«Λίαν εὔφρανας, τούς Ὀρθοδόξους, καί κατῄσχυνας, τούς κακοδόξους, Εὐφημία Χριστοῦ καλλιπάρθενε. Τῆς γάρ Τετάρτης Συνόδου ἐκύρωσας, ἅ οἱ Πατέρες καλῶς ἐδογμάτισαν. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.» (Ἀπολυτίκιον)
Τήν παροῦσα ἡμέρα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία ἐνθυμεῖται, μνημονεύει καί προβάλλει τό ἐξαίσιο θαῦμα τῆς Ἁγίας καί Μεγαλομάρτυρος Εὐφημίας. Προτοῦ ὅμως ἀναφέρουμε τό θαῦμα ἄς ποῦμε λίγα λόγια γιά τήν προσωπικότητα τῆς τιμωμένης Ἁγίας.
Τόν 3ο αἰῶνα μ.Χ. στήν πόλη Χαλκηδόνα τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὑπῆρχε μιά ἐπιφανής καί θεοσεβής οἰκογένεια, τοῦ Φιλόφρονα καί τῆς Θεοδοσιανῆς. Αὐτοί ἀπέκτησαν θυγατέρα μέ τό ὄνομα Εὐφημία. Μέ φροντίδα περισσή τή μόρφωσαν κατά κόσμο ἀλλά παράλληλα καλλιέργησαν μέσα στήν ψυχή της τίς εὐαγγελικές ἀλήθειες. Ἔτσι ἡ Εὐφημία διακρινόταν γιά τόν ἅγιο ζῆλο της, τό σεμνό ἤθος της καί τή φιλανθρωπία της. Ὅλα αὐτά προσέθεταν στή φυσική ὀμορφιά της καί ἐσωτερική ὡραιότητα. Γιά τοῦτο πολλοί νέοι εἰδωλολάτρες τῶν ἡμερῶν της ἐπιζητοῦσαν, ἄν μποροῦσαν, νά ἐπιτύχουν συναναστροφή μαζί της καί προσέβλεπαν γιά μελλοντικό γάμο. Ἡ Εὐφημία ὅμως διατηροῦσε ἁγνότητα ψυχῆς καί σώματος, εἶχε δοσμένη τήν καρδιά της στό Θεό καί ἐπιδίδετο στήν περιποίηση τῶν ἀσθενῶν καί τήν προστασία τῶν ὀρφανῶν.
Τότε στή Ρώμη βασίλευε ὁ Διοκλητιανός καί ἀνθύπατος τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ἦταν ὁ Πρῖσκος. Ὁ τελευταῖος κυκλοφόρησε διάταγμα μέ τό ὁποῖο ἀπαιτοῦσε ἀπό ὅλους τούς κατοίκους τῆς Χαλκηδόνας νά δώσουν τό παρόν στή γιορτή τοῦ θεοῦ τῆς εἰδωλολατρίας Ἄρη καί νά προβοῦν σέ θυσίες πρός τιμή του.
Ἡ Εὐφημία μαζί μέ ἄλλους χριστιανούς δέν προσῆλθαν. Γιά τοῦτο συνελήφθηκαν καί κλείσθησαν στή φυλακή. Ἀφοῦ τούς ἄφησαν ἐκεῖ χωρίς νερό καί ψωμί ἐπί εἴκοσι μέρες, τούς ρώτησαν ἄν ἐπιμένουν νά κρατοῦν τήν πίστη τους. Ἐκεῖνοι ἀπτόητοι ἀπάντησαν, ναί. Τότε οἱ διῶκτες τους ξεχώρισαν τήν Εὐφημία, γιατί εἶχαν τήν ψευδαίσθηση ὅτι, ὡς γυναῖκα ἀδύνατη καί νέα, θά ὑποχωροῦσε πιό εὔκολα. Ὅταν ὅμως διεψεύσθησαν τότε τῆς ἔκαναν φοβερά βασανιστήρια, τά ὁποῖα ἐκείνη ἀντιμετώπισε μέ πολύ σθένος. Τότε τήν ἔρριξαν στά θυρία καί ἀφοῦ μιά ἀρκούδα τή δάγκωσε τῆς ἐπέφερε τό θάνατο. Οἱ χριστιανοί, κάτοικοι τῆς Χαλκηδόνας, τήν ἔθαψαν μέ τιμές καί στό χῶρο τοῦ τάφου της ἔκτισαν ναό.
Τό ἔτος 451 μ.Χ., ὅταν ὁ Ἀρχιμανδρίτης τῆς Κωνσταντινουπόλεως Εὐτυχής καί ὁ Πατριάρχης Ἀλεξανδρείας Διόσκορος, δίδασκαν ὅτι ἡ θεία φύση τοῦ Χριστοῦ ἀπορρόφησε τήν ἀνθρωπίνη, εἴχαμε δύο μερίδες, τούς Ὀρθοδόξους καί τούς Μονοφυσῖτες. Τότε στήν Κωνσταντινούπολη βασίλευαν οἱ αὐτοκράτορες Μαρκιανός καί Πουλχερία, οἱ ὁποῖοι συγκάλεσαν τήν Τετάρτη Οἰκουμενική Σύνοδο στή Χαλκηδόνα. Οἱ δύο μερίδες, ἀφοῦ συμφώνησαν, ἔγραψαν ἡ καθεμιά τή διδασκαλία τους σέ ξεχωριστό τόμο-βιβλίο.
Ἀφοῦ ἄνοιξαν τή λάρνακα ὅπου φυλασσόταν τό λείψανο τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, τοποθέτησαν στό στῆθος της τά δύο βιβλία. Μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες ἀφοῦ προσευχήθησαν ἄνοιξαν τή λάρνακα. Ὁ τόμος τῶν Ὀρθοδόξων βρισκόταν στά χέρια τῆς Ἁγίας. Ὁ δέ τόμος τῶν μονοφυσιτῶν ἔκειτο στά πόδια της. Τοῦτο θεωρήθηκε ἀπάντηση καί θαῦμα ἀπό μέρους τῆς Ἁγίας. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα γιορτάζει τοῦτο τό γεγονος. Ἡ ἐτήσια μνήμη τῆς Ἁγίας τελεῖται στίς 16 Σεπτεμβρίου. Τό δέ λείψανό της μεταφερόταν πάντοτε ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκετο τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο. Τώρα εὑρίσκεται κατατεθειμένο στόν Πατριαρχικό Ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, στό Φανάρι. «Πίστιν βεβαιοῦσα τήν ἀληθῆ, δι’ ἥν, Εὐφημία, σφαγιάζῃ ἀθλητικῶς, ἐν ἀγκάλαις φέρεις τόν τόμον τῶν Πατέρων, ποσί δέ ἀπορρίπτεις τόν τῆς αἱρέσεως.» (Μεγαλυνάριον) Ἀμήν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά