Εθελοτυφλούν όσοι αγνοούν τα σημεία των καιρών

Όταν τα περιστέρια πεθαίνουν στον αέρα ή κάνουν την πάπια, ποιος μπορεί να αγνοήσει τέτοια "σημεία των καιρών";

katanixis.gr: Την ημέρα των Θεοφανείων αποφασίσαμε να μην αναδείξουμε τα περιστατικά του αγιασμού των υδάτων στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης και Μεσσηνίας. Δικαιωθήκαμε από την επιλογή μας και μας δικαίωσαν οι αντιδράσεις των πρωταγωνιστών καθώς και των οικουμενιστικών Εκκλησιαστικών site.

Τα κοσμικά sites "δίναν και παίρναν" όλη μέρα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί επίσης, παρουσίαζαν ως ευτράπελα ή γκάφες τα περιστατικά. 

Στο site του εκπροσώπου τύπου του Πατριάρχη όμως και σε άλλα που τρέφονται από φωτορεπορτάζ πανηγυρτζήδων αρχιμανδριτάδων, σα να μη συνέβη απολύτως τίποτα!!!

Λαμπρός εορτασμός στην Καλαμάτα, του πυλώνα του Οικουμενισμού στην Εκκλησία της Ελλάδος μητροπολίτου Μεσσηνίας, του οποίου το περιστέρι έπεσε νεκρό!

Ολόλαμπρος εορτασμός και στο Θερμαϊκό, του ανοιχτά πλέον υποστηρικτή της παναιρέσεως του Οικουμενισμού, μητροπολίτη Θεσσαλονίκης (που διώκει παράνομα παραδοσιακούς ομολογητές κληρικούς), του οποίου το περιστέρι δεν πέταξε ποτέ!

Όσο και αν διαστρέφουν τα πραγματικά περιστατικά, όσο και αν διαφημίζουν την ψευδοσύνοδο της Κρήτης, ο Θεός έχει τον τρόπο να τους παιδαγωγεί και να τους ταρακουνάει. Αν εκείνοι αδιαφορούν ή προσπαθούν να μας παρουσιάζουν το άσπρο για μαύρο, τον διάβολο ώς Χριστό και την αίρεση ως μεταπατερική Ορθόδοξη πίστη, ο πιστός λαός ξέρει να διαβάζει τα σημεία των καιρών και απομακρύνεται από την αίρεση και τους αιρετικούς και αιρετίζοντες Αρχιερείς, κληρικούς και μοναχούς.

Καλή φώτιση     
πηγή

Η εκχώρηση του ονόματος «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και ο άρχων των Ελλήνων #Μacedonia

Είναι δεδομένο ότι «το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει», και ως γέγραπται: «14 ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν» (Εβρ.ιγ΄), και «13 Κατά πίστιν απέθανον ούτοι πάντες (ενν. οι άγιοι), μη λαβόντες τας επαγγελίας, αλλά πόρρωθεν αυτάς ιδόντες και ασπασάμενοι, και ομολογήσαντες ότι ξένοι και παρεπίδημοί εισιν επί της γης. 14 (και είναι σαφές ότι) οι γαρ τοιαύτα λέγοντες εμφανίζουσιν ότι πατρίδα επιζητούσι. 15 και ει μεν εκείνης εμνημόνευον, αφ’ης εξήλθον, είχον αν καιρόν ανακάμψαι· 16 νυν δε κρείττονος (ενν. πατρίδος) ορέγονται, τουτ’έστιν επουρανίου» (Εβρ.ια΄).

Το παρόν άρθρο μας αφορά την ονομασία των Σκοπίων ως «Μακεδονία». Και σ’αυτό το θέμα το πρόβλημα είναι η αλήθεια. ΜΜΕ, πολιτικοί κ.λ.π., αναλώνονται στο ποιος θα χρεωθεί το πολιτικό κόστος του ξεπουλήματος του ονόματος της Μακεδονίας. Αυτό είναι το πρόβλημά τους· έχουν πωλήσει την Ελλάδα, έχουν εκχωρήσει την εθνική κυριαρχία, πτώχευσαν την πατρίδα, πτώχευσαν τους Έλληνες, τους παίρνουν τα σπίτια και άλλαξαν την ιστορία, άλλαξαν τα θρησκευτικά, μας άλλαξαν «τα φώτα». Έχουν προγραμματίσει 1,7 εκατομμύρια κατασχέσεις για το 2018, έχουν… έχουν… Το πρόβλημά τους, λοιπόν, δεν είναι το ξεπούλημα του ονόματος «Μακεδονία», αλλά ενώ όλοι έχουν αποφασίσει και αυτό το ξεπούλημα, κοιτούν ποιος θα χρεωθεί το πολιτικό κόστος. Αν και τόση αλλοίωση που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός, δεν τον νοιάζει πλέον ούτε κόστος, ούτε η αλλαγή φύλου, ούτε η αλλαγή θρησκευτικών, ούτε η αλλαγή ονομασίας των Σκοπίων, ούτε αν οι μουσουλμάνοι λένε τα χριστουγεννιάτικα κάλαντα. Ένα εκατομμύριο επτακόσιες χιλιάδες είναι υποψήφιοι για κατάσχεση των σπιτιών τους, των επιχειρήσεών τους, των οικοπέδων τους, και κάθε Τετάρτη στο Ειρηνοδικείο Θεσ/νικης αγωνίζονται κατά των πλειστηριασμών περί τα 100 άτομα, και άλλα 100 άτομα στην Αθήνα. Οι δε 1.700.000 υποψήφιοι για κατάσχεση, πού είναι; Κάθονται απαθείς στον καναπέ έως ότου δικαίως βγει και ο καναπές τους στον πλειστηριασμό, μαζί με το σπίτι τους. Και ξέρω ότι τότε θα βγουν στις πλατείες εξ’ανάγκης, όχι για να διαμαρτυρηθούν, αλλά για να αντικαταστήσουν τον καναπέ τους με το παγκάκι και να ψάξουν πού θα  υπάρχει συσσίτιο!! Ποιο πολιτικό κόστος; Ποιος λαός;

Γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: Ποια είναι η διεθνής δύναμη που πιέζει τους πολιτικούς μας να αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως «Μακεδονία»; Ποιος ακριβώς είναι ο λόγος που πιέζουν γι’αυτή την αναγνώριση; Γιατί πολιτικοί και ΜΜΕ, δεν ενημερώνουν τον λαό για το ποιος απαιτεί να εκχωρήσουμε το όνομα «Μακεδονία»; Ποια διεθνής οντότητα θέλοντας να εξυπηρετήσει τα δικά της οικονομικά, πολιτικά και γεωπολιτικά συμφέροντα, ασκεί πιέσεις; Γιατί κρύβουν επιμελώς αυτήν που πιέζει;

Η Αλήθεια είναι μία: Αν γεννήθηκες γυναίκα, εκ φύσεως είσαι γυναίκα. Η αλλαγή φύλου διά νόμου, δεν αλλάζει την φύση σου, αλλά κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική· και αυτό δεν το λέω εγώ, αλλά το Πνεύμα της Αληθείας του Θεού.

Δείτε τι αναφέρει το στόμα του Κυρίου Ιησού, διά του Αποστόλου Παύλου: «6… κωλυθέντες υπό του Αγίου Πνεύματος λαλήσαι τον λόγον εν Ασία, 7 ελθόντες κατά την Μυσίαν επείραζον κατά την Βιθυνίαν πορεύεσθαι· και ουκ είασεν αυτούς το Πνεύμα... 9 και όραμα διά της νυκτός ώφθη τω Παύλω· ανήρ τις ην Μακεδών εστώς, παρακαλών αυτόν και λέγων· διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν. 10 ως δε το όραμα είδεν, ευθέως εζητήσαμεν εξελθείν εις την Μακεδονίαν, συμβιβάζοντες ότι προσκέκληται ημάς ο Κύριος ευαγγελίσασθαι αυτούς. 11Αναχθέντες ουν από της Τρωάδος ευθυδρομήσαμεν εις Σαμοθράκην, τη δε επιούση εις Νεάπολιν, 12 εκείθεν τε εις Φιλίππους, ήτις εστί πρώτη της μερίδος της Μακεδονίας πόλις» (Πράξ.ιστ΄). Kαι «1Διοδεύσαντες δε την Αμφίπολιν και Απολλωνίαν ήλθον εις Θεσσαλονίκην,..10.. εξέπεμψαν τόν τε Παύλον και τον Σίλαν εις Βέροιαν..» (Πραξ.ιζ΄). Εκ δε της Βεροίας μετέβη στην Αθήνα. Αυτή είναι η πορεία του Απ. Παύλου στην Μακεδονία, που φαίνεται και στον κάτωθι χάρτη της εποχής.

Είναι σαφές λοιπόν, ποια είναι η Μακεδονία και ακόμα πιο σαφές είναι ότι φέρει επάνω της μια πολύ μεγάλη πολιτισμική πνευματική κληρονομιά. Υπήρξε ο πρώτος ευαγγελισμός επί ευρωπαϊκού εδάφους, έγινε η πρώτη βάπτιση στο όνομα του Κυρίου Ιησού Χριστού, και έχουμε την πρώτη σε ευρωπαϊκό έδαφος χριστιανή, τη Λυδία, η οποία υπήρξε η πρώτη Αγία επί ευρωπαϊκού εδάφους· έγινε η πρώτη αποστολική περιοδεία σε ευρωπαϊκό έδαφος, και υπό της Χάριτος του Θεού διενεργήθηκε το πρώτο θαύμα στην παιδίσκη, την έχουσα πνεύμα πύθωνος. Επίσης στη Μακεδονία βρίσκεται η φυλακή του Αποστόλου Παύλου, όπου διά θαύματος ελευθερώθηκε ο Απόστολος, για να συνεχίσει την περιοδεία του στη γη της Μακεδονίας.

Πλήθος Μακεδόνων εκ Θεσσαλονίκης και Βεροίας, πίστεψαν και ιδρύθηκαν οι δύο πρώτες τοπικές εκκλησίες σε ευρωπαϊκό έδαφος «11..εδέξαντο τον λόγον μετά πάσης προθυμίας…12 πολλοί μεν ουν εξ αυτών επίστευσαν, και των Ελληνίδων γυναικών των ευσχημόνων και ανδρών ουκ ολίγοι» (Πρξ. ιζ΄).

Η Μακεδονία μας φέρει λοιπόν, μια τεράστια πνευματική πολιτισμική κληρονομιά. Σήμερα όμως έκαναν τους Έλληνες να αποποιούνται την Διαθήκη Κληρονομιάς που τους αφήνουν οι γονείς τους, λόγω δυσβάστακτης φορολογίας. Τώρα, αφού έκλεισαν τις ελληνικές επιχειρήσεις και τις έστειλαν στα Σκόπια, στη Βουλγαρία κ.λ.π., θέλουν να αναγνωρίσουμε στα Σκόπια το όνομα, και μαζί μ’αυτό την μετοχή τους στην πνευματική πολιτισμική κληρονομιά.

Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Η Μακεδονία προ Χριστού, ήταν κρατίδιο ελληνικό και είχε βασιλέα τον μεγαλύτερο στρατηλάτη όλων τον εποχών, τον Μέγα Αλέξανδρο. Το Πνεύμα της Αληθείας του Θεού, λοιπόν, διά του Προφήτου Δανιήλ προφήτευσε ποιος θα καταλύσει την αυτοκρατορία των Περσών. Έτσι γέγραπται: «19…Ιδού εγώ γνωρίζω σοι τα εσόμενα επ’ εσχάτων της οργής· έτι γαρ εις καιρού πέρας η όρασις. 20 ο κριός, ον είδες, ο έχων τα κέρατα βασιλεύς Μήδων και Περσών. 21 ο τράγος των αιγών βασιλεύς Ελλήνων· και το κέρας το μέγα, ο ην αναμέσον των οφθαλμών αυτού, αυτός εστιν ο βασιλεύς ο πρώτος. 22 και του συντριβέντος, ου έστησαν τέσσαρα κέρατα υποκάτω, τέσσαρες βασιλείς εκ του έθνους αυτού αναστήσονται και ουκ εν τη ισχύι αυτού. 23 και επ’ εσχάτων της βασιλείας αυτών, πληρουμένων των αμαρτιών αυτών, αναστήσεται βασιλεύς αναιδής προσώπω και συνίων προβλήματα» (Δανιήλ κεφ.Η΄).

Και η Παλαιά Διαθήκη είναι σαφής· ο βασιλιάς των Μακεδόνων είναι «βασιλεύς Ελλήνων». Ο Προφήτης Δανιήλ προφητεύει, προβλέποντας ότι αυτός ο βασιλιάς θα είναι βασιλιάς των Ελλήνων (δηλ. δεν θα ηγηθεί της εκστρατείας κατά των Περσών μόνο ως βασιλιάς της Μακεδονίας, αλλά λόγω της συνθήκης της Κορίνθου το φθινόπωρο του 336 π.Χ. όλες οι πόλεις-κράτη πλην Λακεδαιμονίων, θα ηνώνοντο και θα ανέθεταν την ηγεμονία της Ελλάδος υπό την αιγίδα του Αλεξάνδρου, μεταβάλλοντας έτσι την Ελλάδα σε μεγάλη ομόσπονδη πολιτεία όπου κάθε πόλη διατηρούσε την ελευθερία και αυτονομία της, αλλά εδεσμεύοντο προς τους Μακεδόνες διά συνθήκης συμμαχίας, για την κατά των Περσών εκστρατεία. Έτσι πλέον ο Μ. Αλέξανδρος επίσημα ηγείτο ως «βασιλεύς των Ελλήνων». Προβλέπει επίσης ότι ο βασιλιάς ο πρώτος που θα ηγείτο, θα ήτο «το κέρας το μέγα». Έτσι πράγματι ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος.

Προβλέπει επίσης ότι συντριβέντος του πρώτου αυτού βασιλέως «τέσσαρες βασιλείς εκ του έθνους αυτού αναστήσονται και ουκ εν τη ισχύι αυτού», όπως και έγινε. Μετά τον θάνατο του Αλεξάνδρου, η βασιλεία διεμοιράσθη στους τέσσερις Μακεδόνες στρατηγούς του ( α) τον Πτολεμαίο, βασιλέα γης Αιγύπτου, β) τον Σέλευκο, βασιλέα Συρίας, γ) τον Κάσσανδρο, βασιλέα Μακεδονίας και δ) τον Λυσίμαχο, Θράκης), οι οποίοι όντως δεν είχαν την ισχύ του Αλεξάνδρου και γι’αυτό παρήκμασε η αυτοκρατορία που εκείνος ίδρυσε και σμικρύνθηκε. Επίσης ο Προφήτης Δανιήλ προβλέπει ότι: «και επ’ εσχάτων της βασιλείας αυτών (ενν. των τεσσάρων), πληρουμένων των αμαρτιών αυτών, αναστήσεται βασιλεύς αναιδής προσώπω και συνίων προβλήματα…». Όπως και έγινε και βασίλευσε ο Αντίοχος, προτύπωση κατά τους Πατέρες του βδελύγματος της ερημώσεως. Αφού βεβήλωσε το ιερό του Ναού και δημιούργησε τεράστια προβλήματα  στους ευλαβείς τότε Εβραίους (λ.χ. όπως οι Άγιοι Μακκαβαίοι, η μητέρα τους Σολομονή, ο ιερεύς Ελεάζαρος, οι οποίοι επί της βασιλείας του Αντίοχου, μαρτύρησαν).

Ο άρχων των Ελλήνων σήμερα βλέπει τον Τούρκο σουλτάνο να πηγαίνει στην Θράκη και να ισχυρίζεται ότι η Θράκη είναι τουρκική, και πέραν της απάθειάς του, σπεύδει να του ικανοποιήσει το αίτημά του να εκλέγεται ο μουφτής! Ο άρχων των Ελλήνων σήμερα βλέπει τα Σκόπια να θέλουν να αναγνωριστούν ως Μακεδονία, ώστε να οικειοποιηθούν την πνευματική πολιτισμική κληρονομιά μας, και σπεύδει να τους εκχωρήσει το όνομα. Βλέπει την Αλβανία να γκρεμίζει τα σπίτια των Ελλήνων και να δημοσιεύει χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας με όρια τη Λάρισα, και «ο μήνας έχει εννιά»· απεμπολεί και εκχωρεί τα πάντα για τη διατήρηση μιας και μόνο «καρέκλας», που κι αυτή την έχει καταστήσει «σκαμπό».

Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική, και αυτό δεν το λέω εγώ· το λέει η Αγία Γραφή, το λέει η Παλαιά Διαθήκη, το λέει το Ευαγγέλιο, το λένε οι Άγιοι Απόστολοι, οι Προφήτες· το λέει το Πνεύμα της Αληθείας του Τριαδικού Θεού, εις Ον ομνύει ο Συνταγματικός νομοθέτης, που στο άρθρο 3 του Συντάγματος αναγνωρίζει Αυτόν ως Κύριο, και ορίζει ότι πρέπει να τηρούμε απαρασάλευτα τις Αποστολικές παραδόσεις.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Είναι σεβαστός ο διακαής πόθος των Σκοπιανών να αισθανθούν Μακεδόνες, απόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, του Αριστοτέλη… Η μόνη όμως σχέση που υπάρχει, είναι μία και είναι η εξής: Μετά το Συνέδριο της Κορίνθου το 336 π.Χ., αναλαμβάνοντας ο Μ. Αλέξανδρος την ηγεμονία της Ελλάδος και θέλοντας να ξεκινήσει για την εκστρατεία, ως αληθινός στρατηγός θέλησε να διασφαλίσει τα νώτα του από τους τότε βαρβάρους των Βαλκανίων. Έτσι διεξήγαγε το 335 π.Χ. προληπτικό πόλεμο εναντίον των Ιλλυριών (μια περιοχή που καταλάμβανε τη σημερινή Αλβανία, τα Σκόπια, Μαυροβούνιο, Κόσσοβο, Κροατία κ.λ.π), τους οποίους υπέταξε και ανάγκασε ελαφρό πεζικό των Ιλλυριών να συμμετάσχει στην εκστρατεία του κατά των Περσών, επεκτείνοντας έτσι τα σύνορα της Μακεδονίας και Ελλάδος, και κατά το 323 π.Χ. η έκταση της ελληνικής επικράτειας και αυτοκρατορίας υπολογίζεται σε 5.200.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιελάμβανε πέραν των άλλων, τις περιοχές Αλβανίας, Σκοπίων, Μαυροβουνίου, Σερβίας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Τουρκίας, Κύπρου, Αιγύπτου, Αφγανιστάν, Ιράκ, Ιράν, Ισραήλ, Ινδίας, Ιορδανίας, Καζακστάν, Κουβέϊτ, Κιργιστάν, Λίβανου, Πακιστάν, Σαουδικής Αραβίας, Συρίας, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν, Τουρκμενιστάν.

Οι Σκοπιανοί, λοιπόν, μόνο αυτή την σχέση έχουν με την Μακεδονία μας και λόγω της ελληνικότητας αυτής της περιοχής και λόγω εποικισμού της από Έλληνες Κορινθίους κ.λπ., γι’αυτό ελληνικές επιρροές εντοπίζονται σε διακοσμητικά μοτίβα παραστάσεων σε ζωοφόρους, αγγεία, κοσμήματα, μεταλλικά αντικείμενα ελληνικής προέλευσης από Αττική, Ιωνία κ.λ.π., και η  αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει συνέχεια στο φως αντικείμενα είτε ελληνικής κατασκευής προσαρμοσμένα σε ιλλυρικές αισθητικές απαιτήσεις, είτε ιλλυρικής κατασκευής, αλλά μιμητικά ελληνικών τεχνοτροπιών (όπως ζώνες, βραχιόλια, περικεφαλαίες, ευρήματα που εντοπίζονται κυρίως κοντά στη λίμνη Αχρίδα).

Για φανταστείτε τώρα οι Πακιστανοί, οι Αφγανοί, οι Ιρανοί, οι Ιρακινοί, οι Ινδοί, οι Αιγύπτιοι λαθρομετανάστες, να απαιτούσαν ελληνική-μακεδονική υπηκοότητα, διότι το 323 π.Χ. ήταν Έλληνες υπήκοοι της ελληνιστικής αυτοκρατορίας!! και διότι είχαν ως βασιλιά, τον βασιλέα των Μακεδόνων, Μ. Αλέξανδρο.

Τελειώνοντας, θέλω να παραθέσω μία πρακτική απόδειξη ότι οι σημερινοί Σκοπιανοί δεν έχουν DNA εκ του Μ. Αλεξάνδρου.

Η εν λόγω φωτογραφία είναι στα σύνορα των Σκοπίων με την Ειδομένη. Ο Μ. Αλέξανδρος ποτέ δεν θα έκλεινε τα σύνορα της επικράτειάς του σε προσφυγόπουλα ασυνόδευτα, θύματα πολέμου. Εσείς οι Σκοπιανοί τα κλείνετε· ψάξτε την συγγένειά σας. Βορειότερα το DNA σας δείχνει συγγένεια με φυλές όπως Ούνοι, Βάνδαλοι, Γότθοι κ.λ.π

πηγή

Πῶς νὰ νικᾶτε τοὺς λογισμούς

«Οἱ λογισμοὶ εἶναι “δαιμόνια” (δαιμονικὴ ἐνέργεια).

Ὅπως ὑπάρχουν ἄνθρωποι, τοὺς ὁποίους εἶναι ἀδύνατο νὰ πείσεις μὲ ὁ,τιδήποτε, ἔτσι καὶ χειρότερα ἀκόμη συμβαίνει μὲ τὰ δαιμόνια.

Ἂν συνδιαλέγεσαι μὲ τοὺς λογισμούς, ἂν ἀντιστέκεσαι σὲ αὐτούς, θὰ τοὺς ἀναγκάσεις, στὴν καλύτερη περίπτωση, νὰ ἀποχωρήσουν γιὰ κάποιο σύντομο διάστημα.

Ἔπειτα ὅμως αὐτοὶ πάλι ἐπίμονα καὶ ἀνένδοτα προτείνουν τὸ δικό τους, ἐπαναλαμβάνοντας ἀκατάπαυστα καὶ ἀνόητα τὸ ἴδιο, μέχρις ὅτου παγιδεύσουν τὸν ἄνθρωπο στὴν ἁμαρτία.

Ὅταν πετύχουν στὸ ἕνα, συνεχίζουν νὰ περιπλέκουν τὸν ἄνθρωπο παραπέρα, ὡσότου τὸν ὁδηγήσουν στὸν ὄλεθρο. Γι’ αὐτὸ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἐνεργεῖτε ὅπως διδάσκουν οἱ Ἅγιοι Πατέρες.

Παραδοθεῖτε στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ μὴν ἀρχίζετε ὁποιονδήποτε διάλογο μὲ τοὺς λογισμούς.

Κάθε λογισμὸς ποὺ διαταράσσει τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς καὶ σπέρνει τὴν ταραχὴ στὴν ψυχὴ προέρχεται ἀπὸ τὸν ἐχθρό.

Μὲ τὴ συνέργεια τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ σᾶς ὑπέδειξα τὴ γνωστὴ ὁδὸ τῆς χριστιανικῆς ἀσκήσεως, τὸν σκοπὸ πρὸς τὸν ὁποῖο καλεῖσθε νὰ βαδίσετε ἀπορρίπτοντας ἀποφασιστικὰ κάθε ἐχθρικὸ λογισμό».

Ὁ Θεός νά δίνει μετάνοια

Ώ, αν καταλαβαίναμε την μακροθυμία του Θεού! 

Εκατό χρόνια χρειάσθηκαν για να γίνη η Κιβωτός του Νώε.
Μήπως ο Θεός δεν μπορούσε να κάνη γρήγορα μία Κιβωτό; Αλλά άφησε τον Νώε να παιδεύεται εκατό χρόνια, για να καταλάβουν και οι άλλοι και να μετανοήσουν. 

Εκείνος έλεγε: «Δέστε, θα γίνη κατακλυσμός!
Μετανοήστε!». 
Εκείνοι τον κορόιδευαν. 

«Κλουβιά, έλεγαν, φτιάχνει» και είχαν τον χαβά τους. 

Και τώρα, σε δύο λεπτά μπορεί ο Θεός όλον τον κόσμο να τον συγκλονίση και να τον κάνη να αλλάξη, να γίνουν όλοι πιστοί, σούπερ πιστοί! 
Πώς; 

Αν γυρίση το κουμπί στον σεισμό σιγά‐σιγά από τα 5 στα 6 ρίχτερ... στα 7... Στα 8, οι πολυκατοικίες θα πάνε σαν τους μεθυσμένους, θα αρχίση η μία να χτυπά την άλλη. 
Στα 10 όλοι θα πούν: «Ήμαρτον! Σε παρακαλούμε, σώσε μας». 

Μπορεί και όλοι να πούν: «Καλόγεροι θα γίνουμε!». Μόλις όμως τελειώση ο σεισμός, ενώ ακόμη θα κουνιούνται λίγο, αλλά δεν θα πέφτουν, πάλι στα μπουζούκια θα τρέξουν. 
Γιατί η επιστροφή τους αυτή δεν θα έχη πραγματική μετάνοια, αλλά απλώς θα πούν έτσι, για να γλυτώσουν το κακό.
Αγ. Παϊσίου Αγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Α’ «Με Πόνο και Αγάπη»
65. Βλ. Γέν. 5, 32 κ.ε.

 

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/12/blog-post_920.html 

 

πηγή:  http://hristospanagia3.blogspot.gr

το μεταφέρουμε απο εδώ

Εθνικός Κήρυκας: Τσίπρας – Κοτζιάς ζήτησαν από τον Βαρθολομαίο να αντικαταστήσει τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο – Οργισμένη διάψευση

Φωτογραφία Αρχείου Eurokinissi

Ένα άρθρο που δημοσίευσε ο Εθνικός Κήρυκας και εμφανίζει τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά να έχουν ζητήσει την απομάκρυνση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου προκαλεί σάλο. Η οργισμένη αντίδραση και η "απάντηση" της εφημερίδας.

Με τίτλο «Δρομολογείται  η αντικατάσταση του Αρχιεπισκόπου Δημητρίου», ο Εθνικός Κήρυκας ανέφερε πως «τόσο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος, κ. Αλέξης Τσίπρας όσο και ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Νίκος Κοτζιάς ζήτησαν από τον Πατριάρχη να παρέμβει για την κατάσταση που  έχει δημιουργηθεί στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής και να αντικαταστήσει τον Αρχιεπίσκοπο κ. Δημήτριο».

Το δημοσίευμα ανέφερε, επίσης, ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει αποφασίσει την αντικατάσταση του αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου λόγω χρεοκοπίας της Αρχιεπισκοπής Αμερικής, εμπλέκοντας προς αυτή την κατεύθυνση και την ελληνική κυβέρνηση για σχετική παρέμβασή της στον κ. Βαρθολομαίο με «αγγελιοφόρο» στο Φανάρι τον Γιάννη Αμανατίδη (σ.σ. ο οποίος αναφέρεται αναπληρωτής ΥΠΕΞ και όχι υφυπουργός). 

Μάλιστα στο ίδιο δημοσίευμα αναφέρεται ότι ο υφυπουργός Εξωτερικών ήταν εκείνος που μετέφερε «μήνυμα της ελληνικής κυβέρνησης αναφορικά με την Αρχιεπισκοπή και τον Αρχιεπίσκοπο κ. Δημήτριο». Σημειώνεται ότι ο κ. Αμανατίδης ήταν εκείνος που εκπροσώπησε την κυβέρνηση στον εορτασμό των Θεοφανείων στο Φανάρι και μοιραία συναντήθηκε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.

Η οργισμένη αντίδραση

Το δημοσίευμα όταν ήταν αναμενόμενο προκάλεσε την αντίδραση και την κατηγορηματική διάψευση από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Ελλάδος στη Νέα Υόρκη.

«Η κυβέρνηση της Ελλάδος, υπό τον πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα, ουδέποτε ενεπλάκη σε εκκλησιαστικά ζητήματα» αναφέρεται.

Και το κείμενο συνεχίζει με την επισήμανση πως τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο κ. Κοτζιάς «ουδέποτε ζήτησαν από τον Οικουμενικό Πατριάρχη την αντικατάσταση του αρχιεπισκόπου Αμερικής, κ. Δημητρίου», όπως «ομοίως, ουδέν μήνυμα αναφορικά με την Αρχιεπισκοπή Αμερικής εκομίσθη στον Οικουμενικό Πατριάρχη, από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης, μέσω του υφυπουργού Εξωτερικών, κ. Ιωάννη Αμανατίδη». 

«Στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής δεοντολογίας», τονίζει η ανακοίνωση, «παρακαλούμε όπως άμεσα πράξετε τα δέοντα για την αποκατάσταση της αλήθειας, δημοσιεύοντας στο ίδιο σημείο της εφημερίδας σας τις κατηγορηματικές διαψεύσεις των απολύτως ψευδών, παντελώς ανυπόστατων και φανερά προβοκατόρικων αναφορών που εκτέθησαν παραπάνω».

Εθνικός Κήρυκας: Το μόνο λάθος ο… Αμανατίδης

Ο Εθνικός Κήρυκας δημοσίευσε τη διάψευση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Ελλάδος στη Νέα Υόρκη. Ωστόσο, απάντησε με τη… σειρά του στο αίτημα για «αποκατάσταση της αλήθειας».

«Ο Εθνικός Κήρυκας εμμένει στην ορθότητα του δημοσιεύματος του (εκτός φυσικά από το ότι κ. Αμανατίδης είναι Υφυπουργός Εξωτερικών, κι όχι αναπληρωτής Υπουργός)», αναφέρεται στο δημοσίευμα.

Με πληροφορίες από ΑΠΕ – ΜΠΕ και Εθνικός Κήρυκας

πηγή

Tο «ξεστόλισμα» του Δένδρου

του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη

Η τόση χαρά προετοιμασίας για το στόλισμα του χριστουγεννιάτικου δένδρο δεν μοιάζει καθόλου με την στιγμή που αυτό ξεστολίζεται και πηγαίνει πάλι στο ντουλάπι. Είναι τόσος ο ενθουσιασμός για την πρώτη  περίπτωση και τόση η απογοήτευση για την δεύτερη. Γιατί όμως τόση απογοήτευση; Η απογοήτευση, στα όρια της κατάθλιψης μερικές φορές, έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση της ματαιότητας για την απόκτηση μιας ψεύτικης χαράς την περίοδο των εορτών. Είναι αλήθεια ότι αν και φέτος η αλλαγή της διάθεσης σχετίστηκε με ψεύτικα φώτα θα νιώσουμε την ανάλογη απογοήτευση, το αντίστοιχο κενό.

Αν παρατηρήσει κάποιος με τι απροθυμία και ακεφιά γίνεται η αφαίρεση των στολισμών θα καταλάβει πολλά.  Απατήθηκε ο άνθρωπος θέλοντας να ξεγελάσει τον εαυτό του. Δεν ήταν και εφέτος εκείνο το αληθινό φως που πραγματικά φωτίζει, ενθουσιάζει, χαροποιεί τον άνθρωπο. Έχουμε δίκιο να αναζητούμε και να ποθούμε τη χαρά, γι᾽ αυτήν είμαστε πλασμένοι. Δεικνύει θεονοσταλγία η αναζήτηση του όμορφου, του αγνού, του χαρμόσυνου, είναι σημεία της ανθρώπινης φύσης μας πριν την πτώση αυτά. Ζητάμε την αλλαγή, το νέο, το ανακαινισμένο. Όλα αυτά βρίσκονται μέσα στην ύπαρξή μας. Η ίδια η υπόστασή μάς ωθεί σε αυτήν την ανακαίνιση, την αναγέννηση. Σκεφθείτε· Με την Γέννησή Του στο σπήλαιο ο Χριστός ευλογεί και αγιάζει τη γη, με την Βάπτισή Του στον Ιορδάνη αγιάζει τα ύδατα, όλη την δημιουργία λοιπόν εξαγιάζει. Ναι, αλλά τί είναι τό σώμα του ανθρώπου; Αυτά τα δύο, χώμα και νερό. Η ίδια η φύση μάς προσκαλεί σε παλιγγενεσία.

Όλα αυτά ισχύουν και λειτουργούν στον άνθρωπο όταν το θελήσει. Όμως ο άνθρωπος ψάχνει τη χαρά σε άλλα φώτα, γήινα, φτιασιδωμένα. Ψάχνει να βρει χαρά στο εύκολο και το εφήμερο και έτσι λαμβάνει προσωρινή και παροδική χαρά. Δεν πάει στην πηγή να πιει κρυστάλλινο νερό  αλλά διαλέγει τα απόνερα και μετά υποφέρει για την επιλογή του.

Είναι τραγικός ο απολογισμός όταν ομολογείς ότι τα Χριστούγεννα, η Πρωτοχρονιά, τα Φώτα ήταν σαν μια καθημερινή ημέρα ή ακόμα χειρότερα «καλύτερα να μην έρχονταν». Μοιάζει η κατάσταση αυτή με εκείνον το διαβάτη, που ενώ βρέθηκε διψασμένος και η πηγή ήταν μπροστά του, δεν την είδει γιατί περπατούσε με σκυμμένο το κεφάλι. Είναι τόσες οι χαρές που προσφέρει ο Θεός ακόμα και μέσα στον πόνο, μέσα στο δυσκόλεμα που πέρασες, που δεν την φαντάζεσαι. Ναι, μέσα στον πόνο, αν το πιστέψεις, θα βρεις χαρά και ανακούφιση έστω και αν φαίνεται οξύμωρο.

Πάντως, για να πούμε την αλήθεια, είναι πολύ δύσκολο στις μέρες μας να ζήσεις το αληθινό γιατί είναι πλέον πολλά τα ψεύτικα και τα μεταλλαγμένα δίπλα μας. Χρειάζεται μεγάλος πνευματικός αγώνας για να μην βρεθείς θύμα της κατανάλωσης και της διαφήμισης.  Χρειάζεται να ζεις την μεγάλη Αγάπη για να μην μπερδευτείς σε τόσα θέλγητρα που παρουσιάζονται ως σημεία της μοντέρνας και σύγχρονης ζωής. Αυτή η όντως Αγάπη έχει όνομα, είναι ο Χριστός! Γεννήθηκε και θα γεννάται, βαπτίσθηκε και θα βαπτίζεται μέχρι να νιώσουμε ότι όλα τα κάνει από αγάπη για εμάς και να τον πλησιάσουμε.

Η περίοδος των εορτών πέρασε αλλά δεν πέρασε και η ζωή μας. Αν και δεν κερδίσαμε την «μάχη», δεν χάσαμε τον πόλεμο. Σε όλους μας δίνεται παράταση ζωής για να ψάξουμε τα σωτήρια γεγονότα και πάλι. Να ψηλαφίσουμε τα σπάργανα της φάτνης και τον βυθό του Ιορδάνη. Ο Χριστός βρίσκεται πάντα με μια ανοιχτή σταυρωμένη αγκαλιά για όλους μας. Μέσω του Σταυρού μας οδηγεί στην Ανάσταση

Iωάννης ο Πρόδρομος, αυτός που δεν υπέκυψε στον πειρασμό

… Η ιδιαίτερη δραστηριότητα του Ιωάννη συνίσταται στο «βαπτίζειν». Ευθύς, λοιπόν, προβάλλει το ερώτημα: Ποια είναι η σημασία του βαπτίσματος του Ιωάννη; Από τότε που βρέθηκαν τα χειρόγραφα της κοινότητας των Εσσαίων, δίπλα στη Νεκρά Θάλασσα, ἀρχισε να γίνεται λόγος στην επιστήμη για τη σχέση του Ιωάννειου βαπτίσματος με τα λουτρά και τους καθαρμούς των Εσσαίων· μερικοί μάλιστα ερευνητές υποστήριξαν ότι ενδεχομένως ο Ιωάννης πέρασε τα νεανικά του χρόνια στην Εσσαϊκή κοινότητα του Qumran, γιατί ήταν σύνηθες οι Εσσαίοι να παίρνουν νέους προς διαπαιδαγώγηση. Βέβαια, δε γνωρίζουμε πού πέρασε ο Ιωάννης τη νεανική του ηλικία και πού μαθήτευσε, ξέρουμε όμως ότι η σημασία του βαπτίσματός του είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν των εσσαϊκών λουτρών: Ενώ αυτά τα τελευταία επαναλαμβάνονται καθημερινώς στην κοινότητα, το βάπτισμα του Ιωάννη συντελείται μόνο μια φορά και έχει διαφορετικό νόημα.

Άλλοι ερευνητές θεωρούν το βάπτισμα των προσηλύτων ως πρότυπο του Ιωάννειου βαπτίσματος. Είναι γνωστό ότι οι εθνικοί που προσέρχονταν στον Ιουδαϊσμό, ανεξάρτητα από το αν περιτέμνονταν ή όχι, ήταν οπωσδήποτε υποχρεωμένοι να βαπτισθούν, πρέπει όμως αμέσως να προστεθεί ότι δεν συνοδευόταν το βάπτισμα αυτό με εξομολόγηση των αμαρτιών. Άλλωστε δεν φαίνεται από το Μάρκ. 1, 4, ότι ο Ιωάννης έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το θέμα των σχέσεων Ιουδαίων και εθνικών. Συνεπώς, αλλού πρέπει να αναζητηθεί η σημασία του βαπτίσματος του Ιωάννη: στη σχέση του προς την ερχόμενη μεσσιανική εποχή. Το βάπτισμά του προετοιμάζει τους ανθρώπους, ώστε να υποδεχθούν καθαροί το Μεσσία. Σε ορισμένα σημεία της Παλαιάς Διαθήκης γίνεται λόγος για την ανάγκη να καθαρθεί ο λαός εν όψει του ερχομού του Μεσσία (Ησ. 44,3.  Ιεζ. 36,25.  Ζαχ. 12,10.  Ιωήλ 2,28) κι ο Ιωάννης από τη μια μεριά έχει την πληροφορία από το Θεό στη συνείδησή του ότι έρχεται ο Μεσσίας, κι από την άλλη έχει επίγνωση του γεγονότος ότι ο λαός είναι μολυσμένος από το κακό και την αμαρτία. Αφού λοιπόν έρχεται ο Μεσσίας και πλησιάζει η κρίση, είναι απόλυτη και επείγουσα μάλιστα ανάγκη για το λαό του Θεού να καθαρθεί, ώστε να απαλλαγεί από την οργή του Θεού που πρόκειται σε λίγο να εκδηλωθεί με την εμφάνιση του Μεσσία. Ωστόσο, πρέπει ακόμα να σημειωθεί ότι το έργο του Ιωάννη δεν είχε απειλητικό χαρακτήρα αλλά ενθαρρυντικό και ευαγγελιστικό, όπως φαίνεται ιδιαίτερα στη φράση του Λκ. 3,18: «πολλά μεν ουν και έτερα παρακαλών, ευηγγελίζετο τον λαόν».

Το βάπτισμα του Ιωάννη ήταν αναπόσπαστα συνδεδεμένο με το κήρυγμα της μετάνοιας (Ματθ. 3,2: «Μετανοείτε· ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουρανών»)… Ο Ιωάννης βρίσκεται στη γραμμή του προφητικού κηρύγματος και συγχρόνως διαφοροποιείται από αυτό στο ότι, ενώ οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης με το κήρυγμά τους ζητούσαν από το λαό να μετανοήσει, ώστε να φέρει ο Θεός τη βασιλεία του, αυτός συνάγει το αίτημα της μετάνοιας από το γεγονός ότι ήδη η βασιλεία του Θεού έρχεται. Μπροστά λοιπόν σ’ αυτήν την επικείμενη βέβαιη πραγματικότητα, η μόνη σωστή τοποθέτηση του λαού είναι η μετάνοια, όχι απλώς ως αλλαγή νοοτροπίας και σκέψης, όπως θα μπορούσε να αναλυθεί η ελληνική λέξη «μετά-νοια», αλλά ως πλήρης και ριζική υπαρξιακή αλλαγή του ανθρώπου, ως επιστροφή από την αιχμαλωσία της αμαρτίας στην ελευθερία του Θεού, όπως εννοεί η εβραϊκή λέξη suv, που αποδίδεται από τους Ο΄ συνήθως με το «επιστρέφειν». Πράγματι, η μετάνοια, όπως επεξηγείται στη συνέχεια από τους ερμηνευτές Πατέρες, είναι η επιστροφή του ανθρώπου από τον αμαρτωλό εαυτό του στο Θεό και το θέλημά Του, η μεταστροφή από τον ανθρωποκεντρικό τρόπο σκέψης και ζωής στο θεοκεντρικό. Ο ευαγγελιστής Λουκάς συνοψίζει την αποστολή του Βαπτιστή με την ακόλουθη φράση: «Και πολλούς των υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών» (1,16).

… Σε αντίθεση προς άλλα βαπτισματικά κινήματα του Ιουδαϊσμού, που είχαν περιορισμένο αριθμό οπαδών και οπωσδήποτε όχι γενικότερη απήχηση, ο ευαγγελιστής μας πληροφορεί ότι το βάπτισμα του Ιωάννη είχε καθολική απήχηση («πάσα η Ιουδαία χώρα», «οι Ιεροσολυμίται πάντες», Μάρκ. 1,5) και συνοδευόταν από την εξαγόρευση των αμαρτιών, χωρίς να προσδιορίζει σε ποιο ακριβώς σημείο της ερήμου τοποθετείται η δραστηριότητα του Προδρόμου, πράγμα που δηλώνει ότι ο ευαγγελιστής δίνει περισσότερο θεολογικές διαστάσεις στην έρημο και όχι στενά θεολογικές.

… Είναι άξιο προσοχής ότι όλοι οι ευαγγελιστές δεν παραλείπουν να προβάλλουν το ταπεινό φρόνημα του Ιωάννη. Δεν το κάνουν αυτό απλώς για να τον εξάρουν ως πρότυπο ταπεινού ανθρώπου, αλλά γιατί κυρίως θέλουν να δείξουν πώς αισθανόταν ο Ιωάννης σε σχέση προς τον ερχόμενο Μεσσία και μάλιστα το υπογραμμίζουν αυτό απευθυνόμενοι κυρίως προς τους εναπομείναντες μαθητές του Βαπτιστή (βλ. Πράξ. 19). Είναι ίσως σωστή η άποψη που υποστηρίζει ότι οι ευαγγελιστές στρέφονται προς τους μαθητές αυτούς για να τους υπενθυμίσουν ότι ο δάσκαλός τους ουδέποτε θεώρησε τον εαυτό του Μεσσία, όπως κάνουν οι ίδιοι υποκύπτοντες έτσι σε μια πολύ ανθρώπινη επιθυμία – γνωστή από τη ζωή διαφόρων εκκλησιαστικών ομάδων – να θεωρούν το δάσκαλό τους ανώτερο από τους άλλους. Προς αυτούς τονίζουν οι ευαγγελιστές ότι ο Ιωάννης θεώρησε τον εαυτό του απλώς ως πρόδρομο του Μεσσία.

Ανεξάρτητα όμως από την ορθότητα ή μη της άποψης αυτής, για το σημερινό αναγνώστη του ευαγγελίου έχει σημασία η έξαρση του βάθους του ταπεινού φρονήματος του Ιωάννη, ο οποίος ζώντας σε μια εποχή έντονης μεσσιανικής αναμονής και αντιμετωπίζοντας συνεχείς εκδηλώσεις θαυμασμού και γενικής αναγνώρισης του έργου του εκ μέρους όλων των κατοίκων της Ιουδαίας, δεν υπέκυψε στον – πολύ δικαιολογημένο για πολλούς ανθρώπους – πειρασμό να θεωρήσει τον εαυτό του ανώτερο από ό,τι ήταν, από δηλαδή που τον απέστειλε ο Θεός να κάνει στην έρημο. Σε αντίθεση προς διαφόρους ψευδο-μεσσίες που οδήγησαν τους οπαδούς τους στην καταστροφή (βλ. Πράξ. 5,36-37), ο Ιωάννης έφερε σε πέρας την προδρομική του αποστολή και ετοίμασε το δρόμο για το Μεσσία. Γι’ αυτό δίκαια κατέχει ο Ιωάννης σημαντική θέση ήδη στην αρχή και των τεσσάρων ευαγγελίων και επαινείται στη συνέχεια από τον ίδιο το Χριστό (Ματθ. 11,7-15. Λουκ. 7, 24-34). Τη θέση αυτή θα διατηρήσει ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Χριστού όχι μόνο στο τέμπλο της Ορθόδοξης Εκκλησίας (αμέσως μετά το Χριστό) αλλά και σ’ όλη τη λειτουργική και ασκητική παράδοση και την εν γένει πνευματικότητά της.

Ο Ιωάννης έχει σαφή συνείδηση της ουσιαστικής διαφοροποίησης του προσώπου και του έργου του σε σχέση προς αυτά του «ισχυροτέρου» που έρχεται, συνείδηση που εκφράζεται στο Μάρκ. 1,8, με την υπογραμμιζόμενη διαφορά του δικού του υδάτινου βαπτίσματος από το μεσσιανικό βάπτισμα με Άγιο Πνεύμα. Η φράση του Ιωάννη στο στίχο Μάρκ. 1,8 υπήρξε πολύ σημαντική για την πρώτη εκκλησία, όπως μαρτυρείται από το γεγονός ότι διασώζεται από όλους τους ευαγγελιστές (Ματθ. 3,11. Λουκ. 3,16.  Ιω. 1,26·33. Βλ. και Πράξ. 1,5.  11,16, όπου αποδίδεται στον ίδιο τον Ιησού Χριστό), σημαντική κυρίως γιατί στο δεύτερο μέρος της εισάγει το νέο στοιχείο που διαφοροποιεί το χρόνο της μεσσιανικής εποχής από το χρόνο της μεσσιανικής προσδοκίας: το Άγιο Πνεύμα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της αναμενόμενης μεσσιανικής εποχής αποτελεί, κατά την Παλαιά Διαθήκη, η έκχυση του Αγίου Πνεύματος στην ανθρωπότητα που θα συγκεντρώσει γύρω του ο Μεσσίας (Ησ. 44,3.  Ιεζ. 36,27.  Ιωήλ 2,28-32. Πρβλ. και Διαθήκη Λευί 18).

[Από το έργο «Το Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο», εκδ. Π. Πουρναρά, Θεσσαλονίκη 1993, σ. 52-59]

Στον Τίμιο Πρόδρομο «Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω, Ετοιμάσατε Την Οδόν Του Κυρίου, Ευθείας Ποιείται Τας Τρίβους Αυτού». Του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Αντινόης Κ.Κ. Παντελεήμονος

Του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Αντινόης Κ.Κ. Παντελεήμονος 

«Φωνή Βοώντος Εν Τη Ερήμω, Ετοιμάσατε Την Οδόν Του Κυρίου, Ευθείας Ποιείται Τας Τρίβους Αυτού».

Με αυτά τα λόγια περιγράφεται η μεγάλη προσωπικότητα του Προφήτη και Βαπτιστή Ιωάννη, από τους θεόπνευστους συγγραφείς της Παλαιάς Διαθήκης. Προφήτης και Πρόδρομος της παρουσίας του Χριστού παρουσιάστηκε στη ξηρή και άγονη έρημο της Ιουδαίας, για να προαναγγείλει, και να προπαρασκευάσει τις έρημες από τη Χάρη του Θεού και διψασμένες για λύτρωση ψυχές των ανθρώπων, ώστε να υποδεχτούν το Χριστό. Ασκητής αληθινός, απλός, λιτός στη διατροφή, κατοίκησε στα σπήλαια της Νεκρής Θάλασσας, νηστεύοντας και προσευχόμενος στο Θεό. Γεμάτος από αυταπάρνηση και αφοσίωση στο Θεό καλλιέργησε τις αρετές, που μόνον όσοι εξ ολοκλήρου ενώνονται με το Θεό αξιώνονται να αποκτήσουν. Η παρουσία του στις ξηρές και άγονες περιοχές συμβόλιζε την παρουσία του αγίου ανάμεσα στην ηθική ξηρασία της ανθρωπότητας. Έρημη και χωρίς Χάρη Θεού ήταν η ανθρωπότητα τότε. Έρημη από τα ευγενή αισθήματα και αγαθές διαθέσεις, από καλές πράξεις και άγια παραδείγματα. Ο κόσμος ζούσε μέσα σε μια έρημο από την έλλειψη της αλήθειας του Θεού.

Μέσα σ’ αυτή την έρημο της ανθρωπότητας στάλθηκε ο Πρόδρομος για να βροντοφωνάξει τα περήφημα εκείνα λόγια: «Μετανοείτε, ήγγικε γάρ η Βασιλεία των Ουρανών». Ένα μήνυμα που θα ακούγεται μέχρι το τέλος της ανθρώπινης ιστορίας. Μετανοείτε λαοί, μετανοείτε χριστιανοί, γιατί έφτασε η Βασιλεία του Θεού ανάμεσά σας. Η προδρομική φωνή ακούγεται για να επιστρέψει τους αμαρτωλούς στο Θεό, να συγκινήσει τις σκληρές καρδιές, να φωτίσει εκείνους που ζουν μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας και να οδηγήσει τους καλοπροαίρετους στο δρόμο της ειρήνης.

Τα συγκλονιστικά κηρύγματά του, αντηχούσαν στην έρημο λίγους μήνες πριν εμφανιστεί δημόσια ο Χριστός κηρύγματα μετάνοιας και προπαρασκευής των ανθρώπων για να υποδεχτούν το Χριστό.

Μετανοείτε, έλεγε, απομακρυνθείτε από τα έργα της αμαρτίας φερθείτε με τιμιότητα και δικαιοσύνη μεταξύ σας. Και όταν ερωτήθηκε τι πρέπει να κάνει κανείς, απάντησε: «Αυτός που έχει δύο χιτώνες, ας δώσει τον ένα σ’ εκείνον που είναι γυμνός. Αυτός, που έχει τρόφιμα πολλά, ας δώσει και στον πεινασμένο. Από το περίσσευμά σας, βοηθείτε εκείνους που στερούνται».

Το κύριο μέρος του κηρύγματός του ήταν η χαρμόσυνη αγγελία του ερχομού του Μεσσία. Έφτασε ο καιρός για να πραγματοποιηθούν οι προφητείες σχετικά με τον Μεσσία. Ο Βασιλιάς των Ουρανών, ο αναμενόμενος Λυτρωτής, έρχεται, βρίσκεται μεταξύ μας. Βκείνος, που είναι η πηγή του φωτός, θα φωτίσει την ανθρωπότητα για την αληθινή θεογνωσία. Βκείνος θα βαπτίσει όσους τον ακολουθούν με το Πνεύμα το Άγιο και φωτιά.

Κι έχουν περάσει αιώνες από την εποχή, που κήρυξε στις διψασμένες ψυχές. Η φωνή, που κραυγάζει και σήμερα σ’ όλους το «μετανοείτε» καλεί όλους σε μετάνοια. Ο Πρόδρομος καλεί όλους όσοι διψούν νά έρθουν να δροσιστούν στη Χάρη του Θεού. Καλεί όλους οσοι είναι σκληρόκαρδοι να συγκινηθούν• καλεί όλους όσοι ζούνε μέσα στο σκοτάδι της αμαρτίας, να ελευθε-ρωθούν• καλεί όλους όσοι ζούσαν μέσα στην έρημο της πνευματικής απουσίας του Θεού, να έρθουν στη δροσερή παιδιάδα της παρουσίας του Θεού, να συμμετάσχουν στη Χάρη και τη δόξα της Ουράνιας Βασιλείας.

Η φωνή του Προδρόμου έχει ακουστεί σ’ όλη την οικουμένη και σ’ όλους τους λαούς. Ακούστηκε στις ερήμους και στα βουνά, στις πολυάνθρωπες πόλεις, και στις ακρότατες και μεμονωμένες συνοικίες, σ’ όλες τις ηπείρους και σ’ όλα τα νησιά. Και συνεχίζεται να ακούγεται το κάλεσμα «μετανοείτε» λαοί, γιατί έφτασε η Βασιλεία των Ουρανών.

Στη Χώρα μας, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, όπου αγαπάμε και τιμά με τον Τίμιο Πρόδρομο, τα λόγια του Προφήτη και Βαπτιστή πρέπει ιδιαιτέρως να μας αγγίξουν την καρδιά μας, γιατί πόσο θα τιμήσουμε πραγματικά τον Βαπτιστή, εάν, έστω και αυτή τη στιγμή μετανοήσουμε για τα πολλά αμαρτήματά μας; Πόση χαρά θα προξενήσουμε σ’ αυτόν, που κήρυξε τη μετάνοια, εάν εξετάσουμε τον εαυτό μας και χύσουμε μερικά δάκρυα μετάνοιας; Πόση χαρά θα αισθανθούν οι άγιοι άγγελοι στους ουρανούς, εάν πάρουμε την απόφαση να αφήσουμε το δρόμο της ακολασίας και στραφούμε στο δρόμο της ηθικής;

Ταυτόχρονα η φωνή του Προδρόμου φωνάζει με αυστηρότητα στους αμετανόητους ανθρώπους: Μετανοήσατε, εσείς που αδικήσατε τους συνανθρώπους σας. Μετανοήσατε, εσείς που καταπατήσατε τα στεφάνια του γάμου σας. Μετανοήσατε, εσείς που εμπορεύεστε τα ναρκωτικά και πλουτίζετε από την ηθική καταστροφή των νέων. Μετανοήσατε εσείς που γίνεστε σωματέμποροι και κρύβεστε πίσω από μια ψευτο-κοινωνικήαξιοπρέπεια. Μετανοήσατε, εσείς που καταπατείτε τα δίκαια των εργαζομένων σας. Μετανοήσατε, εσείς που κατατρώτε τις σάρκες των αδελφών σας με τις συκοφαντίες, τις κατηγορίες και τις ρουφιανιές.

Σήμερα, η Προδρομική φωνή καλεί όλους σε μετάνοια, γιατί όλοι μας ξεφύγαμε από το δρόμο του Θεού. Για όλους, που βρισκόμαστε εδώ και για όσους απουσιάζουν, ο Πρόδρομος φωνάζει στις έρημες ψυχές μας, να μετανοήσουμε. Ας μη μένει η καρδιά μας ξερή και ασυγκίνητη. Δεν πρέπει ο λόγος του Θεού να παραμείνει «φωνή βοώντος» σε άνυδρη και άγωνη έρημο, αλλά ας καρποφορήσει και ας αποδώσει καρπό μετάνοιας. Δεν αρκεί να λέμε, ότι είμαστε Χριστιανοί Ορθόδοξοι, αλλά να ζούμε ταυτόχρονα την ζωή του σωστού Χριστιανού. Δεν αρκεί να κάνουμε παρακλήσεις και μετάνοιες στα σπίτια μας, ή να μη βλάπτουμε κάποιο συνάνθρωπό μας ταυτόχρονα πρέπει να πράττουμε το θέλημα του Θεού στο σύνολό του. Γιατί δεν θα εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού εκείνος που φωνάζει: «Κύριε, Κύριε, άνοιξέ μας», αλλά εκείνος που πράττει το θέλημα του Θεού. Και θέλημα του Θεού είναι η μετάνοια και η μεταστροφή του ανθρώπου από τα πονηρά έργα της αμαρτίας.

Αδελφοί μου, από τα βάθη της καρδιάς μας ας μετανοήσουμε, όσο έχουμε καιρό, γιατί ο καιρός μας σ’ αυτό τον κόσμον είναι πολύ μικρός. Διά της μετάνοιας η σωτηρία εν Χριστώ Ιησού. Αμήν.

Η βάφτιση του Χριστού στον Ιορδάνη Ποταμό. Δείτε το σημείο που ο Άγιος Ιωάννης βάφτισε τον Ιησού.

 

Η βάφτιση του Ιησού στον Ιορδάνη ποταμό έχει σφραγίσει την περιοχή , όπως ακριβώς συνέβη και με τα υπόλοιπα μέρη της Αγίας Γης από όπου πέρασε ο Ιησούς ή δραστηριοποιήθηκε.

VIDEO REPORTING Μαρία Γιαχνάκη

Καθ όλη την διάρκεια του έτους αλλά ειδικά την ημέρα της ανάμνησης της μεγάλης αυτής στιγμής της Ορθοδοξίας, πλήθος κόσμου έρχεται στο σημείο της βάφτισης να ευλογηθεί και να βαφτισθεί. Ο αγιοταφίτης Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος κ Ησύχιος μας μιλά για την ιστορία στο σημείο της βάφτισης και εξηγεί τα θεϊκά σημάδια που σύμφωνα με τις γραφές συνέβησαν κατά την διάρκεια της βάφτισης. 

Τα νερά του ποταμού εγύρισαν ωπίσω 

Το Άγιο Πνεύμα ως περιστερά κάθησε στο κεφάλι του Ιησού 

Κάθε χρόνο την ώρα της Θείας Τελετής ως ανάμνησης του γεγονότος , από την αγιοταφική αδελφότητα , του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, τα νερά του ποταμού αλλάζουν πλεύση ενώ χιλιάδες κόσμου παρακολουθεί τα όσα συμβαίνουν.

πηγή

Γέροντας Στέφανος Σέρβος: «Όταν δείτε και ακούσετε ότι οι Εβραίοι έχουν ήδη….»

Ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος παραθέτει ορισμένα συγκλονιστικά σημεία, που αναφέρονται στους έσχατους καιρούς και τα οποία καλό θα ήταν να μας προβληματίσουν.

Ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος (ή Στέφανος ο Καρουλιώτης) ήταν μια πολύ σημαίνουσα προσωπικότητα της Ορθοδοξίας, που έζησε επί μισό αιώνα στο Άγιον Όρος. 

Στη διάρκεια αυτών των δεκαετιών, ο μοναχός αυτός διακρίθηκε για τις διδακτικές του αρετές, την ικανότητά του να μεταδίδει την ορθόδοξη χριστιανική πίστη, αλλά και το ενδιαφέρον του για διάφορα σημαντικά ζητήματα που απασχολούντον σύγχρονο άνθρωπο. Γεννημένος το 1922, κοιμήθηκε τον Δεκέμβριο του 2001 (με το παλαιό ημερολόγιο, στις 21 Νοεμβρίου 2001) στο Βελιγράδι, σε ηλικία 79 ετών. Στο Άγιο Όρος έζησε από το 1950 έως το 2000, ένα χρόνο πριν από τον θάνατό του.

«Μπροστά μας είναι οι μέρες των μεγάλων γεγονότων. Ο Χριστιανισμός δεν είπε ακόμη την τελευταία λέξη. Μέσα από εμάς θα διαδοθεί το όνομα του Χριστού. Μέσα από εμάς θα γίνει και το τελευταίο φοβερό δικαστήριο. Εμείς θα κρίνουμε όχι μόνο τον κόσμο, αλλά και τα πεσμένα πνεύματα των αιτίων κάθε κακού. Πότε; Όταν ο Κύριος γεμίσει τη βασιλεία Του με νέες ψυχές στη θέση των ξεπεσμένων πνευμάτων, όπως είναι με σαφήνεια γραμμένο στους Ψαλμούς του Δαυίδ.
Όταν πλέον δεν θα υπάρχουν αυτοί που επιθυμούν τη σωτηρία, αλλά αυτοί που παραδόθηκαν τελείως στην υπηρεσία του Κακού και δεν θέλουν πλέον ούτε να ακούσουν για τον Κύριο, τότε και θα ευδοκήσει η θεία θέληση, να γίνει το τέλος αυτού του ορατού υλικού κόσμου, που δε θα καταστραφεί, αλλά με φωτιά θα μεταμορφωθεί σε φωτιά, όπως όταν λιώνει ο τεχνίτης το μέταλλο και απ’ αυτό χύνει και δίνει σχήμα στο αντικείμενο που επιθυμεί.

Κατά τη διάρκεια των φοβερών γεγονότων, ο Κύριος θα κρύψει τους πιστούς Του και παρά τις φοβερές διώξεις, θα τελείται κρυφά η Θεία Λειτουργία και η μόνη προσευχή τότε θα είναι: «Κύριε, έλα όσο το δυνατόν νωρίτερα»…

O Κύριος δεν θα καθυστερήσει. Θα έρθει και θα μεταφέρει τη γήινη αγωνιζόμενη εκκλησία και θα την ενώσει με την ουράνια θριαμβεύουσα και η βασιλεία δεν θα έχει τέλος».

Όλα τα παραπάνω παρουσιάζουν, βεβαίως, ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αποτελούν μοναδικά ντοκουμέντα από την πλέον σύγχρονη χριστιανική μαςπαράδοση. Να, λοιπόν, τι ακόμη είπε για τους έσχατους καιρούς ο Γέροντας Στέφανος Σέρβος:

«Οι τόσο φοβερές διώξεις της Aγίας Eκκλησίας θα γίνουν κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης του Αντίχριστου. Τότε δεν θα μπορέσει κανείς να διδάξει το καλό, παρά μόνο το κακό. Τότε θα είναι αρκετό να αποτραβηχτεί ο καθένας όπου του δείξει ο Κύριος και να επικαλείται τον ταχύτερο δυνατό ερχομό του Κυρίου. Πριν από την κυριαρχία του Αντίχριστου, θα πρέπει ο καθένας να φροντίσει να σωθούν όσο το δυνατό περισσότεροι άνθρωποι και θα είναι μεγαλύτερη η ανταμοιβή του από τον Κύριο. Τώρα είναι για εμάς ο καιρός του κηρύγματος. Αυτό θα γίνει ανάλογα με τα τάλαντα που έδωσε στον καθένα ο Κύριος:

με το γράψιμο, με τις υπομνήσεις, με τις συμβουλές. Μην κρύβεις το τάλαντό σου. Ακόμη μπορούν να γίνουν πολλά για τη σωτηρία και τη δική μας και του πλησίον και ιδιαίτερα εκείνων που τους εμπιστεύθηκε ο Κύριος. Μόλις αρχίσει η βασιλεία του καταστροφικού Αντίχριστου, τότε φύγε, κρύψου και περίμενε τον Κύριο»…

 Συγκλονιστικά τα λόγια του Γέροντα, όμως ακόμη συγκλονιστικότερα είναι τα όσα ακολουθούν και αφορούν τον ερχομό του Προφήτη Ηλία, όπως άλλωστε προβλέπεται και στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, με τον Γέροντα Στέφανο Σέρβο να προφητεύει τα εξής:

«Πρέπει ακόμη να γνωρίζουμε ότι 7 χρόνια πριν από το τέλος του κόσμου θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας και ο Προφήτης Ενώχ, για να κηρύξουν ώστε να μη γίνει δεκτός ο Αντίχριστος και ο καταστροφικός του αριθμός και η σφραγίδα. Από ανεπιβεβαίωτες πηγές έμαθα ότι ήδη ο Προφήτης Ηλίας ήρθε και άρχισε το κήρυγμα στην άγια πόλη της Ιερουσαλήμ. Αυτό μου το διηγήθηκε αυτόπτης μάρτυρας. Αν είναι ακριβές, τότε μας μένει πολύ λίγη ζωή στη γη. Καλό είναι να εκμεταλλευθεί ο καθένας αυτό το διάστημα και να κάνει κάτι για τη ζωή του καιτην αιώνια ζωή. Δεν πρέπει να περιμένουμε, γιατί γρήγορα θα περάσει αυτό το σύντομο χρονικό υπόλοιπο.

Πρώτα, άφησε την αμαρτία. Κοίτα στην ψυχή σου να βρεις ποια αμαρτία ιδιαίτερα σε κατέχει και αμέσως άνοιξε αγώνα μαζί της. Μετανόησε και διόρθωσε τη ζωή σου. Μην επιτρέψεις να περιμένεις το δικαστήριο του Θεού με αυτό το αμάρτημα. Τότε δεν θα είναι δεκτή η μετάνοια. Άφησε το αμάρτημα νωρίτερα, αντικατάστησέ το με κάποιο καλό έργο, απευθύνσου στον Κύριο με όλη την καρδιά και την ψυχή και κλάψε μπροστά στον Κύριο, να σε συγχωρέσει και να σε ελεήσει. Θα συγκεντρώσει ο άγιος φύλακας άγγελος τα δάκρυά σου και τη μετάνοια και θα τα παρουσιάσει μπροστά στον Κύριο για κρίση»…

Στο σημείο αυτό, έχουμε να κάνουμε ένα μόνο σχόλιο, σε ό,τι αφορά τη ρήση του Γέροντα Στέφανου σχετικά με το ότι ο Προφήτης Ηλίας ήρθε, μαζί με τον Προφήτη Ενώχ. Σύμφωνα με το ιερό βιβλίο της Αποκάλυψης, οι δύο προφήτες θα αγωνιστούν εναντίον του σκοτεινού τυράννου της ανθρωπότητας, αλλά εκείνος θα τους νικήσει και θα τους εξοντώσει. Όταν ο Γέροντας Σέρβος λέει «ήρθε», ακολουθεί την πεπατημένη του προφητικού λόγου, που πάντοτε μιλάει σε χρόνο αόριστο, για να δείξει κατ’ αυτόν τον τρόπο ότι τα κοσμοϊστορικά αυτά γεγονότα είναι πολύ κοντά, ή ότι, εν πάση περιπτώσει, δεν είναι και τόσο μακριά από την εποχή μας. Δεν εννοεί, επομένως, κυριολεκτικά ότι ο Προφήτης Ηλίας άρχισε όντως το κήρυγμα, αλλά συμβολικά θέλει να δείξει ότι δεν θα αργήσει η εκ νέου εμφάνιση του προφήτη και ο αγώνας του κατά του Αντίχριστου.

Ακόμη, ο Γέροντας Στέφανος ανέφερε και τα ακόλουθα, άξια επίσης να καταγραφούν στην έρευνά μας:

«Όταν δείτε και ακούσετε ότι οι Εβραίοι έχουν ήδη καταστρέψει το τέμενος του Ομάρ στην Ιερουσαλήμ και άρχισαν να κτίζουν το ναό του Σολομώντα*, τότε είναι καιρός να ετοιμάσετε τρόφιμα και ιδιαιτέρως αλεύρι για μερικά χρόνια, για να μην αναγκαστείτε εξ αιτίας της πείνας να δεχθείτε τη σφραγίδα του Αντίχριστου και τον αριθμό 666. Αλλά ούτε και αυτό θα σας βοηθήσει, αφού θα πέσει πείνα και ξηρασία. Πριν από την έναρξη της ανέγερσης του ναού του Σολομώντα, δεν είναι απαραίτητη η συγκέντρωση τροφίμων, αφού ακόμη δεν ήρθε το τέλος, ούτε όταν θα συγκεντρώνουν υλικά και πολύτιμους λίθους. Το τέλος θα έρθει όταν θα χτιστεί ο ναός και βασιλεύσει σε αυτόν ο Αντίχριστος»…
Τέλος, ας δούμε έναν τρόπο που ανέφερε ο Γέροντας, κατά τον οποίο μπορούν να φυλάξουν οι άνθρωποι αλεύρι για μεγάλο διάστημα στους δύσκολους καιρούς που έρχονται, έτσι ώστε να μην χαλάει. Παραθέτουμε το πολύ ενδιαφέρον αυτό απόσπασμα από τη διδασκαλία του:

«Δεν γνωρίζουμε με ποιόν τρόπο φύλαξαν το σιτάρι για να μη χαλάσει στα 14 χρόνια της πείνας, όταν ζούσε ο σώφρων Ιωσήφ στην Αίγυπτο. Έμεινε μυστικό για εμάς. Μπορώ, όμως, να σας συμβουλέψω με τι τρόπο να φυλάξετε σιταρένιο αλεύρι πολλά χρόνια και να μη χαλάσει.

Πάρτε ένα τενεκέ των 20 κιλών, από αυτούς στους οποίους βάζουν τυρί, με στρογγυλό καπάκι. Πάρτε φρέσκο αλεύρι και γεμίστε το έως επάνω, πατώντας συνεχώς, για να πάρει όσο το δυνατόν περισσότερο και να μην υπάρχουν κενά αέρος. Βάλτε στην κορυφή λίγο ξερό βασιλικό και κλείστε τον τενεκέ με το καπάκι. Κολλήστε ολόγυρα το καπάκι, ώστε να μην μπαίνει αέρας. Αλείψτε τον τενεκέ εξωτερικά με λάδι για να μη σκουριάσει και βάλτε τον στη θέση του. Με τον τρόπο αυτό, το αλεύρι μπορεί να διατηρηθεί πάνω από 10 χρόνια. Το έχω δοκιμάσει προσωπικά. Τα άλλα τρόφιμα ασφαλίστε τα από τη φθορά με τον τρόπο που θα σας μάθει ο Θεός»…

Πηγή: Οι Γέροντες της Ορθοδοξίας για την Κρίση