κλέφτες και σατανάδες

Ο συχωρεμένος ο πατέρας μου ήταν ωραίος «παραμυθάς»:

Συνεργάζονταν- μας έλεγε- ένας κλέφτης μ’ έναν διάβολο. Γιατί ο κλέφτης αυτός, ήταν σαν τους περισσότερους κλέφτες, που δεν συνεργάζονται με τους αγγέλους και τους αγίους, αλλά με τους διαβόλους.Ενώ, αντίθετα, οι κλέφτες του 1821, που εμπνεύστηκαν απ’ τη διδασκαλία του Πατροκοσμά, αγωνίστηκαν «υπέρ πίστεως και πατρίδος» και θυσίασαν ακόμη και τη ζωή τους για την ελευθερία.

Ωστόσο ο κλέφτης της ιστορίας μας ήταν περισσότερο προνοητικός από κάποιους από μας, που, όταν ο διάβολος μας προσφέρει άφθονο το μέλι και το πετιμέζι, νομίζουμε ότι αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ. Γιατί πολύ απλά ο κλέφτης σκεφτόταν ότι δεν είναι δυνατόν ο διάβολος να του μείνει πιστός μέχρι το τέλος. Κάπου, σε κάποια στιγμή όλο και κάποια οδυνηρή έκπληξη θα του επιφύλασσε. Γι’ αυτό και σκέφτηκε να τον δοκιμάσει: Κατασκεύασε, λοιπόν, ένα ομοίωμα του εαυτού του και πήγε και το κρέμασε σε μια ερημιά. Κι αφού όρισε εκεί το ραντεβού του με το διάβολο, κρύφτηκε, για να ιδεί τις αντιδράσεις του. Όταν, λοιπόν, έφτασε ο διάβολος και είδε το «φίλο» του κρεμασμένο, άρχισε να θρηνεί και να οδύρεται. «Ωχ, είπε τότε ο κλέφτης, έκαμα μεγάλο λάθος»!Ο διάβολος, αντίθετα απ’ ο, τι νόμιζα, μ’ αγαπάει ειλικρινά». Και πήγε να βγει απ’ την κρυψώνα του, για να τον παρηγορήσει. Αλλά, προτού προλάβει να βγει, άκουσε εμβρόντητος το διάβολο να λέει: «Αχ, φίλε μου, πού ήρθαν και σε κρέμασαν εδώ στην ερημιά! Και μου στέρησαν τη χαρά, να σε κρεμάσω στα εννιά παζάρια»!…

Κάπως έτσι φαίνεται να μοιάζει και η δική μας ιστορία με τους «φίλους» και «συμμάχους» μας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Ή μήπως με το πατρονάρισμα του ΝΑΤΟ δεν δημιουργήθηκε  η χουντική επταετία και δεν σχεδιάστηκε η προδοσία και η τραγωδία της Κύπρου; Σε αγαστή βέβαια συνεργασία με τους χουντικούς εφιάλτες, που προκάλεσαν το πραξικόπημα και την εισβολή του βάρβαρου Αττίλα! Ή μήπως δεν είναι η ναζιστική ΕΕ και το ΔΝΤτων σιωνιστών τοκογλύφων, μου μεθόδευσαν το επονείδιστο και παράνομο χρέος. Προκειμένου να υποθηκεύσουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της πατρίδας μας και να μας καταστήσουν διαχρονικούς είλωτες. Και πάλι σε αγαστή συνεργασία με τους αδιάντροπους πολιτικούς και μιντιακούς κλέφτες και απατεώνες. Ή μήπως δεν είναι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, που προκάλεσαν την τωρινή προσφυγική πλημμυρίδα, καταστρέφοντας τις χώρες των ανθρώπων αυτών. Και τώρα το ΝΑΤΟ για άλλα σκοτίζεται και όχι φυσικά για την αναχαίτιση των προσφυγικών ροών, όπως διατείνονταν. Για να φτάσουν στο κατάντημα να αλληλοσυγχαίρονται  για το κατόρθωμα του εγκλωβισμού δυσανάλογων προς τις δυνατότητές της χώρα μας προσφύγων. Με τους  ιΙταλιάνους μάλιστα να συνεπικουρούν τους Αλβανούς.

Κι ενώ αυτοί με σατανικές μεθοδεύσεις μας οδηγούν απροκάλυπτα στο βάραθρο της καταστροφής, εμείς επιμένουμε να πιστεύουμε στις τόσες απάτες ή τραγικές αυταπάτες των πολιτικών μας. Οι οποίοι μας κανοναρχούν αδιάκοπα το ανόητο τροπάριο για τις αξίες του ευρωπαϊκού  πολιτισμού. Όταν οι αξίες αυτού του πολιτισμού δεν είναι τίποτε άλλο από το πνεύμα της επιβολής της ναζιστικής κυριαρχίας και την ακόρεστη βουλιμία των αρχιμαφιόζων σιωνιστών τοκογλύφων. Υπερατλαντικών και Ευρωπαίων. Και είναι και κάποια «ηγετικά» ανδρείκελα και κάποιες όρνιθες πολυτελείας, έντεύθεν και εκείθεν του ωκεανού που με τον αέρα αφεντάδων, μας υπόσχονται ότι θα μας βοηθήσουν. Όπως βέβαια μας βοηθούν και στην περίπτωση του χρέους. Με το να σφίγγουν ολοένα και περισσότερο τη θηλιά της ασφυξίας γύρω στο λαιμό μας! Αν όμως τόσο κόπτονται για τους πρόσφυγες, που δημιούργησε η εγκληματική αφροσύνη τους,γιατί δεν τους δέχονται στις πατρίδες τους; Κι αφού οι ευρωπαίοι υψώνουν τείχη αδιαντροπιάς απέναντι στους πρόσφυγες, γιατί οι ΗΠΑ και ο Καναδάς παραμένουν αμέτοχοι; Ή μήπως δεν είναι μεταξύ των πρωταιτίων της τραγωδίας των ανθρώπων αυτών; Αλλά, βέβαια, αν νοιάζονταν γι’ αυτούς δεν θα κατέστρεφαν τις πατρίδες τους. Όπως βέβαια με κανιβαλικό και βανδαλικό οίστρο πράττουν σε βάρος της πατρίδα μας και του πολιτισμού μας!…

Αλήθεια τι άλλο περιμένουμε, προκειμένου να συνειδητοποιήσουμε τη σατανικότητα όλων αυτών των «φίλων» και «συμμάχων»; Μήπως να μας στήνουν στον τοίχο και να μας εκτελούν ή να μας κρεμούν στις πλατείες, όπως έκαναν οι αλήστου μνήμης πρόγονοί τους! Δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι οι τωρινοί εξ ανατολών και δυσμών ΝΑΤΟϊκοί βάρβαροι βρήκαν άλλους πιο πρόσφορους γι’ αυτούς και πιο καταστροφικούς για μας και την πατρίδα μας τρόπους; Αφού, αντί να καταστρέφουν τα υλικά αγαθά μας, φροντίζουν να τα ιδιοποιούνται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Κι εμάς, αντί να μας εκτελούν, μας κρεμούν στα μανταλάκια των παγκόσμιων παζαριών ως ανάξιους της ελευθερίας μας. Χρησιμοποιώντας απέναντί μας τη γλώσσα της αλητείας και περιποιώντας στους εαυτούς τους το δικαίωμα να μας αντιμετωπίζουν  ως διαχρονικούςδουλοπάροικους!

Κι εμείς παρόλα αυτά δεν θέλουμε να καταλάβουμε ότι έχουν μεταβάλει την πατρίδα μας σε ένα απέραντο κρεματόριο και Γκουαντανάμο. Για μας και τους πρόσφυγες. Και  συνεχίζουμε ν’ ακούμε με ανοιχτό το στόμα τους ευρωλιγούρηδες πολιτικούς και μιντιακούς απατεώνες. Φορώντας τις αλυσίδες της τραγικής αυταπάτης και πιστεύοντας ότι οι ολοφάνερα άσωτοι αυτοί θέλουν να μας σώσουν! Παρότι τους βλέπουμε να μας καταστρέφουν απροκάλυπτα, όπως τους κανοναρχούν οι κανίβαλοι πάτρωνές τους. Οι οποίοι, στην πραγματικότητα, προπορεύονται σε σατανικότητα ακόμη και των σατανάδων. Των οποίων φαίνεται έχουν πάρει τη δουλειά και τους έχουν αφήσει στην ανεργία!…

πηγή

ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ....

Ο Παναγιότατος Πάπας αποφάνθηκε πως κάποια απ' τα λεγόμενα του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών για την προεδρεία των ΗΠΑ κ. Μπραμ, «δεν είναι και τόσο χριστιανικά». Και ο Πρεσβυτεριανός κ. Μπραμ του απάντησε ανάλογα.

Μπαίνει όμως το εύλογο ερώτημα για όλους εμάς τους, λεγόμενους, χριστιανούς, που σε πολλούς τομείς πραγματοποιήσαμε ολική ανατροπή του χριστιανισμού: Πόσο άραγε χριστιανοί μπορεί να είμαστε; Και ας περιοριστούμε, στην προκειμένη περίπτωση, στον τομέα διοίκησης, αρχίζοντας απ' τους άγιους ποντίφηκες! Μήπως το περί του «αλαθήτου» δόγμα δεν συνιστά εξωφρενική «ύβρη» σε βάρος του μόνο αλάθητου Θεού; Ή ο περί «πρωτείου» ισχυρισμός δεν αποτελεί εκ βάθρων ανατροπή του ευαγγελικού πνεύματος( Ματθαίου: Κ: 25-28, κλπ )! Κι ακόμη το ακατανόητο γεγονός ότι σε αντίθεση με το παράδειγμα του Χριστού που επέλεξε ως βάση για την οικοδόμηση της Εκκλησίας του τον έγγαμο Απόστολο Πέτρο έχουν επιβάλει στον κλήρο το απάνθρωπο καθεστώς της καθολικής αγαμίας! Πράγμα που εξάλλου βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με την μακραίωνη παράδοση της αρχαίας Εκκλησίας, οπότε γινόταν αδιακρίτως επιλογή μεταξύ εγγάμων και αγάμων. Με βάση τη σοφία και την αγιότητά τους και όχι τόσα άλλα μετέπειτα αφύσικα και αμφισβητούμενα κριτήρια.

Και ενώ στην Παπική Εκκλησία επεβλήθη η αγαμία ως υποχρεωτικό μέτρο για τους κληρικούς όλων των βαθμίδων, στην Ορθόδοξη περιορίστηκε μόνο στους επισκόπους. Είναι δε χαρακτηριστικό, στην προκειμένη περίπτωση, το παράδειγμα του διαπρεπούς ιεράρχη της ΚυρήνηςΣυνεσίου. Ο οποίος στο απάνθρωπο μέτρο της αγαμίας, που τότε άρχισε να εφαρμόζεται, απάντησε ότι θα γινόταν επίσκοπος μόνο, αν διατηρούσε τη σύζυγό του. Για να αναγκαστούν να δεχτούν τον όρο του, δεδομένης της μεγάλης του αρετής και σοφίας. Τελικά όμως η συνήθης πλειοψηφία των αγάμων κατόρθωσε να επιβάλει στην Ορθόδοξη Εκκλησία το μέτρο αυτό, που διαχρονικά αποδείχτηκε πηγή πολλών δεινών. Μεταξύ των οποίων το μέγιστο φαίνεται να είναι το σκάνδαλο της δεσποτοκρατίας, που αποτελεί το αντίστοιχο του παπικού αλάθητου και πρωτείου. Γιατί μπορεί να μην ομιλούν περί αυτών αλλά τα εκφράζουν με το βίο και την πολιτεία τους. Σε σχέση και με το λαϊκό στοιχείο της Εκκλησίας αλλά προπάντων τους υπόλοιπους κληρικούς.

Αποτέλεσμα αυτής της πραγματικότητας είναι η αποξένωση του λαού από την Εκκλησία. Δεδομένου ότι τον έχουν βάλει τελεσίδικα στο περιθώριο. Και ποτέ δεν τον ρωτάνε για το παραμικρό. Ή μήπωςακούσατε να ζητούν τη συγκατάθεσή του, όταν θέλουν να εκλέξουν παπάδες, επισκόπους ή αρχιεπισκόπους; Τον κολακεύουν μόνο, οσάκις θέλουν να αποσπάσουν τον οβολό του!

Αλίμονο δε στον κληρικό, που θα τολμήσει να διαφωνήσει με τις συχνά ανόητες και άδικες αποφάσεις τους. Που μπορεί να βρίσκονται σε αντίθεση, όχι μόνο προς τους νόμους της Πολιτείας, αλλά και το νόμο της ελευθερίας και της δικαιοσύνης του Ευαγγελίου. Διότι σαν άλλοι σουλτάνοι Ερντογάν νόμος είναι-λένε- η υπογραφή τους! Ενώ παράλληλα μοιράζουν σαν τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Νταβούτογλου τριαντάφυλλα αγαπολογίας . Και βέβαια είναι δικτυωμένοι με διάφορα ΜΜΕ. Έτσι ώστε να κρύβουν τ' αγκάθια τους, για να μπορούν να κάνουν ο, τι θέλουν και εντούτοις να βρίσκονται στο απυρόβλητο και μάλιστα να διαφημίζονται και ως άγιοι.

Βέβαια το Ευαγγέλιο μακαρίζει όσους επιλέγουν να μένουν άγαμοι, προκειμένου να υπηρετήσουν το έργο της Βασιλείας του Θεού ( Ματθαίου: 19: 12). Αν όμως δενδιαθέτουν το χάρισμα της αγαμίαςκαι μάλιστα ελαύνονται από αλλότρια πάθη (φιλοδοξία, φιλαργυρία, εξουσιομανία, κλπ), καταντούν πηγή δυστυχίας και για τους εαυτούς τους και τους συνανθρώπους τους. Γιατί η φύση, που νομίζουμε ότι μπορούμε να τη στραγγαλίσουμε εκδικείται ποικιλοτρόπως. Με αποτέλεσμα, όχι μόνο να μας εκτρέπει σε διάφορες αφύσικες καταστάσεις, αλλά και να υπαγορεύει συχνά σαδιστική συμπεριφορά απέναντι στους άλλους.

Συμπεριφορά, που στην προκειμένη περίπτωση, εκδηλώνεται ιδιαίτερα σε βάρος των άμεσα εξαρτωμένων από τους εκπροσώπους της δεσποτοκρατίας. Με πρώτα θύματα τους έγγαμους ιερείς. Είναι δε χαρακτηριστικός ο τρόπος, που χρησιμοποιούν συχνά, προκειμένου να κουρελιάσουν την αξιοπρέπειά του έγγαμου παπά και να τον εξαναγκάσουν να σκύψει και να φιλήσει την παντούφλα του ετσιθελισμού τους: «Λυπήσου, του λένε, τα παιδάκια σου»!.

Αλλά και απέναντι στους άγαμους δεν είναι η συμπεριφορά τους λιγότερο καταπιεστική. Κάποιοι απ' τους ιδιαίτερα δραστήριους άγαμους ιερείς κατορθώνουν να δημιουργήσουν αξιόλογα πνευματικά ιδρύματα ή μοναστήρια και μοναστικές αδελφότητες. Ε, λοιπόν κάποιοι τσιφλικάδες δεσποτάδες φτάνουν στο κατάντημα να διαλύον τα μοναστήρια και να αλυσοδένουν τους ναούς των πνευματικών ιδρυμάτων. Καταστρέφοντας έτσι τις τόσο αναγκαίες στην ατέλειωτη ερημιά της εποχής μας πνευματικές αυτές οάσεις.

Μπορεί οι διωκόμενοι κληρικοί να προσφύγουν στην κοσμική δικαιοσύνη. Αν όμως οι δικαστές ανήκουν στα διαπλεκόμενα με τα παρεκκλησιαστικά παραδικαστικά κυκλώματα δεν μπορούν να βρουν το δίκιο τους. Κι αν ακόμη συναντήσουν Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες, και δικαιωθούν,το συνδικάτο του δεσποτικού αδελφάτου αρνείται συχνά να εφαρμόσει τις αποφάσεις.

Είναι χαρακτηριστικό πως ο Χριστός σε αντίθεση με όλους αυτούς οι οποίοι «φορτώνουν του ώμους κλήρου και λαού φορτία βαριά και πονηρά» (Ματθαίου; ΚΓ: 4) φωνάζει και λέει πως «ο ζυγός του είναι χρηστός και το φορτίο του ελαφρύ» (Ματθαίου: ΙΑ: 30). Και όμως αυτοί στο όνομα του Θεού της Αγάπης επιμένουν να ποδοπατούν κάθε έννοια αγάπης και δικαιοσύνης

Λέγεται πως τον Ιούνιο στην Κρήτη συνέρχεται μετά από πολλούς αιώνες Πανορθόδοξη Σύνοδος. Η οποία θα έπρεπε να δώσει πρωταρχική σημασία στα πυορροούντα αυτά σε βάρος της Εκκλησίας σκάνδαλα. Πώς όμως να συμβεί κάτι τέτοιο, όταν η εκκλησιαστική διοίκηση, αντί να εκκλησιαστικοποιείται , ρέπει ολοένα και περισσότερο-σ' Ανατολή και Δύση-προς τον δεσποτισμό και τον ολοκληρωτισμό!.

πηγή

δυτική βαρβαρότητα….

Διηγείται ο Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»:

Στα 1099, οι σταυροφόροι κυρίεψαν τα Ιεροσόλυμα, όπου και έδωσαν ρεσιτάλ βαρβαρότητας. Καθολικός ιερωμένος, που ήταν αυτόπτης, διηγείται ότι τόση ήταν η απελπισία Αράβων,  Εβραίων, αιρετικών κλπ, ώστε πολλοί θα εύχονταν να είχαν φτερά να πετάξουν. Και, επειδή φτερά δεν είχαν, υφίσταντο τις συνέπειες  της βαρβαρότητας των κατακτητών.  Διαμετρικά αντίθετη ήταν η συμπεριφορά των Αράβων προς τον χριστιανικό πληθυσμό, όταν περίπου 90 χρόνια αργότερα, (1187), ανακατέλαβαν τα Ιεροσόλυμα. Ο ίδιος ο σουλτάνος Σαλαδίν επέβλεψε την αποχώρηση των ηττημένων και παρηγόρησε τη βασίλισσα της Ιερουσαλήμ για τις μεταπτώσεις της ζωής και της ιστορίας. Για να διαθέσει αυτός και οι επιτελείς του μεγάλα χρηματικά ποσά προκειμένου να εξαγοράσουν την ελευθερία αιχμαλώτων.

Στα 1492 οι ευρωπαίοι ανακάλυψαν την Αμερική. Για να  ακολουθήσει η «ιεραποστολική» γενοκτονία σε βάρος των ντόπιων πληθυσμών. Και, στη συνέχεια,  στρατολόγησαν  δούλους από τη Μαύρη Ήπειρο. Τους οποίους τα λευκά κτήνη μεταχειρίζονταν χειρότερα ακόμη κι απ’ τα  ζώα. Αλλά μήπως μέχρι και στις μέρες μας δεν εκμεταλλεύονται τον πλούτο της Αφρικής, καταδικάζοντας τους λαούς της  να πεθαίνουν από πείνα και δυστυχία! Τακτική που, δυστυχώς εφαρμόζεται τώρα και σε βάρος της  πατρίδας μας και του λαού μας…

Στον 20^ο αιώνα οι Γερμανοί με τους δύο καταστρεπτικούς παγκόσμιους πολέμους,επιχείρησαν να εξασφαλίσουν ζωτικό χώρο για τα άφρονα συμφέροντά τους. Παραφροσύνη που πλήρωσαν εκατομμύρια ανθρώπων με τη ζωή τους και την καταστροφή των χωρών τους. Για να τύχουν ιδιαίτερης «περιποίησης» απ’ το ναζιστικό  «πολιτισμό» οι «κατώτερες» φυλές, όπως Εβραίοι, Τσιγγάνοι, Σλάβοι κλπ, τους  οποίους θεώρησαν  καλό να σαπουνοποιήσουν» στα κρεματόριά τους. Προκειμένου να πλένουν τα σώματά τους  και να βρωμίζουν τις έτσι κι αλλιώς μαύρες ψυχές τους.

Και παραδόξως τώρα, στα τέλη του 20^ου και αρχές του 21^ου αιώνα έχουμε ομοψυχία και συμπόρευση σιωνισμού και ναζισμού.  Στο όνομα της «ανωτερότητας» των οποίων επιχειρείται οφθαλμοφανώς η εξόντωση Ορθοδόξων και Αράβων. Με πρώτο θύμα τους την ορθόδοξη Σερβία. Για να ακολουθήσουν οι αραβικές χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης ανατολής. Του Αφγανιστάν της Αλ Κάιντα και του Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν. Και στη συνέχεια της Λιβύης του Καντάφι και τώρα της Συρία του Σαντάτ. Τους οποίους τα εξωνημένα ΜΜΕ (=εξαπατήσεως) φρόντισαν κατά παραγγελία των πατρώνων τους να τους δαιμονοποιήσουν, προκειμένου να δώσουν ηθικό έρεισμα στην εξόντωσή τους . Με πρόσχημα δήθεν την τρομοκρατία, της οποίας εφευρέτες και αρχιτέκτονες είναι  αυτοί οι ίδιοι. Γιατί οι προαναφερθέντες σε καμιά περίπτωση δεν ήταν χειρότεροι από εκείνους, που κατέστρεψαν τις χώρες τους και οδήγησαν στο θάνατο πολλές χιλιάδες αθώων. Και οι οποίοι, αν υπήρχε και στοιχειώδης έστω δικαιοσύνη,θα έπρεπε να κηρυχτούν πολλαπλάσια εγκληματίες πολέμου και να τιμωρηθούν ανάλογα. Κι όχι μόνο για τις χιλιάδες των θυμάτων, που προκάλεσαν με τους πολέμους τους και τη φρικτή εξαθλίωση στην οποία έφεραν τις χώρες αυτές, αλλά επειδή και στις δικές τους χώρες ή τις χώρες της επιρροής τους μπορεί να δολοφονούν με την κοινωνική αδικία  πολύ περισσότερους απ’ όσους οι προαναφερθέντες δικτάτορες.

Κι αυτό το βλέπουμε εύγλωττα στην περίπτωση της απελπισμένης προσφυγιάς των λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Απ’ τις οποίες  οι αβίωτες συνθήκες  που διαμόρφωσαν οι πόλεμοι τους αναγκάζουν να εκπατρίζονται κατά εκατομμύρια. Με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να αγωνίζονται να φτάσουν στις χώρες  της Δύσης, για να βρουν  σωτηρία τους. Επειδή δεν γνωρίζουν ότι στο τεμπελχανείο της «αντιρατσιστικής» δυτικής ελίτ(=αλητείας) φωλιάζουν κάποια θηρία πολύ θηριωδέστερα των άγριων θηρίων. Γιατί και το λιοντάρι ακόμη μπορεί να λυγίσει μπροστά στις σπαρακτικές κραυγές της μάνας και ν’ αφήσει το μωρό που κρατάει στο στόμα του. Ενώ αυτοί ούτε τα παιδιά που πνίγονται στις θάλασσες ούτε τα άλλα που υποφέρουν στις μαρτυρικές και εξοντωτικές πεζοπορίες σπλαχνίζονται. Αντίθετα μάλιστα.  Ακόμη και το τρομοκρατικό χτύπημα  στο Παρίσι και άλλα  αλλού φαίνονται να είναι δικά τους δημιουργήματα. Προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους λαούς της Ευρώπης και να δημιουργήσουν,  πέρα απ’ τα συρματοπλέγματα και αδιάβατα ψυχολογικά τείχη για την μη αποδοχή των προσφύγων. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι και ο ISIS είναι -όπως διαθρυλείται-επίσης δημιούργημα της δικής τους βαρβαρότητας. Προκειμένου ακριβώς να εξαναγκαστούν οι λαοί της Μέσης Ανατολής να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες και παράλληλα να καταστραφούν οι πολιτισμικές τους ρίζες. Γεγονός που επιβεβαιώνεται κι απ’ την καταστροφή των πολιτισμικών μνημείων των χωρών τους, τα οποία  οι πολιτισμένοι Άραβες για αιώνες σεβάστηκαν.

Κι από το άλλο μέρος αποβλέπουν, σύμφωνα με το δολοφονικό εναντίον της πατρίδας μας σχέδιο να καταφέρουν σε βάρος μας μετά την παγίδα του χρέους και δεύτερο εξίσου καίριο πλήγμα αλλοιώνοντας και μεταλλάσσοντας την ταυτότητα της πολιτισμικής μας παράδοσης .Και να ’στε σίγουροι ότι στην πανευρωπαϊκή διάσκεψη της 7^ης Μαρτίου μάλλον θα παγιωθεί ο εγκλωβισμός των προσφύγων στη χώρα μας. Έτσι ώστε να μας υποχρεώσουν για μια ακόμη φορά να σκύψουμε και να φιλήσουμε τις αιματοβαμμένες μπότες της δυτικής βαρβαρότητας. Άλλωστε μην ξεχνάμε πως και το ΝΑΤΟ, που μας φώλιασαν στο Αιγαίο, δεν το έφεραν για να αναχαιτίσουν τις μεταναστατευτικές ροές. Αλλά να το χρησιμοποιήσουν για τον ολοένα ασφυκτιικότερο εγκλωβισμό  της ορθόδοξης Ρωσίας. Και πιθανώς ως εφεδρεία προκειμένου να διατηρήσουν σε ομηρία την ορθόδοξη χώρα μας, σε περίπτωση που διανοηθούμε να αντιδράσουμε στα εγκληματικά τους σχέδια…

πηγή

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΝΑΙ... Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...

Γράφει ο π΄Ηλίας Υφαντής

Κάποτε που η σελίδα αυτή καταπιάνεται με αμιγώς θρησκευτικά θέματα (π.χ. θαύματα) φίλοι αναγνώστες μου λένε: «Καλύτερα τα κείμενα να έχουν επαναστατικό περιεχόμενο»!

Κι όμως, όπως επανειλημμένα έχω τονίσει, η μεγαλύτερη ή μάλλον η μοναδική επανάσταση, είναι αυτή του Ευαγγελίου. Γιατί βέβαια αληθινή επανάσταση δεν είναι να αντικαθίστανται οι χασάπηδες της μιας μερίδας από τους χασάπηδες μιας άλλης. Ή ακόμη να μετακομίζουν οι χασάπηδες από το ένα στρατόπεδο στο άλλο, για να συνεχίζουν το «θεάρεστο» έργο τους.

 Όπως συμβαίνει συχνά στο χώρο της πολιτικής. Όπου οι ίδιοι καιροσκόποι έρπουν απ’ το ένα κομματικό στρατόπεδο στο άλλο, προκειμένου να συνεχίσουν το λαμπρό στάδιο των τρωκτικών του δημόσιου και του ιδιωτικού κορβανά. Για να κάνουν έτσι τα «έσχατα» του εύπιστου και κατά συρροή εξαπατημένου λαού πολύ χειρότερα από πρώτα. Που σημαίνει ότι στις  περιπτώσεις αυτές δεν έχουμε επαναστάσεις, αλλά επαναλήψεις της ίδιας-περισσότερο ή λιγότερο- αθλιότητας.

Σε διαμετρική αντίθεση το έργο του Χριστού είναι η εκ θεμελίων ανατροπή του σάπιου κατεστημένου σε όλες του τις πτυχές και σε όλη του την έκταση. Γιατί ο χριστιανισμός δεν καταπιάνεται-όπως εσφαλμένα πιστεύεται-μόνο με τα πνευματικά θέματα. Αλλά αγκαλιάζει όλη τη γκάμα των ανθρωπίνων προβλημάτων από τα πλέον πνευματικά μέχρι τα πλέον υλικά. Στο πρώτο του κήρυγμα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Ναζαρέτ (Λουκά: Δ: 18-19) ο Χριστός, δεν αναφέρεται μόνο στην αμαρτία, αλλά λέει ότι ήλθε να πολεμήσει και όλες τις άλλες μάστιγες όπως η φτώχεια, η σκλαβιά και η αρρώστια. 

Και τα ίδια δίδαξε και έπραξε σε όλη τη σύντομη διαδρομή της δράσης του, μέχρις ότου τον σταυρώσουν. Γιατί και τους πάσης φύσεως αρρώστους θεράπευσε. Και τη σκλαβιά και καταπίεση καταδίκασε (Ματθαίου: 20: 25, Μάρκου: Ι: 42-45,κλπ). Και τον πλούτο στηλίτευσε με τις θαυμάσιες παραβολές του (Λουκά: ΙΒ: 16-31, ΙΣΤ: 19-31, κλπ ). Φωνάζοντας στους φαρισαίους όλων των εποχών το «Ου δύνασθε δουλεύειν Θεώ και μαμωνά»! (Λουκά: ΣΤ: 20-25, κλπ)  Αλλά και στη Δευτέρα του Παρουσία θα επικαλεστεί ως μοναδικό κριτήριο για τη επιβράβευση των αγαθών τη δικαιοσύνη και για την καταδίκη των κακών την αδικία! Που σημαίνει ότι οι αμείλικτοι εχθροί του δεν τον σταύρωσαν, επειδή δήθεν «εβλασφήμησε» (Ματθαίου: ΚΣΤ: 65), αλλά επειδή προφανώς έθιγε τα εγκληματικά τους συμφέροντα ( Λουκά: ΙΣΤ: 13-15). Όπως συμβαίνει και με τους σημερινούς δολοφόνους των λαών. Οι οποίοι, προκειμένου να δώσουν «ηθικό» επίχρισμα στα κακουργήματά τους, κατηγορούν τα θύματά τους ως τρομοκράτες. Ενώ ενορχηστρωτές της τρομοκρατίας είναι αυτοί οι ίδιοι.

Το παράδειγμα ασφαλώς του Χριστού ακολούθησαν και οι Απόστολοι. Οι οποίοι στην πρώτη χριστιανική κοινωνία εφάρμοσαν το περί δικαιοσύνης κήρυγμα του Ευαγγελίου. Δεδομένου ότι δεκαοχτώ αιώνες πριν απ’ τον Μαρξ έκαμαν πράξη τον αληθινό σοσιαλισμό και την αληθινή δημοκρατία με το να προσφέρει ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του και να παίρνει ανάλογα με τις ανάγκες του. Με αποτέλεσμα να μην υπάρχει κανένας φτωχός ανάμεσά τους (Πράξεις: Δ: 32-36). Και γι’ αυτό υπέστησαν παρόμοια με αυτά, που υπέστη και ο Χριστός. Και αποτέλεσαν οι χριστιανοί για τρείς αιώνες τους αποδιοπομπαίους των οποιωνδήποτε εστεμμένων κακούργων. Για να γίνουν στη συνέχεια και οι ίδιοι συχνά διώκτες των διωκτών τους. Γεγονός που σημαίνει  ότι στις περιπτώσεις αυτές έβαλαν λιγότερο ή περισσότερο «νερό στο κρασί τους». Και ασφαλώς βρίσκονται, άλλοτε μακριά και άλλοτε σε διαμετρική αντίθεση με το πνεύμα της ελευθερίας και της δικαιοσύνης του χριστιανισμού.

Όπως επίσης υπήρξαν πάμπολλα θαυμάσια παραδείγματα, παλαιότερα και νεότερα, όχι μόνο πνευματικών αλλά και κοινωνικών χριστιανών επαναστατών. Όπως ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο οποίος τονίζει ότι «αδικία είναι η εκτροπή από την ισότητα». Και όταν του ζήτησαν να υιοθετήσει το διωγμό των διωκτών της ορθοδοξίας, παραιτήθηκε. Αλλά και ο Βασίλειος. Ο οποίος διακήρυσσε: «Τέλεια κοινωνία εγώ ονομάζω αυτή στην οποία έχει εξοριστεί η ιδιοκτησία και είναι όλα κοινά». Και στην περίφημη Βασιλειάδα του περιέθαλπε όλους τους έχοντες ανάγκη, ανεξαρτήτως θρησκεύματος. Όπως και ο Χρυσόστομος ο οποίος επιτίθεται λάβρος κατά των πλουσίων. Και, όταν εκείνοι αντιδρούν τους αποκρίνεται: «Εφόσον εσείς επιμένετε να κατασπαράζετε τα πρόβατά μου κι εγώ δεν θα σταματήσω να σας στηλιτεύω»! Και ασφαλώς στα χρόνια της τουρκοκρατίας ο μεγάλος πνευματικός και κοινωνικός επαναστάτης Πατροκοσμάς. Τον οποίο το κατεστημένο της πνευματικής και κοινωνικής σκλαβιάς, με μπροστάρηδες τους Εβραίους, τον δολοφόνησε! Για να φτάσουμε, δυστυχώς, στο σημερινό κατάντημα να είμαστε σε μεγάλο βαθμό μόνο κατ’ όνομα χριστιανοί.

Και όμως παρόλα αυτά οι σύγχρονοι φαρισαίοι τρέμουν και μόνο στο γεγονός ότι υπάρχει ακόμη έστω και ο μεταλλαγμένος χριστιανισμός. Και πολύ βέβαια περισσότερο τους ενοχλεί το γεγονός ότι, παρόλη την μετάλλαξη, που έχουμε υποστεί, διατηρούμε ακόμη το κείμενο του Ευαγγελίου. Και γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο έχουν επιστρατεύσει όλες τις δόλιες μεθοδεύσεις τους, προκείμενου να το εξοστρακίσουν. Μέχρις ότου τελικά εξαφανίσουν και το τελευταίο αντίτυπό του. Προκειμένου να κάμουν ολάκερη τη Γη μια αδιέξοδη κόλαση. Στην οποία θα πραγματοποιηθούν τα όσα λέει ο Δάντης στη «Θεία Κωμωδία» για τη μεταθανάτια κόλαση, όπου «όποιος βρεθεί πρέπει να εγκαταλείψει κάθε ελπίδα».

Και πιστεύω ότι εφαρμογή αυτού του πειράματος κάνουν τώρα οι σιωνιστές τοκογλύφοι και οι νεοναζί επικυρίαρχοι σε βάρος της πατρίδας μας. Και ασφαλώς θα ολοκληρώσουν το πείραμά τους, εφόσον εμείς αρνούμαστε την ακατανίκητη δύναμη  της μοναδικής επανάστασης του Ευαγγελίου(προς Τιμόθεον  Β΄ : Γ: 5)….

ΠΗΓΗ

ΑΣΩΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΣ ΠΟΛΛΑ!...

Βέβαια γνωρίζω πως οι περισσότεροι από σας που τιμάτε με τη φιλία σας αυτή εδώ τη γωνιά είστε ενάρετοι.

Αλλά, ακούγοντας την παραβολή του Ασώτου, έχω την εντύπωση ότι οι ενάρετοι κινδυνεύουν περισσότερο να μην πάρουν μέρος στο τραπέζι, που κάνει ο Πατέρας, προκειμένου να γιορτάσει την επιστροφή των αμαρτωλών.

Γι' αυτό ας κάνουμε τον κόπο ν' ακούσουμε για μια ακόμη φορά την παραβολή αυτή. Και ίσως επανεκτιμήσουμε τα πράγματα σχετικά με το πόσες ελπίδες έχουμε να κερδίσουμε τη σωτηρία μας, αλλά και ποιους κινδύνους διατρέχουμε μήπως και τη χάσουμε...

Σας παραθέτω στη συνέχεια την ηλεκτρονική διεύθυνση του σχετικού με την παραβολή του Ασώτου κηρύγματος:

ο μυθικός Ανταίος

Ζούμε σε κατάσταση πολιορκίας. Και το χειρότερο είναι πως οι πολιορκητικές μηχανές δεν βρίσκονται μόνο εκτός αλλά και εντός των τειχών. Αφού οι εφιάλτες, που μας κυβερνούσαν άνοιγαν από παντού κερκόπορτες.

Και ασφαλώς ως πιο επαχθής για μας, πολιορκητική μηχανή φαντάζει  το, υποτιθέμενο, δημόσιο χρέος. Το κακοηθέστατο αυτό κατασκεύασμα που χάλκευσαν οι διεθνείς τοκογλύφοι και οι ντόπιοι εφιάλτες. Και που ωστόσο αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι τα χρήματά που υποτίθεται ότι τους χρωστάμε αλλά η δυνατότητα να μας εκβιάζουν και να προωθούν ολοένα και περισσότερο την εξαθλίωσή μας.Γι’ αυτό και κάθε φορά, που πάει να επιτευχθεί κάποια συμφωνία, ανεβάζουν τον πήχυ των απαιτήσεών τους, ώστε να διαιωνίζεται το μαρτύριο του Σισύφου.

Εξίσου επαχθέστατη πολιορκητική μηχανή  είναι τα ιδιωτικά χρέη, που μεθόδευσαν σε βάρος μας οι απατεώνες πολιτικοί και οι λήσταρχοι τραπεζίτες. Θυμηθείτε τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, με τις οποίες μας βομβάρδιζαν διαρκώς. Με αποτέλεσμα πάμπολλοι, με δεδομένες τις τότε αποδοχές τους,να καταπιούν το δόλωμα. Ενώ στο μεταξύ οι μαφιόζοι φρόντισαν να λεηλατήσουν τις ιδιωτικές οικονομίες. Με την απάτη του  χρηματιστηρίου και την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων. Και άλλες παμπόνηρες πατέντες. Τις οποίες ακολούθησαν οι εξοντωτικές περικοπές μισθών και συντάξεων και η ανεργία. Που εκ των πραγμάτων οδήγησαν τα νοικοκυριά στην προσχεδιασμένη ολοσχερή αδυναμία να ανταποκριθούν στις δανειακές τους υποχρεώσεις. Για να καταλήξουμε έτσι στα «κόκκινα» δάνεια, με τις τόσες οδυνηρέςσυνέπειες.

Τις  πατέντες όμως του δημόσιου και του ιδιωτικού χρέους ακολούθησαν και άλλα δόλια εφευρήματα, που αποσκοπούν στην πνευματική, ηθική, φυλετική και καθολική μας μετάλλαξη. Με απώτερο σκοπό, να πληγεί ο ελληνορθόδοξος πολιτισμός μας, που αποτελεί γι’ αυτούς, όπως επανειλημμένα έχουμε τονίσει,  το πιο επικίνδυνο αντίπαλο δέος. Δεδομένου ότι αποτελεί το πλέον αμείλικτο κατηγορώ ενάντια στον αμοραλισμό και την απανθρωπιά τους. Και γι’ αυτό, όπως βλέπουμε , παράλληλα με την οικονομική μας εξόντωση προωθούν με αγχώδεις ρυθμούς σε όλα τα επίπεδα και την πολιτισμική μας αποσάθρωση.

Αδιαμφισβήτητα, λοιπόν,  είναι τα στοιχεία που φωνάζουν ότι οι εσωτερικοί και εξωτερικοί εχθροί μας έχουν κηρύξει τον μέχρις εσχάτων πόλεμο. Γεγονός που συνεπάγεται για μας την επιτακτική μας ανάγκη να οργανώσουμε την άμυνά μας. Η οποία, για να αντέξει είναι ανάγκη να διαθέτουμε πρώτα-πρώτα, όπως όλοι οι πολιορκημένοι, διατροφική επάρκεια. Και τη στιγμή αυτή, με το ξεχαρβάλωμα που έχουμε υποστεί,  κάθε άλλο παρά τέτοιες δυνατότητες διαθέτουμε. Γιατί αυτοί, που με περισσή μεθοδικότητα και ζήλο συνεργάζονται για την οικονομική μας εξαθλίωση, φρόντισαν παράλληλα να υπονομεύσουν καίρια και την διατροφική μας επάρκεια. Ή μήπως δεν μας έβαλαν να κόψουμε τις ελιές μας, να ξεριζώσουμε τ’ αμπέλια μας και ν’ αναστείλουμε τις διάφορες προσοδοφόρες καλλιέργειές μας; Με το πρόσχημα τάχα ότι θα επιδιδόμασταν σε κάποιες άλλες καλλιέργειες, περισσότερο εξευγενισμένες και επικερδείς! Με το πρόσχημα εξάλλου ότι καταστρέφονταν τα δάση, που οι ίδιοι αργότερα έκαψαν, προκειμένου να μας εξασφαλίσουν τον «παράδεισο» του ΔΝΤ, συνετέλεσαν στη δραματική συρρίκνωση της ελεύθερης κτηνοτροφίας και το ξερίζωμα των κτηνοτρόφων και των μικροκαλλιεργητών απ’ την ελληνική ύπαιθρο. Όπου μια σημαντική μερίδα του ελληνικού πληθυσμού ζούσε με αυτάρκεια και παράλληλα τροφοδοτούσε με επάρκεια τα αστικά κέντρα με κτηνοτροφικά και γεωργικά προϊόντα. Με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ανθρώπων να εξαναγκαστεί να μεταναστεύσει στα αστικά κέντρα, όπου ζουν παρασιτικά,  άλλοτε ως ιδιωτικοί και άλλοτε και ως δημόσιοι ακόμη υπάλληλοι. Και ο πόλεμοςαυτός συνεχίζεται και τώρα αδυσώπητος εναντίον της αγροτιάς. Με απώτερο σκοπό την εξαφάνιση κάθε είδους γεωργικής καλλιέργειας. Και κατά συνέπεια της οποιασδήποτε δυνατότητας άμυνας και επιβίωσης συνόλου του πληθυσμού.

Και προβάλλει, στη συγκεκριμένη περίπτωση μπροστά μας το παράδειγμα του μυθικού Ανταίου. Ο οποίος πατώντας στη γη, νικούσε όλους τους αντιπάλους του, αλλά όχι και τον Ηρακλή, ο οποίος μαντεύοντας το μυστικό του τον κράτησε μετέωρο. Που σημαίνει ότι προκειμένου να απαγκιστρωθούμε στοιχειωδώς απ’ τον θανάσιμο κλοιό των τοκογλύφων άμεση και πρωταρχική ανάγκη έχουμε να στηριχτούμε στη γη μας. Σε τρόπον ώστε, αν οι θανάσιμοι εχθροί μας επιβάλουν οικονομικό αποκλεισμό, να έχουμε πρώτα απ’ όλα διατροφική αυτάρκεια και επάρκεια. Κι όχι να εισάγουμε σε μεγάλο ποσοστό από άλλες χώρες τα οποιαδήποτε προϊόντα, που άφθονα μπορεί να παράγει η χώρα μας. Γιατί κάτω απ’ τις τωρινές συνθήκες το grexit φαίνεται η πιο σωτήρια λύση, προκειμένου ν’ αποφύγουμε τον έσχατο όλεθρο. Και φαίνεται πως σκόπιμα ο τόσο αντιπαθητικός Σόιμπλε το υποστηρίζει και τα εξωνημένα ΜΜ Ε (=ξαπατήσεως) το παρουσιάζουν ως μορμολύκειο, για να τρέμουμε στο άκουσμά του.

Πολύ σωστά  ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας επανασύστησε τη ΜΟΜΑ για την πραγματοποίηση διαφόρων δημόσιων έργων. Κατά τον ίδιο τρόπο θα μπορούσε να επανασυσταθεί και κάποια υπηρεσία ανάλογη με την Υπηρεσία Εγγείων Βελτιώσεων, που υπήρχε κατά το παρελθόν στο Υπουργείο Γεωργίας. Έτσι ώστε να μην αφήσουμε ούτε σπιθαμή γης αναξιοποίητη.

Είναι λυπηρό το θέαμα χιλιάδων στρεμμάτων ακαλλιέργητης γης. Κι από το άλλο μέρος το θέαμα τόσων νέων να σκοτώνουν το χρόνο τους αργόσχολοι στις καφετέριες. Και δεν αναλογίζονται τι θα γίνουν αύριο, όταν οι γονείς και οι παππούδες, που τώρα τους χαρτζιλικώνουν, θ’ αναχωρήσουν για το αιώνιο ταξίδι.

Και δεν ντρεπόμαστε καθόλου, που δίνουμε το δικαίωμα να μας κουνούν επιτιμητικά το δάχτυλο οι διάφοροι νεοναζί και σιωνιστές μαφιόζοι, χλευάζοντάς μας παντοιοτρόπως και εξευτελίζοντάς μας στα πέρατα της Γης…

π.  Ηλίας Υφαντής

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΩΡΑ ΘΕΕ ΜΟΥ!!!

π. Ηλίας Υφαντής

"Τί να κάνω τώρα Θεέ μου ;"

 ύψωσε τα χέρια προς το ταβάνι με τους ξεχαρβαλωμένους τσατμάδες, ο γέρος.

Την άλλη μέρα ήρθε ο δικαστικός κλητήρας, με τα χαρτιά της έξωσης.

-"Πρέπει να φύγετε".

-"Πού να πάμε ;"

Ο άνθρωπος κοίταξε ένα γύρω το αχούρι, που υποδυόταν το σπίτι.....Κοίταξε και τους σκελετωμένους γέρους.

"Έχω ένα δωμάτιο που περισσεύει" είπε σιγανά.

"Δεν έχουμε λεφτά" είπε ντροπαλά ο γέρος.

"Πάμε" είπε ο κλητήρας και καθώς δεν είχαν και τίποτε να μετακομίσουν, έφυγαν αμέσως.

Τους πήρε με το αυτοκίνητο, τους πήγε στο δικό του σπίτι, η γυναίκα του τους έπλυνε, τους έντυσε, τους τάισε, παιδιά δεν είχαν και τούτοι, το δωμάτιο ήταν φωτεινό, καθαρό, με κουρτίνες που τους άρεσε να τις πάνε πέρα δώθε (καθώς στο χαμόσπιτο δεν είχαν κουρτίνες...).

Έπεσαν στα πατώματα οι γέροι να ευχαριστούν, να κλαίνε, να ευλογούν, να εύχονται, να δοξάζουν.

"Θα έχουμε κι μεις συντροφιά" είπε η γυναίκα του κλητήρα. Αυτό μόνον....

Τώρα πια οι γέροι έπρεπε να συνηθίσουν την μυρωδιά του φρέσκου ψωμιού που έρχεται ζεστό από τον φούρνο, το πώς ευωδιάζει το φαγητό που βράζει καθώς και το πώς απαντάει ο Χριστός στους δικούς Του, όταν Τον ρωτάνε

"Τί να κάνω τώρα Θεέ μου ;"

πηγή

ΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ

Ο αρχαίος φιλόσοφος Παρμενίδης λέει ότι χρόνος δεν υπάρχει. Δεδομένου ότι συναρτά το χρόνο με την κίνηση, την οποία θεωρεί ως ψευδαίσθηση. Και, σε αντίθεση με τον Ηράκλειτο, που μιλάει για την αδιάκοπη κίνηση, ο Παρμενίδης υποστηρίζει ότι τίποτε δεν κινείται.

Στα νεότερα χρόνια ο Αϊνστάιν μας μιλάει για τη σχετικότητα του χρόνου. Και, για να μας δώσει να το καταλάβουμε χρησιμοποιεί ένα απλό παράδειγμα: Αν, μας λέει, είμαστε με μια δυσάρεστη συντροφιά και ο ελάχιστος χρόνος θα μας φανεί πολύς, ενώ, αν έχουμε μια καλή παρέα και ο πολύς θα μας φανεί ελάχιστος.

Το ίδιο περίπου μας λέει και ο Ντοστογιέφσκι: Είχε καταδικαστεί σε θάνατο. Και, όταν τον μετέφεραν στο χώρο της εκτέλεσης, καθώς του έμεναν μόνο τρία λεπτά ζωής, αφιέρωσε ένα λεπτό, στο παρελθόν του, άλλο ένα στα αγαπημένα του πρόσωπα και το τελευταίο, προκειμένου να ρίξει μια τελευταία ματιά στον γύρω του κόσμο . Και, πάνω στην ώρα, που θα εκπυρσοκροτούσαν τα όπλα ήρθε η χάρη-μεγάλη η χάρη του-από τον Τσάρο. Οπότε και αναλογίστηκε πόσο μεγάλος είναι ο χρόνος της ζωής μας, όσο μικρός κι αν μας φαίνεται.

Μία απ’ τις πτυχές της σχετικότητας του χρόνου είναι και η πάλη μεταξύ των γενεών. Δεδομένου ότι η παλιά γενιά κατηγορεί τους νέους για επιπολαιότητα, ενώ οι νέοι τους γέροντες για πεπαλαιωμένες αντιλήψεις. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, υπάρχουν νέοι, που έχουν μεγαλύτερη ωριμότητα από πολλούς μεγάλους και μεγάλοι με πνευματικό σφρίγος ανώτερο πολλών νέων.

Μια άλλη πτυχή της σχετικότητας του χρόνου είναι η κάθετη τομή ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο. Που κάνει εμάς τους ζωντανούς να αισθανόμαστε υπεροχή έναντι των νεκρών, τους οποίους θρηνούμε όχι μόνο γιατί τους αποχωριζόμαστε, αλλά και γιατί παύουν να χαίρονται τη ζωή. Και όμως η χριστιανική μας πίστη αναποδογυρίζει την αντίληψη αυτή. Και μας μιλάει αφενός για κάποιους, που μπορεί βιολογικά να είναι ζωντανοί αλλά στην πραγματικότητα είναι νεκροί, ενώ υπάρχουν νεκροί, που είναι ζωντανοί. Παρότι μπορεί να φύγανε απ’ τη ζωή, ακόμη και πριν εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια, Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τους αγίους, οι οποίοι σε πάμπολλες περιπτώσεις προσφέρουν στους συνανθρώπους μας τη βοήθειά τους πολύ περισσότερο απ’ όσο εμείς οι ζωντανοί.

Το πιο μεγάλο όμως γεγονός της ιστορίας είναι η είσοδος στη σχετικότητα της ζωή μας του αιώνιου Θεού. Προκειμένου να κονταροχτυπηθεί με τα βίαια πάθη των ανθρώπων, με σκοπό να μας οδηγήσει κι εμάς στην αιωνιότητα. Ένας απ’ τους σταθμούς της επίγειας βιοτής του είναι και η βάφτισή του, οχτώ μέρες μετά τη Γέννησή του. Κατά την οποία, σύμφωνα με τα εβραϊκά θέσμια, έγινε η περιτομή του για να του δοθεί το όνομα Ιησούς. Η οποία βάφτιση είναι, όπως γνωρίζουμε, διαφορετική από την άλλη Βάφτιση, που γιορτάζουμε στις έξι του Γενάρη και η οποία έχει σχέση με την έναρξη της δημόσιας δράσης του. Δράση η οποία τον έφερε αντιμέτωπο με τα κατεστημένα συμφέροντα των Εβραίων. Με αποτέλεσμα τη σταύρωσή του. Η οποία εντούτοις άνοιξε το δρόμο, εκατομμυρίων ανθρώπων για την αιωνιότητα.

Ένας απ’ αυτούς, που επάξια ακολούθησαν το δρόμο της αιωνιότητας ήταν και ο Άγιος Βασίλειος, του οποίου η μνήμη γιορτάζεται την Πρωτοχρονιά μαζί με την περιτομή του Χριστού. Και ο οποίος επάξια επονομάστηκε Μέγας. Δεδομένου ότι υπηρέτησε πολύπλευρα το έργο της αιωνιότητας. Αφού υπήρξε μία απ’ τις μεγαλύτερες πνευματικές προσωπικότητες όλων των εποχών. Και όχι μόνο από χριστιανικής αλλά και από κοσμικής πλευράς. Δεδομένου ότι σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή της Αθήνας και ήταν κάτοχος, όχι μόνο της φιλοσοφικής, αλλά και της γενικότερης επιστημοσύνης της εποχής του. Και συνετέλεσε τα μέγιστα-μαζί και με τους άλλους μεγάλους Πατέρες της εποχής του-στη διαμόρφωση αλλά και υποστήριξη της δογματικής διδασκαλίας της Εκκλησίας. Γεγονός, που δείχνει το πόσο λάθος κάνουν όσοι καταπιάνονται με δογματικά ζητήματα, έχοντας παντελή άγνοια των φιλοσοφικών δεδομένων της εποχής κατά την οποία διαμορφώθηκαν τα δόγματα.

Πέραν όμως της τεράστιας συνεισφοράς του στη διαμόρφωση και υποστήριξη της δογματικής διδασκαλίας, απαράμιλλη υπήρξε και η φιλανθρωπική του προσφορά. Δεδομένου ότι πούλησε τη μεγάλη πατρική του περιουσία και μαζί και με άλλες προσόδους κατόρθωσε να δημιουργήσει το μεγάλο φιλανθρωπικό ίδρυμα, που απ’ τους μεταγενεστέρους του ονομάστηκε «Βασιλειάδα». Και στο οποίο-είναι χαρακτηριστικό-ότι έβρισκαν περίθαλψη, όχι μόνο ορθόδοξοι, αλλά και αιρετικοί και Εβραίοι και ειδωλολάτρες. Και βέβαια δεν παρέλειψε να προσφέρει πνευματική τροφή, όχι μόνο στους συγκαιρινούς του, αλά και στους μεταγενέστερους με τα υπέροχα συγγράμματά του. Και όλα αυτά τα κατόρθωσε, παρότι έζησε μόλις 49 χρόνια.

Ενώ όμως ήταν τόσο στοργικός προς τους ανθρώπους της ανάγκης ήταν αδαμάντινος απέναντι στους ισχυρούς του κόσμου. Είναι γνωστό το περιστατικό με τον έπαρχο Μόδεστο, ο οποίος τον απείλησε με πολλά και δεινά, αν δεν σταματούσε να πολεμάει τις αιρέσεις. Για να του απαντήσει ο Άγιος ότι δεν φοβάται τίποτε. Γιατί περιουσία δεν είχε, για να τη δημεύσουν κι αν τον εξορίσουν, ο Θεός υπάρχει παντού, ενώ ο θάνατος θα τον οδηγούσε συντομότερα στο Θεό.

Αφήνοντας, έτσι, άριστο παράδειγμα, όχι μόνο στους επισκόπους αλλά και τους χριστιανούς όλων των εποχών, για το τι σημαίνει χριστιανική συμπεριφορά και πίστη στην αιωνιότητα. Ιδιαίτερα μάλιστα σ’ εκείνους, οι οποίοι φέρονται με τυραννική ιταμότητα απέναντι στους αδύνατους και γλείφουν το χώμα μπροστά στους λήσταρχους και τυράννους.…

π.Ηλίας Υφαντής

στη χώρα των κυκλώπων…

Να ’μαστε και πάλι εδώ στη μέση μιας άγνωστης και άξενης χώρας, χωρίς προσανατολισμό και διέξοδο. Ολόιδια όπως εδώ και σαράντα χρόνια.

Πρωτύτερα αγόμασταν και φερόμασταν απ’ τον δικομματισμό των γαλάζιων και πράσινων απατεώνων. Και να που σε κάποια στιγμή μας προέκυψε και ο ΣΥΡΙΖΑ. «Είναι άθεοι αυτοί»! μας φώναζαν οι «εθνικόφρονες», που επανειλημμένα είχαν αποδείξει πως ούτε το Θεό σέβονται ούτε τους ανθρώπους σπλαχνίζονται. Κι εμείς σαν τον Οδυσσέα στο νησί των Σειρήνων δεθήκαμε στο κατάρτι της ελπίδας και πήγαμε με το μέρος τους. Γιατί σκεφτόμασταν πως οι άθεοι μπορεί να αποδειχτούν καλύτεροι απ’ τους υποκριτές, που πρωτύτερα αδιαλείπτως μας εξαπατούσαν και ανηλεώς μας καταλήστευαν.

Και είναι αλήθεια πως για ένα διάστημα πάλεψαν-όπως φαίνεται- απεγνωσμένα. Κι εμείς τους καμαρώναμε. Και πιστεύαμε πως όπου να ’ναι θα μας οδηγήσουν στη Γη της Επαγγελίας, όπως μας είχαν υποσχεθεί. Μακριά απ’ τον εξευτελισμό και την εξαθλίωση. Αλλά είχαμε απατηθεί. Και πιθανόν να είχε συμβεί το ίδιο και με τους ίδιους. Γιατί οι αδυσώπητοι εχθροί μας, που εμείς τους βαφτίσαμε «εταίρους» μας έπαιζαν με σημαδεμένη τράπουλα και συνέχισαν να μας εμπαίζουν όπως και πρωτύτερα. Αμετακίνητοι και αμετανόητοι στη ληστρική τους απανθρωπιά. Παρότι επιστρατεύσαμε εναντίον τους και το περίφημο δημοψήφισμα, με το οποίο ο λαός έδειξε στην συντριπτική του πλειονότητα την απέραντη αποστροφή του προς αυτούς και τα «μέτρα» τους. Που και αυτό-φευ- εφαρμόζοντας την πάγια τακτική του «δέος και σοκ» μας το αναποδογύρισαν. Και βρεθήκαμε να σερνόμαστε για μια ακόμη φορά πίσω απ’ το θριαμβευτικό τους άρμα ταπεινωμένοι και εξαθλιωμένοι.

Βέβαια εμείς, για να διασκεδάσουμε τη συντριπτική οικονομική μας ήττα, μιλήσαμε για ηθική νίκη. Και μιλούμε για ένα πρόγραμμα, που μπορεί να είναι σκληρό, αλλά που, τρώγοντας τις σάρκες μας, θα το ξεπεράσουμε για να βγούμε στο ξέφωτο της ανάκαμψης. Και όχι μόνο τη δική μας αλλά και των άλλων λαών της Ευρώπης. Αφού κι απ’ αυτούς κάποιοι παραπλήσια-αν όχι στον ίδιο βαθμό-μαστίζονται απ την αρπακτικότητα των τοκογλύφων.

Ωστόσο όμως η αλήθεια είναι πως έτσι κι αλλιώς το σατανικό σχέδιο των οικονομικών δολοφόνων προωθείται ακάθεκτο και χειροτερεύει την οικονομική μας κατάσταση ολοένα και περισσότερο. Και μάλιστα πλήττει επιλεκτικά ακριβώς τους τομείς στους οποίους θα μπορούσαμε να στηρίξουμε την ανάκαμψή μας. Όπως, για παράδειγμα, πλήττει με την σκανδαλώδη αύξηση του ΦΠΑ τον τουρισμό μας, για τον οποίο καυχόμαστε ότι είναι η βαριά βιομηχανία, που μας είχε απομείνει. Και ακόμη πλήττει με τα πάσης φύσεως επαχθή «μέτρα» τη γεωργία μας και την κτηνοτροφία μας, που είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για την διατροφική μας επάρκεια. Σε τρόπον ώστε η εξάρτησή μας απ’ τα πλοκάμια του κακόβουλου σχεδίου τους να γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη και η υποδούλωσή μας ολοένα και καταθλιπτικότερη. Για να αποκαλύπτονται έτσι ολοένα και περισσότερο οι καταχθόνιοι σκοποί τους σε βάρος του λαού μας και της πατρίδας μας.

Και σε κάθε περίπτωση δεν παραλείπουν να μας τονίσουντον απαράβατο όρο ότι οφείλουμε να τηρήσουμε τις κανιβαλικές συμφωνίες, με τις οποίες φρόντισαν να μας αλυσοδέσουν χειροπόδαρα. Ενώ κάποιο τέτοιο ανάλογο καθήκον δεν αναγνωρίζουν σε καμιά περίπτωση στον εαυτό τους. Όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, με τις πολεμικές επανορθώσεις για τις καταστροφές και τα κακουργήματα, που διέπραξαν σε βάρος του λαού μας και της χώρας μας κατά τη διάρκεια της Κατοχής οι άφρονες και παράφρονες του 3ου ράιχ. Δεδομένου ότι αυτοί ανήκουν στην περιούσια φυλή των αρίων. Και έχουν κάθε δικαίωμα να καταστρέφουν ο, τι θέλουν και να σκοτώνουν όποτε θέλουν και όσους θέλουν και κανένα καθήκον να πληρώνουν επανορθώσεις για τα κακουργήματά τους στις κατώτερες φυλές των τεμπέληδων και των διεφθαρμένων, όπως είμαστε εμείς οι Έλληνες.

Και τα ίδια επαναλαμβάνουν και σχετικά με τους μετανάστες. Σε βάρος των οποίων εφαρμόζουν καθεστώς γενοκτονίας, αφενός με την καταστροφή των χωρών τους και αφετέρου με τα καραβάνια θανάτου στα οποία τους εξαναγκάζουν να καταφεύγουν, προκειμένου να σωθούν. Και όσους απομένουν μας τους φορτώνουν, προκειμένου να συμπληρώσουν την οικονομική εξαθλίωσή μας με την πληθυσμιακή μας μετάλλαξη. Έτσι ώστε πέρα απ’ τη βιολογική να πετύχουν και την πολιτισμικήμας εξόντωση. Δεδομένου ότι ο φιλάνθρωπος πολιτισμός μας έρχεται σε διαμετρική αντίθεση με τη δική τους βαρβαρότητα. Γεγονός, που αποδεικνύεται απ’ τον ανθρωπισμό με τον οποίο αντιμετωπίζουμε αυτούς, που εκείνοι θαλασσοπνίγουν.Τη στιγμή πουδεν παραλείπουν να μας διευκρινίζουν ότι η οποιαδήποτε δική μας φροντίδα μας για τους μετανάστες δεν συνεπάγεται καμιά χαλάρωση της καταθλιπτικής αγχόνης τους σε βάρος μας…

Για να γίνεται ύστερα απ ‘όλα αυτά ολοένα και περισσότερο φανερό ότι εδώ και έξι χρόνια η εθνική μας σχεδία έχει προσαράξει στη χώρα των κυκλώπων. Οι οποίοι, όπως μας θα μας έλεγε και ο Όμηρος «ούτε το δίκαιο των θεών σέβονται ούτε και των ανθρώπων». Δεδομένου ότι δεν έχουν δυο μάτια, όπως οι φυσιολογικοί άνθρωποι, σε τρόπο ώστε όχι μόνο να παίρνουν αλλά και να προσφέρουν στους συνανθρώπους τους . Αλλά διαθέτουν το ένα και μοναδικό μάτι της ακόρεστης απληστίας και της ανελέητης βαρβαρότητας.

Κι εκείνο, που ισχύει στη δική μας περίπτωση είναι να βρεθεί κάποιος Οδυσσέας-όχι πλέον κάλπικος-ο οποίος θα μπήξει στο αδηφάγο μάτι τους τον πυρακτωμένο δαυλό της αλήθειας και τη δικαιοσύνης. Προκειμένου να γλιτώσουμε τόσο εμείς, όσο και τόσοι άλλοι λαοί, που δεινοπαθούν εξαιτίας τους…

πηγή

η Παναγία και ο γεωργοκτηνοτρόφος…

Είναι, λέει, οι «εταίροι» μας στη συντριπτική τους πλειονότητα χριστιανοί. Και πάνω απ’ όλους οι χριστιανοδημοκράτες και χριστιανοκοινωνιστές Γερμανοί. Αλλά τι λέει,στην προκειμένη περίπτωση, το Ευαγγέλιο; Και πιο συγκεκριμένα το χαρακτηριστικό παράδειγμα της Παναγίας, της οποίας γιορτάσαμε την Κοίμηση (15 Αυγούστου). Και η οποία-όπως είναι ευνόητο- δεν είχε σπουδάσει οικονομολόγος ή κοινωνιολόγος σε κάποιο, όπως τα σημερινά, της παγκόσμιας κακοδαιμονίας «πνευματικό» ίδρυμα…
Όταν, λοιπόν, η Παναγία αναφέρεται στους δυνάστες και τους πλούσιους, όπως είναι στην προκειμένη περίπτωση οι νεοναζί γερμαναράδες και οι άλλοι συνευδοκούντες στα κακουργήματά τους, μιλάει για το διασκόρπισμά τους και το γκρέμισμά τους. Προκειμένου να υψωθούν οι ταπεινωμένοι και οι πεινασμένοι. Για να χορτάσουν το ψωμάκι, που με μυριάδες χέρια τους το κλέβουν και το ληστεύουν όλοι οι-κατ’ ευφημισμόν- χριστιανοδημοκράτες και χριστιανοκοινωνιστές (Λουκά: α:51-53). Που σημαίνει ότι όλα αυτά τα «χριστιανικά» παραμορφώματα δεν έχουν την παραμικρή σχέση ούτε με το σοσιαλισμό ούτε με τη δημοκρατία ούτε πολύ περισσότερο με το χριστιανισμό. Απλά τα καπηλεύονται.
Και υπάρχει και παράδειγμα για το έτερο σκέλος των «εταίρων» μας, που είναι οι τοκογλύφοι! Οι οποίοι-όπως λέγεται- είναι σε μεγάλο ποσοστό σιωνιστές. Που σημαίνει οπαδοί της ιουδαϊκής θρησκείας. Της οποίας ψυχή και η καρδιά είναι η διδασκαλία των προφητών. Των ασυμβίβαστων, δηλαδή, κηρύκων της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Ποιο είναι το παράδειγμα; Ο προφήτης Μιχαίας(+14 Αυγούστου)! Ο οποίος έζησε πριν από 28 αιώνες και που, ενώ αρχικά ήταν γεωργοκτηνοτρόφος, οι περιπέτειες της ζωής τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει την ύπαιθρο και να ζήσει στην πόλη. Όπου οι προκλητικέςκοινωνικές και οικονομικές ανισότητες έκαναν την καρδιά του να πλημμυρίσει από ιερή αγανάκτηση. Με αποτέλεσμα μια αδυσώπητη θεϊκή φωνή σαν ηφαιστειακή λάβα να ξεχυθεί απ’ τη γραφίδα του και το λόγο του:
«Αλίμονο σ’ αυτούς, έλεγε, που καταδυναστεύουν και καταληστεύουν και γδύνουν τους φτωχούς και τους διώχνουν απ’ τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους. Επειδή έχουν δύναμη στα χέρια τους…»!
Επισήμαινε το γεγονός ότι όλο αυτό το κακό γινόταν με τη συμπαιγνία των πάσης φύσεως εξουσιαστών. Αυτών «που έχουν ως έργο τους, δήθεν, τη δικαιοσύνη, αλλά, στην πραγματικότητα την αποστρέφονται και διαστρέφουν την αλήθεια. Και, αντί να υπερασπίζονται, γδέρνουν το λαό και τρώνε τις σάρκες του και συντρίβουν τα κόκαλά του. Και δεν διστάζουν ακόμη και σε φόνους να φτάσουν. Για να χτίζουν έτσι και να καλλωπίζουν τις πόλεις τους και τα σπίτια τους με το αίμα του φτωχού λαού…»!
«Τι κάνουν οι δικαστές; Τι κάνει το ιερατείο; Συμμετέχουν κι αυτοί στη συμπαιγνία της κοινωνικής τρομοκρατίας και αδικίας. Δωροδοκούνται, για να υποστηρίζουν τα συμφέροντα του κατεστημένου. Ταυτίζουν το δίκιο και τη διδασκαλία του Θεού με τα συμφέροντα τα δικά τους, των βασιλιάδων, των αρχόντων και των πλουσίων. Είναι λαοπλάνοι και ανθρωποφάγοι…»!
«Τι κάνουν οι, λεγόμενοι, πνευματικοί άνθρωποι, (οι ψευδοπροφήτες); Παραπλανούν και εξαπατούν το λαό. Υποστηρίζουν και λιβανίζουν αυτούς που τους ταΐζουν. Και τρομοκρατούν όλους εκείνους, που δεν μπουκώνουν το στόμα τους και δεν εξαγοράζουν τη σιωπή τους με το φαΐ και το χρήμα.…»!
Αλήθεια, διαβάζοντας όλα τα παραπάνω, δεν έχετε την αίσθηση ότι ο άνθρωπος, που τα λέει αυτά, ζει τώρα ανάμεσά μας και ότι δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να στηλιτεύει τη σημερινή πραγματικότητα; Και που, αν ζούσε πριν από εξήντα χρόνια, θα κινδύνευε να θωρηθεί επικίνδυνος για την κοινωνία. Με αποτέλεσμα να φιλοξενηθεί ως εξόριστος σε κάποιο ξερονήσι. Ή κάποιο πρωινό να στηθεί μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, για να γίνει, όπως λέει το λαϊκό άσμα, «κόκκινο κρίνο» σε κάποια αλάνα, ως εχθρός της πατρίδας και της θρησκείας….
Και για να συνειδητοποιήσετε το μέγεθος της διαστροφής σχετικά με την τωρινή κοινωνική και θρησκευτική μας πραγματικότητα επιχειρήστε μια σύγκριση ανάμεσα στους σήμερα παραμορφωμένους «σοφούς» και «αγίους» και τον Μιχαία. Ο οποίος, όπως προαναφέραμε δεν ήταν παρά ένας απλός γεωργοκτηνοτρόφος, που έζησε πριν από είκοσι οχτώ περίπου αιώνες. Που όμως δεν ασχολήθηκε με το «άνηθον και το κύμινον» της θρησκείας, όπως συμβαίνει, δυστυχώς, με τη συντριπτική πλειονότητα των θρησκευόμενων. Αλλά καταπιάστηκε με τα «βαρύτερα του νόμου», όπως είναι η δικαιοσύνη, που αποτελεί την ψυχή και την καρδιά της ηθικής και της θρησκείας. Χωρίς την οποία η οποιαδήποτε ηθική και θρησκεία είναι βδελυρή απάτη και αποκρουστική υποκρισία. Αλήθεια δεν νομίζετε ότι το πνευματικό και ηθικό του επίπεδο βρίσκεται ασύγκριτα ψηλότερα απ’ τη συντριπτική πλειονότητα των σημερινών, λεγόμενων, χριστιανών; Και προπάντων τη, λεγόμενη, εκκλησιαστική ηγεσία!
Ή μήπως δεν βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με αυτούς που σήμερα καταληστεύουν και υπονομεύουν ολάκερη την ανθρωπότητα και όμως διατείνονται ότι έχουν την ίδια πίστη με τους προφήτες! Πράγμα που ασφαλώς κάνουν και όλοι οι χριστιανοδημοκράτες και οι χριστιανικοινωνιστές, που καπηλεύονται πολυειδώς και πολυτρόπως το χριστιανισμό!
Και το δυστύχημα είναι πως, όπως φαίνεται, η άθλια αυτή καπηλεία της χριστιανικής, αλλά και της προφητικής διδασκαλίας θα τραβήξει σε μάκρος ! Εφόσον θα υπάρχουν αυτοί, που στο όνομα του Χριστού και των προφητών, θα πλουτίζουν με τον ιδρώτα και το αίμα των αθώων. Αυτοί που θα δίνουν αντιπαροχή τη συνείδησή τους για τα αργύρια της προδοσίας του ανθρώπου. Αυτοί που τα δρεπάνια και άροτρα του λαού θα τα κάνουν «έξυπνες» βόμβες και επονείδιστα χρέη, για την εκ του ασφαλούς δολοφονία του!
Οι ομογάλακτοι αρχιερείς της καπηλείας της προφητικής και χριστιανικής διδασκαλίας!…

παπα-Ηλίας
https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com

πνευματικοί δολοφόνοι…

«Πνευματικός» εξομολογούσε μια γυναίκα, στο σπίτι της οποίας διέμενε με ενοίκιο κάποιος παπάς.
-«Ξέρεις, της είπε, αυτός ο παπάς, που μένει στο σπίτι σου, είναι αιρετικός, κλέφτης, τρελός και, με λίγα λόγια, παλιάνθρωπος. Να προσέχεις»!
-«Κι από πού τα ξέρετε όλα αυτά, πάτερ»; Ρώτησε απορημένη η γυναίκα.
-«Μου τα είπε το Άγιο Πνεύμα»! Ισχυρίστηκε ο «πνευματικός». Ποντάροντας, προφανώς, στην ευπιστία της γυναίκας.
Αλλά η γυναίκα, που δεν ήταν καθόλου εύπιστη, έσπευσε και τα είπε στον παπά. O οποίος και έσπευσε να συναντήσει τον «πνευματικό», για να του πει:
-«Άγιε πατέρα, πώς θα σας φαινόταν, αν σας έλεγα ότι είστε κρετίνος, δολοφόνος και συλλήβδην παλιάνθρωπος»!
-«Πώς τολμάς»! Ούρλιαξε ο συκοφάντης.
-«Όχι εγώ, αλλά το Άγιο Πνεύμα»!
-Και πώς είναι δυνατόν να πει σε σένα το Άγιο Πνεύμα για μένα τέτοια πράγματα;
-Όπως και σε σένα είπε ότι εγώ είμαι αιρετικός, κλέφτης, παλιάνθρωπος και όσα άλλα η μωρία και η μοχθηρία σου υπαγόρευσε»!…
Ασφαλώς μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν αληθινά άγιοι πνευματικοί, οι οποίοι συχνά-όπως οι νεοφανείς Άγιοι, Γέροντας Πορφύριος και Γέροντας Παΐσιος, κλπ-γνωρίζουν την πνευματική ταυτότητα του εξομολογούμενου, προτού εκείνος ανοίξει καν το στόμα του. Και ο λόγος τους είναι «άρτος επιούσιος», ιδιαίτερα για τις σημερινές συνθήκες πνευματικού λιμού.
Αλλά υπάρχουν, δυστυχώς, και κάποιοι κενοί ηθικού και πνευματικού περιεχομένου ρασοφόροι, που καταφεύγουν σε συκοφαντίες, πιστεύοντας ότι θα ανεβάσουν τους εαυτούς τους, υπονομεύοντας τους άλλους. Ιδιαίτερα μάλιστα, όταν, θέλουν να εξασφαλίσουν πιστοποιητικό γλειψηματία για τη μελλοντική δεσποτοποίησή τους .
Οι ρασοφόροι του φυράματος αυτού, εκτός του ότι, ως εξομολόγοι, παίζουν το ρόλο κομματικών προπαγανδιστών, φτάνουν, συχνά, στο κατάντημα να χρησιμοποιούν τα πνευματικά τους παιδιά ακόμη και ως διακινητές των δολοφονικών συκοφαντικών τους ιδιοσκευασμάτων. Και μιλώ για «δολοφονικά ιδιοσκευάσματα», δεδομένου ότι η συκοφαντία συνιστά ηθική δολοφονία, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι βδελυρότερη ακόμη και από τη βιολογική δολοφονία.
Και απορεί κανείς πώς κάποιοι τέτοιοι Ιησουΐτες, με καλπάζουσα υποκρισία τολμούν να παριστάνουν και τους ιεροκήρυκες και ν’ ανεβαίνουν στον άμβωνα, για να μιλούν για τη χριστιανική αγάπη, παρότι ουδέποτε την φιλοξένησαν στα σπλάχνα τους. Και ύστερα απορούν, γιατί τα κηρύγματά τους δεν βρίσκουν απήχηση. Δεδομένου ότι το χριστεπώνυμο πλήρωμα διαθέτει, σε μεγάλο ποσοστό το αισθητήριο να ξεχωρίζει αυτούς, που, μέσα απ’ την καρδιά τους, του μιλούν με ειλικρίνεια και αγάπη. Σε αντίθεση με τα κάλπικα και αλαλάζοντα φαρισαϊκά κύμβαλα, τα οποία δεν έχουν να του προσφέρουν τίποτε περισσότερο απ’ την ανούσια κενότητά τους και την αποκρουστική υποκρισία τους.
Δυστυχώς την ίδια τακτική ακολουθούν και κάποιοι ανερμάτιστοι μητροπολίτες. Που απομονωμένοι σαν τα ψαράκια της γυάλας και αποστειρωμένοι από τη γνώση του περιβάλλοντός τους, άκριτα και αβασάνιστα υιοθετούν ο, τι τους σερβίρουν οι ρουφιάνοικαι οι ρουφιάνες. Οι οποίοι άγουν και φέρουν την αχυρώδη τους υπόσταση και κάνουν άνω κάτω τις μητροπόλεις. Δεδομένου ότι σπρώχνουν τους ρουφιανο-δεσποτάδες σε άδικες ενέργειες σε βάρος αθώων ανθρώπων. Έτσι ώστε να εκτίθενται ανεπανόρθωτα στην κοινή γνώμη, η οποία σε αντίθεση με τους εμπαθείς ρουφιάνους έχει σε μεγάλο βαθμό ανεπτυγμένο το περί δικαίου αίσθημα. Με αποτέλεσμα να λυπάται και να ντρέπεται ο λαός με τα τέτοιου είδους ακατανόητα καμώματα κάποιων δεσποτάδων. Που, μη έχοντας συναίσθηση της ανεπάρκειας του εαυτού τους και συνείδηση του περιβάλλοντός τους, μιλούν ακόμη και για κλίκες και συνωμοσίες αθώων κληρικών εναντίον τους. Τη στιγμή που τα άνθη αυτά του κακού θεριεύουν και ανθούν στις παρυφές της αλλοπρόσαλλης αυλής τους. Όπου αυτοί οι ίδιοι, με την ακρισία τους και την πονηρία τους γίνονται αρχιτέκτονες πάσης αυθαιρεσίας και ακαταστασίας.
Κατά την ταπεινή γνώμη του γράφοντος, οι εξομολόγοι, που επιχειρούν να κάμουν τα πνευματικά τους παιδιά «υιούς γεέννηςδιπλότερους αυτών» (=παιδιά της κόλασης χειρότερα απ’ τους ίδιους), οι ιεροκήρυκες, που χρησιμοποιούν τις θρησκευτικές οργανώσεις ως γιάφκες -με την ηθική του όρου έννοια-δολοφόνων και οι δεσποτάδες, που εκτρέφουν στις μητροπόλεις τους κλίκες ρουφιάνων, είναι σαν τους κακούς γεωργούς της ευαγγελικής παραβολής. Οι οποίοι άλλους μεν εκ των απεσταλμένων του οικοδεσπότη έδειραν, άλλους λιθοβόλησαν και άλλους φόνευσαν. Για να μη διστάσουν στο τέλος να προχωρήσουν στο φόνο και του ίδιου του γιου του οικοδεσπότη. Που σημαίνει ότι, σε τελική ανάλυση, οι «άγιοι» αυτοί συκοφάντες και πνευματικοί δολοφόνοι δολοφονούν στις καρδιές των ανθρώπων τον ίδιο το Χριστό, τον οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούν.
Δεν ξέρω, αν, για κάποιες απ’ αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να καταφύγει κανείς στη, λεγόμενη, Δικαιοσύνη. Δεδομένου ότι οι «πνευματικοί» δολοφόνοι φτάνουν σε τέτοιο βαθμό πονηρίας, ώστε, προκειμένου να προφυλάξουν τον εαυτό τους από δικαστικές περιπέτειες, να δεσμεύουν, συχνά, τα «βαποράκια» της συκοφαντικής τους πραμάτειας με το απόρρητο της εξομολόγησης. Αλλά και όταν ακόμη στοιχειοθετούνται οι προϋποθέσεις, προκειμένου να προσφύγει κάποιος στη Δικαιοσύνη, κινδυνεύει, όχι μόνο να μη βρει το δίκιο του, αλλά να βρεθεί και κατηγορούμενος. Δεδομένου ότι ανάμεσα στους θρησκευτικούς ιεροεξεταστές αφενός και κάποιους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς αφετέρου υπάρχει συχνά διαπλοκή. Αφού, ανάμεσα στους Τερτσέτηδες και Πολυζωίδηδες της, λεγόμενης, Δικαιοσύνης υπάρχουν και οι Τριβωνιανοί, που δωροδοκούνται και επηρεάζονται ποικιλοτρόπως.
Γεγονός που, σε τελική ανάλυση, σημαίνει ότι όσοι παίρνουν στα σοβαρά τη χριστιανική τους ταυτότητα καλό είναι να θυμούνται το «προσέχετε από το προζύμι των φαρισαίων», που είπε ο Χριστός. Κι ακόμη, όπως έλεγε και ο μεγάλος Γιουνγκ «να προσέχουν πολύ σε ποιους εμπιστευόμαστε την πολύτιμη ψυχή τους»!….

παπα-Ηλίας

https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com

τρικυμισμένες ψυχές

Ο Χριστός, όπως γνωρίζουμε, εκτός απ’ τις τρικυμισμένες απ’ τους ανέμους θάλασσες θεράπευε και τις τρικυμισμένες απ’ τους δαίμονες ψυχές.
Σε μια τέτοια θεραπεία, τη θεραπεία του σεληνιαζόμενου νέου, αναφέρεται και η ευαγγελική περικοπή της 10ης Κυριακής Ματθαίου. Η ηλεκτρονική της διεύθυνση είναι:

Ευχαριστώ για την ακρόαση
παπα-Ηλίας

η τετρακτύς των τοκογλύφων

Με νεανικό τσαμπουκά μπήκε η κυβέρνηση στην αντιμνημονιακή διαπραγμάτευση. Ιδιαίτερα ο κ. Βαρουφάκης και ο Πρωθυπουργός. Γιατί-όπως είπαν-ήθελαν να μείνουν πιστοί στις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Και να μη δεχτούν, σε καμιά περίπτωση, μέτρα λιτότητας. Με αποτέλεσμα να αιφνιδιάσουν και να εντυπωσιάσουν την πανευρωπαϊκή και την παγκόσμια κοινή γνώμη. Και καλά έκαμαν. Δεδομένου ότι με τη στάση τους αυτή αντέστρεψαν το κλίμα της πανευρωπαϊκής και παγκόσμιας καταφρόνησης, που οι «εταίροι» είχαν μεθοδεύσει σε βάρος μας.
Ήταν όμως ανεδαφική η απαίτησή τους να θέλουν να αναβαπτίσουν την τρόικα σε θεσμούς. Να την κάνουν, δηλαδή, αυτό, που όχι μόνο δεν είναι αλλά ούτε και θα ήθελε ποτέ να είναι. Δεδομένου ότι η έννοια των θεσμών συναρτάται με το δίκαιο, ενώ ο σκοπός και ο προσανατολισμός της τρόικας είναι το άδικο και ο πολύπλευρος όλεθρός μας. Και ο προσανατολισμός της αυτός δεν άλλαξε σε καμιά περίπτωση τώρα, που από τρόικα μετασχηματίστηκε σε «τετρακτύ» (κουαρτέτο). Τα μέλη της οποίας άρχισαν και πάλι να συρρέουν στην πατρίδα μας, όπως τα ναζιστικά ποντίκια στην «Πανούκλα» του Καμύ. Και ασφαλώςκαι δεν έχουν καμιά σχέση με την ιερή «τετρακτύ της δεκάδας» των πυθαγορείων. Που λεγόταν έτσι, επειδή σχηματιζόταν απ’ το άθροισμα των αριθμών 1-4, που είναι ίσον με δέκα (1+2+3+4=10) και που ήταν το ιερό σύμβολο των πυθαγορείων. Όπως για μας τους χριστιανούς είναι η Αγία Τριάδα. Που σημαίνει ότι η τωρινή «τετρακτύς» των νεοναζί και των σιωνιστών δεν είναι σε καμιά περίπτωση ιερή αλλά πέρα για πέρα ανίερη. Δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει απλά και μόνο τα σχέδια και τα συμφέροντα των τοκογλύφων. Οι οποίοι, όπως προκύπτει από τα έργα τους, είναι στην υπηρεσία του Σατανά. Σε αντίθεση με τους πυθαγορείους η οποία ζούσαν υποδειγματικά. Όπως επίσης δεν έχουν καμιά σχέση με το δίκαιο και τη διάσωση της πατρίδας μας, αλλά απεναντίας με τη διάλυσή και την καταστροφή της.
Κι ας υποστηρίζει ο αξιότιμος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η μνημονιακή τρόικα (ΝΔ,ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι), ότι η παραμονή μας στο ευρώ και την ευρωζώνη αποτελεί κόκκινη γραμμή. Κι ας συμφώνησαν μαζί τους, κάτω απ’ τον καταιγισμό της πίεσης ο Πρωθυπουργός και ο κ. Καμένος. Τόσο κατά τη διάρκεια της συνάντησης των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο μετά το δημοψήφισμα, όσο και κατά τη συνάντηση κορυφής του Πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες.
Αν βγαίνει κάτι θετικό απ’ την όλη υπόθεση της διαπραγμάτευσης αυτής είναι ότι αποκαλύφθηκε το ειδεχθές πρόσωπο των «εταίρων» μας. Πράγμα που διαφαίνεται από το γεγονός ότι ο Σόιμπλε και η Μέρκελ και το υπόλοιπο συνδικάτο του εγκλήματος και οι εδώ εφιάλτες τους δεν μπορούν να κρύψουν τη χαιρεκακία τους. Γιατί νομίζουν ότι δολοφονώντας ηθικά τον Έλληνα πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του, η βαρβαρότητά τους θα θριαμβεύσει. Και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό, που κατάφεραν είναι ν’ αυτοκτονήσουν ηθικά οι ίδιοι. Δεδομένου ότι οι λαοί της Ευρώπης αλλά και η παγκόσμια κοινωνία κατάλαβαν πόσο αμετανόητοι για τα ιστορικά τους κακουργήματα και πόσο αδίδακτοι απ’ τα ιστορικά παθήματά τους είναι.
Είναι αξιοπρόσεχτο αυτό, που είπε ο κ. Βαρουφάκης σχετικά με τις διαπραγματεύσεις: Ότι, δηλαδή, ακόμη κι ο Θεός να κατέβαινε, δεν ήταν σε καμιά περίπτωση διατεθειμένοι οι άθεσμοι «θεσμοί» να κάμουν έντιμη συμφωνία. Αν και στο σημείο αυτό θα πρέπει να πούμε ότι, σύμφωνα με τη χριστιανική μας πίστη, ο Θεός ήρθε στη γη. Και ήρθε, προκειμένου να κάμει μαζί μας μια έντιμη συμφωνία. Και, ακριβώς, οι πρόγονοι των σημερινών σταυρωτών της Ελλάδας τον σταύρωσαν. Όπως επίσης αξιοπρόσεχτη είναι η λύσσα με την οποία επιτίθενται εναντίον του κ. Βαρουφάκη όλοι οι πολιτικοί και οι μιντιακοί μπούφοι και όρνιθες. Επειδή ακριβώς έβγαλε το φερετζέ και αποκάλυψε το αποκρουστικό πρόσωπό το δικό τους και των πατρώνων τους. Και ως άλλες Ηρωδιάδες ζητούν «την κεφαλήν του επί πίνακι». Επειδή λέει προέβλεψε τα περί capital control και τόλμησε να εκπονήσει σχέδιο σωτηρίας των Ελλήνων σε περίπτωση, εμμονής των «εταίρων» στο καταστροφικό σε βάρος μας σχέδιό τους.
Κι ακόμη αξιοπρόσεχτη είναι η στάση και συμπεριφορά τους απέναντι στην κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία με την κοφτερή και την καφτερή της γλώσσα δίνει τις αληθινές διαστάσεις του όλου προβλήματος. Όπως επίσης είναι χαρακτηριστικές οι αντιδράσεις των κοινοβουλευτικών χουλιγκάνων, όταν η κ. Κωνσταντιπούλου μιλάει. Φαινόμενο, που θυμίζει τις αντιδράσεις των δαιμονισμένων, όταν οι κληρικοί διαβάζουν τους εξορκισμούς του Μ. Βασιλείου. Και ακόμη το γεγονός ότι ζητούν με απίστευτη λύσσα άρον-άρον, την παραίτησή της. Όπως και οι Ευρωπαίοι κρετίνοι και χουλιγκάνοι ζητούσαν και-δυστυχώς- πέτυχαν την παραίτηση του κ. Βαρουφάκη.
Και βέβαια δεν υπάρχει καμιά περίπτωση να παραιτηθούν αυτοί απ’ το δολοφονικό σχέδιό τους. Στην ολοκλήρωση του οποίου θα προχωρήσουν απτόητοι μέχρι τέλους. Και μπαίνει για μας το ερώτημα: Εμείς ως πότε θα παραμένουμε μετέωροι και εξαρτημένοι απ’ τους δολοφονικούς τους μηχανισμούς, προκειμένου να εξασφαλίσουμε την επιβίωσή μας; Χωρίς τις απαραίτητες υποδομές, που θα μας εξασφαλίσουν χρηματοοικονομική και διατροφική αυτάρκεια. Ακολουθώντας τις «συνετές» υποδείξεις όσωνισχυρίζονται ότι η παραμονή μας στο ευρώ και την ευρωζώνη είναι μονόδρομος…
Όταν ο μονόδρομος αυτός οδηγεί κατευθείαν στην καταστροφή της Ελλάδας και τη γενοκτονία των Ελλήνων! Τη στιγμή που ο οποιοσδήποτε άλλος δρόμος, όσο δύσκολος κι αν είναι, θα είναι ασφαλέστερος απ’ την ολοφάνερα προδιαγεγραμμένη απ’ τους ναζί και τους τοκογλύφους εξόντωσή μας…

παπα-Ηλίας

https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com

τρικυμίες των παραμορφώσεων…

Λαός και μαθητές έφαγαν και χόρτασαν εκεί στην ερημιά, με το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ιχθύων. Πέρα από το γεγονός ότι θεραπεύτηκαν κι απ’ τις οποιεσδήποτε αρρώστιες τους.
Κι ούτε πολύ ούτε λίγο σκέφτηκαν πόσο ωραίο θα ήταν να είχαν έναν τέτοιο βασιλιά. Που θα μπορούσε να τους προσφέρει θαυματουργικά όλα εκείνα, που θα χρειάζονταν.
Αλλά ο Χριστός θέλησε να τους βγάλει απ’ τις αυταπάτες τους. Και τους μεν μαθητές ανάγκασε να μπουν στο πλοίο και να επιστρέψουν στην Καπερναούμ, στο δε λαό συνέστησε να επιστρέψουν ο καθένας στα σπίτια τους. Για να ξεκολλήσει και τους μεν και τους δε απ’ τους ευδαιμονιστικούς τους ρεμβασμούς.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι έκαμε τους μαθητές να αποσπασθούν ευθύς αμέσως απ’ τις ονειροπολήσεις τους για πλούτη και δόξες και μεγαλεία. Ιδιαίτερα μάλιστα αφού η θάλασσα ήταν γαλήνια και το ταξίδι της επιστροφής ιδιαίτερα ευχάριστο.
Αλλά η θάλασσα είναι ο καθρέφτης της ζωής μας. Και, όπως η θάλασσα έχει μπονάτσες και τρικυμίες, ολόιδια και η περιπέτεια της ζωή μας.
Σ’ αυτες τις τρικυμίες και στον τρόπο με τον οποίο μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε αναφέρεται και η ευαγγελική περικοπή της Θ.’ (ενάτης) Κυριακής Ματθαίου:

Με την Θ΄. Κυριακή Ματθαίου συμπίπτει και η γιορτή του πολιούχου της Μόσχας (+2 Αυγούστου), ο οποίος επέλεξε την πλεόν τρικυμιώδη ζωή, που είναι η αυτή του δια Χριστόν Σαλού. Η ηλεκτρονική διεύθυνση του κηρύγματος για τον Άγιο Βασίλειο είναι:

Της Θ.΄(Ενάτης) Κυριακής του Ματθαίου έπεται η γιορτή της Μεταμόρφωσης του Χριστού. Που κι αυτή μας δείχνει πώς μέσα απ’ τις ποικίλες παραμορφώσεις και τρικυμίες μπορούμε να φτάσουμε και στη δική μας μεταμόρφωση:

Η ηλεκτρονική διεύθυνση όλων των μέχρι τώρα κηρυγμάτων μου είναι:
https://www.youtube.com/channel/UCNoHI5MVnPZbqszIfoqBozg
Ευχαριστώ για την ακρόαση
παπα-Ηλίας

η αιμορροούσα πατρίδα…

Στις γιορτές των αγίων γυναικών διαβάζεται συνήθως η θαυμάσια περικοπή της αιμορροούσας (Μάρκου: 10, 24-34). Στην οποία με τρόπο επιγραμματικό μας δίνεται αναλογικά η ανατομία της παγκόσμιας διαχρονικής αλλά και της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Και δεν μιλούμε, στην προκειμένη περίπτωση, για την ιστορία των διαφόρων στρατηλατών, οι οποίοι στο όνομα της αφροσύνης τους ή της παραφροσύνης τους αιματοκύλησαν ανθρωπότητα. Μιλούμε γι’ αυτούς, που φορούν το προσωπείο του «σωτήρα» και, ενώ δίνουν στους λαούς πλουσιοπάροχες ελπίδες, τους ποτίζουν στη συνέχεια με οδυνηρές απογοητεύσεις και αφόρητες δυστυχίες. Αλλά ας έρθουμε στο Ευαγγέλιο:
Μια γυναίκα, μας λέει το Ευαγγέλιο, έπασχε δώδεκα χρόνια από αιμορραγία. Και, όπως ήταν φυσικό, κατέφυγε στη βοήθεια των γιατρών. Κι όχι μόνο ενός ή δύο, αλλά πολλών. Οι οποίοι της πουλούσαν μεγάλες, αλλά φρούδες ελπίδες. Με σκοπό απλά και μόνο να την εκμεταλλεύονται. Με φυσικό αποτέλεσμα η γυναίκα-όπως χαρακτηριστικά λέει το Ευαγγέλιο- αφού «έπαθε πολλά και ξόδεψε όλη της την περιουσία, όχι μόνο να μη δει καμιά θεραπεία, αλλά να πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο».Όπως, δυστυχώς συμβαίνει και με την πατρίδα μας.
Ή μήπως δεν βλέπετε στη συγχορδία των τσαρλατάνων γιατρών όλη την αρμαθιά των πολιτικών «σωτήρων», που μας προέκυψαν τα τελευταία χρόνια από πολλές και διάφορες σχολές εξαπάτησης και παραπλάνησης του λαού; Όλους αυτούς τους «καλούς» κυρίους, που μας έρχονται με το φωτοστέφανο της ελπίδας και της δικαιοσύνης, προκειμένου να μας γκρεμίσουν σε ολοένα και βαθύτερα βάραθρα απογοήτευσης και δυστυχίας!…
Κι αν παρουσιαστεί και κάποιος που να έχει φιλότιμο και προσπαθήσει να προσφέρει κάτι καλό στο λαό, τότε οι διαχρονικοί εχθροί μας, φροντίζουν να τον δολοφονήσουν. Άλλοτε βιολογικά και άλλοτε ηθικά. Και, όπως είναι ευνόητο,επιστρατεύουν προς το σκοπό αυτόκάποιους ηλίθιους πολιτικούς και μιντιακούς ολετήρες. Τους οποίους και χρησιμοποιούν, προκειμένου να μας απαλλάξουν απ’ τους έντιμους, για να μαςφορτώσουν στο σβέρκο τους εκφραστές της αχρειότητάς τους…
Και κάτι τέτοιο συμβαίνει με κάποιους κυρίους, που τώρα τελευταία όχι απλώς ξεψάρωσαν, αλλά και ξεσάλωσαν. Αφού ούτε πολύ ούτε λίγο λένε με περισσή αναίδεια στην παγιδευμένη απ’ τους σιωνιστές τοκογλύφους και τους νεοναζί κυβέρνηση: «Τέρμα τώρα εκείνα τα περί προδοτών και γερμανοτσολιάδων. Αφού άλλωστε κι εσείς φέρατε μνημόνιο. Και μάλιστα χειρότερο απ’ τα δικά μας»!
Και τα λένε αυτά, γιατί λογαριάζουν χωρίς το λαό. Ο οποίος ποτέ και για κανένα λόγο δεν θα ξεχάσει τα όσα υπέστη απ’ τους μνημονιακούς αυτούς ολετήρες. Οι οποίοι με όλη τους την ψυχή και όλη τους την καρδιά συνεργάστηκαν με τους εχθρούς της πατρίδας εναντίον μας, όπως ακριβώς και οι γερμανοτσολιάδες της κατοχής με τους κατακτητές. Δεδομένου ότι προσπάθησαν να επιβάλουν με όλους τους δυνατούς τρόπους τη νομική και αστυνομική και οικονομική βαρβαρότητα. Με τα γκλομπς και τα ασφυξιογόνα της αστυνομίας εναντίον των ειρηνικών διαδηλώσεων. Με τα κιγκλιδώματα, που κρατούσαν σε απόσταση το λαό, κατά τις εθνικές επετείους. Έτσι ώστε να μη βλέπει τα παιδιά του, που ήταν υποχρεωμένα να αποδίδουν τιμές στους καταφρονητές των γονιών τους. Και τα τόσα άλλα αλήστου μνήμης δυσεξαρίθμητα ατιμωτικά και ληστρικά σε βάρος όλων μας.
Που σημαίνει ότι τα πράγματα δεν προσφέρονται καθόλου για τον οποιονδήποτε συμψηφισμό.

 Γιατί υπάρχει-θέλουμε να πιστεύουμε-αστρονομική διαφορά ανάμεσα στους μεν και στους δε: 

Στους πιστούς της μνημονιακής πολιτικής δηλαδή και την παγιδευμένη τωρινή κυβέρνηση. Δεδομένου ότι η τωρινή κυβέρνηση πολέμησε με όλη τους την ψυχή και την καρδιά το καθεστώς της μνημονιακήςβαρβαρότητας. Παρότι επιστρατεύτηκαν εναντίον της όλα τα ανέντιμα μέσα απ’ τους πολιτικούς και μιντιακούς βρυκόλακες και τους πάτρωνές τους. Μέχρι και το ιταμό κλείσιμο της στρόφιγγας της οικονομικής ρευστότητας προς τις ελληνικές τράπεζες. Προκειμένου να πετύχουν την κατατρομοκράτηση του λαού και το ξέσπασμα της αγανάκτησής του εναντίον της κυβέρνησης.
Βέβαια υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν ότι οι, λεγόμενες, διαπραγματεύσεις της Κυβέρνησης δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια καλοστημένη θεατρική παράσταση. Η οποία αποσκοπούσε ακριβώς στην παραπλάνηση του λαού, προκειμένου να «καταπιεί» μια προαποφασισμένη αντιλαϊκή συμφωνία. Η συντριπτική όμως πλειονότητα του λαού πιστεύει ότι η άκρως ανέντιμη σε βάρος μας αυτή συμφωνία είναι ακριβώς εφαρμογή αντιποίνων εκ μέρους της νεοναζιστικής τάξης πραγμάτων. Αφενός μεν σε βάρος της κυβέρνησης, που τόλμησε να αντισταθεί και αφετέρου του λαού, ο οποίος έμεινε απτόητος μπροστά στην αφόρητη τρομοκρατία. Αλλά ας επιστρέψουμε και ας τελειώσουμε με το Ευαγγέλιο.
Η αιμορροούσα, που είχε εξαντληθεί σωματικά και οικονομικά απ’ τους κομπογιαννίτες γιατρούς, κατάλαβε ότι η μοναδική σωτηρία της ήταν ο Χριστός. Απ’ τον οποίο πίστευε ότι θα εύρισκε τη θεραπεία της, αγγίζοντας έστω και το άκρο του ενδύματός του. Πράγμα που-σύμφωνα με την πίστη της- τελικά έγινε.
Γεγονός που σημαίνει αναλογικά και για μας ότι έχουν δίκιο όσοι βουλευτές πεισματικά επιμένουν στο ΟΧΙ απέναντι στην ανέντιμη συμφωνία. Γιατί, μένοντας δεμένοι στο άρμα των «γιατρών»-δολοφόνων μας και τα θανατηφόρα «γενώσιμα» καταπότια, που μας επιβάλλουν, θα πηγαίνουμε απ’ το κακό στο χειρότερο. Και η θανάσιμη αιμορραγία της πατρίδας μας θα συνεχίζεται μέχρι τέλους. Χωρίς καμιά ελπίδα σωτηρίας.
Ενώ η απαγκίστρωσή απ’ τη δουλοκτητική συμπεριφορά τους και ο αγώνας να βρούμε το δίκιο μας που συνθλίβουν και στραγγαλίζουν είναι η μοναδική μας ελπίδα. Για να φτάσουμε έτσι, έστω και με αργούς βηματισμούς και μέσα από αναπόφευκτους κραδασμούς στη λύτρωση και τη σωτηρία τη δική μας και της πατρίδας μας…

παπα-Ηλίας

https://papailiasyfantis.wordpress.com
e mail: papailias6391@gmail.com