Να είναι λέει νύχτα (από αυτές που φοβάσαι να νυχτώσουν) και να βρεθείς σε εκκλησιά μοναστηριού και νάχουν γίνει κεριά οι φόβοι που σου χάρισε ο "πολιτισμός" και να βλέπεις να καίγονται μπροστά στις εικόνες της Κυράς και του Χριστού και να θυμιάζουν τα καλογέρια και -στο φως των καντηλιών- να γίνονται τα που σε τρόμαξαν τόσο μικρά (όσο στ'αλήθεια είναι), με μόνη μεγάλη την ψυχή που Εκείνος σου χάρισε.
Και να βγάζεις την ψυχούλα σου βόλτα, να κάθεσαι μαζί της στους ξύλινους κορμούς -όπου ξημερώνουν οι μέρες των προσευχών- και να την κανακεύεις:
"Έλα ψυχή μου, είναι μακριά -πια- αυτοί που σε θέλησαν μακριά Του.
Θα αναπαυτούμε τώρα, εσύ μεγάλη απ' την Χάρη Του κι' εγώ το λίγο που απέμεινε από το χώμα.
Έλα ψυχή μου, να βγούμε στους εξώστες της γης όπου οι άνθρωποι των κομποσκοινιών σταυρώνουν τις έγνοιες και οι άνθρωποι του κόσμου αναστενάζουν, για νάχουν οι καλόγεροι ονόματα να λιτανεύσουν στις σιωπές τους.
Ψέμματα όσα μας είπαν ("μη πεποίθατε επ'άρχοντας").
Αυτή την ακρούλα σου που αντιστεκόταν ήθελαν να λυγίσουν, για να μην προλάβει να γίνει αιχμή και φτάσει στον ουρανό....
Πρόλαβε όμως ο άγγελός μας, ψυχή μου, και κοντά στην αθανασία σου ευλογήθηκαν και τα χωμάτινά μου.
Θα μας ψάξουν πάλι όμως και δεν θα πάψουν να μας αναζητούν, όσο εμείς (απο-) φεύγουμε.
Θυμήσου να μου θυμήσεις να αντισταθούμε.
Θυμήσου να μου θυμήσεις να μην λυγίσουμε.
Θυμήσου να ξαναφύγουμε, μέχρι να φύγουν οι καταδιώκοντες τις πνοές του Θεού στον Άνθρωπο, μέχρι να μάθουμε πως τεθνήκασι οι ζητούντες τις ψυχές μας....
(τις φωτογραφίες τις δανείστηκα από τις ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ)
πηγή
Και να βγάζεις την ψυχούλα σου βόλτα, να κάθεσαι μαζί της στους ξύλινους κορμούς -όπου ξημερώνουν οι μέρες των προσευχών- και να την κανακεύεις:
"Έλα ψυχή μου, είναι μακριά -πια- αυτοί που σε θέλησαν μακριά Του.
Θα αναπαυτούμε τώρα, εσύ μεγάλη απ' την Χάρη Του κι' εγώ το λίγο που απέμεινε από το χώμα.
Έλα ψυχή μου, να βγούμε στους εξώστες της γης όπου οι άνθρωποι των κομποσκοινιών σταυρώνουν τις έγνοιες και οι άνθρωποι του κόσμου αναστενάζουν, για νάχουν οι καλόγεροι ονόματα να λιτανεύσουν στις σιωπές τους.
Ψέμματα όσα μας είπαν ("μη πεποίθατε επ'άρχοντας").
Αυτή την ακρούλα σου που αντιστεκόταν ήθελαν να λυγίσουν, για να μην προλάβει να γίνει αιχμή και φτάσει στον ουρανό....
Πρόλαβε όμως ο άγγελός μας, ψυχή μου, και κοντά στην αθανασία σου ευλογήθηκαν και τα χωμάτινά μου.
Θα μας ψάξουν πάλι όμως και δεν θα πάψουν να μας αναζητούν, όσο εμείς (απο-) φεύγουμε.
Θυμήσου να μου θυμήσεις να αντισταθούμε.
Θυμήσου να μου θυμήσεις να μην λυγίσουμε.
Θυμήσου να ξαναφύγουμε, μέχρι να φύγουν οι καταδιώκοντες τις πνοές του Θεού στον Άνθρωπο, μέχρι να μάθουμε πως τεθνήκασι οι ζητούντες τις ψυχές μας....
(τις φωτογραφίες τις δανείστηκα από τις ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ)
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά