Αγαπητοι μου αδελφοί,
Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, διά της ωραίας παραβολής του σπορέως που ακούσαμε σήμερα διδάσκει ανά τους αιώνας την θαυμαστή δύναμη του θείου λόγου, ήτοι του θείου κηρύγματος δια την καλλιέργεια της ψυχής παντός χρηστού και αγαθού ανθρώπου.
Ο λόγος του Κυρίου είναι ο σπόρος, ο οποίος εάν πέσει στη γή την καλλιεργημένη, στην καθαρή από πέτρες και αγκάθια και αγνή ψυχή του ανθρώπου, ουχί μόνο βλαστάνει, μεγαλώνει, και καρποφορεί, αλλά και η καρποφορία είναι σε αριθμό μεγάλη, πλούσια και ωφέλιμος δια τον άνθρωπο.
Και ερωτά ο άνθρωπος της κάθε εποχής, και ιδιαίτερα αυτής της δήθεν προηγμένης εποχής με τις διάφορες θεωρίες και συνθήματα που καθημερινά αναφύονται, «τί είναι ο λόγος του Θεού και ποια δύναμη έχει;».
Την απάντηση δίδει αυτή η Εκκλησία του Χριστού, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία: ο Θείος λόγος είναι η αποκάλυψη του Αγίου θελήματος του Θεού και η διδασκαλία την οποία ο Μονογενής Υιός Του έφερε στο κόσμο ως θησαυρό πολύτιμο, «γενόμενος υπήκοος θανάτου, θανάτου δε σταυρού».
Ο λόγος του Θεού είναι γραπτός στην αγία Γραφή, στον κανόνα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και άγραφος στην ιερά παράδοση, η οποία παραδόθηκε από τους θεόπνευστους αποστόλους, τις άγιες και ιερές Συνόδους, από την διδασκαλία και τα συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας, και η οποία ιερά Παρόδοση είναι ισότιμος, ισόκυρος, ισοδύναμος και ισοστάσιος της Αγίας γραφής.
Ο Θείος λόγος όσο και αν είναι εξωτερικώς απλούς, έχει όμως βαθιές εσωτερικές ρίζες, έχει ηθική δύναμη και ζωή που μεταβάλλει και ανακαινίζει τις ψυχές των ανθρώπων, εν αγίω Πνεύματι, σε αγιασμό και καρποφορία.
Αυτή η εσωτερική θεία μεταβολή, αυτή η θεία ανακαίνιση είχε ως αποτέλεσμα να φωτιστούν πλήθη αναρίθμητα ανθρώπων, τα ευρισκόμενα «εν σκότει και σκιά θανάτου» και να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό, τον Θεό της αγάπης, της ειρήνης, του ελέους και των οικτιρμών.
Ο «επί την γήν την αγαθήν» - όπως ακριβώς μας λέγει ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος της Δόξης στην σημερινή ευαγγελική περικοπή - πεσών σπόρος είναι οι καρδιές των αγαθών εκείνων χριστιανών, οι οποίοι ακούνε τον θείο λόγο, ήτοι το θείο κήρυγμα «εν καρδία καλή και αγαθή» και όχι μόνο αλλά το δέχονται και προπάντων πιστεύουν και αναγνωρίζουν ότι δι΄ αυτού μπορούν να κερδίσουν τα ουράνια αγαθά, και τότε, κατά το ευαγγελικό, «κατέχουσι και καρποφορούσι».
Οι άνθρωποι αυτοί, που ακούνε και δέχονται με χαρά ανεκλάλητο το θείο λόγο, ο οποίος είναι γλυκύτερος από το μέλι, και μάλιστα στη ζωή τους έχουν ως πυξίδα τις θείες εντολές και υπομένουν με καρτερία τις θλίψεις και τους πειρασμούς, οι άνθρωποι αυτοί αυξάνουν στον πνευματικό αγρό της Εκκλησίας του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκάλυψης.
Η αγαθή τους ψυχή ευφραίνεται και αγάλλεται για τα θεία και ουράνια και - «εν μέσω παγίδων πολλών διαβαίνοντες» - δεν διακατέχονται από κακία, πάθος ή μίσος, αλλά απεναντίας με την προσευχή και την μελέτη της θεοπνεύστου Αγίας Γραφής διαφεύγουν τα ωψώνια της αμαρτίας, που είναι θάνατος πνευματικός, ήτοι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό.
«Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν».
Η καρδιά κάθε χριστιανού παραμένει «γή αγαθή», όταν περιλούζεται με το Πνεύμα του Θεού, το Πνεύμα το ʼγιο, το οποίο τρέφει, ζωογονεί και καθαρίζει από κάθε πονηρή επιθυμία τον άνθρωπο, τον άνθρωπο που πιστεύει και ομολογεί Πατέρα, Υιό και ʼγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και αχώριστο.
Όσον ο άνθρωπος προάγεται ηθικά, εν αγίω Πνεύματι, μορφώνεται εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου δια του θείου λόγου, τόσο και η καρδιά του γίνεται καλύτερη, η πίστη του αυξάνεται και το ʼγιο Πνεύμα συγκροτεί και συνέχει το είναι του.
Ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος επί τούτοις λέγει επιγραμματικά: «Δια πολιτείας ἀνελθε, δια καθάρσεως κτήσαι το καθαρό…πράξις γαρ επίβασις θεωρίας».
Και ο ʼγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έλεγε ότι «οι φωνές και η διδασκαλία καθαίρουν την διάνοιαν και αναβιβάζουν τον νούν από την κατ΄αίσθησιν πραγματικότητα εις τα υψηλά».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο λόγος του Θεού είναι φώς, είναι ζωή, είναι αλήθεια για τους αγαθούς χριστιανούς. Αυτός αναμόρφωσε κοινωνίες και έθνη, αυτός αναγέννησε τις καρδιές των ανθρώπων, αυτός δημιούργησε τους ήρωες της αρετής και τους μάρτυρες της αληθείας σε δύσκολους καιρούς και χρόνους.
Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αλλά και οι επιφανείς και μεγάλοι ευεργέτες του γένους, εμπνεόμενοι από τους λόγους του Υιού και Λόγου του Θεού έγιναν οι πνευματικοί του γένους ταγοί, οι οποίοι καλλιέργησαν και αναμόρφωσαν με τον λόγο, τα έργα τους, το παράδειγμά τους ψυχές καθαρές χριστιανών Ορθοδόξων.
Ανάγκη και εμείς - στους δύσκολους αυτούς χρόνους - να ακούμε τον θείο λόγο και να μελετούμε αυτόν με πίστη και ευλάβεια. Να κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες της αθεϊας, του εκμηδενισμού των πάντων και στις καθημερινές φωνασκίες εκείνων πού τα πάντα ισοπεδώνουν, τα πάντα υποτιμούν εμπνεόμενοι από ξενόφερτες θεωρίες.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει: «ο ών εκ του Θεού τά ρήματα του Θεού ακούει».
Ας εργαστούμε και εμείς λοιπόν, αδελφοί μου, στον αμπελώνα του Κυρίου Ιησού πνευματικά, εάν θέλουμε να γίνουμε και εμείς γη καλή, γη αγαθή, γη γόνιμη, γη καρποφόρα και έτσι καρποφορούντες εν υπομονή θα τύχουμε της αιωνίου ζωής και θείας μακαριότητας παρά του Αθλοθέτη Χριστού. ΑΜΗΝ.
Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, διά της ωραίας παραβολής του σπορέως που ακούσαμε σήμερα διδάσκει ανά τους αιώνας την θαυμαστή δύναμη του θείου λόγου, ήτοι του θείου κηρύγματος δια την καλλιέργεια της ψυχής παντός χρηστού και αγαθού ανθρώπου.
Ο λόγος του Κυρίου είναι ο σπόρος, ο οποίος εάν πέσει στη γή την καλλιεργημένη, στην καθαρή από πέτρες και αγκάθια και αγνή ψυχή του ανθρώπου, ουχί μόνο βλαστάνει, μεγαλώνει, και καρποφορεί, αλλά και η καρποφορία είναι σε αριθμό μεγάλη, πλούσια και ωφέλιμος δια τον άνθρωπο.
Και ερωτά ο άνθρωπος της κάθε εποχής, και ιδιαίτερα αυτής της δήθεν προηγμένης εποχής με τις διάφορες θεωρίες και συνθήματα που καθημερινά αναφύονται, «τί είναι ο λόγος του Θεού και ποια δύναμη έχει;».
Την απάντηση δίδει αυτή η Εκκλησία του Χριστού, η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία: ο Θείος λόγος είναι η αποκάλυψη του Αγίου θελήματος του Θεού και η διδασκαλία την οποία ο Μονογενής Υιός Του έφερε στο κόσμο ως θησαυρό πολύτιμο, «γενόμενος υπήκοος θανάτου, θανάτου δε σταυρού».
Ο λόγος του Θεού είναι γραπτός στην αγία Γραφή, στον κανόνα της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης και άγραφος στην ιερά παράδοση, η οποία παραδόθηκε από τους θεόπνευστους αποστόλους, τις άγιες και ιερές Συνόδους, από την διδασκαλία και τα συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας, και η οποία ιερά Παρόδοση είναι ισότιμος, ισόκυρος, ισοδύναμος και ισοστάσιος της Αγίας γραφής.
Ο Θείος λόγος όσο και αν είναι εξωτερικώς απλούς, έχει όμως βαθιές εσωτερικές ρίζες, έχει ηθική δύναμη και ζωή που μεταβάλλει και ανακαινίζει τις ψυχές των ανθρώπων, εν αγίω Πνεύματι, σε αγιασμό και καρποφορία.
Αυτή η εσωτερική θεία μεταβολή, αυτή η θεία ανακαίνιση είχε ως αποτέλεσμα να φωτιστούν πλήθη αναρίθμητα ανθρώπων, τα ευρισκόμενα «εν σκότει και σκιά θανάτου» και να γνωρίσουν τον αληθινό Θεό, τον Θεό της αγάπης, της ειρήνης, του ελέους και των οικτιρμών.
Ο «επί την γήν την αγαθήν» - όπως ακριβώς μας λέγει ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Κύριος της Δόξης στην σημερινή ευαγγελική περικοπή - πεσών σπόρος είναι οι καρδιές των αγαθών εκείνων χριστιανών, οι οποίοι ακούνε τον θείο λόγο, ήτοι το θείο κήρυγμα «εν καρδία καλή και αγαθή» και όχι μόνο αλλά το δέχονται και προπάντων πιστεύουν και αναγνωρίζουν ότι δι΄ αυτού μπορούν να κερδίσουν τα ουράνια αγαθά, και τότε, κατά το ευαγγελικό, «κατέχουσι και καρποφορούσι».
Οι άνθρωποι αυτοί, που ακούνε και δέχονται με χαρά ανεκλάλητο το θείο λόγο, ο οποίος είναι γλυκύτερος από το μέλι, και μάλιστα στη ζωή τους έχουν ως πυξίδα τις θείες εντολές και υπομένουν με καρτερία τις θλίψεις και τους πειρασμούς, οι άνθρωποι αυτοί αυξάνουν στον πνευματικό αγρό της Εκκλησίας του Εσφαγμένου Αρνίου της Αποκάλυψης.
Η αγαθή τους ψυχή ευφραίνεται και αγάλλεται για τα θεία και ουράνια και - «εν μέσω παγίδων πολλών διαβαίνοντες» - δεν διακατέχονται από κακία, πάθος ή μίσος, αλλά απεναντίας με την προσευχή και την μελέτη της θεοπνεύστου Αγίας Γραφής διαφεύγουν τα ωψώνια της αμαρτίας, που είναι θάνατος πνευματικός, ήτοι ο χωρισμός του ανθρώπου από τον Θεό.
«Μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν».
Η καρδιά κάθε χριστιανού παραμένει «γή αγαθή», όταν περιλούζεται με το Πνεύμα του Θεού, το Πνεύμα το ʼγιο, το οποίο τρέφει, ζωογονεί και καθαρίζει από κάθε πονηρή επιθυμία τον άνθρωπο, τον άνθρωπο που πιστεύει και ομολογεί Πατέρα, Υιό και ʼγιο Πνεύμα, Τριάδα Ομοούσιο και αχώριστο.
Όσον ο άνθρωπος προάγεται ηθικά, εν αγίω Πνεύματι, μορφώνεται εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου δια του θείου λόγου, τόσο και η καρδιά του γίνεται καλύτερη, η πίστη του αυξάνεται και το ʼγιο Πνεύμα συγκροτεί και συνέχει το είναι του.
Ο Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος επί τούτοις λέγει επιγραμματικά: «Δια πολιτείας ἀνελθε, δια καθάρσεως κτήσαι το καθαρό…πράξις γαρ επίβασις θεωρίας».
Και ο ʼγιος Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης έλεγε ότι «οι φωνές και η διδασκαλία καθαίρουν την διάνοιαν και αναβιβάζουν τον νούν από την κατ΄αίσθησιν πραγματικότητα εις τα υψηλά».
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Ο λόγος του Θεού είναι φώς, είναι ζωή, είναι αλήθεια για τους αγαθούς χριστιανούς. Αυτός αναμόρφωσε κοινωνίες και έθνη, αυτός αναγέννησε τις καρδιές των ανθρώπων, αυτός δημιούργησε τους ήρωες της αρετής και τους μάρτυρες της αληθείας σε δύσκολους καιρούς και χρόνους.
Οι μεγάλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, αλλά και οι επιφανείς και μεγάλοι ευεργέτες του γένους, εμπνεόμενοι από τους λόγους του Υιού και Λόγου του Θεού έγιναν οι πνευματικοί του γένους ταγοί, οι οποίοι καλλιέργησαν και αναμόρφωσαν με τον λόγο, τα έργα τους, το παράδειγμά τους ψυχές καθαρές χριστιανών Ορθοδόξων.
Ανάγκη και εμείς - στους δύσκολους αυτούς χρόνους - να ακούμε τον θείο λόγο και να μελετούμε αυτόν με πίστη και ευλάβεια. Να κλείνουμε τα αυτιά μας στις σειρήνες της αθεϊας, του εκμηδενισμού των πάντων και στις καθημερινές φωνασκίες εκείνων πού τα πάντα ισοπεδώνουν, τα πάντα υποτιμούν εμπνεόμενοι από ξενόφερτες θεωρίες.
Ο ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει: «ο ών εκ του Θεού τά ρήματα του Θεού ακούει».
Ας εργαστούμε και εμείς λοιπόν, αδελφοί μου, στον αμπελώνα του Κυρίου Ιησού πνευματικά, εάν θέλουμε να γίνουμε και εμείς γη καλή, γη αγαθή, γη γόνιμη, γη καρποφόρα και έτσι καρποφορούντες εν υπομονή θα τύχουμε της αιωνίου ζωής και θείας μακαριότητας παρά του Αθλοθέτη Χριστού. ΑΜΗΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά