Μὲ ἐνθουσιασμὸ καὶ ζητοκραυγὲς ἕνα πλῆθος ἑβραίων ὑποδέχονται σήμερα τὸν Κύριο· κρατοῦν στὰ χέρια κλαδιὰἀπὸ φοίνικες· στρώνουν τὰ ἱμάτιά τους, γιὰ νὰ περάσῃ ὁ ἐποχούμενος στὸταπεινὸ ὑποζύγιο Μεσσίας. Τὸ δάκρυ τοῦ Ναζωραίου Διδασκάλου γιὰ τὸν λαὸποὺ δίδασκε τρισήμισυ χρόνια φαντάζει δάκρυ συγκίνησης. Ἡ σιωπή Του φοβίζει τοὺς φαρισαίους ποὺπαρακολουθοῦν συγκρατημένοι ἀπὸἀπόσταση, τοὺς δίνει τὴν ἐντύπωση ὅτι εἶναι δόλια σιωπή, ποὺ θὰ ξεσπάσῃ ὡςὀργὴ σφαγιάζουσα. Τὸ ὑποζύγιο δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ περίμεναν. Οἱ βασιλιάδεςἔρχονται ἐπάνω σὲ ἄλογα, σύμβολαἰσχύος, ἱππεύοντας, ὄχι καθήμενοι, μὲ τὰπόδια τους ἑκατέρωθεν τῆς ῥάχης τῶνἀλόγων. Οἱ φαρισαῖοι μπερδεύονται. Ὁ λαὸς ἀλαλάζει, γιὰ νὰ καθυποβάλῃἑαυτὸν στὴν ἰδέα τοῦ ἀπελευθερωτικοῦ ἀγώνα ποὺ εἶναι κοντά. Ἰαχὲς καὶεὐλογίες κάνουν τὴν ἀτμόσφαιρα ἐνθουσιώδη. Ὁ Ἰούδας ἐτοίμασε καλὴ φιέστα. Οἱ διασυνδέσεις του ἀποδείχθηκαν ἱκανὲς νὰ προετοιμάσουν τὴν μεγάλη συγκέντρωση γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ πολλὰ ὑποσχόμενου ἡγέτη.
Σὲ λίγες μέρες οἱ ἐντυπωσεις θὰ κατάῤῥεύσουν. «Ὁ Μεσσίας αὐτὸς δὲν μᾶς κάνει», θὰ ποῦν ὅσοι ἀνίδεοι περίμεναν ἕνα Χριστὸ σφαγέα τῶν ῥωμαίων, ὅσοι λάθεψαν στὶς ἐκτιμήσεις τους γιὰ τὸ ταπεινὸ πρόσωπο τοῦ πράου Ἰησοῦ.
Ἔτσι εἶναι κι ἔτσι συμπεριφέρεται ὁ ὄχλος, ἀδελφοί μου. Κι ἐμεῖς σχεδὸν πάντοτε ὡς ὄχλος ἀνεβοκατεβάζουμε μεσσίες στὴν πολιτική, γεροντάδες στὴνἐκκλησιαστική, ἀστέρια στὴν καλλιτεχνικὴ ζωὴ τοῦ τόπου μας. Σήμερα μᾶς κάνουν; τοὺς ἀποθεώνουμε· αὔριο δὲν μᾶς κάνουν; τοὺς καθαιροῦμε. Ἂς περάσῃ ὁἑπόμενος! ποιος ἔχει σειρά; Θὰ περιμένουμε τὸν ἐρχόμενο, μέχρι νὰ ἱκανοποιήσῃτὶς ἀνάγκες μας. Ἂν δὲν ταιριάξῃ μὲ τὶς ἀπαιτήσεις μας, θὰ τὸν ἀλλάξουμε. Ἀλλὰτι εἴδους μεσσία ἐπιζητᾶ ὁ κόσμος; Θέλει μεσσία ποὺ εὐαγγελίζεται ἕνα παραδεισένιο κόσμο στὴ γῆ; θὰ ἀποῤῥίψῃ τότε τὸν Χριστὸ ποὺ λέγει «ἐν τῷκόσμῳ θλίψην ἔξετε». Θέλει μεσσία ποὺ θὰ φέρῃ τὸ τέλειο οἰκονομικὸ σύστημα; θὰ ἀποῤῥιψῃ τότε τὸν Χριστὸ ποὺ μιλᾶ γιὰ ἑκούσια πτωχεία. Θέλει μεσσία νὰκαθυποτάξῃ ὅλους τοὺς λαοὺς σὲ μία παγκόσμια κυβέρνηση καὶ μία θρησκεία; θὰ ἀποῤῥίψῃ τότε τὸν Βασιλέα τῆς Δόξης, ποὺ μιλᾶ γιὰ οὐράνια Βασιλεία καὶἐλευθερία τῶν τέκνων τοῦ Θεοῦ Πατρός. Χαρακτηριστικὰ τὸ προλέγει ὁ ἴδιος ὁΚύριος μὲ παράπονο. «Ἐγὼ ἦρθα στὸ ὄνομα τοῦ Πατρός Μου καὶ δὲν μὲδεχθήκατε· ἑὰν ἄλλος ἔρθῃ ἐξ ὀνόματός του, ἐκεῖνον θὰ τὸν δεχθῆτε».
Γιὰ μιὰ στιγμὴ πίστεψαν πὼς ὁ Χριστὸς ἦταν ὁ λυτρωτὴς ποὺ περίμεναν. Μετὰτὰ «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος» τὰ «Σταυρωθήτω». Μετὰ τὰ στρωμένα ἰμάτια ἡκόκκινη χλαμύδα. Μετὰ τὰ ὑψωμένα βάγια ὁ ὑψωμένος Σταυρός ὡς τιμωρία καὶκαταδίκη γιὰ τὶς διαψευθεῖσες προσδοκίες. Τὸ ἴδιο ἀνόητοι καὶ σήμερα αὐτοὶποὺ ἀκόμα περιμένουν ἕνα μεσσία ἐθνικιστή, πανίσχυρο, ἀπρόθυμο νὰ θυσιάσῃτὴ ζωή του γιὰ τὸν ἄνθρωπο, ὁμοιάζουν μὲ ἐκείνους ποὺ δὲν διέκριναν μέσα ἀπὸτὰ θαύματα, τὶς θαυμαστὲς θεραπεῖες καὶ νεκραναστάσεις, μέσα ἀπὸ τὸν πνευματικὸ λόγο, ποιος ἦταν ὁ Χριστός, ὁ πραγματικὸς Μεσσίας τοῦ Ἰσραήλ. Γεμάτοι ἀπατηλὰ ὄνειρα γιὰ κάποιο ἐπίγειο βασιλέα, ἀνυποψίαστοι γιὰ τὴνἔνσαρκη παρουσία τοῦ Θεοῦ, ἄγονται καὶ φέρονται ἀπὸ τὸν ἄνεμο τῆς πλάνης γιὰ ἕνα φθαρτὸ καὶ θνητὸ Μεσσία.
Δὲν ἄργησε ὁ ὄχλος ἔξω ἀπὸ τὴν Ἱερουσαλὴμ νὰ καταλάβῃ ὅτι δὲν τοῦ ταίριαζεἕνας βασιλέας ταπεινός, ἕνας ἡγεμόνας καρδιᾶς, ἕνας λυτρωτὴς παθῶν, ἕνας Μεσσίας ἀδύναμος νὰ ἐπιβάλῃ τὴν τιμωρία, ποὺ διαλαλοῦσε τὴν ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθροὺς καὶ τὴ συγχωρητικότητα πρὸς τοὺς ἁμαρτωλούς, γι’ αὐτὸ καὶ δὲνἄργησε νὰ Τὸν σταυρώσῃ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, ὅπως λένε προφητικὰ οἱ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, θὰ καταλάβουν καὶ ὅσοι ἀκόμη ἀναμένουν τὸν Μεσσία ὅτι αὐτὸς ποὺ θὰ ἀνακηρύξουν παγκόσμιο ἡγέτη θὰ ἀποδειχθῇ τελικὰψευδομεσσίας καὶ πὼς μόνον ὁ Μεσσίας τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι ὁἀληθινὸς καὶ μοναδικός Σωτήρας καὶ Λυτρωτής.
Ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ γιὰ κάποιους ὀρθοδόξους ὁ Σωτήρας δὲν ἔχει ἔρθει καὶ οὔτε χρειάζεται. Χλιαροὶ καὶ νερόβραστοι χριστιανοί, ἀνυποψίαστοι ἢ εὐθυνόφοβοι,ἀδιάφοροι ἢ ὀκνηροί, κάποιοι ἀπὸ ὅσους ἦρθαν σήμερα στὴν ἐκκλησία καὶἀκοῦνε αὐτὰ τὰ λόγια τούτη τὴν ὥρα θὰ ἀδιαφορήσουν γιὰ τὸ ἐπερχόμενο πάθος Του, θὰ χαροῦν περισσότερο γιὰ τὸ ἀναστάσιμο τραπέζι παρὰ γιὰ τὴν ἀνάστασή Του, θὰ εἶναι δὲ μᾶλλον οἱ νέοι σταυρωτές Του, ποὺ θὰ Τὸν ξανασταυρώσουν στὰπρόσωπα τῶν συνανθρώπων τους, ποὺ θὰ Τὸν θάψουν μέσα στὰ πάθη τους καὶθὰ Τοῦ ἀπαγορεύσουν νὰ ἀναστηθῇ στὴν καρδιά τους. Ὅσοι ὅμως Τὸνἀποδέχθηκαν ὡς Σωτῆρα καὶ Τὸν ἀναγνωρίζουν ὡς Θεό τους, ὡς Θεὸ τοῦ ἐλέους καὶ τῶν οἰκτιρμῶν, ἂς Τὸν ὑποδεχθοῦν μὲ τὰ εὐλογημένα βάγια τῆς ὑπακοῆς, ἂς στρώσουν τὰ ἰμάτια τῆς καρδιᾶς τους, γιὰ νὰ περάσῃ ταπεινὸς καὶ πρᾶος, καθὼς θὰ ἀνακράζουν «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά