Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Μαΐου 10, 2015

ΈΡΧΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ. ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΌΡΟΥΣ.





ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. ..Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΕ ΟΥ ΜΗ ΠΕΙΝΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΕΙΣ ΕΜΕ ΟΥ ΜΗ ΔΙΨΗΣΗ ΠΩΠΟΤΕ! (ΙΩΑΝ 6,35)

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΌΡΟΥΣ.


ΈΡΧΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΟΜΗΝΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΚΛΟΝΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ.



Το χωράφι του Θεού πού φέρει την ονομασία 'Ελλάς δεν αποδίδει έδώ καί πολλές δεκαετίες τούς αναμενόμενους από τον ουρανό γλυκούς καρπούς, όπως παλαιό. Θέλει τάχιστη ανανέωση. Θέλει με το υνί όργωμα, δηλαδή βαθύ όργωμα για να ανασάνει καί να πάρει ζωή το χώμα. Θέλει τάχιστη απομάκρυνση των ζιζανίων εκείνων πού πνίγουν σχεδόν εν τη γενέσει τους τά στάχυα, εμποδίζοντας τήν ανάπτυξή τους καί τήν καρποφορία τους. Ό καλός Θεός, δεν θα επιτρέψει το καλύτερο «φιλέτο» όπως είθισται να λέμε, αυτό πού του πρόσφερε δηλαδή τούς πιο γλυκούς χυμούς να μαραζώσει καί ολότελα να ξεραθεί.



 Καί κατά το παράδειγμα του καλού γεωργού θα κάνει το παν για να το καταστήσει καί πάλι πόση θυσία καρποφόρο.
Ποιά είναι όμως τά ζιζάνια που καθιστούν άγονο το χωράφι; Είναι το αυξανόμενο φρούτο τής αθεΐας με το όποιο δυστυχώς τρέφονται ακόμη καί πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί τής πατρίδας μας... Είναι το μουχλιασμένο φρούτο τής ολιγοπιστίας καί εν γένει τής μάστιγας τής χλιαρότητας στη σχέση μας με τον Πανάγαθο Θεό φρούτο πού μάς ταυτίζει με τά υλικά άγαθά, μάς προσκολλά στα γήινα καί εφήμερα καί μάς κάνει να γυρίζουμε τήν πλάτη στα αιώνια καί τά ουράνια. Είναι το φρούτο πού καθιστά ατροφικές καί πεινασμένες τις ψυχές μας καί μάς στερεί τήν πραγματική ευτυχία.




Γιατί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά διαπιστώνεται πώς πνευματική κατά κόρον ξηρασία μαστίζει τον ευλογημένο αυτόν τόπο καί αυτή αποτελεί τη βασική αιτία κάθε κρίσεως, οικονομικής, οικογενειακής, πολιτικής. Ακόμη καί στον εκκλησιαστικό χώρο, όπου θα έπρεπε να κυριαρχεί ή ανιδιοτελής Αγάπη, όπως αυτή διδάσκεται από τις ευαγγελικές διδαχές δυστυχώς επικρατεί ό άκρατος φαρισαϊσμός. Καί ό φαρισαϊσμός αυτός σταυρώνει καθημερινά τον Κύριο τής Ζωής, τον Ιησού Χριστό στερώντας τήν Ανάσταση καί το φώς από τον ξακουστό στην οικουμένη, έδώ καί αιώνες τόπο που ονομάζεται 'Ελλάς. Είναι κοινά πλέον αποδεκτό από όλους ότι ή Ελλάδα πού πάντοτε ξεχώριζε γιατί προτιμούσε τη συμπόρευση με το Φώς τώρα υποφέρει γιατί αγκάλιασε το Σκότος καί όλα τά συναφή με αυτό. Κυλιέται στο βούρκο μαζί με τά κάθε λογής εγχώρια καί αλλοδαπά γουρούνια. Γι’ αυτό κλυδωνίζεται καί υποφέρει...», τόνισε σύγχρονος γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους!

Καί πρόσθεσε: «Γράψτε το για να το μάθουν καί να το κατανοήσουν όλοι οι "Έλληνες καί ειδικά οι Αθηναίοι. Γράψτε το με κεφαλαία. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ. Ή έλευση τής Δέσποινας Κυρίας Θεοτόκου τής Ίεροσολυμίτισσας στην Αθήνα κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. 




Ή Προστάτιδα του Έθνους τών 'Ελλήνων έφθασε στην πρωτεύουσα ανταποκρινόμενη στην ικετευτική πρόσκληση πού τής απεύθυνε ό Άγιος Διονύσιος ό Αεροπαγίτης. Ήταν το κατάλληλο φάρμακο, στην πιο κατάλληλη καί κρίσιμη περίοδο. Το φάρμακο πού αποδυνάμωσε καί εξουδετέρωσε τον Αντίδικο, ό όποιος ήταν έτοιμος να πατήσει τη σκανδάλη πού θα προκαλούσε όχι δεκάδες αλλά εκατομμύρια θανάτους. Καί τήν παράταση αυτή ό Χριστός μας τήν παραχώρησε μέσω τής Μητρός Του για να μετανοήσουμε όλοι καί πρωτίστως ό ομιλών. Καί ή μετάνοια έχει να κάνει όχι με το πού πας καί βαδίζεις, ούτε με το πώς ζεις, ούτε αν βοηθάς τούς άλλους. Αυτό δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. "Ένα έχει σημασία. Το ποιόν καί το ποσόν τής Αγάπη πού δίνεις παντού χωρίς διακρίσεις. Ή πίστη είναι υπόθεση τής καρδιάς καί εμείς δυστυχώς το ξεχνάμε. Κι γι' αυτό ταλανιζόμαστε σέ προσωπικό, οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό επίπεδο. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ»!


Τά λόγια του γέροντα ασκητή του Παγγαίου Όρους, ό όποιος έλυσε έπειτα από μήνες τη συνειδητή επιλογή τής σιωπής προμηνύουν πολύ ραγδαίες εξελίξεις. Προμηνύουν σκληρά γεγονότα καί πολλαπλές δυσκολίες, οι όποιες θα συμβάλουν έτσι ώστε να ξεχωρίσει ή ήρα από το στάρι. Δεν σάς κρύβω πώς τον ρώτησα καί για την τύχη τής παρούσας κυβέρνησης πού διεξάγει σκληρές διαπραγματεύσεις με τούς δανειστές καί τούς λοιπούς δυνάστες τής πατρίδας.




«Κοίταξε πού είπε με νόημα τι  γινόταν κα¬ το παρελθόν, όταν δηλαδή ό παλαιός Ισραήλ παρέκλινε του ορθού δρόμου τής ταπείνωσης καί των εντολών τού θεού. Έρχονταν οι Φιλισταίοι ή οι Ασσύριοι, ή οι Βαβυλώνιοι καί τούς αιχμαλώτιζαν μέχρι να συνετισθούν καί να αλλάξουν ρότα. Το ίδιο γίνεται καί σήμερα. Τη θέση των Φιλισταίων καί των υπολοίπων δυναστών έχουν πάρει οι Ευρωπαίοι καί οι μεγαλο-τραπεζίτες. Από τήν άλλη υπήρξαν άρχοντες βασιλιάδες στην Ελλάδα ανέντιμοι καί πονηροί ώς οι όψεις. Υποκριτές πού ξεπέρασαν τούς Φαρισαίους πρωθυπουργοί καί πρόεδροι, φιλοτομαριστές υπουργοί καί κάθε λογής τύποι χωρίς τσίπα είχαν στρώσει το χαλί τού ολισθηρού δρόμου χωρίς επιστροφή. Το ίδιο κάνουν καί οι παρόντες άρχοντες με άλλο φυσικά τρόπο. 



Κι αυτοί θα πέσουν πολύ γρήγορα εάν δεν εγκαταλείψουν -πράγμα δύσκολο- το φρούτο τής αθεΐας, το όποιο καθορίζει το πώς να πορεύονται. 'Ο Θεός όμως αφουγκράστηκε πολλούς αγίους πού κρύβονται επιμελώς καί πολύ σύντομα από τις στάχτες, όπως καί παλιά θα δώσει ηγέτη άξιο να κυβερνήσει τήν Ελλάδα. 0ά δώσει ακόμη καί άγιο θρησκευτικό ηγέτη πού θα αναλάβει να ανοικοδομήσει τον τόπο πνευματικά δίδοντας τέλος στην πολιτική τής αρπαχτείς, τών φονικών-καταστρεπτικών συμβιβασμών καί τής ιδιοτέλειας. Μπορεί να μηχανεύονται οι κύκλοι τής ανομίας να αναδείξουν θρησκευτικό ηγέτη φιλικά προσκείμενο στον παπισμό για να εξυπηρετηθούν τά υπό το μόδιον καταστροφικά για τήν Ορθοδοξία μας σχέδια τους καί να μάς οδηγήσουν στη σταδιακή αποδοχή τής πανθρησκείας αλλά ό Θεός ας γνωρίζουν καλά έχει αλλά σχέδια πού θα τούς αιφνιδιάσουν δυσάρεστα εκείνους πού τρέφουν κούφιες προσδοκίες καί ευχάριστα το πιστό
λαό».





Από ότι άλλωστε διαπιστώνεται από το πολιτικό καί κοινωνικό επίπεδο απορρέει μία περίεργη αναμονή πού σ’ άλλους προκαλεί φόβο, σ’ άλλους ανεξήγητο πανικό καί σ’ άλλους εξαντλεί τά λιγοστά αποθέματα τής υπομονής. Τά ανωτέρω δυστυχώς φανερώνουν τις επερχόμενες εξελίξεις καί ουσιαστικά μάς θέτουν ενώπιο-ένωπίω με γεγονότα κατά τά όποια θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας. Μία εξ αυτών τών δυσκολιών μετά βεβαιότητας μπορούμε να επισημάνουμε ότι θα είναι ή πείνα. Εύλογα θα ρωτήσετε από πού προέρχεται αυτή ή βεβαιότητα; Μα ακριβώς από τά λόγια τού Χριστού μας στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο καί συγκεκριμένα στο έκτο κεφάλαιο. Αυτός πού θα είναι κοντά μου καί θα πιστέψει ούτε θα πεινάσει ούτε θα διψάσει. Αυτός πού δεν είναι όμως καί θα πεινάσει καί θα διψάσει. Καί σήμερα ό ελληνικός λαός στην πλειονότητά του δεν θέλει να είναι κοντά στον Χριστό ούτε να πιστέψει σ’ αυτόν! Ζει μακράν τής ταπείνωσης καί τής μετάνοιας πού τρέφουν τήν ψυχή.



 Καί όταν χορταίνει ή ψυχή από τά φαγητά πού τήν τρέφουν (αρετές καί πίστη), τότε τρέφεται καί το σώμα. 'Η συνεχιζόμενη πορεία προς τήν αμαρτία τού ελληνικού λαού φέρνει τά επερχόμενα δεινά καί τις φοβερές μάστιγες ώς συνειδητή επιλογή μας... Καί οι πιστοί χριστιανοί δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε ακόμη καί όταν τά βουνά μετακινούνται στις καρδιές τών θαλασσών καί ταράσσεται συθέμελα ή γη αν φυσικά μείνουν αγκιστρωμένοι στο άρμα τής Ζωής καί τού Φωτός, στο άρμα τού Μονογενούς Υιού καί Σωτήρος ήμών Ιησού Χριστού. Καί ας μην λησμονούμε ότι «ό Θεός ήμών καταφυγή καί δύναμις, βοηθός εν θλίψεσι ταις εύρούσαις ημάς σφόδρα» (Ψάλμ. 45,1).


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2015.
το είδαμε εδώ

Αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το «δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό;




«Δόξα σοι ο Θεός» θα πη «να γίνη γνωστός ο Θεός στους ανθρώπους». Βλέπεις και εκείνο που είπε ο Χριστός:
 «Εγώ σε εδόξασα επί της γης …και νυν δόξασόν με σύ, Πάτερ», μερικοί το παρεξηγούν και λένε: «Εγώ Πατέρα, Σε έκανα γνωστό επί της γης, κάνε με γνωστό κι Εσύ, για να πιστέψουν οι άνθρωποι».

– Γέροντα, αισθάνομαι την ανάγκη να λέω περισσότερο το «δόξα σοι ο Θεός» παρά το «Κύριε ελέησον». Μήπως δεν είναι σωστό; – Καλό είναι αυτό, ευλογημένη. Εγώ μπορεί να περάσω ολόκληρη μέρα κάνοντας εργόχειρο και λέγοντας «Δόξα σοι ο Θεός. Δόξα σοι ο Θεός , γιατί ζω. Δόξα σοι ο Θεός, γιατί θα πεθάνω και θα πάω κοντά στον Θεό. Δόξα σοι Θεός, ακόμη και αν με βάλη στην κόλαση και πάρη έναν κολασμένο στον Παράδεισο.
Και εάν θέλη να μη με θυμάται στην κόλαση και λυπάται , ας πάρη πολλούς κολασμένους στον Παράδεισο, ώστε η χαρά Του γι’ αυτούς να είναι περισσότερη και να λιγοστέψη η στενοχώρια Του για μένα». Το «δόξα σοι ο Θεός» να μη λείπη ποτέ από τα χείλη σας. Εγώ, όταν πονάω, το «δόξα σοι ο Θεός» έχω για χάπι του πόνου∙ τίποτε άλλο δεν με πιάνει.
Το «δόξα σοι ο Θεός» είναι ανώτερο και από το «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Έλεγε ο Παπα- Τύχων : «Το “ Κύριε ελέησον” έχει εκατό δραχμές, το “δόξα σοι ο Θεός” έχει χίλιες δραχμές∙ είναι δηλαδή πολύ πιο ακριβό».
Ήθελε να πη ότι ο άνθρωπος ζητάει το έλεος του Θεού από ανάγκη ,ενώ δοξολογεί τον Θεό από φιλότιμο, και αυτό έχει μεγαλύτερη αξία. Συνιστούσε μάλιστα να λέμε το «δόξα σοι ο Θεός», όχι μόνον όταν είμαστε καλά , αλλά και όταν περνάμε δοκιμασίες , γιατί και τις δοκιμασίες τις επιτρέπει ο Θεός για φάρμακα της ψυχής.
– Γέροντα, μερικές φορές , όταν λέω «δόξα τω Θεώ», νιώθω μέσα μου ένα φτερούγισμα. Τι είναι αυτό; – Αγαλλίαση πνευματική είναι. Τώρα, επειδή μου έδωσες χαρά που λες «δόξα τω Θεώ», από την χαρά μου θα αρχίσω να γράφω «δόξα τω Θεώ, δόξα τω Θεώ», και θα γεμίσω μία κόλλα χαρτί με το «δόξα τω Θεώ». Ο Θεός να σε αξιώση στην άλλη ζωή να είσαι μαζί με τους Αγγέλους που δοξολογούν συνέχεια τον Θεό. Αμήν.

Αγιος Παισιος

Το είδαμε εδώ

Iκεσία αμαρτωλού

Του Αγίου Μακαρίου 
Iκεσία αμαρτωλού
Θεέ μου, λυπήσου με τον αμαρτωλόπου δεν έκανα κανένα καλό μπροστά Σου.
Γλύτωσέ με από τον πονηρό και αξίωσέ με ακατάκριτα ν’ανοίγω το ανάξιο στόμα μου και ν’ανυμνώ το Πανάγιο όνομά Σου, του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Συγχώρησέ μου, Κύριε, κάθε της καρδιάς μου άτοπη επιθυμία, συ που ξέρεις καλά τις καρδιές των ανθρώπων.
Συγχώρησέ με που έρχομαι ανάξια κοντά Σου, γιατί σε πόθησα και σε ποθώ. Συγχώρησέ με τον αμαρτωλό, τον πονηρό, τον ψεύτη, τον ανυπόμονο, τον λιγόψυχο, τον αμελή στις θείες εντολές Σου, εμένα που αμάρτησα στη γη και στη θάλασσα και σε κάθε τόπο. Μπροστά στα αλάθητα μάτια Σου δεν έπαψα να εργάζομαι το πονηρό γιατί ο πονηρός δεν έπαψε να με μπλέκει στα δίχτυα του με γαστριμαργίες και ηδονές και πονηρές επιθυμίες, με δόλους και κενοδοξίες και βλαστημίες.
Αλλά συ, Κύριε, που είσαι ο μόνος ελεήμων και πανάγαθος, βοήθησέ με και σώσε με όπως έσωσες τον άσωτο, τον τελώνη, την πόρνη και τον ληστή. Ναι, φιλάνθρωπε Δέσποτα, μη με αποστραφείς τον αμαρτωλό και αχρείο, με τις πρεσβείες της Παναγίας Δέσποινας, και όλων των αγίων, γιατί είσαι ευλογητός στους αιώνες των αιώνων.
Αμήν.

Μπορεί κανείς να σωθεί χωρίς εξομολόγηση και χωρίς πνευματικό :


10345772_499319923542955_844879030054508268_n
Όχι. Κανείς δεν μπορεί να σωθεί, ούτε λαϊκοί ούτε μοναχοί ούτε κληρικοί, χωρίς την εξομολόγηση των αμαρτιών και χωρίς τη λύση από τον πνευματικό, κατά τον λόγο του Κυρίου που λέει:
«Λάβετε Πνεύμα Άγιον.Αν τινών αφήτε τας αμαρτίας, αφίενται αυτοίς. Αν τινών κρατήτε, κεκράτηνται» (Ιω. 20, 23).
Και σε άλλο χωρίο: «Όσα εάν δήσητε επί της γης, έσται δεδεμένα εν τω ουρανώ. Και όσα εάν λύσητε επί της γης, έσται λελυμένα εν τω ουρανώ» (Ματθ. 18, 18).
Επομένως, πώς θα μπει κανείς στη βασιλεία των ουρανών, μη όντας λελυμένος στη γη από τις αμαρτίες του; Διότι η εξουσία αυτή δόθηκε μόνο στους εκλεκτούς, δηλαδή στους Αποστόλους, στους Επισκόπους και στους Ιερείς, και όχι στους λαϊκούς.
Πρέπει όλοι να έχουμε τους πνευματικούς μας και να εξομολογούμεθα τακτικά, ακόμα και εκείνοι οι οποίοι νομίζουν ότι δεν έχουν αμαρτίες.
Ετσι μας διδάσκει ο άγιος Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης: «εάν είπωμεν οτι αμαρτίαν ουκ έχομεν, εαυτούς πλανώμεν και η αλήθεια ουκ έστιν εν ημίν. εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, πιστός έστι και δίκαιος, ίνα αφή ημίν τας αμαρτίας και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας» (Α’ Ίω. 1, 8-9).
Και ο άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης δείχνει λέγοντας: «Όλοι πρέπει να μετανοήσουμε, και λαϊκοί και μοναχοί και ιερείς και αρχιερείς. Να μετανοήσουμε όλοι (να εξομολογηθούμε), για να σωθούμε».
Χωρίς εξομολόγηση, κανείς δεν μπορεί να σωθεί, επειδή «πολλά γαρ πταίομεν άπαντες» (Ιακώβου 3, 2). Πας άνθρωπος συλλαμβάνεται και γεννιέται με αμαρτίες (Γεν. 8, 21˙ Ψαλ. 50, 6˙ Ματθ. 7, 11˙ Ρωμ. 3, 11).
Η Αγία Γραφή μας δείχνει ότι «η δε αμαρτία γεννά τον θάνατον» (Ιακ. 1, 15) και ότι «τίποτα ακάθαρτο δεν θα εισέλθει στη βασιλεία των ουρανών».
Να ενθυμούμαστε ότι «αμαρτία είναι η καταπάτηση του νόμου του Θεού και ακαθαρσία ενώπιον Του», και ότι η οργή του Κυρίου έρχεται πάνω στους κακούς και αμαρτωλούς, οι οποίοι πεθαίνουν ανεξομολόγητοι και χωρίς μετάνοια.
Οι αμαρτωλοί, δι’ εξομολογήσεως και μετανοίας, στρέφουν την δίκαιη οργή του Θεού και αποκτούν την σωτηρία, των ψυχών τους….
Γέροντας Κλεόπας Ιλιέ

Πηγήeikonografies.gr 
Διακόνημα 


το είδαμε εδώ

ALICE COOPER-Ένας «χεβιμεταλάς»που πίστεψε στον Ιησού Χριστό


Ο Κούπερ γνώρισε το αλκοόλ όταν άρχισε την μουσική του καριέρα, και έπινε πολύ για τα επόμενα 15 χρόνια. Ο Lonn παρέθεσε τα λόγια του ίδιου του Κούπερ:
«Ήμουν ένας απόλυτα λειτουργικός αλκοολικός – πιθανότατα ο πιο λειτουργικός που έχει υπάρξει ποτέ. Δεν έχανα παράσταση. Ποτέ δεν σκόνταψα. Ποτέ δεν μπέρδεψα τις λέξεις. Δηλαδή, ήμουν ο Ντην Μάρτιν του ροκ-εντ-ρολ» είπε στην συνέντευξή του στο KNAC.COM. Ο Κούπερ δήλωσε πως αυτό που του έκοψε την συνήθεια του ποτού ήταν η θεία επέμβαση στα μέσα της δεκαετίας του ’80.
«Πίστεψα ειλικρινά πως θεραπεύθηκα, απλά και οριστικά» είπε. «Φαντάζομαι πως θα μπορούσατε να το ονομάσετε θαύμα. Είναι ο μόνος τρόπος που μπορώ να το εξηγήσω. Εξαλείφθηκε απόλυτα από την ζωή μου.»
Ο Κούπερ έχει συχνά κατονομασθεί ως πρότυπο των σημερινών σοκαριστικών ροκάδων, όπως ο Μέριλιν Μάνσον. Αν και δεν κριτικάρει τον Μάνσον για τους θεατρινισμούς του επί σκηνής, ο Κούπερ ενοχλείται με την αντιχριστιανική στάση του Μάνσον.
«Το δηλώνει έξω από τα δόντια, φωναχτά» είπε ο Κούπερ στην KNAC.COM. «Πιστεύω πως το άλμπουμ [του Μανσον] «Αντίχριστος Σούπερ Σταρ» ήταν μια απευθείας βολή προς το πρόσωπό μου. Δεν ξεκίνησα εγώ τις βολές σε όλο αυτό το πράγμα – στην αντιχριστιανική του στάση… εγώ είχα το στυλ: ‘Ε! Εγώ είμαι Χριστιανός, και δεν θα αποκηρύξω αυτό που πιστεύω.’ Μπορώ να είμαι αστέρας του ροκ-εντ-ρολ, Χριστιανός και Άλις Κούπερ
Συνέχισε ο Κούπερ:
«Έχω την εντύπωση πως ο Μέριλιν είχε μια πολύ άσχημη Χριστιανική εμπειρία όταν ήταν πιο νέος. Υποψιάζομαι πως είχε μπλέξει με κάποιους όχι-τόσο-Χριστιανούς Χριστιανούς και πως αυτό μάλλον σίγουρα –συγχωρήστε μου την έκφραση- του την κάρφωσε για τα καλά. Ξέρετε, είναι ένας από τους πιο επιδέξιους στο να «βρίσκουν τα κουμπιά σου» που έχω γνωρίσει ποτέ. Και το παιχνίδι αυτό το γνωρίζω καλά, επειδή εγώ το ανακάλυψα το παιχνίδι. Ο Μάνσον … βρήκε μια εντελώς νέα σειρά κουμπιών να πατήσει…. Μέχρι και τα δικά μου κουμπιά πατούσε – κάτι πολύ εντυπωσιακό, αν σκεφθείς πως εγώ πατούσα κουμπιά πριν καν γεννηθεί αυτός
Το αγκάλιασμα του Χριστιανισμού από τον Κούπερ επρόκειτο περισσότερο για επιστροφή στην πίστη παρά η ανεύρεσή της.
«Ήμουν αρκετά πεπεισμένος όλη μου τη ζωή, πως μόνο ένας Θεός υπάρχει, και πως υπήρχε ο Ιησούς Χριστός και υπήρχε και ο Διάβολος», είπε στο KNAC.com. «Δεν μπορούσες να πιστεύεις στον Θεό χωρίς να πιστεύεις στον Διάβολο. Πάντα λέω στα συγκροτήματα πως το πιο επικίνδυνο πράγμα που μπορείς να κάνεις, είναι να πιστεύεις απλώς στην έννοια «Διάβολος» ή την έννοια «Θεός», διότι έτσι δεν τους δίνεις την πρέπουσα βαρύτητα. Όταν πιστεύεις στον Θεό, πρέπει να πιστεύεις στον παντοδύναμο Θεό. Δεν είναι απλώς ο Θεός – είναι ο παντοδύναμος Θεός και έχει πλήρη έλεγχο πάνω στις ζωές όλων. Ο Διάβολος από την άλλη είναι μια μάρκα ένα πραγματικό πρόσωπο που προσπαθεί επίμονα να καταστρέψει την ζωή σου. Αν πιστεύεις πως αυτό είναι μυθολογία, τότε είσαι ένας τέλειος στόχος, διότι πρέπει να ξέρεις πως αυτό ακριβώς θέλει ο Σατανάς: να είναι ένας μύθος. Όμως δεν είναι μύθος – γι’ αυτό είμαι απόλυτα πεπεισμένος. Περισσότερο από κάθε τι στον κόσμο, είμαι πεπεισμένος γι’ αυτό
Δήλωσε ο Κούπερ:
«Πρέπει να επιλέξουμε. Και όλοι, σε κάποιο σημείο της ζωής τους πρέπει να κάνουν μια επιλογή. Όταν οι άνθρωποι λένε ‘Πώς το πιστεύεις αυτό; Γιατί το πιστεύεις αυτό;’, εγώ απλώς τους λέω πως τίποτε άλλο δεν μιλάει στην καρδιά μου. Δεν μιλάει στην διανόησή μου, δεν μιλάει στην λογική μου – μιλάει κατ’ ευθείαν στην καρδιά μου και κατ’ ευθείαν στην ψυχή μου, βαθύτερα απ’ ότι έχω ποτέ φανταστεί. Και το πιστεύω απόλυτα. Μετά απ’ όλα αυτά, δεν είμαι ένας πολύ καλός Χριστιανός. Δηλαδή, κανείς δεν είναι ποτέ ‘καλός’ Χριστιανός. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα. Όταν είσαι Χριστιανός, δεν σημαίνει πως θα γίνεις καλός – σημαίνει πως έχεις ένα πιο ζόρικο δρόμο να τραβήξεις
Αν και ορισμένοι έχουν αμφισβητήσει τον συνδυασμό της πίστης του στον Θεό με το ροκ-εντ-ρολ υπόβαθρό του, ο Κούπερ δεν βλέπει κάποια σύγκρουση.
«Είμαι ο πρώτος που θα ροκάρει όσο πιο δυνατά μπορεί, αλλά όταν πρόκειται για αυτό που πιστεύω, είμαι και ο πρώτος που θα το υπερασπιστεί» είπε. «Με έχει βάλει και σε μπελάδες, με τους αυστηρούς Χριστιανούς που πιστεύουν πως για να είσαι Χριστιανός, πρέπει να είσαι γονατιστός 24 ώρες την ημέρα, κλεισμένος μέσα σε ένα ντουλάπι κάπου. Ε, ίσως κάποιοι άνθρωποι μπορούν να ζουν έτσι, αλλά δεν νομίζω πως αυτός είναι ο τρόπος που περιμένει ο Θεός να ζούμε. Όταν ήρθε ο Χριστός, είχε συναναστροφές με τις πόρνες, τους μπεκρήδες και τους άπιστους, επειδή ήταν άνθρωποι που Τον χρειάζονταν. Ο Χριστός ποτέ δεν περνούσε τον χρόνο του με τους Φαρισαίους.»
Όμως, ενώ ο Κούπερ μπορεί να ταυτίζεται με ορισμένα από τα παλιά του θέματα, σήμερα έχει ένα νέο μήνυμα.
«Κάποτε εξυμνούσα την ηθική αποσύνθεση, την όλη παρακμή της» παραδέχθηκε στην συνέντευξή του στο KNAC.com. «Μπορώ και κοιτάζω πίσω σε όσα έκανα τότε και τι κάνω τώρα, και είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όμως την εποχή εκείνη ήμουν το παιδί-αφίσα για την ηθική αποσύνθεση, ξέρετε. Οπότε, ναι, έχω πολλά που χρήζουν συγχώρησης…λόγω άγνοιας… τότε νόμιζα πως έκανα το σωστό. Ήμουν απόλυτα σύμφωνος πως κάθε αγόρι μπορούσε να κοιμάται με το κάθε κορίτσι και να πίνει όσο μπορεί. Αυτό δεν το πιστεύω τώρα. Δεν το πιστεύω, διότι βλέπω πόσο καταστροφικό είναι
Ο Κούπερ πιστεύει πως σε όλο τον κόσμο παρατηρείται σήμερα μια πνευματική αφύπνιση.
«Είναι προφανές πως η ανθρωπότητα διψάει για απαντήσεις που να προκύπτουν απευθείας από την συνεδητοποίηση» είπε. «Πρόκειται για το πιο υγιές πράγμα που έχω δει, εδώ και πολύ καιρό, διότι υπάρχει κάτι καλύτερο, και πρέπει ο καθένας να το βρει με τον τρόπο του. Οι άνθρωποι δεν νοιώθουν ολοκληρωμένοι με το πόσα αυτοκίνητα τους ανήκουν, ή πόσο μεγάλο είναι το χρηματιστηριακό χαρτοφυλάκιό τους. Μέχρι και οι εξαρτημένοι λένε ‘Όσα ναρκωτικά και αν παίρνω, δεν νοιώθω ολοκληρωμένος’. Υπάρχει γύρω μας μια πνευματική πείνα. Όλοι το αισθάνονται. Αν δεν το αισθάνεστε τώρα, θα το αισθανθείτε κάποια στιγμή. Πιστέψτε με. Θα το αισθανθείτε
2. ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ του στο BBC Radio-2, Σεπτ. 2007
Ερ. Λοιπόν, ξαναβρήκες την σύνδεσή σου με την πνευματική πλευρά των πραγμάτων – ή μήπως χρησιμοποίησες τον όρο «ανωτέρα δύναμη» - μέσα από την βοήθεια που έλαβες;
Απ. …και στο να γίνω Χριστιανός; Σίγουρα δεν πρόκειται να το αρνηθώ αυτό. Μπορεί να είμαι ένας… και δεν είμαι αυτό που λένε σαρκικός Χριστιανός… δηλαδή, πιστεύω εντελώς την κάθε λέξη της Αγίας Γραφής. Αλλά έτσι όπως την ξέρω εγώ, δεν σημαίνει πως πρέπει να ζω μέσα σε ένα καβούκι κάπου… Νομίζω πως αυτό σημαίνει πως ο τρόπος ζωής μου είναι κατά κάποιον τρόπο αυτό που πιστεύω – δηλαδή, ξέρεις, δεν πάω στα στριπτιζάδικα. Ζω με την σύζυγό μου, το λεξιλόγιο μου μπορεί να είναι διαφορετικά από τους άλλους αστέρες του ροκ, αλλά αυτό σίγουρα δεν έχει αλλάξει την αίσθηση του χιούμορ που έχω – δεν έχει αλλάξει την απόδοσή μου στο ροκ… έχει αλλάξει την άποψή μου, την άποψή μου στο επίπεδο πώς θεωρώ τον κόσμο ότι δεν είναι εντελώς σπίτι μου πια - ξέρεις, για να τον παρατηρώ περισσότερο και να τον σατιρίζω περισσότερο… Ξέρεις, όλα τα τραγούδια μου είναι ή κυνικά, ή σατιρικά ή κάτι άλλο, πάντως μέσα τους πάντα υπάρχει ένα μήνυμα, και δεν κρίνω τους ανθρώπους. Κοιτάω τους ανθρώπους, και σκέφτομαι «α, για φαντάσου»…. Αν με ρωτήσουν, τους λέω «κοιτάξτε, μπορώ να δώσω μια βοήθεια εδώ, αλλά δεν πρόκειται να πηδήξω μέσα στη ζωή σας και να επιδιώξω να σας βαράω στο κεφάλι με την Αγία Γραφή.» Αν με ρωτήσετε, θα σας πω τι πιστεύω… καταλαβαίνετε… οπότε, είμαι σαν ένα έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη… αλλά δεν νομίζω πως… δεν είναι γραμμένο πουθενά μέσα στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίξω τον Μάκβεθ… δεν λέει πουθενά στην Γραφή ότι δεν μπορώ να παίζω ροκ-εντ-ρολ…
Ερ. …και δεν νοιώθεις ντροπή μιλώντας για αυτά…
Απ. Όχι.. όχι… έχουν υπάρξει φορές όπου οι άνθρωποι σκέφτονται «ναι, ίσως να το πιστεύω, αλλά δεν πρόκειται να πω στον κόσμο ότι το πιστεύω, επειδή – ξέρεις – θα χαλάσει το ίματζ μου. Υπ’ όψιν, πως αν έρχεσαι να δεις την παράσταση, και αυτό που κάνω χαλάει το ίματζ… Εγώ πάντα πίστευα πως το καλύτερο στοιχείο του Άλις είναι η εξυπνάδα του. Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την λέξη «γαμ…», ποτέ δεν υπήρχε υβρεολόγιο στην δική μου παράσταση – ποτέ! Ο Άλις ποτέ δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει την γύμνια, ο Αλις δεν χρειάστηκε ποτέ να γίνει «μπλε» (σημ:. από το κρύο, λόγω γύμνιας). Η παράστασή μου ήταν πάντα μια θεατρική παράσταση βαριετέ. Ήταν ανέκαθεν μια πολύ σκοτεινή και κωμική βαριετέ.
Ερ. Δεν σου έχει λείψει ποτέ το αλκοόλ; [Σημ. ΟΟΔΕ: ήταν Αλκοολικός] Ξέρεις, το να βγαίνεις έξω και να περάσεις μια βραδιά πίνοντας;
Απ. Δεν περνάει καθόλου από το μυαλό μου… Είναι παράξενο, αλλά όταν βγήκα από το νοσοκομείο, το πρώτο πράγμα που μου είπαν ήταν «εδώ είναι η ομάδα Ανώνυμων Αλκοολικών, ο ψυχαναλυτής σου επίσης… αλλά όλα αυτά δεν έχουν φύγει. Πίστεψέ με, μπορεί να νοιώθεις καλά τώρα, αλλά – έχε μου εμπιστοσύνη – οι επιθυμίες σου θα επανέλθουν.»
Και όμως, ποτέ δεν επανήλθαν. Ποτέ. Η επιθυμία (του αλκοόλ) ποτέ δεν επανήλθε. Μέχρι και οι γιατροί μου τηλεφώνησαν μετά από 6 μήνες, ρωτώντας «Πόσες φορές υποτροπίασες;»
«Καμμία»
«Καμμία;» με ρώτησε
«Καμία» του είπα. «Το αλκοόλ έφυγε»
Και δεν έγινε με θεραπεία. Έγινε επούλωση. Ειλικρινά πιστεύω πως ήταν θαύμα, διότι, ένας γιατρός θα σου πει πως – αν είσαι αλκοολικός - είναι σαν να έχεις φυματίωση: βγάζεις μια ακτινογραφία, και να το, μπροστά στα μάτια σου. Δεν φεύγει την επόμενη μέρα. Βγήκα από το νοσοκομείο. Τώρα μου βάζεις πενήντα ποτά μπροστά μου, κάτω από συνθήκες υψηλής έντασης, και ειλικρινά δεν πρόκειται να πιώ ούτε γουλιά από αυτά. Τώρα, αν με γνωρίζεις καλά, θα γνωρίζεις πως δεν έχω καθόλου θέληση… ποτέ δεν κατάφερνα να κάνω δίαιτα. Αν κάπνιζα, θα κάπνιζα οκτώ πακέτα την ημέρα. Μου αρέσει η τηλεόραση, έχω 27 τηλεοράσεις μέσα στο σπίτι. Πίνω 20 Κόκα-Κόλα λάϊτ την ημέρα… Είμαι εντελώς εθισμένο άτομο. Οπότε, δεν έχει τίποτε να κάνει με το να έχω αποφασίσει – έτσι ξαφνικά – «α, δεν πρόκειται εγώ να ξαναπιώ ποτέ». Έγινε θαύμα. Μέχρι και οι γιατροί είπαν «δεν ξέρω καν πώς να το εξηγήσω αυτό το φαινόμενο»… αλλά εγώ πιστεύω πως απλώς μου αφαιρέθηκε (ο αλκοολισμός)…. Ήταν ένα θαύμα…. Και δεν ήμουν Χριστιανός όταν έφυγε το αλκοόλ. Ήταν ένα δώρο. Διότι, πίστεψέ με, θα είχα ξανακυλήσει είκοσι φορές…
Ερ. Λοιπόν, ποιόν έχεις να ευχαριστείς για το θαύμα που λες; Ο Θεός ήταν;
Απ. Τον Θεό ευχαριστώ, χωρίς αμφιβολία! Εδώ που τα λέμε, αφού μπόρεσε να χωρίσει την Ερυθρά Θάλασσα και να δημιουργήσει το Σύμπαν, εννοείται πως μπορεί να αφαιρέσει τον αλκοολισμό από κάποιον! Αυτό είναι μικρό πράγμα, ελάχιστο…
Μετάφραση: Κ. Ν.
το είδαμε εδώ

10 Μαΐου 1956: Μνήμη Ηρώων: Μιχαήλ Καραολής - Ανδρέας Δημητρίου



ΓΕΝΙΚΑ:  
Στις 10 Μαΐου 1956 απαγχονίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας από τους Άγγλους αποικιοκράτες, που σημειωτέον κατέχουν ακόμη τμήμα του εδάφους της μαρτυρικής Μεγαλονήσου, ο Μιχαήλ Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου. Οι δύο εθνικοί αυτοί αγωνιστές αποτέλεσαν τους πρωτομάρτυρες του αντιαποικιοκρατικού Κυπριακού Αγώνα δίνοντας τη ζωή τους για την απελευθέρωση και Ένωση της Κύπρου με την Μητέρα Ελλάδα και όχι για κάποιο “δικοινοτικό ή διζωνικό σύστημα”, ή όπως αλλιώς χαρακτηρίζεται από τα διάφορα σχέδια Ανάν, κ.ά.
 
Ο ΑΓΩΝΑΣ 
Την 1η Απριλίου 1955, όταν αντήχησε θριαμβευτικά ο παιάνας της Εθνικής Οργάνωσης Κυπρίων Αγωνιστών «ίτε παίδες Ελλήνων, ελευθερούται πατρίδα», η Ελληνική νεολαία της Κύπρου ήταν έτοιμη από καιρό, με την εθνική αγωγή και τη χριστιανική ηθική καλλιέργεια, που πήρε από την οικογένεια, το σχολείο και την Εκκλησία να ανταποκριθεί χωρίς δισταγμό στο κάλεσμα της Ιστορίας. Νέοι από 17 μέχρι 30 ετών, αμούστακα παλικάρια, μαθητές, απόφοιτοι δημοτικών και γυμνασίων, αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν στον βωμό της ελευθερίας για
τη γλυκόπικρη πατρίδα, αφού έγιναν «πολλώ κάρρονες» πατέρων και προπατέρων, που έζησαν και πέθαναν με το όνειρο απραγματοποίητο της Λευτεριάς και της Ένωσης. Περιφρονώντας τον θάνατο, αψηφώντας την υλική υπεροχή και την ωμή βία του αποικιοκράτη κατακτητή επέδειξαν ότι η ψυχή και τα πνεύμα είναι ανώτερα του ξίφους και της ύλης. Με τον όρκο στην Αγία Τριάδα ενίσχυσαν και δέσμευσαν την αθάνατη ψυχή τους. Στις πόλεις και στα χωριά, στις πεδιάδες και στα βουνά γράφτηκαν σελίδες δόξας από ένα μικρό λαό, που τίμησε τον πανάρχαιο και κλασικό ελληνικό πολιτισμό του και δόξασε την ανθρώπινη τιμή και εθνική αξιοπρέπεια. 
 
ΣΤΗΝ ΕΟΚΑ
Οι Καραολής και Δημητρίου προέρχονταν από την αγροτική τάξη, η οποία στις δεκαετίες των ΄40 και ΄50, επιβίωνε μέσα στη τη φτώχεια και την εξαθλίωση, έχοντας όμως πάντα το νου τους και την καρδιά τους προσηλωμένα στην ιδέα της λευτεριάς και της Ένωσης με την Πατρίδα. Εντάχθηκαν σε νεαρή ηλικία στην ΕΟΚΑ (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών) και αγωνίστηκαν ηρωικά για την απελευθέρωση και την Ελληνικότητα της Κύπρου μας. Η δράση τους στην ΕΟΚΑ υπήρξε πολυδιάστατη.
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΧΟΝΕΣ
Ο Μιχαήλ Καραολής μαζί με τον συναγωνιστή του Ανδρέα Παναγιώτου κατηγορήθηκαν ότι σκότωσαν σε μια συγκέντρωση του ΑΚΕΛ, κόμματος που σημειωτέον κατασυκοφάντησε τον αγώνα των πατριωτών, στις 28 Αυγούστου 1955, έναν αστυνομικό ελληνικής καταγωγής συνεργάτη των Άγγλων. Ο Καραολής, αντίθετα με τον Παναγιώτου, συνελήφθη αργότερα σε ενέδρα. Οι Βρετανοί που τηρούσαν αρχείο στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών τον ανακάλυψαν από το ποδήλατό του που δεν μπόρεσε να πάρει από τη συγκέντρωση. Ο Ανδρέας Δημητρίου συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι πυροβόλησε και τραυμάτισε στην Αμμόχωστο τον πράκτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις, Σίντνεϊ Τέιλορ, στις 28 Νοεμβρίου 1955. Οι δύο αγωνιστές δεν αποκάλυψαν τίποτα στις αγγλικές αρχές, φυλακίστηκαν στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, σύντομα καταδικάσθηκαν σε θάνατο και απαγχονίστηκαν στις 10 Μαΐου 1956.
 

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ
Όπως ήταν αναμενόμενο, η εκτέλεσή τους προκάλεσε έκρηξη αντιδράσεων στη Μεγαλόνησο. Η Ε.Ο.Κ.Α. εκτέλεσε τους Άγγλους στρατιώτες Γκόρντον Χιλ και Ρόναλντ Σίλτον, που είχαν απαχθεί και κρατούνταν ως όμηροι ενώ σχεδιάστηκε επίθεση στον αστυνομικό σταθμό Παλαιχωρίου η οποία ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Στην Ελλάδα την προηγούμενη μέρα της εκτέλεσης, 3 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 200 τραυματίστηκαν στην Αθήνα, από τις συγκρούσεις αστυνομικών και διαδηλωτών σε μια πρωτοφανούς έντασης διαδήλωση, με κεντρικό αίτημα την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, που συμμετείχαν Έλληνες κάθε πολιτικής απόχρωσης, πλην ΚΚΕ. Άλλωστε για τον πατριώτη Έλληνα η Κύπρος δεν “κείται μακράν” κατά το ρηθέν του “μακαριστού εθνάρχου”.
 

ΟΙ ΤΑΦΟΙ ΤΟΥΣ
Οι σωροί των δύο ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα της Κύπρου θάφτηκαν μαζί με άλλους 11 Έλληνες ήρωες στα λεγόμενα «Φυλακισμένα Μνήματα», ένα μικρό κοιμητήριο που είχαν κατασκευάσει οι Άγγλοι αποικιοκράτες στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας και το οποίο βρισκόταν δίπλα από τα κελιά των μελλοθάνατων και την αγχόνη. Οι Άγγλοι δεν επέτρεψαν στις οικογένειές τους να πάρουν τα σώματά τους και να τα θάψουν με τον προσήκοντα σεβασμό. Η εκτέλεση αυτών των Ελλήνων αγωνιστών της Κύπρου προκάλεσε εντονότατο ρεύμα αγανάκτησης σ΄ ολόκληρο τον κόσμο. Τιμής ένεκεν ο Δήμος Αθηναίων μετονόμασε την οδό Λουκιανού όπου και το οίκημα της Αγγλικής Πρεσβείας σε οδό Καραολή και Δημητρίου, το ίδιο έπραξε και ο Δήμος Πειραιά μετονομάζοντας την οδό Ναυάρχου Μπητ στη σημερινή οδό Καραολή και Δημητρίου. Επίσης, στην Καισαριανή δύο δρόμοι φέρουν τα ονόματα των δύο αγωνιστών, ο ένας του Μιχαήλ Καραολή και ο άλλος του Ανδρέα Δημητρίου. Στη Λάρισα κεντρικός δρόμος στη Νεάπολη φέρει το όνομα των δύο αυτών αγωνιστών.
ΕΠΙΛΟΓΙΚΑ
Ο Μιχαλάκης Καραολής κατά την διάρκεια της κράτησης του έδωσε ένα γράμμα προς τους φίλους του με τα παρακάτω:
Τα ελληνόπουλα δεν ξέρουν
μόνο πως πρέπει να ζουν
Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν
Kαι πως την πατρίδα να τιμούν”.
Τα λόγια αυτά ας θυμόμαστε εμείς οι Ελλαδίτες Έλληνες αλλά και οι Κύπριοι αδελφοί μας, μη ξεχνώντας πως ο αδικαίωτος ακόμη θάνατός τους ήταν απότοκος του αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου για Ένωση με τη Μάνα Πάτριδα και τίποτε λιγότερο.

από τον δάσκαλο στο 32ο Δ. Σχ. Λάρισας 
και συγγραφέα Κωνσταντίνο Αθ. Οικονόμου




το είδαμε εδώ

Θαύμα στην Αρχιεπισκοπή: Υπάλληλος με ετήσιο εισόδημα 7.000 το χρόνο και καταθέσεις 3,5 εκατ. ευρώ


 
Συνεχίζονται οι έρευνες στου ΣΔΟΕ και των οικονομικών εισαγγελέων και ταυτόχρονα οι εντυπωσιακές αποκαλύψεις για περιπτώσεις συμπολιτών μας με μηδενικά εισοδήματα και καταθέσεις εκατομμυρίων.
Δύο ακόμη περιπτώσεις ανακαλύφθηκαν τις τελευταίες ημέρες: Ένας υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής και μια γνωστή δικηγόρος. Παρά το γεγονός ότι οι καταθέσεις της δεύτερης ήταν πολλαπλάσιες, εντυπωσιακότερη είναι η πρώτη υπόθεση.

Δεν πίστευαν στα μάτια τους οι οικονομικοί εισαγγελείς όταν ανακάλυψαν έναν λογαριασμό με 3,5 εκατ. ευρώ χωρίς ποτέ να δηλωθεί. Η έκπληξη έγινε ακόμη μεγαλύτερη όταν διαπίστωσαν ότι ο κάτοχος του λογαριασμού αυτού ήταν κατώτερος υπάλληλος της... Αρχιεπισκοπής, ο οποίος δήλωνε 7.000 ευρώ ετήσιο εισόδημα. Και ήταν λόγω εισοδήματος παντού μέσα στα... δωρεάν επειδή εμφανιζόταν και θύμα της οικονομικής κρίσης: στο επίδομα θέρμανσης, στον διακανονισμό για τα «κόκκινα» δάνεια, για δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα και πολλά άλλα. Ο επίκουρος οικονομικός εισαγγελέας Ιωάννης Δραγάτσης τον ανακάλυψε και τον κάλεσε να δώσει εξηγήσεις. Και ξέρετε πώς ο κατώτερος υπάλληλος της Αρχιεπισκοπής δικαιολόγησε τα 3,5 εκατ. ευρώ: ότι ήταν χρήματα διαφόρων ιερωμένων που διαχειριζόταν ο ίδιος. Μόνο που έμπλεξε για τα καλά...
Η πολυεκατομμυριούχος δικηγορίνα
Εντολή για τη διενέργεια οικονομικού ελέγχου έδωσε ο οικονομικός εισαγγελέας Παναγιώτης Αθανασίου για μια δικηγόρο Αθηνών η οποία, ενώ δήλωνε ασήμαντα ποσά στη φορολογική της δήλωση, βρέθηκε να έχει στο όνομά της σε τραπεζικούς λογαριασμούς 13 εκατ. ευρώ. Η εν λόγω δικηγόρος είναι πασίγνωστη στους δικαστικούς και δικηγορικούς κύκλος και αναλαμβάνει ανάμεσα στα άλλα αστικές υποθέσεις. Ήδη κλήθηκε στο ΣΔΟΕ για να δικαιολογήσει το «πόθεν έσχες» των 13 εκατομμυρίων και κυρίως γιατί δεν τα είχε δηλώσει. 
Φωτογραφία: Eurokinissi
Όπως αποκαλύπτει ο ΒΗΜΑτοδότης

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ για την ευλάβεια μέσα στον κόσμο

Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ για την ευλάβεια μέσα στον κόσμο
Ευλάβεια μέσα στον Κόσμο… «Έπειτα άρχισε να μου μιλά για την πλάνη μου σε σχέση με την προσκύνηση των αγίων εικόνων.
« “Πόσο άσχημη και επιβλαβής για μας είναι η επιθυμία να εξετάζουμε τα μυστήρια του Θεού τα οποία είναι απρόσιτα στον ανθρώπινο νου, για παράδειγμα, πώς ενεργεί η χάρη του Θεού μέσω των αγίων εικόνων, πώς θεραπεύει αμαρτωλούς σαν εσένα και εμένα”, πρόσθεσε, “και όχι μόνον το σώμα τους αλλά και την ψυχή τους, έτσι ώστε ακόμη και αμαρτωλοί, σύμφωνα με την πίστη τους στην χάρη του Χριστού που έχουν οι εικόνες, σώθηκαν και επέτυχαν την Βασιλεία των Ουρανών”.
«Ύστερα ο Γέροντας ανέφερε παραδείγματα προσκύνησης των εικόνων: “Ακόμη και στην Παλαιά Διαθήκη, στην Κιβωτό της Διαθήκης, υπήρχαν χρυσά Χερουβείμ∙ και στον ναό της Καινής Διαθήκης ο ευαγγελιστής Λουκάς απεικόνισε το πρόσωπο της Μητέρας του Θεού∙ και ο Ίδιος ο Σωτήρας μας έχει αφήσει την αχειροποίητο εικόνα Του”.
«Στο τέλος της συζήτησης ο Γέροντας είπε: “Δεν πρέπει κανείς να δίνει προσοχή σε βλάσφημες σκέψεις αυτού του είδους, για τις οποίες ετοιμάζεται αιώνια τιμωρία στο πνεύμα του κακού και τους συνεργούς του κατά την ημέρα της Φοβερής Κρίσης”».
Αναχωρώντας ο αξιωματούχος , άφησε τρία ρούβλια στο τραπέζι, αλλά, καθώς έβγαινε έξω, ενοχλήθηκε από την δαιμονική σκέψη: «Γιατί θάπρεπε ο Άγιος Γέροντας να θέλει χρήματα;». Ο επίγειος στρατιώτης ήταν ακόμη άπειρος στον πνευματικό πόλεμο. Επέστρεψε όμως βιαστικά στον μεγάλο Γέροντα και ο τελευταίος τον συνάντησε με τους λόγους:
«Στην διάρκεια του πολέμου με τους Γαλάτες ένας αρχηγός λίγο έλειψε να χάσει το δεξί του χέρι∙ αλλά αυτό το χέρι είχε δώσει σε κάποιον ερημίτη τρία νομίσματα για έναν Ιερό ναό. Και με τις προσευχές της Αγίας Εκκλησίας ο Κύριος το έσωσε. Σκέψου το καλά και στον μέλλον μην μετανοιώνεις για τις καλές σου πράξεις. Τα χρήματά σου θα χρησιμοποιηθούν για την Ίδρυση του Γυναικείου Κοινοβίου του Ντιβέιεβο, και εκεί θα προσεύχονται για την υγεία σου».Έπειτα ο Γέροντας τον εξομολόγησε και πάλι και έρριξε στο στόμα του λίγο αγιασμό, λέγοντας:
«Είθε το πονηρό πνεύμα , το οποίο πολιορκεί τον δούλο του Θεού Ιωάννη, να εκδιωχθεί από την χάρη του Θεού»!
Καθώς τον ευλογούσε να αναχωρήσει, ο Γέροντας του είπε: «Να έχεις εμπιστοσύνη στον Θεό και να ζητάς την βοήθειά Του. Και μάθε να συγχωρείς τον πλησίον σου∙ και όλα όσα ζητήσεις θα σου δοθούν».
«Στην διάρκεια της εκστρατείας κατά της Πολωνίας», καταλήγει ο Καρατάιεφ, «έλαβα μέρος σε πολλές μάχες και ο Κύριος πάντοτε με έσωζε δι’ ευχών του δικαίου δούλου Του. Οι στρατιώτες, οι οποίοι επέστρεφαν μαζί μου στο σύνταγμα, πήραν και αυτοί την ευλογία του. Εκείνος τους έδωσε κάποιες συμβουλές σε αυτήν την περίσταση και προέβλεψε ότι κανένας δε θα χανόταν στην μάχη. Αυτό πραγματικά και έγινε∙ ούτε ένας από αυτούς δεν τραυματίσθηκε καν».
Άλλος ένας στρατιωτικός, ο Ο. Α. Λοντουζίνσκυ , είχε τέσσερις αδελφές που έγραψαν γι αυτόν τα ακόλουθα:
«Το έτος 1832 έστειλαν τον αδελφό μας. Ο. Α. Λ., στην Κίνα. Καθώς η διαδρομή του περνούσε από το Νίζνι-Νόβγκοροντ όπου είχαμε μία γιαγιά, η οποία ήταν Ηγουμένη της Μονής του Τιμίου Σταυρού, αποφάσισε να σταματήσει στο Νίζνι, προκειμένου να επισκεφθεί την γιαγιά μας και να μας συναντήσει.
«Στην τελευταία εκστρατεία κατά των Τούρκων είχε τραυματισθεί στο αριστερό του χέρι και τώρα ο πόνος είχε επιστρέψει και τον πίεζε να κάνει κάποια θεραπεία.
«Τον παρακινήσαμε να έρθει μαζί μας στην Μονή του Σαρώφ για να δει τον π. Σεραφείμ και να λάβει την ευλογία του για ένα τόσο μακρινό και επικίνδυνο ταξίδι. Μόνον μετά από πολλή πειθώ υποχώρησε τελικά στην παράκλησή μας , γιατί δεν πίστευε καθόλου στην αγιότητα του π. Σεραφείμ . Παρόλο ότι τον σεβόταν, απείχε όμως πολύ από του να συμμερίζεται τα αισθήματά μας για αυτόν, και συγκατατέθηκε να πάει μαζί μας μονάχα για να μας κατευνάσει.
«Την παραμονή της αναχώρησής μας είχαμε μία μεγάλη συζήτηση με τον αδελφό μας σχετικά με τις άγιες εικόνες. Εκείνος έλεγε ότι ήταν απλή πρόληψη να αποκαλεί κανείς κάποιες εικόνες θαυματουργές και ότι όλες ήταν ίδιες.
«Μόλις φθάσαμε»
, πήγαμε όλοι στην πρωινή Θεία Λειτουργία στην οποία, ως επί το πλείστον , κοινωνούσε ο π. Σεραφείμ. ¨Όταν τελείωσε , ο αδελφός μας μπήκε στο Άγιο Βήμα για να πάρει την ευλογία του π. Σεραφείμ και ταυτόχρονα να του μεταφέρει ορισμένα μηνύματα από την γιαγιά μας (την Ηγουμένη) και τον Επίσκοπο Αθανάσιο ο οποίος είχε τότε στην ευθύνη του την Δικαιοδοσία του Νίζνι Νόβγκοροντ.
«Όταν ο αδελφός μας επέστρεψε στον ξενώνα, παρατηρήσαμε μία μεγάλη αλλαγή σε αυτόν. Ο πρώτος του λόγος ήταν η παραδοχή ότι ο π. Σεραφείμ είχε κάνει θαύμα σε αυτόν.
«Ενώ έδινα στον π. Σεραφείμ τα μηνύματα από την γιαγιά και τον Επίσκοπο”, μας είπε, “πήρε το τραυματισμένο μου χέρι και το πίεσε με τόση δύναμη , που μόνον από ντροπή δεν φώναξα. Αλλά τώρα δεν αισθάνομαι κανέναν απολύτως πόνο στο χέρι μου”.
«Μετά την τράπεζα, πήγαμε όλοι στο δάσος, στο ερημητήριο του π. Σεραφείμ. Μόλις τον είδαμε από μακριά να κάθεται απέναντι από την πηγή του, προτείναμε στον αδελφό μας να πάει σε αυτόν μόνος του, ενώ εμείς περιμέναμε σε κάποια απόσταση και τους παρακολουθούσαμε.
«Ο αδελφός μας πήγε και ο π. Σεραφείμ τον υποδέχθηκε προφανώς πολύ ευγενικά, διότι τον ευλόγησε και τον έβαλε να καθήσει δίπλα του και κουβέντιασαν μαζί για μισή ώρα περίπου. Τελικά ο π. Σεραφείμ σήκωσε το κεφάλι του και με ένα νεύμα μας κάλεσε να πάμε κοντά του. Καθώς τον πλησιάζαμε, σηκώθηκε από την θέση του και μας κάλεσε να πάμε κοντά του. Καθώς τον πλησιάζαμε , σηκώθηκε από την θέση του και τον βρήκαμε με ένα φτυάρι στα χέρια να σκάβει τον κήπο του.
«Πήραμε την ευλογία του και όταν τον πλησίασε ο αδελφός μας , του είπε: “Περίμενε μία στιγμή, θα έρθω αμέσως”.
«Μπήκε στο κελλί του και βγήκε αμέσως με μισό πρόσφορο. Προσφέροντάς το στον αδελφό μας, του είπε τρυφερά: “Για σένα, μέσα από την ψυχή μου”. Έπειτα πρόσθεσε κάπως λυπημένα: “Δεν θα ξανασυναντηθούμε”.
«Ο αδελφός μας συγκινήθηκε και απάντησε: “Όχι, Γέροντα, θα έρθω σε εσάς αύριο”.
«Αλλά ο π. Σεραφείμ επανέλαβε: “Δεν θα ξανασυναντηθούμε”.
«Ο αδελφός μας απάντησε αμέσως: “Πατέρα! Στην επιστροφή μου από το ταξίδι θα σας επισκεφθώ”.
«Αλλά ο Γέροντας επανέλαβε Τρίτη φορά: “Όχι, δεν θα ξανασυναντηθούμε”.
Αφού αποχαιρετήσαμε τον π. Σεραφείμ κατευθυνθήκαμε όλοι προς το μοναστήρι. Οι αδελφές μου περπατούσαν μπροστά, ενώ εγώ ήμουν λίγο πιο πίσω τους. Παρατηρώντας μία μεγάλη αλλαγή στον αδελφό μου, τον ρώτησα για να μάθω την αιτία και εκείνος απάντησε:
«Τώρα είμαι εντελώς πεπεισμένος για την αγιότητα και την διορατικότητα αυτού του εκπληκτικού ανθρώπου. Όλα όσα λέγατε για αυτόν είναι αληθινά και δεν υπερβάλλατε καθόλου». Ζήτησα από τον αδελφό μου να μου μιλήσει με περισσότερη λεπτομέρεια και αυτός συνέχισε:
«Όταν τον πλησίασα για να πάρω την ευλογία του και του εξήγησα ότι πήγαινα στην Κίνα, και επομένως είχα έρθει μέχρι το Σαρώφ ειδικά για να πάρω την ευλογία του και να ζητήσω τις άγιες προσευχές του για ένα τέτοιο μακρινό ταξίδι, ο Γέροντας με ευλόγησε , και βάζοντάς με να καθήσω δίπλα του είπε:
« “Τι είναι η αμαρτωλή ευλογία μου! Ζήτησε την βοήθεια της Ουράνιας Βασίλισσας. Εδώ στον Καθεδρικό μας υπάρχει μία εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής. Κάνε μία Δέηση. Είναι θαυματουργός εικόνα. Αυτή θα σε βοηθήσει”.«Και συνέχισε με ένα χαμόγελο:
« “Έχεις διαβάσει τον Βίο του Ιωαννικίου του Μεγάλου; Σε συμβουλεύω να τον διαβάσεις. Ήταν στρατιωτικός , πολύ ευγενικός και καλός άνθρωπος. Ήταν και Χριστιανός, διότι πίστευε στον Κύριο. Αλλά είχε πλανηθεί στο ζήτημα των εικόνων ακριβώς όπως και εσύ”.
«Με τα λόγια αυτά έδειξε εμένα με το χέρι του.
«Έπειτα ο π. Σεραφείμ συνέχισε να μιλά μαζί μου και να με συμβουλεύει . Έλεγε ότι πρέπει να είμαι επιεικής ο ίδιος , αν ήθελα να είναι ο Κύριος ευσπλαχνικός προς εμένα . Στο τέλος μου προείπε ότι θα πρέπει να εκπληρώσω την αποστολή που μου ανατέθηκε και να επιστρέψω σώος.
«Ο αδελφός μου τώρα φλεγόταν από πίστη και αγάπη για τον π. Σεραφείμ και έτσι πήγαμε αμέσως στον Καθεδρικό Ναό για να κάνουμε Δέηση στην Ουράνια Βασίλισσα.
‘Έπειτα από όλα αυτά πέταξε όλα του τα φάρμακα, γιατί δεν τα χρειαζόταν πια. Ένιωθε θεραπευμένος στο σώμα και στην ψυχή και μας έγραφε καθ’ οδόν ότι ποτέ πια δεν είχε αισθανθεί τόσο καλά σε όλη του την ζωή».
Όταν γύρισε από την Κίνα, θέλησε να επισκεφθεί και πάλι τον π. Σεραφείμ, αλλά ο Άγιος δεν βρισκόταν πια σε αυτήν την ζωή…
*Από το βιβλίο: «Ο Άγιος Σεραφείμ του Σαρώφ Πνευματική Βιογραφία»
Αρχιμανδρίτου π. Λάζαρου Μουρ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ/πηγή

Τὸ φῶς τοῦ παραδείγματος


Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π.Διονυσίου Τάτση

ΣΥΧΝΑ ἀκούγεται στούς ναούς ἡ προτροπή πρός τούς πιστούς νά δίνουν τό καλό παράδειγμα στούς ἄλλους καί ἰδιαίτερα στούς κοσμικούς, πού εἶναι μακριά ἀπό τό Θεό, προκειμένου νά ἐπιστρέψουν.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι στίς μέρες μας προβάλλεται μέ σύγχρονο κι ἐντυπωσιακό τρόπο μόνο τό κακό παράδειγμα, ἐνῶ τό καλό συσκοτίζεται, γιατί οἱ βυθισμένοι στήν ἁμαρτία δέν τό ἀνέχονται. Αὐτό βέβαια δέν πρέπει νά μᾶς ἀποθαρρύνει, γιατί τό φῶς τοῦ καλοῦ παραδείγματος δέν σβήνει εὔκολα καί δέν ἔχει σχέση μέ τίς ἐφήμερες ἐντυπώσεις τοῦ κακοῦ παραδείγματος, πού γρήγορα χάνονται καί στή θέση τους ἔρχονται ἄλλες πού ἔχουν τήν ἴδια τύχη.
Εἶναι σημαντικό πράγμα νά εἶσαι τό καλό παράδειγμα στούς ἄλλους, ἀλλά σημαντικότερο εἶναι νά παραδειγματίζεσαι ἐσύ ἀπό τούς ἄλλους, γιατί ἔχεις ἀνάγκη γιά κάτι τέτοιο καί ἄς ἀπέκτησες ὅλες τίς ἀρετές. Στήν πνευματική ζωή χρειάζεται μιά συνεχής ἀνανέωση. Καί τά πιό γνωστά μέ τόν καιρό ξεχνιοῦνται καί ἀτονοῦν, γι᾿ αὐτό εἶναι ἀναγκαία ἡ ὑπόμνηση καί ἡ παρακίνηση.
Ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς λέει ὅτι «ὅλοι εἴμαστε σέ ὅλη μας τή ζωή ταυτόχρονα καί παιδαγωγοί καί παιδαγωγούμενοι. Διότι σέ ὅλη μας τή ζωή ἤ λάμπουμε σέ...
ἄλλους ἤ δεχόμαστε τό φῶς ἀπό ἄλλους, ἤ συσκοτίζουμε ἄλλους ἤ γινόμαστε σκοτεινοί, ἤ ἐπηρεάζουμε ἄλλους μέ τό χαρακτήρα μας ἤ μᾶς ἐπηρεάζουν ἄλλοι. Καί ὅταν θέλουμε καί ὅταν δέν θέλουμε, ἐμεῖς παιδαγω- γοῦμε, καί μᾶς παιδαγωγοῦν. Ἡ ἀγωγή, ἐάν δέν εἶναι παντοδύναμη, εἶναι πράγματι παντοῦ παροῦσα».
Ὁ ἄνθρωπος, πού ἔχει τήν καλή ἀνησυχία, ἀπό ὅλα μπορεῖ νά ὠφεληθεῖ πνευματικά. Πρωτίστως ἀπό τόν ἐνάρετο, ὁ ὁποῖος μέ τά λόγια καί τά ἔργα του καί γενικά μέ τή συμπεριφορά του δίνει τό καλό παράδειγμα. Ἀπό τίς εἰκόνες τῆς φύσης, ἀπό τά ἔντομα καί τά μικρά ζῶα, ἀλλά καί ἀπό τά ἄγρια θηρία τοῦ δάσους, ἀπό τόν οὐρανό, τή θάλασσα καί λοιπά. Ἀλλά καί ἀπό τό κακό παράδειγμα μπορεῖ νά ὠφεληθεῖ, ἐάν ἔχει κάποια πνευματική σταθερότητα. Τό βλέπει καί ἐνοχλεῖται, ἀγανακτεῖ γιά τήν προκλητικότητα καί τήν ἔλλειψη ντροπῆς καί ἀρνεῖται τό μιμητισμό καί τήν ἐπιπόλαιη ἀποδοχή του. Αὐτό συμβαίνει καθημερινά στήν τηλεόραση μέ τό νά προβάλλονται πρόσωπα φθαρμένα ἀπό τήν ἁμαρτία, τά ὁποῖα θέλουν νά κατευθύνουν τό λαό καί νά τόν ἀπομακρύνουν ἀπό τίς ἠθικές καί παραδοσιακές ἀξίες.
Προσοχή χρειάζεται στό ὑποκριτικό παράδειγμα, τό ὁποῖο εὐρέως ὑπάρχει στή σύγχρονη κοινωνία. Πρέπει νά εἴμαστε ἐπιφυλακτικοί καί νά μή χειροκροτοῦμε εὔκολα. Ἡ ὑποκρισία πάντα στοχεύει στήν παραπλάνηση καί τίς ψεύτικες ἐντυπώσεις, προκειμένου στή συνέχεια νά ἐπιτευχθοῦν ἰδιοτελεῖς σκοποί. Εἶναι ἡ προσφιλής τακτική τῶν πολιτικῶν, τῶν καλλιτεχνῶν, τῶν ἀνθρώπων τῆς ἐξουσίας, ἀλλά καί τῶν ἀπατεώνων, πού ποτέ δέν ἔλλειψαν ἀπό τήν κοινωνία μας.
Ὀρθόδοξος Τύπος, 8/5/2015

Η θέσις της Αγίας Γραφής διά την Αστρολογίαν

Η θέσις της Αγίας Γραφής διά την Αστρολογίαν
Του πρωτ. π. Βασιλείου Α. Γεωργοπούλου, Επικ. Καθ. Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.
Αφορμή για το σημερινό μας άρθρο υπήρξε εκπομπή μικρού τηλεοπτικού σταθμού της Αττικήςστην οποία κάποια κυρία που αυτοπροσδιοριζόταν «Ερευνήτρια πνευματικών φαινομένων», μεταξύ των άλλων παράδοξων επιχειρημάτων της, υποστήριξε, ότι η Βίβλος σε πολλά σημεία ομιλεί για την «καταλυτική επίδραση των άστρων στη ζωή του ανθρώπου».
Στοιχειώδης όμως γνώση της Αγίας Γραφής αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Όχι μόνο δεν γίνεται λόγος για «καταλυτική επίδραση των άστρων στη ζωή του ανθρώπου» αλλά, αντιθέτως, η Αστρολογία συναριθμείται στην Αγία Γραφή στις αποκρυφιστικές και παγανιστικές εκείνες πρακτικές, οι οποίες χαρακτηρίζονται ως «βδέλυγμα» ενώπιον του Κυρίου.
Σύμφωνα με την Αγία Γραφή τα άστρα είναι δημιουργήματα του Θεού, που σχετίζονται με το χρονικό προσδιορισμό των ημερών, των εποχών και των ετών, αποκαλύπτουν και διηγούνται τη δόξα, την παντοδυναμία και την πανσοφία του Δημιουργού (Ψαλμ. 8, 4. 146, 4. 148, 3. Ιώβ 9, 7-10. Ησ. 40, 26.Αμώς 5, 8. Α΄ Κορ. 15, 41).
Ως δημιουργήματα που αποκαλύπτουν τη θεϊκή παντοδυναμία ενισχύουν ταυτοχρόνως την πίστη και την πεποίθηση του ανθρώπου στη θεία Πρόνοια (Γεν. 15, 5. Δευτ. 1, 10. 10, 22. Ιερ. 33, 22). Ταυτοχρόνως η Αγία Γραφή μάς υπενθυμίζει, ότι η Αστρολογία ήταν πρακτική ειδωλολατρικών λαών και μάλιστα είναι αντίθετη στο θέλημα του Θεού.
Αρχαίοι ειδωλολατρικοί λαοί, μας πληροφορεί η Αγία Γραφή, ότι προσκυνούν και λατρεύουν τα άστρα και άλλα ουράνια σώματα, ως θεούς (Δευτ. 4, 19. 17,3. Δ΄ Βασ. 23, 5. Σοφ.1, 5. Ιερ. 19, 13. Ιεζ. 8, 16).
Επίσης, ως πρακτική πρόγνωσης συναριθμείται μαζί με τις άλλες αποκρυφιστικές πρακτικές σε αυτά που χαρακτηρίζονται ως «βδέλυγμα» ενώπιον του Θεού (Δευτ. 18, 9-14) και ταυτοχρόνως τονίζει μετʼ εμφάσεως, ότι ουδεμία επίδραση ή βοήθεια μπορεί να προσφέρει στους ανθρώπους (Ησ. 47, 12-14).
Είναι λοιπόν σαφές, ότι η δήλωση της «Ερευνήτριας πνευματικών φαινομένων», με τη διατύπωση της θέσεως, ότι τα άστρα έχουν «καταλυτική επίδραση στη ζωή του ανθρώπου», ή αγνοούσε ή σκοπίμως παραπλανούσε ανύποπτους ανθρώπους.
Ορθόδοξος Τύπος

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...