ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ

(Μτθ. 1, 1-25)

Όσο πλησιάζει η ευλογημένη ημέρα των Χριστουγέννων, τόσο περισσότερο μας προετοιμάζει η Αγία μας Εκκλησία, για το μεγάλο και κοσμοσωτήριο αυτό γεγονός. Ακριβώς στην προετοιμασία αυτή εντάσσεται και η Ευαγγελική περικοπή η οποία αναγνώστηκε στους Ιερούς μας Ναούς σήμερα.
Έχει πολύ σημαντικό μήνυμα να μας δώσει ο γενεαλογικός κατάλογος των προγόνων του Κυρίου μας Ιησού κατά το ανθρώπινον, που μας παραθέτει ο Ιερός Ευαγγελιστής Ματθαίος. Θέλει να μας δείξει ότι ο εκ της Παρθένου ερχόμενος Κύριος, είναι κατ’ ευθείαν απόγονος του Προφήτη και βασιλιά Δαυίδ, και του μεγάλου Πατριάρχη Αβραάμ.
Σε τι όμως ωφελεί η γνώση και πραγματικότητα ότι ο Ιησούς είναι απόγονός του Δαυίδ και του Αβραάμ; Ο Θεός και στις δύο αυτές μεγάλες προσωπικότητες της Παλαιάς Διαθήκης, στις οποίες οι Εβραίοι έχουν μεγάλη υπόληψη, είχε σαφώς και επανειλημμένως υποσχεθεί ότι από τους απογόνους του θα γεννηθεί άρχοντας και βασιλέας αιώνιος, του οποίου το κράτος θα είναι θαυμαστό και η βασιλεία ακατάλυτη, και θα βασιλεύσει στους αιώνες. Επομένως ο Χριστός, του οποίου τη γέννηση περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, είναι ο Μεσσίας, τον οποίο ο Θεός υποσχέθηκε στους εκλεκτούς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης.
Στη συνέχεια της Ευαγγελικής περικοπής, ο ιερός Ματθαίος μας περιγράφει τα γεγονότα που προηγήθηκαν της υπερφυσικής γέννησης του Χριστού. Φαίνεται καθαρά η δυσχερής θέση του Ιωσήφ όταν διαπιστώνει την εγκυμοσύνη της Παναγίας. Ακολούθως περιγράφεται η επέμβαση του ουρανού, μέσω του αγγέλου, ο οποίος άγγελος του λύνει την απορία και του αποκαλύπτει ότι «το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου».
Ακόμα το ιερό κείμενο μας αποκαλύπτει τη βιβλική σχέση και σύνδεση που διέπουν τις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης με τα γεγονότα που πραγματοποιούνται και ερμηνεύουν τις αναμενόμενες «ρήσεις των Προφητών» στο Θεανδρικό Πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Πόσο χαρακτηριστικά είναι τα θεόπνευστα λόγια του Ματθαίου: «Τούτο δε όλον γέγονεν ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του Κυρίου δια του προφήτου λέγοντος. Ιδού η παρθένος εν γαστρί έξει και τέξεται υιόν, και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ, ο εστί μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός» (Μτθ. Α 22-23).
Φυσικά ο όντως «δίκαιος» Ιωσήφ, παρέλαβε την μητέρα του Παιδίου και «ουκ εγίνωσκεν αυτήν έως ου έτεκεν τον υιόν αυτής τον πρωτότοκον, και εκάλεσε το όνομα αυτού Ιησούν» (Μτθ. Α 24-25).
Στον τελευταίο (25ο) στίχο της περικοπής, διακηρύσσεται καθαρά ότι η Παρθένος έμεινε Παρθένος ισοβίως. Ότι ο Ιωσήφ, κατανόησε το σχέδιο του Θεού, και με σεβασμό μοναδικό στάθηκε απέναντί της Παναγίας και Θεοτόκου, και ουδείς άλλος δεσμός τον συνέδεσε μαζί της πλην της παραδειγματικής προστασίας την οποία της εξασφάλισε.
Το σχέδιο της σωτηρίας μας πραγματοποιήθηκε! Η σωτηρία μας είναι ο Ιησούς Χριστός. Ας προσέξουμε πολύ, μην απατηθούμε ότι αλλού και όχι στον Σωτήρα Χριστό θα βρούμε την σωτηρία μας!
Ας έχουμε πάντοτε υπ’ όψιν μας ότι «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία, ουδέ γαρ όνομα εστίν έτερον υπό τον ουρανόν το δεδομένον εν ανθρώποις εν ω δει σωθείναι υμάς» (Πράξ. Αποστόλων Δ΄ 12), δηλαδή, δεν είναι δυνατόν με τίποτε άλλο να επιτύχουμε την σωτηρία, που μας υποσχέθηκε ο Θεός. Γιατί δεν υπάρχει κάτω από τον ουρανό πλην του ονόματος του Ιησού, κανένα άλλο όνομα, το οποίο να έχει δοθεί από το Θεό μεταξύ των ανθρώπων και δια του οποίου ορίστηκε να σωθούμε όλοι εμείς.
Τώρα που ετοιμαζόμαστε να ξαναγιορτάσουμε τη Θεία Γέννηση του Σωτήρος και Λυτρωτού μας, ας νοιώσουμε την παρουσία Του πιο πολύ, ας ζητήσουμε να μας αξιώσει να δεχθούμε τη σωτηρία που μας προσφέρει, ας Τον παρακαλέσουμε να έρθει στις ψυχές μας, να γεννηθεί αλλά και να μείνει σ’ αυτές! Αμήν.

π.Ε.Τ.