ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΣ π. ΜΑΞΙΜΟΣ ΒΑΡΒΑΡΗΣ: «ΣΕ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ»!!!

Ο εν λόγω κληρικός, παρότι γενικά είναι αγωνιστής και πρωτοστατεί σε δίκαιες διαμαρτυρίες του Ορθοδόξου Λαού (π.χ στο πρόσφατο βλάσφημο θεατρικό έργο στο Γκάζι), έχει, δυστυχώς, ΚΑΤΑΣΚΑΝΔΑΛΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ με την ΑΙΡΕΤΙΚΗ εμμονή του να «προβλέπει» πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού!!!

Και μιλαμε για αίρεση, διότι ουδέποτε ΚΑΝΕΙΣ Άγιος της Εκκλησίας μας δεν έδωσε συγκεκριμένες ημερομηνίες και χρονολογίες, ενώ ο ίδιος ο Κύριος μας είπε να βλέπουμε τα Σημεία των Καιρών, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΑΚΡΙΒΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΕΛΕΥΣΕΩΣ ΤΟΥ!!!

Κι έρχεται ο π. Μάξιμος, με συνεχή παρουσία σε τηλεοπτικές εκπομπές, να το κάνει, ως άλλος Μάρτυρας του Ιεχωβά! Μάλιστα, μας λέει σήμερα πως «Σχεδόν σάν σήμερα, 25^η πρός 26^η Μαρτίου με το Παλαιό Εορτολόγιο, (7^ηπρός 8^η Απριλίου με το Νέο Ημερ.), Σάββατο πρός Κυριακή μεσάνυκτα, του Σωτήριου έτους 2018 (κατά την ημέρα εκείνη θα έχουμε ΔΙΠΛΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ, δηλαδή Ευαγγελισμό και Πάσχα μαζί) πρόκειται να γίνει η Δεύτερη Παρουσία του Κυρίου μας»!!!

Καταρχήν, υπενθυμίζουμε πως ο ίδιος έχει εκδώσει, εκτός από το βιβλίο για το 2018 κι ένα ακόμα με τίτλο «Ο Αντίχριστος ήλθεν, 1983 - 2013»: Μπορεί να μας πει, μιας και βρισκόμαστε ήδη στο 2013, ποιος είναι ο Αντίχριστος (που ήλθε!) και τι κάνει;

Ακολουθεί αναλυτική αναίρεση των κακοδοξιών του από την Ο.Ο.Δ.Ε:

Το υποτιθέμενο τέλος του κόσμου, του 2018 μ.Χ.

Μια πλάνη, που δυστυχώς διαδίδεται από Ορθόδοξο μοναχό!

Δεν μας είναι καθόλου ευχάριστο το να αναγκαζόμαστε να εκθέσουμε μια πλάνη ενός Ορθοδόξου μοναχού. Δυστυχώς όμως, κανείς δεν βρίσκεται στο απυρόβλητο, και ο εχθρός συχνά πλανάει ακόμα και ανθρώπους μεταξύ των Χριστιανών, ακόμα και κατά τα άλλα αξιόλογους μοναχούς όπως τον π. Μάξιμο.

Συνηθισμένοι καθώς ήμασταν από τις Προτεσταντικές ψευδοπροφητείες περί του τέλους, κυρίως μεταξύ των Αντβεντιστικών ομάδων, εκπλαγήκαμε όταν είδαμε γνωστό μοναχό, να διαδίδει μια εσχατολογική πλάνη, μάλιστα ακόμα και να κυκλοφορεί βιβλίο γι' αυτήν!

Αρκετά μέλη της ομάδας μας, προερχόμενοι από τέτοιου είδους εσχατολογικές αιρέσεις, έχουμε βιώσει τέτοιου είδους πλάνες, πριν γίνουμε Χριστιανοί. Και το ότι περάσαμε από αυτές τις ομάδες, αφ' ενός μας έχει ευαισθητοποιήσει απέναντι σε τέτοιου είδους πλάνες, αφ' ετέρου μας έχει δώσει τα εφόδια, να εντοπίζουμε εύκολα τα αδύνατα και τρωτά σημεία τέτοιων θεωριών. Γι' αυτό, με ευθύνη απέναντι στους αδελφούς μας, θα προχωρήσουμε σε μια πολύ περιληπτική αναίρεση της πλάνης περί του δήθεν τέλους το 2018, ώστε να μη γίνει αυτό αιτία να σκανδαλισθούν κάποιοι Χριστιανοί, όταν ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΑΥΤΗ ΘΑ ΦΘΑΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ, ΔΙΑΨΕΥΔΟΝΤΑΣ τον εν λόγω μοναχό, και σκανδαλίζοντας όσους τον πίστεψαν. Όπως στο παρελθόν διαψεύσθηκαν όλοι όσοι δεν έδωσαν σημασία στα λόγια του Κυρίου Ιησού Χριστού, και έσπευσαν να προβλέψουν το τέλος του κόσμου.

Ο κορμός του σκεπτικού της πλάνης αυτής

Δεν θα κάνουμε αναίρεση λέξη προς λέξη των λεπτομερειών του εν λόγω βιβλίου, γιατί δεν έχει νόημα. Αρκεί να δείξουμε τα αδύνατα σημεία του σκεπτικού που χρησιμοποιεί, αλλά και των παραδοχών που θεωρεί σίγουρες, ώστε να γίνει φανερό σε κάθε λογικό άνθρωπο, ότι εδώ έχουμε μία ακόμα περίπτωση πλάνης, που ο χρόνος θα τη διεψεύσει.

Με λίγα λόγια, το εσφαλμένο σκεπτικό του π. Μάξιμου είναι το εξής:

7 χρόνια τιμωρήθηκε ο Ναβουχοδονόσορ, άρα 7 επί 365 = 2.555 χρόνια θα τιμωρηθεί ο Ισραήλ.

Έχουμε λοιπόν από το 605 π.Χ. έως 1948 =2555 χρόνια. Τότε τελείωσαν οι καιροίτων εθνών καταπάτησης του Ισραήλ.

Επίσης 19 χρόνια έκανε ο Ναβουχοδονόσορ να πάρει την Ιερουσαλήμ, 19 και οι Εβραίοι να πάρουν πάλι τη γη τους: 1948+19=1967.

Από το 1948 ξεκινάει η τελευταία 70ετία του κόσμου, και στο μέσο αυτής, (1948+35 =1983), είχαμε τη γέννηση του Αντιχρίστου.

Μετά τη κατάληψη Ιερουσαλήμ ο Ναβουχοδονόσορ τιμωρήθηκε με επτά χρόνιατρέλας, μετά από 16 χρόνια.

Άρα η τιμωρία του Ισραήλ με τον Αντίχριστο αρχίζει 16 χρόνια μετά από το 1967, δηλαδή το 1983.

 

Τα τελευταία 70 χρόνια χωρίζονται στον Χριστό και στον Αντίχριστο. 33,5 χρόνια έζησε στη γη ο Χριστός, και το υπόλοιπο των 70 ετών, ή 36,5 θα είναι η διάρκεια ζωής του Αντιχρίστου.

Άρα, 1983 + 36,5 μείον ένα, (για να συμπεριλάβουμε το 1983) = 2018, δηλαδή τέλος Αντιχρίστου.

 

Τα παραπάνω, είναι με λίγα λόγια, ο κορμός του σκεπτικού του π. Μάξιμου, από το οποίο σκεπτικό βγάζει το πλανεμένο συμπέρασμα ότι το τέλους του κόσμου θα έρθει το 2018!!!Ήδη ο προσεκτικός και με γνώσεις του ζητήματος αναγνώστης, έχει αντιληφθεί τα λάθη της παραπάνω σκέψης. Αλλά ακόμα και κάποιος που δεν γνωρίζει τα ζητήματα αυτά, είναι εύκολο να διακρίνει την αυθαιρεσία και τα λογικά άλματα των παραπάνω συλλογισμών. Ας τα δούμε λοιπόν αυτά πιο προσεκτικά:
 

Οι αυθαιρεσίες της πλάνης του 2018

Ξεκινάμε από την αρχή του ανωτέρω συλλογισμού, αριθμώντας τα σφάλματα του σκεπτικού του πατρός Μάξιμου, για να δείξουμε πόσο λάθος είναι αυτή η θεωρία:
 Αρχίζουμε από την πρώτη φράση του ανωτέρω συλλογισμού:
 "7 χρόνια τιμωρήθηκε ο Ναβουχοδονόσορ, άρα 7 επί 365 = 2.555 χρόνια θα τιμωρηθεί ο Ισραήλ".
 Όμως:
 1. Ο Ναβουχοδονόσορ ΔΕΝ τρελάθηκε για 7 χρόνια! Ο πατέρας Μάξιμος ξεκινάει με τη βεβαιότητα ότι ο Ναβουχοδονόσορας τιμωρήθηκε 7 χρόνια με τρέλα, ώστε μετά να χρησιμοποιήσει αυτόν τον αριθμό στους υπολογισμούς του. Όμως, όπως είναι ΓΝΩΣΤΟ από τα ιστορικά στοιχεία, ο Ναβουχοδονόσορ, ΔΕΝ τρελάθηκε για 7 χρόνια. Η Αγία Γραφή μιλάει για 7 ΚΑΙΡΟΥΣ, και όχι 7 χρόνια. Η αποδοχή ότι οι 7 καιροί σημαίνουν 7 χρόνια, είναι ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ, και ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Το ζήτημα αυτό, έχει αναλυθεί εκτενώς και επαρκώς, στο βιβλίο: "Οι Καιροί των Εθνών αναθεωρημένοι" του Καρλ Όλοφ Γιόνσον, ο οποίος είναι η μεγαλύτερη αυθεντία για το εν λόγω ζήτημα σε παγκόσμιο επίπεδο. Μπορείτε να βρείτε όλα τα στοιχεία, για το ότι ο Ναβουχοδονόσορ ΔΕΝ τρελάθηκε για 7 χρόνια, στην εξής διεύθυνση: ../../paratir/biblia/kte1//P4.htm 
 2. Η σύνδεση της τιμωρίας του Ναβουχοδονόσορα με την τιμωρία του Ισραήλ, είναι αυθαίρετη και αναπόδεικτη. Δεν υπάρχει κανένα στοιχείο στην Αγία Γραφή, που να συνδέει με ατράνταχτα στοιχεία, τον Ισραήλ των Εσχάτων ημέρων, με τον Ναβουχοδονόσορα. Στο ανωτέρω βιβλίο, μπορείτε να δείτε, με πόσων ειδών διαφορετικές σχετικές αυθαιρεσίες, έχουν συνδέσει τον Ναβουχοδονόσορα και την τρέλα του οι διάφοροι εσχατολόγοι ανά τους αιώνες! Θα μπορούσε κάποιος εντελώς αυθαίρετα να συνδέσει επίσης τον Ναβουχοδονόσορα με τον ίδιο τον Αντίχριστο, με μια αποστατημένη Εκκλησία, με κάποιο αντιχριστιανικό έθνος, με τον Ισραήλ σε περασμένες εποχές, κλπ. Η φαντασία οργιάζει! Πάντα όμως χωρίς αποδείξεις. Το "άρα" λοιπόν της φράσης, ΔΕΝ συνεπάγεται κατ' ανάγκην, αλλά κατ' αυθαιρεσίαν.
 3. Αυθαίρετη η χρήση του κανόνα: "Μία ημέρα για ένα έτος". Το να χρησιμοποιηθούν οι 365 ημέρες του κάθε έτους από τα 7 υποτιθέμενα έτη του Ναβουχοδονόσορα, ως ξεχωριστά έτη, αποτελεί επίσης αυθαιρεσία. Στα σχετικά κεφάλαια του ανωτέρω βιβλίου, με τους τίτλους: Ο κανόνας μιας ημέρας αντί ενός έτους και: Ο "κανόνας" εφαρμοζόμενος στους "Καιρούς των Εθνών", μπορείτε να δείτε πόσο αυθαίρετος είναι αυτός ο ισχυρισμός, και σε πόσους διαφορετικούς εσχατολογικούς (και αποτυχημένους) υπολογισμούς έχει χρησιμοποιηθεί, εδώ και 2000 χρόνια!
 4. Για τι είδους έτη μιλάμε; Εδώ επίσης, εντάσσεται και η αυθαιρεσία, ότι ΔΕΝ τεκμηριώνεται το είδος των ετών. Πώς γνωρίζουμε για παράδειγμα, ότι δεν μιλάμε για Σεληνιακά έτη της εποχής εκείνης;
 Ως εδώ, στην πρώτη κιόλας φράση, εντοπίσαμε τέσσερα διαφορετικά σφάλματα και λογικά άλματα. Ας προχωρήσουμε στη δεύτερη φράση:
 "Έχουμε λοιπόν από το 605 π.Χ. έως 1948 =2555 χρόνια. Τότε τελείωσαν οι καιροί των εθνών καταπάτησης του Ισραήλ".
 Όμως:
 5. Γιατί θα πρέπει να ξεκινήσει ο υπολογισμός από το 605 π.Χ.; Με ποια βάση δηλώνεται, ότι τότε ξεκίνησαν οι Καιροί των Εθνών; Για να ξεκινήσει η αρχή των Καιρών των Εθνών το 605 π.Χ., θα πρέπει η χρονολογία αυτή να είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΗ από όλες τις άλλες σχετικές χρονολογίες της περιόδου εκείνης. Όμως τα ντοκουμέντα δείχνουν, ότι ΔΕΝ ήταν. Υπήρξαν ακόμα σημαντικότερες χρονολογίες απ' αυτήν, στην ίδια εκείνη χρονική περίοδο, όπως μπορεί να δει κανείς, στις σχετικές μας μελέτες, όπως για παράδειγμα στη διεύθυνση:http://www.oodegr.com/oode/istoria/israil1/ierus1.htm, Εκεί μπορεί ο καθένας να δει το εξής: Ήδη από το 609 π.Χ. ο Ισραήλ γίνεται υποτελής στα έθνη, και συγκεκριμένα στον Φαραώ Νεχαώ. Το 605 π.Χ. ο Φαραώ νικιέται από τον Ναβουχοδονόσορα, και η υποτέλεια του Ισραήλ αλλάζει χέρια, μπαίνοντας υπό την εξουσία του Ναβουχοδονόσορα.
 Με απλά λόγια, ήδη 4 χρόνια ΠΡΙΝ από το 605 π.Χ., ο Ισραήλ ήταν υποτελής στα έθνη, και με αυτό το σκεπτικό, θα μπορούσαμε κάλλιστα να ξεκινήσουμε το μέτρημα των Καιρών των Εθνών από το 609 π.Χ.!
 Επιπλέον, στο διάστημα 602 - 598, ο Ισραήλ βρίσκεται εκτός εξουσίας εθνών, γιατί επαναστατεί ο Ισραήλ στον Ναβουχοδονόσορα. Γιατί λοιπόν να μην ξεκινήσουμε το μέτρημα από την επανεμφάνιση της εξουσίας αυτής, το 589 π.Χ.; Ή γιατί να μην ξεκινήσουμε από την πολιορκία της Ιερουσαλήμ το 589 π.Χ., μια και ΤΟΤΕ ξεκίνησε και η οργή του Θεού εναντίον της, με βάση τα εδάφια Ιερεμίας 21/κα΄ 2,4 - 7;: "...ο βασιλεύς τής Βαβυλώνος ήγειρε πόλεμον καθ' ημών... Ούτω λέγει Κύριος: ...ιδού εγώ στρέφω εις τα οπίσω τα όπλα τού πολέμου τα εν ταις χερσίν υμών, με τα οποία σεις πολεμείτε κατά τού βσιλέως τής Βαβυλώνος και τών Χαλδαίων οίτινες σας πολιορκούσιν έξωθεν τών τειχών... θέλω πολεμήσει εναντίον σας με... θυμόν, και με αγανάκτησιν, και με οργήν μεγάλην. ...θέλω παραδώσει Σεδεκίαν... και τον λαόν, και τους εναπολειφθέντας εν τη πόλει ταύτη... εις χείρας τού Ναβ/ρος βασιλέως τής Βαβυλώνας...". Ή, ακόμα χειρότερα, γιατί να μην ξεκινήσουν οι Καιροί των Εθνών δύο χρόνια ακόμα αργότερα, από την Ερήμωση της Ιερουσαλήμ, το 587 π.Χ. εφ' όσον ως τότε κατοικείτο; (Β΄ Βασιλέων 25/κε΄ 1 - 8: ΄΄Και εν τω 9ο έτει τής βασιλείας αυτού (τού Σεδεκία)..., ήλθε Ναβ/ορ ο βασιλεύς τής Βαβυλώνος ...και ωκοδόμησαν περιτειχίσματα εναντίον αυτής κύκλω. Και η πόλις επολιορκείτο μέχρι τού 11ου έτους τού βασιλέως Σεδεκίου (Δηλαδή 2 έτη)... και εξεπορθήθει η πόλις...΄΄).
 Πιστεύουμε ότι τα ανωτέρω, είναι ενδεικτικά του πόσο αυθαίρετες είναι τέτοιου είδους χρονολογικές αφετηρίες υποτιθέμενων προφητειών για το τέλος! Και το πώς έχουν κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί τέτοιες αφετηρίες, μπορείτε να το δείτε στα κεφάλαια του ανωτέρω βιβλίου: Ο "κανόνας" εφαρμοζόμενος στους "Καιρούς των Εθνών", Τζων Ακουίλα Μπράουν, Οι «Καιροί των Εθνών» στην κίνηση Μίλλερ,Νέλσον Χ. Μπάρμπουρ, Κάρολος Τέιζ Ρώσσελ, Εφαρμογές των 1260 ημερών - ετών, Εφαρμογές των 2.520 (ή 2.450) ετών.
 

6. Γιατί πρέπει να τελειώσουν οι Καιροί των Εθνών το 1948; Το ότι οι Ισραηλινοί έγιναν κράτος τον καιρό εκείνο, ΔΕΝ σημαίνει ότι οι Καιροί των Εθνών τελείωσαν τότε! Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είπε σαφώς: "και Ιερουσαλήμ έσται πατουμένη υπό εθνών άχρι ου πληρωθώσιν καιροί εθνών" (Λουκάς 21/κα: 24). Στην πραγματικότητα, όχι μόνο ΔΕΝ έπαψε να καταπατείται η Ιερουσαλήμ το 1948 από τα Έθνη, αλλά ΑΚΟΜΑ το Ισραήλ ΔΕΝ έχει εξουσία επί του σημαντικότερου μέρους της Ιερουσαλήμ, δηλαδή επί του σημείου που ήταν κάποτε ο Ναός του αληθινού Θεού, ενώ σήμερα εκεί βρίσκεται το Ισλαμικό Τέμενος του Ομάρ!

 

Αν λοιπόν οι Καιροί των Εθνών έληξαν το 1948 που λέει ο π. Μάξιμος, ο Κύριος Ιησούς Χριστός έλεγε ψέματα! Με άλλα λόγια, αν ο π. Μάξιμος έχει δίκιο, ο Ιησούς Χριστός ήταν ψευδοπροφήτης!

 

Επόμενη φράση:

 

"Επίσης 19 χρόνια έκανε ο Ναβουχοδονόσορ να πάρει την Ιερουσαλήμ, 19 και οι Εβραίοι να πάρουν πάλι τη γη τους: 1948+19=1967".

 

Όμως:

 

7. Ο Ναβουχοδονόσορας ΔΕΝ έκανε 19 χρόνια να πάρει την Ιερουσαλήμ, αλλά να την καταστρέψει! Συγκεκριμένα, την πήρε ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΤΟΣ ΕΝΘΡΟΝΙΣΗΣ ΤΟΥ, όπως μπορείτε να δείτε στους εξής λεπτομερείς πίνακες:http://www.oodegr.com/oode/istoria/israil1/ABCD.htm Άρα, αν θέλει ο π. Μάξιμος να κάνει παραλληλισμό, πρέπει να υποθέσει ότι το 1967 οι Εβραίοι ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΑΝ τη γη τους!!!

 

8. Τα χρόνια είναι 18 και όχι 19. Στην πραγματικότητα όμως, ακόμα και αν λογαριάζαμε τα χρόνια αυτά του Ναβουχοδονόσορα, ΔΕΝ είναι 19, αλλά 18, όπως μπορεί να δει ο καθένας στον ανωτέρω πίνακα!!!

 

Επόμενη πρόταση:

 

"Από το 1948 ξεκινάει η τελευταία 70ετία του κόσμου, και στο μέσο αυτής, (1948+35 =1983), είχαμε τη γέννηση του Αντιχρίστου"

 

Όμως:

 

9. Είναι αυθαίρετη η 70ετία. Πέραν του ότι, όπως δείξαμε το 1948 ΔΕΝ βγαίνει με τίποτα, είναι αυθαίρετο να μετατρέψουμε την 7ετία του Αντιχρίστου σε... 70ετία! Δεν υπάρχει καμία σαφής αναφορά στους Θεόπνευστους συγγραφείς των προφητειών αυτών, που να δικαιολογεί μια τέτοια εφαρμογή των ετών. Μάλιστα, σχετικές προφητείες που χωρίζουν την 7ετία του Αντιχρίστου σε ημέρες, δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιες εφαρμογές δεκαετιών! (π.χ. Αποκάλυψις 12/ιβ: 6, όπου σπάει τη μισή επταετία σε ημέρες!).

 

10. Είναι αυθαίρετη η εφαρμογή των ετών στη γέννηση του Αντιχρίστου. Μια συνεπής εφαρμογή προφητείας, θα είχε σχέση με την ΕΜΦΑΝΙΣΗ του Αντιχρίστου, και όχι με τη γέννησή του, η οποία δεν έχει την παραμικρή ιστορική σημασία. Στην Αγία Γραφή δεν έχουμε καμία σχετική προφητεία, που να εφαρμόζεται με τέτοιο τρόπο!

 

Επόμενη πρόταση:

 

"Μετά τη κατάληψη Ιερουσαλήμ ο Ναβουχοδονόσορ τιμωρήθηκε με επτά χρόνιατρέλας, μετά από 16 χρόνια. Άρα η τιμωρία του Ισραήλ με τον Αντίχριστο αρχίζει 16 χρόνια μετά από το 1967, δηλαδή το 1983"

 

Όμως:

 

11. Δεν υπάρχει όπως είδαμε, κανένα στοιχείο για τον ισχυρισμό αυτόν, πέραν του ότι δεν υπήρξαν καν αυτά τα 7 χρόνια!

 

12. Μετά τις ανωτέρω υποδείξεις σφαλμάτων, η συσχέτιση των 16 ετών και του 1983 στερείται κάθε βάσεως και λογικής.

 

Επόμενη πρόταση:

 

"Τα τελευταία 70 χρόνια χωρίζονται στον Χριστό και στον Αντίχριστο. 33,5 χρόνια έζησε στη γη ο Χριστός, και το υπόλοιπο των 70 ετών, ή 36,5 θα είναι η διάρκεια ζωής του Αντιχρίστου."

 

Όμως:

 

13. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να γίνει αυτή η υπόθεση, του διαχωρισμού 70 ετών που μοιράζονται στον Χριστό και στον Αντίχριστο. Όχι μόνο επειδή όπως δείξαμε ΔΕΝ υπάρχει θέμα 70 ετών, αλλά επίσης επειδή δεν τίθεται ζήτημα σχέσης Χριστού και Αντιχρίστου!

 

Επόμενη πρόταση:

 

"Άρα, 1983 + 36,5 μείον ένα, (για να συμπεριλάβουμε το 1983) = 2018, δηλαδή τέλος Αντιχρίστου"

 

Όμως:

 

14. Γιατί άραγε πρέπει να αφαιρέσουμε ένα έτος; Αν το αφαιρέσουμε, παύει να διαιρείται σωστά το νούμερο 70 με τα χρόνια του Χριστού και του Αντιχρίστου!

 

Επιλεγόμενα

 

Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές, για κάθε λογικό άνθρωπο, ότι οι συλλογισμοί του π. Μαξίμου για το δήθεν τέλος του 2018, είναι διάτρητοι από χρονολογικά λάθη, λογικά άλματα και αυθαίρετους συλλογισμούς. Και είδαμε ένα χονδρικό παράδειγμα 14 βασικών σφαλμάτων, στον σκελετό του σκεπτικού του. Ακόμα και οι Προτεστάντες, που στερούνται της Ορθόδοξης βάσης, σπανίως έκαναν τόσα σφάλματα σε έναν εσχατολογικό υπολογισμό του τέλους! Εκπλήσσει λοιπόν το μέγεθος της αυθαιρεσίας ενός Ορθοδόξου μοναχού!

 

Ελπίζουμε με πολλή αγάπη, ο π. Μάξιμος να καταλάβει το λάθος του, και εγκαίρως να αναθεωρήσει και να απορρίψει τις απαράδεκτα εσφαλμένες αυτές θέσεις, ΠΡΙΝ γίνει αιτία να σκανδαλισθούν τυχόν αστήρικτοι και αφελείς. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά τι είπε ο Κύριος για όποιον σκανδαλίσει "έναν των ελαχίστων τούτων"!!!

 

Ανεξαρτήτως όμως του τι θα κάνει ο π. Μάξιμος, ο κάθε Χριστιανός, πρέπει να μην ξεχνάει τα λόγια του Κυρίου, όταν συναντά σχετικούς εσχατολόγους, που υπολογίζουν τον καιρό του τέλους:

 

"Βλέπετε, μη πλανηθείτε· επειδή, πολλοί θάρθουν στο όνομά μου, λέγοντας, ότι: Εγώ είμαι· και ο καιρός πλησίασε. Μη τους ακολουθήσετε!" (Λουκάς 21/κα: 8).

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΚΟΔΟΞΙΕΣ - ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΝΕΙ ΦΡΙΚΤΑ Π.Χ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΑΙΤΩΛΟΥ ΠΕΡΙ «ΠΟΘΟΥΜΕΝΟΥ» -  ΤΟΥ π. ΜΑΞΙΜΟΥ ΕΔΩ.

πηγή

Η εθνική μας αυτογνωσία... Κωσταντίνος Χολέβας

Είναι χαρακτηριστικό του Ελληνισμού στις δύσκολες εποχές να αντλεί δυνάμεις από την Ιστορία του και την παράδοσή του. Η οικονομική κρίση οδηγεί πολλούς συμπολίτες μας στην ψύχραιμη μελέτη των αξιών και των δυνατοτήτων του Εθνους και προκαλεί μια τάση αναβαπτίσεως στα ιδανικά που μας κράτησαν όρθιους παρά τις δουλείες και τους πολέμους.

Σε αντίθεση, λοιπόν, με την εθνική κατάθλιψη που διαχέεται από ορισμένους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, δύο ενδιαφέροντα συνέδρια των τελευταίων ημερών έδωσαν το μήνυμα της συγκρατημένης αισιοδοξίας. Η εθνική αυτογνωσία αξιοποιήθηκε πρώτα ως ιστορική γνώση στο διήμερο συνέδριο που οργάνωσαν πολλά σωματεία και περιοδικά το Σαββατοκύριακο 30 και 31 Μαρτίου στην Αθήνα Το θέμα ήταν «Παιδεία και εθνική συνείδηση στον ελληνικό κόσμο από την Αλωση μέχρι τις παραμονές της Επαναστάσεως του 1821». Εισηγήσεις παρουσίασαν έγκριτοι επιστήμονες, όπως ο π. Γεώργιος Μεταλληνός, ο π. Γεώργιος Ευθυμίου, ο ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, ο Γιώργος Κοντογιώργης, ο Μιχάλης Μερακλής, ο Αθανάσιος Καραθανάσης, ο Αχιλλεύς Λαζάρου κ.ά.

Καταδείχθηκε με στοιχεία η διαχρονική επιβίωση της εθνικής μας συνειδήσεως χάρη στην Ορθόδοξη Εκκλησία, την αγάπη των Ελλήνων για τα γράμματα, τη βοήθεια των εθνικών ευεργετών, την κοινοτική οργάνωση των υποδούλων, το αντιστασιακό πνεύμα του Γένους. Η αναβάπτιση στις ρίζες είναι το καλύτερο αντίδοτο στην κρίση και μας θυμίζει τα πολλά ιστορικά επιτεύγματα αυτού του λαού, που τόσο άδικα βάλλεται πανταχόθεν στην εποχή μας.

Η δεύτερη αξιόλογη προσπάθεια ήταν η ημερίδα με θέμα «Εθνική αγωνία για τη Θράκη» που διοργανώθηκε στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 30 Μαρτίου. Δύο χιλιάδες διακόσιοι ακροατές κατέκλυσαν το Βελλίδειο και παρακολούθησαν την ημερίδα που διοργανώθηκε από ομάδα σωματείων συνεργαζομένων υπό τον συντονισμό της Θρακικής Εστίας Θεσσαλονίκης. Εισηγήσεις παρουσίασαν ο Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, η Χαρά Νικοπούλου, ο Νεκτάριος Δαπέργολας, ο Πομάκος Ιμάμ Αχμέτ, ο Θεοφάνης Μαλκίδης και ο στρατηγός Φραγκούλης Φράγκος. Χαιρετισμό απηύθυνε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμος, ενώ προβλήθηκε και το αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της Ελενας Χόρτη για την ταυτότητα των Πομάκων.

Στο σχετικό ψήφισμα τονίζεται η ανάγκη να απομακρυνθούν οι Πομάκοι και οι Ρομά από την τουρκόφωνη εκπαίδευση και εκφράζεται ανησυχία για το δημογραφικό πρόβλημα των χριστιανών και για τον ρόλο της Τουρκίας.

Εύχομαι να συνεχιστεί αυτή η ελπιδοφόρος αναβάπτιση.

Δημοκρατία της Κυριακής 07.04.2013

Τά πέντε μηδενικά πού δέν ἔγραψαν ἱστορία . Το τελευταίο άρθρο του μακαριστού μητροπολίτη Αττικής Νικόδημου

Τά πέντε μηδενικά
πού δέν ἔγραψαν ἱστορία

 (Ελεύθερη Πληροφόρηση-Εκδότης Μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος-Μάρτιος 2013)

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος κατά μήνα Φεβρουάριο τοῦ τρέχοντος ἔτους ὀργάνωσε ἐπίσημη τελετή γιά νά φωτίσει καί νά τιμήσει τόν κόπο του καί τήν προσφορά του πού χαράχθηκαν στίς σελίδες τῆς πρώτης πενταετίας μετά τήν ἀνάδειξή του στόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο. Τά δημοσιογραφικά ὄργανα μίλησαν γιά τήν τελετή ἀλλά δέ βρῆκαν τό θάρρος νά ἀνυψώσουν τήν Ἀρχιεπισκοπική προσωπικότητα στήν καθέδρα τῆς πατερικῆς λάμψης καί οἱ σκιές τῆς ἀμφισβήτησης καί τῆς ἀντίπαλης πολεμικῆς δέν χάθηκαν ἀπό τόν ὁρίζοντα.
Ἡ φιλοτιμία του νά φωτογραφίσει τήν ὕπαρξή του στό βῆμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ λόγου καί νά ὑπογραμμίσει κρίσεις του ἤ διδαχές του, πού ἀκούστηκαν στή διαδρομή τῆς πενταετίας, ἀντί νά φωτίσουν τήν ἱστορική πραγματικότητα τήν παρασιώπησαν καί τήν ἀκύρωσαν. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀνοικτή στήν πραγματικότητα, στή ροή τῶν γεγονότων καί στίς μεταβολές πού χαροποιοῦν ἤ πού καταθλίβουν τήν ἀνθρώπινη προσωπικότητα καί τό σύνολο τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σώματος. Τά γεγονότα τῆς κάθε στιγμῆς εἶναι ἐρεθίσματα πού διδάσκουν ἤ ἀπογοητεύουν, ἀνυψώνουν ἤ ὑποβαθμίζουν τίς ἀτέλειωτες μάζες τῶν λαϊκῶν κοινοτήτων καί κίνητρα πρός τούς ποιμένες καί διδασκάλους νά φέρουν τό φῶς καί τή χαρά τῆς φανέρωσης καί ἀποκάλυψης τοῦ Θεοῦ καί νά ἀνοίξουν τό δρόμο πρός τό φῶς τῆς Πεντηκοστῆς καί πρός τή χαρά τῆς πνευματικῆς ἀνακαίνισης.
Ἡ Ἐκκλησία γράφει ἱστορία καί ἁπλώνει φῶς, πρώτιστα, μέ τή λειτουργική της πραγματικότητα. Ὅταν συνάγονται ποιμένες καί ποιμαινόμενοι στό ναό τοῦ Θεοῦ καί ἀφήνουν τήν καρδιά τους νά ἐκφραστεῖ μέ προσευχές ἀφοσίωσης στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, οὐσιαστικά βιώνουν τά γεγονότα τῆς ἱστορίας, τή χαρά καί τό νόημα τῆς διδαχῆς τοῦ Κυρίου μας, πού ἄρχισε μέ τήν «ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία» καί συνεχίζεται σέ κάθε γωνιά τῆς γῆς καί σέ κάθε στιγμή τῶν ἀτέλειωτων αἰώνων. Προσεγγίζουμε μέ βαθύ πόνο τόν Γολγοθᾶ τοῦ Κυρίου μας καί σκύβουμε στό κενό μνημεῖο γιά νά προσκυνήσουμε τόν Ἀναστημένο Λυτρωτή μας καί νά περπατήσουμε μαζί Του στίς ὧρες τῆς χαρᾶς καί τῆς λύπης. Συναγόμαστε ἀδιάκοπα στήν Τράπεζα τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου ἀκούγοντας τήν πρόσκληση: «Λάβετε φάγετε τοῦτο ἐστί τό Σῶμα μου...» καί «Πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες τοῦτο ἐστί τό Αἷμα μου...» καί βιώνουμε τήν ἀνακαίνιση τοῦ προσώπου μας, τήν ὁλοκληρωτική κάθαρσή του καί τήν ἔνταξή του στό ἀναγεννημένο σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, στό φῶς καί στή χαρά τῆς ἀτέλειωτης Πεντηκοστῆς.
Οἱ λειτουργοί τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ποιμένες καί διδάσκαλοι ἔχουν πρώτιστο χρέος καί εὐαίσθητη ὑποχρέωση νά μᾶς διδάσκουν καί νά μᾶς χειραγωγοῦν. Νά βηματίζουν κοντά μας ὡς πατέρες στοργικοί καί νά μᾶς ἀνοίγουν τόν κώδικα τῆς θεϊκῆς Ἀποκάλυψης γιά νά μᾶς δείξουν ὅτι ὁ Κύριός μας εἶναι «ἡ ὁδός καί ἡ ἀλήθεια καί ἡ ζωή» (Ἰωάν. ιδ’ 6). Ἔχοντας μπροστά μας τίς διδαχές καί τήν πνευματική διαφώτιση πού ἅπλωσαν στό διψασμένο λαό μεγάλοι φωτισμένοι καί καθαγιασμένοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας δέν νιώθουμε νά μᾶς συγκινεῖ καί νά μᾶς φωτίζει ἡ φτωχότατη πεντάχρονη ποιμαντορική ἐνασχόληση τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου τῆς Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμου.
Πέντε χρόνια ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος κάθεται στόν θρόνο καί τό ἡμερολόγιο τῆς προσφορᾶς του ἀντί νά γεμίζει καί νά φορτίζει τήν ἐκκλησιαστική ἱστορία μέ ἀποστολικό πνεῦμα, μέ διδαχές θεολογικῆς πυκνότητας καί μέ ἀκάματη θυσιαστική προσφορά χάραξε ἕνα μεγάλο καί ἀπογοητευτικό μηδενικό. Ἐπίσκοποι τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού τόν ζοῦν ἀπό κοντά καί μετέχουν στίς συνεδριάσεις τῶν ἐκκλησιαστικῶν συνοδικῶν ὀργάνων ἐκπέμπουν σήματα κινδύνου, διαμαρτύρονται ὅτι ἡ προσφορά τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου δέν εἶναι ἀπλῶς μηδενική ἀλλά καί φοβερά ἐπικίνδυνη. Φέρνει τή συγκροτημένη ἐκκλησιαστική διοίκηση στίς ἀκρότητες τῆς φθορᾶς καί τῆς διαφθορᾶς καί ἀφήνει τά λυτρωτικά μηνύματα τῆς Ἐκκλησίας βυθισμένα στή σιωπή.
Θά μπορούσαμε νά γράψουμε ἀτέρμονες σελίδες γιά νά φέρουμε στό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας μας τά γεγονότα πού εὐτέλισαν κυριολεκτικά τόν ἀρχιεπισκοπικό ρόλο καί ὁδήγησαν ὁλόκληρη τήν ὀρθόδοξη Ἑλληνική Ἐκκλησία στίς ἀκρότητες τοῦ μεγάλου κινδύνου. Δέν θά ἐπιτρέψουμε στόν ἑαυτό μας νά λεπτολογήσει γιά τήν πενταετία τῶν πέντε μηδενικῶν. Θά περιορίσουμε τή γραφίδα μας στίς σκιαγραφίες μερικῶν ἐντυπωσιακῶν ἐκδηλώσεων πού καί μόνες αὐτές φωτογραφίζουν τούς χαμηλούς τόνους, τήν ἀπραξία καί τά γλιστρήματα τοῦ κ. Ἱερωνύμου καί φέρνουν τό λαό σέ ἀπόγνωση καί σέ ἐπαναστατική ἔκρηξη.
Τά γεγονότα πού θά περιγράψουμε εἶναι λίγα ἀλλά σαφέστατα ἀποδεικτικά.
1) Μετά τήν ἀνύψωσή του στόν τιμητικό Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο ὁ κ. Ἱερώνυμος ἀποφάσισε νά ἐπισκεφθεῖ ἕνα στενό του φίλο πού μαζί πρωτοστατοῦσαν σέ ἐπιδεικτικές ἐμφανίσεις καί σέ ἀγώνα ἐπικράτησης. Πῆγε στήν ἕδρα τῆς μητροπόλεώς του καί ἡ πρώτη κουβέντα πού εἶπε ἦταν: «ἀδελφέ μου θαυμάζω τήν ἀρχοντιά σου». Ὁ φίλος ἄρχοντας ἐντυπωσιάστηκε, συγκινήθηκε καί φρόντισε νά ἀποκριθεῖ μέ ὑψηλῆς τάξης φιλοξενία. Πέρασε κάμποσος καιρός. Ἡ πνοή τῆς ἀγάπης, τῆς ἀδελφικῆς ἐπικοινωνίας καί τῆς ὑπεύθυνης ἐπίλυσης τῶν διαφορῶν δέν ἁπλώθηκε στήν Ἱερά Σύνοδο. Ὁ μέχρι τότε ἀγαπητός φίλος τοῦ Ἱερώνυμου πέρασε στήν ἄλλη πτέρυγα, στό λόχο τῆς μάχης καί στό στρατόπεδο τῶν κατηγόρων τοῦ κ. Ἱερώνυμου. Φτάνουμε στό Δεκέμβριο τοῦ 2011 καί στήν παγωνιά τῆς συνοδικῆς ἀπραξίας προκλήθηκε θύελλα. Ὁ παλαιός ἐπίσκοπος τῆς ἀρχοντιᾶς ἔδωσε στή δημοσιότητα σειρά κειμένων πού φωτογράφιζε τό συνοδικό χάος καί καταλόγιζε εὐθῦνες. Μέ σκληρή γλώσσα καί μέ σειρά ἐπιθέτων ἔκρινε πώς ὁ κύριος δράστης τῶν ἀνωμαλιῶν εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος. Ὁ ἀδελφός του καί φίλος του καί συλλειτουργός του, πού μέχρι πρότινος τόν ἀνακήρυττε καί τόν διαφήμιζε ὡς ἄρχοντα.
Τρία χρόνια μετά τήν προαγωγή τοῦ φίλου του Ἱερώνυμου, ὁ μητροπολίτης τῆς ἀρχοντιᾶς στήθηκε σέ στάση μάχης καί σώρευσε τίς κριτικές του καί τίς βολές του ἐναντίον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου, πού ἴσαμε ἐκείνη τήν ἐποχή τόν ἀνακήρυττε ἄρχοντα. Ἔστειλε στίς 18-12-2011 ἐπιστολή στήν ἐφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ γεμάτη προσβλητικές καί ἀπαξιωτικές κρίσεις ἐναντίον του. Ἔγραψε: «...Ἐάν ὁ συντάκτης τοῦ σχολίου ἐπιθυμεῖ τήν Ἀλήθεια, ἄς ρωτήσει τόν πληροφοριοδότη του, γιά ποιόν ζήτησα νά παραιτηθεῖ καί γιά ποιούς λόγους!...
Ἔε, λοιπόν, αὐτός πρέπει νά εἶναι ὁ Ἀρχιεπίσκοπος, ἐπειδή ἀποδείχτηκε ἄβουλος, ἀνίκανος καί ἐπικίνδυνος πλέον, δεδομένου ὅτι ἄγεται καί φέρεται δίχως ἐνεργό ρόλο στά δρώμενα τῆς ἐποχῆς.
Γιά τήν κακή συγκυρία, τήν ὁποία διέρχεται ἡ πατρίδα μας καί μαζί της ἡ Ἐκκλησία μας, χρειάζεται ἐκκλησιαστικός ἡγέτης μέ ἀποφασιστικότητα καί ἦθος, χαρακτηριστικά πού ΔΕΝ διαθέτει ὁ Ἱερώνυμος ὁ Β’, ἐπειδή ἀκριβῶς ἔχει κληρονομήσει καί ἀποδεχθεῖ τήν ἴδια ὕποπτη καί καταδικασμένη αὐλή τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοδούλου.

Καλές Ἑορτές
+ὁ Δωδώνης Χρυσόστομος»

Πέρασαν πέντε μόλις μέρες μετά τήν ἐκρηκτική κυκλοφορία τῆς παραπάνω ἐπιστολῆς καί ὁ πρώην Ζακύνθου μέ πλατιά συνέντευξή του, πού τήν ἔδωσε στό δημοσιογράφο Νῖκο Παπαδημητρίου καί δημοσιεύτηκε στήν ἐφημερίδα FREE SUNDAY (23/25-12-2011), δέν παρέλειψε νά φορτίσει μέ εὐθῦνες καταλυτικές παράγοντες τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου μή ἐξαιρώντας τόν παλαιό φίλο του καί νῦν Ἀρχιεπίσκοπο. Γράφει καί ὑπογραμμίζει: «...Σέ αὐτούς τούς ἀρχηγούς πού δέν ἔχουν καί πολλά κότσια ἀρέσει τό κοινῶς λεγόμενο γλείψιμο. Εἶναι ἡ γνωστή παροιμία μέ τόν ἀετό καί τό σαλίγκαρο». Ὁ δημοσιογράφος τόν διακόπτει ρωτώντας τον:«Ὅταν μιλᾶτε γιά ἀρχηγούς πού δέν ἔχουν κότσια...». Καί ὁ κύριος Χρυσόστομος διακόπτωντάς τον, ἀπαντᾶ: «Ἐννοῶ καί τόν Ἀρχιεπίσκοπο. Ὅταν ἔχεις ἀδυναμίες, πρέπει νά κρύβεσαι. Νά μήν ἀνεβαίνεις σέ σκαλοπάτια ψηλότερα ἀπό ἐκεῖνα πού μπορεῖς».
Ἡ δήλωση αὐτή, πού ἀμφισβήτησε ὑπεροπτικά καί ἀπόλυτα τίς ἱκανότητες καί τό κύρος τοῦ Ἀρχιεπικόπου, αἰφνιδίασε τό δημοσιογράφο καί τόν προκάλεσε σέ ἀντίλογο: «Δέν βλέπετε κάτι θετικό σέ αὐτά τά τέσσερα χρόνια (τοῦ Ἀρχιεπισκόπου);» Ἡ ἀπάντηση τοῦ πρώην Ζακύνθου ἐπιμένει στό κούρεμα τῶν ἱκανοτήτων τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου καί στήν ὁριστική ἀπόρριψή του. «Ναί. Ὅτι δέν βγαίνουμε στούς δρόμους νά κραυγάζουμε. Ἕνα χαμηλό προφίλ περνάει πιό εὔκολα καί τίς ἀνομίες». Αὐτές οἱ βολές ρίχτηκαν τότε ἐναντίον τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἀπό ἀνθρώπους πού ἦταν στενοί του φίλοι καί συμπορευτές του.
Φυλλομετρώντας τόν καθημερινό τύπο, τήν ἡλεκτρονική ἐνημέρωση καί τήν προφορική ὑποτίμηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἱερώνυμου σταματοῦμε ἀπότομα καί μέ πολλά ἐρωτηματικά σέ ἕνα κείμενο πού δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα «Παρασκήνιο» καί πέρασε στό διαδίκτυο.
Ἐκεῖ διαβάσαμε:
«Σπρώχνουν σέ παραίτηση τόν Ἱερώνυμο
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 24/02/2013 15:58
Πηγή: 
Τοῦ ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
«Λουλούδια» καί… γαϊδουράγκαθα πού βρῆκαν λίπασμα, γιά νά θεριέψουν στά χρόνια πού ἀποκαλυπτόταν τό παραεκκλησιαστικό κύκλωμα, κατά τήν τριετία 2005 - 2007 φαίνεται ὅτι βρίσκει μπροστά του ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος. «Ἀγκάθια» ἱκανά ὄχι μόνο νά «ματώσουν» τήν ἀρχιεπισκοπία του, ἀλλά -σύμφωνα μέ κάποιες ἀπολύτως ἔγκυρες πηγές- ἀκόμη καί νά ὁδηγήσουν τήν Ἐκκλησία σέ κρίση καί τόν προκαθήμενο σέ «ἡρωική» (;) ἔξοδο… Αὐτή ἡ τελευταία φράση κάθε ἄλλο παρά ἀποτελεῖ ἕνα δημοσιογραφικό πυροτέχνημα. Ἀντιθέτως, σύμφωνα μέ πληροφορίες του «Π», ἀρκετοί ἀπό τούς Μητροπολίτες τῆς νέας γενιᾶς, ἀπό αὐτούς πού χαρακτηρίζονται «νέοι καί φιλόδοξοι», ὑποδαυλίζουν ἕνα κλίμα παραίτησης τοῦ κ.κ. Ἱερώνυμου καί μάλιστα σέ σύντομο χρονικό διάστημα. Οἱ σχετικές ζυμώσεις, πού εἶναι σέ θέση νά γνωρίζει τό «Π», χάνονται στό βάθος τῶν πολλές φορές βυζαντινολογούντων ἐκκλησιαστικῶν διαδρόμων.
Καλά πληροφορημένη πηγή ἔλεγε στό «Π» στήν ἀρχή τῆς ἑβδομάδας μάλιστα πώς αὐτή ἡ σεισμική ἐξέλιξη θά συμβεῖ ἐντός τοῦ 2013, μήν ἀποκλείοντας νά συνέλθει καί πάλι ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πού συνῆλθε τήν Πέμπτη γιά νά ἐκλέξει τόν νέο Μητροπολίτη Μαρώνειας καί Κομοτηνής, εἴτε στήν τακτική της Σύνοδο, τόν προσεχῆ Ὀκτώβριο νά διαχειριστεῖ τή… βόμβα τῆς παραίτησης Ἱερώνυμου. Δέν εἶναι ὑπερβολή νά ποῦμε ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι πού καταλογίζουν στόν Ἀρχιεπίσκοπο ἀκόμα καί συναναστροφές μέ ἐπιφανῆ ἄτομα πού ἔχουν πρόσφατα ἀπασχολήσει τή Δικαιοσύνη. Δυό «εἰσηγήσεις» πού, σύμφωνα μέ πληροφορίες του «Π», κυκλοφοροῦν ὡς… διαθέσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου περιγράφονται ὡς ἐπιχείρηση γεφύρωσης τῶν σχέσεων τοῦ κ. Ἱερώνυμου μέ «τά παιδιά» τοῦ Μακαριστοῦ Χριστόδουλου… Θέλει νά τούς ἐπαναφέρει. Μόνον πού οἱ «διαθέσεις» αὐτές ἔχουν ἤδη ἀνάψει… φωτιές στούς κόλπους τῶν Μητροπολιτῶν, διότι ἀφοροῦν, σύμφωνα μέ πληροφορίες, τήν… ἀποκατάσταση σέ ἐπισκοπικούς θρόνους, ἔστω καί χωρίς… Μητρόπολη τοῦ Πρώην Ἀττικῆς Παντελεήμονα Μπεζενίτη, ὁ ὁποῖος πέρασε ἀπό τῆς… φυλακῆς τά σίδερα, τήν ἐποχή πού βρέθηκαν νά… ἀναπαύονται στόν τραπεζικό τοῦ λογαριασμό 2 ἐκατ. εὐρώ, σταλμένα -μᾶλλον- ἐξ οὐρανοῦ. Τήν ἴδια ὥρα, ἐνῶ γιά τόν κρίσιμο, λόγω τοπικῆς εὐνόητης ἰδιαιτερότητας, θρόνο τῆς Μητρόπολης Μαρώνειας καί Κομοτηνής ἦταν γνωστό πώς τή μάχη θά ἔδιναν ὁ πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Ξάνθης Παντελεήμονας Μουτάφης καί ὁ ὁμόλογός του τῆς Μητρόπολης Κομοτηνῆς, Κωνστάντιος, κύκλοι τοῦ Ἀρχιεπισκόπου προσπάθησαν -λειτουργώντας, εἶπαν, ἐξ ὀνόματός του- νά ἐπιβάλουν πρός ἀποκατάσταση τόν ἄλλοτε φερόμενο νά ἐμπλέκεται σέ σεξουαλικό σκάνδαλο, Μητροπολίτη Βρεσθένης (σ.σ. ἄνευ χαρτοφυλακίου) πρώην Θεσσαλιώτιδος Θεόκλητο Κουμαριανό. Ἐκκλησιαστικές πηγές μέ τίς ὁποῖες συνομίλησε τό «Π» ἐξέφρασαν πάντως τήν ἄποψη πώς «ἡ κρίσιμη αὐτή Μητρόπολη τῆς Θράκης, γιά ἐθνικούς λόγους, δέν προσφέρεται γιά “τακτοποίηση προγραφών”». Ἄλλωστε, τό ζήτημα αὐτό εἶναι τόσο λεπτό πού φαίνεται πώς ἀπασχόλησε συνάντηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μέ τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν, Δημήτρη Ἀβραμόπουλο, ἡ ὁποία ἔγινε στό γραφεῖο τοῦ προκαθημένου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Ἄν καί χαρακτηρίστηκε «ἐθιμοτυπική», ἀλλοῦ κατευθύνουν τόσο ὅσα ἔθεσε ὁ Ταγίπ Ἐρντογάν στόν Ἀντώνη Σαμαρά στό Κατάρ, ἀναφορικά μέ τούς Ἰμάμηδες τῆς Θράκης, ὅσο καί ἡ δήλωση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου ὅτι «ἡ Θεολογική Σχολή τῆς Χάλκης εἶναι σέ ὑψηλή ἐτοιμότητα». Οἱ Τοῦρκοι θά ἐπιτρέψουν τήν ἐπαναλειτουργία τῆς σχολῆς, ἴσως καί ἐντός τοῦ ἔτους, «ἀλλά τί θά ζητήσουν ὡς ἀντάλλαγμα;» ἀναρωτιοῦνται οἱ πιό καχύποπτοι…
Συνάξεις διαδοχῆς :Ὅλες αὐτές οἱ «καυτές πατάτες» ἀλλά καί οἱ πιέσεις πού δέχεται ὁ κ.κ. Ἱερώνυμος γιά ζητήματα ἠθικῆς καί οἰκονομικῆς τάξεως, στά ὁποία φέρονται νά ἐμπλέκονται ὑψηλόβαθμοι ρασοφόροι, τροφοδοτοῦν σενάρια… παραίτησής του μέσα στό 2013, μέ πρόφαση τήν εὐαίσθητη ὑγεία του. Ὅσο κι ἄν ἀκούγεται πρόωρο, ὁ «χορός τῆς διαδοχῆς» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἔχει ἤδη ἀνοίξει. Καλά πληροφορημένες πηγές, μάλιστα, μιλοῦν γιά ἔναρξη τῶν δείπνων καί τῶν συνάξεων, μέ διοργανωτές τούς «βιαστικούς» ἐπίδοξους διαδόχους τοῦ κ.κ. Ἱερώνυμου στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο. Συγκεκριμένα, λένε πώς ὁ Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος καί ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος Ἰγνάτιος ἔχουν ἤδη ἀρχίσει νά κινοῦνται, ἀθροίζοντας ἄλλους Ἀρχιερεῖς στό ἅρμα τῆς προσωπικῆς τους φιλοδοξίας. Σέ αὐτούς οἱ καλά γνωρίζοντες προσθέτουν τόσο τόν Μεσογαίας καί Λαυρεωτικής Νικόλαο, ὅσο καί τόν Σεβασμιότατο Μεσσηνίας πού δέν κρύβουν τίς φιλοδοξίες τους...
...Ὁ Μεσσηνίας βασίζει μεγάλο μέρος τῶν φιλοδοξιῶν του στήν πολιτική του φιλία μέ τόν πρωθυπουργό Ἀντώνη Σαμαρά. Αὐτή ἡ «συνομοταξία» Ἱεραρχῶν εἶναι ἐκείνη πού τό 2008 στήριξαν τόν ἀπό Θηβῶν καί Λεβαδείας Ἱερώνυμο μέ βασικό ἐπιχείρημα -πού εἶχε ἀκουστεῖ στούς διαδρόμους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου- «νά ξεμπερδεύουμε γρήγορα νά πάρουμε κι ἐμεῖς σειρά». Τώρα λοιπόν… στοιχίζονται. Καί σέ μιά ἀτμόσφαιρα πού θά ἔχει στό ἄμεσο μέλλον ὀσμή ἀκόμη καί ἑνός πολύπλοκου πολιτικοῦ θρίλερ, θά ἀνασύρονται χαρτιά καί φάκελοι πού «καῖνε» τόν ἄμεσο κληρικό καί λαϊκό «κύκλο» τοῦ Ἀρχιεπισκόπου… ...Ἀπειλοῦν μέ «γαϊτανάκι» ἀποκαλύψεων. Εἶναι δεδομένο, σύμφωνα μέ αὐτά πού μεταφέρουν στό «Π» ἀξιόπιστες πηγές πού γνωρίζουν καλά τά τεκταινόμενα ἐντός τῆς Ἐκκλησίας, πώς ὁ χορός τῆς διαδοχῆς ἔχει ἀρχίσει στήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, γιά πολλούς πολύ πρόωρα, γιά ἄλλους -πού κλείνουν τό μάτι μέ νόημα στή σχετική συζήτηση- «στήν ὥρα του». Εἶναι δέ κάποιοι πού λέγεται πώς στέλνουν «μηνύματα» στόν ἡγέτη τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας νά… «διευκολύνει τή διαδικασία» ἀπειλώντας μέ ἀποκαλύψεις πού θά ἀφοροῦν στό ἄμεσο περιβάλλον του καί στίς ἐπιλογές του.
Δίχασε τήν Ἱεραρχία ὁ Βρεσθένης.
Νέος Μητροπολίτης Μαρωνείας ἐξελέγη ὁ πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Ξάνθης, Παντελεήμων Μουτάφης.
Τό ἐνδιαφέρον, ὅμως, εἶναι ὅτι ὁ Θεόκλητος Βρεσθένης, παρά τίς «σκιές» τοῦ παρελθόντος, ἔκανε δυναμικό come back παίρνοντας στήν πρώτη φάση τῆς διαδικασίας 38 ψήφους καί, στή δεύτερη, 23 -λόγω τῆς παρέμβασης τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἶπαν κάποιοι- διχάζοντας τήν Ἱεραρχία στά τρία, ἀφοῦ στήν πρώτη ψηφοφορία μετεῖχε καί ὁ πρωτοσύγκελος τῆς Μητρόπολης Κομοτηνῆς, Κωνστάντιος. Δέν εἶναι λίγοι αὐτοί πού λένε πώς ὁ Θεόκλητος Κουμαριανός πάει… φούλ γιά τή Μητρόπολη Ἀργολίδος, τόν προσεχῆ Ὀκτώβριο, παρά τό ὅτι μερικοί κραδαίνουν τίς ἀποκαλύψεις τοῦ παρελθόντος καί διαφωνοῦν μέ τήν ἀποκατάστασή του».
Ἡ μακρότατη ἐκκλησιαστική ἱστορία ἀφήνει πίσω της ἴχνη. Τό ἕνα ἐνδεχόμενο εἶναι ἡ ἐντυπωσιακή ἐπικράτηση τῶν ἐπισκόπων πού ἀποφάσισαν νά ζήσουν τήν πιστότητα στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου καί τή θυσία στήν καθημερινή ἄσκηση τοῦ λειτουργήματός τους. Τά ὀνόματά τους γράφτηκαν στόν κατάλογο τῶν ἁγίων καί οἱ γενιές πού ἀκολουθοῦν τούς ἀποδέχονται ὡς πατέρες καί ὡς ἄρχοντες καί ὡς χειραγωγούς στή ζωή τῆς ἁγιότητας. Παράλληλα, διακινεῖται ἡ ἄλλη σειρ ά τῶν ἐπισκόπων πού ἀπολαμβάνουν τήν τιμή τῆς ἐξουσίας ἀλλά δέν τολμοῦν νά ἐπωμισθοῦν στήν ἀκεραιότητά του τό βάρος τοῦ ποιμαντορικοῦ χρέους. Ὁ χρόνος καθώς κυλάει ἀποτυπώνει τίς διαστροφές καί ἀποκαλύπτει τίς λαθεμένες κινήσεις. Αὐτές τίς κινήσεις πού διαμορφώνουν τό ἦθος καί τήν προσφορά τοῦ σημερινοῦ Ἀρχιεπισκόπου τίς παρακολουθοῦμε ὅλοι καί τίς βιώνουμε δυστυχῶς ὡς προσωπική μας δοκιμασία. Τήν τελική κρίση θά τήν διατυπώσει ἡ αὐριανή γενιά πού θά ὑποχρεωθεῖ νά φορτιστεῖ στό σύνολό της τήν ἀπογοήτευση καί τήν περιπέτεια

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΡΙΔΟΣ
ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ

αντιγραφή

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ - Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥΣ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν

 κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

Ἡ ἀσθένεια ἑνός μαθητοῦ ἔγινεαἰτία, νά βγοῦν στήν ἐπιφάνεια τά εὐγενῆκαί λεπτά αἰσθήματα ἀνθρωπιᾶς καίἀγάπης, τά ὁποῖα ἔκρυβαν, ὡς θησαυρόπολύτιμο, στήν καρδιά τους μαθητές τῶνΣχολείων τῆς πόλεώς μας, μέπρωτοπόρους τούς μαθητές καί τίςμαθήτριες τῆς γ’ τάξης τοῦ ΛυκείουΔεμενίκων.

Σέ χρόνους καί καιρούς ἀφιλίας, τά παιδιά ἐδίδαξαν ἦθος, ἔκαναν κατάθεση ψυχῆς καί ἔδωσαν μαρτυρία ἀγάπης.

Σέ καιρούς ἀπαράκλητους, μίλησαν μέ τήν πηγαία καλοσύνη τους, δίδοντας παρηγοριά καί παράκληση ὄχι μόνο στόν συμμαθητή τους καί στήν οἰκογένειά του, ἀλλά στήν κοινωνία ὁλόκληρη.

Σέ ἐποχές ἀπαισιοδοξίας, τά παιδιά μας ἔδωσαν τό μήνυμα τῆς ἐλπίδος καί τῆς αἰσιοδοξίας, τό ὁποῖο εἶναι ἀπαραίτητο γιά νά ὀρθοποδήσωμε ὡς πρόσωπα καί ὡς λαός.

Μέσα στό σκοτάδι καί τήν πνευματική βαρυχειμωνιά, ὁ Θεός στέλνει ἀστέρια γιά νά φωτίζουν τήν πορεία μας, καί καρδιές γεμάτες ἀγάπη γιά νά ζεστάνουν τήν ψυχρή ἀπό αἰσθήματα ἐποχή μας.

Εὐτυχῶς, δέν χάθηκαν ὅλα. Ἡ ἀντίστροφη πορεία, ὅπως γράψαμε πρό ἡμερῶν σέ ἄλλο ἄρθρο μας, ἤδη ἄρχισε. Ἡ ἐπανάσταση γιά τό γκρέμισμα τοῦ παλαιοῦ κόσμου καί τοῦ σάπιου κατεστημένου ἤδη πραγματοποιεῖται, μέ πρωτοπόρα τά νειᾶτα, τά ὁποῖα γύρισαν τήν πλάτη σέ ὅ,τι ψεύτικο καί ἐπίπλαστο.

Ἡ ἀνθρωπιά ἐνίκησε. Ἡ καλοσύνη ἔλαμψε. Ἡ ὀμορφιά τῆς ψυχῆς ἐγλύκανε τά πρόσωπα καί τίς καρδιές. Τά παιδιά ἀπό τά Δεμένικα τῶν Πατρῶν θυσίασαν τήν πενθήμερη ἐκδρομή, πού ἦταν βαθειά τους ἐπιθυμία, γιά νά βοηθήσουν ἕναν συμμαθητή τους ἀπό Γυμνάσιο τῆς πόλεώς μας πού αἰφνιδίως ἀσθένησε. Κατέθεσαν τά χρήματα τῆς ἐκδρομῆς στό ταμεῖο τῆς ἀγάπης, γιά τό παιδί πού ἔπρεπε νά φύγῃ γιά τό ἐξωτερικό. Στήν προσφορά ἀπό ἐπιχειρηματία νά δώσῃ ἐκεῖνος τά χρήματα γιά τήν ἐκδρομή τους, ἀρνήθηκαν. Δέν εἶναι τά χρήματα πού κάνουν τήν διαφορά. Εἶναι οἱ καρδιές, πού ἔχουν τήν δική τους λογική καί διασώζουν τήν θεοείδεια τοῦ ἀνθρώπου.

Αὐτά τά παιδιά πῆραν στά φτερά τους ὅλο τόν κόσμο, καί ἔγιναν ξεναγοί στούς ἄγνωστους γιά τούς πολλούς χώρους τῆς προσφορᾶς καί τῆς θυσίας. 

Οὐδείς τά ἐπίεσε νά προβοῦν στήν τόσο ὡραία καί συγκινητική αὐτή πράξη. Τούς τό «ἐπέβαλε» τό ψυχικό τους μεγαλεῖο, τό ὁποῖο τά ἐπέβαλε ὡς προσωπικότητες μέσα στήν κοινωνία.

Εἴμαστε ὅλοι ὑπερήφανοι γι’ αὐτά τά παιδιά μας. Καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ μαζί μέ τούς γονεῖς καί τούς δασκάλους τους καί προσευχόμεθα γιά τήν πρόοδό τους καί τήν κατά Θεόν εὐτυχία τους.

Μαζί τους ὅμως ὑψώνομε τά μάτια μας καί τήν καρδιά μας πρός τόν Οὐράνιο Πατέρα μας, καί παρακαλοῦμε καί δεόμεθα πρός τήν συμπαθεστάτην Αὐτοῦ ἀγαθότητα, νά ἐνισχύσῃ τό παιδί πού βρίσκεται στό κρεββάτι τοῦ πόνου καί νά τοῦ χαρίσῃ ὑγεία καί ἴαση, διά πρεσβειῶν τῆς Παναγίας μας, τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου καί πάντων τῶν Ἁγίων μας.

Παράλληλα αἰσθάνομαι τήν ὑποχρέωση νά ἐξάρω καί νά ἐπαινέσω τήν συγκινητική ἀνταπόκριση ὅλων τῶν Πατρινῶν ὥστε νά βοηθηθῆ ὁ μαθητής στήν δύσκολη αὐτή στιγμή τῆς ζωῆς του.

Ἐπίσης ἐπιθυμῶ νά ἐκφράσω τήν εὐαρέσκειά μου πρός τόν Ἐξοχώτατο κ. Πρωθυπουργό Ἀντώνιο Σαμαρᾶ καί τούς κυρίους, Ὑπουργό Ὑγείας Ἀνδρέα Λυκουρέντζο, μέ τόν ὁποῖο εἴμασταν σέ διαρκῆ ἐπικοινωνία καί Ὑφυπουργούς Παιδείας καί Θρησκευμάτων Θεόδωρο Παπαθεοδώρου καί Οἰκονομικῶν Γεώργιο Μαυραγάνη, μέ τούς ὁποίους ἐπίσης μιλούσαμε γιά τήν ἐπίλυση τοῦ προβλήματος καί τήν ἀντιμετώπιση ὄλων τῶν δυσκολιῶν καί πρός ὅλους ὅσοι, λόγῳ ἁρμοδιότητος καί ἐξ ἀγάπης περισσῆς, ἐβοήθησαν νά ἔλθῃ εἰς αἴσιο πέρας τό ἐν λόγῳ θέμα. Ὄλους ἄς τούς εὐλογεῖ ὁ Θεός καί ἄς τούς δίδει ἀντί τῆς ὅποιας βοηθείας τους, πλούσια τά ἐλέη του καί τά οὐράνια ἀγαθά του. 

Στά παιδιά πού τόσο μᾶς συγκίνησαν μέ τήν πράξη τους, ἀπευθύναμε τό παρακάτω γράμμα, ὡς ἔκφραση τῆς βαθειᾶς πατρικῆς μας ἀγάπης καί ὡς εὐχαριστία γι’ αὐτό τό μάθημα ἀγάπης πού ἔδωσαν στήν κοινωνία μας, μέ τήν εὐχή καί προσευχή, ὁ Κύριος ἀντί αὐτῆς τῆς προσφορᾶς ἀγάπης, νά τούς χαρίζῃ χαρά, εὐτυχία, πρόοδο καί ὑγεία στήν ζωή τους, ὥστε νά λάμπουν μέ τήν καθαρότητα τῆς καρδιᾶς τους, ὅπως καθρεφτίζεται στά ἁγνά πρόσωπά τους.

............................

Ἀγαπητά μου παιδιά,

Μέ πολλή συγκίνηση καί καύχηση ἐν Κυρίῳ σᾶς ἀπευθύνω αὐτό τό γράμμα, προκειμένου νά ἐκφράσω τά βαθύτατα αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς μου πρός τόν κάθε ἕνα καί τήν κάθε μιά σας ξεχωριστά, γιά τήν συγκλονιστική εὐαισθησία καί στάση σας, ἔναντι τοῦ προβλήματος τό ὁποῖο ἀντιμετωπίζει μαθητής τοῦ 11^ου Γυμνασίου Πατρῶν.

            Μέσα σέ καιρούς δύσκολους, ὅπου «ἐψύγη» ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν, ἤλθατε ἐσεῖς νά ξυπνήσετε ὑπνώττουσες συνειδήσεις, προκειμένου νά κατανοήσουν οἱ πάντες, ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὄν κοινωνικό καί γι’ αὐτό ἡ χαρά τοῦ ἑνός εἶναι καί τοῦ ἄλλου χαρά καί ὁ πόνος τοῦ διπλανοῦ εἶναι ὅλων ὑπόθεση.

            Πιστοποιήσατε κατά τόν καλύτερο καί ἐκφραστικότερο τρόπο, ὅτι ἡ εὐτυχία δέν εἶναι ὑπόθεση ἐξωτερικῶν παραγόντων, δέν στηρίζεται δηλαδή σέ ὑλικά ἀγαθά, σέ χρήματα καί πράγματα, ἀλλά ἔχει τόν θρόνο της στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. 

            Γι’ αὐτό τόν λόγο, ἀπό τά βάθη τῆς πατρικῆς μου καρδιᾶς,

·      Σᾶς ἐπαινῶ γιά τήν πηγαία πράξη σας, νά σταθῆτε δίπλα στόν ἀσθενoῦντα συμμαθητή σας, ὁ ὁποῖος καί μόνο ἀπό τήν δική σας θετική πνευματική αὔρα λαμβάνει δύναμη, ὥστε μέ θάρρος καί ἀποφασιστικότητα γιά τήν νίκη, νά ἀντιμετωπίσῃ τό πρόβλημά του.

·      Σᾶς συγχαίρω, διότι μέ τήν ἁγνότητα τῆς καρδιᾶς σας, κάνατε τόν τόπο μας νά μοσχοβολήσῃ ἀπό ἀγάπη, καί ἐνεργήσατε κατά τόν πλέον ἀποτελεσματικό τρόπο ὥστε νά εὐαισθητοποιηθοῦν καί νά ἐνεργοποιηθοῦν οἱ συνάνθρωποί μας, πρός ἐνίσχυση τῶν ἀδελφῶν μας οἱ ὁποῖοι πάσχουν καί ὑποφέρουν, εἴτε ἕνεκα ἐξωτερικῶν παραγόντων, εἴτε ἕνεκα ἄλλων αἰτιῶν, ἀσθενειῶν κλπ.

·      Σᾶς εὐχαριστῶ γιά τό μάθημα πού δώσατε στήν κοινωνία μας. Σταθήκατε ὅλοι σας ἐπάξια πάνω στό δικό σας ὑψηλό πνευματικό βάθρο, διδάξατε μικρούς καί μεγάλους ὅτι ἡ ἀνθρώπινη σχέση εἶναι ὑπόθεση καρδιᾶς καί πάνω σ’ αὐτή πρέπει νά οἰκοδομηθῇ ἐκ νέου ἡ ἀνθρωπιά πού χάθηκε στούς καιρούς μας.

·      Σᾶς εὔχομαι πάντα νά εἶστε πρῶτοι, καί στά μαθήματα, ἀλλά κυρίως στά αἰσθήματα, ὅπως εἶναι θρονιασμένα στήν καρδιά σας καί ὅπως τά βιώνετε μέ τόν δικό σας προσωπικό τρόπο καί τά ἐκφράζετε στόν σύγχρονο ἀπνευμάτιστο κόσμο.

Ὅπως μέ αὐτή σας τήν κίνηση, κάνατε πράξη τά λόγια τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τό «ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» δηλαδή, ἔτσι νά συνεχίσετε θεμελιώνοντας τίς βάσεις μιᾶς νέας κοινωνίας, ἡ ὁποία θά οἰκοδομῆται κάθε ἡμέρα μέ πρωτεργάτες καί τεχνουργούς ἐσᾶς, τούς ἐκφραστές τῆς ἔμπρακτης ἀγάπης.

Παιδιά μου ἀγαπητά καί εὐλογημένα,

αὐτή ἡ ἐκδρομή πού θά πηγαίνατε, ἔγινε τό ὄχημα γιά νά ἀνεβῆτε πολύ ψηλά στά μάτια μας καί στίς καρδιές μας. Ἀπό τήν πενθήμερη συναναστροφή μεταξύ σας καί ἀπό τήν θέα κάποιων τόπων, θά χαιρόσασταν ὁπωσδήποτε πολύ. Ὅμως μέ αὐτή σας τήν ἔκφραση τῆς ἀγάπης γίνατε πανευτυχεῖς, ἀφοῦ ζῆτε μέ τόν δικό σας ἐσωτερικό συγκλονιστικό τρόπο τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς, πού προσφέρει ἡ θυσιαστική ἀγάπη γιά τόν συνάνθρωπό μας.

            Στήν ἐκδρομή σας θά ἤσασταν ἐσεῖς καί οἱ καθηγητές σας. Σ’ αὐτή τήν «ἐκδρομή» πού πήγατε μέ ὁδηγό τήν ἀγάπη, πήρατε μαζί σας ὅλο τόν κόσμο.

            Σᾶς ἀγκαλιάζω ὅλους σας, ἕνα πρός ἕνα, καί σᾶς ἀσπάζομαι πατρικά, ἐκφράζοντας τήν χαρά μου, τήν συγκίνησή μου καί τά συγχαρητήριά μου γιά τήν ὡραία καί πεντακάθαρη ψυχή σας.

Στά πρόσωπά σας ἀσπάζομαι ὅλους τούς μαθητάς καί τίς μαθήτριες πού εὐαισθητοποιήθηκαν γιά τό συγκεκριμένο θέμα.

            Θά βρῶ τόν χρόνο σύντομα νά σᾶς ἐπισκεφθῶ στό Σχολεῖο σας, ὥστε νά σᾶς δῶ ἀπό κοντά καί νά σᾶς ἐκφράσω τήν ἀγάπη μου καί τήν χαρά μου.

            Παράλληλα συγχαίρω, τούς γονεῖς καί τούς δασκάλους σας, γιατί ἔχουν τήν ἐξαιρετική τιμή καί τήν μεγάλη εὐλογία ἀπό τόν Θεό, νά ἔχουν τέτοια παιδιά καί τέτοιους μαθητές.

            Ὁ Θεός νά σᾶς ἐνισχύῃ σέ κάθε σας βῆμα, νά σᾶς χαριτώνῃ καί νά σᾶς εὐλογῇ. Σᾶς συνοδεύει ἡ προσευχή μου καί ἡ πατρική μου ἀγάπη. Συνεχίσατε τόν ὡραῖο ἀγῶνα, καί παρακαλῶ νά προσεύχεσθε θερμῶς γιά τόν συμμαθητή σας καί γιά ὅλο τόν κόσμο. Εἶστε τόσο καλά παιδιά καί ὁ Θεός, εἶμαι βέβαιος, ὅτι θά ἀκούσῃ τίς θερμές προσευχές σας. 

Σᾶς ἀσπάζομαι καί σᾶς εὐλογῶ

μέ ἀγάπη πατρική

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

 Ο ΠΑΤΡΩΝ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Ο επίσκοπος που αδίκησε τον εαυτό του

Ηταν τα χρόνια που κάποιες άλλες λίστες πήγαιναν και έρχονταν από γραφείο σε γραφείο της πολιτικής και εκκλησιαστικής διοικήσεως. Πανεπιστημιακοί και δημοσιογράφοι καλούνταν να έχουν λόγο, καταλήγοντας με συντακτικές πράξεις στην έκπτωση ισαρίθμων των 12 Αποστόλων διαδόχων τους. Βέβαια, μας τρομάζουν αυτά τα «έκπτωση για λόγους…» που είτε ονομάστηκαν «όριο ηλικίας» είτε «έξωθεν καλή μαρτυρία», και μετά «μη κανονικώς εκλεγέντες». Ο φυσικός νόμος επιτάσσει «ό,τι κάνεις λάβεις», και έτσι φτάσαμε στην καθαίρεση (γιατί το απαιτεί ο νόμος) και στη διχοτόμηση του υπολοίπου τής από το 1936 περιωνύμου Μητροπόλεως Αττικής και Μεγαρίδος, εξαλειφθέντος και αυτού του ονόματός της.

Οι παλιοί έλεγαν πως την Αττική την κατατρέχει η «ευχή» του πρώτου μητροπολίτου της Ιακώβου Βαβανάτσου, που κηρύχθηκε έκπτωτος, ώστε ο μεν πρώτος μετά από αυτόν να αρνηθεί την εκλογή του και σήμερα να απολαμβάνει πολύφερνη Αρχιεπισκοπή, ο δε επόμενος να απολέσει τον θρόνο επτά χρόνια μετά. Από τότε όπλισε το καριοφίλι σ' έναν κλεφτοπόλεμο με τα πρόσωπα της εκκλησιαστικής εξουσίας, που δεν κατάφεραν έως τον τάφο να υπερβούν τα ανθρώπινα με τον θεϊκό νόμο της αγάπης.

Και όταν το 1991 δόθηκε δυνατότητα ανατροπής του καθεστώτος της εκπτώσεως, οι εν ζωή τότε εννέα από τους 12 ιεράρχες πήραν διαφορετικούς δρόμους και άλλος για Κιλκίς τράβηξε, άλλος για Καλαμπάκα και άλλος Αγιάς έγινε, με τους έξι να εμμένουν στην επιστροφή τους στο Διδυμότειχο, στην Αλεξανδρούπολη, τη Λάρισα, στον Βόλο, στην Καρδίτσα και την Αττική. Ετσι μας προέκυψε η ακοινωνησία, που επεβλήθη κρατικά και έδωσε ασφάλεια στους κυβερνώντες.

Ο Βολιώτης από το 1927 και θεολόγος από το 1949 Νικόλαος Γκατζιρούλης, περνώντας μέσα από τις δομές της αδελφότητος Ζωή, χειροτονείται διάκονος ως Νικόδημος το 1956 και πρεσβύτερος το 1959. Εκλέγεται το 1968 μητροπολίτης Αττικής και Μεγαρίδος, για να συνεχίσει το ανακαινιστικό λόγοις και πράγμασι έργο του προκατόχου του. Ακολουθεί η δική του έκπτωση και καθίσταται το 1974 μητροπολίτης Ελους, μετά τη δεικτική επιλογή των τίτλων, όπως έγινε ο Γαλάζων γιατί ήταν γαλανομάτης και ούτω καθεξής.

Και τότε στον Γολγοθά του βρίσκει ψυχική παρηγοριά από την περί αυτόν αδελφότητα με την ανέγερση του Νέου Στουδίου στις παρυφές της Πάρνηθας. Εκτονώνει τις πνευματικές του δυνάμεις στη λογομαχία με την πένα, που αναδεικνύει τον οξυγράφο κάλαμό του, τέτοιο που θα μπορούσε από τα βιβλία του να φωτιστεί «ο λαός ο καθήμενος εν σκότει» για τον δρόμο που «λιτανεύουν τον Σταυρό και βιώνουν την Ανάσταση» κατά τη χαρακτηριστική του φράση, δρόμο που οδηγεί στον χαμένο Παράδεισο.

Ομως, τον δικό του επίγειο Παράδεισο δεν τον βρήκε δίνοντας «τόπο στην οργή» και καθιστάμενος επίσκοπος μιας προσωποπαγούς εκκλησιαστικής επαρχίας, αλλά συγχρόνως και μέλος μιας Συνόδου «γέννημα της Πεντηκοστής και πράξη της Εκκλησίας όλης». Και τότε θα μπορούσε από τα «άσημα Σάσιμα» να κενώσει αυτό που του χάρισε απλόχερα ο Πλάστης, πληρώνοντας το στρατευόμενο σώμα του Χριστού με το άρωμα της αγνής του πίστης, της φιλανθρώπου αγάπης και της ζωογόνου ελπίδας με τη χρήση από τις εικόνες του Θεού, της λιπαράς του σοφίας.

Στέρησε την Εκκλησία, αφού υποστήριζε ότι ο λαός «δεν χειραγωγείται στο ανώγειο του Μυστικού Δείπνου και δεν ζει την οδύνη και τη μυστική χαρά του Σταυρού». Αδίκησε τον εαυτό του παραμένοντας στο περιθώριο, ίσως μη διακρίνοντας τους οπαδούς που τον κρατούσαν Προμηθέα δεσμώτη. Πολύκλαυστος γέγονε από επισκόπους και κληρικούς, με τους πλείστους των οποίων δεν βρέθηκε συλλειτουργός στο ίδιο θυσιαστήριο και ας έλεγαν εκείνοι στην εξόδιο «αδελφού και συλλειτουργού γενομένου». Απηχήθηκε με τα δάκρυα των πνευματικών του τέκνων και πλήθους λαού. Επαινέθηκε από του πολιού Ιεροκήρυκος, που «δεν μασά τα λόγια του», αλλά και του πρώτου μετά τον ένα της Ιεραρχίας, που έψαχνε στα δικά του να μιλήσει για το ποιος και πού τον «εδόξασε». Τώρα, αφού έφυγε ανώδυνα και ειρηνικά, αναπαύεται σωματικά στα δεξιά του πρόναου και ψυχικά στα δεξιά του Δημιουργού και εμείς μένουμε στο «ο αποθανών δεδικαίωται».

Στυλιανός Δραγαλεβίτης

---

Μια (διπλή) πληγή που θα παραμείνει ανοιχτή για χρόνια

Του μητροπολίτου Αχελώου Ευθυμίου

Ὁ μητροπολίτης Νικόδημος Γκατζιρούλης ὑπῆρξε μία ἐξέχουσα φυσιογνωμία πού μέ τήν μορφή καί τό ἒργο του σφράγισε τά τελευταῖα 50 χρόνια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ βίου τῆς Ἑλλάδος.

Προικισμένος μέ πολλά καί ἰδιαίτερα χαρίσματα διακόνησε θεοφιλῶς ὂχι μόνο τό ποίμνιό του, ἀλλά καί εὑρύτατα σύνολα τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ κήρυκτικός λόγος του πατερικός καί ἀφυπνιστικός. Τό συγγραφικό ἒργο του ἐκτεταμένο, μέ σειρά ἐκδόσεων πνευματικῆς οἰκοδομῆς καί ὀρθοδόξου μαρτυρίας. Ἰδιαίτερη ἡ ἀναφορά του στά κείμενα τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καί σφοδρή ἡ ἐπιθυμία του νά μεταφέρει στό σύγχρονο πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τούς θησαυρούς τῆς Πατερικῆς παραδόσεως.

Ἡ πλούσια καί θεοφιλής διακονία τοῦ Μητροπολίτου Νικοδήμου διεκόπη ἀποτόμως καί ὃλως ἀντικανονικῶς. Ἐξεθρονίσθη βιαίως ἀπό τόν θρόνο τῆς Μητροπόλεώς του, χωρίς καμιά δυνατότητα δικαστικῆς ἀποκατάστασης.

Ἒτσι ἂρχισε μία νέα ὀδυνηρή καί σταυρώσιμη περίοδος τῆς ζωῆς του, πού διήρκεσε 40 περίπου χρόνια, μέχρι τήν κοίμησή του. Μέ ἀκατάβλητη ὑπομονή καί καρτερία ἐσήκωσε τόν σταυρό τῆς ἀδίκου μεταχείρισής του ἀπό τήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας. Προσπάθησε μέ σειρά δημοσιευμάτων του νά πληροφορήσει τήν διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας καί τό πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας γιά τήν ἐκκλησιαστική αὐτή ἐκκρεμότητα, χωρίς ὃμως κανένα ἀποτέλεσμα. Τόν δίκαιο αὐτό ἀγώνα του τόν συνέχισε μέχρι τήν αἰφνίδια θανή του.

Ἡ ἂχρηστη αὐτή περιπέτεια ἐζημίωσε καί τήν Ἐκκλησία καί τόν ἲδιο. Ἡ διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας στερήθηκε τή συμβολή ἑνός σοφοῦ καί ἒμπειρου μέλους της καί ὁ ἲδιος ἒχασε τήν εὐκαιρία νά ἀναπτύξη τό πολυτάλαντο χάρισμά του. Ἡ ζημιά ἦταν διπλῆ. Ἡ πληγή αὐτή στό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας πού λέγεται «ἐκκλησιαστικό πρόβλημα» θά παραμένει ἀνοιχτή -τίς οἶδε;- γιά πολλά ἀκόμη χρόνια...

Τοῦ μητροπολίτου Νικοδήμου, ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ ἡμῶν γενομένου, αἰωνία ἡ μνήμη!

Δημοκρατία 06.04.2013

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Ψυχή έχουμε μόνο μία!

Αν χάσεις χρήματα, μπορείς να αποκτήσεις πάλι, το ίδιο, αν χάσεις το σπίτι σου, το ζώο σου, οτιδήποτε από τα υπάρχοντά σου. Αν όμως, χάσεις την ψυχή σου, άλλη ψυχή δεν θα μπορέσεις ν’ αποκτήσεις. Κι αν όλος ο κόσμος είναι δικός σου, κι αν κυριαρχείς στην οικουμένη, δεν θα μπορέσεις, δίνοντας όσα έχεις και την οικουμένη ολόκληρη, ν’ αγοράσεις μια ψυχή.

Φοράς όχι ένα άλλα χίλια βασιλικά στέμματα; Αν το σώμα σου προσβληθεί από αγιάτρευτη αρρώστια, δεν θα μπορέσεις να αποκαταστήσεις την υγεία του, δίνοντας ακόμα και το βασίλειό σου ολόκληρο. Κι ας εξουσιάζεις τόσα και τόσα υγιή σώματα, τα σώματα των υπηκόων σου.
Αυτό λοιπόν που δεν μπορείς να κάνεις για το σώμα σου, πολύ περισσότερο δεν μπορείς να το κάνεις για την ψυχή σου.
Ο Θεός μας έδωσε δύο χέρια, δύο πόδια, δύο μάτια, δύο αυτιά. Έτσι, αν το ένα απ’ αυτά πάθει κάποια βλάβη, μπορούμε να εξυπηρετηθούμε με το άλλο. Ψυχή, όμως μας έδωσε μόνο μία. Αν τη χάσουμε, που θα βρούμε άλλη;
Ας φροντίσουμε λοιπόν, την αθάνατη ψυχή μας, ας προτιμήσουμε τα ουράνια από τα γήινα και τα άφθαρτα από τα φθαρτά αγαθά, τα οποία εύχομαι ν’ απολαύσουμε όλοι, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Από το βιβλίο: Θέματα Ζωής Β’
Ιερά Μονή Παρακλήτου

Πηγή