Ο εθνικός ύμνος και ο προφητικός Δ. Σολωμός -Κωνσταντίνος Χολέβας

Η εθνική μας επέτειος και o «Υμνος εις την Ελευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού με οδήγησαν σε ορισμένες σκέψεις, τις οποίες θα ήθελα να μοιρασθώ μαζί σας. Ο ύμνος συνετέθη από τον μεγάλο Ζακύνθιο ποιητή τον Μάιο του 1823, όταν έφτανε ως τη Ζάκυνθο ο απόηχος από την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου. Μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο και το 1865 καθιερώθηκε ως ο εθνικός ύμνος των Ελλήνων, εμπνευσμένος από την Εθνεγερσία, αλλά και από τη διαχρονική παράδοση του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας.

Πολλά μηνύματα του ύμνου παραμένουν επίκαιρα σήμερα. Παρατηρώντας την κρίση και τα προβλήματα της Ελλάδος και της Κύπρου, νομίζω ότι ο Σολωμός είχε προφητική ικανότητα, όταν έγραφε τις περίφημες 158 στροφές του.

Η συμπεριφορά των σκληρόκαρδων εταίρων - δανειστών και η ανάγκη για βοήθεια καταγράφεται ήδη στις πρώτες στροφές του ύμνου μας:

Μοναχή τον δρόμο επήρες

Εξανάλθες μοναχή

Δεν είν’ εύκολαις οι θύραις

Εάν η χρεία ταις κουρταλεί.

Δεν σου ανοίγουν εύκολα οι πόρτες των ισχυρών όταν ικετεύεις για βοήθεια, λέει ο ποιητής και προτείνει να στηριζόμαστε πρωτίστως στις δικές μας δυνάμεις:

Ναι, αλλά τώρα αντιπαλεύει

Κάθε τέκνο σου με ορμή...

Οι ισχυροί κλονίζονται όταν ο Ελληνας ξεσηκώνεται βασισμένος σε προαιώνια ιδανικά:

Ελαφιάσθη της Αγγλίας

Το θηρίο και σέρνει ευθύς

Κατά τ’ άκρα της Ρωσίας

Τα μουγκρίσματα τσ’ οργής.

Εκτός όμως από τα συμφέροντα των ξένων, ο Σολωμός υποδεικνύει και μια άλλη πηγή των δεινών του Ελληνισμού, τη διχόνοια, την αρχομανία. Δεν είναι τυχαίο ότι και το πρώτο γραπτό έργο του Ελληνισμού, η Ιλιάδα, και ο εθνικός μας ύμνος κάνουν έντονες αναφορές στο μεγάλο αυτό ελάττωμα του έθνους μας (θυμηθείτε την έριδα Αγαμέμνονος και Αχιλλέως)!

Η διχόνοια οπού βαστάει

Ένα σκήπτρο η δολερή,

Καθενός χαμογελάει

Πάρτο, λέγοντας, και συ...

Ο ποιητής σπεύδει να δώσει το αντίδοτο στη διχόνοια: Την εθνική συμφιλίωση με πυλώνες τα δύο ακατάλυτα ιδανικά που κρατούν όρθιο επί αιώνες τον Ελληνισμό:

Στο αίμα αυτό που δεν πονείτε

Για πατρίδα, για θρησκειά

Σας ορκίζω αγκαλιασθείτε

Σαν αδέλφια γκαρδιακά.

Χριστιανική πίστη και αγνός πατριωτισμός είναι οι αξίες που οδήγησαν τους Ελληνες στην Επανάσταση. Η ορθόδοξη εκκλησιαστική παράδοση είναι διάχυτη και στην ψυχή των αγωνιστών και στους στίχους του ύμνου μας:

Σου ’λθε εμπρός λαμποκοπώντας

Η θρησκεία μ’ ένα Σταυρό

Και το δάκτυλο κινώντας

Οπού ανεί τον ουρανό

....

Αγροικάει την ψαλμωδία

Οπού εδίδαξεν αυτή,

Βλέπει την φωταγωγία

Στους αγίους εμπρός χυτή!

Παράλληλα με την ορθόδοξη πίστη οι Ελληνες του 1821 πιστεύουν και εμπνέονται από την αδιάσπαστη συνέχεια του διαχρονικού Ελληνισμού.

Ο Σολωμός το πιστοποιεί με την επίκληση στους 300 Σπαρτιάτες του Λεωνίδα:

Ω, τρακόσιοι, σηκωθήτε

Και ξανάλθετε σ’ εμάς

Τα παιδιά σας θέλ’ ιδείτε

Πόσο μοιάζουνε με σας.

Αλλά και τον αρχαίο ποιητή Πίνδαρο επικαλείται για να τονίσει αυτή τη συνέχεια:

... Φιλελεύθερα τραγούδια

Σαν τον Πίνδαρο εκφωνώ.

Ο Σολωμός αφήνει παρακαταθήκη να τιμούμε τη θυσία και τους αγώνες των κληρικών μας. Γράφει στον ύμνο για τη θυσία του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄:

Ολοι κλαύστε, αποθαμμένος

Ο αρχηγός της Εκκλησιάς

Κλαύστε, κλαύστε, κρεμασμένος

Ωσάν νάτανε φονιάς!

Και φυσικά προβλέπει ότι και τότε και τώρα τα κονκλάβια των ισχυρών δεν κρίνουν με βάση τις ηθικές αρχές, αλλά τα μικροσυμφέροντα, πολιτικά και οικονομικά:

Τι θα κάμετε, θ’ αφήστε

Ν’ αποκτήσωμεν εμείς

Λευθερίαν ή θα την λύστε

Εξαιτίας πολιτικής;

Προτείνω στα σχολεία μας να διδάσκεται ολόκληρος ο «Υμνος εις την Ελευθερίαν». Είναι πιο επίκαιρος από ποτέ!

Δημοκρατία 26.03.2013

ΠΑΜΕ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ 1821

Κωνσταντίνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων 

ΠΑΜΕ σαν άλλοτε! Το ΚΚΕ, αντί να ζητήσει συγγνώμην για την άθλια θέση που κράτησε από το 1924 έως το 1949 υπέρ της αποσχίσεως της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα, έβαλε τους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ να ξαναγράψουν την ιστορία του 1821 με μαρξισμό και θράσος. Σε μία εποχή που η οικονομική κρίση καθιστά απαραίτητη την εθνική ομοψυχία, οι νοσταλγοί του Στάλιν ενώνουν τις δυνάμεις τους με τους εθνοαποδομητές άλλων ιδεολογιών και συμπλέουν με τους διεθνείς κερδοσκόπους-χρηματιστές, οι οποίοι θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία των Βαλκανίων εις βάρος των εθνικών μας δικαίων.

Η προκήρυξη των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς τους μαθητές βρίθει ιστορικών λαθών και φανατισμού. Για τον μεν φανατισμό ας λάβουν τα μέτρα τους οι γονείς των παιδιών και οι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας. Αλλά για τις ιστορικές ανακρίβειες καλόν είναι να θυμίσουμε ορισμένα γεγονότα στον λίγο χώρο που διαθέτουμε:

Αμφισβητούν τον Παλαιών Πατρών Γερμανό και την ημερομηνία κηρύξεως της Εθνεγερσίας. Ο Θ. Κολοκοτρώνης, ο κληρικός Αμβρόσιος Φραντζής και άλλοι που παρέστησαν στη σύσκεψη του Αιγίου (Βοστίτσας) στα τέλη Ιανουαρίου 1821 βεβαιώνουν ότι ήταν ομόφωνη απόφαση της Φιλικής Εταιρίας να αρχίσει η εξέγερση στον Μωριά την ημέρα του Ευαγγελισμού. Οι ίδιοι οι πρωτεργάτες ήθελαν να τονίσουν τη σύνδεση Ελληνισμού και Ορθοδοξίας και να επικαλεσθούν την ευλογία της Παναγίας. Όμως μετά από 400 χρόνια δουλείας το καζάνι έβραζε και η έκρηξη έγινε λίγες ημέρες πριν από την καθορισμένη ημερομηνία. Από τις 14-16 Μαρτίου γύρω από τα Καλάβρυτα συνάπτονται συγκρούσεις Ελλήνων με φοροεισπράκτορες των Τούρκων, ενώ στην Αγία Λαύρα είναι κλεισμένοι οι πρόκριτοι με τον Αρχιεπίσκοπο της Πάτρας Γερμανό και τον Επίσκοπο Κερνίτσης και Καλαβρύτων Προκόπιο. Στις 17 Μαρτίου η Μονή πανηγυρίζει, διότι εκεί φυλάσσεται η κάρα του Αγίου Αλεξίου. Την πανηγυρική εκείνη ημέρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός λειτουργεί και κηρύσσει την Επανάσταση. Την ίδια ημέρα και οι Μανιάτες κηρύσσουν την Επανάσταση στην Αρεόπολη. Ο Γερμανός κατεβαίνει με το άλογο προς την Πάτρα και ανήμερα του Ευαγγελισμού ευλογεί ξανά το λάβαρο στην πλατεία Αγίου Γεωργίου. Την επόμενη ημέρα ο ίδιος μαζί με τον Προκόπιο και τους προκρίτους αποστέλλουν τη διακήρυξη της Ανεξαρτησίας στους Προξένους των Μεγάλων Δυνάμεων.

Για τα γεγονότα της Αγίας Λαύρας μαρτυρίες έχουμε από τον Γάλλο Πρόξενο Πουκεβίλ, τον Κανέλλο Δεληγιάννη, από δημοσιεύματα γαλλικών και αγγλικών εφημερίδων ( LΕ CONSTITUTIONNNEL, LONDON TIMES) του Ιουνίου 1821 κ.ά.. Για τα γεγονότα της Πάτρας γράφουν πάλι ο Πουκεβίλ, ο Σπυρίδων Τρικούπης κ.ά. Το 1872 η Επιτροπή Εκδουλεύσεων της Βουλής των Ελλήνων ανεκήρυξε τον Παλαιών Πατρών Γερμανό ως τον πρώτο που κήρυξε την Επανάσταση και ουδείς διαμαρτυρήθηκε, δεδομένου ότι ζούσαν αρκετοί από τους αγωνιστές του 1821.

Γράφει το ΠΑΜΕ ότι ήταν ταξική επανάσταση. Όχι, ήταν εθνική και θρησκευτική. Το ξεκαθαρίζει ο Θ. Κολοκοτρώνης γράφοντας ότι «η επανάσταση η εδική μας δεν ήταν σαν τες άλλες», εννοώντας ότι δεν έμοιαζε με την εμφύλια Γαλλική Επανάσταση. Το γράφουν σαφώς και όλα τα επίσημα κείμενα του Αγώνος ξεκινώντας από την προκήρυξη του Αλεξάνδρου Υψηλάντη: ΜΑΧΟΥ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ.

Περίεργη είναι η εμμονή σε ναύτες που μιλούσαν αρβανίτικα. Οι Αρβανίτες είναι δίγλωσσοι Έλληνες που κατέβηκαν από το Άρβανον της Β. Ηπείρου. Μετά την Άλωση οι Αρβανίτες που κατέφυγαν στην Βενετική Δημοκρατία δηλώνουν ότι είναι nationis graecae, δηλαδή ελληνικής εθνικότητος. Η διαφορετική διάλεκτος δεν αλλοιώνει την ελληνική συνείδηση. Αυτό το βλέπουμε και με τους τουρκόφωνους Έλληνες της Καππαδοκίας και με τους Σλαβόφωνους Μακεδονομάχους που αγωνίσθηκαν υπέρ του Ελληνισμού

Κ.Χ. 16.3.2013

πηγή

Μνήμη Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Κωνσταντίνος Χολέβας

πηγή

Μνήμη Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Κωνσταντίνος Χολέβας-Πολιτικός Επιστήμων

Τα μεσάνυκτα της 13ης καθώς ξημέρωνε η 14η Μαρτίου 1957 οι Άγγλοι αποικιοκράτες κρέμασαν τον έφηβο αγωνιστή του Κυπριακού Αγώνος Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο υπερήφανος Έλληνας μαθητής από την Πάφο είχε προλάβει στα 18 του χρόνια να αναδειχθεί σε σπουδαίο ποιητή, αθλητή και μαχητή υπέρ της Ενώσεως της Κύπρου με την Ελλάδα.
Τον συνέλαβαν με ένα όπλο στο χέρι και μετά από βασανιστήρια τον καταδίκασαν σε θάνατο. Οι δήμιοι ήσαν συνήθως Τουρκοκύπριοι. Ο Κυπριακός Ελληνισμός έδωσε έναν υπέροχο αγώνα από το 1955 έως το 1959 για να διασώσει την εθνική του ταυτότητα και για να αποκτήσει αυτοδιάθεση. Οι μαθητές και οι μαθήτριες ήσαν οι πρωταγωνιστές.

Τέτοιες ημέρες κάθε χρόνο αξίζει να θυμόμαστε τον ωραίο εκείνο αγώνα που συγκλόνισε την Ελλάδα, την Ευρώπη, κάθε ευαίσθητη και πολιτισμένη ψυχή. Στις 3 Μαρτίου θυμόμαστε την αντίστοιχη ημέρα του 1957 με τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου στον Μαχαιρά.
Την 1η Απριλίου η μνήμη μας στρέφεται στην έναρξη της επικής μάχης των λίγων και πενιχρά εξοπλισμένων κατά των πολλών και σιδερόφρακτων. Τέτοιοι ήσαν πάντα οι αγώνες του Έθνους μας. Δεν φοβηθήκαμε την υπεροπλία των άλλων, διότι πιστεύαμε στα υπέρτερα όπλα μας, τα πνευματικά και ψυχικά.

Σε εποχές κρίσης αξιών και αναζητήσεως προτύπων είναι απαραίτητο να μιλούμε στους νέους μας για τα παλληκάρια της ΕΟΚΑ του 1955. Για τα ελληνορθόδοξα ιδανικά τους που τούς βοηθούσαν να βγουν από το καβούκι του ατομοκεντρισμού και να νιώσουν το μεγαλείο της Ελληνικής Ιστορίας.
Πρέπει σήμερα να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να έχουν πρότυπα, αρχές και αξίες. Να μάθουν ότι στη ζωή δεν θα ευτυχήσουν με τις υλικές αξίες του ευδαιμονισμού και του καταναλωτισμού.
Να τους απομακρύνουμε από τον ραγιαδισμό που καλλιεργούν ορισμένα σχολικά βιβλία, από τον εθνομηδενισμό κάποιων διανοουμένων μας, από την τουρκολαγνεία των τηλεοπτικών καναλιών.

Ο Βαγορής, όπως αποκαλούσαν οι φίλοι του τον Ευαγόρα Παλληκαρίδη, προσωποποιεί τον αιώνιο έφηβο του Ελληνισμού. Μας θυμίζει τον όρκο των Αθηναίων εφήβων, οι οποίοι εδεσμεύοντο να σέβονται τα ιερά και τα όσια και να παραδώσουν την πατρίδα όχι μικρότερη, αλλά μεγαλύτερη από όση την παρέλαβαν. Οι νέοι μας σήμερα διψούν για αγωνιστικά πρότυπα. Ας τους θυμίσουμε τον Παλληκαρίδη.
Κ.Χ. 6.3.2013 -Εφ. Κυριακάτικη Δημοκρατία

Κωνσταντίνος Χολέβας, Ο Ελληνισμός και οι εκλογές στην Αλβανία

Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Τον Ιούνιο θα διεξαχθούν στην Αλβανία οι βουλευτικές εκλογές και θα αναδειχθεί νέα κυβέρνηση. Η ελληνική διπλωματία και οι πολιτικές συσσωματώσεις των Βορειοηπειρωτών πρέπει να συντονισθούν εγκαίρως για να υπάρξει μία δυναμική παρουσία της ελληνικής εθνικής κοινότητος στο Κοινοβούλιο. Η χώρα μας σέβεται τα σύνορα και έχει διάθεση καλής γειτονίας, όμως δεν μπορεί να μένει απαθής σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εις βάρος ελληνικών μειονοτήτων.

Στις εκλογές του 2009 οι 140 έδρες του αλβανικού κοινοβουλίου μοιράσθηκαν κυρίως μεταξύ δύο συνασπισμών. Ο συνασπισμός της δεξιάς υπό το Δημοκρατικό Κόμμα κέρδισε 70 έδρες και ο Σάλι Μπερίσα ανέλαβε την Πρωθυπουργία. Αντιπολίτευση ασκεί ο συνασπισμός υπό το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Έντι Ράμα. Σε αυτή την ομάδα κομμάτων είχε ενταχθεί συγκυριακά και το Κόμμα της Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εκφράζει την ελληνική μειονότητα. Έλαβε 1 έδρα με τον Βαγγέλη Ντούλε στην Περιφέρεια Αυλώνος. Οι υπόλοιπες έδρες κατανεμήθηκαν σε μικρότερα κόμματα, μεταξύ των οποίων και το ανθελληνικό κόμμα των Τσάμηδων.

Η οργάνωση ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία επιχειρεί να συνενώσει τον Ελληνισμό της Αλβανίας πρέπει να παραμείνει συντονιστικός φορέας και να πλησιάσει περισσότερο τον Βλαχόφωνο Ελληνισμό της Κορυτσάς και της Αυλώνας. Το νέο κόμμα που δημιουργήθηκε από Βορειοηπειρώτες, το ΜΕΓΚΑ (Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον) καλό θα ήταν να συνεργασθεί με το ήδη υπάρχον ΚΕΑΔ και να εμφανισθούν στις εκλογές ως ενιαία δύναμη του Ελληνισμού. Οι διασπάσεις και οι διχόνοιες δεν ωφελούν. Μία ενωτική παρουσία και μία καλύτερη κινητοποίηση των εκλογέων που εργάζονται στην Ελλάδα θα δώσει περισσότερες έδρες και ισχυρότερη φωνή στους Έλληνες της Αλβανίας.

Ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες μπορεί να είναι υποψήφιος στην Περιφέρεια Αργυροκάστρου και ο Πρόεδρος του ΜΕΓΚΑ Χρήστος Κίτσιος στην Περιφέρεια Αυλώνος. Το κοινό τους πρόγραμμα πρέπει να καλύπτει προβλήματα όπως η παιδεία των ελληνοπαίδων, η προστασία των περιουσιών που κινδυνεύουν από κρατικές αυθαιρεσίες, η αλλοίωση του πληθυσμού στη Βόρειο Ήπειρο με μετακίνηση Τσάμηδων και Κοσσοβάρων, το δικαίωμα αναγραφής της ελληνικής καταγωγής στα δημόσια έγγραφα, η χρήση της ελληνικής στις πινακίδες της Β. Ηπείρου, η μεγαλύτερη συμμετοχή της ελληνικής μειονότητας σε δημόσιες θέσεις.

Εν τη ενώσει η ισχύς!

Κυριακάτικη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3/3/2013

πηγή

π. Γ. Μεταλληνός και Κων. Χολέβας: Ορθοδοξία και Ελληνισμός [video]

ΣΧΟΛΗ ΓΟΝΕΩΝ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΤΕΡΙΝΗΣ

πηγή

Ο ΠΆΠΑΣ, ΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

Ὁ Πάπας, τὰ λατινικὰ καὶ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες

Γράφει ὁ Κων. Χολέβας
ἐφημ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», 17.02.13 

.        Ὡς ὀρθόδοξος χριστιανὸς γνωρίζω ὅτι μὲ τὸν ἑκάστοτε Πάπα ἔχω διαφορὲς δογματικές, ἐκκλησιολογικὲς καὶ ἱστορικές. Ὡς Ἕλληνας, καὶ μάλιστα Μακεδών, ἐνοχλήθηκα μερικὲς φορὲς ἀπὸ τὸν ἀποχωροῦντα Πάπα Βενέδικτο ΙϚ´, διότι ἐπηρεάστηκε ἀπὸ κακοὺς συμβούλους καὶ διάβασε δημοσίως εὐχὲς στὴ σκοπιανὴ διάλεκτο. Παρ’ ὅλα αὐτά, ὀφείλω νὰ ὁμολογήσω ὅτι ἔχω ἰδιαίτερη ἐκτίμηση στὸν συγκεκριμένο Ποντίφικα, διότι μὲ κάθε τρόπο ἔδειξε τὴ βαθιὰ γνώση του καὶ τὸν σεβασμό του γιὰ τὴν ἀρχαία ἑλληνικὴ φιλοσοφία καὶ τὸ ἑλληνορθόδοξο Βυζάντιο.
.        Ἡ ἐκτίμησή μου γιὰ τὸν Πάπα Βενέδικτο ἔγινε ἀκόμη μεγαλύτερη μὲ τὴν πρόσφατη ἀπόφασή του νὰ παραιτηθεῖ στὶς 28 Φεβρουαρίου. Ὁ γερμανικῆς καταγωγῆς Πάπας, κατὰ κόσμον Γιόζεφ Ράτσινγκερ, ἀπέδειξε ὅτι εἶναι ὄντως πνευματικὸς ἄνθρωπος καὶ πὼς δὲν εἶναι προσκολλημένος σὲ ἀξιώματα καὶ καρέκλες. Ἀντιλαμβάνεται ὅτι οἱ δυνάμεις του τὸν ἐγκαταλείπουν καὶ δὲν μπορεῖ νὰ συνεχίσει νὰ ἀσκεῖ τὰ καθήκοντά του. Μακάρι καὶ ὁρισμένοι πολιτικοὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ στὴν ὑφήλιο νὰ ἔχουν ἀντίστοιχη ἐπίγνωση δυνάμεων καὶ ἀδυναμιῶν. Θὰ ἦταν γιὰ ὅλους καλύτερα.
.        Μὲ ἔκπληξη ἀλλὰ καὶ χαρὰ ἄκουσα τὸν Πάπα Βενέδικτο νὰ ἐκφωνεῖ στὰ λατινικὰ τὴν ἀπόφαση τῆς παραίτησής του. Τὸ ἔκανε σκοπίμως γιὰ νὰ δείξει ὅτι καὶ οἱ λεγόμενες «νεκρὲς» γλῶσσες, ὅπως τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ καὶ τὰ λατινικά, παραμένουν ζωντανὲς καὶ ἐπίκαιρες. Τὸ ρωμαιοκαθολικὸ ἐκκλησιαστικὸ τυπικὸ χρησιμοποιεῖ τὰ λατινικά, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ ἀπερχόμενος Πάπας κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια γιὰ τὴν δημιουργία ἱδρύματος ποὺ θὰ διδάσκει τὰ λατινικὰ στοὺς ἱερεῖς. Χρήσιμο δίδαγμα καὶ γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, ποὺ κινδυνεύουμε νὰ ἀποκοποῦμε ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά. Θυμίζω ὅτι τὰ λατινικὰ ἀπὸ τὰ ἰταλικὰ διαφέρουν πολύ, εἶναι μία διαφορετικὴ γλώσσα. Κατὰ τὸν Γ. Μπαμπινιώτη, ὅμως, ἡ ἑλληνικὴ εἶναι ἑνιαία, τὰ ἀρχαῖα καὶ τὰ σύγχρονα ἑλληνικὰ δὲν εἶναι διαφορετικὲς γλῶσσες. Πρόκειται γιὰ τὴν ἱστορικὴ συνέχεια τῆς ἴδιας γλώσσας.
.        Μὲ τὴ χρήση τῶν λατινικῶν ὁ Πάπας ἔδωσε καὶ ἕνα ἄλλο μήνυμα: Ὁ εὐρωπαϊκὸς πολιτισμὸς θὰ ἐπιβιώσει μόνον ἂν σέβεται τὶς ρίζες του καὶ τὸ παρελθόν του. Αὐτὲς οἱ ρίζες εἶναι ἡ ἀρχαία Ἑλλάδα, ἡ Ρώμη καὶ ὁ χριστιανισμός. Τὶς ἔχουν ἐπισημάνει ὁ Πὸλ Βαλερί, ὁ Τόμας Ἔλιοτ, ὁ Παναγιώτης Κανελλόπουλος καὶ ἄλλοι. Εὐχαριστοῦμε τὸν Πάπα ποὺ μᾶς τὶς θύμισε!

πηγή

ΤΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΑ ΦΩΤΑ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

Κωνσταντῖνος Χολέβας- Πολιτικός Επιστήμων

Ἡ πιό σκοτεινή ὥρα τῆς νύκτας εἶναι λίγο πρίν ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου. Ἔτσι καί τώρα. Ἐνῶ ἀκούω φωνές ἀπαισιοδοξίας γιά τήν οἰκονομική, κοινωνική καί πνευματική κρίση τοῦ τόπου μας, ἀρχίζω νά βλέπω τό φῶς πού γλυκοχαράζει. Ὄχι, δέν θά σᾶς μιλήσω γιά ἀριθμούς, ποσά καί δόσεις δανείων ἀπό τούς ἑταίρους μας. Ἄλλοι εἶναι εἰδικότεροι ἐμοῦ. Θέλω νά μοιρασθῶ μαζί σας τήν ἐλπίδα πού τρέφει κάθε Χριστιανός. Τήν ἐλπίδα πού ἔρχεται μετά ἀπό προσευχή, ἀπό μελέτη τῆς Ἱστορίας μας,  ἀλλά καί ἀπό ἀνάγνωση τῶν ἐλπιδοφόρων μηνυμάτων πού φέρνει τό ξημέρωμα.
Ἔχω πλήρη ἐπίγνωση τῶν δυσχερειῶν τῆς κοινωνίας μας, τοῦ λαοῦ μας, τῶν συνανθρώπων μας. Ἀλλά πιστεύω αὐτό πού άκούω καί ἀπό σοφούς Γέροντες καί πνευματικούς. Ὅτι ἡ κρίση θά μᾶς φέρει πλησιέστερα πρός τίς πραγματικές ἀξίες. Θά μᾶς βοηθήσει νά καταλάβουμε ὅτι εἴχαμε διαλέξει τόν λανθασμένο δρόμο τοῦ ὑλισμοῦ, εὐδαιμονισμοῦ καί καταναλωτισμοῦ. Ὅτι τώρα μπορουμε νά κάνουμε μία καλύτερη προσωπική καί ἐθνική ἐνδοσκόπηση. Νά ἀνακαλύψουμε τό χρυσάφι πού κρύβει ἡ γῆ μας, ἡ παράδοσή μας, ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Γραμματεία μας. Νά ξαναβροῦμε τόν ἑαυτό μας πού εἴχαμε χάσει. Νά παύσουμε νά παρασυρόμαστε ἀπό ὀθνεῖες ἰδεολογίες, οἱ ὁποῖες ἀλλοτε μᾶς ἀνάγκαζαν νά λησμονοῦμε τήν ἐθνική μας ταυτότητα καί ἀλλοτε νά ἀδιαφοροῦμε γιά τήν κοινωνική δικαιοσύνη. Ξενόφερτα ἤθη καί βιβλία ἤθελαν νά μᾶς πείσουν ὅτι τό ἐθνικό καί τό κοινωνικό εἶναι ἀσυμβίβαστα. Ὅτι ὁ πατριωτισμός καί ὁ σεβασμός στή διαχρονική πορεία τοῦ Ἑλληνισμοῦ συγκρούονται μέ τήν ἀγάπη πρός τόν πλησίον. 
Κι ὅμως στήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή μας αὐτές οἱ δύο ἀξίες ἐναρμονίζονται καί συνυπάρχουν. Ὁ Ἅγιος Αὐτοκράτωρ τῆς Νικαίας Ἰωάννης Βατάτζης ( 13ος αἰών) ὀνομάσθηκε Ἐλεήμων , διότι βοήθησε κάθε φτωχό καί πονεμένο ὑπήκοό του, ἀλλά ταυτοχρόνως ἀγωνίσθηκε μέ τή γραφίδα καί μέ τό ξίφος ὑπέρ τῆς ἐθνικῆς ἐλευθερίας καί ὑπέρ τῆς ἑλληνικῆς ταυτότητος τῶν Βυζαντινῶν. Ὁ  Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός συνδύαζε τόν προφητικό λόγο γιά τό ποθούμενο καί τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος μέ τό κήρυγμα κατά τῶν κοινωνικῶν ἀδικιῶν καί κατά τοῦ ρατσισμοῦ.
Καί νά πού ἔρχονται τά αἰσιόδοξα μηνύματα. Σταχυολογῶ ὁρισμένα ἐνδεικτικά: 
Στή συζήτηση γιά τό περιεχόμενο καί τή χρησιμότητα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν ἔρχεται νά ταράξει τά ὕδατα ἡ καταλυτική παρέμβαση τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Σύσσωμη ἡ Ἀθωνική Πολιτεία διακηρύττει τήν πεποίθηση ὅτι τό μάθημα πρέπει να παραμείνει ριζωμένο στήν Χριστιανική Ὀρθοδοξία. Καί στό νομικό πεδίο ἔρχεται νά ἐνισχύσει τήν ἑλληνορθόδοξη παιδεία ἡ ἀπόφαση τῶν σοφῶν δικαστῶν τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων, οἱ ὁποῖοι ἀκυρώνουν κάθε ἄστοχη ἐνέργεια διαφόρων «Ἀνεξαρτήτων Ἀρχῶν» καί ὁρίζουν ὅτι μόνο οἱ ἀλλόθρησκοι καί ἑτερόδοξοι δικαιοῦνται νἀ ἀπαλλάσσονται ἀπό τό μάθημα.
Στόν τομέα τῆς Ἱστορίας ἔχουμε μία εὐχάριστη ἔκπληξη. Ἀπό ἐκδοτικό οἶκο πού δέν συνδέεται μέ τήν Ἐκκλησία ἤ κάποιο Χριστιανικό σωματεῖο ἐξεδόθη μόλις πρό δύο μηνῶν μία πλήρης καί τεκμηριωμένη μελέτη πού ἀποδεικνύει ὅτι βεβαίως ὑπῆρξε Κρυφό Σχολειό λόγῳ σκληρῶν διωγμῶν τῆς ἑλληνικῆς Παιδείας ἐπί Τουρκοκρατίας. Ὁ Γιῶργος Κεκαυμένος μέ τό βιβλίο του «Τό Κρυφό Σχολειό – Τό Χρονικό μιᾶς Ἱστορίας», ἀπό τίς Ἐναλλακτικές Ἐκδόσεις, δίνει ὁριστική ἀπάντηση σέ ἐκείνους , οἱ ὁποῖοι κατηγοροῦσαν τήν Ἐκκλησία ὡς κατασκευάστρια μύθων καί ἐξωράϊζαν τήν Ὀθωμανική καταπίεση.
Ἡ γλῶσσα μας ἀδικεῖται ἀπό τούς Ἕλληνες καί κυρίως ἀπό ὁρισμένα σχολικά βιβλία καί ἀπό τά Μ.Μ.Ε. Ὅμως ἄλλοι λαοί φαίνεται ὅτι κατανοοῦν καλύτερα τόν θησαυρό πού ἐμεῖς δέν ἀξιοποιοῦμε. Στή Βρετανία ἀνεκοινώθη ὅτι ἀπό τόν Σεπτέμβριο τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ θά μποροῦν νά διδάσκονται τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά ὡς μάθημα ἐπιλογῆς. Ἐνῶ ἀπό τήν Αὐστραλία ἔρχεται ἡ εἴδηση ὅτι ἐκεῖ διδάσκουν τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά καί τό πολυτονικό σέ μικρά παιδιά ὡς τήν καλύτερη θεραπεία γιά τίς δυσλεξίες.
Ἀπό τίς ΗΠΑ ἔρχεται ἡ ὁμολογία ὅτι ἡ περιβόητη παγκοσμιοποίηση δέν εἶναι νομοτέλεια οὔτε λύνει ὅλα τά προβλήματα. Σέ ἐπίσημη κυβερνητική ἔκθεση, ἡ ὁποία συνετάγη ἀπό δεκάδες ἐπιστήμονες καί πολιτικούς-οἰκονομικούς ἀναλυτές μέ τόν τίτλο «Παγκόσμιες Τάσεις μέ προοπτική τό 2030», ἡ Ὑπερδύναμη ἀμφισβητεῖ τή δική της παγκοσμιοποίηση τῶν κεφαλαίων, τῶν Χρηματιστηρίων, τῶν ἠθῶν καί τῶν ἐθίμων. Ὡς Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι ἀποδεχόμαστε τήν Οἰκουμενική διάσταση τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας καί τοῦ Ἕλληνος λόγου. Ὅμως ἀμφισβητοῦμε τήν ὑλιστική παγκοσμιοποίηση, ἡ ὁποία γκρεμίζει τά σύνορα γιά νά μεταδώσει πιό γρήγορα τήν κρίση μιᾶς χώρας σέ πολλές ἄλλες καί γιά νά πολτοποιήσει τήν ἐθνική ταυτότητα καί ἰδιοπροσωπία τῶν λαῶν. 
Ἐπί Ρωμαιοκρατίας οἱ Ἕλληνες ἐπιβιώσαμε διότι ἀντισταθήκαμε μέ τόν δικό μας ἰδιαίτερο τρόπο. Ἀφοῦ πολεμήσαμε στό πεδίο τῆς μάχης και ὑπετάγημεν ἀπό τή δύναμη τῶν ὅπλων κατορθώσαμε νά κατακτήσουμε τόν Λατῖνο κατακτητή μέ τή γλῶσσα μας, τόν πολιτισμό μας καί τά ἤθη καί ἔθιμά μας. Ἔτσι θά ἀντιδράσουμε καί στή σύγχρονη κρίση. Ἡ ἑλληνορθόδοξη ἀπάντηση θά εἶναι ξεχωριστή καί μοναδική. Θά ἀντισταθοῦμε στίς συνέπειες τῆς κρίσης ὄχι μόνο μέ οἰκονομικά μέτρα, ἀλλά μέ τήν πίστη μας στόν Θεό, μέ τήν αἰσιοδοξία πού διδάσκει ἡ Ἱστορία μας, μέ τήν ἐπιχειρηματικότητα πού ἁρμάτωνε ἔμπορικά καράβια ἐπί Τουρκοκρατίας καί τά μετέτρεπε ὅταν χρειαζόταν σέ πολεμικά, μέ τήν ἀλληλεγγύη πού μᾶς διδάσκουν τῶν Ἑλλήνων οἱ κοινότητες, μέ τήν ἀγάπη μας γιά τά γράμματα καί τήν παιδεία, μέ τό φιλότιμο τῶν Ἐθνικῶν Εὐεργετῶν πού προετοίμασαν τό 1821 καί τό 1912-13. Τό βλέπω τό φῶς πού γλυκοχαράζει. Τώρα πού φτάσαμε σέ πέσιμο πρωτάκουστο θυμόμαστε τόν Κωστῆ Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος προφητεύει στήν Ἑλλάδα μας – καί στήν Κύπρο καί στήν Ὁμογένεια- ὅτι θά ξαναδεῖ νά «φυτρώνουν, ὦ χαρά, τά φτερά, τά φτερά τά πρωτεινά σου, τά μεγάλα». Θέλει δουλειά καί προπάντων Πίστη καί αὐτοπεποίθηση. Ἀλλά θά βγοῦμε ἀπό τό σκοτάδι τῆς κρίσης. Γιατί τό πιστεύουμε. Καί διότι τά ὅπλα μας εἶναι πρωτίστως πνευματικά, πολιτιστικά, ἠθικά.  Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ ἄς ἀναβαπτίσουμε τή νεολαία μας  στήν Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία καί τό φῶς δέν θά ἀργήσει!

πηγή

Το Σχολείο της Κορυτσάς. Κωνσταντίνος Χολέβας

Το Σχολείο της Κορυτσάς 

Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων 

Με προσωπική παρέμβαση του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά λύθηκε το προσωρινό πρόβλημα, το οποίο είχε προκύψει ως προς τη χρηματοδότηση του ελληνικού σχολείου στην Κορυτσά.
Το σχολείο αυτό λειτουργεί ως ιδιωτικό, διότι η Αλβανική Κυβέρνηση δεν θεωρεί την Κορυτσά«μειονοτική περιοχή».  
Δηλαδή θεωρεί ότι εκεί δεν υπάρχουν Έλληνες και δεν ανοίγει ελληνόφωνα σχολεία (που λειτουργούν αλλού). Η κρατική ελληνική χρηματοδότηση μαζί με τις δωρεές  ιδιωτών χορηγών διατηρούν σε λειτουργία ένα εκπαιδευτήριο, το οποίο απευθύνεται όχι μόνο στους Έλληνες Βορειοηπειρώτες, αλλά και σε Αλβανούς που θέλουν να μάθουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό μας. Φυσικά υπάρχουν και μαθήματα, τα οποία διδάσκονται στα αλβανικά.
Η Κορυτσά ήταν πάντοτε και παραμένει προπύργιο του Ελληνισμού στην περιοχή παρά τις μεθοδεύσεις των διαφόρων αλβανικών κυβερνήσεων.
Το 1914 ο Νομός Κορυτσάς είχε περιληφθεί στην Αυτόνομη εντός αλβανικών συνόρων περιοχή, την οποία κέρδισαν με τον αγώνα τους οι Βορειοηπειρώτες. Το 1940 ο απελευθερωτής Ελληνικός Στρατός έβλεπε με έκπληξη χιλιάδες ελληνικές σημαίες να τον υποδέχονται.
Οι κάτοικοι της πόλης και των κοντινών χωριών είναι κυρίως Βλαχόφωνοι Έλληνες. Επί πολλούς αιώνες έδωσαν αγώνα για να διατηρήσουν την ελληνορθόδοξη συνείδησή τους. Επί κομμουνιστικών καθεστώτων, ελλείψει ελληνικού σχολείου, μιλούσαν μόνο τη βλαχική διάλεκτο και όχι τα ελληνικά. Όπως και η συντριπτική πλειοψηφία των Ελληνοβλάχων της Αλβανίας έτσι και αυτοί αγωνίζονται σήμερα να επανασυνδεθούν με την ελληνική  ταυτότητα των προγόνων τους.
Κοντά στην Κορυτσά βρίσκεται η περίφημη Μοσχόπολις, η οποία υπήρξε η πνευματική πρωτεύουσα των Ηπειρωτών Ελλήνων κατά τον 18ο αιώνα. Τυπογραφεία, Ναοί, Σχολεία και Ακαδημίες καλλιεργούσαν τα γράμματα, την πίστη και τον πόθο για ελευθερία. Οι υπερήφανοι Ελληνόβλαχοι κάτοικοί της κυνηγήθηκαν από τον Αλή Πασά και διασκορπίσθηκαν. Σήμερα είναι απλώς ένα χωριό με το όνομα Βοσκοπόγιε. 
Το σχολείο της Κορυτσάς μάς φέρνει στο νου τη μεγάλη προσφορά του Βλαχοφώνου Ελληνισμού στην πατρίδα μας. Μεγάλοι Εθνικοί Ευεργέτες υπήρξαν Βλάχοι (με Β κεφαλαίο). Ορισμένοι άλλοι λαοί προσπάθησαν να πείσουν τους Βλάχους ότι δεν είναι Έλληνες, αλλά απέτυχαν. Προ ολίγων ημερών η Πανελλήνια Ομοσπονδία Βλαχικών Συλλόγων τίμησε τον σπουδαίο Βαλκανολόγο Αχιλλέα Λαζάρου για τη συμβολή του στην ανάδειξη της ελληνικότητας των Βλάχων. 
Ας μην λησμονούμε τους Ελληνόβλαχους της Κορυτσάς.

Κ.Χ. 29.1.2013  Εφ. Κυριακάτικη Δημοκρατία 32/2013
πηγή

Πρότυπα καὶ ἀξίες γιὰ τοὺς ἀγῶνες τῆς νεολαίας Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας

Πρότυπα καὶ ἀξίες γιὰ τοὺς ἀγῶνες τῆς νεολαίας

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας

ἐφημ. «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ», 29.01.2013

.          Ἡ αὐριανὴ ἑορτὴ τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν φέρνει στὴν ἐπικαιρότητα τὸ αἴτημα νὰ συνδυάσουμε τὰ κείμενα καὶ τὰ διδάγματα τῶν μεγάλων αὐτῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὶς σύγχρονες ἀνάγκες τῆς παιδείας καὶ μὲ τὴν κρίση ποὺ βιώνουμε. Πιστεύω ὅτι σὲ μία δύσκολη ἐποχή, ὅπως εἶναι ἡ σημερινή, ἡ ἑλληνορθόδοξη παιδεία μπορεῖ νὰ καλλιεργήσει μηνύματα αἰσιοδοξίας καὶ νὰ δώσει πρότυπα ζωῆς στὰ παιδιά μας.
.          Ὅταν διαβάζει κάποιος τὰ βιβλία διάφορων τάξεων καὶ ἐπιπέδων του σχολείου διερωτᾶται γιατί ταλαιπωροῦμε τοὺς νέους μας χωρὶς ἀξίες καὶ πρότυπα. Ἔχει ἐπικρατήσει μία δῆθεν προοδευτικὴ ἀντίληψη ποὺ θεωρεῖ ξεπερασμένες τὶς παραδοσιακὲς ἀξίες, οἱ ὁποῖες κράτησαν ὄρθιο τὸ ἔθνος μας ἐπὶ αἰῶνες. Ἐπικρατεῖ ἡ τάση νὰ ὑποτιμῶνται οἱ μάρτυρες, οἱ ἥρωες καὶ οἱ ἀγωνιστὲς τῶν ἐθνικῶν ἰδεωδῶν καὶ νὰ προβάλλονται ὑλιστικὲς ἀξίες ποὺ δὲν ἐμπνέουν. Ἐπιπλέον ἡ πολυδιαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα ἀναφέρεται ὡς κύριος στόχος τῶν ἐκπαιδευτικῶν προγραμμάτων, ἐνῶ ἔχει ἀποτύχει σὲ ὅλη τὴν Εὐρώπη, ὅπως ὁμολογοῦν οἱ ἡγέτες της. Ἄλλωστε, σὲ ἐποχὲς κρίσης ἕνας λαὸς συσπειρώνεται καὶ ἀποκτᾶ αὐτοπεποίθηση περισσότερο μὲ τὴν προβολὴ τῆς ἐθνικῆς ταυτότητας καὶ τῆς ἐθνικῆς συνείδησης καὶ ὄχι μὲ πολυπολιτισμικοὺς χυλοὺς καὶ μὲ διεθνιστικά, δῆθεν ἀνθρωπιστικά, μηνύματα.
.          Ἡ δύσκολη περίοδος ποὺ διανύουμε ἀπαιτεῖ τὴν ἀναπροσαρμογὴ τῶν στόχων τῆς παιδείας ἐπάνω σὲ βάσεις ἑλληνορθόδοξες καὶ μακριὰ ἀπὸ συμπλέγματα ἠττοπάθειας καὶ θολοκουλτούρας. Ἡ γλώσσα μας πρέπει νὰ διδάσκεται ὡς ἑνιαία, ἀπὸ τὶς ἀρχαῖες μέχρι τὶς νεότερες μορφές της. Ἡκατάργηση τοῦ πολυτονικοῦ πρέπει νὰ ἐπανεξεταστεῖ, διότι ἐπέφερεἀνορθογραφία καὶ αὔξησε τὶς δυσλεξίες καὶ μαθησιακὲς δυσχέρειες. Τὰ κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας πρέπει νὰ βασιστοῦν σὲ νέα σχολικὰ ἐγχειρίδια, τὰ ὁποῖα θὰ ἐπαναφέρουν τοὺς μεγάλους λογοτέχνες καὶ ποιητὲς καὶ δὲν θὰ καλλιεργοῦν τὴν ἀπαισιοδοξία ποὺ παρατηρῶ σήμερα σὲ διδασκόμενα κείμενα. Ἡ Ἱστορία πρέπει νὰ καλλιεργεῖ τὸν ὑγιῆ πατριωτισμὸ μακριὰ ἀπὸ λογικὲς «συνωστισμοῦ», τουρκολαγνείας καὶ μαρξίζοντος ὑλισμοῦ. Οἱ νέοι μας ἀναζητοῦν ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια καὶ ἡρωικὰ πρότυπα. Γιατί τοὺς τὰ στερήσαμε κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια;
.          Τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν πρέπει νὰ παραμείνει ὀρθόδοξο χριστιανικὸ καὶ νὰ ἀπορριφθοῦν οἱ προτάσεις τοῦ ΣΥΡΙΖΑ καὶ τῆς ΔΗΜ.ΑΡ. γιὰ θρησκειολογικὸ μάθημα. Ἕνα μάθημα ἀποχριστιανοποιημένο ἔρχεται σὲ ἀντίθεση μὲ στοιχειώδεις παιδαγωγικὲς ἀρχὲς καί, σὺν τοῖς ἄλλοις, εἶναι ἀντισυνταγματικό, ὅπως κατέδειξε μὲ ἐννέα σχετικὲς ἐπισημάνσεις της ἡ πρόσφατη ἀπόφαση γιὰ τὰ Θρησκευτικὰ τοῦ Διοικητικοῦ Ἐφετείου Χανίων. Σὲ ὅλες τὶς χῶρες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως -πλὴν τῆς Γαλλίας- τὸ μάθημα ὑπάρχει ὡς βασικὸ μέσο διαπλάσεως ἤθους καὶ ἀλλοῦ περισσότερο, ἀλλοῦ λιγότερο τὸ περιεχόμενο βασίζεται στὴν ἐπικρατοῦσα θρησκεία κάθε λαοῦ. Ἡ χριστιανικὴ διδασκαλία εἶναι ἀκόμη πιὸ ἀναγκαία σήμερα ποὺ ἡ ἀλληλεγγύη πρὸς τὸν συνάνθρωπο εἶναι τὸ ζητούμενο ἐν μέσῳ οἰκονομικῆς κρίσης. Χρήσιμη θὰ ἦταν καὶ μία ἐγκύκλιος τοῦ ὑπουργείου, μὲ τὴν ὁποία θὰ καλοῦνται ὅλα τὰ σχολεῖα καὶ οἱ ἁρμόδιοι διοικητικοὶ παράγοντες νὰ ἐφαρμόζουν τὴν ὡς ἄνω ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου Χανίων, ὅτι δηλαδὴ οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ μαθητὲς δὲν δικαιοῦνται νὰ ἀπαλλάσσονται ἀπὸ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.
.          Χρωστοῦμε πολλὰ στοὺς νέους μας. Τοὺς ἔχουμε πληγώσει μὲ τὶς συνέπειες τῆς κρίσης, γιὰ τὴν ὁποία οἱ ἴδιοι δὲν εὐθύνονται. Τουλάχιστον ἂς τοὺς ἐφοδιάσουμε μὲ ἠθικὰ καὶ πνευματικὰ ἐφόδια γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν ὡς ἄνθρωποι καὶ ὡς Ἕλληνες. Νὰ τοὺς μεταδώσουμε μέσῳ τῆς παιδείας τὶς προαιώνιες ἀξίες τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅπως εἶναι ἡ φιλοπατρία, ἡ δημοκρατία, ἡ θρησκευτικὴ εὐλάβεια, ἡ κοινωνικὴ δικαιοσύνη, ἡ παλικαριὰ καὶ ὁ ἡρωισμός, ἡ ἀγάπη πρὸς τὰ γράμματα, ὁ σεβασμὸς πρὸς τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμά μας. Οἱ νέοι διψοῦν γιὰ ἀγῶνες. Ἂς τοὺς δώσουμε ἀξίες καὶ πρότυπα ὥστε οἱ ἀγῶνες τους νὰ εἶναι ὠφέλιμοι γιὰ τὴν κοινωνία καὶ τὴν πατρίδα!

Κωνσταντίνος Χολέβας, Ποιος πληρώνει τον Ιμάμη;

Ποιος πληρώνει τον Ιμάμη;

Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων 

Ομολογώ ότι δεν μπορώ να καταλάβω τι ακριβώς πιστεύουν και τι ζητούν ορισμένα στελέχη της Αριστεράς όταν αναφέρονται στη θρησκευτική ελευθερία και στα δικαιώματα των μειονοτήτων.

 Κατά καιρούς διαμαρτύρονται για δήθεν «προνομιακή μεταχείριση» της Ορθοδόξου Εκκλησίας χρησιμοποιώντας ως παραδείγματα τη μισθοδοσία του κλήρου και τον χριστιανικό προσανατολισμό του μαθήματος των Θρησκευτικών. Προφανώς αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν το ιστορικό, πολιτιστικό και νομικό υπόβαθρο των σχέσεων Εκκλησίας και Πολιτείας.

Οταν, όμως, το κράτος αποφασίζει να μισθοδοτεί μουσουλμάνους θρησκευτικούς λειτουργούς στη Θράκη και να τους δώσει τη δυνατότητα να διδάσκουν τα Θρησκευτικά στους μουσουλμανόπαιδες, κάποιοι αριστεροί βουλευτές πάλι διαμαρτύρονται. Αντί να παραδεχθούν ότι πρόκειται για εφαρμογή της ισονομίας και της ισοπολιτείας υπέρ Ελλήνων πολιτών μουσουλμανικού θρησκεύματος, έρχονται να συνταχθούν με εκείνους που δυναμιτίζουν την ειρηνική συνύπαρξη στη Θράκη.

Από το 2007 εκκρεμούσε η εφαρμογή ενός νόμου που προβλέπει να διορίζονται και να μισθοδοτούνται από το ελληνικό κράτος 240 ιεροδιδάσκαλοι στις τρεις μουφτείες της Θράκης. Θα διδάσκουν τα Θρησκευτικά στα δημόσια ελληνικά σχολεία και συγκεκριμένα στα παιδιά των μουσουλμάνων, τα οποία απαλλάσσονται από το μάθημα Θρησκευτικών των χριστιανών. Επίσης, θα έχουν ιερατικά καθήκοντα στα τζαμιά και θα βοηθούν διοικητικά τους νόμιμους μουφτήδες. Με αυτόν τον τρόπο το ελληνικό σχολείο θα γίνει ελκυστικό για τη μειονότητα και θα προωθηθεί η ένταξή της στην ελληνική κοινωνία.

 Η πρόσφατη τροπολογία βουλευτών της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ για να υλοποιηθεί -επιτέλους- ο νόμος βρήκε αντίθετους τον Τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής και ορισμένα πρόσωπα από τον χώρο της Αριστεράς. Να μην παρεξηγηθώ: Δεν μιλώ για σύμπραξη, ο καθένας έχει διαφορετικά κίνητρα. Το προξενείο έχει στόχο να φοιτούν οι μουσουλμανόπαιδες σε απογευματινά φροντιστήρια Κορανίου, όπου διαδίδεται η τουρκική εθνικιστική προπαγάνδα. Στελέχη της Αριστεράς, με πρωταγωνίστρια γνωστή «συνωστισμένη» βουλευτή, αντιδρούν νομίζοντας ότι έτσι θα εισπράξουν περισσότερες ψήφους από τη μειονότητα. Τελικά η τροπολογία υπερψηφίστηκε στις 16 Ιανουαρίου, παρά τις αντιδράσεις.

 Τι επιτέλους προτιμά η κυρία Ρεπούση και όσοι τη στηρίζουν; Να μαθαίνουν οι μουσουλμάνοι μαθητές για την πίστη τους από δασκάλους που θα χρηματοδοτεί η ελληνική Πολιτεία ή να τη διδάσκονται από ανεξέλεγκτους φανατικούς με χρηματοδότηση της Αγκυρας και ακραίων ισλαμιστών;

 Αναμένω απάντηση.

Κυριακάτικη Δημοκρατία, 20/1/2013

πηγή

Κωνσταντίνος Χολέβας, Το 1913 που αξίζει να θυμόμαστε

ΤΟ 1913 ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων

Δεν ήταν μόνον το 2012 επετειακή χρονιά. Και το 2013, που έχει ήδη ξεκινήσει, είναι μία χρονιά με πολλές επετείους. Κλείνουν 100 χρόνια από το ένδοξο 1913, από την ολοκλήρωση των Βαλκανικών Πολέμων και την υπογραφή των Συνθηκών Ειρήνης που κατοχύρωσαν στο χαρτί αυτά που κερδίσαμε με μάχες και με αίμα. Θυμίζω εν τάχει τα κυριώτερα γεγονότα του 1913, τα οποία επηρέασαν την μετέπειτα πορεία του Ελληνισμού.

Στις 5 Ιανουαρίου 1913 έγινε η νικηφόρος για τον Ελληνικό Στόλο ναυμαχία του Μούδρου στη Λήμνο. Ο τουρκικός στόλος κρύφτηκε ντροπιασμένος στα Στενά των Δαρδανελλίων.

Στις 21 Φεβρουαρίου πήραμε τα Γιάννενα. Η πρωτεύουσα της Ηπείρου δυσκόλεψε τον Στρατό μας, διότι οι Τούρκοι είχαν πολλές γραμμές αμύνης με τη βοήθεια των βαρέων πυροβόλων και του ορεινού όγκου. Στην τελική νίκη συνετέλεσαν: α) το άριστο δίκτυο πληροφοριών που είχε οργανώσει μέσα στα τουρκοκρατούμενα Γιάννενα το ελληνικό κλιμάκιο υπό τον Νικόλαο Χαντέλη και β) η ευφυία του Ταγματάρχη Βελισσαρίου.

Στις 5 Μαρτίου στη Θεσσαλονίκη δολοφονήθηκε ο βασιλεύς Γεώργιος, ένας συνετός Δανός πρίγκηπας που προσαρμόσθηκε στα καθήκοντα του Συνταγματικού βασιλέως και συμπαθήθηκε από τους Έλληνες. Μυστήριο παραμένουν τα κίνητρα του δολοφόνου Σχοινά, ο οποίος σκοτώθηκε πέφτοντας από ψηλό παράθυρο. Παράφρων ή πράκτωρ των Γερμανών και των Αυστριακών;

Στις 17 Μαίου υπογράφεται στο Λονδίνο η λήξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου. Η Οθωμανική Τουρκία χάνει όλα τα βαλκανικά της εδάφη πλην μιας λωρίδας γύρω από την Κωνσταντινούπολη, ενώ η Ελλάς, η Σερβία, η Βουλγαρία και το Μαυροβούνιο απολαμβάνουν εδαφικά κέρδη ως νικητές.

Στις 17 Ιουνίου η Βουλγαρία επιτίθεται κατά των πρώην συμμάχων της Ελλήνων και Σέρβων και αρχίζει ο Β΄ Βαλκανικός Πόλεμος. Στις 21 Ιουνίου το μέτωπο Κιλκίς-Λαχανά δίνει μία θριαμβευτική νίκη στα ελληνικά όπλα, αλλά ο φόρος αίματος είναι βαρύς.

Αρχές Ιουλίου ο στρατός μας περνά τα Στενά του Στρυμόνος και απειλεί τη Σόφια. Στις μάχες αυτές σκοτώνεται ο ήρωας των Ιωαννίνων Βελισσαρίου και ο εγγονός του Θ. Κολοκοτρώνη, αξιωματικός και Μακεδονομάχος Γεώργιος Κολοκοτρώνης.

Στις 17 Ιουλίου αρχίζει στο Βουκουρέστι η διάσκεψη ειρήνης, αφού πλέον και η Ρουμανία έχει εισέλθει στον πόλεμο κατά των Βουλγάρων,. Η ηττημένη Βουλγαρία παραχωρεί εδάφη. Η Ελλάς πανηγυρίζει δύο νίκες αλλεπάλληλες. Η οδός Βουκουρεστίου στο κέντρο των Αθηνών μας θυμίζει την ευχάριστη εκείνη Συνθήκη.

Όμως οι διπλωματικές διελκυστίνδες δεν είχαν τελειώσει. Εντός του 1913 έχουμε τη γέννηση δύο σοβαρών ζητημάτων. Του Βορειοηπειρωτικού και των διωγμών κατά των Ελλήνων Μικρασιατών. Ο Στρατός μας ελευθέρωσε την ενιαία Ήπειρο από τον τουρκικό ζυγό, Βόρειο και Νότιο. Όμως η Ιταλία και η Αυστρουγγαρία για να ελέγχουν το στόμιο της Αδριατικής αποφάσισαν να δημιουργήσουν το αλβανικό κράτος ενώνοντας ετερόκλητα μουσουλμανικά φύλα με τους Έλληνες μιας πανάρχαιας ελληνικής γης. Το τεχνητό κράτος χρειαζόταν ελληνικό έδαφος για αν γίνει βιώσιμο. Οι Μεγάλοι έθεσαν στον Βενιζέλο το δίλημμα: «Αν δεν εγκαταλείψετε τη Βόρειο Ήπειρο θα ξαναδώσουμε στην Τουρκία τη Χίο και τη Λέσβο». Ο Πρωθυπουργός προτίμησε τα νησιά και ζήτησε τη ρητή διαβεβαίωση των Αλβανών ότι θα απολαμβάνει όλα τα δικαιώματά της η ελληνική εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου. Υπόσχεση που δεν τηρήθηκε ποτέ μέχρι σήμερα.

Στα τέλη του 1913 η ηττημένη Τουρκία άρχισε να μετακινεί Μουσουλμάνους από την ελληνική –πλέον- Μακεδονία και να τους εγκαθιστά στη Μικρά Ασία. Έτσι άρχισαν οι πρώτες διώξεις κατά του Μικρασιατικού Ελληνισμού, οι οποίες έλαβαν σκληρότερο χαρακτήρα το 1914. Οι αναθεωρητές ιστορικοί ας προσέξουν ότι το δράμα των Μικρασιατών άρχισε 6 χρόνια πριν αποβιβασθεί ο Ελληνικός Στρατός στη Σμύρνη.

Μην λησμονούμε το 1913!

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 8/1/2013

Σχολικά βιβλία εθνικής αποδόμησης

Γράφει ο
Κωνσταντίνος Χολέβας

Το Σωματείο ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη εξέδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του δασκάλου Δημήτρη Νατσιού, ο οποίος υπηρετεί σε Δημοτικό Σχολείο του Κιλκίς.


Ο τίτλος του βιβλίου είναι εύγλωττος:
 «Τα Νεοταξικά βιβλία Γλώσσας του Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου».

Ο συγγραφεύς σταχυολογεί απαράδεκτα κείμενα από τα σχολικά βιβλία που διδάσκονται σήμερα και τα οποία είχαν παραγγελθεί και εγκριθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

Κείμενα τα οποία γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας, καλλιεργούν το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, απαξιώνουν ιδανικά και ήρωες και τελικά ενισχύουν την ήδη προϊούσα εθνική κατάθλιψη.

Ο Δημήτρης Νατσιός στον πρόλογό του εντοπίζει πολλά προβλήματα στο «νέο Ψηφιακό Δημοτικό Σχολείο», το οποίο δοκιμάσθηκε πιλοτικά και είναι έτοιμο να εισβάλει σε όλη τη Στοιχειώδη εκπαίδευση πανελληνίως. 

Τονίζει ότι το επτάωρο για παιδάκια 6 και 7 ετών είναι υπερβολικό και εξοντωτικό.

Καταγγέλλει την πολυδιαφημισμένη «διαθεματική» προσέγγιση, διότι καλύπτει επιφανειακά και τσαπατσούλικα ένα θέμα (λίγο Ιστορία, λίγο Γεωγραφία, λίγο Καλλιτεχνικά) και δεν εμβαθύνει ούτε διαπαιδαγωγεί.

Και αμφιβάλλει σοβαρότατα για την προβαλλόμενη ανάγκη εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών από την πρώτη τάξη του Δημοτικού.  

Να μην καταντήσουμε το Δημοτικό ένα ΙΝΤΕΡΝΕΤ –Καφέ, φωνάζει ο μάχιμος δάσκαλος.

Δεν είναι αντίθετος με την χρήση της Πληροφορικής, αλλά εν μέτρω και στην κατάλληλη ηλικία. Παραπέμπει μάλιστα σε σχετική γνώμη του αείμνηστου ελληνοαμερικανού γκουρού της Πληροφορικής Μιχάλη Δερτούζου, ο οποίος τονίζει ότι η παρουσία και η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικότερη από την Πληροφορική.

Και θυμίζει ότι οι Αμερικανοί μαθητές, που χρησιμοποιούν από τα πρώτα βήματα τους υπολογιστές, είναι πολύ κατώτεροι σε διαγωνισμούς Φυσικής και Μαθηματικών από τους Ασιάτες μαθητές, οι οποίοι χρησιμοποιούν λιγότερο τους Ηλεκτρονικούς υπολογιστές για την απόκτηση γνώσεων.

Ο Νατσιός επιμένει σε μία Παιδεία, η οποία θα διαπλάθει πρωτίστως χαρακτήρες.

Υπενθυμίζει το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει να καλλιεργούν τα σχολεία μας την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των ελληνοπαίδων.

Και επαναλαμβάνει συχνά το όραμα του Πατροκοσμά, του Καποδίστρια, και του Διονυσίου Σολωμού:

Μία παιδεία ελληνορθόδοξη για την προκοπή του λαού μας.
Ο συγγραφεύς παρουσιάζει συγκεκριμένα κείμενα, τα οποία χλευάζουν τον Χριστό, τον Άγιο Βασίλειο, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Ιω., Καποδίστρια, τον Θ. Κολοκοτρώνη και περιλαμβάνονται είτε στα βιβλία «Η Γλώσσα μου» των έξι τάξεων του Δημοτικού είτε στα Ανθολόγια Νεοελληνικών Κειμένων του Δημοτικού και του Γυμνασίου.

Και προχωρεί με κείμενα, τα οποία γκρεμίζουν το πρότυπο της μητέρας, παρουσιάζουν τη γιαγιά να καπνίζει «μαύρο πούρο», διαφημίζουν τον ερωτισμό στην ηλικία των 12 ετών, και αντικαθιστούν τους καταξιωμένους λογοτέχνες με συνταγές μαγειρικής  και με νανούρισμα για... χταπόδια.

Στα νέα σχολικά βιβλία  το Πάσχα παρουσιάζεται σαν μία ευκαιρία γαστριμαργίας, η περιφορά του Επιταφίου γίνεται «πώς πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο», η σχολική εορτή της 25ης Μαρτίου προβάλλεται σαν μία ευκαιρία... κοπάνας και απώλειας μαθημάτων και η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα κατά την οποία οι Έλληνες κρύφτηκαν για να μην πολεμήσουν!
Τα Χριστούγεννα συνδέονται με μία μάγισσα , η οποία βρίζει τα παιδιά επειδή της λένε τα κάλαντα καθώς και με την παρασκευή μαγικού γλυκού.
Η μαγεία και η παραθρησκεία αντικαθιστούν την Ορθόδοξη Χριστιανική κληρονομιά μας.
Ντροπή και κρίμα!
Με τέτοια κείμενα ο εθνομηδενισμός, η πολυπολιτισμικότητα και ο ψευδοπροοδευτισμός  έχουν αλώσει τα σχολικά βιβλία και προσπαθούν να ξεριζώσουν από τη ψυχή των παιδιών μας τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού.
Όπως αποσύρθηκε το «συνωστισμένο» βιβλίο της Ιστορίας και αντικαταστάθηκε από άλλο αξιοπρεπέστερο, είναι απαραίτητο να αναθεωρηθούν όλα τα προβληματικά εγχειρίδια του Δημοτικού και του Γυμνασίου.

 πηγή

Κωνσταντίνος Χολέβας, Η Επέτειος του 1912 και οι επαίτες του 2012

Η Επέτειος του 1912 και οι επαίτες του 2012

Κωνσταντῖνος Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων 

Τό ἔτος πού λήγει σέ λίγες ἡμέρες μᾶς θύμισε χρόνια ἔνδοξα καί λαμπρά. Μέσα στήν ἐθνική κατάθλιψη, πού δυστυχῶς ἐξαπλώνεται λόγῳ τῆς κρίσης, ἦλθαν οἱ ἑορτασμοί γιά τά 100 χρόνια τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων νά μάς τονώσουν καί νά μᾶς διδαξουν. Βεβαίως ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός δέν πρέπει ποτέ νά ἀπελπίζεται οὔτε σέ προσωπικό οὔτε σέ ἐθνικό ἐπίπεδο.

Ὅμως εἴμαστε γεμᾶτοι ἀνθρώπινες ἀδυναμίες καί ζητοῦμε κάποιες ἀφορμές γιά νά ἀναθαρρήσουμε καί νά χαμογελάσουμε μέ έλπίδα. Οἱ ἑορτασμοί συνεχίζονται καί μέσα στή νέα χρονιά. Ὁ Α΄ Βαλκανικός Π¨ολεμος ἔληξε τόν Μάϊο τοῦ 1913 αφοῦ μᾶς χάρισε στίς 21 Φεβρουαρίου 1913 τήν ἀπελευθέρωση τῶν Ἰωαννίνων. Μετά τή λήξη καί τοῦ Β΄ Βαλκανικοῦ Πολέμου τόν Ἰούλιο τοῦ 1913 ἡ μικρή Ἑλλάδα τῆς χρεωκοπίας τοῦ 1893 καί τῆς στρατιωτικῆς ἥττας τοῦ 1897 εἶχε διπλασιάσει τά ἐδἀφη της καί εἶχε ἀπελευθερώσει ἑκατομμύρια Ἑλλήνων, ὑποδούλων ἐπί 500 χρόνια στούς Τούρκους. 

Τότε ἤμασταν θριαμβευτές καί τροπαιοῦχοι. Μέ ἄξιους ἡγέτες τόν Κωνσταντῖνο καί τόν Βενιζέλο. Μέ τούς εὐζώνους μας, τους πυροβολητές μας, τούς ναῦτες μας ποτισμένους ἀπό πίστη στόν Θεό καί στή Μεγάλη Ἰδέα. Σήμερα ἡ ἐπέτειος μᾶς βρίσκει ἐπαῖτες νά ζητοῦμε δάνεια ἀπό σκληρούς συμφεροντολόγους, δῆθεν ἑτάιρους. Πόσο ἐπίκαιρος εἶναι ὁ Διονύσιος Σολωμός ὅταν διεκτραγωδεῖ τήν ἐπαιτεία τῆς Ἑλλάδος πρό τοῦ 1821:

Μοναχή τόν δρόμο ἐπῆρες

ἐξανάλθες μοναχή.

Δέν εἶν’ εὔκολες οἰ θύρες

Σάν ἡ χρεία τές κουρταλεῖ.

(Ἀπό τόν Ὕμνον εἰς τήν Ἐλευθερίαν)

Ἡ μεγάλη νίκη τοῦ 1912-13 μᾶς διδάσκει ὅτι οἱ πρόγονοί μας ἀνορθώθηκαν γρήγορα καί προχώρησαν μέ ἑλληνορθόδοξη ἐλπίδα παρά τά σοβαρά προβλήματά τους. Ἡ χρεωκοπία τοῦ Χ. Τρικούπη τοῦ 1893, ἡ ἧττα ἀπό τούς Τούρκους κατά τόν ἀτυχῆ πόλεμο τοῦ 1897, ἡ ἐπιβολή μιᾶς Ἑξαμελοῦς τρόϊκας τῆς ἐποχῆς μέ τά άρχικά ΔΟΕ (Διεθνής Οἰκονομικός Ἔλεγχος) τό 1898, τά βαρειά δάνεια καί ὁ ἔλεγχος τῶν κρατικῶν ἐσόδων ἀπό ξένους, ὅλα αὐτά καί πολλα ἄλλα προβλήματα δέν τούς πτόησαν. Οἱ Ἔλληνες τοῦ 1893-1912 εἶχαν ἀξίες καί ἰδανικά ἀπό τό σχολεῖο καί τή οἰκογένειά τους. Ἀλλά καί σέ συλλογικό ἐπίπεδο ἡ Παιδεία καί οἰ διανοούμενοι δέν γκρέμιζαν, μόνον οἰκοδομοῦσαν. Μιλοῦσαν γιά Χριστό καί Ἑλλάδα, καλλιεργοῦσαν τήν πίστη στήν ἀπελευθέρωση ὅλων τῶν ὑποδούλων ἐδαφῶν τοῦ Γενους, ἀπεδείκνυαν τήν διαχρονική πορεία καί συνέχεια τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ἡ Παιδεία ἦταν ἑλληνορθόδοξη, ἡ διανόηση τό ἴδιο, οἱ Ἱστορικοί ἐπιστήμονες ἀκολουθοῦσαν τό παράδειγμα τοῦ Κ. Παπαρρηγόπουλου και τοῦ Σπ. Ζαμπελίου, οἱ ὁποῖοι συνέδεσαν τήν Ἀρχαιότητα καί τό Βυζάντιο-Ρωμανία μέ τόν Νέο Ἑλληνισμό. Τό Ἔθνος εἶχε ὅραμα, άξίες, ίδανικά.

Σήμερα μποροῦμε κάτι νά κερδίσουμε ἄν ξαναδιαβάσουμε μέ προσοχή τά κείμενα τῆς ἐποχῆς Κι ἄν προσπαθήσουμε νά κατανοήσουμε τό ἦθος καί τήν ἀρετή τῶν Μακεδονομάχων( 1903-1908) καί τῶν πολεμιστῶν τοῦ 1912-13. Γιά τόν Χριστό μιλᾶ συνέχεια ὁ Παῦλος Μελᾶς στά γράμματα που στέλνει στή γυναῖκα του Ναταλία ἀπό τά παγωμένα βουνά τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας. Δέν τόν ὑποχρέωσε κανείς νά μπεῖ τρεῖς φορές στήν τουρκοκρατούμενη τότε Μακεδονία. Ἦταν ἀξιωματικός τοῦ Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ καί πρότεινε μόνος του νά μεταβεῖ ὡς ἐθελοντής γιά νά βοηθήσει τούς ἐντοπίους Μακεδόνες κατά τῶν Βουλγάρων κομιτατζήδων.

«Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ» εἶναι ἡ φράση μέ τήν ὁποία ξεκινοῦν ὅλα τά μηνύματα τοῦ ναυάρχου Παύλου Κουντουριώτη πρός τούς ἀξιωματικούς καί ναῦτες πού ἔγραψαν σελιδες δόξης στίς ναυμαχίες τῆς Ἕλλης (3.12.1912) καί τῆς Λήμνου (5.1.1913). Μέ τόν στρατιωτικό ἱερέα μπροστά νά ἐμπνέει καί νά καθοδηγεῖ δείχνει ὁ πίνακας τοῦ λαϊκοῦ ζωγράφου τά εὐζωνάκια μας νά ἐξορμοῦν στό μέτωπο τῆς Ἠπείρου. Καἰ μόλις εἰσέρχεται ὁ Στρατός μας στή Θεσσαλονίκη, ἀνήμερα τοῦ πολιοπύχου Ἁγίου Δημητρίου, ὁ δεκανέας Ἴων Δραγούμης ὑψώνει τήν ἑλληνική σημία στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ. Τούς ὑπόλοιπους Ναούς οἱ Τοῦρκοι τούς εἶχαν μετατρέψει σέ τζαμιά,. Σχεδόν ὅλους. Καί ὁ κορυφαῖος διπλωμάτης και διανοητής Ἴων αφήνει τήν θαλπωρή τῶν γραφείων καί ζητεῖ μόνος του νά καταταγεῖ ὡς δεκανεύς γιά νά πολεμήσει. Νά ὑλοποιήσει τή Μεγάλη Ἰδέα πού ἅπλωνε κάτω πό τά φτερά της ὅλο τό Γένος, κάθε κομμάτι Ἑλληνισμοῦ. Φυσικά καί τήν Κωνσταντινούπολη.

Σήμερα χρέος τῶν ταγῶν μας εἶναι νά πάρουν ἔστω μερικά μηνύματα ἀπό τό πνεῦμα τοῦ 1912 καί νά μᾶς τά μεταγγίσουν ὥστε νά γίνουμε πιό αἰσιόδοξοι. Γιά νά μήν νιώθουμε ἐπαῖτες, ἀλλά νά κατανοήσουμε ὅτι αὐτός ὁ λαός ἔχει ξαναπεράσει δυσκολίες καί εἶχε τό σθένος νά άναστηθεῖ, νά ἀναγεννηθεῖ. Κι ὅμως ὁρισμένοι ἀπό τούς ἐπροσώπους τῆς αὐτοδιοικήσεως και τοῦ ἐπιστημονικοῦ κόσμου διαμαρτυρήθηκαν γιά τόν τρόπο πού ἑόρτασε ἡ Θεσσαλονίκη τά 100 χρόνια ἐλευθέρου βίου! Σέ μία μειοψηφία δῆθεν προοδευτικῶν δέν ἄρεσαν οἱ ἀναπαρσρτάσεις καί οἱ τιμές πρός τή σημαία. Δέν θέλουν νά θυμόμαστε πῶς μεγάλωσε ἡ Ἑλλάδα. Μᾶς θέλουν μικρούς και μίζερους. Ἀλλά δέν θά πέσουμε στην παγίδα τους. Τούς ἀγνοοῦμε και προχωροῦμε. Ἔχουμε πρότυπα καί παραδείγματα. Ἔχουμε τήν ἑλληνορθόδοξη Παράδοσή μας πού μᾶς διδάσκει νά πιστεύουμε στόν Θεό καί στήν πατρίδα, νά επιδιώκουμε τήν εἰρήνη ὄχι, ὅμως, εἰς βάρος τῆς ἐθνικῆς μας ἀκεραιότητος. Μᾶς διδάσκει νά σεβόμαστε κάθε ἄλλο λαό καί πολιτισμό ἀλλά νά σεβόμαστε πρωτίστως τή δική μας ἐθνική ταυτότητα.

Μόνο μέ Ἑλληνορθόδοξη Παιδεία καί μέ σωστή γνώση τῆς διαχρονικῆς Ἱστορίας μας θά παύσουμε νά ἀισθανόμαστε ἐπαῖτες και θά γίνουμε ἐμεῖς δανειστές. Νά ξαναδανείσουμε τή Ἀνθρωπότητα ἀπό τίς ἀστείρευτες πνευματικές καί πολιτιστικές πηγές μας. Γιά νά γίνει , ὅμως, αὐτό ὀφείλουμε πρῶτα ἐμεῖς οἱ ἴδιοι νά τίς ξαναγνωρίσουμε, νά τίς μελετήσουμε καί νά τίς μεταδώσουμε στά παιδιά μας.

Γιά νά διώξουμε τά νέφη τῆς κρίσης καί τῆς ἀπαισιοδοξίας ἄς ἑορτάσουμε τά ἐφετεινά Χριστούγεννα ἐνθυμούμενοι τά Χριστούγεννα τοῦ 1912. Καί ἄς ἀναζητήσουμε μία Νέα Μεγάλη Ἰδέα. Πνευματική, ὄχι έδαφική αὐτή τή φορά. Διότι μόνο μέ Μεγάλες Ἰδέες τά ἔθνη προχωροῦν μπροστά. Καλά Χριστούγεννα!

πηγή

Κωνσταντίνος Χολέβας, Τα σχολικά βιβλία που αποδομούν το Έθνος!

Τα σχολικά βιβλία που αποδομούν το Έθνος!

αντιγραφή από...

Το σωματείο «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, εξέδωσε ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του δασκάλου Δημήτρη Νατσιού, ο οποίος υπηρετεί σε Δημοτικό Σχολείο του Κιλκίς. Ο τίτλος του βιβλίου είναι εύγλωττος: «Τα Νεοταξικά βιβλία Γλώσσας του Δημοτικού Σχολείου και του Γυμνασίου». Ο συγγραφεύς σταχυολογεί απαράδεκτα κείμενα από τα σχολικά βιβλία που διδάσκονται σήμερα και τα οποία είχαν παραγγελθεί και εγκριθεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Κείμενα τα οποία γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας, καλλιεργούν το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, απαξιώνουν ιδανικά και ήρωες και τελικά ενισχύουν την ήδη προϊούσα εθνική κατάθλιψη.

 Ο Δημήτρης Νατσιός στον πρόλογό του εντοπίζει πολλά προβλήματα στο «νέο Ψηφιακό Δημοτικό Σχολείο», το οποίο δοκιμάστηκε πιλοτικά και είναι έτοιμο να εισβάλει σε όλη τη στοιχειώδη εκπαίδευση πανελληνίως. Τονίζει ότι το επτάωρο για παιδάκια έξι και επτά ετών είναι υπερβολικό και εξοντωτικό. Καταγγέλλει την πολυδιαφημισμένη «διαθεματική» προσέγγιση, διότι καλύπτει επιφανειακά και τσαπατσούλικα ένα θέμα (λίγο Ιστορία, λίγο Γεωγραφία, λίγο Καλλιτεχνικά) και δεν εμβαθύνει ούτε διαπαιδαγωγεί, και αμφιβάλλει σοβαρότατα για την προβαλλόμενη ανάγκη εισαγωγής των ηλεκτρονικών υπολογιστών από την α' τάξη του Δημοτικού. Να μην καταντήσουμε το Δημοτικό ένα ίντερνετ καφέ, φωνάζει ο μάχιμος δάσκαλος. Δεν είναι αντίθετος με τη χρήση της πληροφορικής, αλλά εν μέτρω και στην κατάλληλη ηλικία. 

Παραπέμπει μάλιστα σε σχετική γνώμη του αείμνηστου Ελληνοαμερικανού γκουρού της πληροφορικής Μιχάλη Δερτούζου, ο οποίος τονίζει ότι η παρουσία και η προσωπικότητα του εκπαιδευτικού είναι πολύ σημαντικότερη από την πληροφορική. Θυμίζει δε ότι οι Αμερικανοί μαθητές, που χρησιμοποιούν από τα πρώτα βήματά τους υπολογιστές, είναι πολύ κατώτεροι σε διαγωνισμούς Φυσικής και Μαθηματικών από τους Ασιάτες μαθητές, οι οποίοι χρησιμοποιούν λιγότερο τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές για την απόκτηση γνώσεων.

 Ο Νατσιός επιμένει σε μια Παιδεία η οποία θα διαπλάθει πρωτίστως χαρακτήρες. Υπενθυμίζει το άρθρο 16, παρ. 2 του Συντάγματος, το οποίο επιτάσσει να καλλιεργούν τα σχολεία μας την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Ελληνοπαίδων, και επαναλαμβάνει συχνά το όραμα του Πατροκοσμά, του Καποδίστρια, και του Διονυσίου Σολωμού: Μια παιδεία ελληνορθόδοξη για την προκοπή του λαού μας. Ο συγγραφεύς παρουσιάζει συγκεκριμένα κείμενα, τα οποία χλευάζουν τον Χριστό, τον Αγιο Βασίλειο, τον Μέγα Αλέξανδρο, τον Ι. Καποδίστρια, τον Θ. Κολοκοτρώνη και περιλαμβάνονται είτε στα βιβλία «Η Γλώσσα μου» των έξι τάξεων του δημοτικού είτε στα Ανθολόγια Νεοελληνικών Κειμένων του δημοτικού και του γυμνασίου. Και προχωρεί με κείμενα τα οποία γκρεμίζουν το πρότυπο της μητέρας, παρουσιάζουν τη γιαγιά να καπνίζει «μαύρο πούρο», διαφημίζουν τον ερωτισμό στην ηλικία των 12 ετών και αντικαθιστούν τους καταξιωμένους λογοτέχνες με συνταγές μαγειρικής και με νανούρισμα για... χταπόδια. Στα νέα σχολικά βιβλία το Πάσχα παρουσιάζεται σαν μία ευκαιρία γαστριμαργίας, η περιφορά του Επιταφίου γίνεται «πώς πήγαμε βόλτα τον Επιτάφιο», η σχολική εορτή της 25ης Μαρτίου προβάλλεται σαν μια ευκαιρία... κοπάνας και απώλειας μαθημάτων και η 28η Οκτωβρίου είναι η ημέρα κατά την οποία οι Ελληνες κρύφτηκαν για να μην πολεμήσουν! Τα Χριστούγεννα συνδέονται με μια μάγισσα, η οποία βρίζει τα παιδιά επειδή της λένε τα κάλαντα, καθώς και με την παρασκευή μαγικού γλυκού. Η μαγεία και η παραθρησκεία αντικαθιστούν την ορθόδοξη χριστιανική κληρονομιά μας.

 Ντροπή και κρίμα! Με τέτοια κείμενα ο εθνομηδενισμός, η πολυπολιτισμικότητα και ο ψευδοπροοδευτισμός έχουν αλώσει τα σχολικά βιβλία και προσπαθούν να ξεριζώσουν από την ψυχή των παιδιών μας τις διαχρονικές αξίες του Ελληνισμού. Οπως αποσύρθηκε το «συνωστισμένο» βιβλίο της Ιστορίας και αντικαταστάθηκε από άλλο, αξιοπρεπέστερο, είναι απαραίτητο να αναθεωρηθούν όλα τα προβληματικά εγχειρίδια του δημοτικού και του γυμνασίου.

Δημοκρατία,27/11/2012