧΗ 4ΗΣ ΣΕΛΙ∆ΑΣ - Γ΄ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΚΑΙ ∆΄ΕΣΠΕΡΙΝΩΝ

θα βαθμολογηθούν σε καμία περίπτωση. Κατά την αποχώρησή σας να παραδώσετε μαζί με το τετράδιο και τα φωτοαντίγραφα.
3. Να απαντήσετε στο τετράδιό σας σε όλα τα θέματα μόνο με μπλε ή μόνο με μαύρο στυλό με μελάνι που δεν σβήνει.
4. Κάθε απάντηση τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή.
5. Διάρκεια εξέτασης: τρεις (3) ώρες μετά τη διανομή των φωτοαντιγράφων.
6. Χρόνος δυνατής αποχώρησης: 10.30 π.μ.

KΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

ΤΕΛΟΣ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ

ΤΕΛΟΣ 4ΗΣ ΑΠΟ 4 ΣΕΛΙ∆ΕΣ

πηγή

2 εικόνες ... χίλες λέξεις...

Η φωτογραφία αυτή κάνει το γύρο του διαδικτύου... 

σκοπό έχει να δείξει στους νέους και θυμίσει στους μεγαλύτερους πως ήταν κάποτε, 30 χρόνια πίσω και βάλε, τα Ελληνικά σχολεία! Παντού κυριαρχούσε και δέσποζε περήφανα η γαλανόλευκη!

Σήμερα;;;

τι είδους ιδανικά φυτέψαμε στα παιδιά μας; 
"ότι σπείρεις, αυτό και θα θερίσεις" λέει η σοφή παροιμία.
Τι σπείραμε -στο όνομα της "ελευθερίας" και της "ανοχής"-
και τι θερίζουμε σήμερα;;;

πηγή

ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΑΤΣΗΣ - ΗΔΗ ΒΑΠΤΕΤΑΙ ΚΑΛΑΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

ΗΔΗ ΒΑΠΤΕΤΑΙ ΚΑΛΑΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΔΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ 

Ιωάννης Τάτσης

ΔΥΣΟΙΩΝΟ παρουσιάζεται τὸ μέλλον τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν. Πληροφορίες, ποὺ διαρρέονται ἀπὸ διάφορες πηγὲς κάνουν λόγο γιὰ γενικευμένη ἐφαρμογὴ σὲ ὅλα τὰ σχολεῖα τῆς Χώρας ἀπὸ τὸν ἐρχόμενο Σεπτέμβριο τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν, ποὺ ἐφαρμόστηκε δύο χρόνια πιλοτικὰ καὶ ξεσήκωσε θύελλα ἀντιδράσεων στοὺς θεολογικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς κύκλους λόγῳ τῆς μετάλλαξης τοῦ χαρακτήρα καὶ τοῦ περιεχομένου τοῦ μαθήματος, ποὺ γίνεται μέσα ἀπὸ αὐτό. 

Ἑτοιμάζεται μάλιστα νέα ἀναμορφωμένη ἔκδοση τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν, ποὺ ὑπο- τίθεται πὼς βασίζεται στὶς παρατηρήσεις, ποὺ ἔγιναν κατὰ τὴν πιλο- τική του ἐφαρμογή. Μόνο ποὺ καὶ ἡ ἀναθεωρημένη ἔκδοση θὰ φέ- ρει τὴν ὑπογραφὴ τῶν ἴδιων «ἐμπειρογνωμόνων», ποὺ συνέταξαν καὶ τὴν ἀρχικὴ ἐκδοχὴ τοῦ Προγράμματος Σπουδῶν. Οἱ «ἐμπειρογνώ- μονες» ἀφήνουν μάλιστα ἀνοιχτὸ τὸ ἐνδεχόμενο παραγωγῆς νέων διδακτικῶν βιβλίων παρὰ τὴν ἀρχική τους ἄποψη ὅτι ἡ διδασκαλία βάσει τοῦ νέου Προγράμματος Σπουδῶν θὰ γίνεται χωρὶς διδακτικὰ ἐγχειρίδια. 

Ἐν τῷ μεταξὺ στὸν προγραμματισμὸ γιὰ τὸ «νέο ΕΣΠΑ» (2014-2020) στὴν ἐκπαίδευση ἔχει ἐνταχθεῖ, μεταξὺ ἄλλων ἔργων, καὶ ἡ γενικευμένη ἐφαρμογὴ τῶν νέων Προγραμμάτων Σπουδῶν Πρωτοβάθμιας καὶ Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης. Ἐξάλλου οἱ «ἐμπειρογνώμονες» θεολόγοι, ποὺ ἐκπόνησαν τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δὲν χάνουν εὐκαιρία νὰ ἀξιοποιοῦν τὶς δύο θε- τικὲς γιὰ τὸ Πρόγραμμά τους εἰσηγήσεις τῶν Μητροπολιτῶν Ἀλεξ/πόλεως καὶ Μεσσηνίας στὴν Ἱεραρχία ἑρμηνεύοντας περίπου ὡς θετικὴ τὴ στάση ὅλων τῶν Ἱεραρχῶν, παρὰ τὶς δυναμικὲς ἀντι- δράσεις ἀρκετῶν ἀπὸ αὐτούς, τὶς ὁποῖες ἠθελημένα παραβλέπουν.

Δυστυχῶς μὲ καίρια εὐθύνη τοῦ «πρώτου», τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου, ἡ Ἱεραρχία σύρθηκε σὲ μία διαρκῆ ἀναβλητικότητα, δὲν ἔλαβε σαφῆ ἀρνητικὴ στάση ἀπέναντι στὸ Πρόγραμμα καὶ παρεῖχε ἔτσι τὴν κατάλληλη κάλυψη στὸ ἔργο τῶν «ἐμπειρογνωμόνων».

Διαβεβαιώσεις τῆς πολιτικῆς ἡγεσίας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας ὅτι θὰ διαφυλαχθεῖ ὁ χριστιανικὸς χαρακτήρας τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι μόνο ὑποσχέσεις, ἁπλῶς γιὰ νὰ καθησυχάζουν ὅσοι δικαιολογημένα ἀντιδροῦν στὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν. Ἀνθρωπίνως οἱ ἐξελίξεις γύρω ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν εἶναι ἀποκαρδιωτικές. Ὁ ὀρθόδοξος χαρακτήρας του θὰ ἀποτελεῖ παρελθὸν ἀπὸ τὸ Σεπτέμβριο, ἐὰν τελικὰ ἐφαρμοστεῖ συνολικὰ τὸ νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν. 

Οἱ σύγχρονοι Γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ἀλλὰ καὶ οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ τὸ συνέδριον συμβούλιον λαβόντες ἀπο- φάσισαν τὴν καταδίκη τοῦ κατηχητικοῦ ὀρθόδοξου μαθήματος ὡς δύσχρηστου γιὰ τὴ σύγχρονη παιδεία. Ἤδη βάπτεται κάλαμος τῆς ἀποφάσεως ἀπὸ τὸν Ὑπουργὸ Παιδείας γιὰ τὴν πλήρη μετάλλαξή του. Καὶ ὅλα θὰ λάβουν τέλος τὴν κατάλληλη στιγμή, ἄτερ ὄχλου, χωρὶς τὴν παρουσία τοῦ λαοῦ, πιθανότατα ἐντὸς τοῦ θέρους. 
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ 17-5-2013

πηγή

Συγκλονιστικές αποκαλύψεις από τον Δημήτρη Νατσιό.

σχόλιο  από ιστολόγιο έκταακτο παράρτημα : Διαβάστε και διαδώστε όπως και δήποτε
 πριν να είναι αργά....
Θυμηθείτε, αυτό που θα διαβάσετε, είναι μονάχα από ένα βιβλίο...

Νεοελληνική Γλώσσα, Γ' Γυμνασίου

Το συγκεκριμένο "βιβλίο" ίσως θα ήταν καλύτερο να ονομαστεί ιδεολογικό φυλλάδιο πολιτικού κόμματος. Ενός συγκεκριμένου, που έχει αναλάβει εργολαβικά να υπερασπίζει ό,τι περιθωριακό και ανθελληνικό κυκλοφορεί σε τούτο τον τόπο.
Εγχειρίδιο για το πως εκπαιδεύεις τον Γενίτσαρο της αύριον.
(...) Παγκοσμιοποίηση, ομογενοποίηση, αντεθνικά αισθήματα, φλύαρες αγαπολογίες, πολυπολιτισμικές αερολογίες, με μια φράση "η άνοδος της ασημαντότητας" και η αποκαθήλωση της Ρωμιοσύνης.
Αρχίζει η οδυνηρή περιήγηση στο προπαγανδιστικό έντυπο - βιβλίο.
Σελ. 10. Ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, όχι από το "Άξιον Εστί" ή το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο", αυτά είναι εθνοκεντρικά, εξάλλου ο ηρωισμός, η φιλοπατρία είναι ξεπερασμένες μικροαστικές αντιλήψεις. Το ποίημα τιτλοφορείται "Η ALFA ROMEO" από τα μέτρια του ποιητή.
Σελ. 11. Κείμενο. "Η ελληνική κοινωνία αλλάζει" της κ. Χρισίνας Κουλούρη, της γνωστής, νέας κοπής, ομάδας των ιστοριογράφων (ρεπούση, διάκος, αναγνωστοπούλου, δραγώνα) που ακόμα αναζητούν "Τι είν' η πατρίδα μας", η οποία όμως πατρίδα τούς σιτίζει πλουσιοπάροχα. Το κείμενο βέβαια κινείται στο γνωστό αντιρατσιστικό πνεύμα.
Σελ. 14. Κείμενο. "Τα ελληνικά μυστήρια" του Έντμουντ Κήλυ. Διαβάζουμε ότι οι Έλληνες "αφήνονται στις γήινες απολαύσεις στο φαΐ, στο κρασί, στα παιχνίδια του έρωτα" και ότι "η Εκκλησία είναι απαιτητική στις τελετουργίες, χαλαρή στην εξομολόγηση και τη θρησκευτική ηθικολογία..." και λοιπές βλάσφημες αναφορές και νύξεις για την Εκκλησία. Από ποιον; Από Αγγλικανό που δεν υπάρχει διαστροφή που να μην την έχει υιοθετήσει η αιρετική τους οργάνωση, η κακώς λεγόμενη αγγλικανική εκκλησία.
Σελ. 46. "Ο ρατσισμός όπως τον εξήγησα στην κόρη μου", ξένου συγγραφέα.
Σελ. 47. "Στη θέση του άλλου".
Σελ. 48. "Διακρίσεις σε βάρος των γυναικών".
Σελ. 50. Ασκήσεις για την διδασκαλία των ερωτηματικών προτάσεων, με ερωτήσεις του τύπου "Υπάρχει σήμερα ρατσισμός στην Ελλάδα;", "Θα μου πεις για το ρατσισμό;", "Δεν υπάρχει μια φυλή που να είναι καλύτερη;".
Ομοβροντίες αντιρατσιστικές δήθεν, να πειστούν οι μαθητές ότι ζουν σε μια ρατσιστική χώρα γι' αυτό ενίοτε μπορούν ανενδοίαστα να την καίνε, φορώντας ως γνήσιο δημοκρατικό δικαίωμα κουκούλες ή να πυρπολούν τα σύμβολά της και τις σημαίες της. (Με αυτή την άθλια προπαγάνδα δεν θα καταλήξουμε και στην αφαίρεση των ιερών εικόνων από τις τάξεις, εφ' όσον ταυτίζονται με την Ορθόδοξη Πίστη, πράγμα ρατσιστικό για πολυπολιτισμικές τάξεις; Η ΟΛΜΕ και η ΔΟΕ, οι χασομέρηδες του συνδικαλισμού, συμφωνούν, το Υπουργείο διά βίου είναι έτοιμο, κάποια στιγμή εν μέσω κρίσης και αφασίας, θα "χτυπήσει" η Νέα Τάξη).
Σελ. 52. Κείμενο. "Πολυεθνικές τάξεις στο σχολείο" του παύλου τσίμα, του γνωστού μεγαλοδημοσιογράφου του "MEGA" και των "ΝΕΩΝ". Τι άλλο! Τα γνωστά αντιρατσιστικά σαλιαρίσματα, ανέξοδα διαπιστευτήρια "προοδευτικότητας", που ανοίγουν πόρτες και στρώνουν καριέρες.
Σελ. 54. Κείμενο. "Οι μαθητές ερευνούν". Τι ερευνούν για το ρατσισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην πατρίδα μας;
Σελ. 55. Απόσπασμα από το φυλλάδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά του ρατσισμού. Τα γνωστά κακόγουστα και ρηχά ρητορεύματα.
Σελ. 57. Κείμενο. "Η γενετική είναι ...αντιρατσίστρια". Σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι το "βιβλίο" γράφτηκε για μαθητές χώρας που ισχύει καθεστώς τύπου απαρχάιντ.
Σελ. 58. Κείμενο. "Ο διωγμός των Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους Ναζί". Οι Εβραίοι σίγουρα εκδιώχθηκαν και βασανίστηκαν από τους Ναζί. Εμείς δεν είχαμε Καλάβρυτα, Δίστομο, Κάνδανο; Εμείς δεν είχαμε Γενοκτονίες από το πιο αδίστακτο και ρατσιστικό καθεστώς του 20ού αιώνα; Γιατί να μην "περάσει" και ένα κείμενο για την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, της Θράκης, του Πόντου; Αυτό δεν είναι ρατσιστική αντίληψη της ιστορίας;
Σελ.65. Κείμενο. "Ευρωπαϊκή Ένωση και ελληνική ταυτότητα". Διαβάζουμε: "Είμαστε όλοι εκτεθειμένοι σε αληθινό βομβαρδισμό πολιτιστικών προϊόντων που διαμορφώνονται σύμφωνα με τη διεθνή διαφημιστική προβολή. Τα κράτη - έθνη δεν ανέκοψαν, αλλά αδιαφόρησαν γι' αυτή την εξέλιξη. Η Ελλάδα την ενίσχυε μάλιστα έμμεσα με ιδεολογικό προσανατολισμό σε μία διαστρεβλωμένη και γι'  αυτό χωρίς απήχηση ελληνική και χριστιανική παράδοση". Ποιος υπογράφει αυτά τα περισπούδαστα; κώστας σημίτης, ο γνωστός "εκσυγχρονιστής" και εκκλησιομάχος ολκής.
Σελ.72. Κείμενο. "Μετανάστες, οι είλωτες της Ευρώπης" του Γκαζμέτ Καπλάνι από τα "ΝΕΑ". Αυτός μέμφεται τη χώρα που τρώει ψωμί, την Ελλάδα, που δεν του δίνει υπηκοότητα, ενώ πληρώνει φόρους κλπ. Ας μην ανησυχεί. Το πρόβλημά του λύνεται. "Όλοι ίδιοι είμαστε".
Σελ.106. Κείμενο. "Ο νεανικός ιδεαλισμός". Σύμφωνα με τον συγγραφέα (αμερικανός) "Τα περισσότερα παιδιά μού μιλάνε για την επιθυμία τους να προστατεύσουν τα τροπικά δάση, να σώσουν τις θαλάσσιες χελώνες ή να βοηθήσουν τα παιδιά που ζουν στο δρόμο".
Σελ. 116. Κείμενο. "Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις" του Νίκου Δήμου, του ανθρώπου που έγραψε βιβλίο με τίτλο "Η δυστυχία να είσαι Έλληνας", πρωτοπαλίκαρο του ανθελληνισμού και της εκκλησιομαχίας.

Κείμενο 8 (Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις)

Κατηγορούμε συχνά την ανθρωπότητα πως, ενώ τον τελευταίο αιώνα έχει επιτελέσει τεράστια επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο, στον τομέα της ηθικής έχει μείνει πίσω.
Υπάρχει κάτι που αντικρούει αυτή την άποψη: η δημιουργία και παρουσία, στο δεύτερο του αιώνα μας, των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (NGOs -Non Government Organizations). Πίσω από αυτά τα αρχικά κρύβονται πασίγνωστες κινήσεις, όπως η Γκρήν Πις, η Διεθνής Αμνηστία, οι Γιατροί χωρίς Σύνορα και οι Γιατροί του Κόσμου, το Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, η Ομάδα για την Προστασία των Μειονοτήτων κ.α (...).
Οι οργανώσεις αυτές λέγονται Μη Κυβερνητικές, γιατί δεν εξαρτώνται από κυβερνήσεις (ευτυχώς - η ανεξαρτησία είναι προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία τους). Οι πόροι είναι από εισφορές μελών, δωρεές, ιδρύματα και διεθνείς οργανώσεις. Η συνολική προσφορά τους είναι εντυπωσιακή: Έχουν σώσει εκατομμύρια ζωές, έχουν προστατεύσει πολλές χιλιάδες ανθρώπων από βασανιστήρια και καταπίεση, έχουν βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα της ζωής.
Εδώ στην Ελλάδα τις αντιμετωπίζουμε περίεργα: Όταν η Διεθνής Αμνηστία και το Παρατηρητήριο του Ελσίνκι καταγγέλλουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην τουρκία, γράφουμε την είδηση στην πρώτη σελίδα. Όταν οι ίδιες οργανώσεις διαμαρτύρονται για καταπίεση των μαρτύρων του ιεχωβά, των σλαβόφωνων ή των μουσουλμάνων στην Ελλάδα, είναι ανθελληνικές και πληρωμένες από ξένα κέντρα. Ουσιαστικά μας ενοχλεί η ανεξαρτησία τους: Θα τις θέλαμε με το μέρος μας (όπως και όλες τις άλλες εξουσίες) και ξεχνάμε ότι αυτό θα καταργούσε αυτόματα το διεθνές τους κύρος.
Είμαι υπερήφανος που ανήκω στις περισσότερες από αυτές τις οργανώσεις. Πιστεύω πως ο σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα, ενιαία και αδιαπραγμάτευτα, είναι η μόνη ιδεολογία που μας απέμεινε - αλλά και η μόνη που μας χρειάζεται.
Φιλικά, Νίκος Δήμου.
Σελ. 148. Τραγούδι - κείμενο "Don't worry be happy". Το τραγούδι μπορεί να ακουστεί σε ξενυχτάδικο όπου χασομερούν αργόσχολοι. Για σχολική όμως αίθουσα και για διδασκαλία της γλώσσα είναι απαράδεκτο. Καταρρακώνει την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού και ακυρώνει την αποστολή του σχολείου.

Κείμενο 10

Don't worry be happy

Άμα ξυπνήσεις και έχεις βγάλει ουρά,

Αν κοιταχτείς και έχεις βγάλεις βυζιά... 

Don't worry be happy

Άμα η κόρη σου σε λέει μπαμπά ενώ ο γυιος σου 

Σε φωνάζει μαμά...

Don't worry be happy

Δεν είναι αυτό για να σ' ανησυχεί

Είναι μία ψιλομετάλλαξη...

Don't worry be happy

Και τι με νοιάζει εμένα δηλαδή,

Εγώ θα γίνω σταρ του MTV

Don't worry be happy

 

στίχοι : χάρης & πάνος κατσιμίχας

μουσική: Bobby McFerrin.

πηγή

Από το βιβλίο του Δημητρίου Νατσιού, δασκάλου, "Τα νεοταξικά βιβλία γλώσσας του δημοτικού σχολείου και του γυμνασίου"

Μάθε παιδί μου γράμματα!

Στους σύγχρονους καιρούς πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την εκπαίδευση και την ευρύτερη παιδεία των νέων. Οι ασχολούμενοι με το θέμα αναγνωρίζουν τον καταλυτικό ρόλο της παιδείας στη διαμόρφωση της κοινωνίας και του έθνους, μολαταύτα στην πράξη παρατηρούμε ότι οι λύσεις που δίδονται είναι ημιτελείς, αποσπασματικές, ανοργάνωτες και συχνά εκτός στόχου. Μα τελικά, θα αναρωτηθεί κανείς, μπορούμε να συλλάβουμε ποιος ο στόχος της εκπαίδευσης και της παιδείας;

Ο Πλάτων θα αποφθέγγονταν κάπου στον 5ο με 4ο αιώνα π.Χ.: “Πάσα τε επιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης και της άλλης αρετής, πανουργία τις, και ου σοφία φαίνεται”, δηλαδή κάθε επιστήμη, όταν χωρίζεται από τη δικαιοσύνη και την υπόλοιπη αρετή, γίνεται πανουργία και όχι σοφία. Μήπως το απόφθεγμα αυτό μας θυμίζει κάτι; Δεν είναι οι επιστήμονες και τα τεχνολογικά επιτεύγματά τους που στηρίζουν τη σύγχρονη παγκόσμια επιβολή μιας νέας δικτατορίας;

Η αλήθεια για την αποτυχία της σύγχρονης εκπαίδευσης κρύβεται πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί ο Πλάτων. Ας τις δούμε μία-μία:

Αρετή: Αποτελεί ουσιαστικά την υλοποίηση της ηθικής με έργα και στάση ζωής. Η ηθική εκπηγάζει από τη βιοθεωρία του ανθρώπου και τον οδηγεί προς τα άνω (άνω-θρώσκων). Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ηρακλής πριν ξεκινήσει τους άθλους του, δηλαδή κατ’ ουσίαν τον δημόσιό του βίο, έπρεπε να επιλέξει μεταξύ αρετής και κακίας. Εκείνος επέλεξε την αρετή, παρότι ο δρόμος της ήταν στην αρχή στενός. Πόσο διδακτικοί ήταν οι μύθοι των προγόνων μας. Στο σημείο αυτό θα πρέπει λογικά να αναρωτηθούμε κατά πόσο το σύγχρονο σχολείο διδάσκει με κάθε τρόπο την αρετή (από τα βιβλία, μέχρι το παράδειγμα των ίδιων των δασκάλων). Δε χρειάζεται και ιδιαίτερη σκέψη, για να αντιληφθεί κανείς την τραγική απουσία της αρετής από το σχολείο, αλλά και το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Ειδικά αν μιλήσουμε για τη δικαιοσύνη, τα σχόλια περιττεύουν…

Επιστήμη: Ετυμολογικά επ-ίσταμαι, γνωρίζω κάτι καλά, γνωρίζω σε βάθος. Και σ’ αυτό το σημείο ίσως υπάρχουν ελλείψεις ως προς το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά σε συνδυασμό με την παραπαιδεία και τις εξουθενωτικές δαπάνες των γονέων, έχουμε ως αποτέλεσμα μια νεολαία με τις κατά τεκμήριο περισσότερες -κυρίως τεχνικές- γνώσεις απ’ ό,τι οι προηγούμενες γενιές. Μολαταύτα δεν έχουμε τη συνακόλουθη ωρίμανση που θα περίμενε κανείς.

Σοφία: Είναι το απόσταγμα της εμπειρίας και της γνώσης που φιλτράρονται μέσα από τη δοκιμασμένη αρετή. Η σοφία δεν είναι απλή γνώση ή ο εξυπνακισμός, αλλά η ανώτερη αντίληψη του ανθρώπου για τη ζωή και τα πράγματα ως αποτέλεσμα της ώριμης σκέψεως. Είναι χαρακτηριστική η έλλειψη σοφίας στις μέρες μας ακόμη και σε μεγάλους και ώριμους ανθρώπους, διότι ακριβώς εξέλιπε η αρετή.

Πανουργία: δολιότητα εκπεφρασμένη – υλοποιημένη με περίτεχνους τρόπους. Αυτή είναι η κατάντια του υποδουλωμένου στην κακία ανθρώπου ο οποίος όμως διαθέτει πληθώρα γνώσεων και δεξιοτήτων. Ένας κακός πλην αγράμματος και κουτός άνθρωπος μπορεί να κάνει ένα μικρό σχετικά κακό, ο πανούργος μπορεί να καταστρέψει ολόκληρες κοινωνίες και έθνη.

Είναι αδήριτη η ανάγκη να στραφεί η σύγχρονη εκπαίδευση και η ευρύτερη παιδεία στην καλλιέργεια της ηθικής και της αρετής, αν θέλουμε το φτωχό μας έθνος να αναστηθεί από της στάχτες του, ειδάλλως θα αναφωνήσουμε μαζί με τον ποιητή: “Οι βάρβαροι δε θα ξανάρθουν από τα σύνορα, αλλά οι ορδές τους θα ξεπηδήσουν από τα παιδικά δωμάτια”.

πηγή

«Τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα και ηθική». Δημήτρης Νατσιός

πηγή

 «Τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα και ηθική»

Δημήτρης Νατσιός  Δάσκαλος Κιλκίς

«Το λοιπόν, αν θέλωμαν το λίγον να γένη μεγάλον, πρέπει να λατρεύωμεν Θεόν, ν’ αγαπάμε πατρίδα• νάχωμεν αρετή• τα παιδιά μας να τα μαθαίνωμεν γράμματα και ηθική»
Στρατηγός Μακρυγιάννης

Τα παιδιά τα «μαθαίνωμεν» γράμματα, τα «μαθαίνωμεν» και σπουδάματα και θάματα πολλά, αλλά του Θεού τα πράματα και ηθική δεν τα μαθαίνωμεν ούτε τα διδάσκουμε, γιατί έτσι προέκρινε η αφελληνισμένη ψευτοδιανόησις, που αλωνίζει ανενόχλητα τόσα χρόνια παιδιά και Παιδεία.
Και τώρα που μας ξανάρθαν οι Σταυροφόροι-Σταυροφορίες, η μεγαλύτερη απάτη της παγκόσμιας ιστορίας-και στήσανε τα μπαϊράκια τους στην αγία γη μας, τι κάνουμε;
Θα αφήσουμε τους Ιούδες ακόμη να κυβερνούν; Ως πότε θα ανεχόμαστε τους λύκους, τα λυσσασμένα σκυλιά της αθεϊας και της πατριδομαχίας να κατασπαράζουν τα παιδιά μας; Ως πότε;
Αν με διαβάζουν δάσκαλοι, ας ακούσουν δύο λόγια αδελφικά και συναδελφικά. Θα μοιραστώ, με όσους αγαπούν την πατρίδα μας, προσκυνούν τον Χριστό και τους συγκινεί το φως το ιλαρόν της παράδοσής μας και τα καλούδια των Πατέρων μας, την πείρα 22 χρόνων μάχιμης διδασκαλίας.
Βλέπω με πόνο νέους δασκάλους, ωραία παιδιά, με ζήλο και μεράκι, μπουκωμένα με δηλητήρια από τις παιδαγωγικές (σ)χολές-μάντρες αφιλοπατρίας, κουρασμένα από τα πολλά μεταπτυχιακά, διδακτορικά και λοιπά φανταχτερά εφόδια, χωρίς όμως τα προσανάμματα που ανάβουν στην ψυχή του δασκάλου, τη φλόγα, όχι για να γεμίσουν τον εγκέφαλο του παιδιού άχρηστες και σκόρπιες πληροφορίες, αλλά για να σμιλέψουν ψυχές.

Δεν το βλέπουμε, στ’ αλήθεια, τι γίνεται τόσα χρόνια στα σχολεία; Σωρηδόν οι μεταρρυθμίσεις, πλήθος οι φραγκοθεωρίες και οι μοντέρνες και μεταμοντέρνες μέθοδοι διδασκαλίας-διαθεματικότητες, βιωματικές δράσεις, Νέα Σχολεία, νέα προγράμματα-και οι μαθητές, μόλις αφήσουνε το προαύλιο του σχολείου, καταντούν θύματα των ανέμων που φυσούν στα πεζοδρόμια, λεία φανερών ή νοητών θηρίων.
Τόσα χρόνια εφαρμόζουμε τις ανοησίες, που μας επιβάλλουν οι ξένοι και οι ημέτεροι κύκλοι της κακόνοιας, «ων ο Θεός η κοιλία, οι εχθροί του σταυρού», και όμως η πατρίδα, αιχμάλωτη και ελεεινή, στενάζει κάτω από τα νύχια της νέας Φραγκοκρατίας. Όλα αυτά τα σκύβαλα και τα τέρατα της κομματοκρατίας, από τις τάξεις μας αποφοίτησαν, κάποιοι δάσκαλοι τα δίδαξαν με «νέες μεθόδους διδασκαλίας», με νέα βιβλία (το 1983 πετάχτηκαν τα ωραιότατα παλιά, γιατί κρίθηκαν «χουντικά» από την πολύπλαγκτη «γενιά του Πολυτεχνείου») και όμως... μηδέν στο πηλίκιο.
Η καταστροφή μας βρήκε. Άρα το εκπαιδευτικό σύστημα, αντί να είναι θεματοφύλακας των τιμαλφών αξιών του Γένους, κατρακύλησε στην συνενοχή, στην ηθική αυτουργία. Φοβάμαι ότι είμαστε η γενιά των δασκάλων, που επαληθεύει την προφητεία του Πατροκοσμά ότι «το κακό θα σας έρθει από τους διαβασμένους».

Δεν το βλέπουμε, δεν το βιώνουμε ότι ο τόπος του σχολείου έχει καταντήσει τόπος μαρτυρίου και του δασκάλου και του μαθητή; Και δεν μας λείπει τίποτε. Υπολογιστές, νέα, στιλπνά βιβλία, ασκέρια ειδικοτήτων, προγράμματα ευρωπαϊκά, ξένες γλώσσες, μειωμένα ωράρια. Όμως υποφέρουμε, βαριόμαστε, το μάτι μας δεν είναι στα πρόσωπα των παιδιών, αλλά στα ρολόγια. Λαχταρούμε τον χτύπο του κουδουνιού για το διάλειμμα, να γλιτώσουμε από τους ανυπόφορους μαθητές μας. Κάποιοι, τα παχύδερμα της Εκπαίδευσης, τους βρίζουν κιόλας...

Τι κάνουμε, λοιπόν, όσοι έχουμε ανοιχτά και άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας και αντιλαμβανόμαστε ότι το λάθος, το έγκλημα διαιωνίζεται; Απάντηση. Ψυχή και Χριστός μας χρειάζονται. Τίποτε άλλο, παρά ψυχή και Χριστός. Θα το γράφω και θα το φωνάζω συνεχώς: «Όλα τα έθνη για να προοδεύσουν πρέπει να βαδίσουν εμπρός, πλην του ελληνικού που πρέπει να στραφεί πίσω». Πίσω στους κοντινούς μας ήρωες, αγίους και δασκάλους του Γένους και όχι στην στείρα αρχαιολατρία που μας μετακένωσαν ξένοι και ημέτεροι Γραικύλοι, που έχουν γραμμένο με χρυσά γράμματα στο οικόσημό τους, το «ανήκομεν εις την Δύσιν». Παραπέμπω στα σπουδαία λόγια του Ζήσιμου Λορεντζάτου από το βιβλίο του «Διόσκουροι  Γ. Σαραντάρας – Δ. Καπετενάκης».

«Ο βαθύτερος λόγος της στροφής των διαφόρων Αναγεννήσεων της Δύσης προς τη μελέτη, τη μίμηση και τη λαχτάρα της Αρχαίας Ελλάδας, είναι η ανικανότητά τους να πιστέψουν στο Χριστό, να πιστέψουν στην αιωνιότητα του ανθρώπου. Όποιος ατενίζει την Αρχαία Ελλάδα και παραμερίζει τον Χριστό, είναι σαν να μην υποπτεύεται πως είμαστε προορισμένοι στην αιωνιότητα και σαν να θέλει να επαναλάβει το έργο του πολιτισμού των Αρχαίων Ελλήνων, που ήταν η προετοιμασία ,μιας άρτιας θνητής υπόστασης, για να την δεχτεί ο Χριστός και να την κάμει αθάνατη» (εκδ. «Δόμος», σελ. 142-143).

Και θα κλείσω, όχι με παραινέσεις και συμβουλές – με τέτοια χορτάσαμε από ανθρώπους που δεν έχουν πατήσει το πόδι τους σε τάξη – αλλά με λόγια, όπως προείπα αδελφικά. Ούτε καυχώμαι για τίποτε «εν οίδα ότι ουδέν ειμί». Γράφω αυτά που κάνω στην τάξη ως δάσκαλος της πάλαι ποτέ εθνικής Παιδείας και νυν πολυπολιτισμικής ακαθαρσίας.
Επέστη η ώρα «όσοι απομείναμε πιστοί στην παράδοση, όσοι δεν αρνηθήκαμε το γάλα που βυζάξαμε, να αγωνιστούμε, άλλος εδώ, άλλος εκεί, καταπάνω στην φωτιά. Καταπάνω σ’ αυτούς που θέλουνε την Ελλάδα ένα κουφάρι χωρίς ψυχή, ένα λουλούδι χωρίς μυρουδιά». (Κόντογλου). Κι ας μην ξεχνάμε πως τα ομορφότερα και ευωδέστερα λουλούδια της πατρίδας μας είναι τα παιδιά μας, τα οποία πολύ μας ενοχλούν στον «θαυμάσιο» πολιτισμό μας. (Όπως και οι γέροι). Έχοντας πάντα κατά νου ότι τα σημερινά παιδιά δεν γνωρίζουν τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, Χριστιανός Ορθόδοξος και τι έχασαν, τι είχαν και τι τους πρέπει:

Πρώτον: Διδάσκω κείμενα των μεγάλων μαστόρων του Ελληνικού λόγου, από τον Αίσωπο και τους Πατέρες της Εκκλησίας, ως τον Μακρυγιάννη και τον Νικηφόρο Βρεττάκο. Έχω ακυρώσει τα περιοδικά ποικίλης ύλης-βιβλία γλώσσας.

Δεύτερον: Στην Ε’ και Στ’ τάξεις διδάσκω μία ώρα την εβδομάδα αρχαία ελληνικά, την αρτιμελή μορφή της Γλώσσας μας. Με απλό τρόπο, ξεκούραστο. Τα παιδιά το εκτιμούν, το χαίρονται και καμαρώνουν για την γλωσσική συνέχεια.

Τρίτον: Η τάξη δεν είναι προέκταση του παιδικού δωματίου. Είναι χώρος μάθησης, χώρος ιερός. Στους τοίχους έχω αναρτήσει εικόνες ηρώων και αγίων. Οι ήρωες και οι άγιοι είναι τα πρότυπά μας, που τόσο λείπουν από τα βιβλία Γλώσσας, στα οποία κυριαρχούν ζώα, ερπετά και πετεινά του ουρανού. (Ας κάνουν κάποιοι τον κόπο να ξεφυλλίσουν τα βιβλία «Γλώσσας» Α’ Δημοτικού, να δουν την παρέλαση του ζωϊκού βασιλείου και την απουσία του προσώπου).
Στην Παράδοσή μας αυτό που λέμε ήθος, αρετή, ηρωισμός, αγιότητα δεν διδάσκονται σαν θεωρητικοί κανόνες, σύμφωνα με τους οποίους θα ζήσει ο άνθρωπος. Πολύ περισσότερο αυτό ισχύει για τα παιδιά που θέλουν τις αξίες σαρκωμένες σε πρόσωπα και όχι φλύαρους στοχασμούς και ψιττακισμούς. Στα καθ’ ημάς η αρετή, η αγιοσύνη, ο ηρωισμός είναι κάθε φορά ένα γεγονός κι ένα ζωντανό παράδειγμα στα πρόσωπα ηρώων και αγίων. Έτσι και στα παιδιά. Όχι η δικαιοσύνη, αλλά ο δίκαιος. Όχι η πραότητα, αλλά ο πράος. Όχι η αγιότητα, αλλά ο άγιος. Δεν θα τους μιλήσεις για τον ηρωισμό. Θα τους δείξεις τον ήρωα.

Τέταρτον: Παρασκευή, τελευταία μέρα της σχολικής εβδομάδας, διδάσκω το Ευαγγέλιο της Κυριακής. Θρησκευτικά χωρίς Χριστό είναι ίδιον των φραγκοθρησκειών.
Πέμπτον: Συχνότερος εκκλησιασμός και Θεία Κοινωνία των παιδιών. Ζεσταίνεται η καρδιά τους...
Έκτον: Για τιμωρία – (η λέξη παράγεται από την τιμή και ώρα, με δασεία, και σημαίνει φροντίδα. Εξ ου και θυρωρός, ολιγωρία και λοιπά. Άρα τιμωρία σημαίνει φροντίζω για την τιμή και την αξιοπρέπειά σου)- έχω ένα «πενηντάρι» κομποσκοίνι και όποιος μαθητής χρήζει «τιμωρίας», κάνει κομποσκοίνι λέγοντας την ευχή. Αυτοί καινοτομούν, βάζοντας στα βιβλία συνταγές μαγειρικής. Εμείς θα ορθοτομούμε τον λόγο και τον Λόγο της αληθείας.
Αυτά τα λίγα και ταπεινά…

ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΙΒΗΡΙΤΗΣ: "ΝΑ ΒΛΕΠΕΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΝ ΑΕΤΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΟΥΛΕΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΤΕΤΣΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ"

Αφού δέχθηκε καταιγισμό επιθέσεων στην πρώτη του παρέμβαση του περασμένου Οκτωβρίου για τον χαρακτήρα του Μαθήματος των Θρησκευτικών ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Ιβήρων του Αγίου Όρους αρχιμανδρίτης Βασίλειος Ιβηρίτης (Γοντικάκης), παρενέβη και πάλι με κείμενο πνοής, που είδε το φως τον περασμένο Ιανουάριο.

Με το νέο κείμενό του ο σεβαστός Προηγούμενος απευθύνεται αδιακρίτως προς όλους τους θεολόγους και τοποθετεί το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος εκεί που πραγματικά οφείλει να είναι: Να βλέπει το παιδί έτσι όπως είναι, «αετό του πνεύματος», και όχι «σαν πουλερικό, για το κοτέτσι του συστήματος».  
Ελάχιστα αποσπάσματα παραθέτουμε στη συνέχεια από το εξαιρετικό αυτό κείμενο, που θα μπορούσε να αποτελέσει άριστο οδηγό για τη συγγραφή οποιουδήποτε Νέου Προγράμματος Σπουδών. Ιδού τι γράφει ο Αγιορείτης Προηγούμενος:

«Δεν ασχολούμαι απλώς με το φαινόμενο θρησκεία. Δεν έχω μπροστά μου σπουδαστές θρησκειολογικών απασχολήσεων. Αλλά έχω ευαίσθητα πλάσματα που θέλουν να ζήσουν.
Οφείλω να τους προσφέρω την κατάλληλη τροφή για να αναπτυχθούν και τα παιχνίδια για να παίξουν. Δεν τους εκθέτω ο,τι κυκλοφορεί στη θρησκευτική αγορά για να διαλέξουν μόνα τους. Απομακρύνω όλα τα αιχμηρά αντικείμενα για να μην κοπούν παίζοντας, και όλα τα φάρμακα για να μη δηλητηριαστούν δοκιμάζοντας...

Συμπερασματικά: Με την ορθόδοξη εμπειρία και ζωή, το ομολογιακό μάθημα είναι ανοικτό και απεριόριστο. Το ανοικτό ανθρωπίνως είναι το κλειστό και ανυπόφορο...
Θρησκευτικά για όλους είναι η έκπληξι της αγάπης, της ταπεινώσεως του Θεού Λόγου, που θεώνει τον άνθρωπο. Θρησκευτικά για κανένα, η βάναυση επέμβασι του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο».

Καί καταλήγει το εμπνευσμένο κείμενο του Προηγουμένου π. Βασιλείου με τα εξής: «Από αγάπη προς τις ευαίσθητες ψυχές, όπου γης, που πονούν και διψούν την αλήθεια της ελευθερίας· και από σεβασμό προς αυτούς που πολτοποιήθηκαν – και πολτοποιούνται – από τους ολοκληρωτισμούς του ψεύδους, είναι καλό να σεβαστούμε την αγιότητα της ζωής του ανθρώπου όπως την έπλασε ο Θεός». 
πηγή