Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΟΙ ΤΗΣ

 ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΑΛΤΑΟΥΡΑΣ  

          .                       Ἡ Δεσποτικὴ ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων, ὅπως ὅλες οἱ ἑορτὲς τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως καὶ ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, πολεμεῖται σφοδρότατα ἀπὸ διάφορους ἐχθροὺς τῆς ἀληθείας. Στὴν παροῦσα μελέτη θὰ δοῦμε ὁρισμένους τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους διάφοροι ἀντίχριστοι μάχονται τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων.

Η ΔΗΘΕΝ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΤΩΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΩΝ ΜΑΤΘΑΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΥΚΑ

            .                       Οἱ ἄθεοι (Μαρξιστές, ψευτοσκεπτικιστές, Νέο-Παγανιστές), ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ Καινὴ Διαθήκη ἀντιφάσκει ὡς πρὸς τὸν χρόνο τῆς γέννησης τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἐπιχειρηματολογία τους ἔχει σὲ γενικὲς γραμμὲς ὡς ἑξῆς :

«Τοῦ δὲ  Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς  Ἰουδαίας ἐν ἡμέραις  Ἡρώδου τοῦ βασιλέως» (Ματθαῖος 2:1)

«Τελευτήσαντος δὲ τοῦ  Ἡρώδου ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου κατ᾽  ὄναρ φαίνεται τῷ  Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ  λέγων· ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν  Ἰσραήλ· τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν  Ἰσραήλ. ἀκούσας δὲ ὅτι  Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς  Ἰουδαίας ἀντὶ  Ἡρώδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν» (Ματθαῖος 2:19-22)

            .                       Σύμφωνα μὲ τὸν Εὐαγγελιστὴ Ματθαῖο ὁ Ἰησοῦς γεννήθηκε «ἐν ἡμέραις  Ἡρώδου τοῦ βασιλέως» τοῦ πατρὸς τοῦ Ἀρχελάου, ὁ ὁποῖος Ἀρχέλαος μετὰ τὸν θάνατο τοῦ Ἡρώδη, τὸν διαδέχθηκε στὴν διακυβέρνηση τῆς Ἰουδαίας. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ὁ ἀναφερόμενος βασιλεὺς Ἡρώδης εἶναι ὁ Ἡρώδης ὁ ἐπονομαζόμενος Μέγας! ( Σημ : Μὲ τὸ ὄνομα Ἡρώδης ὑπάρχουν στὴν Ἱστορία τῆς Παλαιστίνης περισσότεροι τοῦ ἑνὸς βασιλεῖς). Ὁ Ματθαῖος λοιπὸν μὲ τὶς πληροφορίες ποὺ μᾶς δίνει, ξεκαθαρίζει γιὰ ποῖον Ἡρώδη πρόκειται. Πρόκειται γιὰ τὸν Ἡρώδη τὸν Μέγα πατέρα τοῦ Ἀρχελάου.
.                       «Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην. Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου. καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν. ἀνέβη δὲ καὶ  Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲτ εἰς τὴν  Ἰουδαίαν εἰς πόλιν Δαυΐδ, ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυΐδ,  ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ μεμνηστευμένῃ αὐτῷ γυναικί, οὔσῃ ἐγκύῳ. ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν,  καὶ ἔτεκε τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον» (Λουκᾶς 2: 1- 7)
«ἀνέστη  Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς ἀπογραφῆς καὶ ἀπέστησε λαὸν ἱκανὸν ὀπίσω αὐτοῦ· κἀκεῖνος ἀπώλετο, καὶ πάντες ὅσοι ἐπείθοντο αὐτῳ διεσκορπίσθησαν» (Πράξεις 5:37)

            .                       Σύμφωνα μὲ τὸν Εὐαγγελιστὴ Λουκᾶ, (συγραφέα τοῦ Κατὰ Λουκᾶν Εὐαγγελίου καὶ τῶν Πράξεων), ὁ Ἰησοῦς γεννήθηκε κατὰ τὴν διάρκεια ἀπογραφῆς ποὺ ἔλαβε χώρα τὴν περίοδο ποὺ ἡγεμόνευε τὴν Συρία ὁ Κυρήνιος. Ἐπίσης σύμφωνα μὲ τὸν Λουκᾶ κατὰ τὴν διάρκεια ἀπογραφῆς ξέσπασε ἡ ἐπανάσταση τοῦ Ἰούδα τοῦ Γαλιλαίου.
.                       Ἀπὸ τὴν Ἱστορία γνωρίζουμε ὅτι ὁ Ἰούδας ὁ Γαλιλαῖος πράγματι ἐπαναστάτησε κατὰ τὴν διάρκεια ἀπογραφῆς στὰ χρόνια ποὺ ἡγεμόνευε τὴν Συρία ὁ Κυρήνιος καὶ συγκεκριμένα ἡ ἐπανάσταση αὐτὴ τοῦ Ἰούδα καθὼς καὶ ἡ ἀπογραφὴ ποὺ ἀναφέρονται στὶς Πράξεις, ἔγιναν γύρω στὸ 6  μ.Χ. Ἀπὸ τὴν ἄλλη μεριά, ὁ Ἡρώδης ὁ Μέγας, ὁ πατὴρ τοῦ Ἀρχελάου, πέθανε τὸ ἔτος 4 π.Χ  ὅταν ἡγεμόνευε τὴν Συρία ὁ Σέντιος Σατουρνίνος καὶ ὄχι ὁ Κυρήνιος !!!
.                       Συνεπῶς, σύμφωνα μὲ τοὺς ἀντιχρίστους προπαγανδιστές, οἱ Εὐαγγελιστὲς ἀντιφάσκουν ὡς πρὸς τὸν χρόνο τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ !!!

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

«Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.  Αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» (Λουκᾶς 2:1-2)

.                       Ὁ Λουκᾶς λέγει ὅτι ἡ ἀπογραφὴ κατὰ τὴν ὁποία γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς ἦταν ἡ ΠΡΩΤΗ ποὺ ἔγινε ἡγεμονεύοντος τοῦ Κυρηνίου τῆς Συρίας. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι στὰ χρόνια τοῦ Κυρηνίου δὲν ἔγινε μία μόνο ἀπογραφή! Διαφορετικὰ ὁ Λουκᾶς θὰ ἔγραφε «αὔτη ἡ ἀπογραφὴ  ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου» καὶ ὄχι «αὔτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου». Ὁ Εὐαγγελιστὴς ἀναφέρει ὡς ΠΡΩΤΗ τὴν ἀπογραφὴ κατὰ τὴν ὁποία ἐγεννήθη ὁ Ἰησοῦς, γιὰ νὰ τὴν ξεχωρίσει ἀπὸ τὴν κατοπινὴ ἀπογραφή, κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε ἡ ἐπανάσταση τοῦ Ἰούδα τοῦ Γαλιλαίου καὶ τὴν ὁποία ἀναφέρει στὶς Πράξεις! Δύο διαφορετικὲς ἀπογραφὲς ἔχουμε λοιπὸν καὶ ὄχι μία.Ἡ ἐπανάσταση τοῦ Ἰούδα τοῦ Γαλιλαίου ἔγινε στὴν δεύτερη ἀπογραφὴ καὶ ὄχι στὴν πρώτη κατὰ τὴν ὁποία γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς.
.            Μέσα ἀπὸ μελέτη τῶν πηγῶν, προκύπτει ὅτι ἡ πρώτη ἡγεμονία τοῦ Κυρηνίου, τοποθετεῖται μεταξὺ τῶν ἐτῶν 12-8 π.Χ. Ἡ πρώτη λύση ποὺ δόθηκε στὸ πρόβλημα τῆς χρονολόγησης ἦταν νὰ ὑποτεθεῖ πὼς ὁ Κυρήνιος ἐκτέλεσε τὴν ἀπογραφὴ πρὸς τὸ τέλος τῆς θητείας τοῦ (8 π.Χ.), ὅπως διέταξε ὁ Αὔγουστος Ὀκταβιανός. Ἡ ἀπογραφὴ αὐτή, ἐπειδὴ ἦταν ἡ “πρώτη” ποὺ γινόταν στοὺς Ἰουδαίους, διήρκεσε πολὺ χρόνο καὶ τὴν ἔφερε εἰς πέρας, σύμφωνα καὶ μὲ τὸν Τερτυλλιανό, ὁ διάδοχός του στὴν ἡγεμονία τῆς Συρίας, ὁ Σέντιος Σατουρνίνος. Ἔτσι, οἱ μὲν Ρωμαῖοι ἀνέφεραν στὰ ρωμαϊκὰ ἔγγραφα τὸ ὄνομα ἐκείνου ποὺ ὁλοκλήρωσε τὴν ἀπογραφή, τοῦ Σέντιου Σατουρνίνου, οἱ δὲ Ἰουδαῖοι, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ἄντλησε τὴν πληροφορία ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, κράτησαν στὴ μνήμη τους τὸ ὄνομα αὐτοῦ ποὺ τὴν ἄρχισε καὶ ὁ ὁποῖος ἀργότερα, τὸ 6-7 μ.Χ., διενήργησε καὶ τὴν ἄλλη ἀπογραφή. Συνεπῶς, ἀφοῦ ὁΕὐαγγελιστὴς Λουκᾶς ἀναφέρει “ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο”, ἐννοεῖται ὅτι γνώριζε τὴ δεύτερη ἀπογραφὴ τοῦ 6-7 μ.Χ. καὶ χρησιμοποίησε τὸ ἐπίθετο “πρώτη” σὲ ἀντιδιαστολὴ πρὸς τὴ δεύτερη ἀπογραφή. Ἡ ἀπογραφή, ἑπομένως, ποὺ ἀναφέρει ὁ Λουκᾶς πρέπει νὰ ἀποφασίσθηκε τὴν περίοδο 12 π.Χ. ἕως 8 π.Χ. καὶ νὰ συνδέθηκε μὲ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρηνίου ἀντὶ τοῦ Σατουρνίνου. Πιθανὴ δὲ εἶναι ἡ ἄποψη ἡ ὁποία δέχεται μὲν ἐπὶ Κυρηνίου τὴν ἀρχὴ τῆς ἀπογραφῆς περὶ τὸ 9 π.Χ., ἡ πρακτικὴ ὁλοκλήρωσή της ὅμως, ἰδιαίτερα στὶς περιοχὲς τῆς Συρίας, Παλαιστίνης κ.λπ., πραγματοποιήθηκε ἀπὸ τὸ διάδοχό του, Σατουρνίνο, ἔξαρχο τῆς Συρίας ἀπὸ τὸ 8-6 π.Χ. Ἀλλὰ ἡ ἀπογραφὴ συνέχιζε νὰ ὀνομάζεται “ἀπογραφὴ Κυρηνίου” ἐξ αἰτίας σχετικοῦ διατάγματος, καὶ πρὸς τὴν ὁποία εἶναι σύμφωνο τὸ σχετικὸ κείμενο τοῦ Λουκᾶ. Δὲν πρέπει δὲ νὰ ἀποκλειστεῖ ἡ συνύπαρξη δύο ἐξάρχων σὲ κάποια περιοχή, σύμφωνα μὲ πρακτικὴ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἰδιαίτερα κατὰ τὴν περίοδο διαδοχῆς, γιὰ ἐνημέρωση καὶ ὁμαλὴ μεταβίβαση τῆς ἐξουσίας. Μπορεῖ ἔτσι νὰ ὑποτεθεῖ ὅτι κατὰ τὴ χρονικὴ περίοδο μεταξὺ τῶν ἐτῶν 8-6 π.Χ., κατὰ τὸ σύστημα τῆς συνδιοίκησης ὑπάρχουν στὴν ἐξαρχία τῆς Συρίας δύο ἀξιωματοῦχοι, ὁ Κυρήνιος καὶ ὁ Σατουρνίνος, ἐκδοχὴ ποὺ προσφέρει μία ἀκόμη λύση στὸ πρόβλημα τῆς ἀπογραφῆς. Καὶ στὶς δύο  ἀπογραφὲς ἡγεμόνευε ὁ Κυρήνιος. Στὴν πρώτη ἀπογραφὴ ὡς ἡγεμόνας, στὴ δεύτερη ὡς Λεγάτος. Τὸ 1828 βρέθηκε στὴ Ρώμη ἐπιγραφή, ποὺ ἀνέφερε ὅτι ὁ Κυρήνιος ὑπῆρξε δύο φορὲς κυβερνήτης τῆς Συρίας (J.P. Free, Archaeology and Bible History, σελ. 286) ὁ δὲ Ράμσεϋ βρῆκε πρὶν ἀπὸ τὸν Α´ Πάγκ. Πόλεμο μία ἐπιγραφὴ στὴν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας, ποὺ ἐπιβεβαίωνε τὶς δύο διοικητικὲς περιόδους τοῦ Κυρηνίου.

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΟΡΤΑΖΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ;

.                       Διάφοροι αἱρετικοὶ ἰσχυρίζονται ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἑορτάζουμε τὰ Χριστούγεννα, διότι ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ δὲν ἑόρταζαν Χριστούγεννα καὶ γενέθλια καὶ οὔτε ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς λέγει πότε γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς.
.                       Οἱ αἱρετικοί, πιστοὶ στὴν τακτική τους, ἀνακατεύουν τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψεῦδος καὶ συκοφαντοῦν τὶς πρακτικὲς τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ἡ Γραφὴ δὲν μᾶς λέγει πότε γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι οἱ Ἑβραῖοι δὲν ἑόρταζαν γενέθλια. Εἶναι ὅμως ψεῦδος ὅτι οἱ Χριστιανοὶ δὲν ἑόρταζαν τὰ Χριστούγεννα! Οἱ ἀρχαῖοι Χριστιανοὶ ἑόρταζαν τὰ Χριστούγεννα τὴν 6η Ἰανουαρίου μαζὶ μὲ τὴν Βάπτιση τοῦ Ἰησοῦ.
«καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν. καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ,  ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυΐδ. καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον, κείμενον ἐν φάτνῃ. καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων· δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία. καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ᾿ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ρῆμα τοῦτο τὸ γεγονός, ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν. καὶ ἦλθον σπεύσαντες, καὶ ἀνεῦρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν ᾿Ιωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ. ἰδόντες δὲ διεγνώρισαν περὶ τοῦ ρήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου· καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς. ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ρήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς. καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς.» (Λουκᾶς 2: 9- 20)
.                       Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς διδάσκει ὅτι εἶναι χαρμόσυνο γεγονὸς ἡ Γέννηση τοῦ Σωτῆρος καὶ οἱ Ἄγγελοι ἑόρτασαν τὸ γεγονὸς καὶ οἱ ποιμένες ἐπίσης. Οἱ ἀρνητὲς τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Γέννησης τοῦ Χριστοῦ εἶναι αἱρετικοὶ – θύματα τοῦ Διαβόλου. Δεικνύουν συμπεριφορὰ ἀντίθετη ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους καὶ τοὺς ποιμένες! Ὁρισμένοι δὲ αἱρετικοί, ὅπως οἱ ψευδομάρτυρες τοῦ Ἰεχωβὰ οὔτε τὴν Ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ ἑορτάζουν ἀλλὰ ἑορτάζουν τὸν θάνατο τοῦ Ἰησοῦ μόνο !!! Διαβολάνθρωποι πραγματικοί…

Ο ΜΗΝΑΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

  .                       Ἐδῶ θὰ πρέπει νὰ ξεκαθαρίσουμε τὸ ἑξῆς σημαντικό: Ἄλλο πράγμα εἶναι τὸ γεγονὸς τῆς Γεννήσεως τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἄλλο πράγμα τὸ πότε ἡ Ἐκκλησία ὅρισε τὴν ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων.
.                       Προηγουμένως εἴπαμε ὅτι οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ ἑόρταζαν τὰ Χριστούγεννα στὶς 6 Ἰανουαρίου μαζὶ μὲ τὴν Βάπτιση. Αὐτὸ συνέβη διότι ἡ Ἐκκλησία τιμοῦσε τὰ γεγονότα αὐτά, γιὰ τὰ ὁποῖα ὅμως ἡ Γραφὴ δὲν ἀναφέρει πότε συνέβησαν. Ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Πάσχα, ποὺ οἱ πρῶτοι Χριστιανοὶ τὴν ἑόρταζαν ὡς σταθερὴ καὶ ὄχι κινητὴ ἑορτή, ἡ Ἐκκλησία ὅρισε τελικὰ ἡ ἑορτὴ τοῦ Πάσχα νὰ ἑορτάζεται ὡς κινητὴ ἑορτὴ παρόλο ποὺ εἶναι γνωστὴ ἡ ἡμερομηνία τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ (16 τοῦ μηνὸς Ἀβὶβ ἢ Νισάν σύμφωνα μὲ τὸ Ἑβραϊκὸ ἡμερολόγιο) καὶ παρόλο ποὺ ἡ ἀρχαία Ἐκκλησία ἑόρταζε τὸ Χριστιανικὸ Πάσχα μαζὶ μὲ τοὺς Ἑβραίους τὴν 14 Ἀβὶβ/ Νισάν. ΣτὴνἘκκλησία σημασία ἔχουν τὰ γεγονότα καὶ ἡ τιμὴ πρὸς αὐτὰ καὶ ὄχι οἱἡμερομηνίες… Ἀκουέτωσαν αὐτὰ καὶ οἱ σχισματικοὶ παλαιοημερολογῆτες!  Ἡ Ἐκκλησία ὡς ὁδηγούμενη εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὡς στύλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας (Α´ Τιμ. 3:15), ἔχει τὴν ἐξουσία νὰ ὁρίζει καὶ νὰ μεταθέτει ἑορτὲς – «ἡμέρας παρατηρεῖσθε καὶ μήνας καὶ καιροὺς καὶ ἐνιαυτούς!  φοβοῦμαι ὑμᾶς μήπως εἰκῆ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς» (Γαλάτας 4:10-11)

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΡΟΦΗ

.                        Ὁρισμένοι πολέμιοι τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, χρησιμοποιοῦν τὴν ἑξῆς τακτικὴ ἐνάντια στὴν 25η Δεκεμβρίου ὡς ἡμέρας ἑορτῆς τῆς Γέννησης τοῦ Ἰησοῦ :
.                       Ἡ Γραφή, λέγουν ψευδόμενοι, προσδιορίζει τὸν μήνα Ὀκτώβριο ὡς μήνα τῆς  Γέννησης τοῦ Ἰησοῦ, συνεπῶς τὸ νὰ ἑορτάζονται τὰ Χριστούγεννα 25 Δεκεμβρίου εἶναι λάθος!
.                       Ἡ αἱρετικὴ αὐτὴ διαστροφὴ τῆς Γραφῆς ἀποσκοπεῖ νὰ παραπλανήσει τοὺς ἀφελεῖς ὡς πρὸς τὴν ὀρθότητα τοῦ ὁρισμοῦ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῆς 25ης Δεκεμβρίου ὡς ἡμέρας ἑορτασμοῦ τῆς Γέννησης. Ἐπαναλαμβάνουμε ὅμως ὅτι ἡ Ἐκκλησία δίνει σημασία στὰ ἑορταζόμενα γεγονότα καὶ ὄχι στὶς ἡμερομηνίες. Ἂν ἡ Γραφὴ προσδιόριζε τὴν Γέννηση τὸν Ὀκτώβριο, θὰ τὸ γνωρίζαμε ὄχι μόνο ἐμεῖς ἀλλὰ καὶ οἱ ἀρχαῖοι Χριστιανοὶ ποὺ ἑόρταζαν τὴν 6η Ἰανουαρίου. Ἐπίσης οἱ αἱρετικοὶ ποὺ ἐπικαλοῦνται τὴν δῆθεν διδασκαλία γιὰ Ὀκτώβριο δὲν τιμοῦν καθόλου τὰ Χριστούγεννα. Δηλαδὴ οὔτε τὸν Ὀκτώβριο τιμοῦν τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ !!! Τόσο ἀντιφατικοὶ καὶ ὑποκριτὲς εἶναι !

Η ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ

.                       Οἱ Αἱρετικοὶ ἀναφέρουν τὰ ἑξῆς εὐλογοφανῆ ἐκ πρώτης ὄψεως, πλὴν ἕωλα ἐπιχειρήματα….
« Ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις  Ἡρώδου τοῦ βασιλέως τῆς  Ἰουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας  Ἀβιά» (Λουκᾶς 1:5)
«Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ» (Λουκᾶς 1:8)
«καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.  Μετά δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν  Ἐλισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ» (Λουκᾶς 1:23-24)
«Ἐν δὲ τῷ μηνὶ τῷ ἕκτῳ ἀπεστάλη ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ ὑπὸ τοῦ Θεοῦ εἰς πόλιν τῆς Γαλιλαίας, ᾗ ὄνομα Ναζαρέτ,  πρὸς παρθένον μεμνηστευμένην ἀνδρί, ᾧ ὄνομα  Ἰωσήφ, ἐξ οἴκου Δαυΐδ, καὶ τὸ ὄνομα τῆς παρθένου Μαριὰμ» (Λουκᾶς 1:26-27)
«καὶ ἰδοὺ  Ἐλισάβετ ἡ συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ἐν γήρει αὐτῆς, καὶ οὗτος μὴν ἕκτος ἐστὶν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ» (Λουκᾶς 1: 36)
«Ἔμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μήνας τρεῖς καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς. Τῇ δὲ  Ἐλισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱὸν» (Λουκᾶς 1:56-57)
.                       Σύμφωνα μὲ τὰ ἀνωτέρω, ἡ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ συσχετίζεται μὲ τὴν γέννηση τοῦ Ἰωάννου τοῦ Βαπτιστῆ, διότι ἡ ἠλικιακὴ διαφορὰ τῶν δύο εἶναι 6 μῆνες (ὁ Ἰωάννης εἶναι 6 μῆνες μεγαλύτερος τοῦ Ἰησοῦ) . Ἡ δὲ σύλληψη τοῦ Ἰωάννου καὶ ἡ ἔπειτα ἀπὸ 9 μῆνες γέννησή του συσχετίζεται ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς μὲ τὴν λήξη τῆς ἐφημερίας τοῦ πατρὸς τοῦ Ζαχαρία στὸν Ναό. Δηλαδὴ ἀμέσως μετὰ τὴν λήξη τῆς ἐφημερίας τοῦ Ζαχαρία στὸν Ναὸ ἔγινε ἡ σύλληψη τοῦ Ἰωάννη, 6 μῆνες ἀργότερα ἔγινε ἡ σύλληψη τοῦ Ἰησοῦ, 9 μῆνες μετὰ τὸ τέλος τῆς ἐφημερίας τοῦ Ζαχαρία γεννήθηκε ὁ Ἰωάννης καὶ 6 μῆνες ἀργότερα, δηλαδὴ 15 μῆνες μετὰ τὸ τέλος τῆς ἐφημερίας τοῦ Ζαχαρία στὸν Ναὸ γεννήθηκε ὁ Ἰησοῦς. Ἂν λοιπὸν προσδιοριστεῖ τὸ τέλος τῆς ἐφημερίας τοῦ Ζαχαρία στὸν Ναὸ τοῦ Σολομώντα προσδιορίζεται καὶ ἡ γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ !

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

πηγή εδώ και εδώ