Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης,
εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Ιούνιος 2015, αρ. φ. 168)
Ας δούμε πρώτα την μετάφραση της σημερινής περικοπής:
«Τότε επιβιβάσθηκε σε πλοίο και πέρασε απέναντι και ήλθε στην πόλι του (την Καπερναούμ). Και ιδού έφερναν σ’ αυτόν ένα παραλυτικό πάνω σε κρεββάτι. Και όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, είπε στον παραλυτικό: «Έχε θάρρος παιδί μου! Σου έχουν συγχωρεθή οι αμαρτίες σου». Και ιδού μερικοί από τους γραμματείς είπαν μέσα τους: «Αυτός βλασφημεί». Ο δε Ιησούς είδε τις σκέψεις τους και είπε: «Γιατί σεις σκέπτεσθε μέσα στις διάνοιές σας πονηρά; Τί δε είναι ευκολώτερο, να ειπώ, «Έχουν συγχωρηθεί οι αμαρτίες σου», ή να ειπώ, «Σήκω και περπάτα»; Για να μάθετε δε, ότι ο Υιός του ανθρώπου έχει εξουσία να συγχωρεί αμαρτίες επάνω στη γη», - τότε λέγει στον παραλυτικό: «Σήκω και πάρε το κρεββάτι σου και πήγαινε στο σπίτι σου. Βλέποντας δε τα πλήθη, θαύμασαν και δόξασαν το Θεό, που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους. [1]».
Ο Χριστός, χρησιμοποιεί τους βλάσφημους λογισμούς των Γραμματέων με τρόπο τέτοιον ώστε να γίνει φανερή η θαυματουργική πράξη του σημερινού Ευαγγελίου, σε όλη του την έκταση. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναγνωρίζει στον Κύριο μία ιδιαίτερη ικανότητα επινόησης μέσων που Τον βοηθούν στην αποτελεσματική ολοκλήρωση της αποστολής Του. Στο σημείο αυτό χρησιμοποιεί τον φθόνο των εχθρών Του ώστε να φανερώσει την θεία Ενέργεια με την οποία γνωρίζει τους κρυφούς λογισμούς τους. Από την χαρακτηριστική συμπεριφορά του Ιησού στην διαβολή και βλασφημία τους, στην επιμονή τους επίσης να αρνούνται να παραδεχτούν την θεότητά Του, λαμβάνει αφορμή ο άγιος πατέρας να αναπτύξει μία διδασκαλία πάνω στην επιείκεια που θα πρέπει να διαθέτουμε στην συμπεριφορά μας απέναντι σε όλους.
Ενώπιον της δυσκολίας των ανθρώπων να αναγνωρίσουν την θεϊκή φύση του Κυρίου, διότι εμποδισμένοι από την σάρκα τους να αντιληφθούν ότι ήταν ο Θεός, μετά την επιτέλεση του θαύματος απλά «θαύμασαν και δόξασαν το Θεό, που έδωσε τέτοια εξουσία στους ανθρώπους», δεν τους έψεγε, αλλά συνέχιζε διά των έργων του να τους αφυπνίζει και να εξυψώνει το φρόνημά τους. Διότι αυτοί συνεχώς έλεγαν μέσα τους ότι «Αυτός ο άνθρωπος δεν προέρχεται από τον Θεό. Πώς είναι δυνατόν αυτός να είναι σταλμένος από τον Θεό;»[2] Συνεχώς έτσι σκεπτόταν προβάλλοντες αυτά ως προφάσεις για τα δικά τους πάθη.
Και στις ημέρες μας πολλοί θεωρώντας τον Θεό ως εκδικητή, ικανοποιούν τα δικά τους πάθη, ενώ όλα θα έπρεπε να τα εξετάζουν με επιείκεια. Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η φράση – κατάρα που εκστομίζουν επιδιώκοντας την τιμωρία των άλλων. «Από τον Θεό να το βρεις» λένε, αποδίδοντας στον Θεό όσα οι ίδιοι με τα πάθη τους θα ήθελαν να πράξουν. Ο Κύριος όμως των όλων, ενώ μπορεί να εξαποστείλει κεραυνούς σε εκείνους που τον βλασφημούν, εν τούτοις και τον ήλιο ανατέλλει και βρέχει για όλους και τα πάντα χορηγεί με αφθονία προς αυτούς.
Την συμπεριφορά του Κυρίου μας πρέπει λοιπόν και εμείς να μιμούμαστε. Να παρακαλούμε, να συμβουλεύουμε και να νουθετούμε με τρόπο ήπιο και χωρίς να οργιζόμαστε ούτε να μεταβαλλόμαστε σε θηρία. Δυστυχώς για τον βλάσφημο, είναι αυτός που παθαίνει ζημιά από τη βλασφημία του. Ο Θεός δεν παθαίνει τίποτα, ο ίδιος ο βλάσφημος πληγώνεται και όλη η βλασφημία του επιστρέφει ως πόνος στον εαυτό του. Και δεν υπάρχει καλύτερο φάρμακο γι αυτόν που πληγώθηκε με αυτόν τον τρόπο, από την επιείκεια. Η επιείκεια είναι ισχυρότερη από κάθε είδος βίας.
Άλλωστε και ο Απόστολος Παύλος είναι σαφής στην εντολή του: «Το επιεικὲς υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις»[3]. Επίσης σε άλλη περίπτωση υπογραμμίζει: «ἐν πρᾳότητι παιδεύοντα τοὺς αντιδιατιθεμένους, μήποτε δω αυτοίς ο Θεός μετάνοιαν εις επίγνωσιν αληθείας»[4]. Σε πολλά ακόμα σημεία της Αγίας Γραφής γίνεται φανερό πως μας ομιλεί ο ίδιος υβρισμένος Θεός. Στην Παλαιά Διαθήκη λέγει «Λαέ μου τι σου έκανα;[5]», ενώ στην Καινή Διαθήκη λέγει: «Σαύλε, Σαύλε, διατί με καταδιώκεις;[6]». Και οι μαθητές του Χριστού, όταν κάποτε τον πλησίασαν και του ζητούσαν να κατεβάσει φωτιά από τον ουρανό, τους επέπληξε πάρα πολύ λέγοντας: «Δεν γνωρίζετε ποίου πνεύματος είσθε[7]». Ομοίως λοιπόν και στην περίπτωση του σημερινού Ευαγγελίου, δεν είπε στους Γραμματείς: «Αχρείοι και αγήρται· φθονηροί και εχθροί της σωτηρίας των ανθρώπων», αλλά είπε «Γιατί σεις σκέπτεσθε μέσα στις διάνοιές σας πονηρά;».
Τέλος ας έχουμε στο νου μας πως ο άγιος θέλει όταν δούμε κάποιον εχθρό της Αληθείας, να τον θεραπεύσουμε, να τον φροντίσουμε, να τον οδηγήσουμε στον δρόμο της Αρετής, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο προς διόρθωση, γινόμενος ιατρός των ψυχών, όπως Ο Κύριος κάνει για τον καθένα από εμάς. Αμήν!
[1] Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ με μετάφραση στη δημοτική, Ν.Ι. Σωτηροπούλου, εκδ. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ
[2] Ιω. 9, 16
[3] Φιλιπ. 4, 5
[4] Β΄ Τιμ. 2, 25
[5] Μιχ. 6, 3
[6] Πραξ. 9,4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά