Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου:... Ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας ἤ ἀρχή τῆς διαφωνίας; Οἱ κόκκινες γραμμές ὁδηγοῦν σε νέα σχίσματα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία

 

Ἡ οἰκουμενιστική πολιτική τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί τοῦ ἐπιτελείου του λειτουργεῖ διαβρωτικά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἐξυπηρετεῖ μόνο τή φιλοσοφία τοῦ «ἀνήκομεν εἰς τήν Δύση»...

 

Δέν θά ἀποτελέσει ἔκπληξη  ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στή Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο φαίνεται ὅτι θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία ἤδη κινδυνεύει...

 

Ἔξι, ἴσως καί ἑπτά Ἁγιορείτικες Μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.

 

Τοῦ Διονυσίου Μακρῆ,

Θεολόγου-Δημοσιογράφου

Πέντε συνολικά Πατριαρχεῖα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τό Ἅγιο Ὄρος ἔχουν θέσει μέ ἀποφάσεις τῶν Ἱερῶν Συνόδων καί Ἐπιστολές πρός τό Φανάρι ἀνοικτά καί ἀπροκάλυπτα μία σειρά διαφωνιῶν, οἱ ὁποῖες , ἄν δέν γίνουν ἀποδεκτές καί δέν συμπεριληφθοῦν στά τελικά κείμενα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου θά ἀποτελέσουν τήν γενεσιουργό αἰτία πολλαπλῶν διενέξεων τήν ἑπόμενη ἡμέρα. Τό ἐγχείρημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νά συγκαλέσει Σύνοδο προκειμένου νά ἐπισημοποιήσει μία  νέα ἐκκλησιολογία παντελῶς ξένη πρός τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τήν πατερική παράδοση οὐσιαστικά δέν συμβάλει στήν ἑνότητα ἀλλά στόν ἐκ νέου διχασμό τοῦ ὀρθοδόξου χριστεπώνυμου ποιμνίου.
Τό Φανάρι καθώς πλησιάζει ἡ ἡμέρα τῆς συγκλίσεως τῆς σαφῶς ἐπικίνδυνης γιά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου διαπιστώνει πώς ὑπάρχουν πολλές κόκκινες γραμμές, οἱ ὁποῖες δέν δύνανται νά ξεπεραστοῦν καί νά ἀντιμετωπιστοῦν ἀκόμη κι ἄν ἐπιστρατευτεῖ ὁλόκληρη ἡ φαναριώτικη διπλωματία. Ἀναλογιστεῖτε τί θά γίνει λ.χ. μέ τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, τό ὁποῖο συνοδικῶς ἔχει ἀποφανθεῖ ὡς πρός τό τελικό κείμενο ζητώντας συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις. Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει καί μέ τά Πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας ἀλλά καί τῆς Ρωσίας. Ἀναρωτηθεῖτε ποιά ἐπίσης θά εἶναι ἡ ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῶν ἐπιμέρους Ἱερῶν Μονῶν πού ἀνοικτά ἀντιδροῦν στήν περίπτωση πού δέν εἰσακουστοῦν τά αἰτήματά τους, τά ὁποῖα διατυπώθηκαν μετά τή Διπλή Σύναξη, πού πραγματοποιήθηκε στά μέσα τοῦ Μαΐου. Καλά ἐνημερωμένες πηγές ὑποστηρίζουν ὅτι τουλάχιστον ἔξι, ἴσως καί ἑπτά μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.

Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας

Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας ἔθεσε σέ πρώτη φάση μέ ἐπιστολή πού ἀπέστειλε ὁ Πατριάρχης Κύριλλος μία σειρά πρακτικῶν κυρίως καί οἰκονομικῶν ζητημάτων. Ἄν καί λόγω τῆς ὕπαρξης τῆς Οὐνίας σέ χῶρες τῆς πάλαι ποτέ Σοβιετικῆς Ἕνωσης «ἐξυπηρετεῖται» ἀπό τήν ἀποδοχή μιᾶς χαλαρῆς οἰκουμενιστικῆς νέας ἐκκλησιολογίας ἐν τούτοις διαισθάνεται τό τί ὑποκρύπτεται πίσω ἀπό τήν ὅλη νοσηρή αὐτή κίνηση καί κατανοεῖ τίς μύχιες ἐπιδιώξεις πού ἔχουν νά κάνουν μέ μακροπρόθεσμα σχέδια ἀπομόνωσης τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας... Κι αὐτό διότι ἀτύπως ἀποδέχεται μυστήρια τῶν ἑτεροδόξων Οὐνιτῶν σέ περιπτώσεις ἐπιστροφῆς τους στήν Ὀρθοδοξία! Αὐτή ὡστόσο ἡ πρακτική, ἀπέχει κατά πολύ ἀπό τήν ἀποδοχή τοῦ νοσηροῦ Οἰκουμενισμοῦ.   Ὡς ἐκ τούτου ἄς μήν ἐκπλαγεῖτε ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στήν Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία κινδυνεύει... Ἤδη στήν Οὐκρανία ὑφίσταται ἕνας νέος κίνδυνος σχίσματος καί ἐπί τοῦ παρόντος ἕνας Ἐπίσκοπος τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας μέ εὐρύτατο λαϊκό ἔρεισμα σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Μόσχας. Τό γεγονός αὐτό φαίνεται νά προκάλεσε τήν ἀντίδραση τοῦ Πατριάρχη Μόσχας ἀλλά καί τήν παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, πού ἀπαίτησαν τήν καθαίρεσή του. Συνάντησαν ὡστόσο τήν σθεναρά ἀντίδραση τοῦ Μητροπολίτη Οὐκρανίας Ὀνούφριου. Καί αὐτό σημαίνει πολλά στούς γνωρίζοντες τήν ἐκκλησιαστική ρωσική διπλωματία.

Τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας

Στό Φανάρι ἐξάλλου πιστεύουν ὅτι οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ὡς πρός τόν κανονισμό καί τό κείμενο τῆς Συνόδου προκαλοῦνται κυρίως ἀπό τήν ὄξυνση πού ἔχει δημιουργεῖ μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων γιά τήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Κατάρ. Κι γι’ αὐτό φρόντισε νά ἀνακοινώσει πώς θά συγκληθεῖ εἰδική ἐπιτροπή ἐπίλυσης τῆς διαφορᾶς ἀμέσως μετά τό πέρας τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου.
Οὐσιαστικά πρόκειται γιά ἕναν ἁπλό διπλωματικό ἑλιγμό, τόν ὁποῖο δέν ξέρουμε ἄν ἀποδεχθεῖ τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας. Κι αὐτό γιατί ἡ ἀποδοχή του ἔχει νά κάνει μέ τή de facto ἀποκατάσταση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τά Ἱεροσόλυμα, ἡ ὁποία θά προηγηθεῖ τῆς ἐπίλυσης τοῦ ζητήματος! Εἶναι ἄγνωστο ἄν τελικά ἡ Ἀντιόχεια ὑπογράψει τόν κανονισμό τῆς Συνόδου, πού ἀποτελεῖ ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά νά γίνει ἡ Σύνοδος!

Τό Πατριαρχεῖο Σερβίας

Ἡ ἐπιστολή ἀκόμη τοῦ Πατριάρχη Σερβίας Εἰρηναίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο θέτει θέμα ἀναγνώρισης τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, κάτι τό ὁποῖο φυσικά εἶναι ἐκτός θεματογραφίας καί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Ἡ ἐπιστολή ὡστόσο, δηλοῖ στήν πραγματικότητα τήν ἀνάγκη ἐσωτερικῶν ἰσορροπιῶν στό Πατριαρχεῖο τά ὁποῖα ἔχουν νά κάνουν μέ τό συνεχῶς ἐνισχυόμενο ἀντιοικουμενιστικό ρεῦμα στήν Σερβία. Ἡ ἀναγνώριση λ.χ. τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου σηματοδοτεῖ καί τό ὁριστικό τέλος τοῦ διαιωνιζόμενου ψευτοδιαλόγου μέ τόν παπισμό, ἀφοῦ τακτοποιοῦνται θέματα περί τοῦ παπικοῦ πρωτείου καί περί τῶν ἄκτιστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ... Ἀπό τήν ὅλη στάση τῆς ἀντιπροσωπείας τοῦ Βελιγραδίου θά διαφανεῖ καί ἡ ἑπόμενη ἡμέρα γιά τήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, ἡ ὁποία ταλανίζεται ἤδη ἀπό ἕνα σχίσμα. Πέραν τούτου ἔχουν ἀνακύψει καί θέματα ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας μέ τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας, τά ὁποῖα δέν ἀποκλείεται νά ἐπηρεάσουν καί τήν τελική στάση τοῦ Βελιγραδίου.

Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας

 Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας μέ Συνοδική ἀπόφαση ἔχει ζητήσει μία σειρά ἀλλαγῶν τοῦ κειμένου, γεγονός πού προκάλεσε τήν «πυροσβεστική» ἐπί τοῦ παρόντος παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, τό ὁποῖο διαβουλεύτηκε ἐκτάκτως μέ ἀντιπροσωπεία τοῦ Πατριαρχείου πού μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη. Παρά τίς διαβουλεύσεις καί τήν περίεργη ὑποχώρηση τῆς γεωργιανῆς ἀντιπροσωπείας κυρίως  ὡς πρός τό θέμα πού ἅπτεται τῶν σχέσεων μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ὑπάρχουν ἀκόμη πολλές ἀγεφύρωτες διαφορές, πού συνιστοῦν ἀπειλή στήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας.
Τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας
Στή Σόφια ἐξετάζεται τό πῶς θά καθοριστεῖ ἡ στάση της τήν ἑπόμενη ἡμέρα τῆς ἐπικείμενης Συνόδου στήν περίπτωση πού τελικά δέν γίνουν δεκτές οἱ ἐπισημάνσεις καί οἱ προτεινόμενες τροποποιήσεις ἐπί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Τό βέβαιον εἶναι πάντως ὅτι ὁ Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος καί ἡ βουλγαρική ἀντιπροσωπεία ἔχοντας στά χέρια τους τήν σαφέστατη ἐξουσιοδότηση τῆς Συνόδου δέν θά διστάσουν νά τινάξουν στόν ἀέρα τήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας καί νά διαλύσουν ὡς οὐδέποτε γενόμενη τήν θεωρούμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἡ ὁποία στήν κυριολεξία κρέμεται ἀπό μία κλωστή.

 

 

Ἡ Ἁγιορείτικη εὐγένεια ἔχει καί ὅρια...

 

 

Μέ μία ἐκτενῆ ἀλλά εὐγενική ἐπιστολή πρός τό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τό Ἅγιο Ὄρος καθορίζει μέ τό θεολογικό κύρος πού πανορθοδόξως τό χαρακτηρίζει τήν τελική θέση του ἔναντι τῆς θεματογραφίας τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης. Ἄν καί τό Φανάρι ἐπιδίωξε παρασκηνιακά νά ἀποτρέψει τήν ἐπιστολή μέσω συγκεκριμένων καί ἐλεγχόμενων ἀπολύτως   ἀπ’ αὐτό Ἱερῶν Μονῶν ἐν τούτοις οἱ πιέσεις πού ἀσκήθηκαν ἀπό τά περισσότερα μοναστήρια ἦταν σέ τέτοιο βαθμό πού κατανόησαν πώς κάτι τέτοιο δέν δύναται νά ἀποφευχθεῖ...
Τί θά συμβεῖ ὅμως στήν περίπτωση πού τό Φανάρι δέν ἀποδεχθεῖ –ὅπως καί ἐνδείκνυται νά πράξει-τίς ἐπισημάνσεις τῶν Ἁγιορειτῶν; Τό βέβαιο εἶναι πώς κάτι τέτοιο θά συνέβαλε ὄχι μόνο στήν ἐνίσχυση τοῦ ἁγιορείτικου ἰσχυροῦ σήμερα ἀντί-οἰκουμενιστικοῦ ρεύματος ἀλλά καί στήν διακοπή τοῦ μνημόσυνου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀπό τουλάχιστον ἑπτά Ἱερές Μονές.
Παραθέτουμε ὁρισμένες ἐκ τῶν ἐπισημάνσεων τῆς ἐπιστολῆς τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖες εἶναι στό πνεῦμα θά λέγαμε τῶν παρατηρήσεων πού διατύπωσε ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος.

 

α. « ... ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ... νά ἀποφύγη τόν ὅρον «Ἐκκλησία» διά τούς ἑτεροδόξους, χρησιμοποιοῦσα ἀντ’ αὐτοῦ τούς ὅρους «χριστιανικά δόγματα καί ὁμολογίαι».
β. « ... ἡ ἔννοια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας χρήζει ὠσαύτως διασαφήσεως .... εἰς τήν ἑνότητα Αὐτῆς ἀνήκουν μόνον τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ ... Περί τούτων μόνον λέγεται τό «ἵνα ὦσιν ἕν, καθώς ἡμεῖς ἕν ἐσμέν», κατά τήν ἑρμηνείαν τῶν θεοφόρων Πατέρων».
γ. « ... Ὁ τρόπος διεξαγωγῆς καί ἡ πορεία τῶν θεολογικῶν διαλόγων δέν ἀναπαύει τό σύνολον τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δέ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Κοινότης κατά καιρούς καί εἰς διαφόρους περιστάσεις ἔχει ἐκφρασθῆ δι’ ἐπισήμων κειμένων κατά θεολογικῶν συμφωνιῶν μετά τῶν ἑτεροδόξων καί ἔχει διαμαρτυρηθῆ διά συμπροσευχᾶς καί ἄλλας λατρευτικᾶς πράξεις (λειτουργικούς ἀσπασμούς κ.λπ.), δι’ ὧν δίδεται ἡ εἰκών ψευδοῦς ἑνώσεως μετ’ αὐτῶν ... δέον νά ἀποσαφηνισθῆ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδόλως δύναται νά δεχθῆ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς τινά διομολογιακήν προσαρμογήν ἤ ὡς συμμετοχήν εἰς συμπροσευχᾶς καί ἑτέρας λατρευτικᾶς πράξεις».
δ. « ... δέν δυνάμεθα νά μήν ἐκφράσωμεν τόν ἔντονον προβληματισμόν καί τάς εὐλόγους ἀντιρρήσεις ἡμῶν διά τήν περαιτέρω συμμετοχήν τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τό «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε)».
ε. « ... ἡ ἐκκλησιαστική παράδοσις ἀναγνωρίζει ὡς ἔσχατον κριτήν ἐπί θεμάτων πίστεως τήν συνείδησιν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἐκφράζουν ἐνίοτε μεμονωμένα πρόσωπα ἤ σύνοδοι ἱεραρχῶν ἤ ὁ πιστός λαός καί ἡ ὁποία ἐπικυροῦται διά συνοδικῶν ἀποφάσεων».
στ. « ... δέον νά περιληφθῆ ἀναφορά καί εἰς τάς μετά τήν ἁγίαν Ζ’ Οἰκουμενικήν μεγάλας Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ... καθ' ὅσον διά τῆς ἀναφορᾶς εἰς αὐτᾶς τάς συνόδους αἱ δογματικαί καί ἐκκλησιολογικαί διαφοραί μετά τῶν ἑτεροδόξων (περί τό Φιλιόκβε, τήν κτιστήν Χάριν, τό παπικόν πρωτεῖον κ.λπ.) ἀποσαφηνίζονται πλήρως».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ.

Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΙΟΣ 2016