Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Πέμπτη, Μαρτίου 27, 2014

Συναξαριστής της 27ης Μαρτίου

Ἡ Ἁγία Ματρώνα ἡ ἐν Θεσσαλονίκῃ

 


Ἡ Ματρώνα ἔζησε στὰ ἀρχαῖα χριστιανικὰ χρόνια καὶ ἦταν ὑπηρέτρια, στὸ σπίτι ἑνὸς ἀνωτέρου ἀξιωματούχου Ἑβραίου, στὴ Θεσσαλονίκη. Αὐτὸς ἦταν παντρεμένος μὲ μία, ἐπίσης Ἑβραία, ποὺ ὀνομαζόταν Παντίλλα. Ἡ Ματρώνα, χωρὶς νὰ τὸ ξέρουν οἱ κύριοί της, ἔγινε χριστιανή. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ ἔμεινε κρυφὸ γιὰ πολὺ καιρό, διότι ἐκτελοῦσε μὲ πολλή ἀκρίβεια τὴν ὑπηρεσία της καὶ εἶχε τὴν εὐμένεια τῆς κυρίας της.

Μὲ τὸν καιρό, ὅμως, ἀποκαλύφθηκε. Ἐνῷ ἡ Ἑβραία κυρία πήγαινε στὴ συναγωγή, ἡ Ματρώνα ἐκμεταλλευόμενη τὴν εὐκαιρία ἐκτελοῦσε τὰ θρησκευτικά της καθήκοντα στὴ χριστιανικὴ Ἐκκλησία. Τὴν κατασκόπευσαν, ὅμως, οἱ ἄλλες ὑπηρέτριες καὶ τὴν πρόδωσαν στὴν Παντίλλα. Ἡ σκληρὴ Ἑβραία τὴν κάλεσε νὰ τῆς πεῖ ἂν ὅλα αὐτὰ ἀληθεύουν.

Ἡ Ματρώνα τότε ὁμολογεῖ τὴν πίστη της καὶ κακοποιεῖται ἄγρια ἀπὸ τὴν Παντίλλα. Χωρὶς καμιὰ μνησικακία ἡ Ματρώνα, ὁμολογεῖ καὶ πάλι ὅ,τι ὑπαγορεύει ἡ συνείδησή της, δηλαδὴ Χριστὸν Ἐσταυρωμένον. Διότι ἡ ψυχή της εἶχε μέσα «ἀγάπη ἐκ καθαρᾶς καρδίας καὶ συνειδήσεως ἀγαθῆς καὶ πίστεως ἀνυπόκριτου».

Δηλαδή, ἀγάπη ἀπὸ καθαρὴ καὶ ἀνιδιοτελῆ καρδιὰ καὶ συνείδηση ἀγαθή, ἐλεύθερη ἀπὸ κάθε τύψη, καὶ πίστη ἀληθινή. Ἡ Παντίλλα τότε μὲ περισσότερη ὠμότητα τὴν μαστιγώνει καὶ τὴν ρίχνει στὴ φυλακή. Ἐκεῖ μέσα ἡ Ματρώνα παρέδωσε τὸ πνεῦμα της στὸ Θεό.

Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Γνώμην ἀήττητον, Ματρῶνα φέρουσα, πίστιν τὴν ἔνθεον, ἄσυλον ἔσωσας, μὴ δουλωθεῖσα τὴν ψυχήν, Ἑβραίων τῇ ἀπηνείᾳ· ὅθεν ἀριστεύσασα, καὶ τὸν δόλιον κτείνασα, μυστικῶς νενύμφευσαι, τῷ Δεσπότῃ τῆς κτίσεως. Αὐτὸν οὖν ἐκτενῶς ἐκδυσώπει, πάσης ἡμᾶς ῥυσθῆναι βλάβης.

Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Φωτὶ νοητῷ, Ματρῶνα ἀτενίζουσα, εἱρκτῆς τὴν φρουράν, ὡς θάλαμον λελόγισαι, ἐξ ἧς Μάρτυς ἔδραμες, πρὸς παστάδα πάμφωτον κράζουσα· Τῇ σῇ Λόγε θείᾳ στοργῇ, μαστίγων τὴν πεῖραν, καθυπέστην φαιδρῶς.

Μεγαλυνάριον
Οὐδόλως δεδούλωσαι τὴν ψυχὴν, ἀλλ’ ἐλευθερίᾳ, ἐνδιέπρεψας εὐσεβεῖ, καὶ ἀρρενωθεῖσα, τὴν φρένα ὦ Ματρῶνα, ἠγώνισαι ἀνδρείως, κατὰ τοῦ ὄφεως.

 
Ὁ Ὅσιος Κήρυκος ὁ ἐν τῷ Ἄσπρῳ

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

 
Οἱ Ἅγιοι Φίλητος, Λυδία, τὰ δυό τους παιδιὰ Θεοπρέπιος καὶ Μακεδόνας, Ἀμφιλόχιος ὁ δούκας καὶ Κρονίδης ὁ Κομενταρήσιος

Σὲ καιρὸ διωγμοῦ, καὶ ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Ἀδριανὸς (117-138), ὁ Φίλητος μὲ τὴν σύζυγό του Λυδία καὶ τὰ δυό τους παιδιά, συνελήφθησαν καὶ τοὺς ζητήθηκε ν᾿ ἀρνηθοῦν τὸ Χριστό. Ἀλλὰ γονεῖς καὶ παιδιά, ἔμειναν πιστοὶ στὴν ὁμολογία Του. Οὔτε ταράχτηκαν καθόλου, ὅταν δόθηκε ἡ διαταγὴ νὰ τοὺς θανατώσουν μὲ βασανιστήρια. Ἀντίθετα, τὰ ὐπέμειναν μὲ θαυμαστὴ καρτερία.

Τέτοια δὲ ὑπῆρξε ἡ σταθερότητα καὶ ἡ πραότητά τους ἀπέναντι στοὺς δημίους, ὥστε οἱ παρευρισκόμενοι ἄρχοντες, Ἀμφιλόχιος καὶ Κρονίδης, ἦλθαν καὶ αὐτοὶ στὴ χριστιανικὴ θρησκεία. Καὶ ἐπειδὴ ἐπέμεναν, διατάχθηκε νὰ θανατώσουν μαρτυρικὰ καὶ αὐτούς. Κατόπιν, σειρὰ βασανιστηρίων ἐφαρμόστηκαν ἐναντίον τῆς οἰκογένειας, ποὺ μὲ παρέμβαση τῆς θείας δυνάμεως δὲν εἶχαν ἀποτέλεσμα. Τελικά τους βρῆκε ὁ θάνατος καὶ κατατάχθηκαν ὅλοι στὸν ἔνδοξο μαρτυρικὸ χορό.

 
Οἱ Ἅγιοι Ἰωάννης καὶ Βαρούχιος

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους.

 
Ὁ Προφήτης Ἀνάνι

Ὑπῆρξε στὰ χρόνια του βασιλιᾶ Ἰούδα (955 π.Χ.). Ὁ βασιλιὰς Ἀσὰ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, εἶχε στὴν ἀρχὴ ἀποκρούσει νικηφόρα τὴν ἐναντίον του ἐπιδρομὴ τοῦ βασιλιᾶ τῆς Συρίας.

Κατόπιν ὅμως ὁ Ἀσὰ συνθηκολόγησε μὲ τὸν βασιλιὰ τῆς Συρίας καὶ τοῦ ἔστειλε χρυσὸ καὶ ἀσῆμι, γιὰ νὰ τὸν βοηθήσει στὸν πόλεμο ἐναντίον τοῦ βασιλείου τοῦ Ἰσραήλ.

Τότε ὁ Προφήτης Ἀνάνι, παρουσιάστηκε στὸν Ἀσὰ καὶ τοῦ ἔκανε δριμύτατη παρατήρηση (Β´ Παραλειπ. ιστ´ 7-10). Ὁ Ἀσὰ ὀργισμένος, φυλάκισε τὸν Προφήτη. Τελικὰ ὅμως αὐτὸς ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

 
Ὁ Ὅσιος Παῦλος ἐπίσκοπος Κορίνθου

Ὁ Ἅγιος Παῦλος καταγόταν ἀπὸ τὴν Κωνσταντινούπολη καὶ γεννήθηκε ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ θεοφιλεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀκολούθησαν τὸν μοναχικὸ βίο. Ἦταν ἀδελφὸς τοῦ Ἁγίου Πέτρου, Ἐπισκόπου Ἄργους († 3 Μαΐου) καὶ ἀσκήτεψε μαζί του στὴν Κόρινθο. Ἀργότερα ὁ Ἅγιος Παῦλος ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Κορίνθου καὶ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

 
Ὁ Ὅσιος Εὐτύχιος

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά.
 

 
Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ Ἀρχιεπίσκοπος Ροστὼβ τῆς Ρωσίας

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ γεννήθηκε περὶ τὰ τέλη τοῦ 14ου αἰῶνος μ.Χ. στὴ Ρωσία. Στὶς 13 Ἀπριλίου 1427 χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπός της πόλεως Ροστὼβ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Φώτιο, Μητροπολίτη Κιέβου († 2 Ἰουλίου). Σύμφωνα μὲ τὰ τοπικὰ Χρονικά, ἀμέσως μετὰ τὴν ἄνοδό του στὸν θρόνο, ἄρχισε τὴν ἀνοικοδόμηση τῆς μονῆς Βαρινίσκιζ τῆς Τριάδος τοῦ Ἁγίου Σεργίου, στὸ Πσκώφ, στὸ μέρος ὅπου βρισκόταν ἡ οἰκία τοῦ εὐγενοῦς Κυρίλλου, πατέρα τοῦ Ἁγίου Σεργίου τοῦ Ραντονέζ.

Ὁ Ἅγιος ἀναδείχθηκε φίλος τῆς μοναχικῆς πολιτείας καὶ ὑπερασπιστὴς τοῦ κοινοβιακοῦ συστήματος δίνοντας τὴν εὐλογία του γιὰ τὴν ἵδρυση μονῶν.

Σπουδαῖο ρόλο ἀνέπτυξε καὶ στὰ πολιτικὰ – στρατιωτικὰ πράγματα τῆς ἐποχῆς του καὶ ἰδιαίτερα στὶς συγκρούσεις, ποὺ ἀνεφύησαν μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1430 – 1440, γιὰ τὴν ὑπεροχὴ τῶν Ρώσων. Ἂν καὶ ἡ περιοχὴ τοῦ Γκαλὶτς ἀνῆκε στὴν κανονικὴ δικαιοδοσία τῆς Μητροπόλεώς του, ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὑπῆρξε σθεναρὸς ἀντίπαλος τῶν ἡγεμόνων τοῦ Γκάλιτς καὶ ὑποστηρικτὴς τῶν ἡγεμόνων τῆς Μόσχας. Τὸ ἔτος 1453 ὁ πρίγκιπας τοῦ Γκαλίτς, Βασίλειος Κοζόϋ, ἀπήγαγε τὸν Ἅγιο καὶ τὸν ἀνάγκασε, μαζὶ μὲ ἄλλους Ἐπισκόπους, νὰ ὑπογράψει ἐπιστολὲς καὶ ἐγκυκλίους κατὰ τοῦ ἀντιπάλου του, πρίγκιπα Δημητρίου Σεμζάκα.

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὑπῆρξε, ἐπίσης, φλογερὸς πολέμιος τῆς ἑνώσεως Ὀρθόδοξης καὶ Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀποφασίσθηκε τὸ ἔτος 1439 στὴν Σύνοδο Φερράρας – Φλωρεντίας καὶ ὑπεγράφη ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Μόσχας Ἰσίδωρο, ποὺ ἔλαβε μέρος στὴν Σύνοδο. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συμμετεῖχε σὲ ἔκτακτη Σύνοδο τῶν Ρώσων Ἐπισκόπων τὸ 1440 – 1441, ἡ ὁποία καταδίκασε τελικὰ τὴν στάση τοῦ λατινόφρονος Ἰσιδώρου.

Τὸ ἔτος 1448 προήδρευσε τῆς Συνόδου τῆς Μόσχας, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ὁποίας ἐξελέγη Μητροπολίτης Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρώσων ὁ Ἅγιος Ἰωνᾶς († 31 Μαρτίου).
Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1454 καὶ ἐνταφιάσθηκε στὸν καθεδρικὸ ναὸ τοῦ Ροστώβ. Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ τὴν μνήμη του, ἐπίσης, στὶς 23 Μαΐου, ἑορτὴ τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων του Ροστὼβ καὶ Γιαροσλάβ.

 
Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος Πατριάρχης Γεωργίας

Ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος (Τσελάϊα) γεννήθηκε τὸ ἔτος 1861 στὸ χωριὸ Μαρτβίλι τῆς περιοχῆς Σαμεγκρέλο τῆς Γεωργίας καὶ σπούδασε στὸ σεμινάριο τῆς Τυφλίδος. Ἐξελέγη Μητροπολίτης τῆς πόλεως Κοντίντι καὶ στὶς 15 Ὀκτωβρίου τοῦ 1917 Καθολικὸς Πατριάρχης Γεωργίας. Κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ ἔτος 1927.

Τα μυστικά της Ακρόπολης – Τι κρύβεται κάτω από τον ιερό βράχο;

Σύμφωνα με τον Παυσανία στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ»

 που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά 

που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων...

ΦΩΤΟ EUROKINISSI (ΑΝΤΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ)


Οι περισσότεροι Έλληνες, αλλά και πάρα πολλοί ξένοι έχουν βρεθεί τουλάχιστον μία φορά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Οι περισσότεροι όμως από όσους πήγαν εκεί δεν ήξεραν το παραμικρό για τα μυστικά που κρύβονταν κάτω από τα πόδια τους...

Η Ακρόπολη δεν είναι μόνο ένα από τα πιο γνωστά αρχαιολογικά μνημεία του κόσμου που στολίζεται από μερικά από τα ομορφότερα κτίσματα της ελληνικής αρχαιότητας, αλλά είναι παράλληλα και ένας τόπος που κρύβει πολλά και σημαντικά μυστικά.

Σύμφωνα με την συμβατική ιστορία, δεν είναι γνωστό το πότε η Ακρόπολη κατοικήθηκε για πρώτη φορά. Οι απόψεις σχετικά με τους πρώτους οικισμούς στην Ακρόπολη ποικίλουν σε ένα φάσμα που αρχίζει από την 3η και τελειώνει στην 6η χιλιετία προ Χριστού.

Οι αρχαιολόγοι παραδέχονται ότι στην Ακρόπολη υπάρχουν πολλά οικοδομικά επίπεδα, κάποια από τα οποία παραμένουν άγνωστα ακόμα και σήμερα. Αυτό συμβαίνει επειδή, κάθε φορά που κτιζόταν η Ακρόπολη, τα νέα οικοδομήματα χτίζονταν πάνω στα προηγούμενα.

Και δεν θα ήταν επιτρεπτό για κανέναν λόγο, για να βρούμε τι κρύβεται στις αρχαιότερες στρώσεις, να δημιουργήσουμε οποιοδήποτε πρόβλημα στις νεότερες. Η Ακρόπολη λοιπόν έχει πολλά μυστικά ακόμα που περιμένουν να ανακαλυφθούν.

Στην νότια πλευρά της Ακρόπολης μάλιστα έχουν βρεθεί μεγάλα κομμάτια πέτρας.

Αυτό γέννησε την υποψία ότι έχουν αφαιρεθεί με κάποιον τρόπο από το εσωτερικό του βράχου. Ως εκ τούτου θα ήταν πολύ πιθανό κάτω από την Ακρόπολη να υπάρχουν υπόγειοι θάλαμοι και στοές.

Ερευνώντας το θέμα, μπορούμε με ασφάλεια να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι κάτω από την Ακρόπολη υπάρχουν υπόγειες δίοδοι οι οποίες καταλήγουν σε πολλά σημεία της Αττικής.

Αν και η πρόσβαση σήμερα σε τέτοιες στοές είναι πολύ δύσκολη, σε άλλες εποχές κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και έτσι έχουμε διάφορες μαρτυρίες οι οποίες μας μιλούν για ένα εκτεταμένο δίκτυο στοών στην Αττική με κέντρο την Ακρόπολη.

Μία αρχαία αναφορά που αποκαλύπτει όχι απλά ότι υπήρχαν στοές κάτω από την Ακρόπολη, αλλά και πως – τότε τουλάχιστον – υπήρχε υπόγεια επικοινωνία με κάποιο παραθαλάσσιο μέρος, είναι αυτή του Παυσανία του περιηγητή που έζησε τον 2ο μετά Χριστόν αιώνα.

Έγραψε λοιπόν ο Παυσανίας: «ἔστι δὲ καὶ οἴκημα Ἐρέχθειον καλούμενον· πρὸ δὲ τῆς ἐσόδου Διός ἐστι βωμὸς Ὑπάτου, ἔνθα ἔμψυχον θύουσιν οὐδέν, πέμματα δὲ θέντες οὐδὲν ἔτι οἴνῳ χρήσασθαι νομίζουσιν.
ἐσελθοῦσι δέ εἰσι βωμοί, Ποσειδῶνος, ἐφ᾽ οὗ καὶ Ἐρεχθεῖ θύουσιν ἔκ του μαντεύματος, καὶ ἥρωος Βούτου, τρίτος δὲ Ἡφαίστου· γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων τοῦ γένους εἰσὶ τοῦ Βαυταδῶν καὶ —διπλοῦν γάρ ἐστι τὸ οἴκημα—[καὶ] ὕδωρ ἐστὶν ἔνδον θαλάσσιον ἐν φρέατι. τοῦτο μὲν θαῦμα οὐ μέγα·
καὶ γὰρ ὅσοι μεσόγαιαν οἰκοῦσιν, ἄλλοις τε ἔστι καὶ Καρσὶν Ἀφροδισιεῦσιν· ἀλλὰ τόδε φρέαρ ἐς συγγραφὴν παρέχεται κυμάτων ἦχον ἐπὶ νότῳ πνεύσαντι. καὶ τριαίνης ἐστὶν ἐν τῇ πέτρᾳ σχῆμα· ταῦτα δὲ λέγεται Ποσειδῶνι μαρτύρια ἐς τὴν ἀμφισβήτησιν τῆς χώρας φανῆναι.»
(Ελλάδος περιήγησις, Αττικά, 26, [5]).

Σύμφωνα με τον Παυσανία λοιπόν, στο Ερεχθείο υπάρχει ένα «φρέαρ» που έχει σχήμα τρίαινας, μέσα από το οποίο, κάθε φορά που έπνεε νότιος άνεμος, ακούγονταν ήχοι κυμάτων.

Το χάσμα αυτό όντως υπάρχει στο Ερεχθείο και, κατά τους αρχαίους χρόνους είχε λατρευτική σημασία καθώς οι αρχαίοι απέδιδαν την δημιουργία του στον Ποσειδώνα, τον θεό της θάλασσας.

Ο ήχος των κυμάτων που ακουγόταν μέσα από αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να συνεπάγεται πως υπήρχε – αν δεν υπάρχει ακόμα – υπόγεια επικοινωνία της Ακρόπολης με την θάλασσα.

Μια άλλη σημαντική πηγή που μας αποκαλύπτει ότι υπάρχουν διάφορες υπόγειες σήραγγες κάτω από την Αττική είναι και το γεγονός ότι η Ιστορία παραδέχεται ότι οι στοές αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους Έλληνες κατά τον καιρό της επανάστασης του 1821.

Και μετά όμως την απελευθέρωση της Ελλάδος, τα σπήλαια δεν ξεχάστηκαν, αλλά έγιναν λημέρια ληστών, όπως του περιβόητου λήσταρχου Νταβέλη, ο οποίος με ορμητήριο το σπήλαιο της Πεντέλης που πήρε το όνομά του, μέσα από τις υπόγειες στοές, μπορούσε να εμφανίζεται σχεδόν σε όποιο σημείο της Αττικής ήθελε και μετά να εξαφανίζεται πάλι μέσα από τα σπήλαια αυτά.

Αργότερα, τον καιρό της γερμανικής κατοχής και συγκεκριμένα την νύχτα μεταξύ 30 και 31 Μαΐου 1941, λέγεται ότι ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος ανέβηκαν στον φυλαγμένο από τους Γερμανούς βράχο της Ακρόπολης κρυφά μέσα από σπήλαιο, κατέβασαν την γερμανική σημαία και έφυγαν απαρατήρητοι πάλι με τον ίδιο τρόπο.

Δεδομένου του ότι οι Γερμανοί φύλαγαν τα Προπύλαια ώστε κανείς να μην μπορεί να μπει από εκεί και του ότι ο βράχος της Ακρόπολης είναι απροσπέλαστος από κάθε άλλη πλευρά, ο μόνος τρόπος για να ανέβουν στην Ακρόπολη ήταν μέσα από τα σπήλαια.

Το ότι η σημαία των Γερμανών κατέβηκε μέσα στην νύχτα κρυφά λοιπόν, αποτελεί απόδειξη της ύπαρξης των στοών αυτών.

Εκτός όμως από τα ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη στοών κάτω από την Ακρόπολη και κάτω από την Αττική γενικότερα, αξίζει να αναφέρουμε πως είναι γεωλογικά αποδεδειγμένο πως κάτω από την Ακρόπολη υπάρχει νερό.

Το νερό αυτό αποδεδειγμένα δεν είναι στάσιμο αλλά κινείται· έρχεται από κάπου και καταλήγει κάπου αλλού. Το νερό όμως δεν θα μπορούσε να κινηθεί με την μορφή υπόγειων ποταμών, σε περίπτωση που η γη ήταν απολύτως συμπαγής. Αυτό λοιπόν ενισχύει ακόμα περισσότερο την άποψη ότι κάτω από την Αττική υπάρχουν στοές, σήραγγες και σπήλαια.

Σημαντικές μαρτυρίες για την ύπαρξη διάφορων υπογείων στοών κάτω από την Αττική, είναι και αυτές των εργατών που εργάστηκαν για την κατασκευή του μετρό στην Αθήνα.

Λέγεται ότι, κατά την διάρκεια των εργασιών, οι εργάτες εντόπισαν πληθώρα υπογείων σηράγγων, άλλες από τις οποίες ήταν υπόγειοι χείμαρροι και άλλες από τις οποίες είχαν αρχαιολογικό ενδιαφέρον, καθώς μέσα τους βρέθηκαν χιλιάδες αρχαιολογικά ευρήματα, πολλών από τα οποία αγνοείται η τύχη.

Εικάζεται δε πως αν κάποιος που δεν ξέρει τις υπόγειες στοές της Αττικής καταφέρει και διεισδύσει σε αυτές, κινδυνεύει προχωρώντας να βρεθεί να περπατάει στις ράγες του μετρό!

Δεν αποκλείεται λοιπόν η πρόσβαση σε ορισμένες από τις στοές αυτές να είναι δυνατή και από κάποια σημεία του υπόγειου σιδηροδρομικού δικτύου του μετρό Αθηνών.

Όπως και να 'χει όμως, κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει διαψεύσει τα όσα λέγεται πως βρέθηκαν κάτω από την επιφάνεια της γης, τον καιρό των εργασιών για την διάνοιξη των σηράγγων του μετρό.

Αν υπάρχει όμως ένα τέτοιο υπόγειο δίκτυο στοών κάτω από την Αθήνα και αν οι αρχαίοι ήξεραν για την ύπαρξή του, γεννιέται η απορία ως τι τα χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι.

Το γεγονός ότι κοντά σε κάθε μεγάλη έξοδο του υπογείου δικτύου στοών βρίσκεται και κάποιο μεγάλο αρχαίο ελληνικό ιερό, ενώ σε μικρότερες εισόδους υπάρχουν κι εκεί αρχαίοι βωμοί, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι στοές χρησιμοποιούνταν από τους ιερείς των μεγάλων ιερατείων της αρχαιότητας, όπως για παράδειγμα το ιερατείο της Αθηνάς στην Ακρόπολη και το ιερατείο της Δήμητρας στην Ελευσίνα...

Να συλληφθεί ο υβριστής των ιερών και των οσίων μας




20140326-110021.jpg "Κύριοι Βουλευτές, Κύριε υπουργέ Αθανασίου,
- Το νεοταξικό το ποταμίσιο, το τέως Δράση, το τέως «οι σωτήρες της Παλαιάς Βουλής» κτλ, δεν είναι η πρώτη φορά που τα γράφει.
- Συναγωνίζεται τη Χανούμ.
- Ως διαφημιστής Γκαίμπελς του Βόθρου, τα επαναλαμβάνει κάθε χρόνο.
- Δείτε τι είχε πει το 2009 με τον έτερο «πατριώτη» τον έτερο «διανοούμενο» τον Πάσχοντα της εξ’ ίσου «πατριωτικής» Παπαχέλειας Καθημερινής και του ΣΚΑΪ.
Δεν υπάρχει εισαγγελέας να συλλάβει τον γελοίο θρασύδειλο υβριστή των ιερών και οσίων του Ελληνισμού και αυτών που μας έδωσαν την ελευθερία ΠΟΥ ΕΙΧΑΜΕ και μας την αφαίρεσαν προδότες σαν αυτόν;;
- Δείτε πολλούς διακομματικούς από αυτούς συνημμένα. Νεκρούς και ζωντανούς. Όλοι νέα τάξη.
Κύριε Αθανασίου με όση Ελληνικότητα έχετε, έχετε υποχρέωση να ενεργοποιήσετε το νόμο για σύλληψη του φασιστοειδούς.
Ή θεωρείτε «δημοκρατικό» δικαίωμα κάθε φασιστοειδούς να υβρίζει τους Έλληνες αγωνιστές του 21;
Ξέρετε κανένα άλλο κράτος όπου να επιτρέπεται η εξύβριση ιερών και οσίων του Έθνους;;
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ"


πηγή

Πῶς μποροῦμε νὰ κρίνουμε μία πίστη;


Γέρων Παΐσιος
Τὴν ἀπάντηση τὴν δίνει  Ἰησοῦς Χριστός: «Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶνοἵτινεςἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων,ἔσωθεν δὲ εἰσὶ λύκοι ἅρπαγεςἀπὸ τῶν καρπῶναὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς…» (Ματθ. ζ΄15-16)
Ἀπὸ τοὺς καρποὺς ποὺ ἔχει ἡ κάθε μία πίστη, ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς «καρποὺς» μπορεῖ κανεὶς νὰ βγάλει συμπεράσματα.

 
 

* Ἔτσι λοιπὸν οἱ Μωαμεθανοί, ἀκολουθώντας τὴν πίστη τους, ἔχουν καταδικάσει σὲ ἐξευτελισμὸ καὶ δυστυχία τοὺς μισοὺς ἀπὸ τοὺς ὀπαδούς τους, τὶς γυναῖκες!!! Δὲν τὶς δέχονται οὔτε στὰ τζαμιά… εἶναι μέσα στὸ κοινωνικὸ σύστημα τοῦ Ἰσλάμ, πολίτες… ἀνύπαρκτοι, ἔσχατης κατηγορίας. «Καρπὸς» λοιπὸν τοῦ Ἰσλάμ, ἡ δυστυχία τῶν γυναικῶν, ἡ πολυγαμία, καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία. Ἄλλος καρπὸς τοῦ Ἰσλὰμ ὁ «ἱερὸς πόλεμος». Γιὰ νὰ σὲ πείσουν νὰ λατρεύσεις τὸν Ἀλλὰχ καὶ τὸν «προφήτη» τους Μωάμεθ, θὰ σὲ ἐκβιάσουν καὶ θὰ σὲ σκοτώσουν ἂν ἀρνηθεῖς. Ὄχι ἀπὸ διαστρέβλωση τοῦ «θείου νόμου», ἀλλὰ γιατί ἔτσι διδάσκει τὸ κοράνι!!!

* Καρπὸς τοῦ Ἰνδουισμοῦ ἡ σημερινὴ κατάντια τῆς Ἰνδίας. Κοινωνικὴ στασιμότητα, στραγγαλισμὸς τῶν λαϊκῶν δυνάμεων μέσω τοῦ ρατσιστικοῦ συστήματος τῶν καστῶν, ποὺ ἐπιβλήθηκε ἀπὸ τὶς «θεόπνευστες» Βέδες καὶ τοὺς «θεόπνευστους» Βραχμάνους. Δουλοποίησαν ὁλόκληρη τὴν κοινωνία καὶ αὐτὴ ἀντέδρασε μὲ τὴν ἀδιαφορία καὶ τὴν ἀπάθεια. Τώρα πληρώνουν μὲ τὴν ἀπέραντη φτώχεια καὶ δυστυχία τοὺς «καρποὺς» τῆς πλάνης τους. Εἶναι γνωστὴ ἡ ἀνατολίτικη «ἀπάθεια» καὶ «ἀδιαφορία» ποὺ ὀφείλεται στὸ συνεχῆ στραγγαλισμὸ τῶν δημιουργικῶν δυνάμεων τῶν ἀτόμων ἀπὸ τὸ σύστημα τῶν καστῶν, ποὺ ὁδηγεῖ τὰ πρόσωπα στὴν ἀπογοήτευση, τὴν ἀδιαφορία, τὴν ἀδράνεια, τὸ μαρασμό, τὰ ναρκωτικά, τὴ μοιρολατρεία…
* Ἂς δοῦμε τοὺς «καρποὺς» τῆς παπικῆς πλάνης: 1) Πουλοῦσαν «συγχωροχάρτια». Δηλαδή, ἔναντι χρηματικῆς ἀμοιβῆς στὸν Πάπα τῆς Ρώμης, ἔπαιρνες ἄφεση ἁμαρτιῶν καὶ ἀγόραζες ἔτσι θέση στὸν Παράδεισο. 2) Ἡ Ἱερὰ ἐξέταση: Καίγανε στὴν φωτιὰ ὅποιον τολμοῦσε νὰ κάνει κριτικὴ στὶς πράξεις τοῦ Πάπα καὶ τὶς διεστραμμένες αἱρετικὲς διδασκαλίες του. 3) Σταυροφορίες: Δηλαδὴ μὲ τὸ πρόσχημα τῆς θρησκείας σκότωναν, λεηλατοῦσαν, διψασμένοι γιὰ ἐξουσία καὶ πλοῦτο. 4) Οὐνία: Μεταμφίεση, ὑποκρισία, προσπάθεια ἐξαπάτησης τῶν ἁπλῶν ἀνθρώπων καὶ βίαιος προσηλυτισμὸς κατὰ περίπτωση. 5) Τὸ παπικὸ ἀλάθητο: εἶναι ἡ χειρότερη αἵρεση ποὺ ἐμφανίστηκε στὴν Ἱστορία… μιὰ ἀνταρσία χωρὶς προηγούμενο κατὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ…. Ὁ πάπας «ἐξόρισε» τὸ Χριστὸ στὸν οὐρανὸ καὶ ἔγινε ὁ ἴδιος ἐπίγειος, ἀλάθητος Θεός…
* …Οἱ φανατικοὶ Ἰουδαῖοι – Ἑβραῖοι (Σιωνιστὲς) προβάλλουν τὴν ἄποψή τους, ὅτι αὐτοὶ εἶναι «ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ» ποὺ εἶναι προορισμένος ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ κυριαρχήσει πάνω στὴ γῆ. Ἔτσι δικαιολογοῦν τὰ σχέδια καὶ τὶς προσπάθειές τους γιὰ παγκόσμια κυριαρχία σήμερα. Μάλιστα λένε ὅτι τὶς δέκα ἐντολὲς ποὺ δόθηκαν στὸν προφήτη Μωυσῆ στὸ ὅρος Σινά, ἀφοροῦν τὶς σχέσεις μόνο μεταξὺ τῶν Ἑβραίων καὶ ὄχι μεταξὺ Ἑβραίων καὶ ἄλλων λαῶν. Ἔτσι, γιὰ παράδειγμα τὸ «οὐ κλέψεις», τὸ «οὐ φονεύσεις», τὸ «οὐ μοιχεύσεις» εἶναι ἁμαρτία ὅταν παραβιασθεῖ ἀπὸ Ἑβραῖο σὲ Ἑβραῖο. Ὅταν ὅμως κάποιος Ἑβραῖος κλέψει, φονεύσει κάποιον μὴ Ἑβραῖο, τότε ἠθικὰ καὶ νομικὰ εἶναι ἀδιάφορο, γιατί πᾶς μὴ Ἑβραῖος εἶναι «γκοΐμι», δηλαδὴ ἀνθρωπόμορφο κτῆνος γεννημένο γιὰ τὴν ἐξυπηρέτηση τῶν Ἑβραίων. Αὐτὰ πρεσβεύουν οἱ σύγχρονοι Σιωνιστές.
* … Τέτοιου εἴδους φαινόμενα δὲν παρουσιάσθηκαν ποτὲ στὸ χῶρο τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας σὲ ὅλη τὴν μακρόχρονη ἱστορία τῶν 2.000 χρόνων της… Ποτὲ ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, ὡς διδασκαλία, ὡς σύνολο δὲν γνώρισε, παρήγαγε ἢ στήριξε τέτοιες φρικιαστικὲς καταστάσεις. Ἀντίθετα, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καὶ στὴ σημερινὴ δύσκολη ἐποχή, συνεχίζει νὰ «παράγει» Ἁγίους, παρόλες τὶς ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. Πράγμα μοναδικὸ σ’ ὁλόκληρο τὸν πλανήτη.

Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ - ΠΟΙΟΙ ΕΡΙΞΑΝ ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΤΟΥ;

1Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες σκοτώθηκε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Πέτρος Ζ', κατά την μεταφορά του στο Άγιον Όρος το 2004, δεν μπόρεσαν ποτέ να εξακριβωθούν πλήρως, καθώς υπήρξαν πολλές αντικρουόμενες απόψεις τόσο από τεχνικής, όσο και από ιατροδικαστικής πλευράς. Ένα νέο δημοσίευμα όμως έρχεται να ταράξει και πάλι τα νερά, καθώς το ελληνικό ελικόπτερο που τον μετέφερε εμφανιζόταν με τουρκικούς κωδικούς πτήσης.

Ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους ιεράρχες της ορθοδοξίας κατείχε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Πέτρος Ζ', του οποίου ο τραγικός θάνατος αφήνει ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Κύπριος στην καταγωγή, ήταν ο 114ος Πατριάρχης της Αλεξάνδρειας, με σημαντικό έργο στην Αφρική, ο οποίος σκοτώθηκε υπό ιδιαίτερα μυστυριώδεις συνθήκες, όταν το ελικόπτερο στο οποίο επέβαινε αυτός και η συνοδεία του κατέπεσε ανοιχτά του Αγίου Όρους.


alt

Η πτήση του ελικοπτέρου Chinook CH-47D της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας είχε χαρακτηριστεί ως VIP, καθώς μετέφερε τον Πατριάρχη και την συνοδεία του εκείνο το μοιραίο πρωινό της 11 Σεπτεμβρίου του 2004.

Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας και ενώ ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κωνσταντίνος Καραμανλής βρισκόταν σε συνάντηση με τους φορείς της Θεσσαλονίκης για την ετήσια έκθεση που διεξάγεται εκεί, κάποιος από την πρωθυπουργική ασφάλεια τον προσέγγισε και του είπε κάτι που τον άφησε εμβρόντητο...

Το βαρύ μεταφορικό ελικόπτερο Chinook είχε καταπέσει στην θάλασσα σκοτώνοντας και τους δεκαεπτά επιβαίνοντες.

ΜΙΑ ΠΤΗΣΗ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΤΡΑΓΟΥΔΑ

Η Αθήνα εκείνης της περιόδου ζούσε στους έντονους παλμούς των Ολυμπιακών και Παραολυμπιακών αγώνων, με τα μέτρα ασφαλείας να βρίσκονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, ενώ πολλές ξένες χώρες, όπως οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο συμμετείχαν ενεργά στην ομπρέλα προστασίας των αγώνων.

Σύμφωνα με το Σχέδιο ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων "ΙΦΙΤΟΣ" το Chinook θα πέταγε σε συγκεκριμένο ύψος και σε συγκεκριμένους αεροδιαδρόμους και με συγκεκριμένους κωδικούς αναγνώρισης της πτήσης, ειδάλλως η πτήση θα θεωρείτο εχθρική και θα έπρεπε να αναγνωριστεί από μαχητικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας.

Παρά τα εξαιρετικά αυστηρά μέτρα, η συνοδεία του Πατριάρχη επιβιβάζεται χωρίς να γίνει κανένας απολύτως έλεγχος στα χαρτιά και στα πράγματά τους. Οι 35 αποσκευές του δεν ελέγχθηκαν ούτε από τα ειδικά μηχανήματα, ούτε και από τα σκυλιά τα οποία χρησιμοποιούντο για ανεύρεση εκρηκτικών υλών.

Το Chinook σηκώθηκε στον αέρα ξεκινώντας την μοιραία του πτήση στις 9:38 π.μ., επικοινώνησε τελευταία φορά στις 10:53 π.μ. αναφέροντας αλλαγή στο ύψος του προκειμένου να προσεγγίσει το ελικοδρόμιο των Καρυών του Αγίου Όρους. Περιέργως, το ίχνος του ελικοπτέρου χάθηκε από τα ραντάρ δύο λεπτά μετά, με τους ελεγκτές να κλείνουν το σχέδιο πτήσης, θεωρώντας ότι έχει προσγειωθεί.

alt

Από τις 12:30 πλέον τέθηκε ο κρατικός μηχανισμός σε συναγερμό, καθώς το ελικόπτερο του Πατριάρχη δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του.

Η ΑΠΟΡΡΗΤΗ ΕΚΘΕΣΗ: ΤΟ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΟ ΕΜΦΑΝΙΖΟΤΑΝ ΩΣ ΤΟΥΡΚΙΚΟ!

Κάπου εδώ όμως τα γεγονότα αρχίζουν και περιπλέκονται ακόμα περισσότερο. Σύμφωνα με την Έκθεση Διερεύνησης για την πτήση του Chinook, προκύπτει ότι το ελικόπτερο της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας εν πτήση (;) άλλαξε τους κωδικούς  αναγνώρισής του. Σύμφωνα με το σχέδιο ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων θα έπρεπε να έχει τον κωδικό αναγνώρισης των ελληνικών Chinook, ήτοι IFF 5001-5002.

Και όμως η έρευνα καταδεικνύει ότι η συγκεκριμένη πτήση πέταξε με κωδικό αναγνώρισης IFF 0001, ο οποίος αντιστοιχούσε σε τουρκικό ιπτάμενο μέσο!!!

Στην απόρρητη έκθεση που διέρρευσε και δημοσιεύει το περιοδικό HOT DOC, το στοιχείο αυτό κρατήθηκε μυστικό, χαρακτηριζόμενο ως απόρρητο...Στην έκθεση της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας που χρησιμοποιήθηκε για τα στρατοδικεία που ακολούθησαν δεν έγινε καμία αναφορά σε αυτό το τόσο κρίσιμο γεγονός. Μάλιστα, στην έκθεση που διέρρευσε φαίνεται πως έχει σβηστεί μια παράγραφος.

Συγκεκριμένα στην απόρρητη Έκθεση αναφέρεται: "Περιέργως το ελικόπτερο είχε κωδικό 0001, ο οποίος ανήκει στην οικογένεια κωδικών που είναι εκχωρημένοι από το ICAO στην Τουρκία. Σύμφωνα με το Σχέδιο 'ΙΦΙΤΟΣ' ο χειριστής απαγορεύεται να αναφέρει την συχνότητα τον κωδικό του."

alt

Την εποχή εκείνη το να εντοπίσουν ελληνικά ραντάρ άγνωστο ιπτάμενο ίχνος και ακόμα περισσότερο τουρκικό πάνω από το Άγιο Όρος θα σήμαινε την πλήρη κινητοποίηση όλου του κρατικού μηχανισμού ασφαλείας.

Αν το ελικόπτερο αναγνωριζόταν ως 'Renegade' (τρομοκρατική απειλή) θα έπρεπε να καταρριφθεί. Παραταύτα, φαίνεται πως τίποτα από τα παραπάνω δεν συνέβη, αλλά επιπλέον κανείς δεν ασχολήθηκε με το ότι το ελικόπτερο έφερε τουρκικούς κωδικούς.

ΑΜΕΙΛΙΚΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ

Το βασικότερο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί οι πιλότοι μπήκαν στην διαδικασία να αλλάξουν τους κωδικούς και να εμφανίζουν το ελικόπτερο ως τουρκικό. Υπήρξε κάποιου είδους εσωτερική απειλή και προκειμένου να μην γίνει αντιληπτό το σήμα κινδύνου από κάποιους που τους απειλούσαν, σκόπιμα άλλαξαν τους κωδικούς ώστε να γίνει αντιληπτό από την αεράμυνα ότι κάτι δεν πήγαινε καθόλου καλά με την πτήση τους; Το σίγουρο είναι ότι οι πιλότοι δεν άλλαξαν κατά λάθους τους κωδικούς αναγνώρισης, βαφτίζοντας στην ουσία το ελικόπτερο τουρκικό.

Έμπειρος Πτέραρχος της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας που μίλησε στο εκδότη του περιοδικού ΗΟΤ DOC, Κώστα Βαξεβάνη, αναφέρεται στο περιστατικό: "Η αλλαγή του κωδικού αναγνώρισης μπορεί να έγινε επίτηδες από τους πιλότους, σε περίπτωση εσωτερικής απειλής. Αν οι αεροπειρατές με υποτυπώδεις γνώσεις τηλεπικοινωνιών θα μπορούσαν να ζητήσουν την διακοπή της επικοινωνίας με τους ελεγκτές ή να πουν ψέμματα...Ο μοναδικός τρόπος για να αντιληφθεί ο πύργος ελέγχου ότι κάτι δεν πάει καλά, είναι να αλλάξει ο πιλότος τους κωδικούς του και να εμφανίσει το ίδιο του το αεροσκάφος ως εχθρικό ή άγνωστο....αυτό θα σημάνει συναγερμό και θα πρέπει να αναγωριστεί από μαχητικά αεροσκάφη...πιθανώς αυτή η τακτική να ήταν η ύστατη προσπάθεα των πιλότων".

Η ΙΑΤΡΟΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΜΕΤΑΘΕΣΗ

Η πραγματογνωμοσύνη αναφέρει ότι εντός του πατώματος στο ύψος των χειριστών υπάρχουν κομμένες καλωδιώσεις των γεννητριών καθώς και το σύνολο των καλωδιώσεων που περνούν από εκεί. Τα μέταλλα πίσω από το πιλοτήριο ήταν διαβρωμένα σαν να αναπτύχθηκαν υψηλές θερμοκρασίες. "Τέτοια διάβρωση και σημειακή καταστροφή μπορούν να προκληθούν μόνο από εκρήξεις."

Ακόμα χειρότερα, η ιατροδικαστής Λάρισας, Αποστολία Ακριβούση, η οποία εξέτασε επτά από τα πτώματα, παρά το γεγονός ότι και οι δεκαεπτά σοροί ήταν να σταλούν στην Θεσσαλονίκη, καθώς το Άγιο Όρος βρίσκεται δίπλα στην πόλη, διαπίστωσε ότι στο σώμα τους έφεραν εγκάυματα που δεν προέρχονταν από υλικά που χρησιμοποιούνταν στα Chinook.

Η κα. Αποστολία Ακριβούση υποστηρίζει πως επιστημονικά αποδεικνύεται η ύπαρξη ωστικού κύματος προερχομένου από εσωτερική έκρηξη.

Μετά τις έρευνες η ιατροδικαστής μετατέθηκε ξαφνικά στην Λαμία...

Ακόμα και σήμερα τα ερωτηματικά παραμένουν πολλά... Γιατί το ελικόπτερο άλλαξε τους κωδικούς αναγνώρισής του, εμφανιζόμενο ως τουρκικό, γιατί αφού συνέβη αυτό κανείς δεν προέβη σε αναγνώριση και αναχαίτισή του, γιατί αυτή πληροφορία παρέμεινε απόρρητη μέχρι σήμερα και γιατί η εκδοχή της εσωτερικής έκρηξης επιμελλώς θάφτηκε...

Η παραφιλολογία και η συνωμοσιολογία δίνουν και παίρνουν, ενώ δεν είναι λίγοι που δείχνουν προς την κατεύθυνση είτε μιας κατάρριψης που δεν μαθεύτηκε ποτέ από ελληνικά αεροσκάφη, είτε να έχουν υπάρξει με ηλεκτρονικά μέσα παρεμβολές ή άλλες επεμβάσεις στο ελικόπτερο που μετέφερε τον Πατριάρχη από τμήματα ασφαλείας "φίλιων" χώρων, που εκείνη την περίδο στάθμευαν στην Ελλάδα, λόγω Ολυμπιακών Αγώνων.

Ένα εξίσου σημαντικό ερώτημα που ανακύπτει είναι το γιατί μπορεί κάποιοι να ήθελαν τον Κύπριο Πατριάρχη νεκρό, ή τι μπορεί να περιείχε το ελικόπτερο σε εκείνη την μοιραία πτήση.

Όμως με την Ελληνική Πολιτεία να έχει προβεί σε συγκάλυψη των γεγονότων, όπως αποδεικνύει και η απόρρητη έκθεση ότι το ελληνικό στρατιωτικό ελικόπτερο εμφανιζόταν ως τουρκικό, τα ερωτήματα θα συνεχίσουν να πλανώνται στο αέρα δέκα χρόνια μετά το δυστύχημα, χωρίς να υπάρξουν ποτέ οι αντίστοιχες απαντήσεις... 
πηγή

Προσευχή γιά τήν Πατρίδα μας


Κύριε, σῶσον ἡμᾶς
Οὐράνιε Πατέρα μου, σέ εὐγνωμονῶ ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς μου, γιατί γεννήθηκα στήν Ἑλλάδα. Καθώς βαδίζω σ᾿ αὐτό τό χῶμα πού τό πότισαν μέ τό αἷμα τους χιλιάδες Μαρτύρων τῆς πίστεως καί Ἀγωνιστῶν τῆς ἐλευθερίας καί ὅσο ἀναλογίζομαι τήν ἱστορία αὐτοῦ τοῦ τόπου, διακρίνω τό δικό Σου χέρι νά μᾶς σκεπάζει καί νά μᾶς ἀναδεικνύει λαό εὐλογημένο.
Σήμερα ὅμως, Κύριε, τό βλέπεις! Ἡ Ἑλλάδα ἔχασε τή δόξα πού κοντά Σου ἀπέκτησε καί ἀντί αὐτῆς βιώνει ταπείνωση καί ντροπή.
 

Ἡ κατάσταση αὐτή, μοῦ θυμίζει τήν τρικυμία στή λίμνη τῆς Τιβεριάδος. Κύματα πελώρια μᾶς χτυποῦν ἀλύπητα καί ἀπειλοῦν τόν καταποντισμό τῆς χώρας μας. Οἱ ψυχές μας φωνάζουν ὅπως τότε οἱ μαθητές Σου: «Κύριε, σῶσον ἡμᾶς, ἀπολλύμεθα». Διδάσκαλε, ξύπνα, «ἱνατί ὑπνοῖς»; Κύριε, χανόμαστε, καταποντιζόμαστε, σῶσε μας.
Κι ὅμως Ἐσύ φαίνεσαι νά «κοιμᾶσαι». Κύριε, τί σέ κάνει ἐνῶ βλέπεις τά κύματα πού κοντεύουν νά μᾶς πνίξουν νά μήν παρεμβαίνεις; Τήν ἀπάντηση τήν παίρνω ἀπό τήν κατάσταση πού βλέπω γύρω μου.
Ἔχουμε φύγει ἀπό κοντά Σου. Κάποιοι λατρεύουν ἄλλους «θεούς»: τόν κόσμο, τό χρῆμα, τή δόξα. Ἄλλοι προτιμοῦν νά προσκυνοῦν κατευθείαν τόν πονηρό μέ τίς διάφορες αἱρέσεις. Ἀκόμη καί οἱ ἄρχοντές μας νομοθετοῦν ὅ,τι εἶναι ἐνάντιο στό θέλημά Σου. Σέ βγάλαμε, Κύριε, ἀπό τή ζωή μας κι Ἐσύ ἀπό σεβασμό στήν ἐλευθερία μας μένεις μακριά μας.
Ὅμως, Κύριε, ἀνάμεσά μας ὑπάρχουν ψυχές πού Σέ ἀγαποῦν, πού δέν «ἔκλιναν γόνυ τῷ Βάαλ» καί προσπαθοῦν νά ζήσουν σύμφωνα μέ τό θέλημά Σου.
Γι αὐτούς τούς σύγχρονους ἀγωνιστές τῆς πίστεως Σέ παρακαλοῦμε νά μή μᾶς ἐγκαταλείψεις. Σοῦ προσφέρουμε ὡς ἐξιλαστήρια θυσία τά αἵματα τῶν Ἁγίων καί Ἡρώων πού γέννησε αὐτός ὁ τόπος, ἀφοῦ ἀπό τόν ἑαυτό μας δέν ἔχουμε κάτι ἄξιο τοῦ ἐλέους Σου.
Τώρα, Κύριε, εἶναι ὁ καιρός νά ἐμφανιστεῖς καί νά φανεῖ ἡ παντοδυναμία καί πανσοφία Σου. Ματαίωσε, Μεγαλοδύναμε τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν τῆς χώρας μας καί κάνε νά καταλάβουν ὅτι Ἐσύ κυβερνᾶς τό σύμπαν καί ἄρα καί τήν ἱστορία μας. Δῶσε μετάνοια στό λαό Σου. Φώτισέ μας νά καταλάβουμε ὅτι χωρίς Ἐσένα δέν μποροῦμε νά κάνουμε κάτι καλό καί ὠφέλιμο. Δῶσε, Κύριε, νά μή λησμονοῦμε ὅτι ἀκόμη κι αὐτήν τήν κρίσιμη ὥρα πού ὅλα φαίνονται χαμένα Ἐσύ μᾶς παρακολουθεῖς καί εἶσαι ἕτοιμος νά μᾶς σώσεις, ἀρκεῖ νά Σοῦ τό ζητήσουμε.
Δός μας πίστη καί πνεῦμα ἡρωϊκό, ὥστε νά μαρτυροῦμε καί νά ὁμολογοῦμε μέ λόγια καί μέ ἔργα, ὅτι Σύ εἶσαι ὁ Νικητής τοῦ κόσμου.
Σήμερα ἑνώνω τή φωνή μου μέ τή φωνή ὅλων τῶν ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί Σέ παρακαλῶ νά ἐπιβλέψεις καί νά μήν ἐγκαταλείψεις τήν Ἑλλάδα πού πρῶτος Ἐσύ ἀγάπησες καί  εὐεργέτησες.
Ἔλα, Κύριε Ἰησοῦ! Ἔλα νά μᾶς φωτίσεις, ἐμᾶς πού Σέ ξεχνοῦμε. Ἔλα νά ἀναστηλώσεις τά παραλελυμένα γόνατά μας. Ἔλα νά ἁγιάσεις ἐκείνους πού ἀγωνίζονται. Ἔλα νά ἑλκύσεις κοντά Σου ὅσους ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό Σένα. Ἔλα νά διορθώσεις ὅ,τι μέ τήν ἀπερισκεψία μας ἔχουμε χαλάσει.
Θεέ μου, πρόφθασέ μας καί ἔλα Σύ νά κυβερνᾶς, Σύ νά βασιλεύεις μεταξύ μας καί ἐντός μας.
«Πάτερ ἡμῶν… ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου». Ἀμήν

ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΜΑΤΡΩΝΗΣ

Τῌ ΚΖ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ
ΜΑΡΤΙΟΥ

Μνήμη

 τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ματρώνης τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ.

Τῇ ΚΖ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, 

Μνήμη τῆς Ἁγίας Μάρτυρος Ματρώνης, τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ.

Οὐκ ἄξιον λαθεῖν σε Μάρτυς Ματρῶνα,
Κἂν ἔνδον εἱρκτῆς ἐκπνέῃς κεκρυμμένη.
Εἰκάδι ἑβδομάτῃ θάνε Ματρῶνα ἑνὶ εἱρκτῇ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, 

ὁ Ὅσιος Κήρικος, ὁ ἐν τῷ Ἄπρῳ, ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Ἐγώ, Πάτερ Κήρικε, καὶ τεθνηκότα,
Κἂν καρδία φέρειν σε, κἂν γλώττῃ θέλω.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, 

Μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Φιλητοῦ τοῦ Συγκλητικοῦ, 
καὶ Λυδίας τῆς αὐτοῦ γυναικός, καὶ τῶν τέκνων αὐτῶν, 
Μακεδόνος, Θεοπρεπίου, Κρονίδου, Κομενταρησίου, 
καὶ Ἀμφιλοχίου Δουκός.

Ὥσπερ Φιλητοῦ καὶ Λυδίας σάρξ μία,
Οὕτως ἓν αὐτῶν καὶ μετ' εἰρήνης τέλος.
Θνῄσκει Θεοπρέπιος σὺν Μακεδόνι,
Θεοπρεπῶς ᾄδοντες ὕμνους Κυρίῳ.
Δοὺξ συντελευτᾷ τῷ Κομενταρησίῳ,
Ἐξουσιάζων ἐξυπηρετουμένῳ.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ,

 οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες, Ἰωάννης καὶ Βαρούχιος ξίφει τελειοῦνται.

Οὐ θάρσος ἧττον Ἰωάννου πρὸς ξίφος,
Βαρουχίῳ ὑπῆρχεν, ἀλλὰ καὶ πλέον.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ὁ Προφήτης Ἀνανὶ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦται.

Τριὰς τρίπους σός, Ἀνανὶ Θεοπρόπε,
Δι' ἧς τὸ μέλλον προὔλεγες πρὸ τοῦ τέλους.

Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ,

 Μνήμη τοῦ Ὁσίου Πατρὸς ἡμῶν Παύλου, Ἐπισκόπου Κορίνθου,
 ἀδελφοῦ Πέτρου τοῦ Ἁγιωτάτου Ἐπισκόπου, Ἄργους τοῦ σημειοφόρου,
 καὶ τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Εὐτυχίου.

Εὐτυχὲς Εὐτύχιος ἦλθεν εἰς πέρας,
Γῆθεν μεταστὰς καὶ κατοικήσας πόλον.

Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, 

ὁ Θεός, 
ἐλέησον ἡμᾶς. 
Ἀμήν.

Τετάρτη, Μαρτίου 26, 2014

Γέρων Εφραίμ της Αριζόνας: “ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ, ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ…”

Ο γνωστός γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα και αγιορείτης μοναχός προτρέπει πλέον: “ετοιμασία επειδή ΣΥΝΤΟΜΑ θα αρχίσουν τα πολύ δύσκολα”. 
Η προτροπή αυτή έγινε σε ηγούμενο μονής του Αγίου Όρους, ο οποίος τον επισκέφθηκε πρόσφατα και τον ρώτησε σχετικά με τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Ο γέροντας ήταν απολύτως σαφής: "Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες”… Και η μονή έχει φτιάξει ήδη την “ομάδα κρίσης”, υπεύθυνη για να προετοιμάσει το μοναστήρι για πολύ δύσκολες ημέρες για άγνωστο χρονικό διάστημα.

Τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι ένα κακόγουστο αστείο. Αλλά δεν είναι… Δυστυχώς, τα επερχόμενα είναι πλέον ορατά και δια γυμνού οφθαλμού, αφού όλοι μας μπορούμε πλέον να δούμε αυτό που έρχεται, δηλαδή την δυστυχία και την πείνα…

“Δεν μπορώ να καταλάβω τον κόσμο. Όλοι ρωτάνε: “εμένα με πιάνουν τα νέα μέτρα;”!!! Ειλικρινά, δεν μπορώ να κατανοήσω πόσο πολύ έχει διαβρωθεί η σύγχρονη κοινωνία και οι άνθρωποι που ζούνε σε αυτή τη χώρα. Κανείς δε νοιάζεται για τον διπλανό του. Κανείς δε νοιάζεται για το πρόβλημα που έχει χτυπήσει την πόρτα του συμπολίτη του, του γείτονά του. Όλοι σκέφτονται αν “τα μέτρα” προσβάλουν τα δικά τους μικροσυμφέροντα…!

Ειλικρινά, πιστεύω πως ο Θεός θα δώσει την ευκαιρία για να συνέλθουμε. Η Ελληνική Ορθοδοξία ανέδειξε μεγάλες σύγχρονες μορφές, που πρόσφεραν στο έργο του Θεού, που αγωνίστηκαν για να σώσουν ανθρώπινες ψυχές. Ο Πορφύριος, ο Παΐσιος, ο Ιωσήφ… γέροντες που μάτωσαν στον αγώνα υπέρ των συνανθρώπων τους, στον αγώνα να διώξουν την δυστυχία και το κακό από τις καρδιές ανθρώπων που υπέφεραν… Ποιά ηθική υπάρχει πλέον; Το κακό έχει χτυπήσει την οικογένεια, την Παιδεία. Έχει χτυπήσει σε κάθε υγιές κύτταρο της κοινωνίας και σήμερα ζούμε τα αποτελέσματα αυτού του πολέμου. Τρέχουν οι άνθρωποι χωρίς να νοιάζονται για τον διπλανό τους. Η κοινωνία που ξέραμε δεν υπάρχει πια. Σήμερα κυριαρχεί ο ατομικισμός… Γιατί; Επειδή κάποιοι έπαιξαν με τον χαρακτήρα του Έλληνα και διάβρωσαν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν. Είναι αδιανόητο! Ο ατομικισμός ζει και βασιλεύει, ενώ η απάτη έγινε “χάρισμα”. Μεγάλωσαν γενιές που διδάχτηκαν πως να αρπάξουν. Και αυτό σε ένα καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας… Μάλιστα, όσα πιό πολλά “αρπάζεις” τόσο περισσότερο απομακρύνεσαι από την τιμωρία. Αυτό το βλέπει ο Θεός. Σήμερα επιτρέπει να δεχτούμε μερικές σφαλιάρες, ελπίζοντας πως θα συνέλθουμε, όπως συμβαίνει και στους μεθυσμένους…”

Αυτά τα συγκλονιστικά μου κατέθεσε σήμερα σε συζήτηση, αγιορίτης μοναχός. Και η φωνή του έτρεμε από συγκίνηση και αγωνία για όσα πρόκειται να συμβούν.
“Να προσέχεις”, μου είπε. “Να πεις και σε άλλους να προσέχουν. Μην αφήνετε την λογική σας να παραδίνεται σε όσα σας λένε. Πού είναι μωρέ η λεβεντιά εκείνων που δεν επέπτρεπαν σε κανέναν να τους μειώσει; Πού είναι εκείνα τα λεβεντόπαιδα που έδωσαν το αίμα τους για όλους εμάς; Αυτή η γη ποτίστηκε με αίμα. Είναι μεγάλο κρίμα να την κυβερνάνε ξένοι και ανάξιοι… Να προσέχετε”…

Τι να πω; Θυμήθηκα τα λόγια του γέροντα Εφραίμ της Αριζόνα: “Έρχονται πολύ δύσκολες ημέρες. Προσέξτε την ψυχή σας. Μαζευτείτε και δώστε τον αγώνα σας…” Αυτά έλεγε πριν μερικούς μήνες. Και σήμερα γίνεται πιό σαφής: “το Σεπτέμβριο θα αρχίσουν τα πολύ δύσκολα…”.

Οι προσευχές του γέροντα είναι πάντα μαζί μας. Όμως, αναρωτιέμαι: Εμείς τι κάνουμε για να βοηθήσουμε τους εαυτούς μας; Απλά ανησυχούμε για το αν τα μέτρα μας αγγίζουν;

“Κάποιος πρέπει να σας πει πως δεν ζείτε σε όνειρο, ούτε σε εφιάλτη. Ζείτε μία πολύ άσχημη πραγματικότητα, που θα χειροτερέψει…”


Κι εμείς αναρωτιόμαστε: Εμένα με πιάνουν τα νέα μέτρα; αγνοώντας (ηθελημένα) πως όταν θα μας “πιάσουν”, θα είναι πολύ αργά… 

Πορεία Μετανοίας

   
Μέσα στόν ἐτήσιο ἑορταστικό κύκλο, ξεχωριστή θέση κατέχει ὁ κύκλος τῶν κινητῶν ἑορτῶν, πού κέντρο καί σκοπός τους εἶναι τό Πάσχα. Τό διαρκές πέρασμα καί ἡ εἴσοδός μας στήν «καινή ζωή τῆς Βασιλείας». Γιά νά βιωθεῖ ὅμως μέ ἐσωτερικότητα αὐτή ἡ «ἑορτή τῶν ἑορτῶν», εἶναι ἀπαραίτητη καί ἡ κατάλληλη προετοιμασία. Αὐτήν τήν προετοιμασία ἔρχεται νά μᾶς τή διασφαλίσει ἡ εὐλογημένη αὐτή περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Ἡ κατανυκτική αὐτή περίοδος ἀποτελεῖ γιά ὅλους τούς πιστούς μοναδική εὐκαιρία καί δυνατότητα γιά πορεία μετανοίας.


Τήν πνευματική πορεία μας τήν χαρακτηρίζει ἡ μετάνοια, πού πρέπει νά εἶναι συνεχής. Καί μετανοῶ σημαίνει ἀλλάζω, ἀλλάζω ὁλοκληρωτικά τή ζωή μου, ἀρνοῦμαι, μέ ὅλη μου τήν καρδιά, τήν ἁμαρτία, ἀλλάζω νοοτροπίες, νιώθω μέ ὅλη μου τήν ὕπαρξη, ὅτι ὁ δρόμος πού ἀκολουθῶ δέν πάει πουθενά καί ψάχνω πλέον καινούριο δρόμο, τό δρόμο τῆς ἐπιστροφῆς.

Εἰδικότερα δέ τώρα, μέσα στήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἔχουμε ἀνάγκη ὅλοι ἀπό ἐντονότερη ἄσκηση μετανοίας. Καλούμαστε τώρα νά καθαρίσουμε τήν ὕπαρξή μας ἀπό κάθε «μολυσμόν σαρκός καί πνεύματος». Καλούμαστε νά διαφοροποιηθοῦμε ἀπό τίς ἁμαρτωλές ἐπιλογές μας, πού εἶναι πάμπολλες. Καλούμαστε νά ἀνασυγκροτηθοῦμε καί νά ἀναγεννηθοῦμε μέ συντονισμένο πνευματικό ἀγώνα, ὥστε νά βροῦν θέση μέσα στήν καρδιά μας, ἡ ἀγάπη, ἡ ἀνεξικακία, ἡ εὐσπλαχνία, ἡ ἐλεημοσύνη, ἡ ὑπομονή, ἡ συγχωρητικότητα καί τέλος ἡ προσευχή. Αὐτά τά κατορθώματα συνιστοῦν τήν πνευματική ζωή καί πορεία τοῦ πιστοῦ.

Τό ζητούμενο λοιπόν εἰδικά τήν περίοδο αὐτή εἶναι ἡ «ἀλλαγή».Ἡ ἀλλαγή τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἀπαλλαγή τοῦ καθενός μας ἀπό τά πάθη του. Εἶναι ἡ μετάνοια. Καί μετάνοια στή συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἡρωική ἀπόφαση ἐπιστροφῆς στήν περιοχή τῆς χάριτος, ἀπό τήν ὁποία ἀποσπᾶται ὁ πιστός, ὅταν ἀκολουθεῖ «τό ἴδιον θέλημα». Εἶναι ἡ πράξη πού μαρτυρεῖ τήν ἀλλαγή πορείας καί δηλώνει τήν ἐπιστροφή στήν «παραδείσια σχέση». Εἶναι τό «γνῶθι σ΄ αὑτόν». Καί ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας συνδέεται ἄμεσα μέ τή γνώση τοῦ Θεοῦ. «Οἱ βουλόμενοι» τήν πνευματική πορεία «εἰσέλθετε». «Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἰδού καιρός μετανοίας».

Τό πρῶτο, λοιπόν, πού πρέπει νά προσέξουμε καί σήμερα καί αὔριο καί ὅλες τίς ἡμέρες, ἰδιαίτερα αὐτήν τήν περίοδο τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, εἶναι νά εἴμαστε τίμιοι μέ τόν Θεό. Ν’ ἀφήσουμε κατά μέρος τίς ὑποκρισίες μας, ν’ ἀφήσουμε κατά μέρος τίς δικαιολογίες μας, ν’ ἀφήσουμε κατά μέρος ὅλα αὐτά τά δέν γίνεται, δέν μπορῶ, ὅτι εἶναι ἀλλιῶς τώρα τά πράγματα. Τίποτε. Αὐτά ὅλα εἶναι δικαιολογίες. Αὐτά ὅλα εἶναι καμώματα. Αὐτά ὅλα εἶναι ἀνθρώπινες πονηριές. Ὁ Θεός θέλει τίμιο ἄνθρωπο.

Δέν μπορεῖς; Ὅσο μπορεῖς.
Νά βάλουμε κάτω τόν ἑαυτό μας καί νά σταθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὅ,τι κι ἄν εἴμαστε, ἐφόσον ζοῦμε καί εἶναι ἀνοικτά τά μάτια μας καί ἔχουμε μιά ἐπαφή, μιά ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό καί μποροῦμε νά ποῦμε ἕνα «Κύριε ἐλέησον», ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ θά μᾶς κάνει ἁγίους. Ἐκεῖνο πού ἐμποδίζει τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἐκεῖνο πού πειράζει εἶναι τά καμώματα τά ἀνθρώπινα, οἱ δικαιολογίες, οἱ προφάσεις καί ὅλες αὐτές οἱ κουτοπονηριές.

Στούς καιρούς μας βλέπουμε νά βρίσκεται σέ μιά ἔξαρση τό φαινόμενο νά τρέχουν οἱ ἄνθρωποι στούς ψυχολόγους, γιά νά βοηθηθοῦν. Ἀλλά ἡ Ἐκκλησία μας μέ τό ἰδιαίτερο χάρισμα τοῦ πνευματικοῦ, μέ τήν ἰδιαίτερη χάρη τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως, εἶναι ὁ πραγματικός ψυχολόγος, πού μπορεῖ νά ἀγγίξει τό βάθος τῆς ψυχῆς, καί ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά εἰσέλθει στήν ψυχή, νά εἰσχωρήσει, νά παρηγορήσει, νά ἀπαλύνει τά τραύματα καί νά ἐπουλώσει τίς πληγές, πού δημιουργεῖ ἡ ἁμαρτία.

Μόνο τότε μπορεῖ νά προέλθει ἡ πραγματική θεραπεία τῆς ψυχῆς καί νά νιώσει ἀληθινή ἀνακούφιση καί παρηγοριά.Ἡ ἐξομολόγηση μᾶς δίνει τή δύναμη νά γίνουμε ζωντανά μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί νά συνεχίσουμε μιά ὄντως καθαρή χριστιανική ζωή. Ὁ ἄνθρωπος, πού ἀναγεννήθηκε καί χαριτώθηκε ἀπό τήν ἐνέργεια τοῦ μυστηρίου τῆς ἐξομολογήσεως, γίνεται εὐλογία γιά τό ἄμεσο καί εὐρύτερο περιβάλλον του. Γίνεται εὐεργετικός καί ὠφέλιμος γιά ὅλους.

Μιά φανέρωση τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ καί δοξάζεται τό ὄνομά Του διά τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ. Εἶναι ὡραία καί εὐχάριστη ἡ ἐκκλησιαστική ζωή μέ τίς ποικίλες γιορτές, πού σημαδεύουν καί ἀνανεώνουν τή ζωή. Καί ἡ ζωή δέν εἶναι καί δέν πρέπει νά εἶναι ρουτίνα, συμβατικότητα, ἀλλά ἐνσυνείδητη βίωση τῶν γεγονότων, πού καθιστοῦν τήν ὕπαρξή μας ζωντανή καί δημιουργική. Ὅσοι βιώνουν τήν ἐκκλησιαστική ζωή, μάλιστα στή ζῶσα Ἐνορία, βιώνουν τήν ἀληθινή κοινωνική ζωή μέσα στόν πολυμορφισμό τῶν διαπροσωπικῶν ἐνοριακῶν σχέσεων. Και σήμερα ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἀνάγκη αὐτή τήν ἐπικοινωνία σέ μία ἐποχή ἀποξένωσης καί ἀπομόνωσης.

Οἱ γιορτές δημιουργοῦν εὐκαιρίες ψυχικῆς ἀνανέωσης καί μέ νέες διαθέσεις συνεχίζεται ἡ πορεία τῆς ζωῆς. Ἰδιαίτερα ἡ περίοδος τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μᾶς στρέφει πρός τόν ἔσω ἄνθρωπο γιά μία ἐσωτερική κάθαρση. Καί αὐτή ἡ πνευματική κάθαρση χαρίζει τήν πνευματική Ἀνάσταση. Ὁ ἀναστημένος ἐσωτερικά ἄνθρωπος βλέπει τή ζωή μέ τό ὑπέρλαμπρο φῶς τῆς Ἀναστάσεως.

Πρωτ. Ἀναστασίου Παρούτογλου
Γεν. Ἀρχιερατικοῦ Ἐπιτρόπου Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης

πηγή : Ὀρθόδοξα Μηνύματα
Περιοδική Ἔκδοση Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λαγκαδᾶ, Λητῆς καί Ρεντίνης

Μείνον Κύριε μεθ ' ημών ότι προς εσπέραν εστίν και κέκλικεν η ημέρα...



Είναι έντονα φορτισμένη η ώρα η αποδειπνή.
Και τί δεν θυμόμαστε;! Και τί δεν αισθανόμαστε!

Δοξολογία στον Θεό πού είδαμε την εσπέρα και την νέα εκκλησιαστική ημέρα.

Ανασκόπηση της ημέρας και έλεγχο αμαρτιών.
Υπενθύμιση της ημέρας Κυρίου πού έρχεται σαν κλέφτης στην νύχτα και φως στο σκοτάδι του κόσμου.
Ο ύπνος φέρνει στον νού τον αιώνιο ύπνο. Η κοίμηση τον πνευματικό θάνατο.
Φόβος και ανασφάλεια για όλα όσα παραμονεύουν στο σκοτάδι.
Παράθεση πνεύματος και σώματος και ψυχής στα χέρια και στις πτέρυγες του Θεού.
Θλίψη για το ψηλαφητό σκοτάδι του κόσμου.
Ομολογία για την παντοδυναμία και την αρμοδιότητα του Κυρίου των Δυνάμεων πάνω στην εξουσία του σκότους.
Αναμονή για την ανέσπερη μέρα.
Αναζήτηση του αιωνίου φωτός.

Η ακολουθία και η ώρα του Αποδείπνου μου φέρνει πάντα στην θύμηση τους στίχους του
μεγάλου Αλεξανδρινού.

Την νύκτα, Δέσποτα Χριστέ μου,
τον νου και την ψυχή μου φύλαττέ μου
σαν γύρω μου αρχινούν και περπατούνε

Όντα και Πράγματα που όνομα δεν έχουν

και τ’ άσαρκα ποδάρια των στην κάμαρή μου τρέχουν

και κάμνουν στο κρεββάτι μου κύκλο για να με διούνε —

και με κυττάζουν σαν να με γνωρίζουν

σαν να καγχάζουν άφωνα που τώρα με φοβίζουν.

Το ξέρω, ναι, με καρτερούνε

σαν βδελυρούς καιρούς να μελετούνε

οπόταν ίσως σέρνομουν μαζύ των — μες στο σκότος

με τα όντα και τα πράγματα αυτά ανακατευμένος.

Κι αποφρενιάζουν ο καιρός να ξαναρθή ο πρώτος.

Μα δεν θα νάρθη πια ποτέ· γιατί είμαι εγώ σωμένος,

εις του Χριστού τ’ όνομα βαπτισμένος.

Τρέμω σαν αισθανθώ το βράδυ

σαν νοιώσω που μες στο βαθύ σκοτάδι

επάνω μου είναι μάτια καρφωμένα....

Κρύψε με από την όρασί των, Δέσποτά μου.

Και σαν μιλούν ή τρίζουνε, μη αφίσεις ώς τ’ αυτιά μου

κανέν’ από τα λόγια των ναρθή τα αφορεσμένα,

μην τύχη και μες στην ψυχή μου φέρουν

καμμιά φρικώδη ανάμνησι απ’ τα κρυφά που ξέρουν.


π. Παντελεήμων Κρούσκος

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...