Ολοκληρωτική αφοσίωση στο Θεό

Ένας ασκητής πέρασε

 πολλά χρόνια σε προσευχές 

και λατρεία , όμως ποτέ δεν 

είχε καμιά εμπειρία φώτισης

 που να του επιβεβαιώνει την 

πραγματικότητα του θεϊκού

 πνευματικού κόσμου. 

Είχε μακριά , όμορφη γενειάδα 

και συχνά στη διάρκεια των 

προσευχών του τη χάιδευε

 ή σταματούσε για να τη χτενίσει.

Ο ασκητής αυτός ζούσε στην εποχή του αββά Μωυσή. 

Μια μέρα λοιπόν πήρε κουράγιο και πλησίασε τον αββά για βοήθεια .

 '' Άγιε γέροντα '' , του είπε , '' κάνε μου ετούτη τη μικρή χάρη και ρώτα 

το Θεό μας γιατί μετά από τόσα χρόνια λατρείας και αφοσίωσης 

δεν έχω εμπειρία ούτε έκστασης ούτε φώτισης '' . 

Ο αββάς Μωυσής λυπήθηκε τον ασκητή και όταν προσευχήθηκε

 στον Ύψιστο ανέφερε και το παράπονό του. 

Ο Θεός έδειξε να θυμώνει κάπως. 

'' Είναι αλήθεια '' είπε '' πως αυτός ο ασκητής επιδιώκει

 την ένωση μαζί μου εδώ και πολλά χρόνια. 

Αλλά ποτέ η προσευχή του δεν ήταν ολότελα στραμμένη ατο θείο. 
Την περισσότερη ώρα σκέφτεται τα γένια του και ασχολείται

 μ`αυτά. Ο αββάς Μωυσής μετέφερε τη θεϊκή απάντηση στον ασκητή.

 Αυτός αναγνώρισε την ορθότητα της παρατήρησης.

 Υποσχέθηκε πως θα άλλαζε αμέσως και με γοερούς 

λυγμούς μετάνοιας άρχισε αμέσως να τραβά και να 

πετά τούφες την όμορφη γενειάδα του. 

Τότε ο αρχάγγελος Γαβριήλ πλησίασε τον αββά Μωυσή 

και ψιθύρισε στο αυτί του : 

'' Ο καημένος δεν κατάλαβε τίποτα. Ακόμα και τώρα κυρίως

 τη γενειάδα του σκέφτεται. Πες του να σταματήσει.

 Το μόνο που έχει να κάνει είναι να στρέψει την προσοχή

 του στο Θεό και να μην ασχολείται ούτε με το να χτενίζει

 ούτε με το να βγάζει τα γένια του , ούτε με τίποτα άλλο''.

                                                          ΣΟΦΙΑ   ΑΓΙΩΝ  ΓΕΡΟΝΤΩΝ

πηγή