Στα πρόθυρα ενός νέου εθνικού διχασμού Μόνο ο Θεός μπορεί να αποσοβήσει τα δεινά που προκαλεί η εμμονή μας στην αμετανοησία

Ας μην γινόμαστε  τα κορόιδα στο πολιτικό παιχνίδι του μυστηρίου της ανομίας. Καμιά ξένη δύναμη δεν δύναται να σώσει την Ελλάδα. Μόνο οι Έλληνες μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση. Και μπορούν μόνο όταν επιστρέψουν στον Χριστό.

 

 

Η πνευματική πτωχεία που ταλανίζει την Ορθόδοξη Ελλάδα σε συνδυασμό με το τραγικό αδιαμφισβήτητο πλέον γεγονός ότι η πλειονότητα των πολιτικών και όχι μόνο αρχόντων που διοικούν τον ευλογημένο αυτό τόπο δεν έχει ηθικούς φραγμούς αυξάνει κατακόρυφα τον κίνδυνο του εθνικού διχασμού. Ήδη μεμονωμένα επεισόδια μεταξύ δημοσίων προσώπων αλλά και ιδιοτελείς σκέψεις μονοπώλησης και κατάχρησης της εξουσίας οδηγούν σε επικίνδυνες ατραπούς.

Είναι κοινά πλέον αποδεκτό ότι η κλυδωνιζόμενη ψευτο -δημοκρατία μας ελέγχεται απόλυτα από ένα σύστημα ανομίας που κυρίως δρα ανεξέλεγκτα μέσα στις σκοτεινές στοές, στις μιαρές λέσχες και στα κλαμπ των κάθε λογής ανωμάλων.

Αλγεινή εντύπωση προκαλεί και το ότι οι αντιστάσεις της ελληνικής κοινωνίας στη δαιμονική αυτή λαίλαπα που λυμαίνεται τον τόπο είναι από μηδαμινές έως και ανύπαρκτες. Κι ο βασικός λόγος της έλλειψης μίας ουσιαστικής αντίστασης είναι η απουσία του Θεού από τη ζωή του νεοέλληνα! Απουσία που καθιστά τη μετάνοια, νοούμενη ως επιστροφή στις ρίζες σχεδόν αδύνατη.

Ο Θεός καλοί μου άνθρωποι σήμερα για τους περισσότερους Έλληνες είναι άγνωστος και απρόσιτος. Δεν αποτελεί, ως θα έπρεπε τη μόνη πηγή σωτηρίας και ευτυχίας. Αντιθέτως για ορισμένους αποτελεί εμπόδιο στην πορεία τους, για άλλους αποτελεί τρόπο επίλυσης δυσκολιών’ Οι τελευταίοι είθισται να Τον επικαλούνται μόνο όταν αντιμετωπίζουν προβλήματα και εν συνέχεια να Τον λησμονούν. Και το πιο τραγικό είναι ότι ο τριαδικός και μόνο αληθινός Θεός ακόμη και για μεγάλο μέρος των Χριστιανών (ιερείς και λαϊκούς) είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα και τα σταθμά που ορίζει ο άμμετρος εγωκεντρισμός... Αυτοί Τον επικαλούνται μόνο για να τους εξυπηρετεί στη βιωτή τους και δεν τον αντιλαμβάνονται ως πηγή σωτηρίας!

Ως εκ τούτου η πνευματική ασιτία είναι εμφανής σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Η ασιτία αυτή προκαλείται από την μη αποδοχή του αδιαμφισβήτητου λυτρωτικού γεγονότος ότι ο τριαδικός Θεός είναι η Αλήθεια, η Ζωή, η Αγάπη, το έλεος, η θυσία και προπαντός το Φως.

Είθισται λοιπόν να επικαλούμαστε καλοί μου άνθρωποι τη βοήθεια του Θεού, όχι για να βιώσουμε μαζί Του τα ανωτέρω αλλά για να επανέλθουμε στην ασωτία που ζούσαμε προ οικονομικής κρίσεως και τώρα την χάσαμε... Και η ασωτία τούτη εκλαμβάνεται για τους μικροπρεπείς στο νου ταγούς μας ως δήθεν ανάπτυξη, ως επενδύσεις, ως πάταξη της φοροδιαφυγής, ως πάσης φύσεως σκληρά και δυσβάστακτα μέτρα προς τέρψη των δανειστών μας και αυτών που δημιούργησαν την κατάσταση αυτή, κυρίως κέντρα ανομίας που δρουν στην αλλοδαπή! Αδυνατούμε λοιπόν να κατανοήσουμε ότι η ζωή του ασώτου με την οποία απολύτως σχεδόν ταυτιστήκαμε μας οδήγησε στη ασιτία, στην πτωχεία. Και η πτωχεία τούτη λογίζεται σήμερα ως κάθε μορφής αδυναμία, είτε αυτή λέγεται δυστοκία αποπληρωμής φόρων και δανείων είτε ανεργία, είτε ανασφάλεια, είτε αντιμετώπισης ψυχολογικών η οικογενειακών προβλημάτων κ.ο.κ.

Είναι λοιπόν λογικό επακόλουθο να πληρώνουμε σήμερα μέσα από τις πάσης φύσεως δυσκολίες, τα μεγάλα λάθη μας. Πληρώνουμε τις αμαρτίες που συνειδητά κάναμε παραβιάζοντας ασύστολα το νόμο που έχει ορίσει ο Θεός στο όνομα μίας εκτυφλωτικής ψευτο-προόδου και ενός εκσυγχρονισμού, στο όνομα μίας ψεύτικης δημοκρατίας που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τα σχέδια του μυστηρίου της ανομίας... Ψεύδη, συκοφαντίες, πορνείες, μοιχείες, ασέβειες, κλεψιές, αχαριστίες και ιδιοτέλειες συνιστούσαν και συνιστούν το βασικό μενού της καθημερινότητας του προσηλωμένου και αγκιστρωμένου στον εύκολο πλουτισμό Έλληνα! Και να τώρα που η ασωτία τούτη, η κατάφωρη σπατάλη της περιουσίας του Δημιουργού Θεού πέραν της πολύχρονης πνευματικής ασιτίας οδηγεί τον λαό με βήματα σταθερά και στην υλική ασιτία. (βλ. ανεργία, πείνα)! Ήδη οι άρχοντες αλλά και η Εκκλησία αυξάνουν τα συσσίτια προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ραγδαία αύξηση απόρων συμπολιτών μας, ακόμη και παιδιών. Το κύμα της πείνας γίνεται απειλητικό και συνιστά πλέον αιτία εκδήλωσης μιας κοινωνικής έκρηξης, την οποία με διάφορα «μπαλώματα» επιχειρούν να αποτρέψουν οι πολιτικοί μας ταγοί...

Καθώς λοιπόν βρισκόμαστε ένα βήμα πριν φθάσουμε να καταναλώνουμε στην καθημερινότητά μας χαρούπια (βελανίδια) όπως ο άσωτος Υιός της γνωστής ευαγγελικής παραβολής αρνούμαστε πεισματικά την άνευ όρων επιστροφή μας στο Θεό. Στυλώσαμε τα πόδια μας μιμούμενοι τους όνους (μουλάρια) αρνούμενοι να κάνουμε το απαραίτητο αλλά αναγκαίο βήμα της σωτηρίας. Εγκλωβιστήκαμε στα δεσμά του εγωισμού μας. Παγιδευτήκαμε από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και τα παραμύθια του πονηρού Αντιδίκου!

Επιλέξαμε να γκρινιάζουμε σαν τον παλαιό Ισραήλ για το νερό και το ψωμί. Επιλέξαμε να μένουμε στην απιστία που μας οδηγεί μακράν της γης της επαγγελίας, μακράν της ζωής με τον Χριστό, μακράν της χαράς της Ανάστασης... Ούτε λοιπόν καλοί μου Χριστιανοί η ΑΟΖ, ούτε το φυσικό αέριο, ούτε τα πετρέλαια, ούτε οι ξένες επενδύσεις, ούτε το γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, ούτε η Γερμανία ούτε η Γαλλία, ούτε οι σιωνιστές των ΗΠΑ έναντι πινακίου φακής θα σώσουν την χώρα! Μην ξεγελιέστε από την σχεδιασμένη ψυχολογική προπαγάνδα των πονηρών αρχόντων, που ασκείται μέσω της τηλεόρασης και των λοιπών ΜΜΕ.

Απλά αναρωτηθείτε πως είναι δυνατόν ένας πολιτικός άρχων όπως λ. χ. ο Φρανσουά Ολάντ που σύναψε προσφάτως συμβόλαιο με τον Αντίδικο νομιμοποιώντας την ψυχασθένεια του κιναιδισμού να αποτελεί λύση σωτηρίας για την Ελλάδα; Πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος που επέλεξε συνειδητά να συμμαχήσει με το σκοτάδι της ανομίας, να δώσει λύση στα δικά μας αδιέξοδα;

Ας μην γινόμαστε λοιπόν τα κορόιδα στο πολιτικό παιχνίδι του μυστηρίου της ανομίας. Καμιά ξένη δύναμη δεν δύναται να σώσει την Ελλάδα. Μόνο οι Έλληνες μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση. Και μπορούν μόνο όταν επιστρέψουν στον Χριστό. Ο προφήτης και βασιλιάς Δαυίδ μας επισημαίνει «ο Θεός, συ επιστρέψας ζωώσεις ημάς, και ο λαός σου εφρανθήσεται επί σοι... Και γαρ ο Κύριος δώσει χρηστότητα, και η γη ημών δώσει τον καρπόν αυτής... (ψαλμ. 84)

Σύγχρονοι άγιοι γέροντες ακόμη μας αποκαλύπτουν το μυστικό της ευτυχίας και μας προσκαλούν να ανακαλύψουμε τούτο μέσω της ταπείνωσης, της ολοκληρωτικής συντριβής, της μετάνοιας. Την ίδια στιγμή η προστάτιδα του έθνους μας, η γλυκιά μας Παναγία εδώ και χρόνια έχει ανοίξει μία οδό σωτηρίας για το γένος μας. Ένα δρόμο που ενώ όλοι γνωρίζουμε ελάχιστοι επιλέγουν να τον περπατήσουν. Είναι ακριβώς η οδός της μετανοίας που χάραξε ο Υιός της και Θεός ημών Ιησούς Χριστός για την οποία μιλούν ευθαρσώς το σύνολο των γερόντων. Είναι η οδός της θυσίας και του ελέους, η οδός του Γολγοθά, η οδός που οδηγεί μέσω της αγάπης και της ταπείνωσης στην Ανάσταση και τη σωτηρία το ευλογημένο ελληνικό γένος μας.

Αντ’ αυτής όμως της μοναδικής διεξόδου ο Έλληνας επιμένει να παραμένει παγιδευμένος στα δίκτυα της αράχνης που άπλωσε ο πονηρός Αντίδικος. Επιμένει να αναπολεί την ασωτία. Επιμένει να φλερτάρει αδιάκοπα με μία άνευ προηγουμένου κοινωνική έκρηξη. Να υποθάλπει με τη ζωή του μία εμφύλια σύρραξη, ενός νέου εθνικού διχασμού! Ο κίνδυνος αυτός είναι πλέον υπαρκτός και τον αισθανόμαστε όλοι ανεξαιρέτως! Η ανεργία, η δυσβάστακτη φορολογία, ο αυξανόμενος πολιτικός εμπαιγμός ανίδεων και μικροπρεπών αρχόντων και η πείνα που συντροφεύει ήδη την καθημερινότητα μεγάλου αριθμού ελληνικών οικογενειών συνιστούν μία ωρολογιακή βόμβα, που φαίνεται πως δεν θα αργήσει να σκάσει...

Το μίσος άλλωστε και ο θυμός που αποτελούν τα κύρια συστατικά της βόμβας αυτής είναι βέβαιο πως θα φέρουν στο προσκήνιο τον εθνικό διχασμό. Και τότε ούτε οι δυνάμεις καταστολής, ούτε ο στρατός, ούτε οι σχεδιασμένοι αεροψεκασμοί της ατμόσφαιρας, ούτε η κατευθυνόμενη προπαγάνδα, ούτε η ξένη νατοϊκή επέμβαση θα μπορέσουν να τον σταματήσουν.

Σημαντικό ρόλο στην αφόπλιση της ωρολογιακής αυτής βόμβας θα μπορούσε να διαδραματίσει η εκκλησιαστική ηγεσία του τόπου. Ωστόσο, αποποιήθηκε του ρόλου αυτού προτιμώντας να παίζει το γνωστό της εδώ και δεκαετίες ρόλο, αυτό δηλαδή του αναβαθμισμένου περιθωριακού κομπάρσου στην κοινωνία. Πέταξε στην κυριολεξία το πυρηνικό όπλο που κρατούσε αιώνες τώρα στα χέρια της και ακούει στο όνομα ορθόδοξη κατήχηση. Και εκτός αυτής της συνειδητής εγκληματικής πράξης επέλεξε να σφυρίζει αδιάφορα σε αποφάσεις και διαβρωτικές πράξεις της πολιτικής εξουσίας που στρέφονταν κατά των δομών του Έθνους μας.

Ακόμη και τώρα η πλειονότητα της εκκλησιαστικής ηγεσίας τυρβάζει περί ανούσιων πολλών πραγμάτων πιστεύοντας πιθανόν στις υποσχέσεις περί ...ανάπτυξης των πολιτικών κατευθυνόμενων πιονιών του μυστηρίου της ανομίας! Δεν μπορεί οι εκκλησιαστικοί ταγοί να συνεχίσουν να σφυρίζουν αδιάφορα και να επενδύουν σε κοινωνικά συντρίμμια ενώ ο κίνδυνος εθνικού διχασμού του ελληνικού λαού όχι μόνο είναι υπαρκτός αλλά ενισχύεται ολοένα και περισσότερο. Δεν μπορεί να επιμένουμε στην ανούσια ξύλινη γλώσσα που καλύπτει την παταγώδη αδυναμία να ανταπεξέλθουμε δυναμικά στην μεγάλη αυτή δοκιμασία. Δεν μπορεί καλέ μου ρασοφόρε να πετάς λευκή πετσέτα όταν οι περιστάσεις σε καλούν να πέσεις στην φωτιά, ομολογώντας και μαρτυρώντας για τον Χριστό... Δεν μπορεί να συνεχίζεις να ακολουθείς την κατηφορική διαδρομή του σαθρού συστήματος και να μην πιάνεσαι από το χέρι του Κυρίου μας Ιησού Χριστού που ήδη είναι απλωμένο για να σώσει τον νέο Ισραήλ. Ποιά δικαιολογία θα ξεστομίσεις ενώπιον του απολογητικού βήματος; Θα πεις δεν μπορούσα, τότε γιατί δεν έφευγες στη Μονή της μετανοίας σου. Θα πεις δεν το κατάλαβα, τότε γιατί επέμενες να λικνίζεσαι σε ηγετικούς θρόνους προκαλώντας εκκωφαντικούς θορύβους του αλαλάζοντος κυμβάλου.

Καλέ μου ρασοφόρε, αναλογίσου το «στώμεν καλώς» και πράξε γρήγορα ανάλογα δίδοντας τέλος στην κοινωνική διολίσθηση προς την άβυσσο... Πρόβαλε την αγάπη του Χριστού, το ανίκητο αιώνιο αντίδοτο που εξολοθρεύει τα σατανικά μίση και τα λοιπά τερτίπια του Αντιδίκου. Γιατί η αγάπη του Χριστού και η επιστροφή στη δικαιοσύνη του Θεού θα αφοπλίσουν την ωρολογιακή βόμβα του εθνικού διχασμού. Ο νοών νοείτω!

 

Ένας δούλος Κυρίου (www.orthodoxia.gr)

Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ (wwww.orthodoxia.gr)
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013