Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Δευτέρα, Ιουλίου 27, 2015

Ο Αρμαγεδδών της δραχμής κατά την Ernst & Young

Το Grexit ως βιβλική καταστροφή

Τις τελευταίες μέρες κυκλοφόρησε μια μελέτη υπό την αιγίδα της Ernst & Young με τίτλο "Οι οικονομικές επιπτώσεις ενός Grexit". Η Ernst & Young είναι μια μεγάλη εταιρεία υπηρεσιών προς πολυεθνικές και άλλες επιχειρήσεις, με ειδίκευση στα νομικά, λογιστικά και φοροτεχνικά. Η μελέτη εξετάζει τις πιθανές επιπτώσεις της συντεταγμένης εξόδου από το ευρώ για τη χώρα μας. Τα συμπεράσματα φαίνονται τρομακτικά. Ακόμη και το συντεταγμένο Grexit εμφανίζεται περίπου ως Αρμαγεδδών.

Σύσσωμα τα ΜΜΕ στη χώρα μας παρουσίασαν τη μελέτη ως απόδειξη της σοφίας του νέου μνημονίου που ετοιμάζεται να αποδεχθεί η ελληνική κυβέρνηση. Από την Καθημερινή μέχρι το Πρώτο Θέμα, ο κατάλογος της υποτιθέμενης καταστροφής δεν έχει τέλος: Θα κλείσουν οι τράπεζες για μήνες, θα υποτιμηθεί το νέο νόμισμα κατά 50%, θα πέσει το ΑΕΠ 15-20%, δεν θα μειωθεί πραγματικά το χρέος, δεν θα υπάρξει άρση της λιτότητας, θα ανέβει ο πληθωρισμός, θα υπάρξει δελτίο στα καύσιμα, τρόφιμα, φάρμακα, θα, θα, θα ... 

Και όλα αυτά τα τραγικά στην "καλή" περίπτωση της συντεταγμένης εξόδου. Γιατί αν υπάρξει ασύντακτη έξοδος, η καταστροφή θα είναι ανυπολόγιστη, όπως μας πληροφορεί η ευαίσθητη Ernst & Young. 

Η Ernst & Young και η Oxford Economics/Haver Analytics

Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, με ένα-δύο κατατοπιστικά στοιχεία για τη μελέτη. Την πραγματική δουλειά δεν την έκανε η Ernst & Young, η οποία δεν έχει τους οικονομολόγους που χρειάζονται, χώρια που είναι πολύ απασχολημένη με την επικερδή διαχείριση των συμβουλών προς πολυεθνικές, για να ασχοληθεί με δύσκολη οικονομική ανάλυση. Την έκανε η Oxford Economics/Haver Analytics, γνωστή εταιρεία τεχνικής οικονομικής ανάλυσης που παράγει εκτιμήσεις και προβλέψεις επ' αμοιβή. 

Δεν γνωρίζω πόσα πληρώθηκε η Oxford Economics/Haver Analytics από την Ernst & Young για την ανάλυση του Grexit, αλλά η σχετική της έκδοση "Global scenarios service, Summer 2015" τιμάται στα 1500 ευρώ το κομμάτι για την κοινή πελατεία. Εκεί βρίσκονται ορισμένα από τα πραγματικά τεχνικά και αναλυτικά στοιχεία περί Grexit και όχι στο ωραίο τομίδιο που τόσο ευγενικά παρουσίασε η Ernst & Young ως δικιά της "μελέτη".

Το κύριο συμπέρασμα της Οxford Economics/Haver Analytics

Τι λέει, λοιπόν, η Oxford Economics/Haver Analytics; Το σημαντικότερο συμπέρασμά της, το οποίο παραθέτω στο τέλος της ανάρτησης στα αγγλικά, είναι ότι, με σωστή διαχείριση, ένα Grexit θα ενισχύσει τη χώρα μεσοπρόθεσμα, παρά τις βραχυπρόθεσμες δυσκολίες. 

Επαναλαμβάνω: ένα συντεταγμένο και οργανωμένο Grexit είναι η καλή μεσοπρόθεσμη λύση για τη χώρα μας.

Να τονίσω ότι αυτά τα δηλώνει η Oxford Economics/Haver Analytics πριν να γίνουν γνωστοί οι τρομακτικοί όροι του νέου μνημονίου. Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει κανείς ότι, αν το Grexit ήταν μεσοπρόθεσμα ενδεδειγμένο πριν, τώρα είναι επιβεβλημένο. 

Το κεντρικό αυτό συμπέρασμα της Oxford Economics/Haver Analytics απλώς δεν υπάρχει στη "μελέτη", με τα εξαιρετικά χρώματα και τα ωραία σχέδια, που μεγαλοπρεπώς παρουσίασε η Ernst & Young και την οποία αναπαρήγαγαν ασμένως τα ελληνικά ΜΜΕ. Έχει παραβλεφθεί, κομψά και ντροπαλά.

Ή για να το θέσω αλλιώς, η Ernst & Young πήρε την τεχνική ανάλυση της Oxford Economics/Haver Analytics, αλλά αγνόησε το κύριο συμπέρασμα για τις μεσοπρόθεσμες θετικές επιπτώσεις του Grexit.  Επικεντρώθηκε αποκλειστικά στις βραχυπρόθεσμες δυσκολίες, γέμισε τη δικιά της "μελέτη" με τα διαγράμματα της τεχνικής ανάλυσης ώστε να είναι επιστημονικοφανής και ανερυθρίαστα μας πληροφόρησε ότι το Grexit θα είναι αρνητικό. Με ενθουσιασμό ακολούθησαν τα ελληνικά ΜΜΕ, μετατρέποντας το Grexit σε Αρμαγεδδώνα.  

Κλασικότερο παράδειγμα παραπλάνησης και εξαπάτησης του ελληνικού κοινού για το θέμα της εξόδου από την ΟΝΕ είναι δύσκολο να βρει κανείς. Θα συμβούλευα δε τους πελάτες της Ernst & Young να ζητήσουν λογαριασμό. Κάτι δεν πάει καλά ...

Τα πραγματικά χαρακτηριστικά της τεχνικής ανάλυσης

Τι λέει, λοιπόν, η ανάλυση της Oxford Economics/Haver Analytics. Δεν υπάρχει τρόπος να παρουσιαστούν τα αποτελέσματα χωρίς τεχνικές λεπτομέρειες, άρα αιτούμαι την υπομονή σας για λίγο. Θα είμαι όσο συνοπτικότερος γίνεται.

Η ανάλυση βασίζεται στο μοντέλο που χρησιμοποιεί η εταιρεία για συνολικά 46 χώρες και στην περίπτωση της Ελλάδας περιλαμβάνει 500 και πλέον μεταβλητές. Έχει κεϋνσιανά χαρακτηριστικά για τη βραχυπρόθεσμη περίοδο, κάνοντας την υπόθεση ότι οι μισθοί είναι ανελαστικοί και το συνολικό προϊόν καθορίζεται από τη συνολική ζήτηση. Έχει όμως νεοκλασικά χαρακτηριστικά για τη μακροπρόθεσμη περίοδο, κάνοντας την υπόθεση ότι το συνολικό προϊόν τελικά καθορίζεται από τους παράγοντες της προσφοράς - παραγωγικότητα, εργασία και κεφάλαιο. Συνεπώς ο πληθωρισμός μακροπρόθεσμα καθορίζεται από νομισματικούς παράγοντες και μόνο.

Η ζήτηση ορίζεται ως συνάρτηση του πραγματικού εισοδήματος, του πραγματικού πλούτου, των πραγματικών επιτοκίων και του πληθωρισμού. Το μοντέλο ενσωματώνει αρκετά χρηματοπιστωτικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένων και των ισολογισμών των νοικοκυριών και των εταιρειών, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει με τέτοια μοντέλα μετά την παγκόσμια κρίση του 2008, κάτι που του προσδίδει ένα σχετικό αναλυτικό ενδιαφέρον. 

Εν συνόψει, πρόκειται για ένα εμπειρικό μοντέλο, με κάποια μεικτά θεωρητικά χαρακτηριστικά, που χρησιμοποιείται στην πράξη για να γίνουν συγκεκριμένες προβλέψεις προς πώληση σε επενδυτές και άλλους. Στην περίπτωση του συντεταγμένου Grexit λειτουργεί περίπου ως εξής: 

Υποθέσεις
Η Ελλάδα αποχωρεί συντεταγμένα από την ΟΝΕ τον Ιούλιο του 2015.
Το νέο νόμισμα υποτιμάται κατά 50% μέσα στις επόμενες 12 εβδομάδες.
Η υποτίμηση μειώνεται στο 30% στους επόμενους "λίγους" μήνες και στο 20% αν ληφθεί υπόψη ο πληθωρισμός.
Η Ελλάδα κάνει στάση πληρωμών και το χρέος μειώνεται από 320 δις στα 150 δις. 

Αποτελέσματα
Το ΑΕΠ θα μειωθεί κατά 10% μέχρι το τέλος του 2015.
Η υποτίμηση θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα, οι εξαγωγές θα αυξηθούν, η εμπιστοσύνη θα επιστρέψει.
Η ανάκαμψη θα είναι ταχεία από τις αρχές του 2016 και θα παραμείνει σταθερά υψηλότερη από την εκτίμηση βασης μέχρι το τέλος του 2020. 
Ο πληθωρισμός θα ανεβεί περίπου στο 10% μέσα στο 2015, αλλά θα υποχωρήσει ταχέως μέσα στο 2016 για να φτάσει περίπου το 5% το 2019.
Η ανεργία θα ανεβεί πάνω από 30% μέσα στο 2015, αλλά θα κατεβεί κάτω από το 25% το 2019.

Δηλαδή, μια συντεταγμένη έξοδος από το ευρώ με στάση πληρωμών στο χρέος τον Ιούλιο του 2015 θα οδηγούσε σε σύντομη βαθιά ύφεση το 2015-6, η ανάκαμψη θα ξεκινούσε στις αρχές του 2016 και θα ακολουθούσε ταχύρρυθμη ανάπτυξη για χρόνια. Ο πληθωρισμός θα ήταν πολύ περιορισμένος. Οι μεσοπρόθεσμες προοπτικές για τη χώρα θα ήταν σαφώς καλύτερες. 

Αυτά πραγματικά λέει η ανάλυση της Oxford Economics/Haver Analytics.

Πως να κοροϊδεύετε όλο τον κόσμο, όλη την ώρα

Δεν υπάρχει λόγος να γίνει εδώ ουσιαστική συζήτηση και εξέταση του μοντέλου της Oxford Economics/Haver Analytics. Αρκεί να ειπωθεί ότι ουσιαστικά είναι ένα στατικό μοντέλο, πράγμα εξαιρετικά προβληματικό για την ανάλυση μιας τελείως δυναμικής κατάστασης, όπως το Grexit. 

Η έξοδος από το ευρώ από τη φύση της θα οδηγούσε σε αλλαγή της δομής της ελληνικής οικονομίας, ωθώντας τους παραγωγούς σε νέες δραστηριότητες. Το μοντέλο δεν μπορεί, για παράδειγμα, να αποδώσει τους αγρούς που θα έμπαιναν ξανά σε καλλιέργεια, ούτε τις νέες μικρομεσαίες δραστηριότητες που θα δημιουργούνταν αυτόματα για να καλυφθούν οι ανάγκες της εγχώριας αγοράς. 

Το μοντέλο δε μπορεί επίσης να αποδώσει τα αποτελέσματα μιας συστηματικής κρατικής παρέμβασης στις τράπεζες για την (επιτέλους) εξυγίανσή τους και τη στήριξη των ιδιωτικών επενδύσεων. Ούτε μπορεί να αποδώσει τα αποτελέσματα μιας συστηματικής αύξησης των δημοσίων επενδύσεων που οπωσδήποτε θα συνόδευε ένα προοδευτικό Grexit. 

Έστω και με τους δικούς της περιορισμούς όμως, η τεχνική ανάλυση δείχνει καθαρά ότι, μετά την πρώτη περίοδο δυσκολιών, που πιθανόν να κρατήσει γύρω στον ένα χρόνο, τα αποτελέσματα για την ελληνική οικονομία θα είναι θετικά. Το Grexit είναι προτιμότερο μεσοπρόθεσμα.

Η κυβέρνηση Σύριζα έχει απόλυτη υποχρέωση προς τον ελληνικό λαό τη στιγμή αυτή να καταδείξει καταρχήν την ανενδοίαστη προπαγάνδα που ασκούν οι κυνικοί κύκλοι του ευρώ, συνεπικουρούμενοι από τον εσμό των ευρωμανών στα ΜΜΕ, στα πανεπιστήμια και αλλού. Κυρίως όμως έχει υποχρέωση να μελετήσει αμέσως ένα σχέδιο για ελεγχόμενη, συντεταγμενη και ασφαλή έξοδο από την ΟΝΕ. 

Η κατάσταση στην οικονομία, την κοινωνία και το κράτος είναι πλέον αποπνικτική και θα γίνει ακόμη χειρότερη όταν αρχίσει να εφαρμόζεται η τραγική συμφωνία που μόλις συνομολογήθηκε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τη χώρα μας από την έξοδο. Έφτασε η ώρα να το συνειδητοποιήσει και το πολιτικό σύστημα. 



Τι πραγματικά λέει η Oxford Economics/Haver Analytics

Orderly or not, exit from the Euro cannot be painless and could easily create fresh problems, both predictable and unpredictable (including the threat to social stability), while not solving those that Greece already has. Nevertheless, a well-managed exit that provided the government with additional time to implement the reforms that are necessary for long-term success, plus a substantial devaluation to restore competitiveness and some easing of the debt burden, could leave Greece in a stronger position in the medium term, albeit after a painful first year of adjustment and provided that a euro exit is not used to delay or reverse economic reforms. (σελ. 34).
το είδαμε εδώ

ΟΙ "ΤΑΛΙΜΠΑΝ" ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ!

πηγή

Με αφορμή τον Παϊσιο… «χτυπούν» Πατριάρχη!
Αφορμή επιστολή θεολόγου σε βάρος Πατρινού ιερέα.
Αυτός ήταν ο τίτλο άρθρου στην εφημερίδα ΚΟΣΜΟΣ της Πάτρας, την Παρασκευή 17 Ιουλίου 2015, που αναδημοσιεύθηκε και στην ηλεκτρονική σελίδα dete
Δεν πρόκειται για επιστολή μου, αλλά για μια ανάρτηση στην Ιδιωτική Οδό μου. Και βέβαια δεν είναι "σε βάρος" του Πατρινού ιερέα, αλλά πρόκειται για μια δημόσια καταγγελία με αφορμή τις αλλεπάλληλες προκλήσεις του εν λόγω κληρικού, ο οποίος καταφέρεται, συχνά - πυκνά, κατά πάντων - και συστηματικά εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου - διεκδικώντας την καθαρότητα της πίστης.
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας περιλαμβάνει το κείμενό μου, αλλά και σχόλια των υποστηρικτών του κληρικού Αναστασίου Γκοτσόπουλου, από τα οποία φαίνεται καθαρά η απύθμενη μισαλλοδοξία και το πεζοδρομιακό επίπεδο που τους χαρακτηρίζει.

Ξέσπασε άγριος πόλεμος στο διαδίκτυο με αφορμή μία ανάρτηση του Πατρινού καθηγητή θεολογίας Παναγιώτη Ανδριόπουλου σε βάρος του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου, το παρεκκλήσι του οποίου αφιερώθηκε στον Οσιο Παϊσιο! Προ ημερών μάλιστα, ο Οσιος Παϊσιος εορτάστηκε στο ναϊδριο επί της οδού Αγίου Νικολάου και ο καθηγητής θεολογίας έγραψε:
«Ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος μετέτρεψε ένα γραφείο – παράπηγμα το λέω εγώ – δίπλα στον Ναό του Αγίου Νικολάου Πατρών, σε παρεκκλήσιο του οσίου Παϊσίου. Η παλιά κουζίνα αυτού του γραφείου είναι το ιερό του σημερινού παρεκκλησίου! Πέρα από την ασέβεια εδώ έχουμε και την αποθέωση του κιτς. Απ’ αυτή την άποψη, η μετατροπή της κουζίνας σε ιερό είναι πολύ cult κίνηση! Μετά, πάντοτε στο πλαίσιο της «τιμής» του αγίου, εξέδωσε και κυκλοφόρησε και μέσω διαδικτύου ένα φυλλάδιο για το τι είπε ο όσιος Παϊσιος για τον Οικουμενισμό. Δεν καταδέχομαι φυσικά να απαντήσω στις πομφόλυγες που παραθέτει ούτε στην διαστρέβλωση των κειμένων του γέροντα που έχουν, φυσικά, τη δική τους ερμηνεία. Στέκομαι μόνο στο γεγονός ότι παίρνει «αφορμή» από τον όσιο Παϊσιο για να επιτεθεί με δριμύτητα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Τον καταγγέλλω δημοσίως για την σπίλωση της μνήμης των μεγάλων Πατριαρχών,Ιωακείμ Γ’, Μελετίου Μεταξάκη και Αθηναγόρου, τους οποίους ονομάζει «μασόνους», επικαλούμενος, μάλιστα, «μασονικά περιοδικά». Επιτίθεται, φυσικά, και εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου για την «συμπροσευχή» με τον Πάπα στο Φανάρι και όχι μόνο. Καταγγέλλω τον κληρικό Αναστάσιο Γκοτσόπουλο ότι καπηλεύεται τη μνήμη του αγίου Παϊσίου για να προωθήσει τις εμμονές και ιδεοληψίες του».
"ΘΑΥΜΑΣΤΕ" ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΟΙ "ΤΑΛΙΜΠΑΝ" ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Οι απαντήσεις ήσαν άμεσες, όχι δια χειρός του π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου, αλλά με αναρτήσεις στο διαδίκτυο άλλων καθηγητών θεολογίας και ανθρώπων της εκκλησίας που μας έχουν συνηθίσει να «βάλλουν» κατά του Πατριάρχη. Πρόκειται για τους λεγόμενους «ταλιμπάν της Ορθοδοξίας». Εγραψε κάποιος: «που είναι το ομολογιακό φρόνημά σου υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεώς μας Ανδριοπουλάκι μου; Πολύ αμφιβάλλω αν έχει το γνωσιολογικό και θεολογικό υπόβαθρο να αντιμετωπίσεις τον π. Αναστάσιο. Εξάπαντος η δικαία επίθεση του π. Αναστάσιου Γκοτσοπούλου, εστιάζει σαφώς προς τι; Κακόδοξες και αντικανονικές ενέργειες του ψευδόδοξου Πατριάρχη μας»! Ενας άλλος γράφει: «Πρός "ἀξιότιμον" Λατινόφρων καί φερέφωνον Οικουμενιστήν "κύριον" Παναγιώτη Θρασυδειλόπουλον! Πάντως καλύτερη τραγελαφική μασκότ για τον σατανόπληκτο Οικουμενισμό δεν θα υπάρξει εις τον αιώνα. Γελά και το χειλάκι μας κάθε φορά πού θα σχολιάσει κάτι ο μπουρδολόγος θεολόγος της ανοησίας»! Και συνεχίζει (χρησιμοποιώντας δασείες και ψιλές και περισπωμένες): «Παρατηρῶ, καιρό τώρα, ὅ,τι βαλθήκατε ὅλοι ἐσεῖς, κυρίως οἱ ἐπώνυμοι καί κακόδοξοι, σφουγκοκωλάριοι, τοῦ ἀναθεματισμένου σούργελου Ἰησουΐτη, τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, ἐξάπαντος οἱ θλιβεροί «Ὀρθόδοξοι» Οἰκουμενιστές, νά καταγράφετε, πάντας τούς ἀντι-οἰκουμενιστές, δηλ. τούς νόρμαλ Ὀρθόδοξους ἀδελφούς καί διαμαρτυρόμενους δικαίως, κατά τῆς ἐωσφορικῆς καί πανθρησκειο-αιρετικῆς ψευδοδοξίας τοῦ φαυλεπίφαυλου Οἰκουμενισμοῦ... καί ὅλα αὐτά γιατί ἆραγε; Θά πρέπει νά τό χωνέψετε ἐπί τέλους, τραγικά ἀνθρωπάρια βατραχακιστές τῶν αἱρέσεων, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Οἰκουμένης, δηλ. τοῦ σύμπαντος Κόσμου, εἶναι τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ μας καί ὄχι, τῶν ὅποιων κακόδοξων Οἰκουμενιστῶν Κληρικῶν καί αἱρετικῶν... θεολογίσκων τῆς φακῆς! Εἶναι φανερότατη, ἡ θλιβερή ἐμπάθεια, πολλῶν Οἰκουμενιστῶν, κατά τοῦ πατρός Ἀναστασίου Γκοτσοποῦλου, διότι πιθανόν, σᾶς «χάλασε τήν μαγειρίτσα», μέ τό περίφημο καί ῥωμαλέο σύγγραμμά του, περί τῶν ἀνίερων καί κακόδοξων συμπροσευχῶν μετά τῶν αἱρετικῶν...»!

Η Πίστη ως Στήριγμα στα Γεγονότα που Έρχονται.

Το θαύμα του Αγίου Παντελεήμονος στο Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό


Τότε, εν έτει 1951, η Συνοδεία του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή αποφάσισε να μεταφερθεί στα ησυχαστικά κελιά της Νέας Σκήτης, κοντά στον Πύργο, όπου το κλίμα ήταν ηπιότερο και οι αχθοφορίες μικρότερης κλίμακας και έντασης.

Ο μοναχός Ιωσήφ έμεινε 12 χρόνια κοντά στο μακάριο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή μέχρι την οσιακή κοίμηση του δεύτερου ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 1959. Στο διάστημα αυτό ήρθαν ακόμη και συγκαταριθμήθηκαν στη συνοδεία τους ο γέροντας Χαράλαμπος, μετέπειτα Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου, ο γέροντας Εφραίμ, μετέπειτα Ηγούμενος της Μονής Φιλόθεου, ο οποίος επάνδρωσε τις Μονές Καρακάλου, Κωσταμονίτου, Ξηροποτάμου με Ηγουμένους, δικά του πνευματικά παιδιά και ο οποίος σήμερα είναι πνευματικός πατέρας των Ηγουμένων των προαναφερόμενων Μονών και έχει ιδρύσει 20 περίπου Μονές στην Αμερική. Ο μοναχός Ιωσήφ ξανασυναντήθηκε με τους προστάτες του Αγίους Αναργύρους στο ομώνυμο κελί της Νέας Σκήτης, συνασκούμενος με τον π. Θεοφύλακτο από το 1951 έως το 1959.
Εκείνη την περίοδο, λόγω της επιδείνωσης της υγείας του και των συνεχών αιμοπτύσεων πήγε στη Θεσσαλονίκη ώστε να υποβληθεί σε σχετικές με το πρόβλημα του, ιατρικές εξετάσεις. Παρενθετικά και προκειμένου να επιχειρηθεί μία αντικειμενικότερη προσέγγιση της σκληρής δοκιμασίας υγειάς με την οποία αναμετριόταν καθημερινά ο μοναχός Ιωσήφ, θα αντλήσουμε γνώση απευθυνόμενοι στην ιατρική επιστήμη η οποία αποσαφηνίζει ότι, η γαστρορραγία είναι παθολογική κατάσταση, που χαρακτηρίζεται από αιμορραγία στομάχου και στις περισσότερες περιπτώσεις απαιτεί επιθετική ενδονοσοκομειακή αγωγή.
Η παθολογική αυτή κατάσταση είναι συχνά σιωπηλή, αλλά άμεσα απειλητική για την ζωή του ασθενούς, λόγω της ραγδαίας πτώσης του αιματοκρίτη, της πίεσης του αίματος, της αιμάτωσης ζωτικών οργάνων. Πόνος στην κοιλιά, καφέ, καφεοειδής ή κόκκινος έμετος, μαύρα κόπρανα είναι συμπτώματα της γαστρορραγίας ενώ δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο, η γαστρορραγία να έχει ως μόνο σύμπτωμα τα μαύρα κόπρανα (μέλαινες κενώσεις)
Η επιστροφή του, λοιπόν, συνοδευόταν και από την κατηγορηματική γνωμάτευση των γιατρών ότι, το πρόβλημα της υγείας του έχρηζε χειρουργικής επέμβασης. Παρόλα αυτά, όπου ο Θεός βούλεται νικάτε φύσεως τάξις και η εξέλιξη της δοκιμασίας αυτής έλαβε ξεχωριστή και θαυμαστή τροπή: «Για μένα, ο Γέρων Θεοφύλακτος, όταν έπασχε το στομάχι μου, παρεκάλεσε πολύ τον άγιο Παντελεήμονα και τον είδε στο ναό του, και του είπε ότι θα γίνω καλά και να μη κάμω εγχείρηση την οποίαν είχαν αποφασίσει οι θεράποντες ιατροί μου. Είχα έλκος προχωρημένης μορφής και καμία δίαιτα ούτε φάρμακο μου πρόσφερε τίποτε. Μετά από την αποχή από όλα όσα με έβλαπταν περισσότερο από δυο χρόνια δεν υπήρχε άλλη λύση από την εκτομή. Τότε επενέβη ο ένδοξος μεγαλομάρτυρας του Χριστού, ο συμπαθέστατος Παντελεήμων, και παράγγειλε στον γέροντα Θεοφύλακτο να μου πει επιτακτικά να μη κάμω εγχείρηση, άλλα να το αφήσω στην πρόνοια της Παναγίας μας. Αμέσως θεραπεύθηκα τελείως, για να το διαπιστώσω δε και πρακτικά επισκέφθηκα τους θεράποντες ιατρούς μου, οι οποίοι γνώριζαν την ασθένειά μου σε όλη της την έκταση για να μου πουν τώρα σε ποιά κατάσταση βρίσκομαι. Μου έκαμανακτινοσκόπηση και δεν βρήκαν απολύτως τίποτε, παρά μόνο μικρή ουλή παλιάς επουλωμένης πληγής». Ο Γέροντας έτρεφε ιδιαίτερη αγάπη και ευλάβεια στον Άγιο και Ιαματικό Παντελεήμονα, του οποίου είχε φιλοτεχνήσει και εικόνα, δηλώνοντας μάλιστα ότι ο Άγιος ήταν προστάτης και της οικογένειάς του. Κάνοντας μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν, θα αναφέρουμε ένα γεγονός που αποδεικνύει με εναργέστατο τρόπο ότι, η Θεία παρουσία και τα θαυμαστά γεγονότα δεν έλειψαν ποτέ από τη ζωή τόσο του γέροντα όσο και της οικογένειάς του.
 
ΗΓΗ. Γ.Τασούδη.Μακαριστός Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός.
πηγή
το ειδαμε εδώ

ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΤΥΜΒΩΡΥΧΟ ΡΑΣΟΦΟΡΟ" ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΑΤΡΩΝ

Από περιοδικό που εκδίδει η αντικανονική - σχισματική αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Όρους,
με της οποίας το "αντι-οικουμενιστικό" πνεύμα, ...φλερτάρει ο κληρικός Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
και όχι μόνο...

Στην έκδοση και κυκλοφορία φυλλαδίου από τον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών Αναστάσιο Γκοτσόπουλο για τον «αντι-οικουμενισμό» του νέου Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου, όπου σπιλώνεται η μνήμη Οικουμενικών Πατριαρχών και εξάγονται ποικίλα αυθαίρετα συμπεράσματα, αντέδρασε πρώτη η Ιδιωτική Οδός (10-7-2015), με το κείμενό μας «Η καπηλεία της μνήμης του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου από κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών»
Η επόμενη αντίδραση ήρθε μία εβδομάδα μετά (18-7-2015), από τον θεολόγο Παναγιώτη Μαρτίνη, ο οποίος ζει στην Πάτρα, και με επιστολή του σε φιλικό του ιστολόγιο σχολίασε – μεταξύ άλλων – πως «το φυλλάδιο αυτό δεν είχε σκοπό να τιμήσει τον Άγιο Παΐσιο, αλλά ένα αντι-πατριαρχικό μένος». Ο κ. Μαρτίνης σημείωσε με έμφαση πως «τέτοια απαράδεκτα κείμενα που εκφράζουν φανατισμό, μισαλλοδοξία, εγωισμό και κυρίως έλλειψη αγάπης, για την οποία μίλησε τόσο πολύ ο όσιος Παΐσιος» και ακόμα ότι «χρησιμοποιήθηκε ένα τέτοιο ευλογημένο γεγονός [του πρώτου εορτασμού του αγίου], ως αφορμή, για ένα ξέσπασμα κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου». 
Ο κληρικός Αναστάσιος Γκοτσόπουλος δημοσίευσε την ίδια μέρα (18-7-2015) νέο κείμενο «προς αντιφρονούντες», όπου – μεταξύ άλλων – θεωρεί υπεύθυνο τον αείμνηστο Οικουμενικό Πατριάρχη Αθηναγόρα για δεινά της Ρωμιοσύνης της Πόλης κατά την περίοδο της πατριαρχίας του, αφού δεν μπόρεσε να τα προβλέψει και να τα αποτρέψει. 
Τα όσα έγραψε ο εν λόγω κληρικός, σχολίασε στην Ιδιωτική Οδό ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας π. Γεώργιος Τσέτσης ως εξής: 
Θα ήταν καλό ο πατήρ Αναστάσιος Γκοτσόπουλος να ασχολείται με το γνωστό περί συμπροσευχών «χόμπυ» του και να μη αναλαμβάνει ρόλους πολιτικού αναλυτή, παρέχοντας ανιστόρητες ερμηνείες σχετικά με την συρρίκνωση του Ελληνικού στοιχείου της Κωνσταντινούπολης και τις τύχες της Πολίτικης Ρωμιοσύνης. 
Όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας ήλθε στην Πόλη τον Ιανουάριο του 1949, βρήκε ένα ποίμνιο το οποίο δεν υπερέβαινε τις εκατό χιλιάδες ψυχές. Οι 250 χιλιάδες Έλληνες για τις οποίες κάμει λόγο ο π. Αναστάσιος, ζούσαν στην Πόλη των αρχών του εικοστού αιώνα! Για τα αίτια όμως, της εξαφάνισης μιας μεγάλης μερίδας των Ελλήνων αυτών μέσα σε μια πεντηκονταετία, να μη καταλογίζει ευθύνες στο Πατριάρχη Αθηναγόρα. Ευθύνη για την δραματική πτώση των αριθμών της ανθούσης τότε Ρωμιοσύνης, φέρει η ανώριμη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδος της εποχής εκείνης, που συνέβαλε στην Μικρασιατική καταστροφή και ώθησε στην προσφυγιά το ακμάζον Ελληνικό στοιχείο της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου και της Θράκης, τουτέστι όλη την Ανατολική ενδοχώρα της Εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 
Αλλά και η εκδίωξη, το 1964, των εγκατεστημένων στην Πόλη Ελλήνων υπηκόων δεν οφείλεται σε τυχόν αδράνεια ή ποιμαντική αδιαφορία του Πατριάρχου Αθηναγόρα, καθώς υπονοεί ο π. Αναστάσιος. Οφείλεται στην ολιγωρία της Αθήνας, η οποία είχε λησμονήσει ότι το «Σύμφωνο Εγκαταστάσεως και Εμπορίου» μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας που είχε υπογραφεί στην Άγκυρα το 1930, έφερε ημερομηνία λήξεως! Ως εκ τούτου δεν φρόντισε να προβεί σε ενέργειες ανανέωσής του. Καθώς εύστοχα παρατηρεί ο καθηγητής Νικόλαος Ουζούνογλου, η αντίδραση των ελληνικών κυβερνήσεων της περιόδου εκείνης «υπήρξε από αδιάφορη μέχρι ερασιτεχνική, και πήγαζε από την αρχή ότι είναι καλό να ξεμπερδεύουμε από πονοκεφάλους της ύπαρξης μειονοτήτων»! 
Άσχετα με το τι φρονεί ο π. Γκοτσόπουλος και οι ομόφρονές του, όντως Μέγας υπήρξεν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, η δε προσωπικότης του «εγράφη χρυσοίς γράμμασιν εις τας σελίδας της ορθοδόξου ιστορίας». Τα ρήματα αυτά δεν είναι δικά μου! Ούτε του γερο-Πανώτη!! Ανήκουν στον μέντορα του π. Αναστασίου, πατέρα Θεόδωρο Ζήση και περιλαμβάνονται σε ένα άρθρο του, με το οποίο κατακεραύνωνε τον Αρχιμανδρίτη τότε, νυν δε Όσιο Ιουστίνο Πόποβιτς, επειδή χαρακτήριζε τον Πατριάρχη ως «Φλωρεντιανό»! 
Λοιπόν, ας αφήσουμε ήσυχο τον Αθηναγόρα να αναπαύεται εις τας αιωνίους Μονάς όπου αυλίζεται η ψυχή του. Το έργο του θα το κρίνει ο Θεός και ουδείς άλλος. 
Μ. Πρ. Γεώργιος Τσέτσης 
Στον κληρικό της Μητροπόλεως Πατρών απάντησε με τον δικό του τρόπο και ο πολιός καθηγητής Αριστείδης Πανώτης, ο οποίος με άρθρο του στο ιστολόγιό μας Φως Φαναρίου, αναφέρεται σε μια άγνωστη πτυχή της εθνικής δράσης του αειμνήστου Πατριάρχου Αθηναγόρα, όταν ήταν Αρχιδιάκονος στο Μοναστήρι (των Σκοπίων σήμερα). 
Ο Αριστείδης Πανώτης γράφει: «Σε μια περίοδο που βάλλεται η μνήμη του πρωτεύοντος αυτού ιεράρχη της Εκκλησίας με ανόσιες και αισχρές φαντασίες και ψεύδη κάποιου τυμβωρύχου ρασοφόρου, που άγευστος της τεράστιας προσφοράς του Αθηναγόρα στην Εκκλησία και στο Γένος μας, επιχειρεί και πάλι να εκμαυλίσει αναγνώστες στον διεστραμμένο φανατισμό του. Ο κακεντρεχής αυτός τύπος ας διαβάσει άρθρο του ταπεινού δασκάλου που ευλογήθηκε να γνωρίσει όσο ελάχιστοι το ορθόδοξο και πατριωτικό φρόνημα του μακαριστού Πατριάρχη». 
Δεν περιμένει κανείς να αλλάξει μυαλά ο κληρικός της Μητροπόλεως Πατρών. Αυτό που επισημαίνεται είναι η αντιεκκλησιολογική του συμπεριφορά, στο όνομα – δήθεν – της ελεύθερης έκφρασης της γνώμης του. 
Και το τραγικότερο όλων είναι ότι υποστηρίζεται από έναν «εκκλησιαστικό υπόκοσμο» (με παλαιοημερολογητικά χαρακτηριστικά), που δεν σέβεται όχι μόνο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, αλλά και κανέναν άλλο εκκλησιαστικό θεσμό, επικαλούμενος – φευ! - την «πατερική παράδοση» και την «καθαρότητα της πίστης». 

Τρεις είναι οι αρετές, τις όποιες όταν δει ο νους να είναι μαζί του, πιστεύει ότι έφτασε στην αθανασία…

Τρεις είναι οι αρετές, τις όποιες όταν δει ο νους να είναι μαζί του, πιστεύει ότι έφτασε στην αθανασία…
του αββά Ησαΐα
Αν είσαι νέος και δεν έκανες ακόμη την εργασία του σώματος, και ακούσεις για τις υψηλές αρετές των πατέρων, μην ορμίσεις σε αυτές θέλοντας να τις φτάσεις με ανάπαυση. Γιατί δεν έρχονται σ’ εσένα, αν δεν καλλιεργήσεις κατάλληλα το έδαφος, αν όμως το κάνεις αυτό, θα σου έρθουν από μόνες τους.
Τρεις είναι οι αρετές, τις όποιες όταν δει ο νους να είναι μαζί του, πιστεύει ότι έφτασε στην αθανασία: η *διάκριση, το να ξεχωρίζει δηλαδή το ένα από το άλλο, η πρόβλεψη όλων πριν συμβούν, και το να μη συγκατατίθεται σε κάποιον άπρεπο λογισμό.
Υπάρχουν άλλες τρεις αρετές, οι όποιες διαρκώς χορηγούν φως στον νου: το να μη βλέπουμε κακία σε άνθρωπο, το να κάνουμε καλό σε εκείνους που μας κάνουν κακό, και το να υπομένουμε ατάραχα όσα μας έρχονται.
Οι τρεις αυτές αρετές γεννούν άλλες τρεις, μεγαλύτερες από αυτές. Το να μη βλέπουμε κακία σε άνθρωπο γεννά την αγάπη, το να κάνουμε καλό σε εκείνους που μας κάνουν κακό οδηγεί στην απόκτηση της ειρήνης, και το να υπομένουμε ατάραχα όσα μας έρχονται προξενεί την πραότητα, σε αυτές τις αρετές αναπαύεται το Πνεύμα του Θεού.
Είναι και άλλες τέσσερις αρετές που εξαγνίζουν την ψυχή: η σιωπή, η τήρηση των εντολών, η στενόχωρη ζωή και η ταπεινοφροσύνη.
Είναι ακόμη τέσσερις αρετές, τις όποιες ο νους χρειάζεται συνεχώς και οι όποιες τον φυλάγουν: το να πέφτει μπροστά στον Θεό και να προσεύχεται αδιάλειπτα, το να ρίχνει τον εαυτό του μπροστά στον Θεό, το να μην τον νοιάζει για κανέναν άνθρωπο, έτσι ώστε να μην κρίνει κανέναν, και το να γίνει κουφός προς τα πάθη που του μιλούν, δηλαδή προς τους εμπαθείς λογισμούς. Όλα αυτά τα φυλάγει το να αντιστέκεται ο νους στη λησμοσύνη.
Από τέσσερα πράγματα σκοτίζεται η ψυχή: από το να μισήσει τον συνάνθρωπο και να τον περιφρονήσει και να γογγύσει και να φθονήσει.
Η ψυχή ερημώνεται από τα εξής τέσσερα: από το να γυρίζει από τόπο σε τόπο, από το να αγαπήσει τον περισπασμό, από το να ποθήσει τα υλικά και από τη φιλαργυρία.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Υπόθεση ΚΔ΄ 24 , ΕΥΕΡΓΕΤΙΝΟΣ λόγοι και διδασκαλίες αγίων πατέρων Τόμος Δ΄ 261-262, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Το είδαμε εδώ

Ὁ Ἅγιος Παντελεήμων ὁ Μεγαλομάρτυς καὶ Ἰαματικὸς


 


Ἔζησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ καὶ καταγόταν ἀπὸ τὴν Νικομήδεια. Τὸν πατέρα του ἔλεγαν Εὐστόργιο καὶ τὴν μητέρα του, ποὺ ἦταν εὐσεβέστατη χριστιανή, Εὐβούλη.

Ὁ Παντελεήμων γρήγορα στερήθηκε τὶς φροντίδες τῆς μητέρας του, διότι πέθανε πρόωρα. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς τὸν ἀξίωσε νὰ διδαχθεῖ τὴν χριστιανικὴ πίστη ἀπὸ ἕνα διακεκριμένο λειτουργό της Ἐκκλησίας, τὸν Ἱερέα Ἑρμόλαο.

Τότε ὁ Παντελεήμων εἶχε τελειώσει τὶς ἰατρικές του σπουδές, κοντὰ στὸ φημισμένο γιατρὸ Εὐφρόσυνο. Τὴν ἐπιστήμη του χρησιμοποίησε ἰδιαίτερα γιὰ τοὺς ἀπόρους ἀσθενεῖς καὶ ἔτρεχε μὲ μοναδικὴ προθυμία στὶς καλύβες τους, βοηθώντας τους ὄχι μόνο ἰατρικά, ἀλλὰ καὶ χρηματικά.

Σὲ κάθε σπίτι ποὺ ἔμπαινε δίδασκε τὸ Εὐαγγέλιο καὶ ἔφερνε σ᾿ αὐτὸ πολλὲς ψυχές. Ἦταν εὐσπλαγχνικὸς σὲ ἀκρότατο βαθμὸ γιὰ ὅλους τοὺς πάσχοντες, γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ Θεὸς τοῦ δώρησε τὸ χάρισμα νὰ θεραπεύει ἀσθενεῖς μὲ μόνη τὴν προσευχή του.

 


Ἔτσι θεράπευσε πολλούς, μεταξὺ αὐτῶν καὶ ἕνα τυφλό, ποὺ ἔγινε ἀφορμὴ νὰ συλλάβει ὁ Διοκλητιανὸς καὶ τὸν Ἅγιο. Τὸν τυφλὸ τὸν θανάτωσε διότι πίστεψε στὸ Χριστὸ καὶ τὸν Παντελεήμονα ὑπέβαλε σὲ φρικτὰ βασανιστήρια, ὥσπου στὸ τέλος τὸν ἀποκεφάλισε.

Ὁ Παντελεήμων, ὅμως, ἀνήκει σ᾿ αὐτούς, γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος εἶπε: «μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, ὅτι αὐτοὶ ἐλεηθήσονται». Μακάριοι, δηλαδή, εἶναι οἱ εὐσπλαχνικοί, ποὺ συμπονοῦν στὴ δυστυχία τοῦ πλησίον, διότι αὐτοὶ θὰ ἐλεηθοῦν ἀπὸ τὸ Θεὸ τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως.

Ἀπολυτίκιον 
Ἦχος γ’.
Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεῆμον, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

Κοντάκιον 
Ἦχος πλ. α’.
Μιμητὴς ὑπάρχων τοῦ ἐλεήμονος, καὶ ἰαμάτων τὴν χάριν παρ᾽αὐτοῦ κομισάμενος, ἀθλοφόρε καὶ Μάρτυς Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, ταῖς εὐχαῖς σου τὰς ψυχικὰς ἡμῶν νόσους θεράπευσον, ἀπελαύνων τοῦ ἀεί, πολεμίου τὰ σκάνδαλα, ἐκ τῶν βοώντων ἀπαύστως· Σῶσον ἡμᾶς Κύριε.

 


Ὁ Οἶκος 
Τοῦ Ἀναργύρου τὴν μνήμην, τοῦ γενναίου τὴν ἄθλησιν, τοῦ πιστοῦ τὰς ἰατρείας, εὐσεβῶς ὑμνήσωμεν φιλόχριστοι, ἵνα λάβωμεν ἔλεος, μάλιστα οἱ βορβορώσαντες, ὡς κἀγώ, τοὺς ἑαυτῶν ναούς· ψυχῶν γὰρ καὶ σωμάτων ὁμοῦ τὴν θεραπείαν περέχει. Σπουδάσωμεν οὖν, ἀδελφοί, ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν ἔχειν τοῦτον ἀσφαλῶς, τόν ῥυόμενον ἐκ πλάνης τοὺς βοῶντας ἀπαύστως· Σῶσον ἡμᾶς Κύριε.

Κάθισμα 
Ἦχος πλ. δ'. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Μαρτυρήσας γενναίως ὑπὲρ Χριστοῦ, καὶ τὴν πίστιν κηρύξας τῷ σῷ πατρί, ἀνείλκυσας πανεύφημε, τοῦ βυθοῦ τῆς ἀγνοίας, καὶ τυράννων μὴ πτήξας, τὸ ἄθεον φρόνημα, τῶν δαιμόνων κατῄσχυνας, τὸ ἀνίσχυρον θράσος· ὅθεν καὶ τὴν χάριν, ἐκ Θεοῦ ἐκομίσω, ἰᾶσθαι νοσήματα, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, Παντελεῆμον πανεύφημε. Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τὴν ἁγίαν μνήμην σου.

Μεγαλυνάριον 

Ῥεῖθρα ἰαμάτων ὡς ἐκ πηγῆς, χάριτι θαυμάτων, βρύει χρῄζουσι δωρεάν, ὁ Παντελεήμων, ὁ πάνσοφος ἀκέστωρ· οἱ ῥώσεως διψῶντες δεῦτε ἀρύσασθε σε. 

Κυριακή, Ιουλίου 26, 2015

Ακόμη κι ένας άγιος ΔΕΝ μπορεί ν' αντιληφθεί όλους τους λόγους που συντρέχουν για να μας επισκεφθεί η θλίψη..



[...] Tα ιερά κείμενα μάς διδάσκουν πως όλοι οι άγιοι του Θεού χωρίς καμιά εξαίρεση,τελείωσαν το επίγειο ταξίδι τους βαδίζοντας "την στενή και τεθλιμμένη οδό" .
Η ζωή τους ήταν γεμάτη θλίψεις και στερήσεις (βλ. Εβρ.ιβ΄).
Αυτή ήταν η άποψη των αληθινών φίλων του Θεού για τις θλίψεις. Αυτή η στάση τους για τις θλίψεις που τους τύχαιναν τους έκανε να συμπεριφέρονται με μεγάλη σοφία και αυταπάρνηση.
Τις θλίψεις που τους έβρισκαν, ό,τι λογιών και αν ήσαν, τις δέχονταν σαν κάτι που τους άξιζε, που τους έπρεπε.
(βλ. Αγίου Μάρκου του Ασκητού,226 κεφάλαια Περί των οιομένων εξ έργων νόμου δικαιούσθαι, κεφ. 6).

Πίστευαν μ' όλη τους την ψυχή πως άν δεν το επέτρεπε ο Θεός, αν δεν ήταν απαραίτητο δηλαδή για τις πνευματικές ανάγκες τους,δεν θα τους έβρισκε η θλίψη.

Το πρώτο που έκαναν με το που τους έβρισκε κάποια στενοχώρια, ήταν να ομολογήσουν ότι την άξιζαν. 
Έψαχναν και πάντα έβρισκαν μέσα τους την αιτία της θλίψης.

Μόνο αν παρατηρούσαν πως η θλίψη τους στεκόταν εμπόδιο να ευαρεστήσουν στο Θεό, μόνο τότε παρακαλούσαν με την προσευχή τους τον Κύριο να τους απαλλάξει από αυτήν.
Και την εκπλήρωση ή μη εκπλήρωση του αιτήματός τους την άφηναν στο θέλημα του Θεού.
Ποτέ δεν λογάριαζαν σωστή τη δική τους γνώμη για τον πνευματικό σκοπό της θλίψης.

Η κρίση του ανθρώπου ποτέ δεν μπορεί να είναι απόλυτα σωστή. Γιατί ακόμη και ενός αγίου ανθρώπου η κρίση είναι περιορισμένη.
Δεν μπορεί να αντιληφθεί όλους τους λόγους που συντρέχουν για να μας επισκεφθεί η θλίψη όπως τ' αντιλαμβάνεται το μάτι του Θεού που τα βλέπει όλα.
Ο Θεός επιτρέπει να δοκιμάσουν τις θλίψεις ακόμα και οι δούλοι Του, οι εκλεκτοί Του.
Ο απόστολος Παύλος παρακάλεσε "τρις" τον Κύριο για να απομακρύνει τον πειρασμό που τον βρήκε , τον "άγγελον σατάν", που τον εμπόδιζε στο κήρυγμα του Ευαγγελίου. 
Κι ο Παύλος δεν εισακούστηκε. Η κρίση του Θεού εκείνη τη στιγμή ήταν διάφορη από την κρίση του θεοπνεύστου αποστόλου (βλ. Β Κορινθ. 7-10) [...]


(Από το βιβλίο "Προσευχή και Πλάνη", Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, 
μετάφραση Πέτρου Μπότση, σελ.114-115) 

το είδαμε εδώ

"Ίσως νάρχεται κιόλας ο Αντίχριστος. Τα σημεία και τα τέ­ρατα που προφητεύτηκε πως θα κάνει αρχίσανε να φανερώνουνται" Φώτης Κόντογλου.

 Δεν γίνεται πια μεταστροφή!

           Φώτης Κόντογλου

     «Να, έρχομαι σαν τον κλέφτη. Καλότυχος εκείνος που ξαγρυπνά και βαστά καθαρά τα φορέματά του. 
Ο καιρός είναι κοντά.
Ο άδικος ας αδικήσει ακόμα, κι ο βρωμερός ας βρωμισθεί ακόμα, κι ο δίκαιος ας κάνει δικαιοσύνη ακόμα, κι ο άγιος ας αγιάσει ακόμα. 
Να, έρχομαι γρήγορα!»



Πολλοί αναγνώστες μου γράφουνε, παρακαλώντας με, και μά­λιστα ξορκίζοντάς με, να γράψω για να χτυπήσω την ανηθικότητα, που δέρνει την κοινωνία, προ πάντων τη νεολαία, και που «τη σερ­βίρουν τα σινεμά», όπως μου γράφουνε. Φωνάζουνε: «Υψώσετε τη φωνή σας!». Ένας σπουδαστής μου γράφει από την Αγγλία: «Μη σταματήσετε αυτόν τον ωραίον αγώνα, μην πτοηθήτε από τις επιθέ­σεις. Υπάρχουν βέβαια πολλοί αντίπαλοι, αλλά και πολλοί θαυμα­στές του ωραίου σας έργου. Σας χρειαζόμαστε για να δώσετε φτε­ρά στις καρδιές μας, που είναι γεμάτες κενό και απαισιοδοξία».

Καημένοι άνθρωποι, πόση σημασία δίνετε στο πρόσωπό μου και σ’ αυτά που γράφω! Τί φωνή να υψώσω, που είναι βραχνιασμένη και αδύνατη, και χάνεται μέσα στον κυκεώνα της σημερινής ζω­ής; Όχι φωνή, αλλά και τ΄ αστροπελέκι να κρατά στα χέρια του κανένας σήμερα, και να το σφενδονίζει για να κάνει τους ανθρώ­πους ν΄ αλλάξουνε δρόμο, πάλι τίποτα δεν θα κάνει. Ο ίδιος ο ά­γιος Γιάννης ο Πρόδρομος, το ερημοπούλι της ερήμου, που τον φοβόντανε οι αμαρτωλοί, γιατί τους έλεγε «γεννήματα εχιδνών», κι αυτός μάταια φώναζε. Η φωνή του χανότανε μέσα στην έρημο, «φωνή βοώντος εν τη ερήμω». Και πότε; Τον καιρό που υπήρχα­νε ακόμα κάποια αυτιά να τον ακούσουνε, κι απλές καρδιές για να τον καταλάβουνε. Όχι εμείς που χρειαζόμαστε δασκάλεμα, και που έχουμε τόσα στην καμπούρα μας! Πώς να γίνουμε δάσκαλοι για τους άλλους; Γεμίζουμε χαρτιά με μυριάδες λόγια, μα τί το όφελος; Ο κόσμος τραβά τον δρόμο του και δεν σκοτίζεται από κη­ρύγματα. Κι αν δώσει προσοχή και κανένας στα γραψίματά μας, μπορεί να θυμώσει που χαλάσαμε την ησυχία του, και να πει πως είμαστε υποκριτές, ψευτογιασμένοι, κουκουβάγιες που βγαίνουνε α­πό τα χαλάσματα του παλιού καιρού. Σήμερα οι άνθρωποι είναι τέ­τοιοι, που μήτε το κήρυγμα του αγίου Κοσμά του Αιτωλού δεν θάκανε τίποτα.
Λοιπόν, ας το πάρουμε απόφαση. Το κακό δεν περιορίζεται πια με τίποτα, με κανένα τρόπο, με καμμιά δύναμη. Όσοι μιλού­νε και γράφουνε για να φέρουνε στον ίσιο δρόμο τους πολλούς που ξεστρατίσανε, ας ξέρουμε πως δέρνουνε τον αγέρα, είναι «αέρα δέροντες», που έλεγε και ο απόστολος Παύλος. Και άγιος να είναι αυτός, που συμβουλεύει, πάλι δεν θάβρει αυτιά για ν” ακούσουνε τη φωνή του, όχι άνθρωποι σαν εμάς, που έχουμε οι ίδιοι ανάγκη από δασκάλεμα.

Ναι, ο κόσμος δεν αλλάζει πορεία. Ας μην περιμένουμε πια τίποτα καλύτερο, θα πηγαίνουμε ολοένα στα χειρότερα. Ανήφο­ρος πια δεν υπάρχει. Μοναχά κατήφορος. Όσοι έχουνε μέσα τους τον φόβο του Θεού, αυτοί οι λίγοι θ΄ απομείνουνε, «το μικρόν ποίμνιον» που είπε ο Χριστός. Κι αν γράφουμε, γι΄ αυτούς γράφουμε και για τους ίδιους τους εαυτούς μας που κιντυνεύουμε να αρπα­χτούμε από τα δίχτυα πούναι μπλεγμένοι εκείνοι που θέλουμε να δασκαλέψουνε. Για να καθόμαστε ανύσταχτοι.
«Όσοι είναι αισιόδοξοι για το μέλλον της ανθρωπότητας, βλέπουνε με άλλα μάτια τον κόσμο, απ’ ό,τι τον βλέπομε εμείς. Εμείς είμαστε οι γκρινιάρηδες, οι Ιερεμίες, οι Κασσάντρες, και γι΄ αυ­τό ο κόσμος μας οχτρεύεται. Κι έχει δίκιο. Ο καθένας νοιώθει διαφορετικά τη ζωή, τη χαρά, το καλό και το κακό. Για τους αν­θρώπους που λέμε πως δεν πάνε καλά, ο σημερινός κόσμος είναι ο πιο θαυμάσιος, η σημερινή ζωή είναι η πιο καλύτερη κι η πιο βλογημένη από όλες που πέρασε ο άνθρωπος. Η σημερινή νεολαία εί­ναι μεθυσμένη από εκείνο που λέμε εμείς «ανηθικότητα», και που αυτή το λέγει «ελευθερία». Τί κάθεσαι λοιπόν εσύ και τσαμπουρνίζεις με την ηθική σου; Γι΄ αυτούς είναι το πιο μεγάλο χάρισμα η ανηθικότητα, και μπορούνε να σκοτώσουνε εκείνον που χτυπά την «ελευθερία» τους. Αιώνες αγωνιζότανε ο άνθρωπος, χωρίς να μπορέσει να την αποχτήσει. Και τώρα που την έκανε χτήμα του, να την αφήσει για την παλαιοντολογική ηθική μας;

Ποτέ δεν μίσησε άνθρωπος τον άνθρωπο τόσο πολύ, όσο στον καιρό μας. Και τον μίσησε στ” όνομα αυτής της «ελευθερίας», που λέγει πως είναι το πολύτιμο απόχτημα της εποχής μας. Μισημέ­νες είναι οι ηθικές κουκουβάγιες κι οι χριστιανικές μοιρολογήστρες. Ποτέ ο χριστιανός δεν μισήθηκε όσο σήμερα, ούτε επί Νέ­ρωνα.
Πού ν΄ ακούσουνε οι άνθρωποι του καιρού μας κουβέντα για Θεό, για ψυχή, για άλλη ζωή! Η ψυχή τους έχει παραμορφωθεί ολότελα από τις κάθε λογής ανοησίες που βλέπουμε στον κινημα­τογράφο. Η ταινία που δεν έχει μέσα της πολλή ανοησία, δεν γνω­ρίζει επιτυχία. Ανοησία, και ακαλαισθησία, αυτά τα δυο βασιλεύουνε σήμερα. Είναι απίστευτο το τι ακούγει κανένας για α­στεία στις συναναστροφές που κάνουνε οι νέοι. Κρυόμπλαστα, ασυναρτησίες, μωρολογίες. Χάθηκε απ’ αυτούς κι η πιο συνηθισμένη εξυπνάδα. Τα καημένα τα παιδιά, παίρνουνε αφορμή από ένα τί­ποτα, για να χαχανίσουνε. Τα δέρνει η αμηχανία κι η βαρυεστημάρα κι αυτή είναι η αιτία που τα κάνει να χοροπηδάνε σαν τρελλά, να τσακίζουνε ό,τι βρούνε μπροστά τους, να τα βάζουνε με α­νύποπτους ανθρώπους. Γι΄ αυτά τα πλάσματα η ζωή του ανθρώπου είναι ένα ανιαρό πράγμα δίχως σκοπό, δίχως αληθινή χαρά, δί­χως αγνόν ενθουσιασμό.

Ποιός φταίγει γι΄ αυτή την κατάσταση; Όλοι μας. Όλοι συνεργήσαμε για να καταντήσει η ζωή έτσι που κατήντησε. Όλοι δουλέψαμε για να χτισθεί τούτος ο τερατώδικος πύργος του Βαβέλ. Αλλοι κουβαλήσανε για πέτρες τις πετρωμένες και αναίσθη­τες καρδιές τους, άλλοι κουβαλήσανε λάσπη από τα κατάβαθά τους που φωλιάζουνε τα βρωμερά πάθη. Εκείνος ο παλιός πύργος του Βαβέλ ρήμαξε κι εξαφανίσθηκε. Μα τούτος θα στέκεται ασάλευ­τος, κι οι άνθρωποι ολοένα θα τον κάνουνε πιο ψηλόν, με σκοπό να χτυπήσουνε τον Θεό.
Εσείς που θλιβόσαστε και πονάτε γι΄ αύτη την κατάσταση, καλά κάνετε να λυπόσαστε, μα μην ονειρευόσαστε πως θάρθουνε καλύτερες μέρες για τον κόσμο. Ο κόσμος τρέχει σαν τρελλός. Κατά μεν τη δική του γνώμη ανηφορίζει στον θρίαμβο, κατά δε τη δική σας γνώμη κατηφορίζει στα τάρταρα και στον χαμό. Ποιός από τους δυο έχει δίκιο, μοναχά ο Θεός το γνωρίζει. Αυτό το τρέ­ξιμο δεν θα πάψει ως την τελευταία μέρα, που θα λάμψει η αλή­θεια και θα δικαιωθούνε όσοι την πιστέψανε σωστά, και μαρτυρήσανε γι΄ αυτή και εμπαιχτήκανε γι΄ αυτή.

Ίσως νάρχεται κιόλας ο Αντίχριστος. 

Τα σημεία και τα τέ­ρατα που προφητεύτηκε πως θα κάνει αρχίσανε να φανερώνουνται. Η επιστήμη βασιλεύει κι η αθεΐα βασιλεύει μαζί της.
Μια βροντερή φωνή ακούγεται από πάνω, μα την ακούνε μόνο εκείνοι, που έχουνε αυτιά για να την ακούσουνε. Και λέγει:

«Να, έρχομαι σαν τον κλέφτη. Καλότυχος εκείνος που ξαγρυπνά και βαστά καθαρά τα φορέματά του. Ο καιρός είναι κοντά. Ο ά­δικος ας αδικήσει ακόμα, κι ο βρωμερός ας βρωμισθεί ακόμα, κι ο δίκαιος ας κάνει δικαιοσύνη ακόμα, κι ο άγιος ας αγιάσει ακόμα. Να, έρχομαι γρήγορα!».

 πηγή
το είδαμε εδώ

H νοοτροπία του Ισπανίας Πολύκαρπου




Του Παναγιώτη Τελεβάντου


Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο “Ομολογία”,  απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα από το youtube., την ακόλουθη φοβερή καταγγελία του αγωνιστή αντιοικουμενιστή κληρικού π. Νικολάου Μανώλη:

«Ἕνας παπὰς στὴν Ἰσπανία εἶδε κάποιους Καθολικούς (ποὺ πῆγαν νὰ κοινωνήσουν) νὰ κάνουν τὸ σταυρό τους ἀνάποδα. Καὶ τοὺς λέει:
-Δὲν μπορῶ νὰ σᾶς κοινωνήσω, δὲν εἶστε Ὀρθόδοξοι.
Καὶ κάθισαν στὸ τέλος γιὰ νὰ τοὺς πεῖ ὁ παπάς, γιατί δὲν μπόρεσαν νὰ κοινωνήσουν.
Καὶ τοὺς ἐξήγησε, καὶ χάρηκαν ποὺ βρῆκαν ἕνα παπὰ νὰ τοὺς μιλήσει τὴν ἀλήθεια.
Καὶ πῆγαν στὸν Δεσπότη τοῦ παπά νὰ τοῦ ποῦν:
-Συγχαρητήρια Δέσποτα, ποὔχεις ἕνα τόσο καλὸ παπὰ ποὺ μᾶς κατήχησε καὶ δὲν μᾶς ἄφησε νὰ κοινωνήσουμε!
Τί ἔγινε στὴ συνέχεια;
Φώναξε ὁ Δεσπότης τὸν παπὰ καὶ τὸν ἀπείλησε μὲ καθαίρεση, μὲ τιμωρία, ἂν δὲν συνεχίσει νὰ κοινωνᾶ τοὺς Παπικούς!
Κι αὐτὸς ἦταν Ὀρθόδοξος Μητροπολίτης!»

Από τη μια σκεφτόμαστε με αποτροπιασμό τη νοοτροπία του  Ισπανίας Πολύκαρπου. Από την άλλη όμως δεν κρύβουμε ότι καθόλου δεν μας εκπλήττει η συμπεριφορά του. Ο . Ισπανίας  Πολύκαρπος είναι -κατά γενική ομολογία- ένας από τους πιο βαμμένους οικουμενιστές εν ζωή.

Δυστυχώς στις χώρες που ο Παπισμός κυριαρχεί απόλυτα το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει εκλέξει τους πιο βαμμένους οικουμενιστές Μητροπολίτες, ήτοι τους Ισπανίας Πολύκαρπο, Γαλλίας Εμμανουήλ και Ιταλίας Γεννάδιο.

Τι να πει κανείς;

Αντί στις σφηκοφωλιές του Βατικανού να εκλέγονται ιεράρχες ακραιφνούς ορθοδόξου φρονήματος εκλέγονται βαμμένοι οικουμενιστές που αποτρέπουν τους Παπικούς από το να προσέλθουν στην ορθοδοξία!!!

Με τέτοιους στρατηγούς η μάχη χάνεται πριν αρχίσει.
πηγή

Ὁ Γέροντας Ἀμφιλόχιος Μακρὴς (1888-1970)


Ἁγιογραφία Ἱ.Μ.Εὐαγγελισμοῦ – Πάτμος 
(φωτὸ Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ)
Ἡ κοίμηση τοῦ ὁσίου Ἀμφιλοχίου 
καὶ σημεῖα τῆς ἁγιότητός του 
Ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΜΑΚΡΗΣ» τοῦ Ἀρχιμ. Παύλου Νικηταρᾶ. 
Σ' ὅλη του τὴ ζωὴ ἐβασανίζετο ἀπὸ ἀρρώστιες, ἦταν εὐαίσθητος στὰ κρυολογήματα καὶ κάθε χρόνο τὸν ἐπισκέπτετο ἡ γρίππη... Τέλη Μαρτίου 1970 προσεβλήθηκε ἀπὸ πνευμονία· ἦταν Μ. Τεσσαρακοστὴ καὶ μὲ δυσκολία δέχθηκε νὰ πάρη λίγο γάλα. Ἔδωσε σὲ ὅλους τὶς συμβουλὲς ποὺ ὁ καθένας εἶχε ἀνάγκη. Εἶχε τὸ προορατικὸ χάρισμα. Στὴν προσπάθεια τῶν πνευματικῶν του παιδιῶν νὰ τὸν κρατήσουν μὲ ὀροὺς λίγες μέρες στὴν ζωή, παρακαλοῦσε κι ἔλεγε: ἀφῆστε με καλά μου παιδιὰ νὰ φύγω, ἦρθε ἡ ὥρα μου. Γιατί, Γέροντα, τούλεγα, δὲν μένεις μαζί μας τοῦτο τὸ Πάσχα; Δίσταζε νὰ μοῦ ἀπάντηση, καὶ δεύτερη καὶ τρίτη φορὰ τὸν παρεκάλεσα νὰ μοῦ πῆ πῶς ξέρει ὅτι θὰ φύγη σύντομα κι ἐκεῖνος μὲ δυσκολία μοῦ ἀπεκάλυψε: εὐλογημένε Παῦλε, εἶδα τὴν Παναγία καὶ τὸν Θεολόγο πρὸ ὀλίγου καὶ τοὺς παρεκάλεσα νὰ μείνω κοντὰ στὰ παιδιά μου κι αὐτὸ τὸ Πάσχα, ἀλλά μοῦ εἶπαν: «Δὲν γίνεται ἄλλο, ἐλήφθη ἡ ἀπόφασις, Πάσχα θὰ κάμης στοὺς Οὐρανοὺς μαζί μας» κι αὐτὸ τὸ λέγω σὰν ἐξομολόγηση, ἐπειδὴ μὲ βιάζεις, μὴ τὸ εἰπεῖς σὲ ἄλλους.
Κι ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμο τῆς ματαιότητος, ἀφοῦ ἔδωσε τὴν ζωήν του γιὰ τοὺς ἄλλους, ἀφοῦ ἐργάσθηκε σὰν καλὸς ἐργάτης στὸν ἀμπελώνα τοῦ Κυρίου, ἀφοῦ ἀρίστευσε στὶς ἐξετάσεις του στὸ στάδιο τῶν πνευματικῶν ἀσκήσεων, ἀφοῦ ὑπηρέτησε καὶ Ἐκκλησία καὶ Πατρίδα σὰν καλὸς χριστιανὸς καὶ ἀκέραιος Ἕλληνας. Κοιμήθηκε στὶς 16 Ἀπριλίου 1970 σὲ πλήρη...
Δεῖτε ἀποκλειστικὲς φωτογραφίες τοῦ Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ, τῶν ἁγιογραφιῶν καὶ τοῦ λειψάνου τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἀμφιλοχίου ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονὴ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Πάτμου…
διαύγεια τῶν αἰσθήσεών του. Τὸ λείψανό του πῆρε μορφὴ οὐράνια, ὄψι χαρούμενη κι εἰρηνική, ἀπέραντη γαλήνη βασίλευε στὸ ἀσκητικό του πρόσωπο, πράγματι ἁγιασμένου ἀνθρώπου ἔκφραση, ποὺ ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω.... 

Ἀξίζει νὰ προσθέσω ἕνα γεγονὸς ποὺ δείχνει πὼς ἐδέχετο μυστικὲς κλήσεις γιὰ τὴν σωτηρία τῶν ἄλλων καὶ ποὺ θυμίζει τὸν μεγάλο Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν ποὺ ἤκουσε τὴν φωνὴν τοῦ Μακεδόνος «διαβᾶς βοήθησον ἠμίν». Ὁ ἀείμνηστος γέροντας ἐνῶ εὐρίσκετο στὸ κελλί του στὴν Μονὴ τῆς Πάτμου, ἀκούει κάποια Ἑλένη ἀπὸ τὴν Ἰκαρία νὰ τὸν καλεῖ νὰ σπεύση νὰ τὴν σώση. Δὲν χάνει καιρό, κατεβαίνει στὸ λιμάνι τοῦ νησιοῦ καὶ ὡς ἐκ θαύματος εὑρίσκει ἱστιοφόρο ποὺ ἔφευγε γιὰ τὴν Ἰκαρία. Θαλασσοδαρμένος φθάνει στὸν προορισμό του καὶ ἀμέσως ἐρωτᾶ ἂν ὑπάρχει κάποια Ἑλένη χήρα καὶ πληροφορεῖται ὅτι πρὸ ἥμερων ἔχασε τὸν ἄνδρα της· ἀμέσως ρώτησε νὰ μάθη τὸν δρόμον ποὺ ὠδηγοῦσε στὸ σπίτι τῆς χήρας γυναικός. Δὲν ἐζήτησε νὰ ἀνάπαυση τὸ κουρασμένο σαρκίο του, ἀλλὰ σπεύδει χωρὶς καθυστέρηση, ἡ φωνὴ τῆς Ἑλένης τὸν ἐνοχλεῖ. Ἐκεῖ ποὺ βάδιζε βλέπει μία ἔξαλλη γυναίκα νὰ τρέχη ἀπελπισμένη, τὴν φωνάζει μὲ τὸ ὄνομά της καὶ λέγει: «Ἑλένη ποὺ πηγαίνεις, γιὰ σένα ἦλθα». Καὶ ἡ πονεμένη γυναίκα συνέρχεται, βλέπει τὸν πνευματικό, σκέπτεται αὐτὸ ποὺ θὰ ἔκαμνε καὶ ἐξομολογεῖται ὅτι τὴν στιγμὴ ἐκείνη ἐπήγαινε νὰ πνιγὴ στὴν θάλασσα. Ἡ γυναίκα ἐσώθη, τὸ θαῦμα ἔγινε, ὅπως ἡ ἴδιά μου τὸ ἐξιστόρισε... 

Ἡ ἀδελφὴ Εὐφροσύνη μὲ ἐβεβαίωσε ὅτι ὅταν πῆγε νὰ ἀσπασθῆ τὸν τάφο τοῦ Γέροντα, ἠσθάνθη τέτοια εὐωδία, ὥστε στὴν συνείδησή της στέκει σὰν ἕνας πατερικὸς ἅγιος, ὁ ὁποῖος πράγματι ἔχει ἁγιάσει. 
Ἕνα ἄλλο πνευματικό του τέκνο, ἡ Μ.Κ. μοῦ διηγήθη ὅτι τὸν Νοέμβριο τοῦ 1954 ἐπισκέφθηκε τὸν Γέροντα στὴν Πάτμο καὶ τὴν φιλοξένησε στὸ ἱ. Κοινόβιο τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Ἐπὶ δύο ἡμερες παρέμενε στὸν πύργο τοῦ Μοναστηριοῦ· τὴν τρίτη ἡμέρα ὁ ἀείμνηστος ἐπέμενε νὰ μὴ κοιμηθῆ πλέον στὸ μέρος αὐτό, πράγμα ποὺ ἔγινε. Τὴν νύκτα ἐκείνη ἔπεσε ἀκριβῶς σὲ αὐτὸ τὸ κρεββάτι κεραυνός. Ἠμπορεῖ νὰ θεωρηθῆ τυχαῖο γεγονὸς ἡ σωτηρία ἑνὸς ἀνθρώπου μὲ τὴν ἐπιμονὴ τοῦ πνευματικοῦ πατρός;

Τελευταῖες ὑποθῆκες τοῦ ἀειμνήστου Πατρὸς Ἀμφιλοχίου
14 Ἀπριλίου 1970, 10η μ.μ. 
Στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν βασιλεύει ἡ εἰρήνη καὶ ἡ χαρὰ παιδί μου. 
Νὰ ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας, νὰ παρακαλῆτε τὸν Θεὸν νὰ μὲ συγχωρήση, διότι δὲν σᾶς ἔδωσα τίποτε ὡς πατέρας... (Γερόντισσα συγκεκινημένη). Τὸ πᾶν, Γέροντα, μᾶς ἔδωσες. 
Τὴ Γερόντισσα ν' ἀγαπᾶτε. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς ἐνισχύη νὰ ὁδηγήσητε καλῶς τὸ ποίμνιον ποὺ σᾶς ἔδωκε νὰ διευθύνετε. Θὰ αἰσθάνομαι πολλὴν χαρὰν ὅταν σᾶς βλέπω νὰ προχωρῆτε. Νὰ παρακαλῆτε νὰ μὲ βάλη καὶ μὲ ὁ Κύριος εἰς τὴν θέσιν σας. Πάντα θὰ εὔχωμαι νὰ ζήσουμε ἀεννάως εἰς τὴν δόξαν τοῦ Παραδείσου. Θέλω νὰ συνέχισης πιστὰ τὸ ἔργον μου ὅταν θὰ φύγω. Θὰ χαίρωμαι ὅταν θὰ βλέπω ὅτι προχωρεῖτε εἰς τὶς ἅγιες γραμμὲς τοῦ Μοναχισμοῦ....


Ἁγιογραφία Ἱ.Μ.Εὐαγγελισμοῦ – Πάτμος 
(φωτὸ Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ)
15 Ἀπριλίου 1970 
Πρέπει νὰ εἶσθε παιδιὰ τῆς ἀγάπης. Δὲν θὰ φοβῆσθε τὸν διάβολον. 
Νὰ ἔχης ὑπομονήν, ταπείνωσιν καὶ ἀγάπην. Θὰ ἔχετε ἀρχαίαν ἀνάμνησιν γιὰ τὴν συνάντησιν μὲ τὸν Γέροντά σας.
Ὁ Θεὸς εὐλόγησε νὰ ἔλθουν ὅλα τὰ παιδιά μου.
Δὲν ἔχω ἄλλην χαρὰν καὶ ἄλλον πόθον, νὰ σᾶς δῶ μέσα στὸν Παράδεισον. Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς ἀξιώση τῆς δόξης Του. Ἔχω μεγάλην συγκίνησιν ποὺ ἔχω πλάι μου ὅλα μου τὰ παιδιά. Ἄλλη χαρὰ δὲν ἔχει ὁ πατέρας. 
(Πνευματικὸ παιδί: πολὺ τὸν ἀγαπᾶς, Γέροντα, τὸν Θεολόγον).
Ἀπὸ μικρὸ παιδὶ τὸν ἔβλεπα, τὸν ἀγαποῦσα, προσευχόμην καὶ παρακαλοῦσα νὰ γίνω ἕνας μαθητής του καὶ ὀπαδός του. Καὶ ἔγινε. 
Νὰ ζήσετε βίον εἰρηνικὸν καὶ ἅγιον, νὰ κρατήσετε τὶς γραμμὲς τῶν πατέρων σας, νὰ ζήσετε τὸν χριστιανικὸν καὶ ἑλληνικὸν βίον... 
Ἀνδρίζεσθε καὶ κραταιοῦσθε, γιὰ νὰ μὴν ἔλθετε εἰς πειρασμόν. Μὴ δίδετε σημασίαν εἰς τὸν κόσμον. Ὁ κόσμος ἐξ ἀρχῆς καὶ τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὅλους τούς Ἁγίους τούς ἒπιασε γιὰ τρελλοὺς: «...καὶ ἐμὲ ἐδίωξαν καὶ ὑμᾶς διώξουσιν». Νὰ ἔχωμεν τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην. Αὐτὰ εὐλογεῖ ὁ Θεός. 
Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς εὐλογήση, νὰ εἶναι πάντα κοντά σας στὶς ἐργασίες σας, στὶς σκέψεις σας. Νὰ μὴν ἀναμιγνύεσθε οὔτε στὰ κομματικά, οὔτε στὰ προσωπικά. Πάντοτε νὰ λέγετε: Ὁ Θεὸς νὰ σᾶς φωτίζη νὰ κάνετε ὅ,τι εἶναι καλύτερον γιὰ τὸν τόπον μας. 
Ἠμῶν τὸ πολίτευμα ἐν «οὐρανοῖς ὑπάρχει». Ἐδῶ ψευτοζοῦμε, λοιπὸν νὰ μὴ στενοχωρούμεθα ὅ,τι καὶ νὰ μᾶς συμβῆ... 
Δόξα τῷ Θεῶ πάντων ἕνεκεν. Ἐμεῖς αὐτὸ πρέπει νὰ λέγωμε εἴτε καλὰ ἔχομε εἴτε κακά. 
Ὅπου ἐγωισμὸς ἐκεῖ Πνεῦμα Θεοῦ δὲν ὑπάρχει. 
Δὲν ἠμπορεῖ νὰ λέγεται Χριστιανὸς ἐκεῖνος ὅπου δὲν ἔχει ἀγάπην. Προσποιεῖται τὸν Χριστιανόν... 

16η Ἀπριλίου, 12η μεσημβρινὴ (Εἰς τὸν ἰατρὸν τῆς Πάτμου)
Τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ νὰ εἶναι πάντοτε μαζύ σας, ὅλες οἱ διαγνώσεις σας νὰ εἶναι φωτισμένες. Νὰ εἶσαι εὐχάριστος καὶ εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ εἰς τὸν Θεόν. Εὔχομαι ἐκ καρδίας νὰ γίνης ἕνας Ἱεραπόστολος ἰατρός, διότι τὸ πλησίασμα τοῦ Χριστιανοῦ ἰατροῦ εἰς τὸν ἄρρωστον παίζει σπουδαῖον ρόλον. Ἐγὼ σὲ ἀγαπῶ διότι ἔχεις ἐντός σου ἐθνικότητα καὶ θρησκευτικότητα. Δὲν σὲ θεωρῶ ὡς ἰατρόν, ἀλλ' ὡς ἰδικόν μου πρόσωπον.
 
Τεμάχιο τιμίου λειψάνου Ὁσίου Γέροντος Ἀμφιλοχίου - Ἱ.Μ.Εὐαγγελισμοῦ - Πάτμος 
(φωτὸ Ρωμαίικου Ὁδοιπορικοῦ)
Ἐκοιμήθη μετ' ὀλίγον (2.15 μ.μ.) ἐν Κυρίω.
Ὁποία ὄντως πνευματικὴ διαύγεια!
(Ἀναδημοσίευσις ἀπὸ τὸ περιοδικὸν «Ἅγιος Νεκτάριος» Θεσ/νίκης τοῦ 1982)
Ψυχοσωτήρια Διδάγματα Συγχρόνων Γερόντων
Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη"
Θεσσαλονίκη
το είδαμε εδώ

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...