Κυριακή Α΄Νηστειών (Ορθοδοξίας)

Κυριακή Α΄Νηστειών (Ορθοδοξίας)

Την   Α΄ Κυριακή των Νηστειών γιορτάζει η Ορθοδοξία ,η Εκκλησία μας, το σπίτι μας, η μητέρα μας η παράδοσης μας, η φύτρα μας. Γιορτάζει ουρανός και η γη, αφού στην Εκκλησία ανήκουν και ο Ουρανός, ηθριαμβεύουσα,και η γη, η στρατευομένη παράταξης του Κυρίου. Η Ορθοδοξία είναι η μία Εκκλησία.  Και είναι η Εκκλησία, διότι αυτή έχει την Αποστολική  παράδοση. Μία χρυσή αλυσίδα μας συνδέει απ’ ευθείας με τους Αποστόλους. Εκείνο, που η Απόστολοι από τον Κύριο παρέλαβαν, αυτό και εμείς πιστεύουμε. Επειδή η αποστολικότητα είναι το γνώρισμα της γνησιότητας της Ορθοδοξίας, γι’ αυτό οι άγιοι Πατέρες όρισαν την Κυριακή της Ορθοδοξίας να διαβάζεται η Ευαγγελική περικοπή με την κλήση των πρώτων Αποστόλων. Όποιος θέλει να δει, αν το νερό που πίνει είναι καθαρό, τρέχει στην πηγή. Το νερό έρχεται απ’ ευθείας από την πηγή, ή   μεσολάβησαν άλλα στοιχεία, που αλλοίωσαν την σύνθεση του; Έτσι και εμείς, ερευνάμε και βλέπουμε, άτι το νερό της Πίστεως, που ρουφάμε, δεν είναι νοθευμένο.  Έρχεται  απ’ ευθείας από την πηγή. Και η πηγή είναι η  Αποστολική Εκκλησία.  Αν  το νερό της Πίστεως, της σημερινής Ορθοδοξίας, το εξετάσουμε στο χημείο της Αποστολικής  παραδόσεως, θα δούμε, ότι είναι γνήσιο και ανόθευτο. Είναι το ίδιο νερό του Αγίου Πνεύματος, με το οποίο ξεδίψασαν εκατομμύρια ψυχές, μάρτυρες και άγιοι. Ας δούμε πως σχηματίστηκε η Αποστολική ομάδα του Χριστού, που απετέλεσε τη ζύμη  της Αποστολικής Εκκλησίας. Τι είναι εκείνο, που προσείλκυσε τους πρώτους Αποστόλους κοντά στο Χριστό; Δύο προσταγές. Την μία την απευθύνει ο Χριστός στους Μαθητές. Την άλλη οι Μαθητές σε άλλους ανθρώπους. Χριστός –Απόστολοι – Ιεραπόστολοι! Έτσι ξαπλώθηκε η Εκκλησία. Ο Χριστός καλεί τους Αποστόλους και οι Απόστολοι καλούν τους ανθρώπους με την ιεραποστολή.  Με μια λέξει μόνο ο Χριστός, με το «Ακολούθει μοι» κατόρθωσε να κάνει ένα πιστό ακόλουθο, ένα αφωσιωμένο μαθητή, τον Φίλιππο.  Μα χρειάζεται πολύ το συρματάκι, για να πάρει ρεύμα, ακουμπώντας τη γεννήτρια; Το ρεύμα δεν μιλάει ελκύει και μεταδίδεται και ηλεκτρίζει. Μικρά συρματάκια, άσημοι άνθρωποι, πριν από την κλήση τους και οι Απόστολοι. Αλλά με την πρώτη επαφή τους με το ρεύμα, με το Χριστό, ηλεκτρίσθηκαν. Και δεν ηλεκτρίσθηκαν μόνο. Όταν κάποια σπουδαία μονάδα αποκτήσει ρεύμα από την γεννήτρια, ύστερα  γίνεται μετασχηματιστής. Μεταφέρει το ρεύμα με όλες τις ενέργειες του παντού. Γεννήτρια θεϊκού  ρεύματος ο Ιησούς Χριστός. Μεταδίδει στο Φίλιππο το ρεύμα. Με το «Ακολούθει μοι» γίνεται η σύνδεσης. Και ο Φίλιππος με την σειρά του γίνεται μετασχηματιστής. Μεταδίδει το φως στον φίλο του Ναθαναήλ. Πώς; Με δύο λέξεις «Έρχου και ίδε». Ας σταματήσουμε στις δύο λέξεις του Φιλίππου στον Ναθαναήλ: «Έρχου και ίδε». Τι θα έλεγες σε κάποιον για μια έκθεση πρωτοφανών αντικειμένων;  «Έλα να πάμε!» αυτό έκανε και ο Φίλιππος. Ο Χριστός είναι η πρωτοφανής έκθεσης της αγάπης. Ο Θεός εξέθεσε την αγάπη του στο πρόσωπο του Υιού του. Ο Φίλιππος έμεινε έκθαμβος. Γι’αυτό και προσκαλεί σε απόλαυση του θεάματος. Έλα να  δεις!  Ποιόν; Εκείνον, που είναι θέαμα.  Ο Χριστός έκανε θεατό το αθέατο. Αθέατος ο Θεός. Ποιος είδε τον Θεό; Ποιος μπορεί να δει το Θεό; Ο αθέατος Θεός έγινε θεατός στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο Χριστός είναι το θέαμα της αθέατης πλευράς του λόφου. Ποιος όταν βλέπει τη μια πλευρά του βουνού, αμφιβάλλει, ότι υπάρχει και η άλλη, η αθέατη πλευρά; Υπάρχει αλλά δεν την γνωρίζουμε. Κανείς δεν ισχυρίζεται: «αφού δεν την βλέπω την άλλη πλευρά του λόφου, άρα δεν υπάρχει».  Πολλοί όμως είναι εκείνοι, που ισχυρίζονται, ότι είναι άθεοι, και λένε, «Αφού δεν βλέπω το Θεό με τα μάτια μου, άρα δεν υπάρχει Θεός.» Έλα να δεις! Αρκεί να είσαι άδολος. Ο Ναθαναήλ γι’ αυτό αξιώθηκε να Τον ιδεί. Επειδή ήταν άδολος. Έλα να δεις, διαφημιστικό μήνυμα της εποχής μας. Όλοι καλούν. Όλα τα μεγάφωνα του κόσμου προσκαλούν. Και ο κόσμος; Τρέχει , ακολουθεί πιστά την ποικίλη διαφήμιση. Και πιστεύει τους ύποπτους φίλους. Το καλέσματα του κόσμου θα μπορούσα να τα χαρακτηρίσω με κάποιο γεγονός, που προ καιρού συνέβη στον Πειραιά. Νεαρός Αλβανός απεγνωσμένος ανέβηκε στον έβδομο όροφο πολυκατοικίας και απειλούσε ότι θα πέσει να σκοτωθεί. Πολλοί των συμπάθησαν. Άλλοι ανατρίχιασαν. Υπήρχαν όμως και οι τύποι, που διασκέδαζαν με το θέαμα. Γελούσαν και του φώναζαν: «πέσε! Άντε να  δούμε πως πέφτεις». Μπορεί να έπεφτε, αν δεν βρίσκονταν  ένας αστυνομικός, που με κίνδυνο της ζωής του απέσπασε το απελπισμένο παλικάρι από την αγκαλιά του θανάτου. Θα πρέπει να φθάσει ο άνθρωπος στο τελευταίο βήμα του χάους στο χείλος του γκρεμού, για να επέμβουμε; Είναι ανάγκη στα καλέσματα του κόσμου να αντιτάξουμε το δικό μας κάλεσμα, το κάλεσμα του Φιλίππου. Αγαπητοί μου πονάτε για την κοινωνία; Καλέστε νέους και γέρους. Έλα να δεις και να γευτείς το Χριστό την Αλήθεια και το φως. Έλα να δεις και να ζήσεις τη μόνη πραγματικότητα την Ορθοδοξία. Αμήν