Αὐτοκτονία:Οἱ ἱεροί κανόνες καί ἡ παράδοση τῆς ἐκκλησίας!

  
ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ: 
ΟΙ ΙΕΡΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ! 
Ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διδάσκει ὅτι ὁ αὐτόχειρας δέν κηδεύεται, ἐκτός ἄν εἶναι παράφρων, ὁπότε δέν ἔχει ὀρθή ἐπίγνωση τῶν πράξεών του. Ὅταν τά Κοιμητήρια ἀνῆκαν στήν Ἐκκλησία καί ὄχι στήν Τοπική Αὐτοδιοίκηση ὅπως σήμερα, οἱ αὐτόχειρες δέν κηδεύονταν στό Κοιμητήριο, ἀλλά ἐν σιωπῇ ἐκτός τοῦ περιβόλου του. 
Αὐτή ἡ ἀντιμετώπιση τῆς Ἐκκλησίας, -πού εἶναι ἄκρως φιλάνθρωπη ὅπως θά ἐξηγήσουμε πιό κάτω- δέν ἀποτελεῖ μόνο προφορική παράδοση πού φτάνει μέχρι τούς Ἁγίους Ἀποστόλους καί τόν Χριστό, ἀλλά προκύπτει κι ἀπό τόν 14ο γραπτό Ἱερό Κανόνα τοῦ Ἁγίου Τιμόθεου Ἀλεξανδρείας πού ἔχει Οἰκουμενικό κύρος ἀφοῦ ἐπικυρώνεται μέ τόν 2ο Κανόνα τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου! Νὰ τί λέγει ὁ ἱ. Κανόνας: 

«Ἐρώτησις ΙΔ’

-Ἐὰν τὶς μὴ ἔχων ἑαυτὸν χειρίσηται, ἢ κριμνήση ἑαυτόν, εἰ γίνεται προσφορὰ περὶ αὐτοῦ ἢ οὔ; 
Ἀπόκρισις 
-Ὑπὲρ αὐτοῦ διακρῖναι ὁ Κληρικὸς ὀφείλει, εἰ τὸ ἀληθὲς ἔκφρων ὤν, πεποίηκε τοῦτο. Πολλάκις γὰρ οἱ διαφέροντες τῷ πεπονθότι, θέλοντες τυχεῖν τῆς προσφορᾶς καὶ τῆς ὑπὲρ αὐτοῦ εὐχῆς, καταψεύδονται καὶ λέγουσιν, ὅτι οὐκ εἶχεν ἑαυτόν. Ἐνίοτε δὲ ὑπὸ ἐπηρείας ἀνθρώπων ἢ ἄλλως πως ἀπὸ ὀλιγωρίας πεποίηκε τοῦτο, καὶ οὐ χρὴ προσφορὰν ἐπάνω αὐτοῦ γενέσθαι· αὐτοφονευτής γὰρ ἑαυτοῦ ἐστι. Δεῖ οὖν πάντως τὸν Κληρικὸν μετὰ ἀκριβείας ἐρευνῆσαι, ἵνα μὴ ὑπὸ κρίμα πέση» 
Καὶ ἡ ἑρμηνεία τοῦ ἱ. Κανόνα: «Ἐρώτηση 14. Ἂν κάποιος ποῦ δὲν ἔχει τὰ λογικά του αὐτοκτονήσει ἢ πέσει σὲ γκρεμό, γίνεται λειτουργία γι’ αὐτὸν ἢ ὄχι; Ἀπάντηση: Ὁ κληρικὸς πρέπει νὰ ξεχωρίσει σχετικὰ μ’ αὐτὸν ἂν τὸ ἔχει κάνει αὐτό, ἐπειδὴ ἦταν πραγματικὰ ἐκτὸς ἑαυτοῦ. Γιατί πολλὲς φορὲς οἱ συγγενεῖς του σκοτωμένου θέλοντας νὰ ἐπιτύχουν τὴ λειτουργία καὶ τὴν προσευχὴ γι’ αὐτόν, λένε ψέματα ὅτι δὲν εἶχε τὰ λογικά του. Σὲ κάποιες περιπτώσεις αὐτὸ τὸ ἔχει κάνει ἐπειδὴ ἐπηρεάστηκε ἀπὸ ἀνθρώπους ἢ σὲ ἄλλες περιπτώσεις ἐπειδὴ ἐπηρεάστηκε ἀπὸ ἀνθρώπους ἢ σὲ ἄλλες περιπτώσεις ἐπειδὴ λιγοψύχησε καὶ ἑπομένως δὲν πρέπει νὰ γίνεται λειτουργία γι’ αὐτόν· γιατί εἶναι φονιὰς τοῦ ἑαυτοῦ του. Πρέπει λοιπὸν ὁ κληρικὸς νὰ ἐξετάσει μὲ ἀκρίβεια γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτήσει»1 
Ἐν ὀλίγοις: 

• Ἄν κάποιος δέν ἔχει τά λογικά του κι αὐτοκτονήσει, ὁ κληρικός ἐπιβάλλεται νά ἐρευνήσει ἄν πράγματι εἶναι ἔτσι, γιατί πολλές φορές οἱ συγγενεῖς τοῦ ἀποθανόντος προκειμένου νά ἐπιτύχουν τήν κήδευσή του, λένε ψέμματα!

• Ἄν ὅμως εἶχε τά λογικά του, δέν ἀποτελεῖ δικαιολογία γιά νά αὐτοκτονήσει, ὅτι ἐπηρεάστηκε ἀπό ἄλλους ἤ λιγοψύχησε ἀπό τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς. Σέ αὐτήν τήν περίπτωση ἔχει διαπράξει φόνο καί μάλιστα τοῦ ἴδιου τοῦ ἑαυτοῦ του!

Ὁ κληρικός πρέπει νά ξεχωρίσει τίς δύο αὐτές περιπτώσεις, εἰδάλλως κινδυνεύει νά ἁμαρτήσει! 
Ἑπομένως, σύμφωνα μέ τούς Ἱερούς Κανόνες, ἡ αὐτοκτονία ἀποτελεῖ θανάσιμο ἁμάρτημα! Ἀποτελεῖ κατάφορη βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί ὁ Χριστός εἶχε ἐξαγγείλει ξεκάθαρα, ὅτι ἡ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος δέ συγχωρεῖται οὔτε στόν παρόντα αἰώνα, οὔτε στόν μέλλοντα! Ὡς ἔσχατο μέσο δυσωπήσεως τοῦ Θεοῦ καί προστασίας τῶν ὑπόλοιπων μελῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὁρίζει ὅτι ὁ αὐτόχειρας δέν πρέπει νά κηδεύεται! 
Οἱ τελετές τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶναι τυπικά «κοινωνικά γεγονότα» κι οὔτε λειτουργοῦν «μαγικά». Ἐπίσης καί οἱ σωτήριοι γιά τίς ψυχές Ἱεροί Κανόνες της, εἶναι διαχρονικοί καί αἰώνιοι καί δέν προσαρμόζονται στίς μόδες τῶν ἐποχῶν καί στά προσωπικά θελήματα τοῦ καθενός. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μέ τή μή κήδευση τοῦ αὐτόχειρος, δείχνουν πραγματική ἀγάπη καί δέν μποροῦν νά συμπλεύσουν μέ τήν σύγχρονη ὑποκριτική «ἀγαπολογία». Δέν εἶναι ὅπως πιστεύεται ἀπό πολλούς σκληροί, αὐστηροί κ.α. Τό ἀκριβῶς ἀντίθετο συμβαίνει, δηλαδή δείχνουν ὕψιστη ἀγάπη, γιά τούς ἑξῆς λόγους: 

1. Ἀποτρέπουν ἀπό τήν ἁμαρτία τῆς βλασφημίας κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία δέν συγχωρεῖται, χωρίζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό καί τόν κολάζει αἰώνια.
2. Ἀποτρέπουν τόν φόνο καί τήν στέρηση τοῦ θεόσδοτου - πολύτιμου δώρου τῆς ζωῆς, πού ὅσες δυσκολίες καί ἄν συνεπάγεται, ὅμως παρέχει πάντα πολύτιμο χρόνο μετανοίας πρός αἰώνια σωτηρία.
3. Ἀποτρέπουν τούς ἠθικούς αὐτουργούς-ἀποδέκτες-ὑποστηρικτές τῆς αὐτοκτονίας. Πῶς θά ὑποχρεωθεῖ νά ψάλλει ἡ Ἐκκλησία: «μακαρία ἡ ὁδός ᾗ πορεύη σήμερον», ὅταν ἡ πορεία πού διάλεξε ὁ αὐτόχειρας μόνο μακαρία ( εὐτυχής ) δέν ἦταν! Πῶς θά διαβαστοῦν προσευχές πού θά ἠχοῦν ψεύτικες, φαρισαϊκές καί προκλητικές στά ὧτα τοῦ Θεοῦ, ὅπως: «ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ κεκοιμημένου δούλου τοῦ Θεοῦ…» ( ἀφοῦ ὁ αὐτόχειρας ἀρνήθηκε τόν Κύριό του καί τό δῶρο τῆς ζωῆς πού τοῦ χάρισε ), ἤ «Σύ εἶ ἡ ἀνάστασις τοῦ κεκοιμημένου δούλου Σου…» ( ἀφοῦ ὁ αὐτόχειρας δέν ἤθελε τή ἐν Χριστῷ ζωή, θά θέλει τήν ἐν Χριστῷ ἀνάστασή του σ’ αὐτήν; ), ἤ «ἐπεπόθησεν ἡ ψυχή μου τοῦ ἐπιθυμῆσαι τά κρίματά Σου ἐν παντί καιρῷ», ἤ «ἀθυμία κατέσχε με ἀπό ἁμαρτωλῶν τῶν ἐγκαταλιμπανόντων τό νόμο Σου» ( ἀφοῦ παραβλέπουμε τά κρίματα καί τό νόμο τοῦ Θεοῦ καί ἐπιθυμοῦμε νά ἐπιβάλλουμε τά δικά μας θελήματα ) κλπ.
4. Ἐνδυναμώνουν τούς ἀνθρώπους γιά τήν ἀντιμετώπιση τῆς ὅποιας δυσκολίας μέ τρόπους πνευματικούς καί σωτήριους! Ἡ αὐτοκτονία ἀντίθετα, εἶναι ὁριστικός-αἰώνιος ὄλεθρος καί ὄχι λύση!

Ὁ πνευματικός λόγος πού δέν πρέπει νά ἐπιτελεῖται νεκρώσιμος ἀκολουθία στόν αὐτόχειρα εἶναι ὁ ἑξῆς: 
Ἡ κοινωνική περιφρόνηση τοῦ νεκροῦ, ἐμπεριέχει σιωπηλή προσευχή καί ταπείνωση, οἱ ὁποῖες ἕλκουν τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἀκόμη καί οἱ μεταθανάτιες ταπεινώσεις μποροῦν νά βοηθήσουν τήν ψυχή στήν ἀπολογία της ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχουν πολλές μαρτυρίες Ἁγίων, Πατέρων, Γερόντων, ὅπου ζητοῦσαν νά μήν τούς θάψουν μέ τιμές, νά τούς πετάξουν, νά τούς καταφρονήσουν, νά τούς ἀφήσουν νά τούς φᾶνε τά ἄγρια ζῶα ἤ νά τούς θάψουν σέ ἄγνωστες τοποθεσίες, προκειμένου καί μετά τό θάνατό τους νά παραμείνουν «ἐν ταπεινώσει» κι ἔτσι, νά «ζητιανέψουν» περισσότερο ἔλεος καί ἀγάπη ἀπό τόν Φιλάνθρωπο, Ἐλεήμονα καί Οἰκτίρμονα Θεό! Καί ἦταν Ἅγιοι! 
Ἕνας μακαριστός Ἁγιορείτης Γέροντας, ὁ π. Ἄνθιμος Ἁγιαννανίτης, ὅταν ρωτήθηκε ἀπό συγγενεῖς ἑνός νεαροῦ αὐτόχειρα, ἄν πρέπει νά μνημονεύεται στή λειτουργία (γιά κηδεία οὔτε συζήτηση βέβαια) ἀπάντησε: «Νά μήν τόν μνημονεύουμε στή Λειτουργία. Εἶναι καλύτερα γιά τήν ψυχή του. Ὅταν δεῖ ὁ Πολυέλεος ὅτι δέν τόν τιμᾶμε, θά τόν ἐλεήσει ὁ Ἴδιος, ἐνῶ ὅταν ἐμεῖς τόν τιμᾶμε, δέν θά τόν ἐλεήσει Αὐτός…». 

πηγη/αντιγραφή

Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΣΤΑΦΥΛΙΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ Γ. Σκαλτσή, Καθηγητου Α.Π.Θ - Απόσπασμα

…Η ΕΥΛΟΓΙΑ τῶν σταφυλιῶν κατὰ τὴ Μεταμόρφωση κατανοεῖται μέσα ἀπὸ τὶς θεολογικές, ἀνθρωπολογικὲς καὶ κοσμολογικὲς διαστάσεις τῆς ἑορτῆς αὐτῆς.

῾Ο Κύριος «ἡμέρας ἓξ» ἢ «ὡσεὶ ἡμέρας ὀκτώ», μετὰ τὴν πρόρρηση τοῦ Πάθους Του, «εἰς ὄρος ὑψηλόν… μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν (Πέτρου, ᾿Ιακώβου καὶ ᾿Ιωάννου), καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἢλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς».

Αὐτὸς εἶναι ὁ Δημιουργὸς τοῦ κόσμου,ἀλλὰ καὶ ὁ κυρίαρχος τῶν ἐσχάτων. Αὐτὸς εἶναι ἡ ἄμπελος «ἐν οὐρανοῖς μὲν ἔχουσα τὴν ρίζαν, ἐπὶ γῆς δὲ τὰ κλήματα·ἄμπελος κλαδευομένη τὸ σῶμα, ἀλλ᾿ οὐ τὴν ρίζαν· ἄμπελος μετὰ τρίτην ἡμέραν τοῦ κλαδευθῆναι βλαστάνουσα τὸν βότρυν τῆς ἀναστάσεως».

Εἶναι φυσικό, λοιπόν, μὲ τὴ Μεταμόρφωση τοῦ Κυρίου νὰ φωτίζεται καὶ νὰ δοξάζεται ὁλόκληρος ὁ κόσμος.

῾Η κτίση φαιδρύνεται καὶ ἀποκτᾶ τὴ λαμπρότητα ποὺ εἶχε κατὰ τὸ χρόνο τῆς δημιουργίας. Γι᾿ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸ λόγο καὶ ἡ κτίση, ἀνταποκρινόμενη δοξολογικὰ σ᾿ αὐτὴ τὴ δωρεὰ καὶ τὴν ἐλπίδα, ἀναφέρεται πρὸς τὸ Δημιουργό της καὶ τὸν εὐχαριστεῖ, ἀλλὰ καὶ ἡ ᾿Εκκλησία στὴν πιὸ κατάλληλη ἑορτή, τῆς Δημιουργίας καὶ τῶν ᾿Εσχάτων τῆς ἀνανέωσης καὶ τῆς ἐλπίδας, συνηθίζει νὰ εὐλογεῖ τὸν κόσμο καὶ τὶς ἀπαρχές του, ἐπιβεβαιώνοντας ἔτσι ὅτι ἡ ἀνανέωση ἀρχίζει ἀπὸ τὸ Θεό, περνᾶ μέσα ἀπὸ τὴ φύση καὶ καταλήγει στὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.

῾Η εὐλογία τῶν σταφυλιῶν, τῶν ἀντιπροσωπευτικῶν αὐτῶν ἀπαρχῶν τοῦ κόσμου, εἶναι μία λειτουργικὴ πράξη ποὺ τονίζει ἰδιαίτερα τὴ δοξολογικὴ καὶ εὐχαριστιακὴ προσφορὰ τῆς ὕλης καὶ τῶν καρπῶν τῆς γῆς στὸ Δημιουργὸ Θεὸ καὶ κτίστη τῶν ἁπάντων. Πολὺ περισσότερο μάλιστα, ὅταν ὁ καρπὸς αὐτὸς τῆς ἀμπέλου μᾶς δίδει τὸ κρασί, ποὺ ὁ Χριστὸς εὐλόγησε στὴν Κανᾶ, γιὰ νὰ τονίσει τὴν ἐν Χριστῷ μεταμόρφωση τοῦ κόσμου,ἀλλὰ καὶ μᾶς τὸ παρέδωσε στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ὡς τὸ στοιχεῖο ἐκεῖνο, ποὺ μαζὶ μὲ τὸ ψωμί, τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας ἀφθαρτοποιοῦνται χαρισματικά, μεταποιούμενα σὲ Κυριακὸ «σῶμα καὶ αἷμα», θεία Εὐχαριστία.

᾿Εκτὸς τούτων, ἡ εὐλογία τῶν σταφυλιῶν τονίζει καὶ τὴν ἀνάγκη συνεχοῦς πνευματικῆς καρποφορίας καὶ μεταμορφωτικῆς πορείας τοῦ ἀνθρώπου, καθόσον «οἱ τῷ ὕψει τῶν ἀρετῶν διαπρέψαντες, καὶ τῆς ἐνθέου δόξης ἀξιωθήσονται»

Περιοδ. «᾿Εφημέριος», Σεπτέμβριος 2000, σελ. 11-14

Και φιλοσοφούμε γύρω από τους τάφους,αλλά, μόλις απομακρυνθούμε...

Όταν, πάλι, ένας άνδρας και μια γυναίκα πα­ντρεύονται, υπογράφουν συχνά ένα συμβόλαιο, με το οποίο ρυθμίζουν από πριν την τύχη της περιουσίας τους σε περίπτωση θανάτου του ενός ή του άλλου: «Αν ο σύζυγος πεθάνει πριν από τη σύζυγο, θα γίνει τούτο. Αν η σύζυγος πεθάνει πριν από το σύζυγο, θα γίνει τούτο και τούτο». Καλά-καλά δεν γνωρίστη­καν ακόμα, καλά-καλά τη ζωή τους δεν άρχισαν, και το θάνατο σκέφτονται. Πολλές φορές, μάλιστα, το συμ­βόλαιο αναφέρει τι θα γίνει, αν πεθάνει το παιδί, που θα γεννήσουν: «Αν το παιδί, που θα γεννηθεί, πεθά­νει, θα γίνει αυτό κι αυτό». Ακόμα δεν φάνηκε ο από­γονος, και εκδόθηκε η απόφαση του θανάτου του!

Τί θέλω να πω με όλα αυτά; Ότι, πηγαίνοντας στο συμβολαιογραφείο για τη σύνταξη ενός συμβολαίου, ο καθένας γνωρίζει πως ο θάνατος θα επισκεφθεί κά­ποια στιγμή τον ίδιο ή έναν δικό του άνθρωπο. Το θε­ωρεί απόλυτα φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Όταν, όμως, έρθει ο θάνατος, ξεχνάει όσα έγραψε και άλλα λέει. "Έπρεπε να πάθω εγώ τέτοιο πράγμα;", φωνά­ζει με θρήνους και αναστεναγμούς ο άντρας που χή­ρεψε. "Περίμενα να με βρει τέτοια συμφορά και να χάσω τη γυναίκα μου;". Τί λες, άνθρωπε μου; Όταν ήσουνα, ή μάλλον νόμιζες πως ήσουνα, μακριά από το θάνατο, ήξερες καλά τους φυσικούς νόμους· τώρα που έπαθες τη συμφορά, τους ξέχασες; Ίσως να πήρε ο Θεός τη γυναίκα σου, επειδή θέλει να σε οδηγήσει στην εγκράτεια, επειδή σε θεωρεί ικανό για μεγαλύ­τερους αγώνες, για ανώτερη πνευματική ζωή, και γι' αυτό σε ελευθέρωσε από τον συζυγικό δεσμό.

Κι εσύ πάλι, η γυναίκα, που έχασες τον άντρα σου, γιατί κλαις; Μήπως επειδή έχασες τον προστάτη σου κι έμεινες έρημη στον κόσμο; Ποτέ μην πεις κάτι τέ­τοιο. Γιατί δεν έχασες το Θεό, που είναι ο πραγματι­κός προστάτης όλων μας. Αφού έχεις βοηθό το Θεό, δεν έχεις ανάγκη από κανέναν άλλο. Μήπως, και όταν ζούσε ο άντρας σου, ο Θεός δεν ήταν που σας τα έδι­νε όλα; Αυτό να σκέφτεσαι και να λες, όπως ο Δαβίδ: «Ο Κύριος είναι το φως μου και ο σωτήρας μου, ποι­όν θα φοβηθώ; Ο Κύριος είναι ο υπερασπιστής της ζωής μου, τί θα με κάνει να δειλιάσω;» (Ψαλμ. 26:1). Τώρα πια Αυτός, «ο πατέρας των ορφανών και συ­μπαραστάτης των χηρών» (Ψαλμ. 67:6), θα φροντίζει για σένα περισσότερο απ' όσο φρόντιζε πριν.
Βλέπεις, λοιπόν, ένα συγγενή σου να φεύγει απ' αυτόν τον κόσμο; Μην τρομάζεις, μη θρηνείς, μη συ­ντρίβεσαι. Συγκεντρώσου στον εαυτό σου, εξέτασε τη συνείδησή σου και σκέψου ότι σε λίγο καιρό σε περι­μένει κι εσένα το ίδιο τέλος.

"Μα ο νεκρός", θα μου πεις, "σαπίζει, γίνεται σκό­νη". Ακριβώς γι' αυτό πρέπει να χαίρεσαι περισσό­τερο. Όταν θέλει κανείς να ξαναχτίσει ένα σπίτι, που πάλιωσε και έγινε ετοιμόρροπο, αφού πρώτα βγάλει τους ενοίκους, το κατεδαφίζει και το φτιάχνει πιο καλό. Και όταν γίνεται αυτό, οι ένοικοι δεν λυπούνται, επειδή βγήκαν από το παλιό σπίτι, αλλά μάλλον ευχα­ριστημένοι είναι. Δεν τους νοιάζει, βλέπεις, για την κατεδάφιση, που βλέπουν με τα μάτια τους, γιατί συλ­λογίζονται τη νέα και ωραία οικοδομή, που θα ανεγερθεί, κι ας μην τη βλέπουν ακόμα.

Το ίδιο κάνει και ο Θεός. Όταν πρόκειται να δια­λύσει το σώμα μας, βγάζει πρώτα την ψυχή, που κα­τοικεί μέσα σ' αυτό, όπως θα την έβγαζε από ένα πα­λιό και ετοιμόρροπο σπίτι, για να την εγκαταστήσει πάλι με μεγαλύτερη δόξα στο νέο σπίτι, που θα οικο­δομήσει. Και ο Αδάμ, όταν δημιουργήθηκε, δεν είδε ότι πλάστηκε από χώμα. Ο Θεός, δηλαδή, δεν έπλασε την ψυχή πρώτη, για να μη δει τη δημιουργία του σώ­ματος. Γι' αυτό η ψυχή δεν γνώριζε την ευτέλεια του σώματος. Όταν, όμως, γίνει η κοινή ανάσταση, τότε η ψυχή θα βρεθεί σ' ένα νέο άφθαρτο σώμα, όχι πια στο παλιό χωμάτινο ένδυμά της.

Ο νεκρός, κι αν δεν βλέπει τον εαυτό του, βλέπει όμως εκείνους που πέθαναν πιο μπροστά να γίνονται σκόνη, και διδάσκεται πολλά. Για κοίτα πόσο μαζε­μένοι και συγκρατημένοι είναι μπροστά στους νεκρούς ακόμα και οι πιο περήφανοι, ακόμα και οι πιο απόκοτοι άνθρωποι! Ακούγεται η λέξη "θάνατος", και η καρδιά όλων σπαρταράει από το φόβο. Και φι­λοσοφούμε γύρω από τους τάφους και σκεφτόμαστε που καταλήγουμε και φλυαρούμε για τη ματαιότητα των εγκοσμίων, αλλά, μόλις απομακρυνθούμε, ξεχνάμε την ευτέλεια μας. Να, για παράδειγμα, όταν βρεθεί κανείς στην κηδεία ενός φίλου του, γυρίζει στο δι­πλανό του και του λέει λόγια σαν και τούτα: "Αλήθεια, πόσο ταλαίπωροι είμαστε! Πόσο ασήμαντη είναι η ζωή μας! Τί γινόμαστε, άραγε, μετά το θάνατο; Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε και να μην κακολογούμε, να μην αδικούμε, να μη μνησικακούμε...". Φαίνεται να μιλάει με τόση ειλικρίνεια, ώστε, καθώς τον ακούς, δεν αμφιβάλλεις ότι την ίδια κιόλας στιγμή θ'  απαρ­νηθεί ολότελα την κακία του και θ' αρχίσει να ζει ενά­ρετα. Μα, αλίμονο, μετά την κηδεία θα ξεχάσει και το φόβο του και τα λόγια του, και θα συνεχίσει να ζει στην αμαρτία, όπως πρώτα.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

πηγή

Φέσια και στους τάφους! - Ενέχυρο τα οστά για την εξόφληση χρεών με δόσεις

Στον άλλο κόσμο που θα πας κοίτα να ...έχει χρήματα για τομνήμα! Φέσια, χρέη, ρυθμίσεις και ...εξώσεις(!) φαίνεται πως δεν αφορούν μόνο στα ακίνητα πρώτης κατοικίας αλλά και της τελευταίας! "Βουτιά" στις τιμές των τάφων και δόσεις για την εξόφληση χρεών  κάνει ο Δήμος Αθηναίων για το Α'Νεκροταφείο.

Πριν τρία - τέσσερα χρόνια χρειαζόσουν "γερό μέσο" για να εξασφαλίσεις ένα τάφο στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών! Σήμερα; Νεκρική σιγή! Με άλλα λόγια κανένα ενδιαφέρον... Αντιθέτως, τα φέσια πάνε κι έρχονται, με τον Δήμο Αθηναίων που διαχειρίζεται το Α' Κοιμητήριο να προχωράει σε ρυθμίσεις χρεών και εξόφληση οφειλών σε δόσεις!

Το Α' Νεκροταφείο φιλοξενεί τους πιο επιφανείς νεκρούς μεταξύ των οποίων πολιτικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες

Ειδικότερα, το Α' Νεκροταφείο είναι το παλαιότερο της Αθήνας και θεωρείται ένα ανοιχτό μουσείο αφού φιλοξενεί τους πιο επιφανείς νεκρούς μεταξύ των οποίων πολιτικοί, επιστήμονες, καλλιτέχνες αλλά επίσης γιατί 655 τάφοι από το σύνολο των 12.450 έχουν κηρυχθεί διατηρητέα μνημεία.

Η πλειοψηφία των ταφών, δηλαδή οι 10.200 είναι οικογενειακοί τάφοι. Οι τιμές για την απόκτηση ενός μεγάλου οικογενειακού τάφου στο Α' Κοιμητήριο πριν κάποια χρόνια ήταν από 80.000 έως 90.000 ευρώ. Οι απόγονοι έπρεπε να καταβάλουν τα τέλη συντήρησης κάτι όμως που πολλοί δεν έκαναν για πολλά έτη! Σήμερα περίπου 35 τάφοι παραμένουν κενοί και ζήτηση δεν υπάρχει!

Συγγενείς έβαζαν πολιτικό μέσο για να παρακάμψουν τη σειρά προτεραιότητας

Σύμφωνα με τον "Ελεύθερο Τύπο", ακόμη πιο νεκρική είναι η σιγή που επικρατεί στην αγορά των 2.250 ταφών τριετίας εκ των οποίων οι 500 είναι κενοί όταν κάποτε το ενδιαφέρον ήταν τόσο μεγάλο, που συγγενείς έβαζαν πολιτικό μέσο για να παρακάμψουν τη σειρά προτεραιότητας. Είχαν ακουστεί επίσης και φήμες για "λαδώματα" σε υπαλλήλους του Δήμου Αθηναίων. Στην κατηγορία αυτή το ετήσιο τέλος παραχώρησης κυμαίνεται από 1.250 - 1.850 ευρώ ενώ για παράταση της ταφής πέραν της τριετίας το ετήσιο τέλος ξεπερνούσε τις 3.000 ευρώ.

Ο δήμος ξεκίνησε μία προσπάθεια εξόφλησης των οφειλών με δόσεις

Ο δήμος Αθηναίων εκτός από το πορόβλημα έλλειψης... πελατείας που αντιμετωπίζει, έβλεπε παράλληλα και τα φέσια από τα απλήρωτα τέλη να συσσωρεύονται! Μπροστά στον κίνδυνο να χάσει σημαντικά έσοδα, ο δήμος ξεκίνησε μία προσπάθεια εξόφλησης των οφειλών με δόσεις!

Οι συγγενείς άλλες φορές συναινούν, άλλες αδιαφορούν ενώ υπάρχουν και οριμένες ακραίες αντιδράσεις όπως αυτή όπου ο Δήμος Αθηναίων χρησιμοποίησε τα οστά μιάς θανούσης ως ενέχυρο για να εισπράξει τα χρωστούμενα! Το θέμα συζυτήθηκε για πολλοστή φορά στο Δημοτικό Συμβούλιο με τελαυταία την περασμένη Πέμπτη. Η κόρη της θανούσης γυναίκας έμεινε όλη τη διάρκεια έξω από την αίθουσα της συνεδρίασης κλαίγοντας και παρακαλόντας. Η μητέρα της είχε ταφεί το 2003 και πλήρωνε μέχρι το 2007 και τα τέλη για την παράταση. Μετά όμως αντιμετωπίζοντας σοβαρά προβλήματα σταμάτησε να πληρώνει. Έτσι στις αρχές του 2013 ενημερώθηκε πως θα γίνει εκταφή των οστών και για να την εμποδίσει πήγαινε και καθόταν κάθε ημέρα με τις ώρες πάνω στον τάφο της μητέρας της. Απειλούσε ακόμη και με αυτοκτονία!  Προσπάθησε να φτάσει μέχρι και στον πρωθυπουργό φωνάζοντας έξω από το χώρο που εκείνος βρισκόταν την ημέρα της επίσκεψης του Γάλλου Προέδρου, Φρανσουά Ολάντ.
πηγή

Αφήγηση για το επαναλαμβανόμενο θαύμα εμφάνισης της Αγίας Νεφέλης στο Όρος Θαβώρ

Καλοκαίρι 2002

Με μεγάλη κατάνυξη αρχίζω να γράφω για τα μεγαλεία του Θεού που συνέβησαν εφέτος στους Αγίους Τόπους! Αισθάνομαι ότι είναι πολύ φτωχά τα οποιαδήποτε για να εκφράσουν την μεγαλειώδη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, που ζήσαμε στο Θεοβάδιστο Όρος ΘΑΒΩΡ,,,αλλά θα προσπαθήσω, κατά το ανθρωπίνως δυνατόν να σας γνωστοποιήσω τα μεγάλα θαύματα, που έγιναν ΕΚΕΙ,,Εφέτος στις –6/19 Αυγούστου, με το παλαιό Ημερολόγιο του έτους 2002-Ως γνωστόν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έχει το παλαιόν Ημερολόγιο, αλλά συλλειτουργεί με το Ιερατείον της Εκκλησίας της Ελλάδος του νέου Ημερολογίου. Ξεκινήσαμε από την Αθήνα στις 18-8-2002 με το Γκρούπ του κ. Μυστακίδη στις-4-η ώρα με το αεροπλάνο για τους Αγίους Τόπους,,
Φθάσαμε σε δυο ώρες περίπου (1 ώρα και ¼ ) στο ΤΕΛ-ΒΙΒ,, Από εκεί με λεωφορείο πήγαμε με τη βοήθεια του Θεού στο Θεοβάδιστον Όρος Θαβώρ,,
Στην ωραία διαδρομή με το λεωφορείο κατευθυνόμενοι από ΤΕΛ-ΑΒΙΒ προς ¨Ορος Θαβώρ η ιδιοκτήτρια του Πρακτορείου κ. Μυστακίδου, με ευγένεια ζήτησε να μιλήσω στους προσκυνητές από το μικρόφωνο για την Μεγάλη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, και γενικά να κάνω ξενάγηση. Πράγματι μίλησα από το μικρόφωνο για τη μεγάλη αυτή Δεσποτική Εορτή καθώς επίσης και για τα θαύματα τα οποία γίνονται κατ’ έτος στο Όρος Θαβώρ,,Ειδικά για την Αγία Νεφέλη, η οποία σχεδόν κάθε χρόνο-μετά την Αγρυπνία που γίνεται σκεπάζει το ¨Ορος Θαβώρ,. Συγκεκριμένα έρχεται συνήθως από τη Ναζαρέτ ένα ολόλευκο σύννεφο σε πολύ χαμηλό ύψος και στέκεται επάνω από την Εκκλησία της Μεταμορφώσεως σκεπάζει όλον τον κόσμο και κατεβαίνει πολλές φορές μέχρι τη Γη. Αυτό συμβαίνει όμως μόνον όταν ψάλλουν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί Προσκυνητές. Όταν δεν ψάλουν δεν έρχεται τίποτε. Τους είπα και για μερικά άλλα θαύματα, που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια τα οποία θα γραφτούν σε βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί στο προσεχές μέλλον διά της δυνάμεως του Κυρίου. Επίσης ψάλλαμε και μερικά τροπάρια επίκαιρα. Οι προσκυνητές ενθουσιάστηκαν. Ήταν όλοι πολύ ευχαριστημένοι και χαρούμενοι ώσπου φθάσαμε στο πανέμορφο ΟΡΟΣ ΘΑΒΩΡ. Η λέξης Θαβώρ είναι Εβραϊκή και σημαίνει,! Έλευσης Φωτός. Καθόλου τυχαία ερμηνεία όπως θα ιδείτε παρακάτω. 
Έτσι φθάσαμε στο Όρος Θαβώρ-άδοντες και ψάλλοντες ωδές πνευματικές- όπου μείναμε έως την άλλη ημέρα το πρωϊ. Το απόγευμα έγινε Παναγυρικός Εσπερινός και Αρτοκλασία-Έξω στην Αυλή της Εκκλησίας-διότι είχε έλθει πολύς κόσμος από διάφορα Κράτη, χοροστατούντος του Σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. ΚΥΡΙΑΚΟΥ! Κατά την ώρα του εσπερινού ερχότανε ελλάμψεις στον αέρα του Θείου Φωτός. Στις-10+20 το βράδυ άρχισε η Αγρυπνία για την Μεγάλη Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Η Θ. Λειτουργία έγινε πάλι έξω στην Αγία Αυλή επάνω σε ξύλινη εξέδρα. Είχαν συγκεντρωθεί Προσκυνητές Έλληνες-Ρώσοι-Ρουμάνοι-Παλαιστίνιοι κ.λ.π. από διάφορα μέρη της Γης.

Ά-) ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ.
Μόλις άρχισε ο Όρθρος ώρα 10+20 τη νύχτα άρχισαν να έρχονται στον αέρα από τον Ουρανό ελλάμψεις Θείου Φωτός. Στεκόμουν δίπλα σε ένα ξύλινο ψαλτήρι-που δεν χρησιμοποιείτο-και σιγόψελνα. Οι ψάλτες έψαλλαν σε άλλο διπλανό. Ήταν πολύ καλοί ψάλτες Αγιοταφίτες. Πατέρες και Παλαιστίνιοι. Επίσης ήταν και μια Παλαιστίνια κοπέλα που έψελνε πολύ ωραία μαζί με τους Παλαιστίνιους. Έψαλλαν εναλλάξ Ελληνικά και Αραβικά. Από το μέρος που βρισκόμουν έβλεπα ολόκληρη την ξύλινη εξέδρα επάνω στην οποία τελέσθηκε η αξέχαστη αυτή Παναγυρική Θεία Λειτουργία. Στην Μεγάλη Είσοδο που βγήκε με τα Άγια ο νυν Έξαρχος του Παναγίου Τάφου στην Αθήνα Μητροπολίτης. ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΣ ακολουθούμενος από κάποιον Ρώσο Δεσπότη και φυσικά από το Ιερατείον των Αγιοταφιτών στάθηκε στην ωραία Πύλη της ξύλινης εξέδρας κρατώντας τα Άγια:: Όταν είπε: του Πατριάρχου ημών Ειρηναίου του Ά-μνησθείη Κύριος ο Θεός εν τη Βασιλεία Αυτού πάντοτε..Τότε το Θαύμα:: Ήλθε Ουράνιο Φως και έλαμψε όλη η Πρόσοψη του Ναού-από την σκεπή της ξύλινης εξέδρας και όλο το εμπρόσθιο μέρος του Ναού γέμισε Φώς! Αυτό το Φώς ήταν άκτιστο, άϋλο, λαμπρό, όχι σαν ηλεκτρικό, αλλά στο χρώμα της φωτιάς..Ήτο το Πυρ της Θεότητος, το Άγιο Φώς!
Όταν είπε: του Ιλαρίωνος Ιερομονάχου, Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Θαβωρίου ήλθε πάλι, αλλά κατά το ήμισυ Φώς..
¨Όταν είπε: Θωμαϊδος κ.λ.π. και ορισμένα ονόματα μοναζουσών δεν ήλθε κανένα φώς..Η Θ. Λειτουργία ήταν ανεπανάληπτη..Προσευχόμουν και με το νου και την ψυχή μου. Όλος ο νους μου είχε γίνει θεοειδής. Είπα σε κάποια στιγμή στον Κύριο: Θεέ μου αυτό είναι που με εκφράζει. Είμαι τόσο ευτυχισμένη εδώ που ευρίσκουμε στον Άγιο αυτόν τόπο..Η μεγάλη μου ευτυχία είναι αυτή: Να είμαι εδώ και να ψάλλω! Δεν επιθυμώ τίποτε άλλο. Εκεί αισθάνεσαι τη χαρά του Κυρίου πεπληρωμένη..Δεν λέγεται με λόγια αυτό..Βλέποντας το Άκτιστο Φώς,,αισθάνεσαι την Ιεράν ευδαιμονία. Που λέγουν οι Πατέρες, που δεν αγοράζεται άνωθεν παρά του Πατρός των Φώτων. Να λατρεύεις τον Κύριο αληθινά και χωρίς πάθη..Να είναι όλος ο νούς, η καρδιά και η ψυχή δοσμένα στον Θεό..Είναι πεπληρωμένη και αναφαίρετος ευτυχία που δεν υπάρχει στη Γη, γιατί η προέλευση της είναι Ουράνια. Λατρεύοντας τον Κύριο μέσα στη Θ. Λατρεία αισθάνεσαι τη Θεϊκή Του Παρουσία. Τότε σκέφτεσαι ότι πολύ σωστά ο Άγιος Πέτρος είπε: ΚΥΡΙΕ ΚΑΛΟΝ ΕΣΤΙΝ ΩΔΕ ΕΙΝΑΙ ‘’ Η καρδιά πληρούται από την Θεϊκή Αγάπη. Ο Θεός δια του Μωσαϊκού Νόμου εζήτησε τον νου και την ψυχή και την καρδιά μας..
Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου, εξ όλης της καρδίας σου, εξ όλης της ψυχής σου, εξ όλης της ισχύος σου και εξ όλης της διανοίας σου και τον πλησίον σου σεαυτόν (δευτερ.-ΣΤ-5-) Ο Θεάνθρωπος Κύριος μας Ιησούς Χριστός στη Καινή Διαθήκη απαντά στη Σαμαρείτησα και διά της απαντήσεως αυτής σε όλον τον κόσμο ότι::¨Έρχεται ώρα και νυν εστίν, ότι οι αληθινοί προσκυνηταί προσκυνίσουσι τω Πατρί εν πνεύματι και αληθεία, Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν» Έτσι διετύπωσε τον κανόνα ο ίδιος ο Κύριος της αληθινής και αρεστής εις τον Θεόν προσκυνήσεως και λατρείας. Και εμείς έχοντες υπόψη τις δύο αυτές Εντολές του Κυρίου (την αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον) που είναι οι δύο πτερήψες της ψυχής, σαν τα υψίπτερα πτηνά, πήγαμε στο Θεοβάδιστον Όρος Θαβώρ και προσκυνήσαμε το χώμα, ού έστησαν οι Πόδες Αυτού του Μόνου Αναμάρτητου Ιησού Χριστού και το Σημείον (την αγία π[πέτρα) της Θείας Αυτού ΜΕΤΑΜΟΡΦΏΣΕΩς. Πήγαμε με μια πίστη απόλυτη να ζήσουμε ¨η να πεθάνουμε δια τον Κύριον και μια αγάπη απέραντη όσο η θάλασσα ο ουρανός, όσο το Σύμπαν. Το θερμόμετρο της Θεϊκής αγάπης έφθασε στο ζενίθ. Αρκεί να σας ειπώ ότι καίγαμε και μόνο, που σκεφτόμαστε ότι ΕΚΕΙ περπάτησε ο Κύριος, από εκεί πέρασε, σ’ αυτό το χώρο Μεταμορφώθει, και αγίασε αυτό το χώμα.
Εκεί σύμφωνα με το Ιερόν Ευαγγέλιον-ανέβηκε με τους τρείς προκρίτους Μαθητάς (τον Πέτρον, τον Ιάκωβον και Ιωάννη) με σκοπό να προσευχηθούν, τους οποίους ο ίδιος επέλεξε, διότι ήσαν έτοιμοι να πεθάνουν γι’ Αυτόν. Και μετεμορφώθει έμπροσθεν αυτών. Και έλαμψε το Πρόσωπον Αυτού ως ο ήλος και τα ιμάτια Αυτού εγένετο λευκά ως φώς! Τους έδειξε –40-ημέρες προ του Πάθους Του την θεϊκή Του δόξα!. Και τον είδαν οι Μαθητές να συνομιλεί με τους Προφήτας: Τον Μωϋσή τον Νομοθέτη, που έλαβε περά Θεού τον Θείον Νόμον, τις Δέκα Εντολές και τον Ηλία τον αυστηρό τηρητή του Νόμου. Τότε ο Άγιος Πέτρος είπε: Κύριε καλό είναι να μείνουμε εδώ να φτιάξουμε 3-σκηνές: Μία για σένα, μία για τον Μωϋσή και μία για τον Ηλία. (για τον εαυτόν του δεν ενδιαφέρετο ο Άγιος Πέτρος) Εκείνη τη στιγμή νεφ’ελη φωτεινή (το Άγιο Πνεύμα υπό νεφέλης) επισκίασε αυτούς και ακούσθηκε φωνή εκ της Νεφέλης-η φωνή του Πατέρα –λέγουσα « Ούτος εστίν ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ Ο Αγαπητός εν ώ ηυδόκησα» όπως και άλλοτε στον Ιορδάνη Ποταμό. Τότε οι Μαθητές έπεσαν πρημνείς στο έδαφος όλαι όταν τελείωσε το όραμα ο Κύριος τους είπε να μην ειπούν σε κανέναν τίποτε, προ της Αναλήψεως Του στους Ουρανούς. Όταν έφθασε η ώρα να κοινωνήσει ο κόσμος, λίγο πριν από το «Μετά φόβου» σχηματίσθηκε μία μεγάλη σειρά από τη μια πλευρά της Αγίας Αυλής μέχρι την άλλη. Τότε έγινε το εξής θαύμα: σε όλη τη σειρά που ήτο συγκεντρομένος ο κόσμος για να κοινωνήσει έβγαινε από τη Γη μια λευκή νεφέλη σαν αχνός-και άχνιζε και έφευγε επάνω. Αυτό το είδαν πολλοί προσκυνητές. Και πολλές φορές κατά τη διάρκεια της Θ. Λειτουργίας η Αγία Νεφέλη πέρασε δεξιά της Εκκλησίας και στο μέσον περίπου του ¨Ορους. Την ώρα, που κοινωνούσε ο κόσμος-με αξίωσε ο Κύριος και έψαλλα από το μικρόφωνο των Ιεροψαλτών το ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ’ του Αγίου Νεκταρίου. Και μετά από εμένα έψαλλε ωραία και μια κοπέλα Ρουμάνα στη Ρουμανική γλώσσα. Και εξακολουθούσε να βγαίνει-εν όσο ψάλλαμε-η Αγία Νεφέλη μέσα στον κόσμο που κοινωνούσε.! Μετά πήγα και κοινώνησα κι εγώ και αισθάνθηκα μεγάλη χαρά. Και πήγα πάλι στο ψαλτήρι-είχε τελειώσει πια η υπέροχη αυτή Θ. Λειτουργία-και έψαλλα πάλι από το μικρόφωνο το «ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΣΘΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ» σε ήχο ΄΄Α, ενώ ο κόσμος έπαιρνε αντίδωρο και σταφύλια για την Εορτή. Έψαλλα΄και ταυτόχρονα έβλεπα την Αγία Νεφέλη να βγαίνει σαν Λευκός αχνός μέσα από τον κόσμο (Ρουμάνοι, Ρώσοι, Άραβες, Έλληνες, Κύπριοι, κ.τ.λ.) όλους τους περιέλουζε η Αγία Νεφέλη, . τελείωσε περίπου ώρα-2-η Αγρυπνία και επειδή είχαν συγκεντρωθεί μπροστά στην Εκκλησία-περίπου διακόσια άτομα διάφοροι αλλοεθνείς-κα έψαλλαν στην γλώσσα τους-εμείς που είχαμε προγραμματίσει να ψάλλουμε δεν πήγαμε αμέσως, από ευγένεια. Μετά όμως που πέρασε περίπου μισή ώρα και δεν ερχόταν η ΑΓΙΑ Νεφέλη συνήντησα κάποια φίλη ευλαβεστάτη Προσκυνήτρια Κυπρία-την Φωτούλα-και πήγαμε στο μέσον της Αγίας Αυλής εκεί όπου είναι Φοίνικας και αρχίσαμε να ψάλλουμε τροπάρια της Εορτής..Σε λίγο
Μαζεύτηκαν δίπλα μου κι άλλες γυναίκες πάρα πολύ πιστές.. Είμαστε 2-κοπέλες και οι άλλες 6-παντρεμένες. Σύνολο οκτώ. Έκαναν υπακοή σε μένα που διηύθυνα την ψαλμωδία (εφόσον) δεν υπήρχε άλλος. Κι ας μην ήξεραν όλα τα τροπάρια κι’ας μην είχαν βιβλία, όμως ακολουθούσαν εμένα. Στην αρχή τους μίλησα ότι έχουμε απόφαση να ψάλουμε όλη τη νύχτα, και συμφώνησαν οι γυναίκες. Ψάλαμε όλες με πίστη πολλάκις με τα χέρια ψηλά, όπως ο Μωϋσής, και με τα μάτια της ψυχής και του σώματος στραμμένα προς τον Ουρανό.
Ψάλλαμε περίπου μισή ώρα, οι αλλοεθνείς είχαν σταματήσει, γιατί έψαλλαν μιάμιση 1 ½ ώρα και δεν ερχόταν τίποτα. Τότε έρχεται μια καλή κοπέλα-προσκυνήτρια, η Κατερίνα, και μου λέει: Ιωάννα δυστυχώς εφέτος δεν θα ιδούμε τίποτε. Λέω να έχετε υπομονή και θα έλθει η Αγία Νεφέλη. Μόνο έλα να ψάλλεις. Αλλά δεν ήλθε, είπε ότι θα πήγαινε επάνω στην ταράτσα για να ιδεί, πότε θα έλθει η Αγία Νεφέλη. Εμείς συνεχίσαμε να ψάλλουμε με απόλυτη πίστη στον Κύριο. Είχα φέρει μαζί μου τα βιβλία μου (ψαλτήρι, μηναίον του Αυγούστου κ.λ.π.) και φακό για να βλέπουμε. Ήμουν οργανωμένη για την υπέροχη αυτή Αγρυπν.ια. είμαστε αποφασισμένες να μείνουμε έως το πρωϊ και να ψάλλουμε όλη την υπόλοιπη νύχτα αν θα ερχόταν ¨η όχι η Αγία Νεφέλη-Θεωρούσαμε ότι δεν είμαστε άξιες να ιδούμε την Αγία Νεφέλη, μόνο αν ήθελε ο Κύριος από την μεγάλη του ευσπλαχνία να μας αξιώσει. Με αυτό το ταπεινό φρόνημα και με πίστη που λυγίζει τα όρη ψάλλαμε με όλη μας την καρδιά, με όλη μας την αγάπη. Και ο Κύριος μας αξίωσε να ιδούμε και να ζήσουμε το Μέγα Θαύμα: Μία ώρα είχε περάσει αφότου είχαμε αρχίσει να ψάλλουμε και ήλθε Ουράνιο Φώς από τον Ουρανό σαν ΠΡΟΒΟΛΕΑΣ μέχρι τη Γη και μας κατακάλυψε. Και βρεθήκαμε όλες οι—8-μέσα στο ΦΩΣ ΤΟΥ.! Τι ευτυχία δεν λέγεται με λόγια. Αλλά να σας τα διηγηθώ με τη σειρά: Από την αρχή που αρχίσαμε να ψάλλουμε-οι-8-προσκυνήτριες-τα τροπάρια του Όρθρου της Μεταμορφώσεως έγιναν τα εξής θαυμαστά σημεία…..Ήλθαν από πάνω μας σε χαμηλό σχετικά ύψος (στο ύψος της Εκκλησίας) –3-συνεφάκια λευκά πάνω από τα κεφάλια μας (Εις τύπον της Αγίας Τριάδος)…2-Η Αγία Νεφέλη, ολόλευκη ερχόταν συνεχώς από τη Ναζαρέτ και περνούσε στο μέσον του Ορους….-3-Μας ήλθε τόσο μεγάλη κατάνυξης, που θέλαμε να κλάψουμε γοερά για τον Κύριο
Απέναντι μας επάνω στη Ναζαρέτ βλέπαμε, όπως ψάλλαμε να έχει γίνει ένα πέπλο ολόλευκο και να καλύπτει σαν σκυνή όλη την πόλη..
5) Η Εικόνα της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, που ήταν στην είσοδο-κοντά στα κεριά-ευωδίασε καθώς και πίσω από το Ιερό οι-3-σκηνές, που έχει φτιάξει ο π. Ιλαρίων..Ευωδίασαν από της ψαλμωδίας μέχρι-7-η ώρα το πρωϊ..Κάποια στιγμή αισθάνθηκα κι’ εγώ μια ευωδία σαν λιβάνι να έρχεται στον αέρα από την Εκκλησία ως ριπές, ενώ δεν λιβάνιζε κανείς μέσα σ’ αυτή

¨Β) ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥ
Ενώ ψάλλαμε με πλήρη αφοσίωση στην Αγία Τριάδα γονατίσαμε και ψάλλαμε με απέραντη λατρεία προς τον Θεό, το …ΣΕ ΥΜΝΟΥΜΕΝ»-3-φορές και μετά σηκωθήκαμε όρθιες και είπαμε το «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ» Τότε έγινε το ΜΕΓΑ-ΘΑΥΜΑ: Κατέβηκε ένα τεράστιο Ουράνιο ΦΩΣ, ΣΤΟ Χρώμα της φωτιάς, το Ουράνιο ΠΥΡ,,σαν ΠΡΟΒΟΛΕΥΣ,,μας περί[έλουσε και επάνω από τα κεφάλια μας έσκαζαν αστραπές φωτιάς. Δεν ήταν μόνο μια αστραπή, αλλά βλέπαμε να αστράφτουν φωτιές καθ’ όλον το μήκος της Αγίας Αυλής-από το κέντρο και προς τα έξω-Δεν ήταν αστραπές-όπως όταν βρέχει, αλλά πολλές πύρινες αστραπές που έσκαζαν στον αέρα επάνω μας κι’ όλες ατές οι φωτιές ευρίσκοντο μέσα στον
ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΡΟΒΟΛΕΑ! Ήταν κάτι το φανταστικό, το πρωτόγνωρο. Δεν αισθανθήκαμε κανένα φόβο, αλλά αντίθετα μεγάλη χαρά. Διότι βρεθήκαμε μέσα στο ΠΥΡ της ΘΕΟΤΗΤΟΣ! «Πυρ ήλθον βαλείν επί την Γην και τι θέλω ει ήδη ηνήφθη» λέγει ο Κύριος. Και αυτό επαληθεύθηκε στην παρούσα περίπτωση, διότι το θείον πυρ είχε ανάψει πρώτα μέσα στις καρδιές όλων μας, -των οκτώ-οι οποίες εφλέγοντο από πίστη και θεϊκή αγάπη για τον Κύριο και κατόπιν το είδαμε και στον αέρα!……Εκάλυψε όλο το χώρο που ήμασταν εμείς οι-8-Δεν πήγε σε εκείνους που καθόντουσαν λίγο παραπέρα σε κάτι άσπρες καρέκλες, ούτε και στους ορθίους. Ούτε σ’ αυτούς που στέκοντο, αλλά δεν έψαλλαν. Εκάλυψε ΜΟΝΟΝ όσες έψαλαν. Και το σημαντικό είναι ότι δεν έφυγε αμέσως αυτό το Ουρανιο φως. Έμεινε Περίπου μισή ώρα! Επίσης το Άκτιστο αυτό Φως έπεσε επάνω και στα κυπαρίσσια της Αγίας Αυλής. Εκείνη την ώρα είδα κι’ εγώ-αν και αναξία-ένα Κυπαρίσσι το μεγαλύτερο, που έγινε πύρινο. Φλεγόταν από φωτιά, χωρίς να καίγεται, όπως η φλεγομένη και μη καιομένη Αγία Βάτος, που είδε ο Μωϋσής. Εξεπλάγησαν οι πάντες με το μεγάλο αυτό θαύμα.
Οι Ρώσοι
σηκώθηκαν όλοι όρθιοι. Άλλοι πήγαιναν και φώναζαν αυτούς που εκοιμώντο να ξυπνήσουν. Έγινε μεγάλη αναστάτωσης στην κόσμο. Ήταν –4-η ώρα (3) με το παλαιό) το πρωϊ . Εμείς οι –8-γονατίσαμε μέχρι τη Γη και προσκυνήσαμε τον Κύριο. Είπαμε το Πιστεύω» το Πάτερ ημών» και μετά ψάλλαμε το «ΕΙΣ ΘΕΟΣ ΜΕΓΑΣ» τα Ευλογητάρια, το Εξομολογίσθε τω Κυρίω, ολόκληρο, σε ήχο πλάγιο του Ά-το Κύριε Ελέησον το αργό κ.λ.π. και ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΡΟΒΟΛΕΥΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ! Εκείνη την ιερή ώρα, που ευρισκόμεθα μέσα στο ΟΥΡΑΝΙΟ ΦΩΣ

-καθ’ όν χρόνον ψάλλαμε το Κύριε Ελέησον-είπα στις γυναίκες να συνεχίσουν να το λένε κι’ εγώ προσευχήθηκα στον Κύριο να Ελεήσει εν τη απείρω Του ευσπλαχνία: τους οικείους μου, τους γνωστούς μου τη Λαμία και γενικά τη Φθιώτιδα το ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ και γενικά να ελεήσει όλη την Ελλάδα, όλους τους χριστιανούς οΡΘΟΔΌΞΟΥς λαούς ΑΠΑΝΤΑΧΟΎ Της γης, τους Αιρετικούς για να αφήσουν την αίρεση και να προσέλθουν στην Ορθοδοξία, τους Παλαιστίνιους, αλλά και τους Εβραίους για να μετανοήσουν και να έλθουν εις την Οδόν Του, και γενικά προσευχήθηκα για όλον τον κόσμο..

Ψάλλαμε με μεγάλη κατάνυξη, με τα χέρια υψωμένα και με δάκρυα δεν ντρεπόμασταν τον κόσμο που μας κοίταγαν. Ψάλλαμε όχι άγρια, ούτε με φωνές, αλλά σεμνά, με γλυκύτητα και με μεγάλο σεβασμό προς τον Κύριο και τας Επουρανίους Δυνάμεις! Ψάλλαμε με Αληθινή ΑΦΑΠΗ με ΛΑΤΡΕΙΑ προς τον ΚΥΡΙΟΝ της ΔΟΞΗΣ! Είμαστε περίπου μισή ώρα μέσα στο Άγιο Φώς! Κάτι που δεν έχει ξαναγίνει στις 12-φορές που με έχει αξιώσει ο Θεός και πήγα στο Όρος ΘΑΒΩΡ ειδικά για την Εορτή της Μεταμορφώσεως.

Κάποιοι προσκυνητές ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ από την ευωδία που διαχέετο σε όλο τον αέρα, που δεν ξαναπήγαν πλέον στα δωμάτια τους να κοιμηθούν, όπως μας έλεγε μετά ο Ιωάννης Σοπελίδης ένας ευλαβής νέος προσκυνητής από την Αθήνα. Εκείνη την Ιερή ώρα η Φωτούλα από την Κύπρο είδε ένα πύρινο Σταυρό ανάμεσα στα-3-συνεφάκια, η Αγγελική από την Αμερική είδε ένα αστέρι φωτεινό, κι’ εγώ το κυπαρίσσι που έγινε φωτιά και δεν εκαίγετο!

Κάποιοι άλλοι από τους προσκυνητάς που ευρίσκοντο στην Ταράτσα-δίπλα από την Εκκλησία-είδαν ένα αστέρι λαμπρό να φεύγει μέσα από τα –3-συνεφάκια και να κατευθύνεται προς τις-3-Σκηνές που είναι πίσω από το Ιερό της Εκκλησίας. Ψάλλαμε συνεχώς και οι –8-καθώς το Ουράνιο Φώς μας κατακάλυψε…

Τι μεγάλη Ευλογία! Δεν ήταν κανένας άνδρας μαζί μας. Οκτώ ταπεινές γυναίκες, αλλά όπως οι Μυροφόρες, που αγάπησαν τον Κύριο και ήταν αποφασισμένες να θυσιάσουν και την ζωή τους. Γιαυτόν. Οκτώ γυναίκες θυσίασαν την βραδιά τους και έψαλλαν για τον Κύριο όλη τη νύχτα, από όλη τη Γή. Και κοιτάξτε τι μεγάλη αμοιβή Αξιώθηκαν να τον ιδούν! Διότι ο Θεός Φώς εστί, όπως μας λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Και όπως μας λέγει κι’ ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος. Ο Θεός εμφανίζεται στις εξής περιπτώσεις:
10 Στον Πανάγιο Τάφο μία φορά το χρόνο-με το Άγιο Φώς- το οποίο συμβολίζει την Ανάσταση των ψυχών, την Πνευματική Ανάσταση που έγινε με την εις’ ¨Αδου Κάθοδον του Κυρίου
2) Στους Ασκητάς της ερήμου
3) Διά την Πίστην του λαού και 4) Στους αγαπώντας Αυτόν.
Στην προκειμένη περίπτωση ενέκρινε την ψαλμωδία ο Ίδιος ο Κύριος Άς τα ακούσουν αυτά μερικοί, που δυστυχώς είναι και της Εκκλησίας άνθρωποι και όμως μόνο των ανδρών. ………..Αυτό είναι Λάθος. Διότι παρερμηνεύοντας το
«σιγάτωσαν του Αγιοτάτου Αποστόλου Παύλου, το οποίο ερμηνεύει ο Ιερός Χρυσόστομος,,ότι σημαίνει να μην συζητούν (κουτσομπολεύουν), αι γυναίκες στην Εκκλησία, κυρίως οι ύπανδρες, αλλά αν θέλουν κάτι να ρωτήσουν τους άνδρες τους στο σπίτι. .Δεν λέγει πουθενά να μην ψάλλουν αι γυναίκες..

Ο ίδιος ΜΈΓΑς Πατήρ της Εκκλησίας’ Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μας λέγει αλλού: Οι παρθένοι να απασχολούνται αποκλειστικώς και μόνον με την υμνωδία! Ο Θεός μας έχει δείξει πολλάκις στα Ιεροσόλυμα ότι ευαρεστείται όταν ψάλλουν ευσεβώς οι άνδρες, αλλά και αι γυναίκες….Ίσως τώρα μερικοί ειπούν ότι επειδή ήμασταν μόνον γυναίκες έγινε αυτό το Θαύμα και δεν θέλει ο Θεός να ψάλλουμε ανακατεμένοι. Κι’ αυτό είναι Λάθος.

Το έτος—1999-είμασταν-50περίπου προσκυνητές-που ψάλλαμε ΠΑΛΙ έξω στην Αγία Αυλή-μάλιστα ήταν μαζί μας πολλοί άνδρες και –3-Αρχιμανδρίτες (Από Καναδά, Γαλλία, και Ελλάδα). Όλοι Ορθόδοξοι και τότε έγινε μεγάλο Θαύμα: Ήλθε η Αγία Νεφέλη επάνω μας, μας κατακάλυψε ένα ολόλευκο σύννεφο, σαν χιόνι και έπεφτε πολλές φορέςεπάνω μας ένα φωτεινό σύννεφο, στο χρώμα της φωτιάς!
Τότε η Αγία Νεφέλη κατέβηκε μέχρι τη Γη (και τότε εμένα αξίωσε ο Θεός και διηύθυνα την ψαλμωδία διότι οι Πατέρες εκείνοι ήταν τόσο, ταπεινοί και επειδή είχαν έλθει για πρώτη φορά στους Αγίους Τόπους, έδωσαν σε μένα το προβάδισμα και εφόσον επέμεναν, έκανα υπακοή). Κι’ όταν έφυγε πια ο Ουράνιος Προβολέας εμείς συνεχίσαμε την ψαλμωδία μέχρι που βγήκε ο Ήλιος-7-παρά τέταρτο το πρωϊ. Όταν τελειώσαμε –εν τω μεταξύ είχαμε μείνει-6-γυναίκες-μου ήλθε Θεϊκή έμπνευσης και τις ονόμασα μυροφόρες! Ήταν ευλαβέστατες γυναίκες:

Η Αγγελική, Κυπρία, αλλά διαμένουσα στην Αμερική, η Φωτούλα από την Κύπρο, η Ελένη από την Αθήνα, η Μαριάννα με την μητέρα της από την Κύπρο και εγώ από την Λαμία….Σημειωτέον, ότι τρεις φορές προσπάθησαν κάποιοι να μας σταματήσουν την ωραία αυτή ψαλμωδία, κινούμενοι προφανώς υπό του αιωνίου εχθρού προφασιζόμενοι δήθεν ότι θέλουν να κοιμηθούν, αλλά ματαίως…..
Συνεχίσαμε να εκτελούμε το έργον του Κυρίου, χωρίς καμιά συζήτηση…….Και το αποτέλεσμα ήταν ότι έγινε ΤΟ ΜΕΓΑ-ΘΑΥΜΑ! Ότι ωφελήθηκαν τόσες ψυχές…..Όλες αυτές οι χιλιάδες ψυχές, που ευρέθησαν στο Όρος ΘΑΒΏΡ το καλοκαίρι του έτους-2002-, και ξόδεψαν και πολλά χρήματα για να πάνε,,,θα θυμούνται σε όλη τους τη Ζωή και θα διηγούνται και στις επόμενες γενεές….ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, την κάθοδο εκ του Ουρανού του Αγίου Φωτός! Και οι ξένοι Ρώσοι, Ρουμάνοι, Άραβες, κ.λ.π. θα χαίρονται για πάντα αυτή την Παρουσία του Θεού που έζησαν στο ΘΑΒΩΡ. Τον ύπνο τον ευρίσκουν κι’ άλλον καιρό, αυτά τα θαύματα όμως δεν γίνονται πάντοτε. Κάθε χρόνο είναι και διαφορετικά και ανεπανάληπτα….Θα ήταν παράλειψη να μην ειπούμε εδώ και για την μεγάλη και με αυταπάρνηση φιλοξενία, σε Έλληνες και ξένους αδιακρίτως, που έκαμε σε όλους τους Προσκυνητας ο τόσο δραστήριος και καλός Καθηγούμενος π. Ιλαρίων, καθώς και όλη η Αδελφότης της Ιεράς και Σεβασμίας Μονής ΘΑΒΩΡΙΟΥ και νομίζω ότι χρήζει πάντα της συμπαραστάσεως όλων μας..

Οι Αγιοταφίτες Πατέρες γενικώς, οι οποίοι φυλάνε Θερμοπύλες είναι ΗΡΩΕΣ και θα πρέπει ΟΛΟΙ οι Έλληνες και Ελληνίδες Απανταχού της ΓΗΣ να τους βοηθούμε και τους συμπαραστεκόμαστε: ….Υλικά και Πνευματικά (με τις προσευχές μας) Διότι μέσα σε μύριους κινδύνους φυλάτουν τα Άγια Προσκυνήματα των Αγίων Τοπίων….
Η νύχτα που περάσαμε στο Θεοβάδιστον

Η ΝΎΧΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΆΣΑΜΕ ΣΤΟ Θεοβάδιστον Όρος Θαβώρ ΉΤΑΝ ΜΕΓΑΛΕΙΟ! Αισθανθήκαμε μεγάλη χαρά που είδαμε το Άγιο Φως. Είπα στις γυναίκες: δωρεάν το είδαμε το Άγιο Φως, δεν είμαστε άξιες …Και συμφώνησαν όλες. Όμως επειδή ο Κύριος είδε την καλή προαίρεση ίσως γι’ αυτό μας το έδειξε. Διότι είμαστε αποφασισμένοι, όσοι πήγαμε ως προσκυνητές, εφέτος στους Αγίους Τόπους ακόμη και να πεθάνουμε για τον Χριστό,,Πήγαμε με μεγάλη πίστη και εμπιστοσύνη στη Θ. Πρόνοια. ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ¨Η ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΦΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ, τον ΗΓΑΠΗΜΕΝΟ των ψυχών μας, τον ΓΛΥΚΥΤΑΤΟ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ! …Μας έλεγαν διάφοροι : Που θα πάτε μέσα στις βόμβες; Που θα πάτε μέσα στον πόλεμο; Όμως εμείς πήγαμε με πλήρη επίγνωση της καταστάσεως.
Πάντως ήμασταν αποφασισμένοι-προσκυνήτριες-αν ήταν Θέλημα Θεού, να γίνουμε Μάρτυρες για τον Χριστό. Όμως πιστεύαμε ακράδαντα, ότι ο Κύριος θα μας διαφυλάξει, όπως και έγινε. Δεν επέτρεψε ο Κύριος να πάθη κανείς απολύτως τίποτε. …Γύρισαν όλοι γεροί πίσω στην πατρίδα τους…ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΥΛΑΞΕ. ΑΣ ΕΧΗ ΔΟΞΑ Ο ΘΕΟΣ!
Γιαυτό ο Κύριος μας έστειλε το ΦΩΣ Του! Ας μας αφήσει να ζούμε ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ! Μετά την Υπέροχη αυτή αγρυπνία με τα καταπληκτικά Θαύματα, που συνέβησαν την αξέχαστη αυτή Άγια Νύχτα στο Θεοβάδιστον Όρος ΘΑΒΩΡ στις-7-περίπου η ώρα το πρωϊ φύγαμε με το Γκρούπ και κατευθυνθήκαμε σε άλλα προσκυνήματα.

Μας έδωσε ο Θεός τόση χάρη και τόση δύναμη, που παρά το γεγονός ότι δεν είχαμε κοιμηθεί΄όλη τη νύχτα-όσοι είχαμε ξενυχτίσει-δεν νυστάξαμε καθόλου και δεν αισθανόμεθα καμία κούραση! Πήγαμε και προσκυνήσαμε στις Εκκλησίες Ναζαρέτ, Κανά, Καπερναούμ, Τιβεριάδα και κατόπιν πήγαμε στον Ιορδάνη Ποταμό,-όπου έγινε αγιασμός από τον Ιωακείμ και κάναμε το συμβολικό βάπτισμα ευλογίας.

Πολλοί και πολλές προσκυνήτριες φορώντας λευκούς μανδύες μπήκαμε στην άκρη βέβαια του Ποταμού-στο Κινερέτ-(έτσι λέγεται η τοποθεσία ) και λάβαμε το Βάπτισμα-ευλογία του Ιορδάνου. Αισθνθήκαμε μεγάλη χαρά. Μετά κατευθυνθήκαμε προς τα Ιεροσόλυμα. Όλη την ημέρα πηγαίναμε σε προσκυνήματα-κι’ άς μην είχαμε κοιμηθεί-όμως δεν κουρασθήκαμε καθόλου, δεν ήταν κι’ αυτό κάτι το θαυμαστό; Την άλλη ημέρα προσκυνήσαμε τον Πανάγιο Τάφο, ο οποίος είναι : πηγή της Αναστάσεως και μετά όλα τα άλλα Προσκυνήματα, που ευρίσκονται μέσα στην Αγία Πόλη Ιερουσαλήμ.
‘Β΄- ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΟΒΑΔΙΣΤΟΝ ΟΡΟΣ

Στις –22-του μηνός Αυγούστου πήγαμε-με την βοήθεια του Θεού-στο Θεοβάδιστον Όρος Σινά! Η διαδρομή ήταν υπέροχη ώσπου φθάσαμε στο Θεοβάδιστον Όρος Σινά! Το ίδιο βράδυ, μια παρέα από το γκρούπ ανεβήκαμε (λέγοντας από μέσα μας την ευχή του Ιησού), δια της Δυνάμεως του Κυρίου-στην Αγία Κορυφή, που είναι 2,250), περίπου υψόμετρο από την επιφάνεια της θαλάσσης! Καθ’ οδόν ανέβαιναν κι’ άλλα γκρούπ Ελλήνων και ξένων.

Όταν φθάσαμε ανοίξαμε το υπέροχο Εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος (μας είχε δώσει τα κλειδιά ο αρμόδιος Πατήρ Ιωάννης ένας εκ των εξαιρέτων Σιναϊτών Πατέρων), ανάψαμε τα κανδηλάκια, ανάψαμε λιβάνι, και ψάλλαμε τον Όρθρο. Εν τω μεταξύ ήλθε και ένα γκρούπ με Ρωσίδες Μοναχές και λαϊκές. Παραχωρήσαμε τη θέση και έψαλλαν στα Ρωσικά οι Μοναχές κι’ εμείς ψάλλαμε κατόπιν αφού τελείωσαν.
Όμως ενόσω έψαλλαν οι ευσεβείς Ρωσίδες-για να μην χάνουμε χρόνο-διαβάσαμε σιγά την Ακολουθία του ¨Όρθρου. Όπως διαβάζαμε, είδαμε στον Ουρανό-κατά τις-5-η ώρα πρωϊ-μέσα από το τζάμι του Ιερού-ένα λαμπρό Ουράνιο σώμα! Όταν τελειώσαμε τον Όρθρο, προσκυνήσαμε τις Άγιες εικόνες και γονατίσαμε και προσκυνήσαμε τον Άγιο Τόπο, όπου εδόθη ο Θεόγραφος Νόμος, οι –10-Εντολές του Θεού, στον Προφήτη Μωϋσή.
Απέναντι μας είδαμε σε υψόμετρο και προσκυνήσαμε την απέναντι Κορυφή το Εκκλησάκι της Αικατερίνης(2,650 περίπου υψόμετρο). Εκεί-κατά την παράδοση-΄΄εφεραν Άγγελοι το αγνό και μαρτυρικό σώμα της Αγίας Αικατερίνης και το εναπέθεσαν επάνω στο βράχο, όπου παρέμεινε-20-χρόνια άφθαρτο και ευωδιάζων. Οι Άγιοι Άγγελοι το εφύλαττον…

Αν και ευρίσκετο μέσα στις βροχές και τα χιόνια του χειμώνα και τον καύσωνα του καλοκαιριού, όμως παρέμεινε άφθαρτο. Μέχρι που το παρέλαβαν-αφού πρώτα ο τότε Ηγούμενος είδε θεϊκό όραμα-μαζί με τους Αγίους Τεσσαράκοντα Ασκητάς και το έφεραν (8ώρες περίπου με τα πόδια) με θυμιάματα στοΚαθολικό της Μονής, όπου ευρίσκονται μέχρι σήμερα. Τώρα στη θέση εκείνη, που ευρίσκετο το παρθενικό σώμα της Αγίας Αικατερίνης είναι η Αγία Τράπεζα και από κάτω είναι ο βράχος, που-όπως λένε-έχει σχηματισθεί το περίγραμμα΄ενός γυναικείου σώματος, που ευωδιάζει!

Η Αγία Αικατερίνα ολίγον προ του μαρτυρίου της (305 μ.Χ.) είχε παρακαλέσει τον Κύριο να μη επιτρέψει και μετά θάνατον να ατιμάσουν οι ειδωλολάτρες το σώμα της, διότι ήτο παρθένος! Και ο Κύριος της το υποσχέθηκε. Και μόλις παρέδωκε την Αγία της ψυχή στο Θεό, Άγγελοι Κυρίου παρέλαβαν το Άγιο σώμα της και το 3ναπέθησαν στην υψηλοτέρα Κορυφή του ΣΙΝΑ

Είχε ανατείλει πια ο ήλιος-γύρω στις 7-η ώρα το πρωϊ-αρχίσαμε να κατεβαίνουμε από την Αγία Κορυφή με κατεύθυνσιν προς το Μοναστήρι του Σινά..Καθώς κατεβαίναμε προσκυνήσαμε από μακριά με ευλάβεια τον Άγιο Τόπο του μαρτυρίου και το Εκκλησάκι του Αγίου Γαλακτίωνος και της Αγίας Επιστήμης, οι οποίοι μαρτύρησαν κατά τον 3ον –αιώνα μ.Χ. και ευρίσκεται στην απέναντι από το Χωρήβ χαράδρα. ….Εκεί έχει μια λιμνούλα με καθαρό νερό, το οποίο είναι Αγίασμα. Το απόγευμα πήγαμε στην Εκκλησία οπού προσκυνήσαμε τα Άγια Λείψανα της Αγίας Αικατερίνης, τα χέρια της είναι άφθαρτα και ευωδιάζουν καθώς και η Αγία Κάρα της.

Μας εχάρισαν οι Πατέρες το συμβολικό ασημένιο δακτυλίδι-ευλογία από την Αγία Αικατερίνη-σε΄΄ολους τους Προσκυνητές. Μετά προσκυνήσαμε την Αγία Βάτο, που είναι κάτω από την Αγία Τράπεζα στο παρεκλήσιο-ανυπόδητοι-και εν συνεχεία επισκεφθήκαμε το Μουσείο της Ιεράς Μονής με τα διάφορα πρωτοχριστιανικά χειρόγραφα Ευαγγέλια και χρυσοποίκιλτες ιερατικές στολές κ.λ.π.
Κατόπιν πήγαμε στο οστεοφυλακίων, που ευρίσκονται τα οστά Αγ. Πατέρων του Σινά, εκεί όπου έγινετο εξής θαυμαστόν: Κάποτε την ημέρα του Πάσχα πήγε κάποιος Μοναχός, ο οποίος σκέφθηκε για να χαρούν και οι κεκοιμημένοι Πατέρες και τους είπε ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ Πατέρες! Και απάντησαν όλοι με μια φωνή ΑΛΥΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ Ο ΚΥΡΙΟΣ! Εκεί είναι και άφθορο το Άγιο λείψανο του Οσίου Στεφάνου! Υπήρξε ασκητής σε μια σπηλιά του Σινά και όπως προσηύχετο με το κομποσχοίνι στο χέρι απέθανε.
Το Άγιο λείψανο του έμεινε σε αυτή την στάση της προσευχής και το βρήκαν οι Πατέρες του μοναστηριού άταφο και χωρίς να έχει υποστεί ουδεμία φθορά μετά από ένα χρόνο!
Το βράδυ έξω από την Αγία Βάτο-συνγκεντροθήκαμε όλοι-και μας ομίλησε πνευματικά ο Πνευματικός της Μονής, ο π. ΠΑΥΛΟΣ, ο οποίος έχει και διορατικόν χάρισμα, πολλοί μάλιστα προσκυνητές εξομολογήθηκαν σ’ αυτόν. Το βράδυ συγκεντρωθήκαμε όλοι οι προσκυνητές έξω από το ξενοδοχείο της Ιεράς Μονής και συζητήσαμε πνευματικά. Βλέπαμε απέναντι μας τα τεράστια γρανιτένια βράχια και το φεγγάρι να τα φωτίζει με ένα εξωτικό φως.

Τι υπέροχη θέα! Τα βράχια του Σινά! Και μόνο που τα βλέπεις αισθάνεσαι την ανάγκη να προσευχηθείς! Ως εμεγαλύνθη τα έργα Σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας..οι Πατέρες του Σινά,,φιλοξένησαν όλα τα γκρούπ Ελληνικά και του Εξωτερικού και μας φέρθηκαν πάρα πολύ ωραία. Την άλλη ημέρα το πρωϊ λειτουργηθήκαμε στο Καθολικό της Μονής, στην ΑΓΙΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΑ, όπου μέσα στο δεξιό κλίτος του Ιερού είναι μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα, το Άγιο Λείψανο της ευωδιάζων.

Ήταν μια πολύ ωραία Θ. Λειτουργία! Λειτούργησε ο π. ΠΑΥΛΟΣ με μεγάλη ευλάβεια και έψαλλε και ο χορός των Σιναϊτών Πατέρων με δεξιό Πρωτοψάλτη τον π Άαρών, ο οποίος είναι Μοναχός και ψάλλει πολύ μελωδικά και με μεγάλο σεβασμό προς τον Κύριο! Και η Αδελφότης της Ιεράς και Σεβασμίας Μονής Σινά αξίζει της συμπαραστάσεως όλων των Ελλήνων διότι φυλάτουν τα ¨Αγια Προσκυνήματα του Θεοβαδίστου

Όρους διαβιούν μέσα σε ξένο κράτος, με τους βεδουίνους (οι οποίοι είναι αλλόθρησκοι και έχουν παραμείνει εκεί από τον καιρό του Βυζαντίου), δίπλα τους και με τόσα προβλήματα, φιλοξενούν τους πάντες και προσεύχονται για όλον τον κόσμο! Κοινωνήσαμε και φύγαμε για τα Ιεροσόλυμα. Αποχαιρετήσαμε με δάκρια κατανύξεως και με πολύ μεγάλη αγάπη, το Θεοβάδιστον Όρος Σινά, το Όρος, που κατέβηκε ο Θεός, με την ελπίδα όμως, να μας αξιώσει ο Κύριος να ξαναπάμε!
΄Γ—ΑΛΛΑ ΘΑΥΜΑΤΑ
Στα Ιεροσόλυμα φθάσαμε στις-24-Αυγούστου το βράδυ, Κατά τις-4-η ώρα το πρωϊ της Κυριακής πήγαμε στο Μετόχι της ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΓΕΣΘΗΜΑΝΗ από όπου κατέβασαν την Αγία Εικόνα της Κοιμήσεως της Παναγίας με κατεύθυνση προς τη Γεσθημανή….Συγκεκριμένα ο Ηγούμενος Γεσθημανή π. Φιλούμενος κρατούσε την Αγία Εικόνα της Παναγίας.

Και με λάβαρα και αναμμένα κεριά ακολουθούσε το Ιερατείον και το πλήθος των Ορθοδόξων Χριστιανών Εν πομπή κατεβήκαμε στη Γεσθημανή ψάλλοντες καθ’ οδόν το ‘Γιάρα μπούχαμ,,δηλαδή το Κύριε Ελέησον στα Αραβικά και ελληνικά και διάφορα τροπάρια της κοιμήσεως. ΄΄Ήταν μια καταπληκτική Λιτανεία! Ακολούθησε πολύ μεγάλο πλήθος κόσμου, κυρίως Παλαιστινίων και μερικών Ελλήνων και όταν πλησιάσαμε στη Γεσθημανή ο Πατριάρχης μας Ειρηναίος ο Ά-ήλθε και προϋπάντησε την Θαυματουργό Εικόνα της, έγινε δέησης και συνέχισε μαζί με το Ιερατείον την πορεία προς το Πάνσεπτον Θεομητορικόν Μνημείο, Όταν φθάσαμε έγινε δέησης και εν συνεχεία η Θ. Λειτουργία της Κυριακής..
Ά) ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ
ΕΛΛΑΜΨΕ ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ
Κάποια προσκυνήτρια πήγε στον Πανίερον Ναό της Αναστάσεως προσκύνησε πρώτα τον Πανάγιο Τάφο και εν συνεχεία κατευθύνθηκε προς την Θαυματουργό Εικόνα του Χριστού.-Ο Μέγας Αρχιερεύς που ευρίσκεται στο διάδρομο- στη δεξιά πλευρά του Καθολικού της Αναστάσεως με σκοπό να προσκυνήσει γονατιστή τον Κύριο, όπως πάντα συνήθιζε τότε είδε α βγαίνει ένα φως θαλασσί χρώμα—3-φορές, το οποίο πέρασε επάνω από την Εικόνα του Χριστού! Αυτό ήτο Σημείον ευαρέσκειας του Κυρίου, διότι η εν λόγω προσκυνήτρια στο Όρος Σινά εμπόδισε να βεβηλωθεί ο Άγιος τόπος του Σινά και τα αυτιά των προσκυνητών από διάφορα λαϊκά ακόμη και βλάσφημα τραγούδια, που επεχείρησε κάποια ομάδα εκδρομέων ένα βράδυ να ειπούν και μάλιστα ε κιθάρα, εν τη αγνωσία τους βάβαια..Αντέδρασε έντονα και τους σταμάτσε, εκτελώντας την Εντολή του Αγίου Αποστόλου Παύλου που λέγει.Μάλλον δε και ελέγχεται. Γιαυτό όταν για πρώτη φορά μετά την επιστροφή της από το Θεοβάδιστον Όρος Σινά πήγε να προσκυνήσει την Εικόνα του Χριστού, Ο Ιησούς Χριστός της απάντησε με Φως!

΄Β’-ΤΟ ΑΓΙΟΝΦΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΟ ΤΑΦΟ
Την Κυριακή-25-Αυγούστου το βράδυ ετελείτο Αγρυπνία στον Πανάγιο Τάφο και πήγαμε μερικά άτομα από το γκρούπ χοροστατούσε στη Θ. Λειτουργία ο Δεσπότης κ. ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ! Την ώρα που έψαλλαν το ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ-όσοι εκ των Ιερέων μετά του Δεσπότου ευρίσκοντο μέσα στον Πανάγιο Τάφο έγινε το εξής Θαύμα:: Επάνω από το Άγιο Κουβούκλιο έλαμψε τρείς(3) φορές (γαλάζιο χρώμα), το Άγιο Φώς και εκάλυψε σχεδόν όλο το πλάτος της σκεπής του Αγίου Κουβουκλίου! Αυτό το θαύμα το είδαν προσκυνητές, αλλά το είδα κι’ εγώ, αν και αναξία, και ευχαριστώ τον Κύριο, που ενώ πήγα το παρελθόν Πάσχα στα Ιεροσόλυμα μου έδειξε το Άγιο Φως Του το καλοκαίρι! Αισθανθήκαμε μεγάλη χαρά, απερίγραπτη! Άστραψε και επληρώθη η σκεπή του Αγίου Κουβουκλίου από Άκτιστο Άγιο Φώς. Ο Θεός είναι Παντοδύναμος! Αρκεί να Τον αγαπάμε, να εκτελούμε τας εντολάς Του και να έχουμε πίστη…Την Παραμονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου (Δευτέρα βράδυ), έγινε ωραία Αγρυπνία στο Θεομητορικόν Μνήμα.. Παρευρεθήκαμε και αισθανθήκαμε μεγ’αλη χαρά. Την άλλη ημέρα επισκευθήκαμε με το γκρούπ το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Μας υποδέχθηκε στην πόρτα ο π. Κελαδίων, ένας εξαίρετος Αρχιμανδρίτης του Πατριαρχείου. Κατόπιν όλα τα Ελληνικά γκρούπ περάσαμε μέσα στην Μεγάλη Αίθουσα του Πατριαρχείου όπου πήραμε ευλογία από τον Πατριάρχη μας ΕΙΡΗΝΑΙΟ τον Ά—και μετά καθίσαμε και μας επρόσφεραν το καθιερωμένο κέρασμα ..Μας ομίλησε πάρα πολύ ωραία ο Πατριάρχης μας με πολύ αγάπη για την Πατρίδα μας την Ελλάδα και μας εξέθεσε και διάφορα θέματα που αντιμετωπίζει το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Ψάλλαμε ενώπιον του το ΕΥΛΟΓΗΤΟΣ ΕΙ ΧΡΙΣΤΕ, το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙΝ, ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ και τη φήμη του Πατριάρχου.. Το απόγευμα της ιδίας ημέρας έγινε Σύναξης πάλι στην Πατριαρχική Αίθουσα και έδωσε με τα χέρια του ο Πατριάρχης μας σε ορισμένα τιμώμενα πρόσωπα το χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Παναγίου Τάφου. Παρευρέθη και μια παρέα από το γκρούπ μεταξύ των οποίων ήμουν κι’ εγώ. Έγιναν ομιλίες από διάφορους ομιλητές σχετικά με την ιστορία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων ανά μέσου των αιώνων, Στο τέλος βγάλαμε αναμνηστικές φωτογραφίες. Την Τετάρτη-28-Αυγούστου –15-παλαιού ημερολογίου, εορτάσαμε την Μεγάλην Εορτή της Κοιμήσεως ης Παναγίας μας στην Γεσθημανή. Ήταν μια υπέροχη Πανηγυρική Θεία Λειτουργία. Το μεσημέρι το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων παρέθεσε Εορταστική τράπεζα, προς τιμήν της Παναγίας, στην οοία παρεκάθησαν πλήθος Ελλήνων Προσκυνητών, αλλά και ξένων. Καθώς επίσης παρέθεσε αξιόλογη εορταστική τράπεζα και το Ρωσικό Ορθόδοξο Γυναικείο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίας της Μαγδαλυνής. Όπως πληροφορήθηκα, η φιλοξενία του Πατριαρχείου μας ήταν ανεπανάλυπτος. Είχαν τεράστια τραπέζια και πολύ προσεγμένα φαγητά και όσοι από τους Ορθοδόξους Έλληνες και Παλαιστίνιους ήθελαν, ήρχοντο και συμετείχαν στην τράπεζα αυτή την ημέρα. Κατ’οπιν όλων αυτών των μεγάλων ευλογιών που μας εχάρισε ο Κύριος αισθάνομαι την ανάγκη-παρόλο που τα λόγια είναι πολύ φτωχά-να ευχαριστήσω τον Κύριο-εγγράφως-με όλη μου την καρδιά.
Και το γεγονός ότι γυρίσαμε άπαντες υγιείς στην Ελλάδα. Εύχομαι να είμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πάντοτε εις την οδόν Του, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝΑΡΝΗΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ. Και το γεγονός ότι γυρίσαμε άπαντες υγιείς στην Ελλάδα.
Εύχομε να είμαστε όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί πάντοτε εις την οδόν Του, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝΑΡΝΗΘΟΥΜΕ, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ ¨Η ΤΗΝ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΠΑΡΑΤΟ ΑΡΙΘΜΟ-666-ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΠΙΣΤΟΙ ΣΤΟΝ ΣΩΤΗΡΑ ΜΑΣ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ. ΕΥΧΟΥΜΑΙ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΗΓΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΞΙΩΣΗ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ! (ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙ’ ΑΥΤΟ),
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΥΛΟΓΙΑ.. ΚΙ’ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ-ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ-ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΜΕ! ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΡΕΥΩΜΕΘΑ ΟΛΟΙ ΕΝ ΤΩ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ.
ΑΜΗΝ ΓΕΝΟΙΤΟ ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ !
Λαμία-20-Νοεμβρίου-2002
Η ταπεινή & ελάχιστη Δούλη του Χριστού
Ιωάννα Π. Τσεκούρα..Δημοσιος υπάλληλος Συγγαφέας

Στους Φίλους μου, με αγάπη Χριστού του Θεού Μας

άλλ’ ώς ο ληστής ομολογώ Σοι,
μνύσθητί μου, Κύριε,
εν τη Βασιλεία Σου.

πηγή

Η Δαμασκός κήδευσε με τιμές ήρωα ελληνορθόδοξο μάρτυρά της . Ξεκλήρισαν οικογένεια για την φιλανθρωπική εθελοντική δράση της κόρης.

Η σωρός του Ιωσήφ σε πάνδημη κηδεία


Βρυξέλλες, Δ.Πορφύρης /Π.Σταφυλά
Χθες στις 4.00 μ.μ., σε κλίμα μεγάλης συγκίνησης έγινε η κηδεία του ελληνορθόδοξου πολίτη Raja

Joseph Mkallash στον ελληνορθόδοξο καθεδρικό του Τιμίου Σταυρού στη συνοικία Μπαμπ Τούμα της
Δαμασκού όπου εδρεύει και το Πατριαρχείο Αντιοχείας. Τη σωρό του συνόδευσε πλήθος κόσμου και τιμητική μπάντα καθώς ο Ιωσήφ ήταν πολύ αγαπητός και δημοφιλής στους νεολαιίστικους κύκλους της Δαμασκού. Πλάνα από τη νεκρώσιμη πομπή μετέδωσε κανάλι της πρωτεύουσας BTNN .


Το αγγελτήριο θανάτου του ελληνορθόδοξου Ιωσήφ



Η πομπή για τον ελληνορθόδοξο καθεδρικό



Η εκκλησία περιμένει την σωρό του νέου άνδρα


Ο Ράτζα Ιωσήφ, που έμενε στη συνοικία Αλ Κάσσα δίπλα στην κεντρική πλατεία Αβασσιδών, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι χριστιανοί, χτυπήθηκε από όλμο τρομοκρατών που στόχευε την εκκλησία « Παναγία της Δαμασκού » και έπεσε μπροστά από το ναό όπου βρισκόταν ο νεαρός άνδρας.
Την ίδια μέρα 03/08/13 στη Δαμασκό πραγματοποιήθηκε και μια άλλη τρομοκρατική ενέργεια, όταν ένοπλοι εισέβαλαν ξημερώματα στην κατοικία της οικογένειας του Ghassan Youssef στη συνοικία Rukn al Din.Άλλα μέλη της οικογένειας τα κατέσφαξαν κι άλλους τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ πυροβολώντας τους.Νεκροί είναι ο πατέρας Ghassan Youssouf μηχανικός,η σύζυγός του και οι τρεις κόρες του : Εllen δευτεροετής φοιτήτρια πληροφορικής, Wallas φοιτήτρια φαρμακευτικής και Walloris μαθήτρια της 1ης γυμνασίου. Έδειξαν τα « φιλάνθρωπα αισθήματά » τους χαρίζοντας τη ζωή στο 7χρονο αγοράκι της οικογένειας Daniel που ήταν και αυτόπτης μάρτυρας της τραγικής σκηνής.

Η φοιτήρια εθελόντρια Wallas με τον αδερφό της Daniel 



To κίνητρο του στυγερού εγκλήματος ήταν η εθελοντική δράση της κόρης Wallas η οποία είχε στο ενηργητικό της μεγάλη δραστηριότητα σε ομάδα εθελοντών της Δαμασκού που παρείχε βοήθεια στις οικογένειες θυμάτων πολέμου και ήταν γνωστή για το φιλανθρωπικό της έργο.

πηγή

Το θαβώριο φως της Ορθοδοξίας

Τὸ θαβώριο φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας

Η ἑορτὴ τῆς Μεταμορφώσεως εἶναι οὐσιαστικὰ ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδόξου  θεολογίας. Τὸ περιεχόμενο αὐτοῦ τοῦ μεγάλου θαύματος, ποὺ ἔλαβε χώρα  πάνω στὸ Θαβώρ, ἀποτέλεσε ἀντικείμενο βαθιᾶς μελέτης ἀπὸ τοὺς Πατέρες  τῆς Ἐκκλησίας. Τὸ κεντρικὸ δὲ στοιχεῖο  αὐτῆς τῆς μελέτης ἦταν τὸ ὑπέρλαμπρο φῶς ποὺ ἔλαμψε στὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ μας.

Οἱ τρεῖς μαθητὲς τοῦ Κυρίου, ὁ Πέτρος, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ποὺ ἦταν παρόντες στὸ θαῦμα τῆς Μεταμορφώσεώς Του, εἶδαν τὸ πρόσωπό Του νὰ λάμπει σὰν τὸν ἥλιο καὶ τὰ ἐνδύματά Του νὰ γίνονται ὁλόλευκα σὰν τὸ φῶς.

Τί ἦταν αὐτὸ τὸ φῶς; Ὅλοι οἱ Πατέρες τονίζουν ὅτι δὲν ἦταν φυσικὸ φῶς σὰν αὐτὸ τοῦ ἥλιου καὶ τῶν ἄλλων ἄστρων.

Δὲν ἦταν κτιστό. Δὲν προερχόταν δηλαδὴ ἀπὸ κάποιο κτίσμα. Ἦταν θεϊκὸ φῶς. Ἀπαύγασμα τῆς θείας φύσεως τοῦ Χριστοῦ μας. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο τὸ ὀνομάζουν ἄκτιστο φῶς. Ἀκριβῶς ἐπειδὴ προερχόταν ἀπὸ τὴ θεία φύση τοῦ Κυρίου, ποὺ εἶναι ἀδημιούργητη, ἄκτιστη.

Ἑπομένως αὐτὸ ποὺ εἶδαν πάνω στὸ Θαβὼρ οἱ τρεῖς μαθητὲς ἦταν ἡ ἴδια ἡ δόξα τῆς θεότητος, ἡ λαμπρότητα τὴν ὁποία ἀκτινοβολεῖ ἡ θεία φύση. Τὶς λίγες ἐκεῖνες στιγμὲς βρέθηκαν μέσα στὸ ἄκτιστο φῶς τοῦ Θεοῦ, στὸ ὁποῖο βρίσκονται διαρκῶς οἱ ἄγγελοι, γι’ αὐτὸ καὶ ξεσποῦν ἀσταμάτητα σὲ δοξολογία ψάλλοντας «ἅγιος, ἅγιος, ἅγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης σου». Βρέθηκαν στὸ φῶς μέσα στὸ ὁποῖο ἀγάλλονται οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ.

Βρέθηκαν μέσα στὸ φῶς γιὰ τὸ ὁποῖο λέει ὁ ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος, ποὺ ἀσκήτευε κοντὰ στὴν Πάφο τῆς Κύπρου, ὅτι αὐτὸ «τὸ ἄκτιστο φῶς βεβαίωσε καὶ σφράγισε τὰ θεῖα δόγματα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ». Πῶς ὅμως τὰ βεβαίωσε καὶ τὰ σφράγισε;

Αὐτὸ ἔγινε τὸν 14ο αἰώνα, τότε ποὺ ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία ἦρθε σὲ κατὰ μέτωπον ἀντιπαράθεση μὲ τὴ διεστραμμένη θεολογικὴ σκέψη τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ. Τὴν αἱρετικὴ ἀντίληψη τῆς δυτικῆς θεολογίας τότε τὴν ἐκπροσωποῦσε ἕνας παράξενος μοναχὸς ἀπὸ τὴν Καλαβρία τῆς Ἰταλίας, ὁ Βαρλαάμ. Κεντρικὸς πυρήνας αὐτῆς τῆς αἱρετικῆς τοποθετήσεως ἦταν ἡ ἰδέα ὅτι τὸ φῶς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἦταν κτιστὸ φῶς, σὰν τὸ φῶς τοῦ ἥλιου, δὲν ἦταν ἄκτιστη ἀκτινοβολία τῆς θείας φύσεως τοῦ Κυρί- ου. Κατ’ ἐπέκτασιν ὁ Βαρλαὰμ δὲν δεχόταν ὅτι ὁ Θεὸς ἐμφανίζεται στοὺς ἁγίους μέσα σὲ ἄκτιστο θεϊκὸ φῶς. Τὶς ἐλλάμψεις δὲ τοῦ ἀκτίστου θείου φωτὸς στὴ ζωὴ τῶν ἁγίων τὶς ἑρμήνευε ὡς ἁπλὸ διανοητικὸ φωτισμό, σὰν αὐτὸ ποὺ λέμε κάποτε: «φωτίστηκε ὁ νοῦς μου καὶ κατάλαβα...».

Τὴν αἵρεση αὐτὴ τὴν ἀντιμετώπισε τότε ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, τιτάνια μορφὴ τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας μας. Ἡ δὲ διδασκαλία τοῦ Ἁγίου κατοχυρώθηκε ἀπὸ μεγάλες Συνόδους τῆς ἐποχῆς. Ἡ αἵρεση σ᾿ αὐτὲς τὶς Συνόδους καταδικά-στηκε, ὁ δὲ ἅγιος Γρηγόριος ἀναγνωρίστηκε μεγάλος διδάσκαλος τῆς θεολογίας καὶ πρὸς τιμήν του ἡ Ἐκκλησία ἀφιέρωσε τὴ δεύτερη Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ἀμέσως μετὰ καὶ σὲ ἄμεση σχέση μὲ τὴν Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ἀπὸ τότε ἡ φύση τοῦ φωτὸς τῆς Μεταμορφώσεως – κτιστὸ ἢ ἄκτιστο, ἐγκόσμιο ἢ θεϊκό – ἀποτελεῖ καίριο στοιχεῖο διαφορᾶς τῆς Ὀρθοδόξου ἀπὸ τὴ δυτικὴ θεολογία.

Ἔτσι μεταξὺ ἐκείνων – τῶν Ρωμαιοκαθολικῶν καὶ Προτεσταντῶν – καὶ ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων «χάσμα μέγα ἐστήρικται». Μᾶς χωρίζει ἄβυσσος, τὴν ὁποία κανένας θεολογικὸς διάλογος, ἀπ’ αὐτοὺς ποὺ θορυβωδῶς διεξάγονται στοὺς καιρούς μας, δὲν κατόρθωσε νὰ γεφυρώσει. Οὔτε κὰν μάλιστα τὸ ἐπιχείρησε, δὲν ἀποτολμήθηκε κὰν νὰ συμπεριληφθεῖ στὰ πρὸς συζήτηση θέματα.

Κι ὅμως εἶναι θέμα βασικότατο καὶ ὑψώνεται καὶ θὰ ὑψώνεται ὡς ἀδιαπέραστο χαλύβδινο τεῖχος ἀνάμεσα στὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴ δυτικὴ πλάνη. Καὶ βέβαια χωρὶς ἀποδοχὴ καὶ τῆς βασικότατης αὐτῆς ἀλήθειας τῆς Ὀρθοδοξίας μας ἐκ μέρους τῶν αἱρετικῶν τῆς Δύσεως, εἶναι μάταιο νὰ περιμένουν κάποιοι ὁποιουδήποτε εἴδους ἕνωση μαζί τους.

Πέρα ὅμως ἀπὸ τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους εἶναι σημαντικὸ νὰ δοῦμε τὶς συνέπειες αὐτῆς τῆς μεγάλης ἀλήθειας στὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ καθενός μας.

Λοιπὸν ἡ συμμετοχὴ σ’ αὐτὸ τὸ θεϊκὸ φῶς δὲν ὑπῆρξε προνόμιο μόνο τῶν τρι ῶν μαθητῶν τοῦ Κυρίου καὶ μόνο σὲ κείνη τὴν περίσταση. Ἀργότερα καὶ οἱ ἴδιοι καὶ οἱ ὑπόλοιποι μαθητὲς καὶ πλῆθος Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας ἔγιναν μέτοχοι τοῦ ἀκτίστου θείου φωτός· τοὺς ἐμφανίστηκε δηλαδὴ ὁ ἐν Τριάδι Θεός μας ὡς φῶς. Εἶναι τὸ ἴδιο φῶς ποὺ θὰ πλημμυρίζει τοὺς λυτρωμένους πιστοὺς στὴ θεία Βασιλεία. Κι ὄχι μόνο θὰ τοὺς πλημμυρίζει ἐξωτερικά, ἀλλὰ θὰ τὸ ἀκτινοβολοῦν καὶ οἱ ἴδιοι, ὅπως τὸ βεβαίωσε ὁ Κύριος λέγοντας ὅτι «τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν» (Ματθ. ιγ΄ 43). Αὐτὴ εἶναι ἡ κατάσταση τῆς θεώσεως, γιὰ τὴν ὁποία κάνουν τόσο λόγο οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Κατάσταση ποὺ ἀποτελεῖ τὸ ὑπέρτατο καὶ τελικὸ νόημα τῆς ζωῆς μας.

Τὸ ἄκτιστο θεϊκὸ φῶς τῆς Μεταμορφώσεως εἶναι τὸ φῶς ἀπὸ τὸ ὁποῖο θὰ πλημμυρίσει καὶ ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς, ἐφόσον βέβαια ἀγωνιστοῦμε, ὅσο βρισκόμαστε στὴ ζωή, νὰ καθαρίζουμε τὸν ἑαυτό μας μὲ τὴ μετάνοια, ὥστε νὰ γινόμαστε δεκτικοὶ τῆς ἀκτίστου Χάριτος τοῦ Θεοῦ. Αὐτῆς ποὺ θὰ ἀκτινοβολήσει μέσα καὶ ἀπὸ τὸ δικό μας ἀναστημένο σῶμα ὡς ὑπέρλαμπρο φῶς στὴν εὐλογημένη Βασιλεία τῆς τρισηλίου θεότητος.

Ο ΣΩΤΗΡ, 1 καὶ 15 Αὐγούστου 2013