ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 – Ζ΄ ΛΟΥΚΑ (Λουκ. η΄ 41-56) (Γαλ. στ΄ 11-18) Στα σκαλοπάτια της πίστεως «Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται»

ΚΥΡΙΑΚΗ 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 – Ζ΄ ΛΟΥΚΑ
(Λουκ. η΄ 41-56) (Γαλ. στ΄ 11-18)
 

Στα σκαλοπάτια της πίστεως

                                             «Μη φοβού, μόνον πίστευε και σωθήσεται»

Η σημερινή ευαγγελική περικοπή μάς φέρνει μπροστά σε άλλα δύο θαύματα του Κυρίου. Πρόκειται για τη θεραπεία της άρρωστης γυναίκας και την ανάσταση της κόρης του Ιαείρου.

Η πίστη του Ιαείρου έσπαζε σίγουρα και θρυμμάτιζε τους ασφυκτικούς κλοιούς της τυπικότητας και ρηχότητας και διείσδυε στην ουσία των πραγμάτων. Επιθυμούσε διακαώς τη θεραπεία της κόρης του. Ωστόσο, δίσταζε να ζητήσει κάτι τέτοιο από τον Κύριο, ο οποίος όμως δεν τον αγνόησε αλλά κίνησε για να τον επισκεφθεί εκείνος στο σπίτι του.

Ο πολύς κόσμος είχε περικυκλώσει ασφυκτικά τον Κύριο και συνωστιζόταν σε σημείο που αδυνατούσε να προχωρήσει με τους μαθητές Του. Αποκάλυπτε αυτή η εικόνα μια αληθινή ανθρωπιά αλλά και μια αυθεντική κοινωνία που καταξιώνει τον άνθρωπο ως πρόσωπο με την ιδιαίτερη αξία του. Δείγματα αυτής της αυθεντικής κοινωνίας δίνει και η περίπτωση της αιμορροούσας γυναίκας. Υπέφερε για περισσότερο από 12 χρόνια από ακατάσχετη αιμορραγία. Απογοητευμένη από τον εαυτό της, η γυναίκα φανέρωσε την αγάπη της στον Χριστό με τον πιο αθόρυβο τρόπο. Αισθανόταν την αναξιότητά της για να μιλήσει στον Κύριο και να τον παρακαλέσει για το πρόβλημά της. Η καρδιακή ωστόσο επικοινωνία στάθηκε ικανή να σπάσει τα φράγματα εκείνα την εμπόδιζαν στην εκπλήρωση του ευγενούς της πόθου. Την οδηγούσε σε μια αλλιώτικη συνάντηση με τον Σωτήρα Χριστό. Ήταν σίγουρη ότι αν ακουμπούσε το κράσπεδο του ιματίου Του θα γινόταν καλά. Όπως και έγινε. Η αγάπη της απέσπασε τη θεϊκή θαυματουργή δύναμη της αγάπης του Χριστού. Η αιμορροούσα γίνεται παράδειγμα και πρόκληση για μια προσωπική επικοινωνία μας με τον Χριστό. 

Η επιβράβευση

Ο Κύριος πάντοτε επιβραβεύει τα δείγματα της πίστης, όπως ήταν εκείνη που έδειξε η αιμορροούσα γυναίκα. Ήθελε να κρατήσει τη σχέση της με τον Χριστό κρυμμένη από τους άλλους. Έχοντας την ταπείνωση ως βάση της, θεωρούσε τον εαυτό της ανάξιο. Ο Κύριος όμως δεν αφήνει χωρίς επιβράβευση την ταπείνωση αυτή, η οποία βέβαια είναι συνδεδεμένη με την πίστη.

Και ακριβώς, η αγάπη και η ταπείνωση της γυναίκας απέσπασε τη θεϊκή δύναμη του Χριστού και «έγνω τω σώματι ότι ίαται από της μάστιγος». Ενώ εκείνη έτρεμε, γιατί δεν ξέφυγε η μυστική συμπεριφορά της και ομολόγησε πως «ιάθη παραχρήμα», ο Χριστός τη βράβευσε δημοσίως: «θάρσει θύγατερ, η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην».

Πύλη αιωνιότητας

Η πίστη στον Χριστό είναι πραγματικά εκείνη που σώζει τον άνθρωπο. Αντίθετα, όταν η πίστη στρέφεται αποκλειστικά στον εαυτό μας, τότε εκδηλώνεται με την μορφή του εγωισμού και προκαλεί εμπλοκές και εμφράγματα στη ζωή μας. Αυτό έγινε και με εκείνους που είχαν μαζευτεί στο σπίτι του Ιαείρου, όταν έμαθαν πως το κορίτσι πέθανε.

Όταν ο Κύριος είπε «μη κλαίετε, ουκ απέθανεν, αλλά καθεύδει», τότε όλοι μαζί «κατεγέλων αυτού ειδότες ότι απέθανεν». Δεν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι μπροστά τους είχαν τον Κύριον της ζωής και του θανάτου. Δεν κατανόησαν ότι με την αγάπη του Κυρίου, η οδός του θανάτου μετατράπηκε σε πύλη της αιωνιότητας. Και ακριβώς αυτό μας διαβεβαιώνει το θαύμα της αναστάσεως της θυγατέρας του Ιαείρου. Ο πιστός που έχει ως ισχυρό εφόδιο στη ζωή του τη δύναμη του Χριστού, αφήνει την ύπαρξή του να πλημμυρίζει από τη χαρά και την αγαλλίαση της παρουσίας του. Σ’ αυτή τη διάσταση τα οποιαδήποτε εμπόδια, διωγμοί και θλίψεις της ζωής προσφέρονται ως αφορμές και δίοδοι σωτηρίας και σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αναστείλουν την ευλογία της κοινωνίας αγάπης με τον Χριστό.

Από αυτές τις διώξεις, τις συκοφαντίες και τις θλίψεις του κόσμου δεν εξαιρέθηκαν οι άγιες μορφές της Εκκλησίας, οι οποίες λάμπουν στο ουράνιο στερέωμα. Μια τέτοια μορφή είναι και ο άγιος Νεκτάριος. Με την ταπεινοφροσύνη και την αγάπη του αναδείχθηκε σε ευλογημένη εκκλησιαστική μορφή και αποτελεί αιώνιο πρότυπο υπομονής και αρετής. Η όλη βιωτή και το παράδειγμά του συνιστούν τον πιο αυθεντικό δείκτη ζωής για τους πιστούς.

Αγαπητοί αδελφοί, η πίστη τόσο του Ιαείρου όσο και της αιμορροούσας γυναίκας, είναι εκείνη που επανατοποθετεί τον άνθρωπο στα σκαλοπάτια της αληθινής ζωής. Αυτή την πίστη επιβεβαίωσαν με τη ζωή τους και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων και ο Νεκτάριος Πενταπόλεως ο θαυματουργός, τη μορφή του οποίου τιμά σήμερα η Εκκλησία μας. Αυτή ακριβώς η πίστη που εκπηγάζει μέσα από τη μυστηριακή ζωή, μάς καθιστά μέτοχους των θαυμαστών ενεργειών του Κυρίου. Μας αφήνει να γινόμαστε και εμείς αυθεντικοί αποδέκτες του ελπιδοφόρου μηνύματος που έστειλε ο Χριστός στον Ιάειρο: «Μη φοβού, μόνο πίστευε και σωθήσεται».

 **********************************************

                                                                                                                                    εκ της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου