Τυπικόν της 29ης Ἀπριλίου 2013

Μεγάλη Δευτέρα: Ἐν ᾗ μνείαν ποιούμεθα Ἰωσήφ τοῦ Παγκάλου

 καί τῆς ὑπό τοῦ Κυρίου, διά τήν ἀκαρπίαν αὐτῆς, καταρασθείσης καί 

ξηρανθείσης συκῆς. 

Τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων Ἰάσωνος καί Σωσιπάτρου ἐκ τῶν Ο΄, 

τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Κερκύρας, 

τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Ἰωάννου τοῦ Καλοκτένους, Μητροπολίτου Θηβῶν, 

τῶν Ὁσίων Θεοχάρους καί Ἀποστόλου τῶν ἐν Ἄρτῃ. 

Τῇ Κυριακῇ ἑσπέρας: ΟΡΘΡΟΣ  Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου τῆς Μ. Δευτέρας ὡς ἑξῆς:  Μετά τό· «Εὐλογητός ὁ Θεός ἡμῶν... », «Δόξα σοι, ὁ Θεός ἡμῶν, δόξα σοι», «Βασιλεῦ οὐράνιε...».  Τρισάγιον.«Κύριε ἐλέησον», ιβ΄·  «Δεῦτε προσκυνήσωμεν...», τρίς,  καί ἀναγινώσκονται ἀργῶς καί, ἐμμελῶς οἱ  Ψαλμοί· «Ἐπακοῦσαί σου Κύριος...» καί·  «Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου...».Κατά τό διάστημα  τοῦτο ὁ Ἱερεύς θυμιᾷ διά κατζίου τόν λαόν. Τρισάγιον. κτλ. Ἑξάψαλμος. Εἰς τό· «Ἀλληλούϊα». Ἀπολυτίκια:  Τό Τροπάριον· «Ἰδού ὁ νυμφίος ἔρχεται...», δίς ἀργῶς  καί ἅπαξ σύντομον μετά τῶν οἰκείων χαρακτηριστικῶν. Καθίσματα:  Τοῦ Τριῳδίου· «Τά πάθη τά σεπτά...  – Ἀόρατε Κριτά... – Τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου...»,  τό τελευταῖον δίς. Εὐαγγέλιον Ὄρθρου:  Μ. Δευτέρας· «Ἐπανάγων ὁ Ἰησοῦς...» (Ματθ. κα΄ 18-43). Ὁ Ν΄ Ψαλμός: (Χῦμα). Κανών:  Ἡ α΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Τῷ τήν ἄβατον...», εἰς 6. Εἱρμός γ΄ ᾨδῆς:  «Τῷ τήν ἄβατον...», ἀργῶς. Μικρά συναπτή καί ἡ ἐκφώνησις·  «Σύ γάρ εἶ ὁ Βασιλεύς τῆς εἰρήνης...». Κοντάκιον – Οἶκος:  Τοῦ Τριῳδίου. Συναξάριον:  Τῆς ἡμέρας (29ῃ Ἀπριλίου) καί τό Ὑπόμνημα τοῦ Τριῳδίου.  Ἡ η΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Ἔφριξε Παίδων εὐαγῶν...», εἰς 6. Εἱρμός η΄ ᾨδῆς: «Ἔφριξε Παίδων εὐαγῶν...», ἀργῶς. Ἡ Τιμιωτέρα:  Οὐ στιχολογεῖται, ἀντ’ αὐτῆς ἡ θ΄ ᾨδή τοῦ Τριῳδίου· «Ἐμεγάλυνας Χριστέ...», εἰς 6. Εἱρμός θ΄ ᾨδῆς:  «Ἐμεγάλυνας Χριστέ...», ἀργῶς. Ἐξαποστειλάρια:  «Τόν νυμφῶνά σου βλέπω...», τρίς. Αἶνοι:    Εἰς τό· «Αἰνεῖτε...» κατέρχεται ὁ Πατριάρχης  ἐκ τοῦ Παραθρονίου καί προπορευομένου τοῦ Μ. Ἐκκλησιάρχου  ἔρχεται πρό τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος τῆς Παμμακαρίστου,  εἰς τό δεξιόν κλῖτος καί ἀσπάζεται τάς Ἱεράς Εἰκόνας τῶν  Παθῶν. Πλησίον τῶν Ἱερῶν Εἰκόνων ἵσταται ὁ  Μ. Πρωτοσύγκελλος καί ὁ Μ. Ἀρχιδιάκονος.  Ὁ Πατριάρχης ἔρχεται εἰς τόν Σολέα, εὐλογεῖ τόν λαόν,  τοῦ Δεξιοῦ Χοροῦ ψάλλοντος τό· «Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα»  καί ἀνέρχεται εἰς τό Παραθρόνιον. (Ἡ τάξις αὐτή  ἐφαρμόζεται καί εἰς τόν Ὄρθρον τῆς Μ. Τρίτης  καί τῆς Μ. Τετάρτης). Τά 2 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος...  – Φθάσαντες πιστοί...» εἰς 4, ἀμφότερα ἐκ δευτέρου. Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Κύριε, ἐρχόμενος πρός τό πάθος...».      «Σοί δόξα πρέπει...». Δοξολογία: (χῦμα). Ἀπόστιχα:  Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα· «Κύριε, πρός τό μυστήριον...  – Κύριε, τά τελειώτατα φρονεῖν...  – Τῆς ξηρανθείσης συκῆς...». Δόξα, Καί νῦν:  Τό ἕτερον Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δευτέραν Εὔαν τήν Αἰγυπτίαν...».      «Ἀγαθόν τό ἐξομολογεῖσθαι...». Τρισάγιον. Κοντάκιον:  «Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο...» (χῦμα).  «Κύριε, ἐλέησον», ιβ΄.  «Ὁ ὤν εὐλογητός... Ἐπουράνιε Βασιλεῦ...». Ἀπόλυσις:  «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον πάθος...». Τῇ Μ. Δευτέρᾳ πρωΐ: ΑΙ ΩΡΑΙ  Ἀναγινώσκονται τά πέντε Καθίσματα τοῦ Ψαλτηρίου  (δ΄, ε΄, ς΄, ζ΄ καί η΄) καί ἐν συνεχείᾳ αἱ Ὧραι λιταί,  μετά δέ τούς Ψαλμούς ἑκάστης Ὥρας τό Τροπάριον·  «Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται...» καί μετά τό Τρισ­άγιον.  Τό Κοντάκιον· «Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο...».Εἰς τήν Θ΄ Ὥραν,  οἱ Μακαρισμοί καί μετά τό· «Πάτερ ἡμῶν...», τό· Κοντάκιον:  «Ὁ Ἰακώβ ὠδύρετο...» καί τά λοιπά, ὡς συνήθως. Ἀπόλυσις:  «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος ἐπί τό ἑκούσιον πάθος...». ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ Προοιμιακός – Τά· «Πρός Κύριον...». Εἰς τό· «Κύριε, ἐκέκραξα...». Ἑσπέρια:  1.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Αἴνων· «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος...  – Φθάσαντες πιστοί...  – Κύριε, ἐρχόμενος πρός τό πάθος...» καί  2.– Τά 3 Στιχηρά Ἰδιόμελα τῶν Ἀποστίχων·  «Κύριε, πρός τό μυστήριον...  – Κύριε, τά τελεώτατα φρονεῖν... –  Τῆς ξηρανθείσης συκῆς...». Δόξα, Καί νῦν:  Τό Ἰδιόμελον αὐτῶν· «Δευτέραν Εὔαν τήν Αἰγυπτίαν...». Εἴσοδος:  Μετ’ Εὐαγγελίου· «Φῶς ἱλαρόν...».  Τά Ἀναγνώσματα, τό·«Κατευθυνθήτω...». Εὐαγγέλιον:  Μ. Δευτέρας· «Καθημένου τοῦ Ἰησοῦ...» (Ματθ. κδ΄ 3-35). Καθεξῆς ἡ Θ. Λειτουργία τῶν Προηγιασμένων Δώρων. Ἀπόλυσις:  «Ἐρχόμενος ὁ Κύριος...». Τῇ Μ. Δευτέρᾳ ἑσπέρας: ΜΕΓΑ ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΝ   Εἰς τό Μέγα Ἀπόδειπνον μετά τήν Δοξολογίαν, ψάλλεται  τό Τριῴδιον· «Πρόσεχε, οὐρανέ καί λαλήσω...»,  μετά τῶν Εἱρμῶν αὐτοῦ. Εἰς τό τέλος τῆς θ΄ ᾨδῆς  ἐπαναλαμβάνεται ὁ Εἱρμός αὐτῆς· «Τόν προδηλωθέντα...»  ἀργῶς καί ἡ λοιπή Ἀκολουθία τοῦ Μεγάλου Ἀποδείπνου.  Εἰς τήν συγχώρησιν τό Σταυροθεοτοκίον· «Σφαγήν Σου τήν ἄδικον...».