Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Ιουνίου 05, 2016

Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος τοῦ Κολυμπαρίου:... Ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας ἤ ἀρχή τῆς διαφωνίας; Οἱ κόκκινες γραμμές ὁδηγοῦν σε νέα σχίσματα τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία



 
Ἡ οἰκουμενιστική πολιτική τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου καί τοῦ ἐπιτελείου του λειτουργεῖ διαβρωτικά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί ἐξυπηρετεῖ μόνο τή φιλοσοφία τοῦ «ἀνήκομεν εἰς τήν Δύση»...
 
Δέν θά ἀποτελέσει ἔκπληξη  ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στή Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο φαίνεται ὅτι θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία ἤδη κινδυνεύει...
 
Ἔξι, ἴσως καί ἑπτά Ἁγιορείτικες Μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.
 
Τοῦ Διονυσίου Μακρῆ,
Θεολόγου-Δημοσιογράφου
Πέντε συνολικά Πατριαρχεῖα, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος ἀλλά καί τό Ἅγιο Ὄρος ἔχουν θέσει μέ ἀποφάσεις τῶν Ἱερῶν Συνόδων καί Ἐπιστολές πρός τό Φανάρι ἀνοικτά καί ἀπροκάλυπτα μία σειρά διαφωνιῶν, οἱ ὁποῖες , ἄν δέν γίνουν ἀποδεκτές καί δέν συμπεριληφθοῦν στά τελικά κείμενα τῆς Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου θά ἀποτελέσουν τήν γενεσιουργό αἰτία πολλαπλῶν διενέξεων τήν ἑπόμενη ἡμέρα. Τό ἐγχείρημα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου νά συγκαλέσει Σύνοδο προκειμένου νά ἐπισημοποιήσει μία  νέα ἐκκλησιολογία παντελῶς ξένη πρός τό ὀρθόδοξο δόγμα καί τήν πατερική παράδοση οὐσιαστικά δέν συμβάλει στήν ἑνότητα ἀλλά στόν ἐκ νέου διχασμό τοῦ ὀρθοδόξου χριστεπώνυμου ποιμνίου.
Τό Φανάρι καθώς πλησιάζει ἡ ἡμέρα τῆς συγκλίσεως τῆς σαφῶς ἐπικίνδυνης γιά τήν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Συνόδου τοῦ Κολυμπαρίου διαπιστώνει πώς ὑπάρχουν πολλές κόκκινες γραμμές, οἱ ὁποῖες δέν δύνανται νά ξεπεραστοῦν καί νά ἀντιμετωπιστοῦν ἀκόμη κι ἄν ἐπιστρατευτεῖ ὁλόκληρη ἡ φαναριώτικη διπλωματία. Ἀναλογιστεῖτε τί θά γίνει λ.χ. μέ τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας, τό ὁποῖο συνοδικῶς ἔχει ἀποφανθεῖ ὡς πρός τό τελικό κείμενο ζητώντας συγκεκριμένες διαφοροποιήσεις. Κάτι ἀντίστοιχο συμβαίνει καί μέ τά Πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας, Γεωργίας, Σερβίας ἀλλά καί τῆς Ρωσίας. Ἀναρωτηθεῖτε ποιά ἐπίσης θά εἶναι ἡ ἀντίδραση τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας τοῦ Ἁγίου Ὄρους καί τῶν ἐπιμέρους Ἱερῶν Μονῶν πού ἀνοικτά ἀντιδροῦν στήν περίπτωση πού δέν εἰσακουστοῦν τά αἰτήματά τους, τά ὁποῖα διατυπώθηκαν μετά τή Διπλή Σύναξη, πού πραγματοποιήθηκε στά μέσα τοῦ Μαΐου. Καλά ἐνημερωμένες πηγές ὑποστηρίζουν ὅτι τουλάχιστον ἔξι, ἴσως καί ἑπτά μονές εἶναι ἀποφασισμένες νά διακόψουν τό μνημόσυνο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου μέ ὅτι συνεπάγεται αὐτό στήν περίπτωση πού δέν γίνουν δεκτές οἱ τροποποιήσεις.
Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας
Τό Πατριαρχεῖο Ρωσίας ἔθεσε σέ πρώτη φάση μέ ἐπιστολή πού ἀπέστειλε ὁ Πατριάρχης Κύριλλος μία σειρά πρακτικῶν κυρίως καί οἰκονομικῶν ζητημάτων. Ἄν καί λόγω τῆς ὕπαρξης τῆς Οὐνίας σέ χῶρες τῆς πάλαι ποτέ Σοβιετικῆς Ἕνωσης «ἐξυπηρετεῖται» ἀπό τήν ἀποδοχή μιᾶς χαλαρῆς οἰκουμενιστικῆς νέας ἐκκλησιολογίας ἐν τούτοις διαισθάνεται τό τί ὑποκρύπτεται πίσω ἀπό τήν ὅλη νοσηρή αὐτή κίνηση καί κατανοεῖ τίς μύχιες ἐπιδιώξεις πού ἔχουν νά κάνουν μέ μακροπρόθεσμα σχέδια ἀπομόνωσης τῆς ρωσικῆς Ἐκκλησίας... Κι αὐτό διότι ἀτύπως ἀποδέχεται μυστήρια τῶν ἑτεροδόξων Οὐνιτῶν σέ περιπτώσεις ἐπιστροφῆς τους στήν Ὀρθοδοξία! Αὐτή ὡστόσο ἡ πρακτική, ἀπέχει κατά πολύ ἀπό τήν ἀποδοχή τοῦ νοσηροῦ Οἰκουμενισμοῦ.   Ὡς ἐκ τούτου ἄς μήν ἐκπλαγεῖτε ἄν τήν τελευταία στιγμή ὁ Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος ματαιώσει τό ταξίδι του στήν Κρήτη καί τήν παρουσία του στήν Σύνοδο. Ἄλλωστε κάτι τέτοιο θά τοῦ ἐξασφαλίσει τήν ἑνότητα στούς κόλπους τοῦ Πατριαρχείου ἡ ὁποία κινδυνεύει... Ἤδη στήν Οὐκρανία ὑφίσταται ἕνας νέος κίνδυνος σχίσματος καί ἐπί τοῦ παρόντος ἕνας Ἐπίσκοπος τῆς ἐκεῖ Ἐκκλησίας μέ εὐρύτατο λαϊκό ἔρεισμα σέ ἔνδειξη διαμαρτυρίας διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Μόσχας. Τό γεγονός αὐτό φαίνεται νά προκάλεσε τήν ἀντίδραση τοῦ Πατριάρχη Μόσχας ἀλλά καί τήν παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, πού ἀπαίτησαν τήν καθαίρεσή του. Συνάντησαν ὡστόσο τήν σθεναρά ἀντίδραση τοῦ Μητροπολίτη Οὐκρανίας Ὀνούφριου. Καί αὐτό σημαίνει πολλά στούς γνωρίζοντες τήν ἐκκλησιαστική ρωσική διπλωματία.
Τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας
Στό Φανάρι ἐξάλλου πιστεύουν ὅτι οἱ ὅποιες ἀντιδράσεις τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ὡς πρός τόν κανονισμό καί τό κείμενο τῆς Συνόδου προκαλοῦνται κυρίως ἀπό τήν ὄξυνση πού ἔχει δημιουργεῖ μέ τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων γιά τήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τοῦ Κατάρ. Κι γι’ αὐτό φρόντισε νά ἀνακοινώσει πώς θά συγκληθεῖ εἰδική ἐπιτροπή ἐπίλυσης τῆς διαφορᾶς ἀμέσως μετά τό πέρας τῶν ἐργασιῶν τῆς Συνόδου.
Οὐσιαστικά πρόκειται γιά ἕναν ἁπλό διπλωματικό ἑλιγμό, τόν ὁποῖο δέν ξέρουμε ἄν ἀποδεχθεῖ τό Πατριαρχεῖο Ἀντιοχείας. Κι αὐτό γιατί ἡ ἀποδοχή του ἔχει νά κάνει μέ τή de facto ἀποκατάσταση τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινωνίας μέ τά Ἱεροσόλυμα, ἡ ὁποία θά προηγηθεῖ τῆς ἐπίλυσης τοῦ ζητήματος! Εἶναι ἄγνωστο ἄν τελικά ἡ Ἀντιόχεια ὑπογράψει τόν κανονισμό τῆς Συνόδου, πού ἀποτελεῖ ἀπαραίτητη προϋπόθεση γιά νά γίνει ἡ Σύνοδος!
Τό Πατριαρχεῖο Σερβίας
Ἡ ἐπιστολή ἀκόμη τοῦ Πατριάρχη Σερβίας Εἰρηναίου πρός τόν Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο θέτει θέμα ἀναγνώρισης τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, κάτι τό ὁποῖο φυσικά εἶναι ἐκτός θεματογραφίας καί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Ἡ ἐπιστολή ὡστόσο, δηλοῖ στήν πραγματικότητα τήν ἀνάγκη ἐσωτερικῶν ἰσορροπιῶν στό Πατριαρχεῖο τά ὁποῖα ἔχουν νά κάνουν μέ τό συνεχῶς ἐνισχυόμενο ἀντιοικουμενιστικό ρεῦμα στήν Σερβία. Ἡ ἀναγνώριση λ.χ. τῆς 8ης καί 9ης Οἰκουμενικῆς Συνόδου σηματοδοτεῖ καί τό ὁριστικό τέλος τοῦ διαιωνιζόμενου ψευτοδιαλόγου μέ τόν παπισμό, ἀφοῦ τακτοποιοῦνται θέματα περί τοῦ παπικοῦ πρωτείου καί περί τῶν ἄκτιστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ... Ἀπό τήν ὅλη στάση τῆς ἀντιπροσωπείας τοῦ Βελιγραδίου θά διαφανεῖ καί ἡ ἑπόμενη ἡμέρα γιά τήν τοπική Ἐκκλησία τῆς Σερβίας, ἡ ὁποία ταλανίζεται ἤδη ἀπό ἕνα σχίσμα. Πέραν τούτου ἔχουν ἀνακύψει καί θέματα ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας μέ τό Πατριαρχεῖο Ρουμανίας, τά ὁποῖα δέν ἀποκλείεται νά ἐπηρεάσουν καί τήν τελική στάση τοῦ Βελιγραδίου.
Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας
 Τό Πατριαρχεῖο Γεωργίας μέ Συνοδική ἀπόφαση ἔχει ζητήσει μία σειρά ἀλλαγῶν τοῦ κειμένου, γεγονός πού προκάλεσε τήν «πυροσβεστική» ἐπί τοῦ παρόντος παρέμβαση τοῦ Φαναρίου, τό ὁποῖο διαβουλεύτηκε ἐκτάκτως μέ ἀντιπροσωπεία τοῦ Πατριαρχείου πού μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη. Παρά τίς διαβουλεύσεις καί τήν περίεργη ὑποχώρηση τῆς γεωργιανῆς ἀντιπροσωπείας κυρίως  ὡς πρός τό θέμα πού ἅπτεται τῶν σχέσεων μέ τόν λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ὑπάρχουν ἀκόμη πολλές ἀγεφύρωτες διαφορές, πού συνιστοῦν ἀπειλή στήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας.
Τό Πατριαρχεῖο Βουλγαρίας
Στή Σόφια ἐξετάζεται τό πῶς θά καθοριστεῖ ἡ στάση της τήν ἑπόμενη ἡμέρα τῆς ἐπικείμενης Συνόδου στήν περίπτωση πού τελικά δέν γίνουν δεκτές οἱ ἐπισημάνσεις καί οἱ προτεινόμενες τροποποιήσεις ἐπί τοῦ τελικοῦ κειμένου. Τό βέβαιον εἶναι πάντως ὅτι ὁ Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος καί ἡ βουλγαρική ἀντιπροσωπεία ἔχοντας στά χέρια τους τήν σαφέστατη ἐξουσιοδότηση τῆς Συνόδου δέν θά διστάσουν νά τινάξουν στόν ἀέρα τήν ἀρχή τῆς ὁμοφωνίας καί νά διαλύσουν ὡς οὐδέποτε γενόμενη τήν θεωρούμενη Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἡ ὁποία στήν κυριολεξία κρέμεται ἀπό μία κλωστή.
 
 
Ἡ Ἁγιορείτικη εὐγένεια ἔχει καί ὅρια...
 
 
Μέ μία ἐκτενῆ ἀλλά εὐγενική ἐπιστολή πρός τό Οἰκουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαῖο τό Ἅγιο Ὄρος καθορίζει μέ τό θεολογικό κύρος πού πανορθοδόξως τό χαρακτηρίζει τήν τελική θέση του ἔναντι τῆς θεματογραφίας τῆς Συνόδου τῆς Κρήτης. Ἄν καί τό Φανάρι ἐπιδίωξε παρασκηνιακά νά ἀποτρέψει τήν ἐπιστολή μέσω συγκεκριμένων καί ἐλεγχόμενων ἀπολύτως   ἀπ’ αὐτό Ἱερῶν Μονῶν ἐν τούτοις οἱ πιέσεις πού ἀσκήθηκαν ἀπό τά περισσότερα μοναστήρια ἦταν σέ τέτοιο βαθμό πού κατανόησαν πώς κάτι τέτοιο δέν δύναται νά ἀποφευχθεῖ...
Τί θά συμβεῖ ὅμως στήν περίπτωση πού τό Φανάρι δέν ἀποδεχθεῖ –ὅπως καί ἐνδείκνυται νά πράξει-τίς ἐπισημάνσεις τῶν Ἁγιορειτῶν; Τό βέβαιο εἶναι πώς κάτι τέτοιο θά συνέβαλε ὄχι μόνο στήν ἐνίσχυση τοῦ ἁγιορείτικου ἰσχυροῦ σήμερα ἀντί-οἰκουμενιστικοῦ ρεύματος ἀλλά καί στήν διακοπή τοῦ μνημόσυνου τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου ἀπό τουλάχιστον ἑπτά Ἱερές Μονές.
Παραθέτουμε ὁρισμένες ἐκ τῶν ἐπισημάνσεων τῆς ἐπιστολῆς τῶν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους, οἱ ὁποῖες εἶναι στό πνεῦμα θά λέγαμε τῶν παρατηρήσεων πού διατύπωσε ὁ Μητροπολίτης Λεμεσοῦ Ἀθανάσιος.
 
α. « ... ἡ Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος ... νά ἀποφύγη τόν ὅρον «Ἐκκλησία» διά τούς ἑτεροδόξους, χρησιμοποιοῦσα ἀντ’ αὐτοῦ τούς ὅρους «χριστιανικά δόγματα καί ὁμολογίαι».
β. « ... ἡ ἔννοια τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας χρήζει ὠσαύτως διασαφήσεως .... εἰς τήν ἑνότητα Αὐτῆς ἀνήκουν μόνον τά μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ὡς Σῶμα Χριστοῦ ... Περί τούτων μόνον λέγεται τό «ἵνα ὦσιν ἕν, καθώς ἡμεῖς ἕν ἐσμέν», κατά τήν ἑρμηνείαν τῶν θεοφόρων Πατέρων».
γ. « ... Ὁ τρόπος διεξαγωγῆς καί ἡ πορεία τῶν θεολογικῶν διαλόγων δέν ἀναπαύει τό σύνολον τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἡ δέ καθ’ ἡμᾶς Ἱερά Κοινότης κατά καιρούς καί εἰς διαφόρους περιστάσεις ἔχει ἐκφρασθῆ δι’ ἐπισήμων κειμένων κατά θεολογικῶν συμφωνιῶν μετά τῶν ἑτεροδόξων καί ἔχει διαμαρτυρηθῆ διά συμπροσευχᾶς καί ἄλλας λατρευτικᾶς πράξεις (λειτουργικούς ἀσπασμούς κ.λπ.), δι’ ὧν δίδεται ἡ εἰκών ψευδοῦς ἑνώσεως μετ’ αὐτῶν ... δέον νά ἀποσαφηνισθῆ ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία οὐδόλως δύναται νά δεχθῆ τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὡς τινά διομολογιακήν προσαρμογήν ἤ ὡς συμμετοχήν εἰς συμπροσευχᾶς καί ἑτέρας λατρευτικᾶς πράξεις».
δ. « ... δέν δυνάμεθα νά μήν ἐκφράσωμεν τόν ἔντονον προβληματισμόν καί τάς εὐλόγους ἀντιρρήσεις ἡμῶν διά τήν περαιτέρω συμμετοχήν τῶν Ὀρθοδόξων εἰς τό «Παγκόσμιον Συμβούλιον τῶν Ἐκκλησιῶν» (Π.Σ.Ε)».
ε. « ... ἡ ἐκκλησιαστική παράδοσις ἀναγνωρίζει ὡς ἔσχατον κριτήν ἐπί θεμάτων πίστεως τήν συνείδησιν τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἐκφράζουν ἐνίοτε μεμονωμένα πρόσωπα ἤ σύνοδοι ἱεραρχῶν ἤ ὁ πιστός λαός καί ἡ ὁποία ἐπικυροῦται διά συνοδικῶν ἀποφάσεων».
στ. « ... δέον νά περιληφθῆ ἀναφορά καί εἰς τάς μετά τήν ἁγίαν Ζ’ Οἰκουμενικήν μεγάλας Συνόδους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ... καθ' ὅσον διά τῆς ἀναφορᾶς εἰς αὐτᾶς τάς συνόδους αἱ δογματικαί καί ἐκκλησιολογικαί διαφοραί μετά τῶν ἑτεροδόξων (περί τό Φιλιόκβε, τήν κτιστήν Χάριν, τό παπικόν πρωτεῖον κ.λπ.) ἀποσαφηνίζονται πλήρως».
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ
Ο ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΪΟΥ ΘΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕΙ ΣΤΙΣ 11 ΙΟΥΝΙΟΥ.


Συντάκτης: ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΜΑΚΡΗΣ, Θεολόγος, Δημοσιογράφος
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΙΟΣ 2016


Home Page

Παρασκευή, Ιουνίου 03, 2016

Πρός τούς Ἱεράρχες μας γιά τήν ἐπερχόμενη Σύνοδο! Ζητᾶμε νά καταδικάσετε Συνοδικά καί τόν ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ καί τήν ΜΑΣΟΝΙΑ! (Φωτό)


Πρός τούς Ἱεράρχες μας
γιά τήν ἐπερχόμενη Σύνοδο!
 Ζητᾶμε νά καταδικάσετε Συνοδικά
καί τόν ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ
καί τήν ΜΑΣΟΝΙΑ!
(Φωτό)

https://ellinikaneagr.files.wordpress.com/2014/06/91488-image00.jpg 
 Ἡ βάρκα μπάζει ἀπό δύο πλευρές καί ὄχι μόνο ἀπό μία!

Σεβασμιώτατοι Ἱεράρχαι,
γιατί δέν θέσατε ὡς θέματα τῆς ἐπερχομένης Συνόδου:

http://www.manager.bg/sites/default/files/mainimages/shrugQuestionMark.jpg1. Τήν καταδίκη τῆς Παναίρεσης 
τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί Πανθρησκείας
 τοῦ Ἀντιχρίστου;
καί
2. Τήν Συνοδική καταδίκη τῆς αἵρεσης
 τῆς Μασονίας;

...
  Εἶναι δύο εὔλογα ἐρωτήματα πού τίθενται, 
τήν στιγμή πού μετά ἀπό τόσους αἰῶνες συνέρχεται Σύνοδος!

Ἡ Παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δρᾶ ἐξαπλωτικά καί σαρωτικά ἐδῶ
 καί δεκαετίες, ἀπό τόν περασμένο αἰῶνα (20ο), ἐνῶ ἡ Μασονία μαστίζει 
μέσα κι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία, σέ Χριστιανούς καί κοσμικούς, σέ Ἑλλάδα 
καί παγκοσμίως, ἐδῶ καί κάποιους αἰῶνες, εἰδικά μετά τόν 18ο. 

Ὅλοι οἱ πιστοί ἀποροῦμε ΓΙΑΤΙ ἐνῶ ὑπάρχει τέτοια
 εὐκαιρία-πραγματοποίησης τῆς Συνόδου-τά δύο αὐτά σοῦπερ 
θέματα, ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ καί ΜΑΣΟΝΙΑΣ, ὄχι μόνο δέν τίθενται
ἐπί τάπητος γιά ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ, ἀλλά κακοδιαχειρίζονται 
ὑπό τῶν Ἱεραρχῶν μαςὡς ἑξῆς:
α) Γιά τό ἕνα (ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ) ὑπάρχει θετική διάθεση (βλέπε:
 "σχέση μέ ὑπόλοιπο χριστιανικό κόσμο", "σχέση μέ τόν
 σύγχρονο κόσμο" καί θεματικοί παράγραφοι γιά τό Π.Σ.Ε.)!
β) Γιά τό ἄλλο (ΜΑΣΟΝΙΑ) ὑπάρχει νεκρική σιγή (συναφής
 μέ τόν μασονικό "ὅρκο σιωπῆς"...)!

Ὅταν κάτι δέν τό καταδικάζουμε, δύο τινά συμβαίνουν: 

1. Εἴτε σιωποῦμε ἔνοχα ἀπό φόβο.
Ἡ δειλία δέν χωρεῖ σέ Ὀρθόδοξο Χριστιανό, εἰδικά σέ Ἐπίσκοπο 
(ἐπί σκοπιᾶς) πού ἔχει ὁρισθεῖ ἐκ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος νά φυλάγει 
τά πρόβατα καί τά δόγματα τῆς Πίστεως ἀπό τούς λύκους, 
ὡς πολυόμματο Χερουβείμ·
"τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι 
καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς 
ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ,
 ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος" (Ἀποκ. 21, 8).
2. Εἴτε σιωποῦμε ἐπειδή  εἴμαστε αὐτό πού δέν θέλουμε εὐθέως, 
καθαρά καί ξάστερα νά τό καταδικάσουμε. 
Δηλαδή Οἰκουμενιστές καί Μασόνοι!

http://www.makeleio.gr/images/2013/Maios/papades-masonoi.JPG

http://tsoutsouneros.arvanitis.eu/wp-content/uploads/PATRICK-REA-%CE%A0%CE%91%CE%A5%CE%9B%CE%9F%CE%A3-%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%9B%CE%91%CE%9A%CE%99%CE%91%CE%9D-%CE%9D%CE%91%CE%AA%CE%A4%CE%97%CE%A3-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%92%CE%91%CE%A1%CE%98%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%9C%CE%91%CE%99%CE%9F%CE%A3.jpg
http://apollonios.pblogs.gr/2013/04/oi-masonoi-na-tes-ippotes-kai-oi-ippokomoi-orthodoxoi-rasoforoi-.html

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw_fnUEAgNwULdTUiREWqguU9TPSG9WodhJ6PATNDDUl4lRVnD6wPs0IsNbLlz_qdJKk_se3OqYKrUF92n06XR5J7K2xiq__LhVmOEWgTrMbMiE87TV-AqFybWX-_-63rH0HIWlBStWu4u/s1600/patr_4.jpghttp://www.pentapostagma.gr/2013/04/patriarxeis-bartholomaios-arxiepiskopos-athinon-fwtografies-me-masonous.html


https://lh5.googleusercontent.com/mNAxyqWQP80X026Ct8epz_qKbyC1OPRvZOW5hhrO3Mm2JWIK7aQ0itpEfHxgO-KYnRA44l-C4MxI8HzAhyrmXWK5mVSHSQOYhelM9l5QIgQGOD7_UpsBnj0Ybmdb7Ai55jJjdyGYAEJYA2gX
https://katanixis.blogspot.gr/2015/10/blog-post_41.html

 
 Ναΐτης Μασόνος μέ τόν Ἀρχιεπίσκοπο κ. Ἱερώνυμο
https://katanixis.blogspot.gr/2015/10/blog-post_41.html


https://makedonomaxos.files.wordpress.com/2012/11/cebcceb1cf83cf8ccebdcebfceb9-cebaceb1ceb9-cf81cebfceb4cf8ccf83cf84ceb1cf85cf81cebfceb9-cf80ceb1cf80cebfcf8dcebbceb9ceb1cf82-cebaceb1.jpg
 https://makedonomaxos.wordpress.com/2012/11/05/%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%8C%CE%BD%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%81%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%85%CF%81%CE%BF%CE%B9-%CF%80%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%82-%CE%BA%CE%B1/

4(8)http://monidadias-news.blogspot.gr/2015/08/blog-post_39.html

Ἦλθε ὁ κόμπος στό χτένι!
Ἀποδεῖξτε μας ὅτι δέν εἶσθε δειλοί, Οἰκουμενιστές καί 
Μασόνοι, ἐμμένοντας ὡς "ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι", 
ἐπικυρώντοντας ΟΛΑ ὅσα ἐδογμάτισαν καί ἀποφάσισαν οἱ
 προηγούμενες Σύνοδοι (συμπεριλαμβανομένων τῆς 8ης 
τοῦ Μ. Φωτίου καί τῆς 9ης τοῦ Ἁγ. Γρηγορίου
 τοῦ Παλαμᾶ), καταδικάζοντας ὄχι μόνο τόν Οἰκουμενισμό, ἀλλά 
 καί τήν Μασονία, εἰδάλλως παραιτηθεῖτε ἀπό τό ἐκ Θεοῦ 
ἐνεπιστευμένο σέ Ὑμᾶς ἀξίωμα (ἡ λέξη ἀξίωμα ἔχει ρίζα τό οὐσιαστικό:
 ΑΞΙΑ καί τό ρῆμα: ΑΞΙΖΩ) ἐδῶ καί τώρα, γιά νά ἀναλάβουν 
γνήσιοι ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ.

https://i2.wp.com/www.egolpion.com/img/newage/masonic-eye_1.jpg
Μάτια δέν ἔχουν μόνο οἱ "παντεπόπται" 
"πιστοί" τοῦ Μ.Α.Τ.Σ., ἀλλά καί τά ἔλλογα 
πρόβατα
 καί βεβαίως ὁ Ὕψιστος, Πανταχοῦ Παρών 
καί μόνος Ἀληθινος Θεός πού
 μᾶς βλέπει ὅλους.


«Ἐκ τοῦ καρποῦ τό δένδρον γιγνώσκεται»
(Ματθ. ιβ' 33).
Καί νά κρυφθεῖ γιά λίγο τό δένδρο, ὁ καρπός τό προδίδει.



Συντάκτης τοῦ ἄρθρου, τό:

Θα ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΕΤΕ! ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΑΙ ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ! ΕΡΧΕΤΑΙ Διπλό ΠΑΣΧΑ και διπλό καλοκαίρι! Τότε θα έρθει και το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ!

PATROKOSMASXL
Στον πίνακαμπορείτε να δείτε τις ημερομηνίες του Πάσχα μέχρι το 2025.
pasxa
ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΤΟ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ Πατροκοσμάς: «Διπλό Πάσχα και διπλό καλοκαίρι» 
Κάποτε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, έφτασε στο ορεινό χωριό της Φωκίδας «Δάφνος».

Εκεί λοιπόν, μεταξύ των άλλων, όπως μας το έχουν μεταφέρει οι παλαιότεροι, επανέλαβε τη γνωστή προφητεία «Θα έρθει (το Ποθούμενο) όταν έρθουν δύο καλοκαίρια και δύο Πασχαλιές μαζί».
Κάποιος όμως χωρικός που δεν κατάλαβε τι ακριβώς εννοούσε ο Πατροκοσμάς, του ζήτησε περισσότερες εξηγήσεις και τότε ο Άγιος του είπε:
«Θάρθουν δυο χρονιές η μια πίσω από την άλλη που τα ξεροπάλουκα του Μάρτη θα μείνουν στη θέση τους και το γιόμα του φεγγαριού θα κάνει τους παπικούς να γιορτάσουν το Πάσχα αντάμα με το δικό μας. Γράψτε το για να το βάλουν σημάδι τα τρισεγγόνια σας και να ξεύρουν πότε σιμώνουν τούτα που σας λέγω» .
ΣΧΟΛΙΟ: Το 2025 πέφτει πολύ μακριά……το 2017 όμως……είναι ότι πρέπει!!!
Υποδέχτηκαν το νεο βυζαντινο αυτοκρατορα οντως στο Α.Ορος!!!
http://www.makeleio.gr/?p=633092

Αγία Ιερεία – Βίος και Ακολουθία

Η Αγία Ιερεία (Μνήμη 3η Ιουνίου)
Φορητή εικόνα της Αγίας ευρισκομένη εις το κελλίον της Μοναχής Ιερείας Μεϊντάνη († 18/8/1960) εν τη Ιερά Μονή Κεχροβουνίου Τήνου. Έργον αδελφότητος Ιωασαφαίων Άγιου Όρους Έκδοσις και © Ιερομόναχος Δημήτριος Καββαδίας
Φορητή εικόνα της Αγίας ευρισκομένη εις το κελλίον της Μοναχής Ιερείας Μεϊντάνη († 18/8/1960) εν τη Ιερά Μονή Κεχροβουνίου Τήνου.
Έργον αδελφότητος Ιωασαφαίων Άγιου Όρους
Έκδοσις και © Ιερομόναχος Δημήτριος Καββαδίας
Ι. Ο Βίος της Αγίας Ιερείας
Δυστυχώς για τους μελετητές του Βίου της Αγίας Ιερείας δεν υπάρχει συναξαριακό υπόμνημα. Από το Συναξάριο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως (10ος μ.Χ. αι.) και μέχρι τις σύγχρονες εκδόσεις συναξαριστών γνωρίζομε ότι ετελειώθη εν ειρήνη και ότι η μνήμη της ορίζεται να τιμάται στις 3 Ιουνίου εκάστου έτους.
Μοναδικό κατάλοιπο αναφοράς στο πρόσωπο της είναι το δίστιχο του Μηνολογίου:
«Ούσα φρονουσών του μέρους Ιερεία, νυμφώνος ουκ έμεινας έξω Κυρίου». Τα περισσότερα στοιχεία λαμβάνομε από τον βίο της Αγίας όσιοπαρθενομάρτυρος και πολυάθλου Φεβρωνίας (+25 Ιουνίου). Από αυτό τον βίο αντλούμε περί της Αγίας Ιερείας τις εξής πληροφορίες:
Στην Νίσιβη της Μεσοποταμίας ευρίσκετο επί της βασιλείας του Διοκλητιανού Κοινοβιακός Παρθενώνας με πενήντα μονάστριες υπό την Ηγουμένη Βρυαίνη. Εκεί ησκείτο και η ανεψιά της, η πανέμορφη και ενάρετη Φεβρωνία, η οποία ήταν τότε είκοσι ετών. Κάποτε επεσκέφθη τον Παρθενώνα η ευγενούς καταγωγής ειδωλολάτρισσα νέα, η Ιερεία, και εζήτησε να ομιλήση με την ονομαστή Φεβρωνία. Η συζήτηση γέννησε κατάνυξη στην ψυχή της Ιερείας ώστε να μείνη άγρυπνη όλη νύχτα χύνοντας ποταμούς δακρύων. Επιστρέφοντας στο σπίτι της, διηγήθη στους δικούς της τα της Φεβρωνίας και πρότεινε να ακολουθήσουν οικογενειακώς τον χριστιανισμό.
Όταν ο Ρωμαίος έπαρχος Σελήνος επέδραμε εναντίον του Παρθενώνος της Βρυαίνης, οι μονάστριες διελύθησαν ενώ κοντά της έμειναν μόνον η Φεβρωνία και η Θωμαίς. Η αμετάθετη γνώμη της Φεβρωνίας στις αρχές του Χριστιανισμού και του μοναχισμού ήταν αιτία να οδηγηθή σε φρικτά μαρτύρια. Η Ιερεία κατ’ εκείνη την στιγμή ήταν παρούσα και έβλεπε από κοντά το αιματηρό πάθος της Φεβρωνίας. Η ευαίσθητη καρδία της δεν άντεξε· διαμαρτυρήθηκε με κραυγές και υπερασπίσθηκε την Αγία Φεβρωνία. Μάταια όμως πάσχιζε· ο Σελήνος με μεγαλύτερη ωμότητα έδωσε εντολή να κατακοπή το σώμα της Μάρτυρος μεληδόν και στο τέλος να αποκεφαλισθή.
Ο ανεψιός του Σελήνου, Λυσίμαχος, μετέφερε τα λείψανά της στον Παρθενώνα όπου η Ηγουμένη και οι μοναχές (που επέστρεψαν πλέον στην άσκησή τους) τα εδέχθησαν θρηνώντας. Το άδικο μαρτύριο της Φεβρωνίας γιγάντωσε την πίστη της Ιερείας η οποία έσπευσε να βαπτισθή οικογενειακώς και εν συνεχεία εκάρη μοναχή στον Παρθενώνα της Βρυαίνης (+30 Αυγούστου) όπου και ετελειώθη εν ειρήνη πλάι στα θαυματουργά άγια λείψανα της πολυφίλητης αδελφής και πνευματικής της χειραγωγού, όσιοπαρθενομάρτυρος Φεβρωνίας.
II. Τα Υμνολογικά κείμενα περί της Αγίας
Δύο αναφορές στο πρόσωπο της Αγίας Ιερείας ευρήκαμε σε υμνολογικά κείμενα:
1)                    Σε παλαιότερη αναφορά:
Στο βιβλίο «Τριώδιον» της Εκκλησίας μας, στον Όρθρο του Σαββάτου της Τυρινής. Αμέσως μετά το «Συναξάριον» στην ζ’ ωδή στον Κανόνα των Αγίων Πατέρων που είναι γραμμένος σε ήχο πλ. δ’ γίνεται αναφορά στις Όσιες Γυναίκες. Στο β’ τροπάριο που είρεται στο «Ο τους Παίδας δροσίσας…», διαβάζομε: «Η χριστοφόρος Βρυαίνη, συν την θεία Φεβρωνία τιμάσθω, και Θωμαίδι, και Ιερεία, και Πλατωνίς δε άδεται, συν αυταίς και Μελανθία πιστώς».
Έχομε λοιπόν αναφορά όλων των Αγίων Γυναικών που αναφέρονται στον βίο της Αγίας Ιερείας.
2)                    Σε νεώτερη αναφορά:
Στην «Ακολουθία των Οσίων Γυναικών πασών των εν ασκήσει λαμψασών μετά του βίου και των εικοσιτεσσάρων εις αυτάς οίκων», που συνέθεσε ο Όσιος Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης εν έτει 1968, ενεκρίθη υπό της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 7 Νοεμβρίου 1968, ετυπώθη δαπάναις της Ιεράς Μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου Λυκοβρύσεως Αττικής και ψάλλεται τω Σαββάτω της Δ’ Εβδομάδος των Νηστειών.
α. Στον κανόνα του Όρθρου, στην στ’ ωδή, σε ήχο πλ. δ’ κατά το «Ίλάσθητί μοι Σωτήρ» διαβάζομε: «Ιούστης την βιοτήν, και Ισιδώρας την άσκησαν, και Ιερείας σεμνής την θείαν λαμπρότητα, Ιουλιανής ομού, τους στερρούς αγώνας, μακαρίσωμεν γηθόμενοι». β. Στο Συναξάριο διαβάζομε:
Τη αυτή ήμερα μνήμη της Όσιας Μητρός ημών Ιερείας. Στίχοι. Ιερείον έμψυχον Θεώ προσήχθης,
Ιερεία πάνσεμνε τη ση ασκήσει.
γ. Στο δε επισυναπτόμενο συναξαριακό υπόμνημα διαβάζομε:
«Ιούστα δε και Ιουλίττα και Ιερεία και Ισιδώρα και Ιουλιανή η παρθένος διά λαμπράς ασκητικής πολιτείας τω Θεώ ευηρέστησαν, κατά διαφόρους χρόνους το της αρετής διανύσασαι στάδιον. Και η μεν Ιούστα τιμάται τη κστ’ Απριλίου, η Ιουλίττα τη ιδ’ Ιουνίου, η δε Ιερεία τη γ’ Ιουνίου και τέλος η Ισιδώρα τη α’ Μαΐου».
δ. Στους Χαιρετισμούς των Όσιων Γυναικών στο γράμμα «Ο» διαβάζομε:
«Χαίρε Ιουλίττα Όσια πανένδοξε, Χαίρε Ιερεία Άγιων συμμέτοχε».
Αγία Ιερεία (Μνήμη 3η Ιουνίου)
Ύμνοι ποιηθέντες υπό Γέροντος Γερασίμου Μοναχού  Μικραγιαννανίτου
Απολυτίκιον
Ήχος γ’, Θείας πίστεως.
Θείου Πνεύματος τας ενεργείας, ως ζωήρρυτον πυρ δεξαμενή, Ιερεία τη λαμπρά πολιτεία σου, διαθερμαίνεις ημών την διάνοιαν, και διαλύεις κακίας τον σύνδεσμον· μήτερ ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν Ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Κοντάκιον
Ήχος β΄, Τοις των αιμάτων σου.
Ταις επομβρίαις οσία των πόνων σου, κατασβεννύεις παθών υπεκαύματα και καταρδεύεις ημών την διάνοιαν, προς αληθή ευκαρπίαν· διό σε Ιερεία γεραίρομεν.

Μεγαλυνάριον
Βίον υπελθούσα αγγελικόν, της υπερκοσμίου ηξιώθης μαρμαρυγής, Ιερεία μήτερ την δόξαν καθορώσα, του δια σου άτρωτους ημάς φυλάττοντος.

 
Πηγή: Ιερομονάχου Δημητρίου Καββαδία, Η Αγία Ιερεία

Πέμπτη, Ιουνίου 02, 2016

H ενθύμηση των κεκοιμημένων στις καθημερινές προσευχές μας, ως προσφορά για την ανάπαυση των ψυχών τους

Αποτέλεσμα εικόνας για προσευχη






Μπορούμε και πρέπει να μνημονεύουμε τους κεκοιμημένους στις καθημερινές προσευχές μας. Υπάρχουν άγιοι ασκητές που αγρυπνούν προσευχόμενοι για τις ψυχές των κεκοιμημένων. Σύγχρονος ασκητής έλεγε σε προσκυνητές που του έδιναν ονόματα ασθενών για να τα μνημονεύσει: «να μη μου δίνετε μόνο τα ονόματα των ασθενών αλλά και των κεκοιμημένων. Διότι οι κεκοιμημένοι έχουν μεγαλύτερη ανάγκη των προσευχών μας».


Γι’ αυτό κι εμείς όσο μπορούμε συχνότερα κι όσο μπορούμε θερμότερα να προσευχόμαστε υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων. Όπως την πρώτη ημέρα που συγχωρέθηκε ο άνθρωπός μας προσευχόμασταν με πόνο και λέγαμε: «Ανάπαυσον, Χριστέ, την ψυχήν του δούλου σου (της δούλης σου)…», έτσι και στην υπόλοιπη ζωή μας να τους έχουμε στην προσευχή μας. Πόσο πολύ το θέλουν αυτές οι ψυχές!
Το Μικρό Απόδειπνο, με το οποίο προσευχόμαστε στη βραδινή προσευχή μας, μας θυμίζει το καθήκον της προσευχής για τους κεκοιμημένους. Μετά το δεύτερο Τρισάγιο οι ύμνοι που ακολουθούν(«Ο Θεός των πατέρων ημών…», «Των εν όλω τω κόσμω μαρτύρων σου…», «Μετά των αγίων ανάπαυσον, Χριστέ, τας ψυχάς των δούλων σου…») αναφέρονται στους Πατέρες μας που αναπαύθηκαν, στους Μάρτυρες και στους κεκοιμημένους, για τους οποίους παρακαλούμε τον άγιο Θεό να τους αναπαύσει μαζί με τους αγίους Του.
Αν έχουμε αυτήν την καλή σειρά να μνημονεύουμε τους κεκοιμημένους μας τόσο στη θεία Λατρεία όσο και στις καθημερινές προσευχές μας, θα βιώνουμε αυτό που ονομάζεται κοινωνία αγάπης. Θα τους αισθανόμαστε πάρα πολύ κοντά μας, διότι και οι ζώντες και οι κεκοιμημένοι είμαστε ένα σώμα, «σώμα Χριστού και μέλη εκ μέρους» (Α΄ Κορ. Ιβ΄ 27).
Τόσο η στρατευομένη όσο και η θριαμβεύουσα Εκκλησία αποτελούμε τη μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία. Αυτό που λέει ο πολύς ο κόσμος: «οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους»είναι καθαρά υλιστική άποψη. Δεν ανήκουν σε άλλη χώρα οι ζώντες και σε άλλη οι κεκοιμημένοι. Τα σύνορα της Βασιλείας του Θεού περιλαμβάνουν και τους μεν και τους δε. Είτε ζούμε είτε αποθνήσκουμε, είμαστε πολιτογραφημένοι πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών.
«Εάν τε ζώμεν εάν τε αποθνήσκωμεν, του Κυρίου εσμέν»(Ρωμ. ιδ΄ 8). Ανήκουμε στον Θεό, ο Οποίος δεν είναι «Θεός νεκρών, αλλά ζώντων» (Ματθ. Κβ’ 32).

Πηγή: «Η φροντίδα μας για τους κεκοιμημένους», Αβραάμ Μ. Κοκάλη, Εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», Αθήναι 2012


To  είδαμε εδώ

Τό ρωμαΐικον φιλότιμον ἒγινε δουλοπρέπεια!

πό τό βιβλίο «Ρωμῃοσύνη» το  π. Ἰωάννου Ρωμανίδου 
Τό ρωμαΐικον φιλότιμον μετετράπῃ εἰς γραικυλιστικήν ἀφέλειαν ἐξ αίτίας τῆς ἐσφαλμένης ὑψηλῆς ἐκτιμήσεως καί τῆς ἀβασίμου ἐμπιστοσύνης τοῦ Γραικοῦ εἰς τόν δυτικόν πολιτισμόν. Ὁ νεοέλληνας μέ τήν ἐμπιστοσύνην του εἰς τό ἀνύπαρκτον φιλότιμον τῶν ξένων ἔχει τήν πνευματική δομή τοῦ προδότου. Ἀρκεῖ νά τοῦ δοθῆ ἡ εὐκαιρία νά συνάψῃ φιλίαν μέ «φιλότιμον φιλέλληνα». Ἀπό πατριωτικόν ἐνθουσιασμόν θα θελήσῃ νά ὠφελήσῃ καί νά σώσῃ τήν Ἑλλαδίτσα του καί νά ἐξασφαλίσῃ τήν ὑποστήριξιν τοῦ φιλέλληνος τούτου, τοῦ τά λέγει ὅλα. Ἀλλά ἀντί νά ἀποκτήσῃ ὄργανον, γίνεται ὄργανον. Δέν ἀρκεῖ τούτου, ἀλλά καί πιστεύει ἀκραδάντως ὅτι ἡ προδοσία του αὐτή εἶναι ὁ ὑψιστός πατριωτισμός. Οἱ ἔχοντες σχέσεις μέ τούς Γραικύλους Εὐρωπαῖοι καί Ἀμερικάνοι βλέπουν σαφῶς τό φιλότιμον, ἀλλά δυστυχῶς στη δουλοπρεπῆ του μορφή, καί....
τό ἐκλαμβάνουν ὀρθῶς ὡς δουλοπρέπεια ἀδυνάτου καί ὡς μορφήν φαινομενικῆς μεγαλοψυχίας. Εἰς τήν οὐσίαν ὁ Γραικός καί ὁ Ρωμῃός ἔχουν τόν ἴδιον φιλότιμον καί ἑπομένως τόν ἰδιον ἡρωισμόν καί τήν ἰδιαν ἀνδρείαν. Ἡ διαφορά μεταξύ των εἶναι ὅτι ὁ Γραικός ἔχει αἰσθήματα κατωτερότητος ἔναντι τῶν Εὐρωπαίων καί Ἀμερικάνων, διότι ὑπεδουλώθη πολιτιστικῶς δεχόμενος τόν Γραικισμόν, ἐνῶ ὁ Ρωμῃός τοὐναντίον γνωρίζει τήν ἀνωτερότητα τῆς Ρωμῃοσύνης του καί οὐδέποτε ἐδέχθῃ νά γίνῃ ὁ Γραικύλος ξένου πολιτισμοῦ.

Τρίτη, Μαΐου 31, 2016

Ο ΘΕΟΣ ΟΤΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΕΙ ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΑΠΟΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ - ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ

Ο Θεός είναι ο Μέγας Κριτής. Γνωρίζει πόσες φορές θα ανασκιρτήσει η καρδιά σου και πόσες σταγόνες θα περάσουν από το νεφρό σου. Και αυτά τα μετράει ο Κύριος. Αλλά, είναι ο Δικαστής. Και κρατάει και την Κόλαση. Ο Θεός, όταν θέλει να καταδικάσει μια χώρα, αποστρέφει το βλέμμα Του από αυτήν. Κόλαση είναι η απομάκρυνση από τον Θεό. Κι απ' αυτό το μέρος έχει αποστρέψει το πρόσωπό του. Εκεί τα βάσανα δεν θα έχουν τέλος. Όταν πεθαίνει ο άνθρωπος, απομακρύνεται από μας σωματικά. Και αυτό μας στενοχωρεί. Όμως πόσο φοβερότερο είναι να απομακρυνθείς από τον Θεό... Το κακό δεν το δημιούργησε ο Θεός. Γιατί το κακό δεν είναι αυθύπαρκτο. Το κακό είναι η απώλεια της καλοσύνης! Ο Σατανάς ήταν πρώτα φορέας του φωτός, δημιουργημένος με καλοσύνη, αλλά όταν περιφρόνησε την καλοσύνη τη μετέτρεψε σε κακό. Και ο Θεός τον εξόρισε από τον Ουρανό για να εγείρει σ' αυτόν τη μετάνοια. Αν ο Αδάμ και η Εύα είχαν μετανοήσει, ο Θεός θα τους άφηνε στην Εδέμ. Γι' αυτό είπε στον Αδάμ: «Αδάμ, πού είσαι»; Επιζητούσε τη μετάνοιά του για να τον αφήσει στον Κήπο της Εδέμ !

ΠΗΓΗ : Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ Ο ΔΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝ ΣΑΛΟΣ ΚΑΙ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ, μετ. ΝΑΝΑ ΜΕΡΚΒΙΛΑΤΖΕ, ΑΘΗΝΑ 2013, σελ. 314 κ.ε.

Στον «αέρα» η Πανορθόδοξη Σύνοδος λίγες ημέρες πριν την έναρξη των διεργασιών!!!

article_14147_37277 (2).jpg
Με μία επιστολή που έστειλε ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ.ΚΥΡΙΛΛΟΣ (Διαβάστε Ε Δ Ω) , στο Οικουμενικό Πατριαρχείο λίγο πριν την έναρξη των διεργασιών της λεγομένης Πανορθοδόξου Συνόδου της Κρήτης, ζητάει άμεσα αλλαγές ούτως ώστε η παρουσία του να διευκολυνθεί, αλλέως δεν θα μπορέσει να λάβει μέρος.
Ο Πατριάρχης ΚΥΡΙΛΛΟΣ κατακεραυνώνει τον κ.Βαρθολομαίο, κατηγορώντας τον ξεκάθαρα ότι βαρύνετε η πλευρά του Φαναρίου, με ενέργειες ύποπτες και  με αλλαγές που  προκλήθηκαν στα συμφωνηθέντα μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών, αλλά  και προσέγγιση των αλλαγών που πραγματοποίησε το Φανάρι στα Ρωμαιοκαθολικά πρότυπα.  Συγκεκριμένα:
–   «Οι Προκαθήμενοι δεν παρακάθηνται ημικυκλικώς, αλλά εις δύο παραλλήλους γραμμάς, παρακαθήμενοι ο εις έναντι του άλλου και οι πάντες με το πλευρόν αυτών προς τον Πρόεδρον (…). Επιπλέον εις το παρουσιασθέν σχεδιάγραμμα οι Προκαθήμενοι των Εκκλησιών ούτε εις ίδιον τραπέζιον παρακάθηνται, αλλά εις θέσιν ιδιαιτέραν έκαστος και εξ αποστάσεως ο εις εκ των αδελφών αυτού, κεχωρισμένοι όντες, ούτε λέξιν ανταλλάξαι δυνάμενοι με τον πλησίον αυτών. Η κατάταξις των τραπεζιών τούτων είναι τοιαύτη, ώστε ούτε καν προσφέρει τη δυνατότητα εις τα διεθνή ΜΜΕ, όπως προβάλουν εις το διεθνές ακροατήριον πάντας τους συνελθόντας Προκαθημένους των Αγίων του Θεού Εκκλησιών ταυτοχρόνως. Ούτως διαλύεται μια συνολική εικών της Συνόδου». «Εκείνο το οποίον βλέπομεν», δηλώνει ο Πατριάρχης Μόσχας «εις το σχεδιάγραμμα τούτο διαφέρει ριζικώς των υφ’ ημών συζητηθέντων εις τας Συνάξεις των Προκαθημένων και όσων βλέπομεν εις τας εικόνας των Οικουμενικών Συνόδων». Και απευθύνοντας μήνυμα προς τον κ.κ. Βαρθολομαίο σημειώνει «η προτεινόμενη κατάταξις, ως μη ανταποκρινομένη εις την καθ΄ ημάς Ορθόδοξον εκκλησιολογίαν, προσεγγίζει επικινδύνως τα Ρωμαιοκαθολικά πρότυπα».
Μάλιστα ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Μόσχας ζητάει όλοι οι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι να πάρουν θέση στο ζήτημα και, αφού προτείνει να κάθονται όλοι στο ίδιο ημικυκλικό τραπέζι στη συνέχεια υπογραμμίζει ότι την κεντρική θέση, «ως Προεδρεύων, φυσικώς, να καταλαμβάνει η Υμετέρα Παναγιότης». Στόχος του λέει ο κ. Κύριλλος είναι να προβληθεί «εις ολόκληρον τον κόσμον η πιστή εικόνα της ενότητος και της συνοδικότητος». Οποιαδήποτε άλλη πρότασις, δηλώνει, δεν ημπορεί να γίνει αποδεκτή υπό της καθ΄ημάς Εκκλησίας, δεν θα γίνει κατανοητή υπό του λαού του Θεού και θα αποτελεί εν ανυπέρβλητο κώλυμα δια την συμμετοχήν ημών εις τας συνοδικάς συνεδριάσεις».
Επιπλέον ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ.κ.ΚΥΡΙΛΛΟΣ «ραπίζει» το Φανάρι εκεί που πραγματικά πονάει, δηλ. στις σχέσεις του με τον Οικουμενισμό. Αρνείται ο Πατριάρχης ΚΥΡΙΛΛΟΣ να παρευρεθεί σε μία Σύνοδο όπου οι εκπρόσωποι των άλλων – λεγομένων – χριστιανικών δογμάτων, οι ετερόδοξοι, θα παρευρίσκονται σε θέσεις επίσημες και πλησίον των Ορθοδόξων Αρχιερέων, ωσάν να συμμετέχουν και εκείνοι στην Σύνοδο ως κανονικά μέλη. Συγκεκριμένα:
–      Το δεύτερο θέμα που θέτει ο Πατριάρχης Μόσχας προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη είναι το σημείο που θα καταλάβουν οι ετερόδοξοι, όπως τους χαρακτηρίζει. «Στους ετερόδοξους παρατηρητάς προβλέπονται επίσημοι θέσεις όπισθεν των  Προκαθημένων. Κατ’ αυτόν τον ακριβώς τρόπον, προσθέτει, θα εκληφθή η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος υπό εκείνης της μερίδος των ημετέρων πιστών, οι οποίοι από τώρα διαμαρτύρονται εναντίον της  ως «οικουμενιστική» και ουχί Ορθόδοξος. Διό φρονώ ότι οι παρατηρηταί εκ των ετεροδόξων εκκλησιών (sic) δέον να παρακάθηνται εν αποστάσει εκ των μελών της Συνόδου, ώστε να μην περιληφτούν εις τον φακόν και να μην να αποτελούν μέρος της κοινής εικόνος της Συνόδου».
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν αποδέχεται τον όρο ΕΤΕΡΟΔΟΞΟΙ αφού θεωρεί ότι δεν υφίστανται λόγοι χωρισμού με τους Παπικούς κ.α. διό και πραγματοποιούνται οι συμπροσευχές κ.τ.λ.
Ο Πατριάρχης ΚΥΡΙΛΛΟΣ ο οποίος κατά το πρόσφατο ταξίδι του στην Ελλάδα και το Άγιον Όρος έγινε δέκτης εντόνων διαμαρτυριών από την πλευρά  των Ορθοδόξων Μοναχών οι οποίοι αντιδρούν στην πραγματοποίηση της Πανορθοδόξου Συνόδου, επιπλέον είναι γνώστης της μεγάλης αντίδρασης που επικρατεί σε όλον τον ορθόδοξο κόσμο και εσωτερικά στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας, έστω την ύστατη στιγμή, ενεργεί προς το συμφέρον και την διατήρηση της ενότητας στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Ο Πατριάρχης ΚΥΡΙΛΛΟΣ με την πράξη αυτή, ξεκαθαρίζει ότι δεν πρόκειται να γίνει «παίγνιο»  της Οικουμενιστικής Φαναριώτικης Διπλωματίας, αλλά ούτε και να συναινέσει σε Συνοδικές Πράξεις που θα εκτροχιάσουν την Ορθόδοξη Εκκλησία από τις Παραδόσεις, την ορθή και διαχρονική πορεία της, εντός της Ορθοδόξου Ομολογίας και Εκκλησιολογίας.
Πληροφορίες του Dioptra-News αναφέρουν ότι τα τεκταινόμενα εν Αγίω Όρει, τα οποία διαδραματίστηκαν εις το παρασκήνιο κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Πατριάρχη ΚΥΡΙΛΛΟΥ, δυστυχώς έχουν δημιουργήσει ένα βαρύ κλίμα ανάμεσα στους δύο Προκαθημένους.


Επομένως, αναμένουμε με πολύ ενδιαφέρον την απάντηση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και την εξέλιξη του προβλήματος που ανέκυψε, ολίγες ημέρες μετά την ιστορική επίσκεψη του Πατριάρχη ΚΥΡΙΛΛΟΥ και του Προέδρου Πούτιν στο Άγιον Όρος. Ήδη στο Φανάρι επικρατεί πλήρης αμηχανία αντιλαμβανόμενοι οι ένοικοι του Οικουμενικού Πατριαρχείου ότι οι επόμενες ημέρες θα είναι πολύ δύσκολες….

το είδαμε εδώ

"Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΔΕΣΤΟΣ (ΣΚΗΤΗ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΗΣ) ΡΩΤΑΕΙ ΕΡΗΜΙΤΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΠΠ"


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σάββας Ηλιάδης, Το όνομα προσελκύει και τη χάρη



Το όνομα προσελκύει και τη χάρη
«Όποιος έχει τ` όνομα θα` χει και τη χάρη». (Λαϊκό απόφθεγμα)
Ηλιάδης Σάββας, δάσκαλος
Όταν τα καθημερινά πράγματα της ζωής προσπαθεί να τα βλέπει ο καθείς κάτω από το φως της πάτριας ρωμαίικης Παράδοσής μας, τότε, χωρίς να διαθέτει ιδιαίτερη παρατηρητικότητα, υποπίπτουν στην αντίληψή του, «οι αποκλίσεις», «οι εκτροπές», «τα κενά», από το γνήσιο, το παραδεδομένο. Λίγη παιδεία και εντρύφηση στο πνεύμα αυτό, μέσα από τη γνώση της ιστορίας (εθνικής και εκκλησιαστικής), που  πάντα προσφερόταν «ανάπηρη» από το σχολείο, αλλά και από την ανατροφή που παρέχεται από την οικογένεια, η οποία, δυστυχώς  «απορροφήθηκε» κι αυτή, χωρίς αντιστάσεις, από την κοσμική δυτικόφερτη νοοτροπία, θα ήταν αρκετή να κρατήσει ζωντανό το αισθητήριο και να ακολουθηθεί η μέση οδός, σύμφωνα με τα δεδομένα της τρέχουσας πραγματικότητας.

Υπάρχουν ονοματοδοσίες και τίτλοι και ταμπέλες και «σήματα κατατεθέντα» και γραπτά αναρτημένα σε δημόσιο χώρο, έχονταςδιατυπωμένο το σημαίνον (τον τίτλο, την ταμπέλα) ελλιπές ή αποκλίνον ελαφρώς ή και πλήρως, ως προς τον προσδιορισμό του σημαινομένου (αυτού που θέλει να πει, να ορίσει επί της ουσίας του πράγματος). Με απλά λόγια, αυτό που γράφεται, να μην είναι ικανό και αρκετό να εκφράσει το έργο που θα τελεσθεί αντίστοιχα στο ονοματοδοτούμενο.
Δεν θα αναφερθούμε σε υβριστικά και αισχρά και τα προσβάλλοντα «τη δημοσία αιδώ», διότι θα περιοριστούμε στον ιερό στίβο της Παιδείας και των  κάθε είδους ευαγών, φιλανθρωπικών και λοιπών παρόμοιων ιδρυμάτων, τα οποία δεν έχουν σχέση μ` αυτά.  Γενικά, οι δημόσιες επιγραφές και εικόνες, θα μπορούσαμε να πούμε πως αποτυπώνουν με έμμεσο τρόπο, αλλά καθοριστικό, το ποιόν της κοινωνίας και τον ηθικό και πνευματικό προσανατολισμό της. Αλλά ερχόμαστε στο προκείμενο.
Θα θέλαμε, λοιπόν, να κάνουμε καλοπροαίρετα μια πρόταση για τις ονομασίες των κοινωφελών και ευαγών αλλά και εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, παίρνοντας αφορμή από τους παιδικούς σταθμούς, χωρίς βέβαια, επαναλαμβάνουμε, να εννοούμε, επ` ουδενί, πως υπάρχει σχέση ή μπορεί να γίνει σύγκριση με τα αγοραία φαινόμενα.  Ξέρουμε τη σοβαρότητα του έργου τους, αφού ασχολούνται με παιδιά. Μια γνώμη για το καλό των παιδιών και του μέλλοντος της πατρίδας μας.
Περιερχόμενοι το διαδίκτυο, είδαμε τις ονομασίες πολλών απ` αυτούς: ΚΑΡΑΜΕΛΙΤΣΑ, BALLON LAND, ΤΟ ΡΟΖ ΜΠΑΛΟΝΙ, ΤΟ ΡΟΔΙ, ΤΟ ΚΟΥΚΛΟΣΠΙΤΟ, ΚΑΡΑΜΕΛΕΝΙΑ, ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗ, ΜΑΓΙΚΟ ΠΑΛΑΤΙ, ΤΑ ΖΑΒΟΛΑΚΙΑ. Παρακάτω σπουργιτάκια, μελισσάκια κ.λπ. Αυτές ήταν μερικές από τις αμέτρητες παρόμοιες.
Ελάχιστοι είχαν ονομασία με αναφορά σε κάποιο πρόσωπο ή γεγονός σημαντικό. Κάποιον, που υπηρέτησε την ανθρωπότητα και ιδιαίτερα τα παιδιά. Κάποιον μεγάλο παιδαγωγό. Κάποιον ήρωα, που έσωσε παιδιά σε καιρό πολέμου ή σε επέλαση βαριάς θεομηνίας. Κάποιον γιατρό, που ανακάλυψε θεραπεία σε παιδική ασθένεια. Κάποιον μικρό σε ηλικία άγιο ή κάποια αγία, που ήταν μητέρα μικρού αγίου. Κάποιον δάσκαλο, που έδειξε θυσιαστική αγάπη στα παιδιά ή βρήκε μια μέθοδο, ας πούμε, για τα  παιδιά με ειδικές ανάγκες.  Κάποιο παιδί, που έκανε κάτι αξιοθαύμαστο σε σχέση με την ηλικία του. Κάποιο ιστορικό γεγονός, όπου αγωνίστηκαν παιδιά ή έδωσαν παράδειγμα αγάπης και αυτοθυσίας. Κάποιον τόπο, που έχει σχέση πάλι με ανάλογα γεγονότα και πρόσωπα.
Απλοϊκό το επόμενο ερώτημα: Είναι δυνατό να δώσουμε όνομα σε ένα στρατόπεδο: «Ο χαρτοπόλεμος» ή το χειρότερο: «Ο Πήλιος Γούσης»; Σε ένα νοσοκομείο: «Θεραπευτήριο η Φαντασία» ή το χειρότερο: «Οι Κομπογιαννίτες»; Σε ένα γηροκομείο: «Τα παιδία παίζει»; Σε ένα ορφανοτροφείο: «Η Ινώ»; Ακραία τα παραδείγματα, θα πει κάποιος.
Αν είναι ακραία τα παραδείγματα, που πράγματι είναι, ας φέρουμε τότε για παράδειγμα έναν παιδικό σταθμό, που ξέρουμε πως έχει το όνομα «Θεοτόκος». Ναι, «Θεοτόκος»! Το κυρίως όνομα, που ταιριάζει σε παιδικό σταθμό! Κι εδώ ακραίο; Καθόλου! Το καταλληλότερο όνομα, όχι μόνο για παιδικό σταθμό αλλά και για οποιοδήποτε  ίδρυμα, που εργάζεται στην υπηρεσία του ανθρώπου. Το όνομα της Παναγίας, που κρατά στην αγκαλιά της όχι μόνο τα παιδιά, αλλά όλον τον κόσμο.
Απλώς το αναφέρουμε, για να δούμε πως υπάρχει πολύς χώρος και πολύ υλικό στην παράδοσή μας, να δράσουμε για την ωφέλεια των παιδιών. Το ίδιο, αναλόγως,  εννοείται πως αφορά και σε άλλα διάφορα ιδρύματα υψηλότερης βαθμίδας. Τι γίνεται λοιπόν;
Θα πει κάποιος, τι καταλαβαίνουν τα παιδιά από αυτά; Αυτό ακριβώς θέλουμε να ρωτήσουμε κι εμείς. Μήπως η ονομασία στους παιδικούς σταθμούς μπαίνει για τα παιδιά; Τάχα τα παιδιά δύο, τριών, τεσσάρων, πέντε χρονών έχουν την ικανότητα να αντιληφθούν το νόημα της ονομασίας του σχολείου τους; Όχι. Μπαίνει με τη δική μας ψευδαίσθηση, πως περνάει σαν εικόνα εντυπωσιασμού προς τα έξω (γονείς κ.ά) από γνωστά παραμύθια και παιχνίδια, αλλά νομίζουμε πως δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Βάζοντας ένα όνομα όπως είπαμε παραπάνω, ορίζουμε άμεσα και ξεκάθαρα μαζί τις ευθύνες όλων. Και των γονέων και των νηπιαγωγών (των δασκάλων) και του εγγύς περιβάλλοντος και ανεβάζουμε αυτήν την αίσθηση της ευθύνης, τον πήχη όπως θα λέγαμε, στη συνείδησή μας. Προβληματίζουμε τους πάντες, προβληματιζόμαστε κι εμείς. Μας ωθεί, από τη μια, η ονομασία να την τιμήσουμε, εργαζόμαστε κι εμείς, από την άλλη, με το φιλότιμο (που ούτως ή άλλως υπάρχει)και γίνεται το καλύτερο ανθρωπίνως.
Στη συνέχεια, σιγά σιγά και με απλοϊκό τρόπο και  σε παιγνιώδη μορφή και με κάθε μέσο που η διδακτική παρέχει, δίνουμε και στα παιδιά την ευκαιρία να γνωρίσουν το πρόσωπο, το γεγονός, τον τόπο, που μπορεί να σταθεί σταθμός στη ζωή τους, σημείο αναφοράς διά βίου, να ρωτήσουν περαιτέρω, να το συζητήσουν με τους γονείς τους. Εκείνοι αφορμώμενοι από αυτό, να πάνε παρακάτω και να αξιοποιήσουν όποια γνώση σχετική και να της δώσουν πολλές προεκτάσεις. Να δουν τελικά τα παιδιά, μεγαλώνοντας, πως κι αυτά ίσως μια μέρα, αν κληθούν να εργαστούν, να επιδιώξουν «το άριστον», να προσφέρουν από τον εαυτό τους, έχουν να μοιάσουν κάποιους που τα έκαναν νωρίτερα. Να καμαρώνουν για τα πρότυπά τους.
Αστείο θα πείτε. Καθόλου! Καταλαβαίνουν. Προσλαμβάνουν. Εμείς δεν μπορούμε ή δε θέλουμε να το παραδεχθούμε. Το γιατί; Ο καθένας ας εξετάσει τον εαυτό του. Σ` αυτά τα θέματα δεν έχουμε δικαίωμα για παραχωρήσεις.
Τελειώνουμε με ένα μέρος από το Δοξαστικό του αγίου Γεωργίου, όπου φαίνεται καθαρά η σχέση του ονόματος με την αντιδιδόμενη χάρη, κάτι που επισημαίνεται συχνά στην υμνολογία της Εκκλησίας με τα ονόματα των αγίων και σύμφωνα βέβαια και με τον τίτλο του άρθου. Θα το γράψουμε σε ελεύθερη μετάφραση:
«Αντάξια του ονόματός σου έζησες και εργάστηκεςστρατιώτη Γεώργιε. Διότι αφού πήρες στην πλάτη το σταυρό του Χριστού,καλλιέργησες πνευματικά τη γη, η οποία εκχερσώθηκε από την διαβολική πλάνη. Και αφού ξερίζωσες την αγκαθερή θρησκεία των ειδώλων, ρίζωσες βαθιά το κλήμα της ορθόδοξης πίστης». Αν προσέξουμε, θα δούμε πως το όνομα του αγίου, Γεώργιος, έφερε αποτελέσματα ανάλογα του σημαίνοντός του, δηλαδή, του γεωργού.

Δράττουμε κυριολεκτικά τις ευκαιρίες, αν θέλουμε πραγματικά να αναθρέψουμε - δυστυχώς τώρα μόνοι, χωρίς τη βοήθεια του κράτους – αληθινά Ελληνόπουλα και να βλέπουμε και να απολαμβάνουμε «τά έκγονα φέροντα, κλάδους αγαθοεργίας».

Ηλιάδης Σάββας
Δάσκαλος

Κιλκίς, 31--5-2016

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...