Σήμερα ο πιστός θα πρέπει να αναζητήσει κατά ένα μεγάλο μέρος μόνος του τους λόγους που θα μπορέσουν να στηρίξουν την πίστη του και την προσευχή του. Και αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει την πίστη του πιο βαθειά και την προσευχή του πιο θερμή, δεδομένου ότι δεν ενισχύονται, κατά ένα μεγάλο μέρος, από το κοινωνικό περιβάλλον. Ο πιστός ο οποίος πέτυχε να ενδυναμώσει την πίστη του και την προσευχή του, μπορεί να γίνει ο ίδιος μια εστία, η οποία θα ενισχύσει την πίστη και θα αναθερμάνει την προσευχή στη κοινωνία. Ο ίδιος μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία να βγει από την επιφανειακή ζωή, τη γεμάτη πλήξη -που είναι και η αιτία της χλιαρότητας στην πίστη και την προσευχή. Μπορεί δηλαδή να βοηθήσει, ώστε η κοινωνία μας να βρει ένα περιεχόμενο πιο ουσιαστικό, να απολυμάνει τις μολυσμένες ρίζες της δίνοντας ένα μεγαλύτερο βάθος στη ζωή, χωρίς το οποίο η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια μονότονη και χωρίς νόημα ομοιομορφία.
Λοιπόν, το πρώτο σημείο με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε είναι οι λόγοι, οι καθοριστικοί εκείνοι παράγοντες, τους οποίους μπορεί να βρει ο σημερινός άνθρωπος για να κάνει την πίστη του πιο δυνατή και την προσευχή του πιό συχνή και θερμή.
Οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας αναγνώρισαν σαν ένα μέσο για να ενισχύεται η προσευχή μας, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και άλλων πνευματικών βιβλίων.
Οι λόγοι της Αγίας Γραφής εξασκούν μια δύναμη σε μας όταν τους αισθανόμαστε σαν λόγους του ίδιου του Θεού, ο οποίος μας ομιλεί κατά την ανάγνωση. Με την Αγία Γραφή συναντούμε τον ίδιο τον Κύριο, είμαστε συνεπαρμένοι από το κάλεσμα του, ανάλογα με τις περιστάσεις και το πνευματικό μας επίπεδο. Έτσι η ανάγνωση ενώνεται με την προσευχή. Πρέπει να ζητούμε από τον Θεό να μας αποκαλύψει το βαθύτερο νόημα των λόγων του, με το να γίνει ο ίδιος πιο διαυγής και κατανοητός σε εμάς.
Εάν όμως η μελέτη μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στους λόγους της Γραφής, ταυτόχρονα μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στα κοσμικά γεγονότα. Διότι όλοι οι λόγοι της Αγίας Γραφής δεν μας μιλούν για τον Θεό σε σχέση με τον εαυτό Του, αλλά για τη σχέση Του μ’ εμάς μέσα από τα πράγματα του κόσμου και μέσα από τον πλησίον μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Γραφή μάς μιλά για τα κοσμικά πράγματα: μάς τα αποκαλύπτει σαν δημιουργήματα του Θεού, ο οποίος συνεχώς προνοεί για όλα,
Οι λόγοι της Γραφής και τα πράγματα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων των πλησίον μας και του δικού μας προσώπου, με τις σκέψεις τους και τα προβλήματά τους, βρίσκονται σε αδιάρρηκτη σχέση μεταξύ τους και με τον Θεό. Όλα κατά κάποιο τρόπο απευθύνονται στη συνείδησή μας και είναι δοσμένα σ’ αυτήν σαν δώρα και κλήσεις του Θεού· παράλληλα οι διάφορες καταστάσεις, πάντοτε μεταβαλλόμενες, μας προτρέπουν να ζούμε σύμφωνα με τη θέληση του Θεού. Έτσι καλούμαστε να αρνηθούμε το εγώ μας, να αναπτυχθούμε πνευματικά σε μια ενόραση πάντα πληρέστερη μέσα στον πλούτο της θεϊκής σκέψεως και στο βάθος της αγάπης του Θεού προς εμάς· μ’ αυτόν τον τρόπο καλούμαστε σε μια αγάπη πάντα πιο μεγάλη για Εκείνον και σε μια ένωση μαζί Του.
(Πρωτ. Δημητρίου Στανιλοάε, «Η προσευχή μέσα σ’ ένα εκκοσμικευμένο κόσμο»- αποσπάσματα)
Λοιπόν, το πρώτο σημείο με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε είναι οι λόγοι, οι καθοριστικοί εκείνοι παράγοντες, τους οποίους μπορεί να βρει ο σημερινός άνθρωπος για να κάνει την πίστη του πιο δυνατή και την προσευχή του πιό συχνή και θερμή.
Οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας αναγνώρισαν σαν ένα μέσο για να ενισχύεται η προσευχή μας, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και άλλων πνευματικών βιβλίων.
Οι λόγοι της Αγίας Γραφής εξασκούν μια δύναμη σε μας όταν τους αισθανόμαστε σαν λόγους του ίδιου του Θεού, ο οποίος μας ομιλεί κατά την ανάγνωση. Με την Αγία Γραφή συναντούμε τον ίδιο τον Κύριο, είμαστε συνεπαρμένοι από το κάλεσμα του, ανάλογα με τις περιστάσεις και το πνευματικό μας επίπεδο. Έτσι η ανάγνωση ενώνεται με την προσευχή. Πρέπει να ζητούμε από τον Θεό να μας αποκαλύψει το βαθύτερο νόημα των λόγων του, με το να γίνει ο ίδιος πιο διαυγής και κατανοητός σε εμάς.
Εάν όμως η μελέτη μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στους λόγους της Γραφής, ταυτόχρονα μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στα κοσμικά γεγονότα. Διότι όλοι οι λόγοι της Αγίας Γραφής δεν μας μιλούν για τον Θεό σε σχέση με τον εαυτό Του, αλλά για τη σχέση Του μ’ εμάς μέσα από τα πράγματα του κόσμου και μέσα από τον πλησίον μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Γραφή μάς μιλά για τα κοσμικά πράγματα: μάς τα αποκαλύπτει σαν δημιουργήματα του Θεού, ο οποίος συνεχώς προνοεί για όλα,
Οι λόγοι της Γραφής και τα πράγματα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων των πλησίον μας και του δικού μας προσώπου, με τις σκέψεις τους και τα προβλήματά τους, βρίσκονται σε αδιάρρηκτη σχέση μεταξύ τους και με τον Θεό. Όλα κατά κάποιο τρόπο απευθύνονται στη συνείδησή μας και είναι δοσμένα σ’ αυτήν σαν δώρα και κλήσεις του Θεού· παράλληλα οι διάφορες καταστάσεις, πάντοτε μεταβαλλόμενες, μας προτρέπουν να ζούμε σύμφωνα με τη θέληση του Θεού. Έτσι καλούμαστε να αρνηθούμε το εγώ μας, να αναπτυχθούμε πνευματικά σε μια ενόραση πάντα πληρέστερη μέσα στον πλούτο της θεϊκής σκέψεως και στο βάθος της αγάπης του Θεού προς εμάς· μ’ αυτόν τον τρόπο καλούμαστε σε μια αγάπη πάντα πιο μεγάλη για Εκείνον και σε μια ένωση μαζί Του.
(Πρωτ. Δημητρίου Στανιλοάε, «Η προσευχή μέσα σ’ ένα εκκοσμικευμένο κόσμο»- αποσπάσματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά