Στα λόγια η αποστολική διαδοχή στην πράξη ο φαρισαϊσμός...

Του Διονύση Μακρή

 Και πάλι επίκεντρο η εκλογή Ιεράρχη η Ιεραρχών στην τακτική ετήσια συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου

Συνεδριάζει για μία ακόμη φορά η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλάδος μέσα στον Οκτώβριο προκειμένου να εκλέξει έναν νέο Αρχιερέα μέσα από συγκεκριμένες προετοιμασμένες στο παρασκήνιο διαδικασίες που ουσιαστικά αποτελούν και συνιστούν ύβρη προς το Πανάγιο Πνεύμα. Και αποτελούν ύβρη καλοί μου χριστιανοί γιατί οι διαδικασίες αυτές έχουν αφετηρία τον εγωκεντρισμό και την ιδιοτέλεια και επ’ ουδενί τρόπο αποβλέπουν στην εξασφάλιση καλύτερης διαποίμανσης με στόχο την εν Χριστώ σωτηρία!

Γιατί εάν είχαν τέτοιο σκοπό και στόχο τότε στη διοίκηση της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας θα επικρατούσε η αξιοκρατία, θα βασίλευσε το θυσιαστικό χριστιανικό πνεύμα και προπαντός ο κινητήριος μοχλός της θα ήταν η ταπείνωση. Τα στοιχεία αυτά άλλωστε χαρακτήριζαν τους αγίους Αποστόλους, οι οποίοι δεν διακονούσαν τράπεζες και συσσίτια, όπως παρατηρείται σήμερα αλλά ασχολιόντουσαν αποκλειστικά με το κήρυγμα της σωτηρίας των ανθρωπίνων ψυχών. Σήμερα λοιπόν χριστιανοί μου που η σύγχρονη κοινωνία μας έχει μεγάλη ανάγκη από το αποστολικό κήρυγμα, νοούμενο φυσικά ως επαναφορά του ευαγγελικού λόγου στη ζωή μας, εκλαμβανόμενο ως καθημερινότητα που θα εμπεριέχει εμπράκτως την εν Χριστώ ελπίδα, νοούμενο τέλος ως πνευματική τροφή που θα δώσει τέλος στην πολύχρονη ασιτία της ψυχής... Σήμερα που όλοι έχουμε ανάγκη να πιούμε το ύδωρ το ζων οι διάδοχοι των Αποστόλων στη συντριπτική πλειονότητά τους περί άλλων τυρβάζουν!

Είναι άλλωστε προφανές ότι η πνευματική φτώχεια, ερημοποίησε και ξήρανε την ανθρώπινη ψυχή σε βαθμό τέτοιο που βιώνει αλλεπάλληλες κρίσεις νοούμενες ως ανασφάλεια, ως απελπισία, ως απογοήτευση, ως κατάθλιψη κ.ο.κ. Το να ζεις μακράν του Θεού αποτελεί σήμερα μόδα που τελικώς οδηγεί στον κοινωνικό μαρασμό και στη βεβήλωση πανανθρώπινων αξιών που στηρίχθηκαν στον ευαγγελικό σωτήριο λόγο.

Δυστυχώς οι Ιεράρχες μας σήμερα αν και κόπτονται περί της αποστολικής διαδοχής και είθισται μάχονται λυσσωδώς κατά αυτών που θα τολμήσουν να την αμφισβητήσουν εν τούτοις δεν ομοιάζουν ούτε στο ελάχιστο με τους αγίους Αποστόλους. Αντιθέτως θα μπορούσαμε εύκολα μέσα από την βιωτή τους να τους ταυτίσουμε με τους Φαρισαίους υποκριτές που διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλον! Δεν νοιάζονται τόσο για την ψυχή τους όσο για το πως θα επιδειχθούν, για το πως θα εντυπωσιάσουν. Και γι’ αυτό η ευαγγελική διδαχή δεν αποτελεί γι’ αυτούς βασική προτεραιότητα επειδή ασυνειδήτως τους ενεργοποιεί την ενοχή που εκπηγάζει από την απουσία της αληθινής αγάπης. Προτιμούν λοιπόν ασύστολα να πολιτικολογούν είτε δεξιόστροφα είτε αριστερόστροφα, να αναλίσκονται σε ανούσια παιχνίδια προπαγάνδας με τον σύγχρονο Καίσαρα χωρίς καμιά διάκριση! Και το κάνουν με ευχαρίστηση και χωρίς την παραμικρή ντροπή γιατί αποσκοπούν στο να λάβουν ενδομύχως τα εύσημα και τους επαίνους της κοσμικής εξουσίας, μέρος της οποίας κόπτονται να είναι και οι ίδιοι. Σήμερα λοιπόν οι καλοί μας Ιεράρχες στη συντριπτική πλειονότητά τους έχουν καταστεί υπηρέτες ενός σαθρού συστήματος, στο οποίο κυριαρχούν η ασυδοσία, η διαφθορά και η ασέβεια προς τον Θεό!

Μετά λόγου γνώσεως λοιπόν θα μπορούσαμε να τους εκλάβουμε ως στυγνούς «εγκληματίες»! Με τη διαφορά ότι το έγκλημα που διαπράττουν είναι το χειρότερο δυνατόν αφού είναι πνευματικής υφής και αφορά το χριστεπώνυμο ποίμνιο που ανέλαβαν ως ποιμένες να οδηγήσουν στη σωτηρία! Εγκληματούν λοιπόν ασύστολα γιατί έχουν οι ίδιοι με τη βιωτή τους, τις ψεύτικες υποσχέσεις και τη αθέτηση των όρκων τους ανοίξει διάπλατα την πόρτα στον μιαρό Αντίδικο! Και όχι μόνο του άνοιξαν την πύλη εισόδου αλλά επιπλέον τον σιγοντάρουν να επιτελέσει το έγκλημά του στον άνθρωπο με αντάλλαγμα να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, την πολυθρόνα της εξουσίας και τον παχυλό μισθό τους...

Η απουσία του Χριστού τους καθιστά ανήμπορους και δέσμιους του σαθρού συστήματος που κατά καιρούς τους χρησιμοποιεί ώστε να καμφθεί οιανδήποτε προσπάθεια χριστιανικής αντίστασης. Τους καθιστά δειλούς και φοβισμένους και τους εκθέτει ανεπανόρθωτα απέναντι στους χριστιανούς.

Ως εκ τούτου είναι φυσικό επακόλουθο ως δούλοι του συστήματος να προωθούν ετσιθελικά μέσα από τον ωχαδελφισμό που τους διακατέχει τα συμφέροντα της εξουσίας υλοποιώντας υποσχέσεις που έδωσαν και οι ίδιοι προκειμένου να λάβουν επί της κεφαλής τους την πολυπόθητη επισκοπική μίτρα, στους περισσότερους εκ των οποίων λειτουργεί τελικά ως βαρίδι που στο τέλος και ενώπιον του Θεού τους συντρίβει... Μέσα στο πλαίσιο αυτό των αλλησβερίσιων με την κοσμική εξουσία λειτουργεί άριστα ο νόμος της σιωπής κατά τρόπο τέτοιο που θυμίζει μαφιόζικες συμμορίες και την γνωστή ομερτά. Νόμος της σιωπής για τις διαβουλεύσεις, τις μυστικές σκοτεινές συσκέψεις, για τα αρχιερατικά ανταλλάγματα...κ.ο.κ.

Η έννοια λοιπόν του Επισκόπου, ως δοχείο θείας χάρης, ως πηγή δωρεών και ανιδιοτελούς αγάπης εξαφανίστηκε παντελώς και στη θέση τούτη ανεδείχθη ο δεσπότης, νοούμενος ως δικτάτορας, στυγνός εξουσιαστής και κυρίαρχος φασιστικών συμπεριφορών. Γιατί καλοί μου Χριστιανοί κατά το παράδειγμα του Χριστού στον Επίσκοπο, προπορεύεται η αλήθεια, το έλεος, η ανιδιοτέλεια, η άδολη αγάπη που απευθύνεται πρωτίστως στους εχθρούς, το παράδειγμα της εν Χριστώ ζωής... Προπορεύεται επιπλέον η ελπίδα της εν Χριστώ αιωνιότητας μέσα από τη σταυροναστάσιμη θυσιαστική ψυχοσωματική πορεία.

Ειλικρινά σας λέγω πως αν ανακαλύψετε έναν τέτοιο άγιο Επίσκοπο σήμερα να με φωνάξετε να ασπαστώ ταπεινά τα πόδια του και να τον προσκυνήσω ως τύπο και μιμητή Χριστού! Σήμερα λοιπόν είναι ηλίου φαεινότερο ότι έχουμε δεσποτάδες στους οποίους η απουσία του Χριστού είναι εμφανής από την πρώτη ματιά. Δεσποτάδες ανασφαλείς, ημιμαθείς στις ευαγγελικές διδαχές. Ανήμπορους και αδύναμους ρασοφόρους που λειτουργούν σαν φοβισμένα -δειλά ανθρωπάκια και θυμίζουν στο πέρασμά τους το πάθημα της μαϊμούς, που όταν θέλησε να ανέβει ψηλά άφησε εκτεθειμένα τα οπίσθια της.

Σκληρή η κριτική μας αφουγκράζουμε να ψιθυρίζετε. Δίκαιο έχετε! Είναι σκληρή αλλά προέρχεται -ειλικρινά σας το δηλώνω χριστιανοί μου- από καλή διάθεση. Η κριτική μας αυτή πηγάζει αυθόρμητα από την έκδηλη αγωνία μας για την ολοφάνερη κατηφορική πνευματική πορεία του ευλογημένου αυτού τόπου και αποβλέπει στο να ακούσουμε από αρχιερατικά χείλη το «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου»...

Δεν χτυπάμε τον Αρχιεπίσκοπο η τον Πατριάρχη η τον Μητροπολίτη με ανυπόστατες κατηγορίες και συκοφαντίες ούτε κατ’ επέκταση το ράσο, όπως κάποιος μας έγραψε σε ανώνυμη επιστολή του. Ούτε επιθυμούμε να ανακατεύουμε την ακαθαρσία-αμαρτία για να την γνωστοποιήσουμε και στους υπολοίπους χριστιανούς και να γίνουμε χειρότεροι αυτών που την προκάλεσαν ενισχύοντας το λεγόμενο εκκλησιαστικό σκάνδαλο.

Στηλιτεύουμε απλά την αμαρτία και όχι τα πρόσωπα σε μία απέλπιδα προσπάθειά μας να δούμε, έστω και αμυδρά, μέσα από μία απροσδόκητη θυσιαστική αξιοκρατική πράξη κάποιο φως στο τούνελ που θα μας επιτρέψει και πάλι σε οδό αγιότητας! Μία αγιότητα που ως φάρος θα φωτίζει αδιαλείπτως το θαύμα της αληθινής ζωής!

Δεν είναι λοιπόν δυνατόν ρασοφόροι που έδωσαν λόγο να υπηρετούν τον Χριστό να προβαίνουν σαν τους Φαρισαίους σε απαράδεκτες παρασκηνιακές συναλλαγές υπό τον μόδιον. Δεν μπορεί η εκλογή ενός νέου Ιεράρχη να κρύβει οικονομικά συμφέροντα και μύχιες επιδιώξεις των εκφραστών του μυστηρίου της ανομίας. Δεν μπορεί ρασοφόροι να συμπορεύονται με τις σκοτεινές στοές του Αντιδίκου η να γίνονται συνοδοιπόροι του σατανισμού προκειμένου να αναρριχηθούν στον ανώτατο βαθμό της ιερωσύνης, ο οποίος δεν αποτελεί θρόνο και πολυθρόνα εξουσίας αλλά νοείται ως το υπέρτατο ορθόδοξο διακόνημα, ως θέση άκρας ταπείνωσης. Δεν μπορεί ο «Μαμμωνάς» να ορίζει και να κατευθύνει τις αρχιερατικές ψήφους.

Ας μην λειτουργούμε λοιπόν σαν τους Φαρισαίους και θέτουμε πάντοτε στην εκάστοτε προτίμηση (ψήφο) το προσωπικό συμφέρον είτε αυτό νοείται ως εξασφάλιση των καλών σχέσεων μας με τον Αρχιεπίσκοπο, γεγονός που θα εξασφαλίσει την προώθηση των διοικητικών θεμάτων της εκκλησιαστικής επαρχίας, είτε ως οικονομική ενίσχυση δήθεν για φιλανθρωπικούς σκοπούς, είτε ως υπόσχεση -αντάλλαγμα προώθησης υμετέρων. Η νοοτροπία άλλωστε προώθησης των «δικών μας παιδιών» στοίχισε στην χώρα, αφού επέφερε μία τεραστίων διαστάσεων οικονομική κρίση και ένα δυσβάστακτο δημοσιονομικό έλλειμμα ενώ η ίδια νοοτροπία στην Εκκλησία έφερε μία πρωτοφανή πνευματική κρίση, έναν πρωτοφανή μαρασμό της εν Χριστώ ζωής.

Επ’ ουδενί λοιπόν θέλω να πιστέψω όσα μου διαμηνύθηκαν από σοβαρά αρχιερατικά χείλη και αφορούν σχέδιο βιαίας απομάκρυνσης -αντικατάστασης μίας πλειάδας γερόντων Ιεραρχών. Σχέδιο που θα ερμηνευθεί ως δήθεν ανανέωση αλλά θα αποβλέπει κυρίως στην προετοιμασία του σώματος της Ιεραρχίας για την αναρρίχηση ως Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας της Ελλάδος ενός νεαρού -αθεολόγητου και επιρρεπή στην αίρεση, όπως από τα γραπτά του έχει αποδειχθεί, «ταλαίπωρου» στην ουσία Ιεράρχη! Βασικό κριτήριο του σχεδίου τούτου αποτέλεσε, ως μου διαμηνύθηκε η φίλο-οικουμενική του διάθεση, η οποία του εξασφάλισε τις άριστες σχέσεις τόσο με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όσο και με το Βατικανό και κατ’ επέκταση τις στοές των εκφραστών του μυστηρίου της ανομίας...

Θα ήθελα διακαώς χριστιανοί μου να μην πιστέψω τα ανωτέρω τα οποία μου διαμηνύθηκαν μήνες πριν αλλά δυστυχώς στην πράξη άρχισαν να επαληθεύονται. Ήδη η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δείχνει διατεθειμένη να εφαρμόσει τη διάταξη του Καταστατικού Χάρτη περί αποστολής ιατρικής επιτροπής σε ανήμπορους, ασθενείς και φοβισμένους γέροντες Ιεράρχες, οι οποίοι παρουσιάζονται αδύναμοι ακόμη και στο να συντάξουν μία αξιοπρεπή παραίτηση. Στο στόχαστρο μάλιστα αυτής της απαράδεκτης συμπεριφοράς βρίσκονται σε πρώτη φάση τρεις γέροντες και ασθενείς Μητροπολίτες. Ο πρώτος υπηρετεί στη Μακεδονία, ο δεύτερος στη Στερεά Ελλάδα και ο τρίτος στην Αττική. Οι διάδοχοί τους λένε πως ήδη περιμένουν να ολοκληρωθεί η ραφή της αρχιερατικής τους στολής ενώ είναι τόσοι βέβαιοι για την εκλογή του που ήδη έχουν προβεί στην παραγγελία γλυκισμάτων...

Απώτερος στόχος του σχεδιασμού είναι ο φίλο-οικουμενιστής νεαρός Ιεράρχης που οι δυνάμεις του μυστηρίου της ανομίας προωθούν ως μελλοντικό Αρχιεπίσκοπο να έχει εξασφαλίσει στα επόμενα δύο έτη τουλάχιστον είκοσι ψήφους των Αρχιερέων που θα αντικαταστήσουν τους γέροντες!!!

Μέσα στο πλαίσιο αυτό λέγεται πως συμπεριλαμβάνεται και η εκλογή νέου Μητροπολίτη Αργολίδος, θέση την οποία θεωρούν βέβαιο ότι θα καταληφθεί από τον εκλεκτό αυτών που παρασκηνιακά μεθοδεύουν πρακτικές ξένες προς την αποστολική και πατερική παράδοση... Ελπίζουμε και προσευχόμαστε να μην ευοδωθούν τέτοιου είδους σχέδια που ολοφάνερα αντιτίθενται στις διδαχές και τις παραδόσεις της Ορθοδοξίας και δεν ευαρεστούν τον τριαδικό Θεό.            

 

ΠΗΓΗ: www.orthodoxia.gr