Η ΜΑΥΡΗ ΚΑΙ Η ΛΕΥΚΗ ΜΑΓΕΙΑ.

Του μακαριστού Αρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Βασιλόπουλου

Μα υπάρχει μαγεία; Και βεβαιότατα υπάρχει. Υποφέρουν μάλιστα πολλοί από τη μαγεία και τα μάγια.

Σε τι διαφέρουν η μαύρη από τη λευκή;

Η Μαύρη μαγεία χρησιμοποιεί ανθρώπινο αίμα και προπαντός παιδικό. Θα διαβάσατε στις εφημερίδες για το εμπόριο βρεφών. Μεταπολεμικώς, έχουν φύγει από την Ελλάδα εκατοντάδες, χιλιάδες βρέφη. Πολλά από αυτά αδήλωτα τα διατηρούν σαν τα ινδικά χοιρίδια και τα σφάζουν για να κάνουν με το αίμα τους τις σατανικές «ιερουργίες» τους. Πρό ετών κατετάραξε την ανθρωπότητα η υπόθεσις Μοντέζι και κατόπιν της Σάρον Τέιντ την οποία έσφαξαν στη βίλλα Πολάνσκι σε τελετή μαύρης μαγείας.

Στη λευκή μαγεία τα μάγια γίνονται «διά μελάνης, δι’ ονύχων ανθρώπων, ζώων, πτηνών, ερπετών (ζώντων ή τεθνεώτων), διά χώματος τεθνεώτων, διά πασσάλου, ή καρφιού ή βελόνης κ.λπ.» όπως λέγει ο πρώην μεγάλος μάγος, ο Άγιος Κυπριανός.

Ποιοι τα κάνουν τα μάγια; Κάτι γεροκολασμένα γραΐδια και διάφοροι άλλοι, που έχουν παραδώσει την ψυχή τους στο διάβολο. Αυτοί τα κάνουν με τη βοήθεια του Σατανά. Κάνουν δε χρυσές δουλειές. Εισπράττουν δεκάδες χιλιάδες δρχ. την ημέρα. Το ακούς; Την ημέρα! Είναι δε πάρα πολλοί. Φθάνουν, καθώς έγραψαν οι εφημερίδες, τις 12 χιλιάδες στην Αθήνα και τον Πειραιά. Αυξήθηκαν μεταπολεμηκώς κατά 2.000% περίπου.

Και από ποιους τα εισπράττουν; Από κάτι μαυρόψυχους και φθονερούς, που από εκδίκησι, ή φθόνο τρέχουν στα μάγια για να κάνουν κακό σε άλλους. Και τι κάνουν; Τους δένουν το στεφάνι, τους εμποδίζουν, χαλούν συνοικέσια, φέρουν αρρώστιες, χωρίς οι γιατροί να τους βρίσκουν τίποτε, φέρνουν γκρίνιες στην οικογένεια και σε άλλους. Κάμνουν χωρίς καμμιά αιτία να μη μπορεί να δει ο άντρας τη γυναίκα και τα’ ανάπαλιν. Αναπτύσσουν σατανικό έρωτα. Φέρουν ζημιές στις δουλειές και τις επιχειρήσεις και τόσα άλλα κακά.

Κάνουν χρυσές δουλειές, διότι υπάρχουν και άλλοι ανόητοι, που καταφεύγουν σ’ αυτούς για να λύσουν δήθεν τα μάγια. Και που να ξέρουν οι δυστυχείς, ότι εκεί δένονται από τον Σατανά χειρότερα.

Ο Σατανάς δεν κάνει ποτέ καλό. Δεν γίνεται ποτέ άγιος και πονόψυχος. Είναι κακούργος και όλο το κακό κάνει.

Μα θα πεις πιάνουν τα μάγια; Βεβαιότατα πιάνουν, εκείνους όμως, που δεν πάνε με τον Θεό, τους αλειτούργητους, τους μη εκκλησιαζόμενους, τους ακοινώνητους, τους ανεξομολόγητους, τους βλάσφημους, τους άδικους, τους ανήθικους και ακόλαστους αμαρτωλούς, και τους αδιάφορους θρησκευτικώς. Αυτούς τους πιάνουν και τους παραπιάνουν. Τον άνθρωπον όμως του Θεού ποτέ δεν τον πιάνουν.

Ας μαζευτούν, έλεγε ένας Ιεροκήρυξ, όλοι οι μάγοι και οι μάγισσες να μου κάμουν μάγια. Δεν με πιάνουν, γιατί προσπαθώ και πηγαίνω με το δρόμο του Θεού.

Αυτό φαίνεται καθαρά από το εξής θαύμα του Αγίου Ευθυμίου. Ένας, ονόματι Ρωμανός, ζούσε θρησκευτικώς αδιάφορος και κοσμική ζωή. Κάποιος γείτονάς του όμως έβαλε στο μάτι την περιουσία του Ρωμανού. Μεταχειρίσθηκε παν μέσον για να του την πάρει. Τέλος πλήρωσε αδρά ένα μάγο, για να τον εξοντώσει με τις μαγείες του.

Ο Ρωμανός δεν ήξευρε τίποτε! Τον έπιασαν όμως τα μάγια. Κατελήφθη στην εξοχή που έμενε, από ένα είδος νάρκης. Τον μετέφεραν στο σπίτι του.

Το κακό προχωρούσε. Εμάζεψε στην κοιλιά του υγρό. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να τον βοηθήσουν και οι δικοί του περίμεναν το θάνατο. Έκαμε νόημα να φύγουν όλοι από το δωμάτιο. Κατόπιν παρεκάλεσε τον Άγιο Ευθύμιο να τον βοηθήσει.

Σε λίγο έπεσε σε έκσταση και βλέπει καλόγηρον ασπρομάλλην, που ήλθε και του είπε: Τι θέλεις να σου κάμω; Είμαι ο Ευθύμιος, που με φώναξες. Να εδώ πονώ του λέγει ο Ρωμανός και του έδειξε την κοιλιά του. Τότε ο Άγιος τέντωσε την παλάμη του και με αυτή, σαν με μαχαίρι άνοιξε την διογκωμένη κοιλιά. Από την τομή έτρεξε υγρό. Έπειτα ο Άγιος ένωσε με τα δάκτυλά του την τομή, έκλεισε την πληγή και θεραπεύτηκε τελείως.

Κατόπιν του εξήγησε ο Άγιος, πως τον φθονούσε ο γείτονάς του, πως πληρώθηκε ο μάγος και ότι κάλεσε τον δαίμονα για την καταστροφή του. Του προσέθεσε δε ο Άγιος και τα εξής: Παρ’ όλα αυτά δεν θα σε έβλαπταν καθόλου τα τεχνάσματα του Σατανά, εάν εσύ ο ίδιος δεν του έδινες λαβή. Διότι έχεις τόσο καιρό να πας στην Εκκλησία και να κοινωνήσεις. Αλλά ζούσες με αμέλεια και αδιαφορία, για την ψυχή σου. τώρα, που σε λυπήθηκε ο Θεός πρόσεχε, να μην αμελείς καθόλου για την ψυχικής σου σωτηρία. Ο Ρωμανός αμέσως σηκώθηκε υγιέστατος. Από τότε έβαλε σειρά και γιόρταζε την ημέρα που έγινε το θαύμα.

Από το βιβλίο «Κατά Αντιχρίστων» Αρχιμ. Χαραλ. Βασιλόπουλου, εκδ. Ορθοδόξου Τύπου (σελ. 19-24)            

  πηγή