ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ !!!

"2018: ΕΝΑ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΤΟΣ ΟΠΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ Π.ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΤΟ Μ.ΣΑΒΒΑΤΟ"

ΤΟ 2018 ΑΝΑΜΕΝΕΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΜΕΓΑΛΗΣ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ !!! 

ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΚΑΛΑ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΩΝ 13 ΗΜΕΡΩΝ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ...

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ 7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ Μ. ΣΑΒΒΑΤΟ ΠΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ ...

ΤΙ ΕΠΙΦΥΛΑΣΣΕΙ ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΗ Η ΣΗΜΑΔΙΑΚΗ ΧΡΟΝΙΑ;

ΠΟΙΟΣ ΑΓΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΤΙ ΣΧΕΤΙΚΑ;

 ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ...

ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΚΕΝΟ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ...

Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ Π.ΕΦΡΑΙΜ (ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ) ΜΟΝΟ ΕΙΧΕ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ 2029 ΔΕΝ  ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΟΡΤΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ... 

ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΘΑ ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΑΦΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ...

Η ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΣΥΝΝΕΝΩΣΗΣ ΤΩΝ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΩΝ ΘΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΤΕΙ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΗ ...

ΣΕ ΚΗΡΥΓΜΑ ΕΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΚΥΡΙΑΚΗ 29/10/2017, (ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ) Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΟΝΟΜΑΣΕ ΤΟ 2018 ΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ ΟΡΟΣΗΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΚΥΡΙΩΣ ΓΙΑ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΞΙΛΙΞΕΙΣ ...

ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΛΙΒΑΝΟ ΚΑΙ ΤΗ Β.ΚΟΡΕΑ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΜΕ ΤΗΝ ΞΑΦΝΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΜΕΤΩΠΩΝ ...

ΤΟ 2018 ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ...

ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ ΟΙ "ΠΗΓΕΣ" ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ Η ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΑΥΤΕΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΥΛΙΚΗΣ ...

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΝΟΣ ΗΓΕΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΗΜΕΡΑ, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΕΧΟΥΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ !!!

πηγή

Λίγο πριν κοιμηθείς σκέψου..(Αφιέρωστε 2 λεπτά και διάβαστε το θα σας ωφελήσει)

Λίγο πριν κοιμηθείς σκέψου..(Αφιέρωστε 2 λεπτά και διάβαστε το θα σας ωφελήσει)

Λίγο πριν κοιμηθείς σκέψου… Σκέψου ποιος είσαι, τι κάνεις, πώς πορεύεσαι στη ζωή σου.

Σκέψου το πώς κύλησε η μέρα και πώς εσύ αντέδρασες σε κάθε γεγονός. Σκέψου πως ο Κύριος σε άφησε να ζήσεις και αυτή τη μέρα… Σου έδωσε άλλη μια ευκαιρία να Τον πλησιάσεις…

Μετά βγες απ’ τον εαυτό σου και σκέψου λίγο τους άλλους. Εσύ έχεις το σπίτι σου, το κρεβάτι σου… Όμως, κάποια παιδιά δεν έχουν να φάνε. Σκέψου πόσοι άνθρωποι περιφέρονται απελπισμένοι στους δρόμους. Αυτή την στιγμή. Άστεγοι, φτωχοί, πεινασμένοι, παιδιά μπλεγμένα στα ναρκωτικά, στο περιθώριο…

Τόσος κόσμος υποφέρει. Σκέψου πόσοι -αυτή τη στιγμή- πονάνε σ’ ένα νοσοκομείο, πόσοι θλίβονται επειδή έχασαν κάποιο πρόσωπο αγαπημένο, πόσοι είναι απελπισμένοι λόγω χρεών και δανείων, πόσοι άνθρωποι διψούν για λίγες στιγμές χαράς και δεν ξεδιψούν ποτέ… Πόνος, θλίψη, δυστυχία σε κάθε γωνιά του πλανήτη…

Σκέψου τα όλα αυτά όχι για να απελπιστείς! Αλλά για να πεις ένα Κύριε ελέησον. Για να μπορέσεις να μαλακώσεις λίγο την καρδιά σου. Να την συντονίσεις στον παλμό της προσευχής. Ωραίο πράμα αυτό.

Τώρα που θα πέσεις για ύπνο, να εύχεσαι για όλους! Αυτό σε ενώνει, σε κάνει μέτοχο χωρίς να σε γκρεμίζει ψυχολογικά.

Και όταν Τον παρακαλέσεις, η καρδιά σου θα μαλακώσει. Θα γλυκαθεί. Θα έρθει ο ύπνος, θα σφαλίσει τα μάτια σου, κι εσύ θα κοιμηθείς μέσα στην προσευχή… Να τα θυμάσαι αυτά, λίγο πριν κοιμηθείς….

πηγή

Ένας θεός ξέρει τι κάνει στους εγκεφάλους των παιδιών μας: Ο πρώην πρόεδρος του Facebook κυνικά αποκαλύπτει

Ο 38χρονος πρώην ιδρυτικός πρόεδρος του Facebook, ο Sean Parker, ήταν απαράδεκτα ειλικρινής για τη δημιουργία του σε μια συνέντευξή του στο Axios. Τόσο πολύ που φεύγοντας είπε αστειευόμενος ότι ο Mark Zuckerberg πιθανόν να μπλοκάρει το λογαριασμό του αφού την διαβάσει.

Ο Parker εξήγησε πώς τα κοινωνικά δίκτυα αγκιστρώνουν σκόπιμα τους χρήστες και δυνητικά βλάπτουν τον εγκέφαλό μας, ενώ είπε πως όλοι οι δημιουργοί κοινωνικών δικτύων γνώριζαν από πριν αυτές τις βλάβες, το έκαναν όμως έτσι κι αλλιώς.

Παρακάτω τα όσα είπε:

”Όταν το Facebook άρχισε να δουλεύει, είχα αυτούς τους ανθρώπους που θα έρχονταν σε μένα και θα έλεγαν ‘δεν είμαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης’. Και εγώ έλεγα, ‘ΟΚ, ξέρεις, θα μπεις’. Και τότε θα έλεγαν: ‘Όχι, όχι, όχι, εκτιμώ τις πραγματικές αλληλεπιδράσεις μου, εκτιμώ τη στιγμή, εκτιμώ την παρουσία, εκτιμώ την οικειότητα’. Και εγώ έλεγα … “Θα σε πάρουμε στο τέλος.“

”Δεν ξέρω αν καταλάβαινα πραγματικά τις συνέπειες αυτών που έλεγα, γιατί απρόβλεπτες συνέπειες ενός δικτύου όταν φτάνει να έχει 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους… αλλάζουν κυριολεκτικά τη σχέση μας με την κοινωνία, με τους γύρω μας… Κατά πάσα πιθανότητα παρεμβαίνει στην παραγωγικότητα με περίεργους τρόπους. Ένας θεός ξέρει τι κάνει στους εγκεφάλους των παιδιών μας.”

”Το σκεπτικό που ακολουθήθηκε για να κατασκευαστούν αυτές οι εφαρμογές, με το Facebook να είναι η πρώτη απ’ αυτές… ήταν το εξής: ‘Πώς καταναλώνουμε όσο το δυνατόν περισσότερο από το χρόνο σας και τη συνειδητή προσοχή σας;”’.

”Και αυτό σημαίνει πως πρέπει, κατά κάποιο τρόπο, να σας δίνουμε λίγη δόση ντοπαμίνης μια στο τόσο, επειδή κάποιος έκανε like ή άφησε σχόλιο σε μια φωτογραφία σας ή σε μια ανάρτησή σας ή οτιδήποτε. Και αυτό θα σας κάνει να συνεισφέρετε με περισσότερο περιεχόμενο, και αυτό θα σας φέρει περισσότερα like και σχόλια.”

”Είναι ένας βρόχος ανατροφοδότησης κοινωνικής επικύρωσης. Είναι ακριβώς αυτό που θα σκεφτόταν ένας χάκερ όπως εγώ, επειδή εκμεταλλεύεσαι μια ευπάθεια στην ανθρώπινη ψυχολογία.”

”Οι εφευρέτες, οι δημιουργοί – είμαι εγώ, είναι ο Mark [Zuckerberg], είναι ο Kevin Systrom για το Instagram, είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι – το καταλάβαμε αυτό συνειδητά. Και το κάναμε ούτως ή άλλως.”

ΠΗΓΗ

το είδαμε εδώ

«Πές μου τί διαβάζεις, νὰ σοὺ πῶ ποιὸς εἶσαι!»

Σχόλια καὶ ἀπόδοση στὴν Νεοελληνική: Σάββας Ἠλιάδης, Δάσκαλος - Κιλκὶς

    Βιβλία! Παντοῦ βιβλία! Ἑκατομμύρια ἑκατομμυρίων οἱ τίτλοι, μυριάδες μυριάδων οἱ συγγραφεῖς, χιλιάδες χιλιάδων οἱ ἐκδοτικοὶ οργανισμοί!

       Καὶ ὁ κόσμος; Ποιὸς εἶναι ὁ κόσμος; Πῶς εἶναι; Ποῦ πάει; Πόσο ὠφελεῖται; Πῶς διαμορφώνεται; Εἶναι ἀνάλογο τὸ ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς συγγραφικῆς, «πνευματικῆς» οἰστρηλασίας, μὲ τὴν κατάσταση ποῦ βιώνει ἡ ἀνθρωπότητα, σ` ὅ,τι ἀφορᾶ τὴν ἠθική της καί, ἁπλῶς εἰπεῖν, τὸν ἀνθρωπισμό της;

     Στὸν πρῶτο τόμο τοῦ ἔργου τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου: «Ἑρμηνεία εἰς τοὺς 150 Ψαλμοὺς τοῦ Προφητάνακτος Δαβὶδ» καὶ στὸ εἰσαγωγικὸ κείμενο: «Τοῖς ἐντευξομένοις Ὀρθοδόξοις», ὁ Ἀνώνυμος ἐπιμελητὴς τῆς Ἃ΄ ἐκδόσεως, γράφει:
       «Ἡ ἐκτύπωση καὶ ἡ ἔκδοση τῶν διαφόρων συγγραμμάτων, τότε πρέπει νὰ θεωρεῖται ἀναγκαία καὶ νὰ πραγματοποιεῖται, ὅταν ἡ χρήση τοὺς εἶναι ἀπαραίτητη καὶ ἡ ὠφέλεια ποὺ θὰ πάρουμε ἀπ` αὐτὰ πολὺ ξεκάθαρη. Τὰ ὑπόλοιπα, ποὺ ἐκδίδονται μὲ κάθε ἄλλο τρόπο, θὰ ἦταν καλύτερο νὰ παραδίνονταν στὴ φωτιά, παρὰ πρὸς ἔκδοση. Ἀπὸ ἐδῶ γίνεται φανερό, ὅτι μόνο τὰ βιβλία ἐκεῖνα κρίνονται ἄξια, γιὰ νὰ δοῦν τὸ φῶς τῆς δημοσιότητας, ὅσα καθίστανται αἰτία γιὰ σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ὠφέλεια. Ὅσα προτείνουν τὴν ἀσφαλῆ καὶ ἀλάνθαστη φιλοσοφία. Ὅσα καλλιεργοῦν τὸν νοῦ τῶν ἀνθρώπων μὲ τὴν ἀληθινὴ ἐξιστόρηση τῶν παρελθόντων γεγονότων καὶ ὅσα τελειοποιοῦν τὸν νοῦ μὲ τὴν ἄμεμπτη διδασκαλία τῆς ὀρθῆς ἠθικῆς...

       Ἀλλὰ καὶ ἀπ` αὐτὰ τὰ ἴδια πάλι, πρέπει νὰ χαρακτηρίζονται ὡς προτιμότερα καὶ ἀναγκαιότερα, ὅσα ἀποκαλύπτουν τὰ δόγματα καὶ τὰ διδάγματα τῆς πίστης καὶ εἶναι γεμάτα ἀπὸ πνευματικὲς ἐλλάμψεις καὶ χάριτες. Ἐπειδὴ σ` αὐτὰ εἶναι ὄχι μόνο σπαρμένο τὸ σπέρμα τῆς ἀληθινῆς φιλοσοφίας, χωρὶς ἀγκάθια καὶ ζιζάνια, ἐπίσης, ὄχι μόνο ἀποθησαυρισμένη ὅλη ἡ τελειότητα τῆς καθαρῆς ἠθικῆς, χωρὶς ἀσάφεια σοφιστική, ἀλλὰ ἐπειδὴ καὶ μόνο μ` αὐτὰ μπορεῖ κάποιος νὰ πετύχει τὸ ἄκρο τῆς πραγματικῆς φιλοσοφίας, τὸ ὁποῖο εἶναι ἡ εὕρεση τῆς ἀλήθειας καὶ ἡ ἀπόλαυση τῆς γνήσιας εὐδαιμονίας, ἔστω καὶ ἂν δὲν τριγωνίζει οὔτε τετραγωνίζει οὔτε κυβίζει οὔτε κάνει λογάριθμους οὔτε κάνει λογαριασμοὺς μὲ τὶς διάφορες πολυπλοκότητές τους, μὲ ὑποδιαιρέσεις τοῦ ἀπείρου, ἄπειρες φορὲς καὶ ἀμέτρητες οὔτε νὰ μελετάει τὸν οὐρανὸ μὲ ποικίλες σειρὲς ὑποθέσεων καὶ συμπερασμάτων, ἐπιχειρώντας νὰ συναγάγει καὶ νὰ ἀποδείξει γιὰ τὰ φαινόμενα καὶ τὰ σώματα, ποὺ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπ` αὐτόν, ἀλλὰ καὶ τὶς ἀποστάσεις.

        Οἱ ἄλλοι δέ, οἱ ὁποῖοι φιλοσοφοῦν μὲ κάποιον ἄλλον τρόπο καί, εἴτε καταφατικὰ εἴτε ὑποθετικὰ εἴτε ἀναλυτικὰ εἴτε συνθετικὰ εἴτε πειραματικὰ εἴτε μὲ ὁποιοδήποτε ἄλλον τρόπο, βλέπουν τὴν αἰτία τῆς ὕπαρξης τῶν ὄντων, θὰ βροῦν μέν, ἴσως κάποιες ἀλήθειες, οἱ ὁποῖες ταιριάζουν κατὰ ἕνα μέρος, ἀλλὰ ὅμως θὰ πλανηθοῦν καὶ θὰ βρεθοῦν μακριὰ ἀπὸ τὸ ἀναγκαιότατο, δηλαδή, τὸ ἀγαθό, τὸ ὁποῖο, ἂν καὶ τὸ διαλαλοῦν καὶ τὸ ἀναζητοῦν ὡς ἀποτέλεσμα τῆς φιλοσοφίας, ἐντούτοις δὲν θὰ μπορέσουν νὰ τὸ βροῦν οὔτε πρὸ τοῦ θανάτου οὔτε μετὰ τὸν θάνατο, ἂν δὲν στραφοῦν νὰ δοῦν ἐπιμόνως σ` αὐτὰ τὰ ἱερὰ βιβλία, ἂν δὲν συλλέξουν μὲ ἐπιτυχία τὸν ἀληθινὸ καὶ θεσπέσιο νοῦ, ποὺ βρίσκεται μέσα τους καὶ ἄν, χωρὶς σεβασμό, δὲν ἀκολουθήσουν τὴν ἀλάνθαστη καθοδήγησή τους».

       Ὅλην αὐτὴν τὴν μικρὴ προεισαγωγὴ τὴν κάνει, γιὰ νὰ στρέψει στὴ συνέχεια τὸ λόγο του στὸ Ψαλτήρι τοῦ Δαβίδ, ὅπου συνθέτει ἕναν ὕμνο γιὰ «τὸ θεοσδοτο καὶ σεβάσμιο βιβλίο», ὅπως τὸ χαρακτηρίζει. Καὶ πιὸ κάτω, ὁ ἅγιος Νικόδημος στὸ Προοίμιό του τὸ ἀποκαλεῖ «ὑπέρτιμο τῶν φιλοσόφων».

        Φαίνεται σκληρὸς καὶ ἀπόλυτος ὁ λόγος τοῦ ἐπιμελητῆ τῆς Ἃ΄ ἐκδόσεως στὶς ὑποδείξεις καὶ στὶς συμβουλές του. Ναὶ μέν, ἀφήνει κάποια ἀνοίγματα γιὰ τὴ μελέτη καὶ βιβλίων «ἔξωθέν της πίστεως», ἀπὸ τὰ ὁποία ὑπάρχει πιθανότητα νὰ ἀποκτήσει κάποιος μέρος τῆς ἀλήθειας, ἀλλὰ ἐπισημαίνει πὼς θὰ ταλαιπωρηθεῖ ἄδικα καὶ στὸ τέλος θὰ ἀπογοητευθεῖ, διότι δὲν θὰ βρεῖ αὐτὸ ποὺ πραγματικὰ ζητάει.

       Μὲ δύο λόγια, δὲν ἀφήνει περιθώρια σὲ καμιὰ ἐπιστήμη, σὲ κανένα φιλοσοφικὸ ἢ ἕτερο σύστημα μεταφυσικῶν ἢ ἄλλων ἀναζητήσεων, νὰ εἰσέλθουν, διὰ τῶν δικῶν τοὺς συγγραμμάτων καὶ ἄλλων μέσων, στὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου καὶ νὰ ὑποκαταστήσουν τὴν λυτρωτικὴ καὶ σωτηριώδη δύναμη τῶν πνευματικῶν βιβλίων τῆς πίστεως. Καὶ ἐπειδή: «ὁ ἄνθρωπος εἶναι ζητιάνος τῆς χαρᾶς καὶ κυνηγὸς τῆς ἀλήθειας» (μακαριστὸς καθηγητὴς Στέργιος Σάκκος), θὰ ἀναπαυθεῖ πραγματικὰ καὶ θὰ φτάσει «στὸ τέλος τῆς ἀλήθειας», ἂν στραφεῖ μὲ προσοχὴ στὰ πνευματικὰ βιβλία, αὐτὰ ποὺ περιέχουν τὴν ὄντως ἀλήθεια, τὴν Ἀλήθεια τῆς πίστεως, τὸν Χριστό. Ἂν κοπιάσει πάνω σ` αὐτὰ μὲ ζῆλο, γιὰ νὰ πάρει χάρη ἀπὸ τὴ χάρη τους.

    Γιὰ νὰ καταλάβουμε τὸν παραπάνω λόγο καὶ νὰ τὸν ἀποδεχτοῦμε μὲ ταπείνωση καὶ διάθεση ἐφαρμογῆς, πολὺ θὰ μᾶς βοηθήσει ὅλο τὸ ἕκτο κεφάλαιο ἀπὸ τὸ κατὰ Ἰωάννην Εὐαγγελίο. Ἐκεῖ ὁ Χριστός, μετὰ τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν ἄρτων καὶ τῶν ἰχθύων καὶ τὸ χορτασμὸ τῶν πεντακισχιλίων, περπάτησε πάνω στὴ θάλασσα καὶ πέρασε ἀπέναντι στὴν Καπερναούμ. Τὸν ἀκολούθησε τὸ πλῆθος τῶν μαθητῶν του, ὅπου τους μίλησε καὶ τοὺς εἶπε, πὼς αὐτὸς εἶναι ὁ ἀληθινὸς ἄρτος τῆς ζωῆς, ποὺ ὅποιος τὸν φάει οὔτε θὰ πεινάσει οὔτε θὰ διψάσει ποτέ. Λέει στὸν 60ο στίχο: «Πολλοὶ οὒν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον· σκληρὸς ἐστιν οὗτος ὁ λόγος· τὶς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;». (Ἰωάν. 6,60) Καὶ στὴ συνέχεια, ὅσοι δὲν ἄντεξαν τὸ λόγο του, τὸν ἐγκατέλειψαν: «Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μὲτ αὐτοῦ περιεπάτουν». (Ἰωάν. 6,66) Ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ στοιχίζει, ἀλλὰ τρέφει ἀληθινὰ τὴν ψυχή, τῆς προσφέρει τὴν ζῶσα ἐλπίδα στὴν παροῦσα ζωὴ καὶ τὴν ὁδηγεῖ στὸ ἕνα, στὸ ὕψιστο: στὴν σωτηρία καὶ τὴν ὄντως ὑπὸ πάντων ἀνεξαιρέτως ποθούμενη μακάρια αἰωνιότητα.

       Εἴθε, ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Ἀνωνύμου ἐπιμελητῆ, ἀλλὰ καὶ τιμητὴ τοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου, νὰ γίνει ἡ ἀφορμὴ σὲ ὅλους μας, γιὰ νὰ μελετοῦμε τὰς βίβλους, «ὄσαι τῶν θείων εἰσὶν ἐκφαντορικαὶ δογμάτων καὶ διδαγμάτων καὶ πλήρεις πνευματικῶν ἐλλάμψεων καὶ χαρίτων», γιὰ νὰ ἀναφωνοῦμε ἀνανεωμένοι πνευματικὰ καὶ μὲ βεβαιότητα, μαζὶ μὲ τὸν ἀπόστολο Πέτρο: «Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις». (Ἰωάν.6,68)

Σάββας Ἠλιάδης

πηγή

¨ΘΕΟΜΗΝΙΕΣ ΚΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ"

ΔΕΝ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ  Ο ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΜΑΣ ΠΡΟΕΤΡΕΨΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ...

ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ ΟΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΣΤΟ ΕΓΓΥΣ ΜΕΛΛΟΝ !!!

ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΕ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ,

ΠΡΟΑΝΗΓΓΕΙΛΕ ΤΗ ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ (ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ)

ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΣΤΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΩΝΤΑΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΕΞΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝ ...

Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΠΡΟΦΗΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ ΚΑΚΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΗΜΑΔΕΥΣΟΥΝ ΤΗ ΡΟΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ...

ΑΠΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΜΑΤΘΑΙΟΥ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ Κδ:

<< ΘΕΛΕΤΕ ΔΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΑΙ ΦΗΜΑΣ ΠΟΛΕΜΩΝ, ΠΡΟΣΕΧΕΤΕ ΜΗ 

ΤΑΡΑΧΘΕΙΤΕ ΕΠΕΙΔΗ ΠΑΝΤΑ ΤΑΥΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΓΕΙΝΩΣΙΝ, 

ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ...

ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΕΙ ΕΓΕΡΘΕΙ ΕΘΝΟΣ ΕΠΙ ΕΘΝΟΣ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ...

ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΓΙΝΕΙ ΠΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΛΟΙΜΟΙ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΟΠΟΥΣ,

ΠΑΝΤΑ ΔΕ ΤΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΧΗ ΩΔΙΝΩΝ ...

ΤΟΤΕ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΑΣ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΕΙΣ ΘΛΙΨΙΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΑΣ ΘΑΝΑΤΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΕΛΕΤΕ ΕΙΣΘΑΙ ΜΙΣΟΥΜΕΝΟΙ ΥΠΟ ΠΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΔΙΑ ΤΟ 

ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ ...

 ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΚΑΝΔΑΛΙΣΘΕΙ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΜΙΣΗΣΕΙ ΑΛΛΗΛΟΥΣ ...

ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΕΓΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΠΛΑΝΗΣΕΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ...

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΛΕΙ ΠΛΗΘΥΝΘΕΙ Η ΑΝΟΜΙΑ, Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ 

ΘΕΛΕΙ ΨΥΧΡΑΝΘΕΙ ...

Ο ΔΕ ΥΠΟΜΕΙΝΑΣ ΕΩΣ ΤΕΛΟΥΣ, ΟΥΤΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΩΘΕΙ ...

ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΚΗΡΥΧΘΕΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΗ ΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗ, ΠΡΟΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΝ ΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΕΛΘΕΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ...

ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΙΔΗΤΕ ΤΟ ΒΔΕΛΥΓΜΑ ΤΗΣ ΕΡΗΜΩΣΕΩΣ, ΤΟ ΛΑΛΗΘΕΝ ΔΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΔΑΝΙΗΛ, 

(ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΤΟΝ ΔΑΝΙΗΛ ΔΙΚΑΙΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΠΡΟΟΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ) 

ΙΣΤΑΜΕΝΟΝ ΕΝ ΤΩ ΠΟΤΩ ΤΩ ΑΓΙΩ, ΤΟΤΕ ΟΙ ΕΝ ΤΗ ΙΟΥΔΑΙΑΣ 

ΦΕΥΓΟΥΣΙ ΕΠΙ ΤΑ ΟΡΗ ...

ΟΣΤΙΣ ΕΥΡΕΘΕΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΟΣ, ΑΣ ΜΗ ΚΑΤΑΒΕΙ ΔΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΙ ΕΚ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΓΡΩ ΑΣ ΜΗ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΟΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ...

ΟΥΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΗΛΑΖΟΥΣΑΣ ΕΝ ΕΚΕΙΝΑΙΣ 

ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ...

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΔΕ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Η ΦΥΓΗ ΥΜΩΝ ΕΝ ΧΕΙΜΩΝΙ, 

ΜΗΔΕ ΕΝ ΣΑΒΒΑΤΩ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΕ ΘΛΙΨΙΣ ΜΕΓΑΛΗ, ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΕΩΣ ΤΟΥ ΝΥΝ, ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΓΙΝΕΙ ...

ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΤΕΜΝΟΝΤΟ ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΚΕΙΝΑΙ, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΣΩΘΕΙ

ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΑΡΞ ...

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΥΝΤΜΗΘΕΙ ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΚΕΙΝΑΙ ...

ΤΟΤΕ ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΙΠΗ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ, ΙΔΟΥ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, Η ΕΔΩ,

ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΣΕΤΕ ...

ΔΙΟΤΙ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΓΕΡΘΕΙ ΨΕΥΔΟΧΡΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΨΕΥΔΟΠΡΟΦΗΤΑΙ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΔΕΙΞΕΙ ΣΗΜΕΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΚΑΙ ΤΕΡΑΤΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΛΑΝΗΣΩΣΙΝ, ΕΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ...

ΙΔΟΥ ΠΡΟΕΙΠΑ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ ...

ΕΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΠΩΣΙ ΠΡΟΣ ΥΜΑΣ, ΙΔΟΥ ΕΝ ΤΗ ΕΡΩΜΩ ΕΙΝΑΙ, ΜΗ ΕΞΕΛΘΗΤΕ,

ΙΔΟΥ ΕΝ ΤΟΙΣ ΤΑΜΕΙΟΙΣ, ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΣΗΤΕ ....

ΔΙΟΤΙ ΚΑΘΩΣ Η ΑΣΤΡΑΠΗ ΕΞΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΩΣ ΔΥΣΜΩΝ, ΟΥΤΩ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΑΙ ΚΑΙ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ

 "ΥΙΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ" ...

ΔΙΟΤΙ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΤΩΜΑ ΕΚΕΙ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΥΝΑΧΘΕΙ ΟΙ ΑΕΤΟΙ ...

ΕΥΘΥΣ ΔΕ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΘΛΙΨΙΝ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ, Ο ΗΛΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΣΚΟΤΙΣΘΕΙ ΚΑΙ Η ΣΕΛΗΝΗ ΔΕ ΘΕΛΕΙ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΦΕΓΓΟΣ ΑΥΤΗΣ ...

ΑΠΟ ΔΕ ΤΗΣ ΣΥΚΗΣ ΜΑΘΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΟΛΗΝ ...

ΟΤΑΝ Ο ΚΛΑΔΟΣ ΑΥΤΗΣ ΓΙΝΕΙ ΗΔΗ ΑΠΑΛΟΣ ΚΑΙ ΕΚΒΛΑΣΤΑΝΕΙ ΤΑ ΦΥΛΛΑ, ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΘΕΡΟΣ ...

ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΙΔΗΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑΥΤΑ, ΕΞΕΥΡΕΤΕ ΟΤΙ ΠΛΗΣΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΤΑΣ ΘΥΡΑΣ ...>>

ΜΑΣ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ...

ΜΑΣ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΘΑ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ...

ΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΟΜΙΛΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ ...

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΚΔΙΚΕΙΤΑΙ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΟΝΕΜΕΙ ΚΑΙ

ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ...

ΟΤΑΝ ΕΔΙΩΞΕ ΤΟΥΣ ΕΜΠΟΡΟΥΣ ΙΟΥΔΑΙΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΟ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ, ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΑΠΕΔΩΣΕ ...

ΗΤΑΝ ΒΑΡΙΑ Η ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΟΔΟΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕΤΕΤΡΕΨΑΝ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΣΕ ΠΑΣΑΡΕΛΕΣ, Η ΜΟΥΣΕΙΑ, ΣΕ ΑΠΟΘΗΚΕΣ, Η ΤΖΑΜΙΑ ...

ΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΪΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ;

ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΘΕΙ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΘΕΪΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΤΡΟΠΟ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ;

ΠΟΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΤΗ

ΔΙΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΛΑΓΝΕΙΑΣ;

ΠΟΙΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΝ "ΣΤΡΑΒΩΝΟΥΝ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΛΑΝΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΤΙ ΘΑ ΥΠΟΣΤΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΕΡΜΑΙΑ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΣΗΡΙΑΛ ΠΟΥ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΚΑΙ ΑΘΕΪΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ;   

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΙΣΔΥΣΗ ΤΗΣ ΣΑΡΚΟΛΑΓΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΥ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΤΩΝ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΠΕΦΤΟΥΝ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΨΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ ΚΑΙ

ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΠΟΥ ΤΟΥ

ΠΟΥΛΑ ΑΦΙΛΟΚΕΡΔΩΣ "Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ" ...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΟΥΜΕ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΚΑΙΡΩΝ ...

Η ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΒΕΒΑΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ,

Η ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΟΜΩΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΣΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ, ΑΝΑΛΥΕΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΟΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΡΟΦΗΤΩΝ ΠΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ!!!

πηγή

Υ.Γ

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑΙ ΕΦΡΑΙΜ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΠΕΜΠΟΥΜΕ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ: 

"Ο ΚΑΙΡΟΣ ΓΑΡ ΗΗΓΙΚΕΝ" http://anargyros61.blogspot.gr/2012/06/blog-post_27.html

 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 2012 Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΦΩΝΑΖΕ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ...

Σήμερα ξεκινούν Σαρανταλείτουργο και νηστεία Χριστουγέννων

Σαρανταλείτουργο συνήθως τελείται κατά τις σαράντα ήμερες της νηστείας των Χριστουγέννων. Ακόμη κι όταν κάποιος αδελφός απέλθει απ’ αυτήν την ζωήν, κυρίως σε μοναστήρια, οι Πατέρες τελούν σαρανταλείτουργο. Κι αυτό γίνεται, γιατί σύμφωνα με την Παράδοση των Αγίων Πατέρων «Μνημονεύονται αυτοί που φεύγουν από εμάς κι οδεύουν προς τον Κύριο, απ’ αυτήν την τελευταία ημέρα (ενν. της κοιμήσεώς τους) μέχρι την τεσσαρακοστή, καθημερινά μέσα στη Θεία Λειτουργία»

Νηστεύουμε για να συνηθίσουμε στην εγκράτεια. Για να εξασκήσουμε τον εαυτό μας να συγκρατείται και να μην παρασύρεται στην αμαρτία, στις κακές πράξεις, στους πειρασμούς. Η νηστεία του Σαρανταημέρου των Χριστουγέννων γίνεται ως εξής:
Ἀπό 15 έως 21 Νοεμβρίου κατάλυσις ελαίου, εκτός Τετάρτης και Παρασκευής.
Την 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, κατάλυσις ιχθύος όποια ημέρα και αν τύχη.

Αν δε νηστέψουμε δε μπορούμε να συγκρατηθούμε και στα άλλα πάθη (ψέματα, κλεψιές, κακές κουβέντες). Τετάρτη νηστεύουμε σε ανάμνηση της Τετάρτης που πάρθηκε η καταδικαστική απόφαση κατά του Κυρίου και Παρασκευή σε ανάμνηση της ημέρας του θανάτου Του. Οι μοναχοί νηστεύουν, επίσης, και κάθε Δευτέρα σε ανάμνηση της γιορτής των Αγίων Αγγέλων.

Από 21 Νοεμβρίου έως 17 Δεκεμβρίου: Τα Σάββατα και τις Κυριακές κατάλυσις ιχθύος. Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη κατάλυσις ελαίου. Την Παραμονή των Χριστουγέννων 24ην Δεκεμβρίου δεν καταλύουμε έλαιον και οίνον εκτός αν τύχει Σάββατο ή Κυριακή.

Συγλονιστική διήγηση: Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας

Ένας νεαρό και επιτυχημένο στέλεχος εταιρείας, οδηγούσε τη νέα του τζάγκουαρ κάπως γρήγορα σε μία γειτονιά όχι και τόσο καλόφημη. Πρόσεχε μην τυχόν κανένα παιδάκι ξεπροβάλει απότομα ανάμεσα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Κάποια στιγμή πιστεύοντας πως είδε κάτι να κινείται επιβράδυνε, αντί όμως να εμφανιστεί κάποιο παιδάκι, ένα τούβλο χτύπησε με δύναμη την πλαϊνή πόρτα της τζάγκουάρ του.

Φρέναρε απότομα και κάνοντας όπισθεν κατευθύνθηκε στο σημείο που το τούβλο είχε ριχτεί. Φανερά θυμωμένος πετάχτηκε έξω από το αυτοκίνητό του, κι έπιασε ένα παιδί που βρήκε κοντά του, το έσπρωξε και το ακούμπησε με την πλάτη σε ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο, φωνάζοντας «Γιατί το έκανες αυτό και ποιος είσαι; Τι νομίζεις ότι κάνεις; Αυτό είναι ένα καινούριο αυτοκίνητο και το τούβλο που πέταξες του έκανε μια πολύ ακριβή ζημιά! Γιατί το έκανες»;

Το νεαρό αγόρι απολογητικά του είπε «σας παρακαλώ κύριε, σας παρακαλώ, ζητώ συγνώμη, αλλά δεν ήξερα τι άλλο να κάνω! Πέταξα το τούβλο γιατί κανένας δεν σταματούσε». Με δάκρυα να κυλάνε στο πρόσωπό του και στο σαγ όνι του, το αγοράκι έδειξε πίσω από ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. «Είναι ο αδερφός μου» είπε. «Το αναπηρικό του καροτσάκι αναποδογύρισε στο πεζοδρόμιο, έπεσε απ το καροτσάκι κι εγώ δεν μπορώ να τον σηκώσω». Το αγόρι ζήτησε από τον νεαρό «Θα μπορούσατε σας παρακαλώ να με βοηθήσετε να τον βάλουμε πίσω στο αναπηρικό του καροτσάκι; Είναι χτυπη-μένος και είναι πολύ βαρύς για να τον σηκώσω μόνος μου». Ο οδηγός εμβρόντητος, προσπάθησε να συνέλθει, σήκωσε γρήγορα το ανάπηρο αγόρι και το καροτσάκι του, έπειτα πήρε ένα χαρτομάντηλο και περιποιήθηκε πρόχειρα τις πληγές του αγοριού. Με μια ματιά που του έριξε κατάλαβε πως τα τραύματα του παιδιού ήταν επιφανειακά κι όλα θα πήγαιναν καλά.
-«Σε ευχαριστώ, ο Θεός να σε ευλογεί» είπε το ευγνώμων αγοράκι στον ξένο.

Ο οδηγός ταραγμένος ακόμη, απλά κοιτούσε το αγοράκι να σπρώχνει το καροτσάκι με τον αδερφό του πάνω στο πεζοδρόμιο πηγαίνοντας για το σπίτι τους. Γύρισε προς τη τζάγκουάρ του αργά. Η ζημιά στο αυτοκίνητο ήταν εμφανέστατη αλλά ο νεαρός ποτέ δεν μπήκε στην διαδικασία να την επιδιορθώσει. Άφησε τη ζημιά να υπάρχει για να του θυμίζει το μήνυμα:
«Μην ζεις τη ζωή σου τόσο γρήγορα έτσι ώστε να αναγκάζεις τον άλλον να σου πετάξει ένα τούβλο για να τραβήξει την προσοχή σου»! Ο Θεός ψιθυρίζει στις ψυχές μας και μιλά στις καρδιές μας. Μερικές φορές όταν δεν έχουμε χρόνο να ακούσουμε, είναι αναγκασμένος να μας πετάξει ένα τούβλο. Είναι επιλογή μας να ακούμε ή όχι. Στείλε αυτό το μήνυμα σε όλους τους «όμορφους ανθρώπους», που επιθυμείς να είναι ευλογημένοι.

Ο Θεός δεν υποσχέθηκε μέρες χωρίς πόνο, γέλιο χωρίς θλίψη, ήλιο χωρίς βροχή, αλλά υποσχέθηκε δύναμη για κάθε μέρα, ανακούφιση στα δάκρυα και φως για τον δρόμο. Διάβασε προσεκτικά την παρακάτω πρόταση.

Αν ο Θεός στο φέρει, θα σε βοηθήσει και να το φέρεις εις πέρας…

Πηγή

ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΣΤΟΥΣ ΧΛΙΔΑΤΟΥΣ!..

Έριξα μια ματιά σε μία τηλεοπτική εκπομπή του Σκάϊ όπου οι πάντες ασχολούνται με την μόδα.
Τι θα φορέσει μια γυναίκα, όχι τούτο, όχι εκείνο, ναι αυτό, τόνισε το άλλο, πιο λαμπερό το στέμμα , δεν πάει το πράσινο με το μπλε, και όλα εκείνα τα περίεργα που δείχνουν (και προπαγανδίζουν) μια τάση χλιδής σε μια τόσο περίεργη εποχή που ζούμε. 
Δεν γνώριζα, για παράδειγμα, ότι ένα πολυτελές υπόδημα ή μια ωραία και ακριβή ζώνη … αυξάνει το μεγαλείο της προσωπικότητας ή της πνευματικότητας ενός ανθρώπου (!!).

Κάποτε είχαν καλέσει τον Παπαδιαμάντη για γεύμα στην Κηφισιά. 
Συναγερμός στο εστιατόριο του πολυτελούς ξενοδοχείου. Τα πάντα έπρεπε να ήσαν στην εντέλεια.
Πάει, λοιπόν, και ο Παπαδιαμάντης, αλλά μόλις τον είδε με τα φτωχικά του ρούχα ο έχων το γενικό πρόσταγμα του ξενοδοχείου, τον έδιωξε λέγοντας:
--Φύγε από δω εσύ!.. Δεν ξέρεις ότι περιμένουμε τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη;
Έφυγε ο Παπαδιαμάντης. 
Κι ώσπου να συνειδητοποιήσουν στο πολυτελές ξενοδοχείο την γκάφα τους ήταν ήδη αργά.
Ο Παπαδιαμάντης τούς έδωσε το μεγαλύτερο μάθημα!..

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΑΚΚΕΤΟΣ

Ξυπνήστε ὑπνοβάται!«Ἄφρον,….. ἄ ἡτοιμάσας τίνι ἔσται;» Κυριακή Θ΄ Λουκά. (Λουκ. ιβ΄ 16-21).

«Ἄφρον,….. ἄ ἡτοιμάσας τίνι  ἔσται;»

Μία μόνον λέξις.  Λέξις ὅμως τρομερά.  Δὲν τὴν εἶπεν ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος εἶναι ἐνδεχόμενον νὰ κάμῃ λάθος εἰς τὴν ἐκτίμησιν τῶν γεγονότων, ἤ νὰ πλανηθῇ ἀπὸ ἄλλους παράγοντας.  Τὴν εἶπεν ὁ Θεὸς.  Εἶναι, συνεπῶς, ἀλήθεια.  Καὶ ἀναφέρεται εἰς τὸ τέλος τῆς ζωῆς τοῦ ἄφρονος πλουσίου. Νὰ κοπιάσῃς μίαν ὁλόκληρον ζωῆν, νὰ ξενυχτᾷς ἀπὸ τὶς φροντίδες, νὰ ὑποβληθῇς εἰς ποικίλας θυσίας, νὰ ὑποχρεωθῇς εἰς τόσους συμβιβασμούς·  νὰ περνοῦν τὰ χρόνια μὲ τὸ ὅραμα ἑνὸς εὐτυχισμένου τέλους.  Καὶ ὅταν ἐπὶ τέλους ἐγγίζῃ ἡ τελευταία ὥρα τῆς ζωῆς σου καὶ περιμένῃς τὴν εὐτυχῆ ἐπισφράγισιν τῶν τόσων κόπων, νὰ ἀκούῃς μὲ αἴσθημα ἀπεράντου ὀδύνης τὴν λέξιν: «Ἄφρον» !  Αἴ, αὐτὸ εἶναι κτύπημα φοβερόν…. Ἀνόητε!  Δὲν ἔκαμες τίποτε εἰς τὸν βίον σου.  Ὅλα εἶναι χαμένα, ὅσα ἐπόθησες, ὅσα ἐπέτυχες, ὅσα ἐκέρδισες.  Τὸ ἀποτέλεσμα ὅλων τῶν κόπων σου εἶναι ἄχυρα.  Μόνον ἄχυρα…

Ἄφρον !  Δὲν ὑπῆρξε ὅμως μόνον ὁ πλούσιος τοῦ Εὑαγγελίου ἄφρων καὶ ἀνόητος.  Διὰ πολλούς, δυστυχῶς, θὰ εἴπῃ ὁ Κύριος τὴν ἰδίαν λέξιν.  Διότι πολλοὶ ἀντιγράφουν τὸν ἄφρονα πλούσιον εἰς τὴν ζωήν των.  Θὰ εἶναι διὰ τοῦτο χρήσιμον, ἀγαπητὲ ἀναγνῶστα, νὰ μελετήσωμεν μὲ προσοχὴν τὸ θέμα αὐτό.

Ἀπευθύνεται, λοιπόν ὁ Κύριος πρὸς κάθε ἄφρονα ἄνθρωπον καὶ τοῦ λέγει:

1.Ε ἶ σα ι   ἄ φ ρ ω ν:

Διότι ἐλησμόνησες, ὅτι σὲ ἐπροίκισα μὲ ψυχήν, τὴν ὁποίαν εἶχες ὑποχρέωσιν νὰ καλλιεργήσῃς.  Κοίταξε. Ἐγέμισα τὴν γῆν μὲ φυτὰ, μὲ ζῶα, μὲ πτηνά, μὲ ἑρπετά.  Ψυχὴν ὅμως δὲν ἔδωσα πουθενά. Ἐσκόρπισα στὸν οὐρανὸν ἄστρα, μεγάλα καὶ μικρά, ὄγκους, ποὺ τοὺς θαυμάζει ὁ ἄνθρωπος.  Ψυχὴν ὅμως δὲν ἔδωσα.

Οἱ θάλασσες εἶναι γεμᾶτες ἀπὸ ψάρια, ἀπὸ κήτη μεγάλα, ἀπὸ ζωήν.  Ψυχὴν ὅμως δὲν ἔχουν. Μόνον εἰς σέ, τὸν ἄνθρωπον, ἔδωσα αὐτὴν τὴν ἀτίμητον πνοήν.  Καὶ σοῦ εἶπα νὰ τὴν προσέξῃς, διότι «τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. 16,26).
Καὶ σὺ τὴν διέφθειρες·  τὴν ἐξεφύλισες·  τῆς ἀφῄρεσες τὸ κάλλος·  τὴν ἔκαμες ὕλην, χῶμα.  Τὴν ἐβύθισες μέσα εἰς τὸ χρυσάφι, στὶς ἀποθῆκες…. Ὅλο κτίζεις καὶ δὲν ἱκανοποιεῖσαι, σὰν τὴ θάλσσα, ποὺ δὲν χορταίνει ποτὲ ἀπὸ νερό.  Δὲν σοῦ ἀπηγόρευσα τὴν χρῆσιν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν.  Δι’ αὐτό, ἄλλως τε, σοῦ τὰ ἔδωσα. Ἀλλὰ σὺ ἔθαψες μέσα στὴν ὕλη τὸ πνεῦμα, τὴν ψυχὴν.  Καὶ ἔπαθεν ἀσφυξίαν.

Ὤφειλες νὰ τὴν ἐξαγιάσῃς, νὰ τὴν ἔχῃς πάλλευκον.  Καὶ σὺ τὴν παρέδωσες εἰς τὴν ἁμαρτίαν.  Καὶ τὴν ἐμόλυνες.  Τὴν προσέδεσες εἰς τὸ ἅρμα τῆς διαφθορᾶς καὶ τὴν κατέστησες αἰχμάλωτον τοῦ διαβόλου.  Ποῦ εἶναι τὸ καθαρὸν τὴς ψυχῆς σου ἔνδυμα; Πῶς τὸ ἐρρύπανες; Πῶς τὸ ἐμόλυνες; Καί, ἐνῶ σοῦ εἶπα ὅτι τὴν προορίζω διὰ τὴν αἰωνιότητα, σὺ τῆς ἔκλεισες τὰ μάτια, διὰ νὰ μὴ βλέπῃ ὑψηλά, σὺ τῆς ἐνέκρωσες τοὺς πόθους, διὰ νὰ μὴ ποθῇ τὰ ἀθάνατα.

Τώρα, ἦλθεν ἡ ὥρα.  Καλεῖσαι νὰ λογοδοτήσῃς.  Τί θὰ ἀπαντήσῃς εἰς τὸ ἀμείλικτον κατηγορῶ μου; Ἄφρον! Τί θὰ ἀπαντήσῃς;

2. Ε ἶ σ α ι   ἄ φ ρ ων:

Διότι τὸν πλοῦτον σοῦ τὸν ἔδωσα διὰ νὰ ἀναδειχθῇς κοινωνικὸς παράγων, διὰ νὰ μιμηθῇς ἐμέ, ποὺ σκορπίζω παντοῦ τὴν ἀγάπην.  Ποῦ εἶναι, λοιπόν, τὰ ἔργα σου; Ἔκλεισες τὰ χρήματά σου εἰς τὰ χρηματοκιβώτια, ἤ τὰ ἐσκόρπισες σὲ ἄσκοπες δαπάνες.  Μποροῦσες νὰ κάμῃς πηγὴν εὐλογίας τὸ χρῆμα, κτίζοντας Ἐκκλησίες, Σχολεῖα, Νοσοκομεῖα, ἰδρύματα ἀγάπης στὴν κοινωνία.

Διότι, ἄν ἀξίζῃ ἡ ζωή, ἀξίζει, μόνον ὅταν ὁ ἄνθρωπος τὴν χρησιμοποιεῖ, διὰ νὰ σκορπίζῃ γύρω του τὸ ἄρωμα τῆς καλωσύνης καὶ τὸ φῶς τῆς δημιουργίας. Ἐσὺ ἀποδείχθης στεῖρος καὶ ἅγονος. Ἐθησαύρισες διὰ τοὺς κληρονόμους σου, οἱ ὁποῖοι, διότι δὲν ἐκουράσθηκαν νὰ τὰ ἀποκτήσουν, θὰ τὰ σκορπίσουν αὔριον ἀσκόπως καὶ ματαίως.
Ἀπεδείχθης ἀνίκανος νὰ ἰδῇς πὲραν ἀπὸ τὸν ἑαυτόν σου. Ἦσαν φτωχὸς μέσα στὰ πλούτη σου. Δὲν ἠγάπησες, δὲν ἐπόνεσες στὸν πόνο τοῦ ἄλλου. Ἔμεινες κολώνα παγερή, χωρὶς καρδιὰ καὶ αἷμα. Τώρα θὰ ἀποθάνῃς. Ὁ Ἀριστείδῃς πεθαίνοντας ἄφησε τὴν μνήμην τοῦ δικαίου ἀνθρώπου. Οἱ μεγάλοι  εὐεργέται ἐκέρδισαν τὴν εὐγνωμοσύνην τῶν πονεμένων.
Οἱ ἅγιοι ἐτιμήθησαν μὲ τὸ στεφάνι τῆς ἀρετῆς. Ἐσὺ θὰ ταφῇς καὶ οὔτε ἀγριόχορτα δὲν θὰ φυτρώσουν στὸ μνῆμά σου.  Τί λόγον θὰ δώσῃς ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ Δικαστηρίου μου; Ἄφρον! Τί λόγον θά δώσῃς;

3.Ε ἶ σ α ι   ἄ φ ρ ω ν:

Διότι δὲν ἀξιοποίησες τὴν κοινωνικὴν θέσιν, ποὺ σοῦ ἔδωσα.  Σὲ ἐτίμησα.  Σὲ ἀνεβίβασα εἰς ἀξιώματα καὶ τιμητικὰς θέσεις.  Διὰ νὰ τὰ χρησιμοποίησῃς ὡς μέσα πρὸς εὐρυτέραν ἐξυπηρέτησιν τοῦ συνόλου.  Καὶ σὺ ἠρνήθης νὰ γίνῃς δεξαμενή, ποὺ θὰ ἐδρόσιζε τοὺς ἄλλους.

Ἐκοίταξες μόνον τὸν ἑαυτόν σου, τὸ συμφέρον σου, τὴν ἄνεσίν σου, τὴν φιλοδοξιαν σου. Ἐλησμόνησες, ὅτι αἱ θέσεις εἶναι λειτουργήματα, δὲν εἶναι θρόνοι τιμῆς μόνον. Ὅποιος ἀνεβαίνει ἐκεῖ, πρέπει νὰ ἐκδαπανηθῇ. Ἀλλοιῶς εἶναι ἱερόσυλος.  Καταχρηστής.  Καιροσκόπος.  Γιατὶ ἠδίκησες τοὺς ἀδυνάτους; Γιατὶ συνέτριψες τοὺς μικροὺς; Διότι δὲν εἶχαν τὴν δύναμιν νὰ διαμαρτυρηθοῦν;
Καὶ πιστεύεις, ὅτι μὲ τὸ νὰ ἐξυπηρετῇς τοὺς ἰδκούς σου, τοὺς «ἡμετέρους», τοὺς κομίζοντας «συστατικὰς ἐπιστολὰς» ἰσχυρῶν, ὅτι ἐξεπλήρωσες εὐόρκως τὸ καθῆκόν σου;
Καὶ τὸ κλάμα τοῦ ἀδικηθέντος; Καὶ ἡ κραυγὴ τῆς χήρας; Καὶ τὸ παράπονο τοῦ ὀρφανοῦ; Καὶ ἡ φθορά, ποὺ ἔγινε στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὰ λάθη σου καὶ τὴν κακὴν συμπεριφοράν σου;
Πῶς θὰ ἀπαλλαγοῦν οἱ ψυχὲς ἀπὸ τὸν σκανδαλισμόν, ποὺ ἐδημιούργησεν ἡ κακὴ διαχείρισις τοῦ ἀξιώματός σου; Φωτιὰ καὶ θειάφι, ταλαίπωρε, θὰ γίνουν.
Θὰ πέσῃς κάποτε.  Καὶ θὰ εἶναι ἡ πτῶσις μεγάλη.  Καὶ τώρα, ποὺ θὰ πεθάνῃς, -αὔριον ἔστω, δὲν ἔχει σημασίαν- τὶ θὰ παρουσιάσῃς μπροστὰ μου, στὸ βῆμα μου; Ἀφροὺς καὶ φρύγανα; Ἄφρον!  Τί θὰ παρουσίασῃς;

4.Ε ἶ σ α ι  ἄ φ ρ ω ν:

Διότι δὲν ἐσκέφθης, ὅτι δὲν εἶναι ἀτελεύτητος ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου στὴ γῆ.  Γιὰ ὅλα ἐφρόντισες, γιὰ ὅλα ἔλαβες τὰ μέτρα σου.  Νὰ, μεγαλώνεις τώρα τίς ἀποθῆκες σου, διὰ νὰ χωροῦν τὰ ἀμέτρητα γεννήματά σου.  Καλλιεργεῖς καὶ ἄλλες ἐκτάσεις, διὰ νὰ ἔχῃς μεγαλύτεραν παραγωγήν. Ἀπασχολεῖσαι διαρκῶς μὲ αὐτὰ τὰ θέματα.  Καὶ ὁ θάνατος;
Πῶς ἐλησμόνησες, ὅτι κάποτε ὅλα αὐτὰ τὰ σκορπίζει ὁ θάνατος; Δὲν ἔβλεπες γύρω σου τὸ ἀδυσώπητο κράτος του; Δὲν ἀντελήφθης, ὅτι ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι μιὰ ἀτμίδα; Ἐτυφλώθηκες τόσον; Ταλαίπωρε! Τὸ πιὸ βέβαιο πρᾶγμα τὸ παρεθεώρησες.  Καὶ ἔτρεχες καὶ ἐκοπίαζες καὶ κατέστρωσες σχέδια, ὡσὰν νὰ ἐπρόκειτο νὰ μείνῃς στὴ γῆ αἰωνίως.  Τί μωρία καὶ τύφλωσις !
Καὶ τώρα ὁ θάνατος σὲ εὑρίσκει, ἀποτόμως, ἀνέτοιμον, πλούσιον μὲν εἰς ὑλικὰ ἀγαθά, πτωχὸν ὅμως εἰς ἀρετήν. Ἄλλοι θὰ τὰ χαροῦν.  Καὶ σὺ τρέμων θὰ παρουσιασθῇς ἀπόψε, «ταύτῃ τῇ νυκτί», ἑνώπιον τοῦ Κριτοῦ. Ἄφρον!

Δὲν ἔχεις καιρὸν πρὸς διόρθωσιν. «…..Ταύτῃ τῇ νυκτί»!

5. Ε ἶ σ αι   ἄ φ ρ ω ν:

Διότι μὲ περιφρόνησες, διότι δὲν μὲ ὑπελόγισες. Εἶχες σπίτια, ἀποθῆκες, ὑγείαν, ὄνομα, σφραγῖδες, κόλακας, τέρψεις…. Καὶ εἶπες: «Ποιός εἶναι δυνατώτερος καὶ εὐτυχέστερος ἀπὸ ἐμέ; Θεὸς δὲν ὑπάρχει.  Εἶναι ἕνα ψέμα, ποὺ τὸ ἐφεῦρεν ὁ ἄνθρωπος.  Θεὸς εἶμαι ἐγώ !  Ἐδῶ εἶναι ἡ κόλασις, ἐδῶ εἶναι καὶ ὁ παράδεισος. Ἐγὼ, μορφωμένος, ἄνθρωπος, νὰ φθάσω στὸ σημεῖον, νὰ πιστεύω σὲ σκουριασμένες ἰδέες;» Ἄφρον ! Δύστυχε !

Γιὰ στάσου ἀδελφέ! Ὥστε ἔτσι; Θεὸς, δὲν ὑπάρχει; Μὲ τὸ ὅτι σὺ τὸν λησμονεῖς, νομίζεις ὅτι παύει καὶ νὰ ὑπάρχῃ; Δὲν κάμνει, βέβαια, ὁ Θεὸς τὴν ἐμφάνισίν Του συνήθως μὲ συγκλονιστικὸν· τρόπον. Ἀφήνει τὸν ἄνθρωπον νὰ ἐκδηλωθῇ μὲ ἐλευθερίαν, χωρὶς πιέσεις.
Κάποτε ὅμως ἔρχεται ἡ ὥρα.  Τότε τελειώνουν ὅλα.  Καὶ ἡ ἀσέβεια.  Καὶ ἡ ἁμαρτία.  Καὶ ἡ κακία τοῦ ἀνθρώπου.  Καὶ αἱ ἀδικίαι.  Καὶ αἰ συκοφαντίαι.  Καὶ αἱ δολοπλοκίαι.  Καὶ τὸ κακό, ποὺ ἔκαμεν ὁ καθεὶς μὲ τὸν Α ἤ Β τρόπον.

Μπροστά μας ὀρθώνεται τότε ὁ Θεὸς ὡς βράχος. «Πᾶς ὁ πεσῶν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ’ ὅν δ’ ἄν πέσῃ, λικμήσει αὐτὸν» (Ματθ. κα΄44), εἶπεν ὁ ἴδιος ὁ Κύριος.  Θὰ συντριβῇ.  Θὰ ἐξαφανισθῇ ὅποιος πέσῃ ἐπάνω Του…. Ὁ ἄνθρωπος χωρὶς Θεὸν ὁμοιάζει μὲ τὸ παιδάκι ἐκεῖνο, ποὺ κάμνει ὡραῖες φοῦσκες ἀπὸ σαπουνάδα.  Καὶ τὶς ὑψώνει στὸν οὐρανό.  Καὶ τὶς καμαρώνει. Ἕνας ἀέρας λεπτὸς φθάνει νὰ τὶς διαλύσῃ καὶ νὰ τὶς ἐξαφανίσῃ.
Ἔτσι γίνεται καὶ μὲ τοὺς ἀνθρώπους, ποὺ χτίζουν τὴν ζωὴν των ἀφρόνως, χωρὶς Θεὸν.  Διαλύονται γιὰ πάντα… Τρομερόν!

Μή, Κύριε, μὴ μὰς ἀφήσῃς νὰ γίνωμεν ἄφρονες, νὰ λησμονήσωμεν τὰ καθήκοντά μας, νὰ τυλφωθῶμεν ἀπὸ τὴν ἁμαρτίαν, νὰ ἀποδειχθῶμεν ἀνάξιοι τῶν δωρεῶν σου, νὰ ταφῶμεν μέσα εἰς τὰ κύματα τῆς φρικοτέρα μωρίας. Μή, Κύριε!

Ἀγαπητοί,

Ἦταν ὑπνοβάτης. Συχνὰς ἐσηκώνετο τὴ νύχτα.  Δὲν τὸν εἶχαν πάρει εἴδησιν οἱ ἰδικοί του.  Ἔτσι μιὰ βραδυὰ σηκώθηκε πάλιν. Μὲ τὰ μάτια ἀνοιχτά, μὲ τὸ χαμόγελο στὰ χείλη, κοιμισμένος ὅμως στὴν πραγματικότητα, φορεῖ τὰ ὑποδήματά του, ἀνοίγει τὴν πόρτα τοῦ δωματίου του, ἀνεβαίνει στὸ ἐπάνω πάτωμα καὶ ἀπ’ ἐκεῖ, διὰ τῆς καταπακτῆς, φθάνει στὴν στέγη του σπιτιοῦ.
Προχωρεῖ ἔπειτα ἕως τὸ ἄκρον.  Σκύβει, κοιτάζει κάτω τὸν δρόμον, ἄφοβος, ὡσὰν νὰ εὑρίσκεται εἰς τὸ δωμάτιόν του.  Αἴφνης !  Θεέ μου !  Ἀπὸ τὸ ἀντικρυνὸ παράθυρον λάμπει αἰφνιδίως ἕνα φῶς. Ὁ ὑπνοβάτης θαμβώνεται ἀπὸ τὸ φῶς καὶ ξυπνᾷ.  Βγάζει μιὰ κραυγὴ τρόμου καὶ πέφτει ἀπὸ τὴν στέγη.

Εἰς τὸν δρόμον ἀκούεται ὁ βαρὺς κρότος τῆς πτώσεώς του·  ἔπειτα πλέον τίποτε.  Τὸ πρωῒ  τὸν εὑρῆκαν νεκρόν, μέσα εἰς λίμνην αἵματος.

Ἀδελφέ,

Ὑπνοβάται εἶναι ὅσοι ζοῦν μακρὰν τοῦ Θεοῦ, ἀφρόνως καὶ ἀφόβως. Ἔχουν τὰ μάτια ἀνοιχτὰ. Κινοῦνται, ὁμιλοῦν, σκέπτονται, καταστρώνουν σχέιδια.  Πράγματι ὅμως κοιμοῦνται. Ὄνειρα βλέπουν.  Ἡ πραγματικότης εἶναι ἄλλη.  Κάποτε θὰ ἀνάψῃ τὸ φῶς. Ὁ Θεός !  Καὶ θὰ ξυπνήσουν. Ἀλλὰ, ἀλλοίμονον !  Θὰ εἶναι πλὲον ἀργά.

Ἄς ἀκούσωμεν, λοιπόν, τὴν φωνὴν ποὺ ἔρχεται δυνατότερη ἀπὸ τὴ σάλπιγγα, ἰσχυρότερη ἀπὸ τὸν κεραυνόν.

Ἀδελφοί, δὲν τὴν ἀκοῦτε; Εἶναι ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ, ποὺ μᾶς λέγει: Ξυνπνῆστε, ὑπνοβάται !

ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΥΛΙΔΟΥ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΑΙΑΣ

ΛΥΧΝΟΣ ΤΟΙΣ ΠΟΣΙ ΜΟΥ

        ΕΚΔΟΣΕΙΣ Β΄

   ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ

ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ