Ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη Επιστολή του (4,4), απευθυνόμενος προς τους Χριστιανούς της εποχής του, που έδιναν και κέρδιζαν τη μάχη κατά των δαιμόνων των αιρέσεων, τους βεβαιώνει ότι η νίκη τους οφείλεται στο ότι ο Θεός, που είναι μέσα τους, είναι μεγαλύτερος και δυνατότερος παρά ο σατανάς, που εξουσιάζει τους μακριά από αυτόν ανθρώπους.
Ο δε Ιάκωβος ο Αδελφόθεος βεβαιώνει ότι τα δαιμόνια πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού και καταλαμβάνονται από τρόμο και φρίκη μπροστά στη δύναμη του Θεού και τη δικαιοσύνη του (2,19).
Η φρίκη αυτή των δαιμόνων φαίνεται πιο καθαρά στην περικοπή μας.
Το ιστορικό έχει ως εξής.
Από τα εκτεινόμενα δυτικά της λίμνης Γεννησαρέτ μέρη ο Κύριος και οι μαθηταί διαπεραιώθηκαν με πλοιάριο στην απέναντι όχθη, την ανατολική, όπου και η πόλη των Γεργεσηνών.
Οι πρώτοι, που μαρτυρείται ότι τον συνάντησαν, ήταν δυο άνθρωποι δαιμονισμένοι, που εκείνη τη στιγμή έβγαιναν από το νεκροταφείο της περιοχής, προφανώς για να πέσουν πάνω τους και να τους προκαλέσουν φόβο και τρόμο, όπως προκαλούσαν συνήθως στους ανύποπτους περαστικούς.
Οι δυο λέξεις του αυτόπτου και αυτηκόου Ματθαίου «χαλεποί λίαν» είναι αρκετές για να περιγράψουν τη φρίκη που προκαλούσε η όψη τους, η παρουσία τους, η αγριότητα τους, και η επικινδυνότητά τους.
Οι κάτοικοι των περιχώρων από φόβο δεν περνούσαν από εκεί κοντά.
Άλλαζαν δρόμο.
Ήρθαν να προκαλέσουν φόβο, αλλά τα πράγματα για τους δαίμονες αυτή τη φορά αντιστράφηκαν.
Καταλήφθηκαν αυτοί από φόβο και φρίκη.
Τί φοβήθηκαν;
Τί άλλο παρά τη θεία εξουσία του Κυρίου Ιησού επάνω τους;
Κατάλαβαν ότι θα επιτιμηθούν από το Γιο του Θεού, ότι ήρθε η ώρα ν’ αφήσουν ήσυχα τα δυο θύματά τους, που χρόνια τώρα τα τυραννούσαν αδυσώπητα.
Αισθάνθηκαν ότι όχι μόνο δεν μπορούν ν’ αντισταθούν, αλλ’ ότι μπροστά του είναι αδύνατα πνεύματα, αναγκασμένα να κάνουν ότι τους διατάξει ο Ιησούς Χριστός.
Φοβήθηκαν ότι έφτασε προ της ώρας η τελική τους καταδίκη και ο βασανισμός τους στον άδη.
Έφριξαν.
Τρέμοντας τον παρακαλούν, αν πρόκειται να τους βγάλει, να τους επιτρέψει να μπουν μέσα στα γουρούνια που έβοσκαν εκεί κοντά.
Ο Κύριος επέτρεψε να μπουν στα γουρούνια.
Και τότε έγινε σατανική εκδίκηση.
Όλα τα γουρούνια αφηνιασμένα από τα δαιμόνια έπεσαν από το γκρεμό στη λίμνη και πνίγηκαν.
Γλύτωσαν οι βοσκοί, που κατάλαβαν τί έγινε, και μετέφεραν την είδηση στους Γεργεσηνούς.
Κι εκείνοι, αντί να συνετιστούν και να ζητήσουν και τη δική τους απαλλαγή από το δαιμόνιο της πλεονεξίας και κερδοσκοπίας που ασκούσαν μέσω της εκτροφής των γουρουνιών, βγήκαν στην ύπαιθρο και τον παρακάλεσαν να φύγει από τα σύνορά τους. Φοβήθηκαν μήπως ο Χριστός επιτρέψει στα δαιμόνια να τους κάνουν ζημιές και σε άλλες παράνομες ενασχολήσεις τους, από τις οποίες κέρδιζαν μαύρο χρήμα.
Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι τα δαιμόνια παρακαλούν τον Κύριο.
Υπάρχει λοιπόν φίλτρο που φιλτράρει την κακότητα των δαιμόνων κατά των ανθρώπων.
Ευτυχώς για τον άνθρωπο που υπάρχει έλεγχος της εξουσίας του διαβόλου.
Αν αφηνόταν ελεύθερος;
Αλίμονό μας.
Είναι το μίσος του τόσο μεγάλο, ώστε θα είχε χαλάσει με μιας όλη τη ανθρωπότητα.
Αναστέλλονται όμως τα ανθρωποκτόνα σχέδιά του από την υπέρτατη δύναμη του Κυρίου.
Εύλογα θα μπορούσε κανείς να διερωτηθεί·
Μέχρι ποιού σημείου άραγε εκτείνεται η εξουσία του διαβόλου;
Στο θεόπνευστο βιβλίο του Ιώβ δίνεται η απάντηση, ότι τους ανθρώπους του Θεού δεν μπορεί να τους καταβάλει.
Ασκεί την καταστρεπτική εξουσία του ο διάβολος μόνο πάνω στους ανθρώπους του αμαρτωλού κόσμου, που δεν θέλει να μπει κάτω από την ομπρέλα της προστασίας του Θεού.
Κατά το μέγα Αθανάσιο ο Χριστός ήρθε για να καταβάλει τη δύναμη του διαβόλου.
Πράγματι η πλήρης συντριβή του διαβόλου συντελέστηκε πάνω στο σταυρό.
Από τότε ο μεν διάβολος είναι ανίσχυρος, παρ’ όλο ότι θέλει να φαίνεται ακόμη πανίσχυρος, ο δε άνθρωπος έχει ακατάβλητη προστασία, εφ’ όσον προσφεύγει στο νικητή του διαβόλου και καταλυτή των έργων του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά