Βατοπαίδι: μια υπόθεση που διχάζει

Οι πρόσφατες αποφάσεις της δικαιοσύνης σχετικά με την υπόθεση Βατοπαιδίου (περιοριστικοί όροι για τους μοναχούς Εφραίμ και Αρσένιο) φέρνουν και πάλι στην επικαιρότητα το Βατοπαίδι. Μόνο που αυτή τη φορά φαίνεται πως η αρχική εικόνα διαφοροποιείται. Μένει βεβαίως να δούμε και την κατάληξη.

Για τρία χρόνια σχετικά με την υπόθεση Βατοπαιδίου υπήρχε μεγάλη επικοινωνιακή επίθεση και δημιουργήθηκε μία περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανεξέλεγκτου θορύβου, συκοφαντίας και φοβίας, που εξυπηρετούσε διάφορες πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.

Οι πολιτικοί που είχαν χειριστεί την υπόθεση δείλιασαν και το μπαράζ των δημοσιευμάτων δεν άφηνε να ακουστεί η φωνή τους. Τα πολιτικά πρόσωπα τρομοκρατήθηκαν και η αλήθεια που ψέλλιζαν έφτανε και πάλι μεταλλαγμένη στα αυτιά της κοινής γνώμης. Οι πολιτικοί έλεγαν ότι έγιναν όλα νόμιμα, σύμφωνα με την πολιτική βούλησή τους και δεν υπάρχει αδίκημα εφόσον έτσι γνωμοδότησαν τα Γνωμοδοτικά Όργανα. Τα Μέσα Ενημέρωσης μετέφεραν στην κοινή γνώμη ότι οι πολιτικοί έλεγαν πως «φταίνε» τα Γνωμοδοτικά Όργανα και οι υπάλληλοι!

Όπως φαίνεται πλέον από την πορεία των πραγμάτων έχει μετατραπεί σε βασική κατηγορία η φυσική διεκδίκηση και διασφάλιση των δικαιωμάτων της μονής στο μετόχι της στη Βιστωνίδα! Αυτό βέβαια δεν είναι αδίκημα αλλά δικαίωμα του κάθε Έλληνα πολίτη. Τα γνωμοδοτικά και οι υπάλληλοι έλεγαν ότι «νόμιμα και ορθά γνωμοδοτήσαμε, ήταν θέμα της πολιτικής βούλησης να δεχτεί την άποψή μας ή όχι» και σωστά έλεγαν.

Αν ρίξει κανείς μια ματιά θα καταλάβει πώς τα Μέσα Ενημέρωσης παρουσίαζαν τα πολιτικά πρόσωπα να καίνε τους υπουργούς. Υποτίθεται ότι υπουργός κάρφωνε υπουργό, καιγόταν ο ένας, άναβε ο άλλος κ.λπ. Έφθασαν ακόμη στο σημείο να διαχέουν στην ατμόσφαιρα ότι αν κάποιος υπουργός ή διευθυντής υπουργείου άλλαζε ή έχανε τη θέση του, το Βατοπαίδι βρισκόταν πίσω από αυτό!

Όσα έλεγαν τα πολιτικά πρόσωπα έφταναν στην κοινή γνώμη με συνθήματα «Μαντέλη καίει Αγγέλου», «έγγραφα φωτιά» και ενώ η υπόθεση ήταν μια φυσιολογική διοικητική διαδικασία, στο τέλος παρουσιάστηκε σαν «σκάνδαλο». Πρόσφατα διάφορες εκπομπές παρουσιάζουν ότι πρόκειται για σκευωρία.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ανάγκασε τους κατηγορούμενους να αλλάζουν τις καταθέσεις τους. Άλλα έλεγαν στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και άλλα στην ανάκριση, πολλά απ’ αυτά δημοσιεύτηκαν! Όσοι κατηγορούμενοι ήταν ευθυνόφοβοι, βλέποντας ότι είναι ευκολότερο γι’ αυτούς να στραφούν με ανυπόστατες απόψεις κατά των πολιτικών και διοικητικών τους αρχών και των μοναχών, το έκαναν, σίγουρα όχι ευχάριστα, αφού αναγκάστηκαν να αλλάξουν τις καταθέσεις τους και να πουν ψέματα, αλλά είναι και μερικοί δικηγόροι… που νομίζουν ότι τους συμφέρει να στήσουν το «αδίκημα». Στο τέλος θα αποδειχθεί ότι δεν υπάρχει.

Κόντρα συμφερόντων

Όλη αυτή η φούσκα στηρίχτηκε πάνω σε συμφέροντα· κάποτε υπερτερούσαν τα συμφέροντα, άλλοτε τα «πάθη». Ο Ξυνίδης ήθελε μόνο να προωθήσει τον αδελφό του πολιτικά; Γιατί ένας μητροπολίτης έπνεε μένεα; Τα «τζιχάντ» συναισθήματα στον Alpha ήταν υποβολιμαία από συμβούλους ή ήταν μόνο μία εκδίκηση;

Σε κάθε περίοδο υπήρχε ένα παράκεντρο. Η απαρχή όμως και η βάση ήταν στο 2007, όταν το ζεύγος Κουκοβίνου, που έχανε την «δουλειά» του, έπαιρνε τζάμπα τα ακίνητα στη Ραιδεστό για τους αστέγους(!), υποεκτιμήσεις, υπερεκτιμήσεις λοιπόν, υπουργικές αποφάσεις-φάντασμα, χρυσόβουλα που δεν ισχύουν και είναι ασαφή, κοινόχρηστη λίμνη κ.λπ. Γαρούφας, δικηγορικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης, Ξυνίδης, Πεταλωτής, Μίτιντζης, δάση και αρχαιολογικοί χώροι που δεν μεταβιβάζονται, αλλαγές χρήσης ακινήτων, ακίνητα φιλέτα, αντικειμενικές και εμπορικές αξίες που έχουν διαφορά, αρχαιολόγοι με «εξωφρενικές απόψεις», υφυπουργοί, μάρτυρες στην υπόθεση που επιμελούνται «σχιζοφρενικούς», όπως ονομάστηκαν από καθηγητές Πανεπιστημίου νόμους.

Για παραδικαστικό κύκλωμα μίλησε ο Δούκας σε εκπομπή κατά πρόσωπο στον Πεταλωτή. «Διέρρευσε η εισήγηση» και ήταν «ικανοποιημένοι» είπε ο Παπαδόπουλος για τον Ξυνίδη. Χάθηκε ο φάκελος της δίκης που δεν είχε χαθεί, αλλά τον είχε πάρει νόμιμα το Δημόσιο, έλεγε ο Μπόλαρης. Ταξίδεψε η εισήγηση χωρίς να είναι απόφαση και επέστρεψε «βαφτισμένη» απόφαση, για να υπάρξει έστω υπόνοια «ζημιάς» του Δημοσίου. Η μονή έδινε τα ακίνητα, για να λήξει η ιστορία, το πάθος ήταν πάνω από τη λογική, δεν πήραν τα ακίνητα, προφανώς δεν τους ενδιέφερε η «ζημιά» του Δημοσίου. Ήθελαν να δικαιολογήσουν στην κοινή γνώμη τον παραλογισμό τους. «Δεν μπορεί να περπατήσει το ψεύδος σε βάθος χρόνου», έλεγαν οι αρχαίοι.

Τα ανυπόστατα στοιχεία και τα δημοσιεύματα του 2007, τα οποία είχε στείλει ο Κουκοβίνος στον Alpha, παρουσιάστηκαν στις 27-8-2008. Άντε πάλι καινούρια «αρχή» σε ανύπαρκτη υπόθεση. Στις 1-9-2008 ο Alpha δημιουργούσε «διαστάσεις καταιγίδας». Ο Αυτιάς γνώριζε ότι ο Σανιδάς θα εκδώσει παραγγελία πριν ακόμα αυτή εκδοθεί. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το γεγονός ότι είπε πως η έρευνα για την παραγγελία «πόρισμα» έγινε πολύ γρήγορα, σε λιγότερο από πέντε ημέρες!

Η παραγγελία με παράδοξο τρόπο έγινε φέιγ βολάν στα Μέσα Ενημέρωσης και η «ζημιά» του Δημοσίου μεγάλωνε. Έφτασε στο ένα δισεκατομμύριο διακόσια εκατομμύρια ευρώ! Τα Μέσα Ενημέρωσης ανταγωνίζονταν ποιο θα φέρει την πιο μεγάλη τηλεθέαση, έγγραφα απλά της καθημερινότητας ήταν έγγραφα-σοκ! Οι αποφάσεις που δικαίωναν τη μονή ήταν μεν νόμιμες αλλά τέλος πάντων μη «ηθικές»!

Επίκεντρο του «σκανδάλου» το ολυμπιακό ακίνητο, το οποίο ενώ παρουσίαζε σοβαρά κατασκευαστικά προβλήματα και έμενε ανεκμετάλλευτο και κλειστό για τρία ολόκληρα χρόνια, προκαλώντας πονοκέφαλο για την κυβέρνηση, παρουσιάστηκε ως «φιλέτο» αξίας 90 εκατομμυρίων ευρώ, για το οποίο το Δημόσιο δήθεν ζημιώθηκε 50 εκατομμύρια ευρώ, αφού η εκτιμημένη αξία μεταβίβασης προς τη Μονή Βατοπαιδίου, που έγινε από το ΣΟΕ, ήταν 39,5 εκατομμύρια ευρώ. Εκτιμήσεις ανεξάρτητων διεθνών οίκων συμφωνούσαν με την εκτίμηση του ΣΟΕ. Όπως αργότερα αποκάλυψε στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής ο δημοσιογράφος που ανέδειξε την υπόθεση σε σκάνδαλο, Γιώργος Βλάχος, στόχος της αποκάλυψης δεν ήταν να προστατευτεί το Δημόσιο, αλλά να αποτραπεί αλλαγή χρήσης, που προφανώς θα αντιτίθετο στα συμφέροντα κάποιων εμπλεκόμενων προσώπων.

Όπως ήταν φυσικό με την εντολή της δέσμευσης των χρημάτων της μονής και των ακινήτων που προέρχονταν από τις ανταλλαγές δεσμεύθηκαν και τα κτήματα που πήρε το Δημόσιο από τη μονή, που μπορούσε να τα αξιοποιήσει και να αποπληρώσει το δάνειο του ολυμπιακού ακινήτου. Είναι μόνο βλακώδης ή και αξιόποινη η συμπεριφορά όσων έχουν ευθύνες; Το ολυμπιακό ακίνητο αποπληρώνεται κάθε χρόνο με περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ κατά μέσο όρο τοκοχρεολύσιο. Και τα κτήματα που έπρεπε να πουληθούν για την αποπληρωμή το δανείου τα δέσμευσε το ίδιο το Δημόσιο! Το ακίνητο καταστρέφεται και λεηλατείται με τεράστια ζημιά. Η εταιρεία που το αγόρασε θα ζητάει αποζημίωση από το Δημόσιο, η μονή σαν ΝΠΔΔ παθαίνει τεράστια οικονομική ζημιά από τη δέσμευση. Μετά τον έλεγχο των τραπεζών ανακαλύφθηκε ότι ο Εφραίμ και ο Αρσένιος όχι μόνο δεν έχουν λογαριασμούς και θυρίδες αλλά ούτε ένα ευρώ στην τσέπη τους. Πώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς αυτή την τραγική τακτική των «σχιζοφρενικών» διαδικασιών;

Οι πρωταγωνιστές

Παραιτήθηκε ο «κεντρικός σχεδιαστής» Ρουσόπουλος τον Οκτώβριο του 2008 έπειτα από ασφυκτικές πιέσεις των ΜΜΕ. Δέκα μήνες μετά, ο Κώστας Καραμανλής προκήρυξε πρόωρες εκλογές οι οποίες έγιναν τον Οκτώβριο του 2009. Τις εκλογές κέρδισε το ΠΑΣΟΚ και οι Θρακιώτες πρωταγωνιστές της υπόθεσης Βατοπαιδίου, Πεταλωτής και Ξυνίδης, επιβραβεύτηκαν με διορισμό του πρώτου στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου και του αδελφού του δεύτερου σε γενικό γραμματέα του κόμματος!

Υπάρχουν κι άλλοι. Ο ένας ήθελε να εκδικηθεί την κυβέρνηση, ο άλλος ήθελε να βγάλει λεφτά από τα ακίνητα της Ραιδεστού, ο άλλος ήθελε να κτίσει ξενοδοχείο στον αρχαιολογικό χώρο και στο δάσος, οι «σοφοί» φοβούνταν μήπως γίνει καμιά πνευματική πολιτιστική δράση στην Ουρανούπολη και πάθει καμία μονή «γιγάντωση», ο άλλος είχε παράπονο γιατί νόμιζε, όπως του πέρασαν οι «σοφοί», πως κάποια μονή τον έστειλε για «βρούβες» και «η παρέα της Θράκης άφησε πίσω τον Παναγιώτη Σγουρίδη και τον Απόστολο Φωτιάδη, παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, και με εφαλτήριο το Βατοπαίδι κατόρθωσαν να ηγεμονεύσουν στην περιοχή και επιχειρούν να διαπρέψουν στην Αθήνα»! Ποικιλία «επιχειρηματιών» σε ανύπαρκτη «επιχείρηση».

Το 2008 η Βουλή των Ελλήνων διόρισε Εξεταστική Επιτροπή, η οποία κατόπιν εξοντωτικής έρευνας κατέληξε ότι δεν προκύπτει κανένα ποινικό αδίκημα για κανένα πολιτικό πρόσωπο. Η απόφαση αυτή προφανώς δεν ικανοποίησε κάποιους, οι οποίοι το 2010, μετά την αλλαγή της κυβέρνησης, προχώρησαν στο διορισμό δεύτερης Εξεταστικής Επιτροπής, η οποία, όπως αναμενόταν, αποφάσισε ότι προκύπτουν ποινικές ευθύνες για πέντε υπουργούς της Ν.Δ. Αργότερα τον ίδιο χρόνο, συστάθηκε Προανακριτική Επιτροπή, η οποία παρέπεμψε και τους πέντε υπουργούς της Ν.Δ. στην Ολομέλεια της Βουλής για να αποφασίσει πιθανή παραπομπή τους σε Ειδικό Δικαστήριο. Η Βουλή αθώωσε τους δύο, Ρουσόπουλο και Βουλγαράκη, και παρέπεμψε τους τρεις, Κοντό, Δούκα και Μπασιάκο, στο Ειδικό Δικαστήριο, παρόλο που γνώριζε ότι λόγω των προνοιών του Συντάγματος, οι οποιεσδήποτε πιθανές ευθύνες τους δεν θα μπορούσαν να διωχθούν. Ορίστηκε Επιτροπή Ελέγχου πριν από το δικαστήριο, η οποία όπως αναμενόταν, αποφάσισε το αυτονόητο.

Offshore εταιρείες που δεν ήταν offshore.

Μαύρα και βρόμικα χρήματα που προήλθαν από νόμιμα συμβόλαια μεταξύ Δημοσίου και ΝΠΔΔ. Νόμος που εφαρμόζεται για λαθρέμπορους και την τρομοκρατία εφαρμόστηκε σε αγιορείτικο μοναστήρι με βάση την πενταήμερη τεράστια έρευνα-παραγγελία «πόρισμα» Σανιδά.

Τρία χρόνια μετά την έναρξη των εισαγγελικών ερευνών, με δύο Εξεταστικές Επιτροπές και μία Προανακριτική, δεν έχει προκύψει τίποτε επιλήψιμο εκτός από την ποινικοποίηση των ανθρώπινων σχέσεων και τη μετατροπή της νόμιμης διασφάλισης των δικαιωμάτων που έχει κάθε φυσικό νομικό πρόσωπο επί ακινήτων σε κακουργηματικό ποινικό αδίκημα…

Μάλιστα, προκειμένου να ανατραπεί η έντονη έκφραση συμπάθειας της κοινής γνώμης προς τους συκοφαντημένους μοναχούς, για επικοινωνιακούς και όχι μόνο λόγους, ζητήθηκε από διάφορους παράγοντες η… προφυλάκιση του Εφραίμ.

http://www.paraskevi13.com/?p=26102