Το πνεύμα της ελευθερίας
(Από το Σαββατιάτικο ένθετο της «δημοκρατίας» για την ορθοδοξία)
Πέρα από τα γεγονότα, όπως περιγράφονται στις Πράξεις των Αποστόλων, η πίστη είναι εκείνη που μπορεί να οδηγήσει στην κατανόηση όλων όσα συνέβησαν την ημέρα της Πεντηκοστής σε ένα υπερώο της Ιερουσαλήμ, πριν από 2.000 χρόνια. Μια νέα κοινότητα ιδρύεται, η πρώτη ίσως αληθινά πολυπολιτισμική κοινότητα, που καλεί στους κόλπους της όλους ανεξαιρέτως και αδιακρίτως, και προσφέρει το όραμα μιας υπέροχης και πρωτόγνωρης μέχρι τότε ανθρώπινης κοινωνίας.
Σε μια ανθρωπότητα καταματωμένη από την υποδούλωση σε δυνάστες και τυράννους, σε πάθη και ενοχές, στη φθορά και στον θάνατο, το Αγιο Πνεύμα, ως δύναμη ελευθερίας, έρχεται να ελευθερώσει από κάθε είδους τυραννία. Συγχρόνως όμως έρχεται να απελευθερώσει αστείρευτες δυνάμεις του ανθρώπου, ανάλογες με εκείνες των μαθητών, που σε μια στιγμή μεταβλήθηκαν από φοβισμένοι ψαράδες σε ενθουσιώδεις κήρυκες μιας νέας ανθρωπότητας.
Το Πνεύμα είναι ελεύθερο και «όπου θέλει πνει» (Ιω. 3, 8). Αυτό βεβαιώνει ο Χριστός. Και, όπως τίποτε δεν μπορεί να εμποδίσει τη δράση Του, τίποτε δεν μπορεί και να κάμψει εκείνους που παρέδωσαν την άδεια ζωή τους και την άδεια καρδιά τους να πλημμυρίσει από το φως Του. Πολυμέτωπος ένας τέτοιος αγώνας ελευθερίας. Πρώτα, εναντίον της ενοχής και της απογοήτευσης από τα λάθη του παρελθόντος. Κατόπιν, εναντίον των ανθρώπινων παθών που φωλιάζουν στην ψυχή του κάθε ανθρώπου και πνίγουν κάθε ορμή του να ξαναβρεί τη φωτεινή του φύση. Αγώνας, κατόπιν, εναντίον των δομών της αδικίας και της απληστίας αυτού του κόσμου. Πάνω απ’ όλα όμως αγώνας σποράς όλων των δωρεών του Πνεύματος σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Σποράς αγάπης, αλληλεγγύης, μοιρασιάς, σεβασμού και προσφοράς, πέρα από διακρίσεις χρώματος, φύλου, και ταυτότητας.
Από την ώρα που το Αγιο Πνεύμα, με τη μορφή πύρινων γλωσσών, εγκαθίσταται στα κεφάλια των μαθητών, η Εκκλησία του Χριστού αναλαμβάνει να συμμετάσχει με το κάθε μέλος της ξεχωριστά στη δράση Του. Η παρουσία Του δεν αποτελεί μόνο ελπίδα για τον κόσμο, αλλά οδηγό και κριτή της δράσης και της ζωής της ίδιας της Εκκλησίας. Το όραμα μιας ενωμένης ανθρωπότητας στο όνομα της αγάπης και της δικαιοσύνης πρέπει να διασωθεί πρώτα στους κόλπους της. Μόνο μια Εκκλησία με ενωμένα τα μέλη της, κληρικούς και λαϊκούς, σαν μια ψυχή μπορεί να καλέσει σε σύμπνοια την ανθρωπότητα. Μόνο μια Εκκλησία που ακολουθεί το Πνεύμα στην υπέρβαση των κοσμικών και ιστορικών στερεοτύπων και προκαταλήψεων μπορεί να μιλήσει στον κόσμο για την απόλυτη αξία της ζωής και του ανθρώπινου προσώπου. Μόνο μια Εκκλησία που αντλεί διαρκώς ελπίδα, χαρά και αισιοδοξία από την παρουσία του Παρακλήτου (παράκληση = παρηγοριά) στη ζωή της μπορεί να δώσει χέρι βοήθειας και ανόρθωσης στην εξαντλημένη και απελπισμένη κοινωνία του 21ου αιώνα.
Η αληθινή ανατροπή της βαρβαρότητας, που πάντοτε χτυπούσε την πόρτα της Ιστορίας, ξεκινά από μια στάση ζωντανή και συνεπή με την πνευματικότητα της Εκκλησίας. Μια τέτοια συνέπεια την καλεί να συνδυάσει την αναμφισβήτητη κοινωνική της προσφορά με τη διαρκή καταφυγή στην αγιαστική δύναμη του Αγίου Πνεύματος, ώστε διαρκώς να καθιστά τα μέλη της, όλους μας, σκήνωμά Του και να μας αποκαθαίρει «από πάσης κηλίδος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά