Συνήγορος του Κορανίου ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων
TΟ ΚΑΚΟ καί βλάσφημο παράδειγμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, νά προσφέρει ὡς δῶρο τό ≪Κοράνιο≫, δυστυχῶς τό ἀκολουθοῦν καί ἄλλοι προκαθήμενοι, ὅπως συνέβη πρόσφατα με τόν πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλο, ὁ ὁποῖος μάλιστα διπλασίασε τήν βλασφημία. Δέν ἀρκέσθηκε νά δώσει μόνο τό βιβλίο τοῦ Κορανίου ὡς δῶρο, ἀλλά ἀξιολογώντας θετικά καί τό περιεχόμενο τοῦ Κορανίου ≪ἐπέδωσε καί πλακέταν μετʼ ἐπιγραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου≫..
Τό ἔπραξε μάλιστα αὐτό ἐν πλήρει συνειδήσει, καυχήσει καί χαρᾷ, ὅπως προκύπτει ἀπό δύο στοιχεῖα. Ἐν πρώτοις ἐκ τοῦ ὅτι θεωρήθηκε τόσο σπουδαῖο αὐτό τό γεγονός, ὥστε ἐξεδόθη καί ἐκυκλοφορήθη ἐπίσημη ἀνακοίνωση τῆς Ἀρχιγραμματείας τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων. Ἐπίσης στίς δημοσιευθεῖσες στό Διαδίκτυο φωτογραφίες τῆς ἐπιδόσεως τῶν δώρων ἐμφανίζεται περιχαρής ὁ πατριάρχης γιʼ αὐτή του τήν πράξη. Τό πλῆρες κείμενο τῆς Ἀνακοινώσεως τῆς ᾽Αρχιγραμματείας ἔχει ὡς ἑξῆς:
≪Τήν Τετάρτην, 5ην/18ην Ἀ π ρ ι λ ί ο υ 2012, ὁ ἐξοχώτατος πρίγκηψ τῆς Ἰορδανίας κ. Ἐμίρ Γάζη, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μουφτῆ τῆς Αἰγύπτου κ. Ἄλη Τζούμαση Τζαμάκ καί ὑπό ἄλλων θρησκευτικῶν καί πολιτικῶν προσωπικοτήτων τῆς Ἰορδανίας καί τῆς Παλαιστινιακῆς Αὐτονομίας, παρουσίᾳ τοῦ Ἐκπροσώπου τοῦ Ὑπουργείου Ἐξωτερικῶν τοῦ Ἰσραήλ κ. Σεζάρ Μαρζῆε ἐπεσκέφθη τό Πατριαρχεῖον. Τον Ἐξοχώτατον πρίγκηπα ὑπεδέχθη ἐνθέρμως ἡ Α.Θ.Μ. ὁ Πατήρ ἡμῶνκαί Πατριάρχης Ἱεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, περιστοιχούμενος ὑπό τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων. Καλωσορίζων τόν πρίγκηπα ὁ Μακαριώτατος εἶπεν αὐτῷ ὅτι ἡ Ἱερουσαλήμ ὡς Ἁγία Πόλις ἀποτελεῖ ὑπόδειγμα θρησκευτικῆς συμβιώσεως Ἰουδαίων, Χριστιανῶν καί Μουσουλμάνων. Ἐπί τῇ ἐπισκέψει ταύτῃ ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσεν εἰς τον πρίγκηπα ἀντίγραφον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Βασιλικῆς τῆς Γεννήσεως ἐξ ἐλεφαντοστοῦ και βιβλίον τοῦ Κορανίου ἐπίσης ἐξ ἐλεφαντοστοῦ. Εἰς δέ τον Μουφτήν Ἄλη Τζούμα ὁ Μακαριώτατος ἐπέδωσε πλακέταν μετʼ ἐπιγραφῆς χωρίων τοῦ Κορανίου. Μετά τήν ἐπίσκεψιν ταύτην εἰς τό Πατριαρχεῖον ὁ πρίγκηψ συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Μακαριωτάτου καί τῶν Ἁγιοταφιτῶν Πατέρων καί τῆς συνοδείας αὐτοῦ κατῆλθεν διά τοῦ Κεντρικοῦ Μοναστηρίου καί τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου εἰς τον Ναόν τῆς Ἀναστάσεως καί ἐπεσκέφθη τό προσκύνημα τῆς Ἀποκαθηλώσεως, τόν Πανάγιον Τάφον, τό Καθολικόν καί τόν Γολγοθᾶν≫.
Χαρακτηρίσαμε ὡς βλάσφημο τό παράδειγμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου καί ὡς βλασφημία την πράξη τῆς ἐκ μέρους Ὀρθοδόξων ἱεραρχῶν προσφορᾶς ὡς δώρου τοῦ Κορανίου, τό ὁποῖο μάλιστα οἱ δωρίζοντες καί ἄλλοι χαρακτηρίζουν ὡς “ἱερό”.
Οἱ μή εἰδότες την Ὀρθόδοξη παράδοση καί διδασκαλία, ἀλλά κυρίως οἱ δηλητηριασμένοι ἀπό τό ἐπικρατοῦν πνεῦμα τοῦ διαθρησκειακοῦ Συγκρητισμοῦ τῆς “Νέας Ἐποχῆς” θα ἐκτιμήσουν ὅτι ὁ χαρακτηρισμός ≪βλασφημία≫ εἶναι τουλάχιστον ὑπερβολικός, οἱ ἐξ αὐτῶν δέ πρόχειροι καί πρόθυμοι εἰς συκοφαντίες καί χαρακτηρισμούς θά σπεύσουν νά μᾶς κολλήσουν τήν ἐτικέττα τοῦ φονταμενταλιστοῦ, τοῦ ταλιμπάν, τοῦ ζηλωτοῦ, ὅπως συνηθίζουν τόν τελευταῖο καιρό για ὅσους ἀγωνιζόμαστε γιά τήν διατήρηση ἀνόθευτης τῆς Ὀρθόδοξης πίστης καί ζωῆς. Θά ἐπικαλεσθοῦν κάποιους λόγους, γιά νά δικαιολογήσουν αὐτές τίς ἐνέργειες, ὅπως π.χ. ὅτι οἱ ἐκκλησίες αὐτές (Κωνσταντινουπόλεως, Ἀλεξανδρείας, Ἱεροσολύμων) διαβιοῦν σέ ἰσλαμοκρατούμενες χῶρες καί ὡς ἐκ τούτου εἶναι ἐμπερίστατες, ἑπομένως δικαιολογοῦνται κάποιες ἐνέργειες τῶν προκαθημένων τους, γιʼ αὐτό και δέν πρέπει νά εἴμαστε αὐστηροί στίς κρίσεις μας. Εἶναι πάντως γνωστό καί ἰσχύει ὡς ἀξίωμα ὅτι εἰς τά θέματα τῆς πίστεως δέν ἐπιτρέπονται οἰκονομίες καί συγκαταβάσεις. Αὐτές δικαιολογοῦνται μόνον σέ θέματα πνευματικῆς ζωῆς καί καθοδηγήσεως, π.χ. στό θέμα τῆς νηστείας καί σέ ἄλλα “πρός ἀποτροπήν μείζονος κακοῦ”. Σέ θέματα πίστεως δέν ἐπιτρέπεται ἄσκηση οἰκονομίας, διότι αὐτό τό ὁποῖο θέλεις να ἀποτρέψεις τό ≪μεῖζον, δηλαδή, κακό≫, τό διαπράττεις ὁ ἴδιος, ὁ ἀσκῶν τήν οἰκονομία, μέ τήν προσβολή καί ἀθέτηση τῆς πίστεως, πού εἶναι τό ≪μεῖζον ἀγαθόν≫, μεῖζον ὅλων, διότι ὁδηγεῖ στήν σωτηρία.
Γιʼ αὐτό καί προκειμένου νά μή ἀρνηθοῦμε ἤ νά μή ἀλλοιώσουμε τήν πίστη καί χάσουμε τήν σωτηρία, πρέπει ἀκόμη καί το μεῖζον τῶν ἀνθρωπίνων ἀγαθῶν, τήν ζωήν μας, νά θυσιάζουμε, ὅπως ἔπραξαν οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες καί Νεομάρτυρες. Διότι ≪τί ὠφελήσει ἄνθρωπον, ἐάν κερδήσῃ τον κόσμον ὅλον καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ; ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;≫1.
Εἶναι βέβαια αὐτονόητο ὅτι ὅσοι δωρίζουν τό Κοράνιο καί μάλιστα χαράσσουν σέ πλακέτες χωρία ἀπό τό περιεχόμενό του, ὅπως ἔπραξε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων, πιστεύουν ὅτι τό Κοράνιο ἔχει μεγάλη ἀξία, καί ἀξίζει νά το προσφέρει κανείς ὡς δῶρο. Δεν δωρίζεις κάτι πού δέν ἔχει ἀξία. Στήν περίπτωση δέ πού ἰσχυρισθεῖ κανείς ὅτι, ἐπειδή γνωρίζουν ὅτι γιά τούς δωρολῆπτες ἔχει ἀξία, ἄσχετα μέ τήν ἀξία πού τοῦ προσδίδει ὁ δωρεοδότης, γιʼ αὐτό το προσφέρουν, καί πάλι ἡ πράξη εἶναι κατακριτέα καί δέν ταιριάζει σέ Χριστιανούς καί μάλιστα ποιμένες・ τό νά ἀποκρύπτεις αὐτό πού πιστεύεις καί νά ὑποκρίνεσαι ὅτι συμφωνεῖς γιά κάτι πού δέν πιστεύεις αὐτό εἶναι κοροϊδία και παραπλάνηση. Θά μποροῦσαν να τό εἶχαν πράξει καί οἱ παλαιοί Ἅγιοι Μάρτυρες καί οἱ Νεομάρτυρες, ὑποκρινόμενοι ὅτι πιστεύουν στην ἀξία τῶν εἰδώλων καί τοῦ Μωάμεθ καί νά γλιτώσουν τό μαρτύριο, ὅπως τούς συνιστοῦσαν ἄλλωστε πολλοί, κατά κόσμον φρόνιμοι και συνετοί. Καθῆκον ὅλων τῶν Χριστιανῶν, καί ἰδιαίτερα τῶν ποιμένων, εἶναι νά ὁμολογοῦν τήν ἀποκλειστικότητα καί μοναδικότητα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας, ὅτι ≪οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία・ οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις, ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς≫2. Τό περισσότερο βλαπτικό καί ζημιογόνο, ἀνάξιο τῆς ἀποστολικῆς καί πατερικῆς διδαχῆς καί βιοτῆς, εἶναι ὅτι καθησυχάζουν τούς δωρεολῆπτες Μουσουλμάνους ὅτι εἶναι καλός ὁ δρόμος τοῦ Κορανίου, ἀξίζει νά πιστεύει κανείς στό Κοράνιο, δέν χρειάζεται νά πιστεύσει ὁ Μουσουλμάνος στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ και στό Εὐαγγέλιό του, γιά νά σωθεῖ.
Εἶναι αὐτό ὁμολογία τῆς εἰς Χριστόν πίστεως;
Δέν τρομάζουν και δέν φοβοῦνται οἱ μεγαλόσχημοι καί μεγαλώνυμοι πρωθιεράρχες τήν ἐπισήμανση τοῦ Κυρίου ≪πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοί ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγώ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς・ ὅστις δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτόν κἀγώ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς;≫3.
Πιστεύουν στό Εὐαγγέλιο ἤ ὄχι;
Ἐάν μέ τίς “οἰκονομίες” καί διπλωματίες νομίζουν ὅτι θά σώσουν τόν Χριστιανισμό στόν ἰσλαμοκρατούμενο χῶρο, ὅπου διαβιοῦν, διαπράττουν τεράστιο ἱστορικό και θεολογικό λάθος, γιατί παραγνωρίζουν τήν δύναμη τοῦ Κυρίου. Ὁ
Χριστιανισμός διεσώθη καί ἐθριάμβευσε σέ δύσκολες καί σέ εἰρηνικές ἐποχές, ὅταν οἱ Χριστιανοί ζοῦσαν εὐσεβῶς καί δικαίως, ἐγκαταλείφθηκε δέ ἀπό τήν σκέπουσα Χάρη τοῦ Θεοῦ σέ περιόδους ἀποστασίας καί ἠθικῆς χαλαρώσεως. Μήπως ἡ συρρίκνωση τοῦ Χριστιανισμοῦ σήμερα σέ κάποιες περιοχές εἶναι ἀπόρροια τῆς δικαίας ἐγκαταλείψεως τοῦ πάντα δυναμένου καί ὑπεράνω ὅλων τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς ἱσταμένου Κυρίου; Ἄς ξαναδιαβάσουν τό βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, γιά νά διαπιστώσουν ποιός καί γιατί σώζει τις ἐκκλησίες ἤ τίς ἀφήνει νά ἀφανισθοῦν, ὅπως ἀφανίσθηκαν οἱ ἑπτά λαμπρές ἐκκλησίες τῆς Μικρασίας: τῆς Ἐφέσου, τῆς Σμύρνης, τῆς Περγάμου, τῶν Θυατείρων, τῶν Σάρδεων, τῆς Φιλαδελφείας, τῆς Λαοδικείας. Ἐπαινεῖται ὁ ἐπίσκοπος τῆς ἐκκλησίας τῆς Περγάμου, διότι, ἐνῶ ζεῖ σέ σατανοκρατούμενο περιβάλλον, ἐν τούτοις ἐκράτησε τήν πίστη του, καί μάλιστα ὁ πρό αὐτοῦ ἐπίσκοπος Ἀντίπας ἔφθασε μέχρι τοῦ μαρτυρίου・ ≪Οἶδα τά ἔργα σου καί ποῦ κατοικεῖς・ ὅπου ὁ θρόνος τοῦ Σατανᾶ・καί κρατεῖς τό ὄνομά μου, καί οὐκ ἠρνήσω τήν πίστιν μου καί ἐν ταῖς ἡμέραις αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός, ὅς ἀπεκτάνθη παρʼ ὑμῖν, ὅπου ὁ Σατανᾶς κατοικεῖ≫4.
Περισσότερο ἐνθαρρυντικά καί ἀποκαλυπτικά εἶναι ὅσα λέγονται στον ἐπίσκοπο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Φιλαδελφείας・ κανένας δέν μπορεῖ να φέρει σέ ἀδιέξοδο, νά δυσκολέψει
τούς πιστούς, ὅταν τηροῦν ἀνόθευτη τήν πίστη. Ἀντίθετα οἱ πόρτες γιʼ αὐτούς θά εἶναι πάντοτε ἀνοικτές, ὅσο μικροί καί ἀδύνατοι καί ἄν εἶναι. Θά ἔλθουν τελικῶς οἱ δυνατοί νά τούς προσκυνήσουν, καί σέ κάθε περίπτωση, ἄν κρατήσουν αὐτά πού ἔχουν, τήν πίστη τους, θά ἐπέμβει ταχύτατα ὁ Θεός, καί δέν θά πάρει κανείς τό στεφάνι πού τούς ἀξίζει: ≪Οἶδα σου τά ἔργα-ἰδού δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἀνεῳγμένην, ἥν οὐδείς δύναται κλεῖσαι αὐτήν・- ὅτι μικράν ἔχεις δύναμιν, καί ἐτήρησάς μου τόν λόγον, καί οὐκ ἠρνήσω τό ὄνομά μου. ᾽Ιδού δίδωμι ἐκ τῆς συναγωγῆς τοῦ Σατανᾶ τῶν λεγόντων ἑαυτούς Ἰουδαίους εἶναι, καί οὐκ εἰσίν, ἀλλά ψεύδονται・ ἰδού ποιήσω αὐτούς ἵνα ἥξουσι καί προσκυνήσουσιν ἐνώπιον τῶν ποδῶν σου, καί γνῶσιν ὅτι ἐγώ ἠγάπησά σε... ἔρχομαι ταχύ・ κράτει ὅ ἔχεις, ἵνα μηδείς λάβῃ τόν στέφανόν σου≫5.
Ἐξαίροντας καί τιμώντας τό Κοράνιο οἱ πατριάρχες, καί ὅσοι ἄλλοι, ὑποτάσσονται στόν σατανοκρατούμενο κόσμο καί οὐσιαστικῶς ἀρνοῦνται τήν πίστη στον Χριστό. Περιμένουν λοιπόν μετά ἀπό αὐτό, καί πολλά ἄλλα, νά διασωθοῦν οἱ ἐκκλησίες τῶν ὁποίων προΐστανται; Περί τοῦ ὅτι ἡ θετική ὑπέρ τοῦ Κορανίου στάση ἀποτελεῖ ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου και προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρων ἀναπτύξαμε ἀναλυτικά σέ βιβλίο πού γράψαμε πρό δεκαετίας περίπου μέ τίτλο ≪Διαθρησκειακές Συναντήσεις. Ἄρνηση τοῦ Εὐαγγελίου καί προσβολή τῶν Ἁγίων Μαρτύρων≫, μέ πλούσιο ἁγιογραφικό καί πατερικό ὑλικό.
Στήν παροῦσα περίπτωση ἐπιλέγουμε νά παρουσιάσουμε ἐλάχιστα ἀπό ὅσα λέγει ἕνας Ἱεροσολυμίτης καί Σαββαΐτης Μέγας Ἅγιος καί Θεολόγος, ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός, ἀπό τά ὁποῖα προκύπτει σαφέστατα σε πόσο μεγάλη βλασφημία περιπίπτουν ὅσοι τιμοῦν τό Κοράνιο, το ὁποῖο ἐκτός τοῦ ὅτι ἀρνεῖται την θεότητα τοῦ Χριστοῦ, παρουσιάζει τόν ἴδιο νά διαψεύδει ὅτι εἶναι Θεός καί ὅτι αὐτά πού γράφονται στο Εὐαγγέλιο γιʼ αὐτόν εἶναι ψευδῆ. Συμφωνοῦν λοιπόν καί τά ἀποδέχονται αὐτά, οἱ δωρηταί τοῦ Κορανίου, οἱ διάδοχοι τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί ὑμνηταί τῶν Ἁγίων Μαρτύρων, οἱ διδάσκαλοι τοῦ Εὐαγγελίου; Ψευδόμενο Εὐαγγέλιο διδάσκουν καί σέ ψευδοθεό πιστεύουν; Μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων ὅτι ἀκολουθεῖ τήν ἱεροσολυμιτική και σαββαϊτική παράδοση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Δαμασκηνοῦ;
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός (680-754) γεννήθηκε, ἀνατράφηκε καί ἔζησε σέ ἰσλαμικό περιβάλλον, χωρίς αὐτό νά τόν ὁδηγεῖ σε “οἰκονομίες” καί ἀπόκρυψη τῆς ἀληθείας. Ἐγνώριζε πολύ καλά το Ἰσλάμ, πολύ περισσότερο μάλιστα, διότι καί ὁ ἴδιος καί ὁ πατέρας του ἦσαν ἀνώτατοι πολιτικοί ἀξιωματοῦχοι, λόγῳ τῆς ὑψηλῆς των μορφώσεως, στήν αὐλή τοῦ χαλίφη ῆς Δαμασκοῦ. Χαρακτηρίζει το Ἰσλάμ στό ≪Περί αἱρέσεων≫ ἔργο του ὡς θρησκεία λαοπλάνο και πρόδρομο τοῦ Ἀντιχρίστου: ≪Ἔστι δέ καί ἡ μέχρι τοῦ νῦν κρατοῦσα λαοπλάνος θρησκεία τῶν Ἰσμαηλιτῶν, πρόδρομος οὖσα τοῦ Ἀντιχρίστου≫. Τήν τελείως ἀπορριπτική καί ἀρνητική του γνώμη γιά τό Κοράνιο δέν δίστασε να ἐκφράσει σέ διάλογο μέ Μουσουλμάνους, καί αὐτή ἡ παρρησία καί ὁμολογία καθιστᾶ περισσότερο ἀπεχθῆ τήν δειλή, ἀντιαποστολική καί ἀντιπατερική στάση μερικῶν προκαθημένων. Ὀνομάζει ≪ψευδοπροφήτην≫ τόν Μωάμεθ καί λέγει ὅτι αὐτά πού γράφονται στό Κοράνιο, μερικά ἀπό τά ὁποῖα ἀντέγραψε ὁ πατριάρχης Ἱεροσολύμων σέ πλακέτα καί τά ἐδώρησε στόν Μουφτὴ τῆς Αἰγύπτου, εἶναι ≪γέλωτος ἄξια≫, εἶναι γιά να γελᾶς. Ἀναφέρεται βέβαια τό Κοράνιο καί στόν Χριστό, τόν ὁποῖο θεωρεῖ προφήτη καί δοῦλο τοῦ Θεοῦ, ὅπως καί στήν μητέρα του Μαρία. Ἀρνεῖται ὅμως τήν Σταύρωση, ἰσχυριζόμενο, ἀπό ἐπίδραση τοῦ Δοκητισμοῦ, ὅτι οἱ Ἰουδαῖοι ≪ἐσταύρωσαν τήν σκιάν αὐτοῦ≫. Ὁ Χριστός δέν ἐσταυρώθη, οὔτε ἀπέθανε・ ≪ὁ γάρ Θεός ἔλαβεν αὐτόν πρός ἑαυτόν εἰς τόν οὐρανόν διά τό φιλεῖν αὐτόν≫. Τί νά τά κάνει ὅμως κανείς αὐτά, πού φαινομενικά δείχνουν κάποιο σεβασμό πρός τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, ὅταν στήν συνέχεια βάζει ὁ Μωάμεθ τόν ἴδιο τόν Χριστό σε διαλογική συζήτηση μέ τόν Θεό, μετά τήν ἄνοδό του στούς οὐρανούς, νά ἀρνεῖται ὁ ἴδιος τήν θεότητά του καί νά λέγει ὅτι ὅσα γράφονται στό Εὐαγγέλιο εἶναι ψεύδη καί πλάνες; Τά καλά λόγια πού ὑπάρχουν στό Κοράνιο γιά τό Χριστό εἶναι ἁπλῶς τό ἔνδυμα τοῦ προβάτου,ὅπως εἶπε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: ≪Προσέχετε δέ ἀπό τῶν ψευδοπροφητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρός ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων, ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες≫6.
Παραθέτουμε ἐπί λέξει τόν διάλογο μεταξύ τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ, ὅπως τόν μεταφράζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός ἀπό τό Κοράνιο (19, 29): ≪Ὦ Ἰησοῦ, σύ εἶπας ὅτι “Υἱός εἰμι τοῦ Θεοῦ και Θεός”; Καί ἀπεκρίθη φησίν ὁ Ἰησοῦς・ “῞Ιλεώς μοι, Κύριε・ σύ οἶδας ὅτι οὐκ εἶπον, οὐδέ ὑπερηφανῶ εἶναι δοῦλός σου・ ἀλλʼ ἄνθρωποι οἱ παραβάται ἔγραψαν ὅτι εἶπον τόν λόγον τοῦτον, και ἐψεύσαντο κατʼ ἐμοῦ καί εἰσί πεπλανημένοι”.Καί ἀπεκρίθη καί φησίν αὐτῷ ὁ Θεός・ “Οἶδα ὅτι σύ οὐκ ἔλεγες τόν λόγον τοῦτον”. Και ἄλλα πολλά τερατολογῶν ἐν τῇ τοιαύτῃ συγγραφῇ, γέλωτος ἄξια, ταύτην πρός Θεοῦ ἐπʼ αὐτόν κατενεχθῆναι φρυάττεται7.
Ὑπάρχει μεγαλύτερη βλασφημία ἀπό αὐτήν ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ καί τοῦ Εὐαγγελίου, τό να ἀρνεῖται κανείς, δηλαδή, τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦ καί νά θεωρεῖ ὅτι τό Εὐαγγέλιο, ὄχι ἁπλῶς δεν εἶναι θεόπνευστο, ἀλλά εἶναι γεμᾶτο ψεύδη, ὅτι οἱ Ἅγιοι Εὐαγγελισταί εἶναι παραβάτες και ψεῦστες; Γιʼ αὐτό δέν τολμοῦν να δωρήσουν τό Εὐαγγέλιο καί δωρί-
ζουν τό Κοράνιο;
Δέν θά παρουσιάσουμε τά ἄλλα πολλά, τά ≪γέλωτος ἄξια≫, τοῦ Κορανίου, πού σχολιάζει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Δαμασκηνός. Μπορεῖ κανείς νά τά βρεῖ στό μνημονευθέν βιβλίο μας μαζί μέ γνῶμες πολλῶν ἄλλων Πατέρων καί Μαρτύρων. Μετά ἀπό τά ὀλίγα πού παρουσιάσαμε τό χριστιανικό καθῆκον τῶν δωρητῶν τοῦ Κορανίου εἶναι σαφές. Ἐάν δέν ἐγνώριζαν τήν διδασκαλία τοῦ Κορανίου, τώρα πού τήν ἔμαθαν πρέπει νά ζητήσουν δημοσίᾳ συγγνώμην ἀπό τό χριστεπώνυμο πλήρωμα πού ἐσκανδάλισαν μέ τήν συμπεριφορά τους. Ἐάν τήν ἐγνώριζαν, τότε ὑπέπεσαν στό βαρύ ἁμάρτημα τῆς ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ: ἀρνήθηκαν, συμφωνοῦντες μέ τό Κοράνιο πού ἐδώρησαν, τήν θεότητα τοῦ Χριστοῦ καί τήν θεοπνευστία τοῦ Ἁγίου Εὐαγγελίου. Καί ὅπως στίς περιπτώσεις αὐτές συνέβαινε, κάποιος καλός πνευματικός πρέπει νά τούς κατευθύνει στο πῶς πρέπει νά ἐξαλείψουν τό μεγάλο αὐτό ἁμάρτημα, ὅπως ἔκαναν πολλοί Νεομάρτυρες ἀρνησίχριστοι. Διαφορετικά θά ἀντιμετωπίσουν τήν αἰώνια κρίση καί καταδίκη τους ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο, ὁ ὁποῖος ἀδιάψευστα λέγει: ≪Ὅς δʼ ἄν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι κἀγώ αὐτόν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς≫8.
Ὑποσημειώσεις
1. Μᾶρκ. 8, 36.
2. Πράξ. 4, 12.
3. Ματθ. 10, 32–33.
4. Ἀποκ. 2, 13.
5. Ἀποκ. 3, 8-11.
6. Ματθ. 7, 15.
7. PG 94, 764–765.
8. Ματθ. 10, 33.
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 8/6/2012
