τοῦ Σπυρίδωνος Κασπίρη
Ἡ ζωὴ εἶναι ἕνας ἀγῶνας, καὶ ἀγῶνας
σκληρός. Γιὰ νὰ ζήσει ὁ ἄνθρωπος, εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ ἐργαστεῖ. Οἱ ἀναρίθμητες
ἀπαιτήσεις τῆς ζωῆς δὲν ἱκανοποιοῦνται παρὰ μόνο μὲ τὴν ἐργασία. Κάθε ἄνθρωπος
πρέπει νὰ συνειδητοποιήσει πὼς τίποτε ἄλλο ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐργασία (πλὴν τῆς
τύχης), δὲν εἶναι ἱκανὸ νὰ ἀνοίξει τὸ δρόμο πρὸς τὴν ἐπιτυχία οὔτε νὰ τὸν
διατηρήσει σ' αὐτή. Μὲ τὴν ἐργασία του ὁ ἄνθρωπος ἱκανοποιεῖ τὶς βασικὲς ὑλικὲς
ἀνάγκες του καὶ τὶς ἀνάγκες τῆς οἰκογένειάς του. Ἀποκτᾶ ἀνεξαρτησία ἀπέναντι
στοὺς ἄλλους, καὶ ἔτσι ἐξυψώνεται τὸ ἠθικό του γόητρο καὶ τονώνεται ἡ
αὐτοπεποίθηση καὶ τὸ συναίσθημα τῆς προσωπικής του ἀξίας. Ἐξασφαλίζει (μὲ τὸ
εἰσόδημα ποὺ τοῦ ἀποφέρει) τὴν ἐκπλήρωση τῶν κοινωνικῶν του ὑποχρεώσεων,
ἀξιοπρεπῆ βίο, καὶ ἀποφεύγει ταπεινώσεις καὶ εὐτελεῖς πράξεις ποὺ τὸν
ἐξευτελίζουν στὰ μάτια τῆς κοινωνίας ἢ τοῦ μειώνουν τὸ ἠθικό του γόητρο.
Διατηρεῖ τὴ σωματικὴ καὶ ψυχική του ὑγεία. Ἀναπτύσσει τὶς ἀνώτερες πνευματικὲς
ἱκανότητες καὶ δημιουργικές του δυνάμεις. Καλλιεργεῖ τὴν κοινωνικὴ συνείδηση
καὶ γίνεται ὑπεύθυνο ἄτομο. Μαθαίνει νὰ σέβεται τὰ δικαιώματα τῶν ἄλλων.
Διαπλάθει τὸ χαρακτῆρα του καὶ διαμορφώνει σὲ μεγάλο βαθμὸ τὴν προσωπικότητά
του.
Στὴν ἐργασία βρίσκουν τὴν πραγμάτωσή
τους τὰ ἠθικὰ αἰτήματα τῆς ἀνάληψης εὐθυνῶν, τῆς εὐσυνειδησίας, τῆς ἐντιμότητας
καὶ τῆς ἀξιοπρέπειας. Μὲ τὴν ἐργασία καλλιεργοῦνται ὅλες σχεδὸν οἱ ἀρετές. Ὁ
ἄνθρωπος ἔτσι ἀποκτᾶ ἀνώτερη ἀντίληψη γιὰ τὴ ζωή. Κατακτᾶ ἐπίσης τὴν εὐτυχία. Ἡ
εὐτυχία εἶναι προνόμιο μόνο ἐκείνων ποὺ ἐργάζονται γιὰ τὴν ἀπόκτησή της, καὶ δὲν
εἶναι κάτι ποὺ δίδεται ὡς δῶρο «ἄνωθεν». Γενικότερα ἡ ἐργασία ὠφελεῖ τὸν ἄνθρωπο
σωματικῶς, διανοητικῶς, ψυχικῶς καὶ ἠθικῶς στὴν ἀνάπτυξή του. Τὸν βοηθᾶ νὰ
ὡριμάσει, νὰ ἀποκτήσει πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ αὐτονομία. Συμπερασματικά, μποροῦμε
νὰ ποῦμε ὅτι, μὲ τὴν ἐργασία του ὁ ἄνθρωπος:
1) Ἀπoκτᾶ τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ποὺ εἶναι
ἀπαραίτητα στὴ ζωή του, γιὰ τὴν κάλυψη τῶν βασικῶν του ἀναγκῶν.
2) Βελτιώνει τὴν κοινωνική του θέση
μὲ τὸ ποσὸ καὶ ποιὸν τῆς ἐργασίας του.
3) Κατακτᾶ τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ ποὺ
εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ἀνάπτυξη τῶν διανοητικῶν του δυνάμεων, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ
ζήσει μία ζωὴ ἀνώτερης ποιότητας.
4) Διαπλάθει τὸ χαρακτῆρα του καὶ
πετυχαίνει τὴν ἠθική του ἐξύψωση.
5) Ἐξευγενίζει καὶ ἐξανθρωπίζει τὸν
ἑαυτό του, τὸν κάνει ὀρθότερο, ὡς πνευματικὴ ὀντότητα. Ἄξιο ἐπισήμανσης εἶναι τὸ
γεγονὸς ὅτι εἶναι ἀδύνατο νὰ βελτιωθεῖ ὁ κόσμος, ἂν δὲν βελτιωθοῦν τὰ ἄτομα ἀπὸ
τὰ ὁποῖα ἀποτελεῖται.
Ἡ ἐργασία εἶναι ἐπιπρόσθετα
παράγοντας προαγωγῆς τῆς κοινωνίας καὶ δημιουργίας πολιτισμοῦ. Ἡ ἐργασία δηλαδὴ
δὲν ὠφελεῖ μόνο τὸ ἄτομο ποὺ ἐργάζεται ἀλλὰ καὶ τὸν περίγυρό του, τὸ κοινωνικό
του περιβάλλον. Ὠφελεῖ ἐπίσης τὸν πολιτισμό, ἐθνικὸ καὶ πανανθρώπινο. Ἡ ἐργασία
εἶναι μεγάλη δύναμη. Ὅλες οἱ ὑψηλὲς καὶ ὑπέροχες κατακτήσεις τοῦ ἀνθρώπου στὴν
ἐπιστήμη, στὴν τεχνoλoγία, στὴ φιλοσοφία, στὴν τέχνη καὶ στὴν οἰκονομία εἶναι
προϊόντα της ἐργασίας του. Μὲ τὴν ἐργασία του ὁ ἄνθρωπος ἐκμεταλλεύτηκε τὸ
ἔδαφος, τὸ ὑπέδαφος, τὰ ποτάμια καὶ τὴ θάλασσα, δάμασε τοὺς ὠκεανοὺς καὶ τοὺς
αἰθέρες, κατέκτησε τὸ διάστημα καὶ παρήγαγε ἄφθονα ὑλικὰ καὶ πνευματικὰ
ἀγαθά.
Κλείνοντας, ἡ ἐπικρατοῦσα ἄποψη γιὰ
τὸν ὁρισμὸ τῆς ἐργασίας εἶναι ἡ «καταβολὴ σωματικῶν ἢ διανοητικῶν δυνάμεων γιὰ
τὴν παραγωγὴ κάποιου ἔργου, τὸ ὁποῖο νὰ εἶναι ὠφέλιμο –μπορεῖ βέβαια νὰ εἶναι
καὶ ἐπιβλαβὲς– γιὰ τὸ ἄτομο ἢ τὸ κοινωνικὸ σύνολο». Οἱ σύγχρονοι οἰκονομολόγοι
θέτουν τὸ καίριο ἐρώτημα· Ζοῦμε γιὰ νὰ ἐργαζόμαστε ἢ ἐργαζόμαστε γιὰ νὰ ζοῦμε;
Προφανῶς ἐργαζόμαστε γιὰ νὰ ζοῦμε, ὅπως καὶ ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τόνισε μὲ τὸ ἱερὸ
κήρυγμά του· «Ὁ πατήρ µου ἕως ἄρτι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζοµαι» (Ἰωάν.
5,17), σημειώνοντας πώς, κατὰ κόρον, ὁ Χριστιανισμὸς ἦταν ποὺ ἐξύψωσε τὴν
ἐργασία καὶ τὴν ἀνέδειξε ποιοτικὰ σὲ μέγιστο ἐπίπεδο. «Ἡ τῆς ἐργασίας ἀσχολία
πάσης ἀπάγει πονηρίας τὴν τῶν ἐργαζοµένων διάνοιαν» (ἱερὸς
Χρυσόστομος).
᾿Εκκλησιολόγος (Πατρῶν), φύλλο 64, παρασκευὴ
3/10/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά