Β΄Χαιρετισμοί «Προστασία φοβερά καί ἀκαταίσχυντε».

«Προστασία φοβερά καί  ἀκαταίσχυντε».

Στήν Ἱερά Μονή Κουτλουμουσίου Ἅγίου Ὄρους ὑπάρχει μία θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας, πού ἔχει ἓνα ἠχηρό, ἓνα παράξενο ὄνομα. Λέγεται «Φοβερά Προστασία». Παλαιότερα, γύρω στά 1330, ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη πού βρισκόταν ἡ εἰκόνα, τήν ἔφεραν σ᾿ἕνα μετόχι τῆς Μονῆς, ἔξω ἀπό τίς Σέρρες. Τό 1848 μεγάλη πυρκαϊά κατέστρεψε ὁλόκληρο τό μετόχι. Δέν ἔμεινε τίποτε ὄρθιο. Μέ θαυμαστό τρόπο διασώθηκε ἀπό τίς φλόγες μόνο ἡ εἰκόνα αὐτή καί τότε τήν μετέφεραν στό Ἅγιο Ὂρος. Τήν πῆγαν ἐκεῖ γιά μεγαλύτερη ἀσφάλεια, ἀλλά καί γιά νά τῆς ἀπονέμωνται οἱ τιμές πού τῆς ἀξίζουν.

Τήν δεύτερη ἡμέρα τοῦ Πάσχα, οἱ μοναχοί κάνουν λιτανεία τῆς ἄλλης θαυματουργῆς εἰκόνας «Ἄξιον Ἐστίν» ἀπό τίς Καρυές καί πηγαίνουν μέχρι τήν Μονή Κουτλουμουσίου, πού εἶναι κοντά, πρός ἁγιασμόν τῆς Μονῆς καί τῶν Πατέρων τῆς Μονῆς. Τήν τρίτη τῆς Διακαινησίμου πάλι οἱ Πατέρες τοῦ Κουτλουμουσίου κάνουν λιτανεία μέ τήν «Φοβερά Προστασία» καί πηγαίνουν μέχρι τῖς Καρυές, ὅπου συναντῶνται οἱ δύο Κυρίες, οἱ Παναγίες «Ἄξιον Ἐστίν» καί ἡ «Φοβερά Προστασία». Ἔτσι ἡ δεύτερη εἰκόνα ἀνταποδίδει τήν ἐπίσκεψη στήν πρώτη εἰκόνα.

Ὅποιος παρατηρεῖ τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς «Φοβερᾶς Προστασίας» πλημμυρίζει ἡ καρδιά του ἀπό λύπη καί πόνο, γιατί καί τό βλέμμα τῆς Παναγίας εἶναι θλιμμένο, καθώς ἀντικρύζει τά σύμβολα, τά ὄργανα τοῦ πάθους, δηλαδή στόν σταυρό, τήν λόγχη καί τόν σπόγγο, πού τά κρατάει ἄγγελος πετώντας ἀπό τόν οὐρανό. Ἡ Παναγία μέ εὐγένεια καί στοργή σφίγγει τόν Χριστό στήν ἀγκαλιά της, γιά νά τόν προστατεύσει, ἐπειδή ἡ σκέψη της πηγαίνει στήν προφητεία τοῦ πρεσβύτη Συμεών, πού τῆς εἶπε κατά τήν ὑπαπαντή, καί σοῦ δέ αὐτῆς τήν ψυχήν διελεύσεται ρομφαία. Ἀλλά καί στό βλέμμα τοῦ Κυρίου διακρίνεται κάποιος φόβος, πού δέν εἶναι φόβος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά φόβος τῶν ἀνθρώπων, φόβος ὅλου τοῦ κόσμου γιά ὅσα πρόκειται νά συμβοῦν. Μέ τήν αἴσθηση αὐτοῦ τοῦ φόβου ὁ Χριστός ὀπισθοχωρεῖ, μαζεύεται καί ἀναζητᾶ προστασία στήν ἀγκαλιά τῆς Παναγίας, τῆς Μητέρας τοῦ πόνου.

Κατά τό ἔτος 1980 τήν Κυριακή πρίν ἀπό τά Χριστούγεννα, ὅλοι οἱ Πατέρες ἦσαν μέσα στό Καθολικό, στήν κεντρική Ἐκκλησία. Κάποια στιγμή μία νεφέλη, ἓνα σύννεφο σκέπασε τήν αὐλή τῆς Μονῆς. Ἡ νεφέλη αὐτή ἦταν ἄοσμη. Σέ ὃλους φάνηκε παράξενο τό γεγονός. Σέ λίγο ὅμως ἀντιλαμβάνονται ὅτι ἡ ἀνατολική πτέρυγα τῆς Μονῆς φλέγεται, πῆρε φωτιά καί οἱ φλόγες ἔγλυφαν τόν κεντρικό Ναό. Ὁ κίνδυνος νά καεῖ  ὅλο τό μοναστήρι εἶναι μεγάλος. Τρέχουν οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς νά σβύσουν τήν φωτιά μέ τά πενιχρά μέσα πού διαθέτουν. Καταλαβαίνουν ὅμως ὃτι αὐτό εἶναι ἀδύνατον. Τότε πηγαίνουν καί παίρνουν τήν θαυματουργή εἰκόνα τῆς Παναγίας καί βγαίνουν ἔξω στήν αὐλή. Περνοῦν ἀνάμεσα ἀπό τίς φλόγες. Μοιάζουν μέ τούς τρεῖς παῖδες  στήν κάμινο τῆς Βαβυλῶνος. Οἱ φλόγες σέβονται τήν Παναγία καί ὑποχωροῦν, ἀπομακρύνονται ὥσπου χάθηκαν, ἔσβυσαν ἐντελῶς. Ἔπρεπε νά καεῖ ὅλο τό μοναστήρι. Δέν ἦταν δυνατόν νά γλυτώσει τίποτε ἀπό τήν μανία τῆς φωτιᾶς. Κάηκε μόνο ἡ ἀνατολική πτέρυγα. Θά τό πῶ πάλι καί θά τό τονίσω, οἱ φλόγες σεβάσθηκαν τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας κι᾿ ἐμεῖς δέν σεβόμαστε καί δέν ὑπολογίζουμε τίποτε. Δέν ξέρω, ἄν μποροῦμε νά λεγώμαστε ἄνθρωποι σέ τέτοια ἐλεεινή κατάσταση πού βρισκόμαστε.

Τό ἒτος 1994 γινόταν ἀγρυπνία λόγῳ τῆς ἑορτῆς τῆς κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Μετά τά μεσάνυχτα κάποιοι ἀθεόφοβοι, ὄργανα τοῦ διαβόλου, ἔβαλαν φωτιά σέ τέσσερα σημεῖα στό δάσος, ὄχι πολύ μακρυά ἀπό τήν Μονή Κουτλουμουσίου. Ζητήθηκε καί ἀπό τούς Πατέρες τῆς Μονῆς, ὅσοι μποροῦν, νά τρέξουν γιά  νά βοηθήσουν στό σβύσιμο τῆς φωτιᾶς.

Ὁ καιρός ἦταν ζεστός. Ὁ οὐρανός πεντακάθαρος, ἀλλά ἀπότομα μαύρισε. Γέμισε σύννεφα καί ἄρχισε νά βρέχει καταρρακτωδῶς μόνο στόν τόπο τῆς φωτιᾶς καί τήν ἔσβυσε. Σ᾿ ὅλο τό Ἅγιο Ὂρος ὁ οὐρανός ἦταν καθαρός καί δέν ἔπεσε οὔτε μία σταλαγματιά. Ἡ Φοβερά Προστασία πάλι ἔκανε τό θαῦμα της.

Ἀγαπητοί μου,

Δέν θά σταματήσουμε ποτέ νά λέμε πώς ἡ χάρη τῆς Παναγίας εἶναι μεγάλη καί ἀκούει τίς δεήσεις ὅλων ἐκείνων, πού τήν ἐπικαλοῦνται μέ πίστη καί εὐλάβεια. Βλέπουμε ὅτι ἡ Παναγία, ἡ Φοβερή Προστασία, ὄχι μόνο  αὐτή διαφυλάχθηκε σώα καί ἀβλαβής ἀπό τήν φωτιά, ἀλλά θά λέγαμε ἔχει τήν εἰδικότητα νά σώζει καί τούς ἄλλους ἀπό τήν φωτιά.

Ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἐμπαθεῖς καί ἁμαρτωλοί τί κάνουμε καθημερινῶς; Ἀντί νά ἐργαζώμαστε τίς ἐντολές τοῦ Θεοῦ καί ἀντί νά καλλιεργοῦμε τίς ἀρετές, καλλιεργοῦμε τά πάθη μας. Φουντώνουν, ἀνάβουν τά πάθη μας καί μᾶς κατακαῖνε. Μέ τίς συνεχεῖς ἁμαρτίες μας ρίχνουμε ξύλα καί δυναμώνουμε τήν φωτιά, ἀναζωπυρώνουμε τήν φλόγα τῆς κολάσεως, πού θά μᾶς κατακαύσει.

Ἄς σταματήσουμε κάποτε. Ἄς βάλουμε φρένο στήν ἁμαρτία. Δέν θά περάσουμε ἔτσι τήν ζωή μας ὅλη. Κάποτε πρέπει νά διορθωθοῦμε. Ἄς καταφύγουμε εἰς τάς πολλάς πρεσβείας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Ἄς ἐπικαλεσθοῦμε τήν φοβερά προστασία της. Ἐδῶ, ἐν μέν τῷ παρόντι βίῳ νά εἶναι θερμή προστάτις καί βοηθός. Κατά τήν ἔξοδό μας ἀπό τόν μάταιο αὐτό κόσμο τάς σκοτεινάς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόρρω αὐτῆς ἀπελαύνουσα. Νά διώξει μακρυά μας τούς πονηρούς δαίμονες καί νά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τά τελώνεια. Ἐν δέ τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως νά μᾶς λυτρώσει ἀπό τό αἰώνιον πῦρ τῆς κολάσεως καί νά μᾶς καταστήσει κληρονόμους τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της, μετόχους τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Ἀμήν.-

Επτά Λόγοι στους Χαιρετισμούς - Ορθοδοξία και E λληνισμός

.

Δυο δώρα προσφέρουμε κάθε Παρασκευή των Χαιρετισμών στην Παναγία. Δυό υπέροχα δώρα που είναι αντάξια της Μητέρας του Θεού, της Θεοτόκου, της τιμιωτέρας των Χερουβείμ και ενδοξοτέρας των Σεραφείμ. Τα θεσπέσια αυτά δώρα είναι ο Ακάθιστος Ύμνος με τους 24 Οίκους και ο Κανόνας με τις εννέα ωδές. Και τα δυό είναι αριστουργήματα της Βυζαντινής υμνολογίας που εξαίρουν το έργο και το πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Ο υμνογράφος στον κανόνα χρησιμοποιεί για την Παναγία τις φράσεις: «ρόδον τό ἀμάραντον , μύρον πολύτιμον , στάχυνἡ βλαστήσασα τόν θεῖον, εἴσοδος τῶν σωζόμενων, κλίμαξ , γέφυρα, ἱερόν καταφύγιον ἰσχύς καί ὄχυρωμα τῶν ἀνθρώπων, λιμήν, ἄνθος τό ἀμάραντον, τεῖχος καί ὄχυρωμα, ἄστρον ἄδυτον, τῶν ἀθλητῶν στεφάνωμα».

Ό λα αυτά χαρακτηρίζουν την ξεχωριστή θέση που έχει η Παναγία στον κόσμο της αγιότητος της Εκκλησίας. Ως Μητέρα του Θεού είναι ο μοναδικός θησαυρός του πιστού, διότι προσφέρεται για την σωτηρία του κόσμου και γι' αυτό αποκαλείται «κόσμου διάσωσμα ». Η Παναγία είναι το καταφύγιο και το λιμάνι των πιστών, διότι σ' αυτήν βλέπουν ασφάλεια και προστασία. Και στον Ακάθιστο Ύμνο αποκαλείται « ἀστήρ , ὁδηγός σωφροσύνης, ἀνόρθωσις τῶν ἀνθρώπων, γῆ τῆς ἐπαγγελίας , τό ἄνθος τῆς ἀφθαρσίας , τό στέφος τῆς ἐγκράτειας , ὄχημα πανάγιον , οἴκημα πανάριστον , ἐλπίς ἀγαθῶν αἰωνίων, σκηνή τοῦ Θεοῦ καί λόγου, ἁγία ἅγιων με ῖζον , ἀσάλευτος πύργος, τό ἀπόρθητον τεῖχος». Όλα αυτά τονίζουν το μέγιστο έργο της Παναγίας για την σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξότερα των Σεραφείμ συνεχίζει το θείο έργο με τα πολυάριθμα θαύματα προς όσους προστρέχουν με πίστη και αγάπη στον Θεό.

Ιδιαίτερα ο Ακάθιστος Ύμνος είναι ευχαριστήριος Ύμνος και εγκώμιο στο πρόσωπο της Παναγίας για το μεγάλο θαύμα που έκανε το έτος 626 στην Κωνσταντινούπολη, νικώντας δυο μεγάλες στρατιές αλλοθρήσκων, τους Πέρσες και τους Αβάρους. Ο Ακάθιστος Ύμνος παρουσιάζει την βαθιά πίστη των προγόνων μας στο Θεό και στην πατρίδα. Αυτά τα δυό ήταν ενωμένα στην ψυχή του λαού του Βυζαντίου και εκφράζονται έντονα στον Ακάθιστο Ύμνο με το « Χα ῖ ρε νύμφη ἀ νύμφευτε » και « τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ τά νικητήρια». Μέ τό « χα ῖ ρε νύμφη ἀ νύμφευτε » παρουσιάζεται το κοσμοσωτήριο έργο της Παναγίας και με το « τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ » τονίζονται τα θαυμαστά γεγονότα της ιστορίας του Βυζαντίου. Τα θρησκευτικά και τα εθνικά ιδεώδη συνυπάρχουν στο λαό του Βυζαντίου. Η έννοια της θρησκείας και της πατρίδος λαμβάνουν ιδιαίτερο χώρο στη συνείδηση του λαού αυτού.

Η εθνική και η θρησκευτική συνείδηση

Ὁ Ακάθιστος ύμνος μας καλεί να μαθητεύσουμε στην ιστορία των προγόνων μας, για να ωφεληθούμε από τα διδάγματά της για τους κοινούς θρησκευτικούς και εθνικούς αγώνες τους. Οι έννοιες της πίστεως και της πατρίδος συνυπήρχαν στην συνείδηση του λαού του Βυζαντίου. Η πίστη και η ελευθερία ήταν τα μοναδικά ιδανικά των και γι' αυτά πολεμούσαν μέχρι θυσίας.

Η έννοια της πατρίδας ήταν συνυφασμένη με την έννοια της θρησκείας, διότι σ' αυτήν υπήρχαν τα ιερά και όσια της πίστεώς των. Ακόμη και οι αρχαίοι πρόγονοί μας έδιναν μία ιερότητα στην έννοια της πατρίδος και αυτό το τονίζει ο σοφός Σωκράτης: «Μητρός τέ καί πατρός καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁ πάντων τιμιώτερον ἐστιν ἡ πατρίς καί σεμνότερον καί ἁγιώτερον...» (=Και από την μητέρα και από τον πατέρα κι όλους γενικά τους άλλους προγόνους πιο πολύτιμο αγαθό είναι η πατρίδα και πιο σεβαστό και πιο ιερό...). Ο δε στρατηγός Μακρυγιάννης στα απομνημονεύματά του έγραφε: « Γλυκύτερον πρᾶγμα δέν εἶναι ἄλλο ἀπό τήν πατρίδα καί τήν θρησκεία». Και ο Κωστής Παλαμάς γράφει με τόλμη: « Δέν ζεῖ χωρίς πατρίδα ἡ ἀνθρώπινη ψυχή».

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στην πατρίδα εμπιστευόμαστε τη ζωή μας, τη ζωή των παιδιών μας, την τιμή μας, τα ιερά και τα όσιά μας. Γι' αυτό είναι ανάγκη να αγαπάμε την πατρίδα μας και να έχουμε εθνική συνείδηση. Διότι η εθνική συνείδηση δηλώνει κοινούς αγώνες, κοινή γλώσσα και θρησκεία και κοινές παραδόσεις.

Η εθνική και η θρησκευτική συνείδηση πρέπει να πορεύονται μαζί, όπως η ενότητα ενός έθνους και η πίστη στο Θεό, η αρετή και το θείο. Και οι δυο μαζί οδηγούν στην ομόνοια ενός έθνους. Το παρελθόν της Ελλάδος είναι λαμπρό με τις ηρωικές μορφές της που την διέκριναν από όλα τα έθνη του κόσμου. Οι ιερές παραδόσεις εξυψώνουν την εθνική συνείδηση για νέους αγώνες και θυσίες.

Η πίστη στα υψηλά ιδανικά εμπνέει το πνεύμα της άμιλλας, της ενότητας και συνεργασίας που ξυπνά τον Έλληνα από τον λήθαργο της αδιαφορίας και της ατομικής ευμάρειας. Ας ξεχάσουμε τους φανατισμούς μας, τις μισαλλοδοξίες, τις αδικίες και τα μίση που διασπούν την ενότητά μας, διότι η ελληνική ιστορία μας έχει διδάξει ότι τίποτε καλό δεν έχουμε επιτύχει με τις διχόνοιες. Όπως προέτρεπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης τους Έλληνες, «να' στε μονιασμένοι».

Ορθοδοξία και Ελληνισμός

Πάντοτε η Ορθοδοξία ήταν παράγοντας ενότητας, ειρήνης και συμφιλιώσεως των Ελλήνων, διότι κηρύττει την ελευθερία και την αγάπη μεταξύ των ανθρώπων. Βλέπει το ανθρώπινο πρόσωπο ως εικόνα του Θεού και το σέβεται προσφέροντάς του τα υψηλά ιδανικά και τις θεανθρώπινες αξίες του Χριστιανισμού. Η Ορθοδοξία στοχεύει να δημιουργήσει ώριμους και υπεύθυνους ανθρώπους με υψηλούς σκοπούς, ώστε να συμβάλλουν για μια καλύτερη κοινωνία, η οποία να εμφορείται από τις αξίες της δικαιοσύνης, της ελευθερίας και της αγάπης.

Ως ορθόδοξοι χριστιανοί έχουμε την προσωπική ευθύνη για ορθόδοξο και ελληνικό ήθος. Και τα δυο μαζί να συμπορεύονται και να κατευθύνουν την ψυχή του Έλληνα σε νέους αγώνες και θυσίες. Είναι αλήθεια ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει σε μεγάλο βαθμό τη μεγάλη αξία της θρησκείας και της πατρίδος.

Μπορεί να αισθανόμαστε αδύναμοι μπροστά στις δυνάμεις των μεγάλων εθνών, στις υπεράριθμες στρατιές άλλων χωρών, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι 12.000 στρατιώτες που είχαν μείνει στα τείχη της Κωνσταντινούπολης με τον πατριάρχη Σέργιο και τον φρούραρχο Βώνο πολέμησαν τις μυριάδες των Περσών και των Αβάρων , που κτυπούσαν αλύπητα τα φρούρια της Κωνσταντινούπολης από ξηρά και θάλασσα. Η νίκη των βαρβάρων ήταν σίγουρη, αλλά δεν είχαν υπολογίσει την πίστη των ολιγάριθμων χριστιανών. Η Παναγία έκανε πάλι το θαύμα της και ως Στρατηγός διηύθυνε το στράτευμα, προσθέτοντας την δύναμη του Θεού και κατατροπώνοντας τις εχθρικές δυνάμεις των Περσών και των Αβάρων. Η δύναμή μας είναι η πίστη μας στο Θεό και την Υπεραγία Θεοτόκο, η οποία ως Υπέρμαχος Στρατηγός θα οδηγήσει την Ορθοδοξία και τη μικρή Ελλάδα και σε άλλα θαύματα, αρκεί εμείς να είμαστε σταθεροί στην πίστη και στα ιδανικά μας.

Η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός πορευόμενοι μαζί δίνουν μήνυμα και πρόσκληση στον σύγχρονο κόσμο, προσφέροντας τις παραδόσεις και την πνευματική κληρονομιά της. Πάντοτε η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός υπήρξαν ενωμένοι και αυτό δηλώνεται με την σφραγίδα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού. Είναι οι δυό όψεις του αυτού νομίσματος.

Η κρίση των αξιών

Σήμερα ζούμε σ' έναν κόσμο που η ελληνική κοινωνία απειλείται από εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς και συγχρόνως διέρχεται κρίσεις, από τις οποίες κινδυνεύει να χάσει την ταυτότητά της. Ξεκινά από τη κρίση των αξιών και των ιδεολογιών και φθάνει μέχρι την κρίση του ανθρωπισμού, της ηθικής, της οικογένειας και της παιδείας. Αυτό που κυριαρχεί περισσότερο είναι η κρίση των ηθικών αξιών, από την έλλειψη της αγάπης και της προσφοράς. Ακόμη ένας αφανής κίνδυνος είναι η κρίση των συνειδήσεων των ανθρώπων, που νεκρώνονται εξαιτίας του ατομισμού και της μοναξιάς.

Σήμερα η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός δίνουν την δική τους μαρτυρία σε όλο τον κόσμο, προβάλλοντας τις πνευματικές τους αξίες στο δυτικό τρόπο ζωής, ο οποίος αποχαυνώνει το ανθρώπινο πρόσωπο και προξενεί μία νέα απαξία, του μηδενισμού και της στείρας λογικής. Η μεν Ορθοδοξία εκτός από μία μυστηριακή εκκλησιολογική ενότητα, δημιουργεί ένα συγκροτημένο άνθρωπο με ορθόδοξο ήθος. Ο δε Ελληνισμός με τον πολιτισμό του προσφέρει ένα κοινωνικό γίγνεσθαι στο σημερινό άνθρωπο, για να ξεφύγει από το λαβύρινθο των αδιεξόδων που μαστίζουν την κοινωνία. Η Ορθοδοξία προβάλλει τον εσταυρωμένο Ιησού Χριστό, ο Ελληνισμός την ακρόπολη των αξιών, την Δημοκρατία με όλα τα υγιή στοιχεία της. Η Ορθοδοξία με την λατρεία της ενώνει τον πιστό με τον Θεό, για να νικήσει τις δυνάμεις της αμαρτίας και να τον οδηγήσει πλέον στη θεία ζωή του καινού κόσμου του Θεού. Ο Ελληνισμός προβάλλει την αρετή του Σωκράτη, την ηθική του Πλάτωνα, την ανδρεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τα υψηλά ιδανικά σοφών ανδρών. Και σήμερα υπάρχουν πολλοί που επιβουλεύονται την ακεραιότητα της Ελλάδος, προσβάλλοντας την εθνική συνείδησή μας με το να αλλοιώνουν την ελληνική Ιστορία (όπως με την ονομασία της Μακεδονίας των Σκοπίων). Επίσης εσωτερικοί εχθροί που προσβάλλουν το ορθόδοξο φρόνημα του Ελληνικού λαού, προβάλλοντας ξενόφερτα πρότυπα ζωής, ιδέες και δοξασίες άλλων χωρών. Προσπαθούν με όλα αυτά να μειώσουν την δύναμη της Ελλάδος και να δεσμεύσουν την ελευθερία της πίστεως του λαού. Στην Ελλάδα γεννήθηκαν ο λόγος και η ελευθερία και η Ελλάδα μεγαλούργησε γιατί πίστευε σε υψηλά ιδανικά και αξίες που την διέκριναν από τις άλλες χώρες του κόσμου. Και σήμερα, αν αγαπάμε την πατρίδα και την Ορθοδοξία μας, είναι ανάγκη να υψώσουμε την φωνή μας τόσο σε ξένους επιβουλείς όσο και σ' εκείνους που ζητούν να σκλαβώσουν την θρησκευτική πίστη μας είτε σε μια ταυτότητα ή σε ξενόφερτες παραθρησκείες και αιρέσεις που αλλοιώνουν την ορθόδοξη ελληνική παράδοση. Και πάλι η Παναγία θα κάνει το θαύμα της για να μας προστατέψει από εχθρούς, όπως την εποχή εκείνη, αρκεί η πίστη στον Θεό να είναι δυνατή και σταθερή.

πηγή

Κυριακή Β΄ Νηστειῶν Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, κάνω κάτι πολύ τολμηρό. Ἐπιχειρῶ νά μιλήσω γιά ἕναν μέγιστο Ἅγιο. Γιά ἕναν γίγαντα. Καί τί θά μπορέσω νά πῶ μέσα σέ λίγα λεπτά, ὅταν θά ἔπρεπε νά ἔχω ὧρες  πολλές στή διάθεσή μου, γιά νά γνωρίσουμε κάπως τόν σοφό Ἱεράρχη, τόν ἅγιο Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ;

Γεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη ἀπό γονεῖς, πού ἦρθαν ἀπό τήν Μ. Ἀσία. Ὁ πατέρας του Κωνσταντῖνος ἦταν συγκλητικός καί μέλος τῆς αὐτοκρατορικῆς αὐλῆς τοῦ Ἀνδρονίκου τοῦ Β. Φαίνεται ὅμως, ὅτι δέν τόν ἐνδιέφεραν τόσο τά πολιτικά ζητήματα, ὅσο τόν ἀπορροφοῦσαν τά πνευματικά. Κάποτε σέ μιά συνεδρίαση  τῆς συγκλήτου, θέλοντας ὁ αὐτοκράτορας νά τόν συμβουλευτεῖ, τόν βρῆκε ἀφοσιωμένο στήν προσευχή καί δέν τόν διέκοψε. Πίστευε, ὅτι βοηθάει πολύ περισσότερο μέ τήν προσευχή, παρά σκέψεις καί τίς γνώσεις του.

Μάλιστα, ἀγαπητοί μου, ἡ προσευχή εἶναι τό μεγαλύτερο, τό σπουδαιότερο καί ἀνώτερο ἔργο, πού μποροῦμε νά ἐπιτελέσουμε. Μέ τήν προσευχή βοηθοῦμε πολύ περισσότερο ἀπό ὅ,τι δήποτε ἄλλο. Δέν εἶναι χαμένος χρόνος ἡ προσευχή, οὔτε ἄχρηστοι αὐτοί πού ἔταξαν στή ζωή τους νά προσεύχωνται γιά τόν ἑαυτό τους καί γιά ὅλο τόν κόσμο.

Ὁ πατέρας τοῦ ἁγίου ἔγινε μοναχός καί ἐκοιμήθη σχετικά νέος, ὅταν ὁ Γρηγόριος ἦταν ἑπτά (7) ἐτῶν καί νά σκεφτοῦμε ὅτι ἦταν τό μεγαλύτερο ἀπό ὅλα τά παιδιά. Μετά ἀπό αὐτό τήν προστασία τους ἀνέλαβε ὁ ἴδιος ὁ αὐτοκράτορας. Ἔτσι ὁ Γρηγόριος εἶχε τήν καλύτερη δυνατή σπουδή καί μόρφωση. Σπούδασε φιλοσοφία, γραμματική, ρητορική, φυσική καί λογική.

Ἀπό νωρίς ἀφιερώθηκε στή συστηματική μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τοῦ Συναξαριστῆ, δηλ. τούς βίους τῶν Ἁγίων. Αὐτή πρέπει νά εἶναι καί ἡ δική μας μελέτη, γιά νά ὠφεληθοῦμε καί νά προαχθοῦμε πνευματικά. Παράλληλα σκληραγωγοῦσε τό σῶμα του καί προσευχόταν ἐντατικά.

Μετά τό πέρας τῶν σπουδῶν του ἀπέρριψε τήν προσφορά ὑψηλῶν θέσεων καί ἀξιωμάτων ἀπό τόν αὐτοκράτορα. Ἐγκατέλιψε τά βασίλεια καί σέ ἡλικία εἴκοσι ἐτῶν, πῆρε τούς ἀδελφούς του Μακάριο καί Θεοδόσιο καί πῆγαν μαζί στό Ἅγιο Ὄρος, ὅπου ἔγιναν μοναχοί. Ἡ εὐσεβέστατη μητέρα του Καλλονή ἤ Καλλίστη (ὄνομα καί πρᾶγμα καλλίστη) μέ τίς δύο ἀδελφές του ἔγιναν καί αὐτές μοναχές, ἀφοῦ μοίρασαν εὐαγγελικά ὅλα τά πλούτη τους στούς φτωχούς. Ὅλοι τους ἔφτασαν σέ ὕψη ἀρετῆς καί ἁγιότητος καί ἔλαβαν ἀπό τόν Θεό πολλά χαρίσματα.

Τήν πνευματική ζωή τήν διδάχθηκε (ἄς τό ἀκούσουν οἱ γονεῖς) πρῶτα ἀπό τόν πατέρα του καί τούς μοναχούς, πού συναναστρεφόταν. Στό Ἅγιο Ὄρος ὑποτάχθηκε σ᾿ ἕναν ἁγιώτατο μοναχό, πού ἦταν γνωστός γιά τήν μεγάλη του ἄσκηση καί σοφία. Τοῦ ἔκαμνε θαυμαστή ὑπακοή ζῶντας μέ αὐστηρή ἄσκηση, νηστεία καί ἀδιάλειπτη προσευχή. Προσευχόμενος στήν Κυρία Θεοτόκο, ἐπανελάμβανε συνεχῶς, φώτισόν μου τό σκότος.

Κάποτε εἶδε τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Θεολόγο, πού τοῦ εἶπε πώς τόν ἔστειλε ἡ Παναγία, γιά νά τόν διαβεβαιώσει, ὅτι καί οἱ δύο θά τοῦ εἶναι πάντοτε βοηθοί καί ἐν τῷ νῦν αἰῶνι καί τῷ μέλλοντι.

Ποτέ δέν ἔκανε κάτι, ἄν δέν ἐλάμβανε, κατόπιν προσευχῆς, πληροφορία ἀπό τόν Θεό, ὅτι αὐτό εἶναι τό σωστό, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἔτσι κάποια φορά, πού βρέθηκε στή Θεσσαλονίκη, μέ τήν ὑπόδειξη τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, πῆγε ἔξω ἀπό τήν Βέροια, στή Σκήτη τοῦ Τ. Προδρόμου καί ἀσκήτευε. Ζοῦσε ἔγκλειστος σ᾿ ἕνα σπήλαιο ὅλη τήν ἑβδομάδα καί μέ σκυφτό τό κεφάλι ἔβγαινε μόνο Σάββατο καί Κυριακή, γιά νά λειτουργήσει καί νά διδάξει τούς ἄλλους μοναχούς. Δέχθηκε νά γίνει ἱερεύς μετά ἀπό θεία ἀποκάλυψη.

Στόν καιρό του δημιουργήθηκε ἕνα σοβαρό ζήτημα, πού ἀναστάτωσε τούς μοναχικούς κύκλους. Ὁ Βαρλαάμ ὁ Καλαβρός δίδασκε, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τόν Θεό, οὔτε -πολύ περισσότερο-νά ἑνωθεῖ μαζί Του. Ὁ Θεός, ἔλεγε, εἶναι κλειστός στόν ἑαυτό Του, γι᾿ αὐτό δέν μπορεῖ νά ἑνωθεῖ μέ τούς ἀνθρώπους. Προσπαθοῦσε νά στηρίξει τίς ἀπόψεις του στό χωρίον ἀπό τό κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο, ὅτι Θεόν οὐδείς ἑώρακε πώποτε.

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος μέ τά πύρινα λόγια του ταπείνωσε τό ὑπερήφανο καί βλάσφημο στόμα. Ἔγραψε βιβλία ἐξεφώνησε λόγους, μέ τούς ὁποίους ὑπερασπίσθηκε τούς μοναχούς καί ἀπέρριψε τίς φλυαρίες τοῦ Βαρλαάμ. Ἐκήρυττε, ὅτι ὁ Θεός ὑπάρχει κατά δύο τρόπους. Κατά τήν οὐσία Του καί κατά τίς θεῖες ἄκτιστες ἐνέργειες. Τήν οὐσία τοῦ Θεοῦ ἀσφαλῶς κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίσει. Μπορεῖ ὅμως νά γνωρίσει καί νά ἑνωθεῖ μαζί Του μέσα ἀπό τίς ἄκτιστες ἐνέργειές Του. Ἐπανελάμβανε τά λόγια τοῦ Χριστοῦ: Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοί τόν Θεόν ὄψονται.

Τρεῖς μεγάλες Τοπικές Σύνοδοι ἐπικύρωσαν τίς θέσεις καί τήν διδασκαλία τοῦ Παλαμᾶ, ὡς ὀρθόδοξες, καί κατεδίκασαν τόν Βαρλαάμ.

Ἀκόμη πίστευε καί δίδασκε, ὅτι ἡ πνευματική ἐργασία καί μάλιστα ἡ ἐπανάληψη τῆς προσευχῆς τοῦ Ἰησοῦ εἶναι πρᾶγμα κατορθωτό ἀπό ὅλους. Ἀκόμη καί οἱ λαϊκοί ὅταν ταξιδεύουν, ὅταν ἐργάζωνται, σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς τους μποροῦν νά λένε αὐτήν τήν ἁπλῆ μά δυνατή εὐχή καί νά ἀξιωθοῦν τῆς καθάρσεως καί τῶν πνευματικῶν καταστάσεων, ὅπως οἱ μοναχοί.

Ἕνας γέροντας (Ἰώβ) εἶχε διαφορετική ἄποψη καί ἀντέλεγε, πώς ἡ πολυμεριμνησία καί τό ἆγχος τῆς καθημερινῆς ζωῆς δέν ἐπιτρέπουν νά συγκεντρώνωνται, γιά νά κάνουν τήν ἀδιάλειπτη προσευχή. Ἄγγελος Κυρίου τοῦ φανερώθηκε καί τόν ἐπέπληξε. Γιατί δυσπιστεῖς στά λόγια τοῦ Γρηγορίου; Ἡ προσευχή εἶναι γιά ὅλους ἀνεξαρτήτως τοῦ τόπου καί τῆς καταστάσεως, πού ζοῦν. Καί οἱ Πατέρες ἔλεγαν, καλύτερα νά προσεύχεσαι παρά νά ἀναπνέεις. Ὁ γέροντας κατάλαβε, ὅτι τό ὄραμα ἦταν ἀληθινό καί ἀπό τόν Θεό. Παρά τήν ἡλικία του καί τό περασμένο τῆς ὥρας ἔτρεξε στό ἀσκητήριο τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου, γιά νά βάλει μετάνοια καί νά ζητήσει συγγνώμη.

Στή ζωή του ὁ Ἅγιος ὑπέφερε πολύ. Δέχθηκε πολλές συκοφαντίες καί τήν λύσσα τοῦ σατανᾶ. Ἔκανε τέσσερα χρόνια στή φυλακή. Μετά τήν ἀπελευθέρωσή του ἐξελέγη ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης. Τρεῖς φορές ἐξορίσθηκε καί ἐκδιώχθηκε ἀπό τόν θρόνο του. Γιά ἕνα ἔτος ἔζησε αἰχμάλωτος στά χέρια τῶν Τούρκων. Ὅλα αὐτά φαίνεται, ὅτι ἦταν στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Γιατί τό λέμε αὐτό; Γιατί τά πιό πολλά ἔργα τά ἔγραψε μέσα στή φυλακή. Κατά τήν αἰχμαλωσία του τόν ἔσερναν ἀπό τόπο σέ τόπο. Ἀλλ᾿ ἐκεῖ πού σπέρνει ὁ διάβολος, θερίζει ὁ Χριστός, ἔλεγε ὁ μακαριστός π. Παΐσιος. Ὅπου τόν πήγαιναν δίδασκε ἄφοβα τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ὄχι μόνο στούς χριστιανούς, ἀλλά καί στούς μουσουλμάνους.

Πέθανε στίς 14 Νοεμβρίου σέ ἡλικία 65 ἐτῶν. Εἶναι ἰσάξιος τῶν μεγάλων Πατέρων, Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Μεγάλου Ἀθανασίου, Φωτίου καί Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ.

Ἔλαβε τό χάρισμα τῆς θεολογίας. Νά θαυματουργεῖ. Νά προλέγει τά μέλλοντα καί νά ἐκδιώκει τούς δαίμονες. Τόν ὀνόμασαν διδάσκαλο τῆς εὐσεβείας, κανόνα δογμάτων ἱερῶν καί στῦλο τῆς ὀρθῆς δόξης. Πρόμαχο τῆς Ἐκκλησίας καί βασιλείας εὐσεβοῦς καύχημα.

Ἦταν ὑπερβολικά πρᾶος, ἀλλά γινόταν γενναῖος μαχητής, ὅταν ὁ λόγος ἦταν γιά τόν Θεό καί τά θεῖα. Ἦταν γεμᾶτος μεγαλοψυχία καί ἀνεξικακία. Πρόθυμος νά ἀνταμείβει μέ ἀγαθά ὅσους φάνηκαν σ᾿ αὐτόν ἄδικοι καί κακοί. Καί σήμερα ἀκόμη οἱ ἐχθροί τῆς ὀρθῆς πίστεως τόν συκοφαντοῦν. Οἱ Δυτικοί ἔχουν στό Παρίσι ἀντιπαλαμική σχολή, πού δυσφημοῦν τόν Ἅγιο καί τήν διδασκαλία του.

Ἐμεῖς ὅμως, ἀγαπητοί μου, τόν παραδεχόμαστε, τόν πιστεύουμε, τόν ἀκολουθοῦμε, τόν σεβόμαστε καί ζητοῦμε τίς εὐχές καί εὐλογίες του. Εἴμαστε ἀπόλυτα πεπεισμένοι, ὅτι μόνο μέσα στήν Ὀρθοδοξία μποροῦμε νά γνωρίσουμε τόν Θεό. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία εἶναι ὁ χῶρος, ὅπου κινεῖται καί ἐνεργεῖ ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Μέ τίς εὐχές τοῦ μεγάλου Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ νά μείνουμε στερεωμένοι στήν ὀρθή πίστη καί νά ἐπιτύχουμε τήν σωτηρία μας. Ἀμήν.-

Τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Παρασκευή Β΄Χαιρετισμῶν Χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου, πλατυτέρα νεφέλης

Χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου, πλατυτέρα  νεφέλης. 

             Μαζί μέ τόν ὑμνογράφο τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀγαπητοί μου, ψάλαμε πρός τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο τήν Β΄ στάση τῶν Χαιρετισμῶν. Εἶναι κάτι πού πολύ εὐχαριστεῖ τήν Παναγία, ἀλλά καί ὅλοι μας αἰσθανόμαστε κατάνυξη καί ἀγαλλίαση σ᾿ αὐτές τίς Ἀκολουθίες, γι᾿ αὐτό καί στούς χαιρετισμούς οἱ Ναοί εἶναι πάντοτε γεμᾶτοι. Ἄν ὅλοι χαιρώμαστε, ἕνας εἶναι πού στενοχωρεῖται, πού λυπᾶται καί καίγεται. Τόν πιάνει τρέλα, ὑποφέρει, δέν ἀντέχει νά ἀκούει τά λόγια αὐτά. Καί αὐτός εἶναι ὁ ἔξω ἀπ᾿ ἐδῶ, ὁ διάβολος. Τήν μισεῖ ὅσο τίποτε ἄλλο στόν κόσμο,  γιατί ἡ Παναγία τοῦ χάλασε τά σχέδια. Ἔφερε τόν Χριστό στόν κόσμο, πού συνέτριψε τήν δύναμή του. Ἔγινε ἡ γέφυρα τῆς σωτηρίας μας. Ἀλλά μαζί μέ αὐτόν καί οἱ αἱρετικοί χιλιαστές, Προτεστάντες κ.ἄ. δέν θέλουν νά ἀκούσουν  γιά τήν Παναγία, εἶναι τό κόκκινο πανί γι᾿ αὐτούς. Νά βλέπατε τί μοῦτρα κάνουν καί ὁ διάβολος καί οἱ αἱρετικοί, πῶς τσουρουφλίζονται, ὅταν ἐμεῖς μαζευώμαστε καί ὑμνοῦμε τήν Παναγία. Καί μόνο αὐτό φτάνει γιά νά ἀποδείξει περίτρανα ὅτι ἡ αἵρεσις εἶναι κάτι δαιμονικό καί ὅτι οἱ αἱρετικοί εἶναι δαιμονισμένοι.

Κάποτε ζοῦσε ἕνας ἁγιογράφος πολύ εὐλαβής. Ζωγράφιζε τούς ἁγίους μέ νηστεία καί προσευχή. Μά ὅταν καθόταν νά ἁγιογραφήσει τήν Παναγία, ἔβαζε ὅλο τό μεράκι του, ὅλη τήν δεξιοτεχνία του. Ὧρες στεκόταν καί μέ δακρυσμένα μάτια καμάρωνε τήν Παναγία καί τήν εὐχαριστοῦσε, πού τοῦ ἔδινε τήν δύναμη νά τήν ἁγιογραφεῖ. Αὐτό ὅμως ἐξαγρίωνε τόν διάβολο. Θά τόν τακτοποιήσω, μονολογοῦσε. Θά τόν κάνω νά μή μπορεῖ νά ἁγιογραφεῖ.

Πράγματι παρέλυσε τό χέρι του καί δέν μποροῦσε πλέον νά πιάσει τό πινέλο. Ἀλλά ἀπατήθηκε ὁ διάβολος. Αὐτός πού ἀγαπᾶ τήν Παναγία βρίσκει τρόπους νά τήν εὐχαριστεῖ. Δέν μποροῦσε νά ζωγραφίσει μέ τά χέρια, ζωγράφιζε μέ τό πινέλο στό στόμα.

Ξεκίνησε λοιπόν νά ἁγιογραφήσει τήν Πλατυτέρα ψηλά στόν θόλο τοῦ Ἱεροῦ. Ἔσκασε ὁ διάβολος, ἀγρίεψε. Θά σοῦ δείξω ἐγώ ἄν μπορέσεις καί τήν τελειώσεις. Ὅπως κάποτε πέταξε ἀπό τήν σκαλωσιά τόν Ἅγιο Ἀθανάσιο τόν Ἀθωνίτη καί τόν τραυμάτισε θανάσιμα, ἔτσι καί τώρα, τήν ὥρα πού ὁ ἁγιογράφος μέ τό πινέλο στό στόμα ζωγράφιζε, ἦρθε ὁ διάβολος καί ξεκάρφωσε τήν σκαλωσιά, γιά νά τόν ρίξει κάτω. Βοήθα με, Κυρά Παναγιά, φώναξε ὁ ἁγιογράφος τρομαγμένος. Ἄν πέσω κάτω θά σκοτωθῶ. Τήν ἴδια στιγμή πρόφτασε ἡ Παναγία. Ἔβγαλε τό χέρι της ἀπό τήν ἁγιογραφία καί τόν ἅρπαξε. Ἀπό τίς φωνές ἔτρεξαν κάποιοι περαστικοί καί τόν κατέβασαν μέ ἀνεμόσκαλα!! Ἡ Παναγία πρόφτασε, ἔκανε τό θαῦμα της.

Αὐτό τό θαῦμα θά μποροῦσε νά γίνει στόν καθένα μας, ὅταν ἀντιμετωπίζουμε κινδύνους, ἀρκεῖ ἐμεῖς νά πιστεύουμε καί νά καταφεύγουμε στήν κραταιά σκέπη τῆς Θεοτόκου. Οἱ εἰκόνες θαυματουργοῦν, ὅταν αὐτοί πού τίς ζωγραφίζουν εἶναι εὐλαβεῖς καί καθαροί. Οἱ εἰκόνες θαυματουργοῦν, ὅταν ἐμεῖς πιστεύουμε καί ἀγωνιζώμαστε. Ἡ Παναγία μᾶς σκεπάζει  καί μᾶς προστατεύει μέ τήν χάρη της.

Ἄν διαβάσουμε τήν Ἁγία Γραφή, στό βιβλίο τῆς Ἐξόδου, θά δοῦμε καταπληκτιμά πράγματα. Ὁ Θεός ὡδηγοῦσε τούς Ἰσραηλίτες μέσα στήν ἔρημο, τούς ἔδειχνε τόν δρόμο, πού ἔπρεπε νά ἀκολουθήσουν. Τήν ἡμέρα προπορευόταν μία νεφέλη, κάτι σάν σύννεφο, πού τούς ὁδηγοῦσε ἀλλά καί ἔρριχνε σκιά πάνω τους, γιά νά τούς δροσίζει, νά τούς προφυλασσει ἀπό τόν καύσωνα τῆς ἐρήμου.Τό βράδυ γινόταν πύρινος στῦλος, πού τούς ἐφώτιζε καί τούς ζέσταινε. Τό βράδυ στήν ἔρημο πέφτει χαμηλά ἡ θερμοκρασία.

 Ὅταν οἱ Αἰγύπτιοι μέ τά ἅρματα ἔτρεξαν ξωπίσω τους , γιά νά τούς φέρουν πάλι πίσω στήν σκλαβειά, ἡ νεφέλη πῆγε καί στάθηκε πίσω ἀπό τούς Ἰσραηλίτες. Κάλυψε τά νῶτα τους, γιατί πίσω τους ἦταν ὁ ἐχθρός. Ἔγινε  ὁ Θεός ὀπισθοφυλακή. Εἶναι πολύ συγκινητικό αὐτό. Ὁ Θεός φροντίζει καί προστατεύει τούς δικούς του ἀνθρώπους.

Αὐτή ἡ νεφέλη εἰκονίζει τήν Παναγία, κατά τούς ἁγίους Πατέρες, γι᾿ αὐτό καί ψάλλουμε στούς χαιρετισμούς, χαῖρε πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τούς ἐν σκότει, χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.

Κάτι ἀνάλογο ἔγινε μέ τήν Κωνσταντινούπολη. Ὅταν τήν ἔχτισε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, τήν ἀφιέρωσε στήν Παναγία. Ἔτσι στό τροπάριο, τῇ Ὑπερμάχῳ, ψάλλουμε ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε.

Τό 1453 ὁ Μωάμεθ μέ τίς ὀρδές του πολιόρκησε τήν Βασιλεύουσα.Ἔκανε πολλές ἀπόπειρες νά τήν καταλάβει, μά πάντοτε ἀποτύγχανε. Ἕνα σύννεφο ἦρθε καί κάθησε πάνω ἀπό τήν Πόλη, τήν σκέπαζε ὁλόκληρη. Ἦταν πάλι ἡ σκέπη τῆς Παναγίας. Ὁ Μωάμεθ κουράσθηκε, πίστεψε ὅτι δέν μπορεῖ νά τήν κυριεύσει καί σκέφθηκε νά λύσει τήν πολιορκία καί νά φύγει. Ὅμως τήν τελευταία νύχτα κάποιος τοῦ εἶπε:  Μή φεύγεις. Ἡ νεφέλη πού σκέπαζε τήν πόλη, σηκώθηκε καί ἔφυγε. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ Θεός τους τούς ἐγκατέλιψε. Αὔριο ἡ πόλη θά εἶναι στά χέρια σου, ὅπως καί ἔγινε.

Ἀγαπητοί μου,

Ἡ Παναγία εἶναι ἡ σκέπη ὅλου τοῦ κόσμου. Καί τῶν εὐσεβῶν καί τῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων. Μή λησμονοῦμε νά  ἐπικαλούμεθα τήν βοήθεια καί ἀντίληψή της. Θά εἴμαστε πάντοτε κερδισμένοι. Ἕνα τελευταῖο παράδειγμα.

Σ᾿ ἕνα μοναστήρι ζοῦσε ἕνας μοναχός, πού ἦταν ἀμελής καί ράθυμος. Δέν πήγαινε στίς ἀκολουθίες, στίς ἀγρυπνίες, οὔτε τόν κανόνα του ἔκανε, οὔτε ὑπακοή. Ὅμως παρ᾿ ὅλα αὐτά ἀγαποῦσε τήν Παναγία καί κάθε φορά πού περνοῦσε μπροστά ἀπό τήν εἰκόνα της, τήν κοίταζε στά μάτια καί τῆς ἔλεγε μέ σεβασμό, χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ.

Στό τέλος τῆς ζωῆς του εἶδε ἕνα ὅραμα, γιά νά διορθωθεῖ. Παρουσιάσθηκε ἕνας ἄγγελος πού τοῦ εἶπε, ἔλα νά δεῖς τίς ἁμαρτίες σου στή ζυγαριά τοῦ Θεοῦ. Ὁ ζυγός ἔγερνε πρός τό μέρος τῶν ἁμαρτιῶν του. Τότε ἡ Παναγία  πού ἦταν εὐχαριστημένη ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ μοναχοῦ, πῆγε καί γονάτισε μπροστά στό Χριστό. Ἡ μητέρα σου ζητάει μία χάρη, εἶπε. Ἀπό τό αἷμα πού σοῦ ἔδωσα θέλω νά μοῦ δώσεις μία σταγόνα. Τό αἷμα πού ἔχυσες ἐπάνω στό σταυρό δέν ἦταν λύτρο ἀντί πολλῶν;  Μία σταγόνα σοῦ ζητῶ.

Ὁ Χριστός δέν μπόρεσε νά τῆς τό ἀρνηθεῖ. Πάνω στή ζυγαριά οἱ δαίμονες εἶχαν τό βιβλίο μέ τίς ἁμαρτίες τοῦ μοναχοῦ, πού βάραινε πολύ. Ἡ Παναγία ἔρριξε τήν σταγόνα τοῦ Τιμίου Αἵματος πάνω στό βιβλίο καί ἀμέσως ἔγινε τό θαῦμα. Οἱ ἁμαρτίες ἔσβησαν καί ὁ μοναχός φώναξε μέ ὅλη τήν δύναμή του χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετά σοῦ.

Ἀγαπητοί μου,

Μή ἀμελοῦμε καί μή ξεχνοῦμε  πολύ συχνά, πάντοτε, κάθε ὥρα καί στιγμή νά ἐπικαλούμεθα τήν Παναγία. Νά διαβάζουμε, ἄν εἶναι δυνατόν, κάθε μέρα τούς χαιρετισμούς της. Ποτέ μή παύσουμε νά τήν ὑμνοῦμε καί νά τήν ἀγαποῦμε. Θά μᾶς σκεπάσει μέ τήν χάρη της, θά μᾶς λυτρώσει μέ τήν δύναμή της. Θά μᾶς ἀπαλλάξει ἀπό τά βάσανα τῆς παρούσης ζωῆς, ἀλλά καί τῆς ἄλλης. Πάντοτε νά τήν ἐπικαλούμεθα μέ πίστη καί λαχτάρα. Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον ἡμᾶς ὑπό τήν σκέπην σου. Ἀμήν.-

"ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ..." (ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ)

"ΟΙ ΠΡΟΟΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΥΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ"

                                                                                                                                                                     ..


ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΟΡΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ...
ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟΥ ΤΟΥ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΣ

1.. ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΛΕΓΟΝΤΑΣ "ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ";

ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ 260 ΠΕΡΙΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ, ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΕΙ ΤΟ "ΑΝΑΠΑΝΤΕΧΟ" ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΤΟΣ;
ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΟΥΝ  ΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΟΥΝ "ΞΑΦΝΙΚΟ" ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ...
 ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΝΩΣΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΩΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΖΕΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΕΝΑ ΑΠΡΟΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΦΥΣΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ...
ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΘΕΩΡΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ ...
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΣΕ ΤΟΤΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ ΝΑ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙ ΤΗ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΡΟΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ 2012 ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΕΝΟΣ ΞΑΦΝΙΚΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ; 

ΑΝ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΤΕΧΝΗΤΑ ΝΑ ΜΕΤΑΒΟΥΜΕ 250 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, ΩΣΤΕ ΑΟΡΑΤΩΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ, ΟΤΙ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΜΕ, ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΟ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕΙ ...
ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΑΠΕΧΕΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΜΙΑ ΞΕΝΑΓΗΣΗ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ, ΧΩΡΙΣ ΞΕΝΑΓΟ ...    

ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΤΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΧΕ ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ...

ΠΟΣΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΑΠΟ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΖΕΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΚΤΙΜΑ ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ  ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ...

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, (ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο ΧΑΛΑΣΜΟΣ) ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ, (ΟΣΟΙ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ΘΑ ΤΡΩΝΕ ΜΕ ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ), ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΣΑΝ ΝΑ  ΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΕΡΟΥ ΜΕΣΟΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΙΩΣΕΙ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΠΟΥ ΔΙΑΒΛΕΠΕΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ "ΓΕΝΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ" ...
2.. "ΓΕΝΙΚΟ" ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΔΙΑΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΝ ΤΙΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΜΙΚΡΟΕΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ...

   ΛΕΓΟΝΤΑΣ "ΚΑΣΙΔΙΑΡΗ" Ο ΑΓΙΟΣ, ΣΤΟΧΟΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΒΛΑΔΙΜΗΡ ΠΟΥΤΙΝ, Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΔΙΚΑΙΩΝΟΥΝ, ΑΦΟΥ Ο ΠΟΥΤΙΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΔΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ...
ΕΔΩ "ΣΤΕΚΕΤΑΙ" Η ΠΡΟΟΡΗΣΗ: "ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΞΑΦΝΙΚΑ", ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΘΑ ΕΡΘΕΙ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΤΩΝ ΡΩΣΩΝ, ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΡΟΦΗΤΗ ...
ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ ΛΟΙΠΟΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΟΥ ΠΡΟΟΡΕΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΟΝΟΜΑΧΟΥΣ ( ΗΠΑ - ΡΩΣΙΑ ), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΙΣΤΩΣΕΣ ΤΟΥΣ ( ΝΑΤΟ - ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ ) ...

 3.. Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΟΜΩΣ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΙ, ΑΦΟΥ ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΗΝ ΝΟΜΙΜΗ ΚΑΤΟΧΗ ΟΠΛΩΝ ΚΑΙ ΖΗΤΑΕΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΟΣΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΤΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ... 

ΑΠΟ 1000 ΚΑΤΟΧΟΥΣ ΝΟΜΙΜΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΕΧΟΥΝ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ 350 ΟΠΛΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ...
Ο ΑΓΙΟΣ ΟΜΩΣ ΠΡΟΟΡΗΣΕ: "ΘΑ ΣΑΣ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΟΠΛΑ ΠΙΣΩ, ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΤΕ  ΔΙΠΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΝΑ ΤΟΥΦΕΚΙ ΘΑ ΣΩΖΕΙ ΕΚΑΤΟ ΨΥΧΕΣ ..." ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΤΟΥ ΠΡΟΟΡΗΣΗ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΟΤΙ: "ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΕΤΕ ΠΟΛΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΕΜΠΕΛΟ" (ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΘΕΙΣΤΙΚΟ ΑΝΑΡΧΟΡΕΜΠΕΛΟ), ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ....

4.. Η ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΕ ΜΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΑ: "ΤΟ ΚΑΚΟ ΘΑ ΣΑΣ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΣΜΕΝΟΥΣ, ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ Ο ΝΟΥΣ ΣΑΣ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΤΑΙ ..."
Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ, ΟΣΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΡΗΣΕ ΟΤΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΘΕΟ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΑ, ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ, ΤΗΝ ΜΑΚΡΑΙΩΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ ...
ΟΙ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΘΕΕΣ ΘΕΩΡΙΕΣ ΘΑ ΕΙΣΧΩΡΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΘΑ ΜΕΤΑΤΡΑΠΟΥΝ ΣΕ ΚΕΝΤΡΑ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, ΤΑ ΣΧΟΛΙΚΑ ΒΙΒΛΙΑ ΘΑ ΠΕΡΙΦΡΟΝΟΥΝ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΙΔΑΝΙΚΑ ...
ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ...
ΟΠΩΣ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ "ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ" , "ΡΟΖ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ", ΕΤΣΙ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΟΥΝ ΝΑ ΧΡΩΜΑΤΙΣΟΥΝ ΤΗ ΠΙΣΤΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ "ΣΥΝΛΕΙΤΟΥΡΓΟ" ΣΑΝ ΠΡΑΞΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΦΘΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ, ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΟΤΙ Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ "ΙΔΕΑ", ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΔΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΕΞΙΩΣΗΣ, ΟΥΤΕ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ ΚΑΝΟΝΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ, Η ΤΡΙΣΙΠΟΣΤΑΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ ΔΕΝ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΠΟΙΚΙΛΟΧΡΩΜΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ...
Η ΠΙΣΤΗ ΔΕΝ ΧΡΩΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΕΞΙΤΗΛΟ ΧΡΩΜΑ, ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ...
ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΙΒΑΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΣΥΝΟΘΗΛΕΥΜΑ ΤΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΤΟΥΣ ΟΠΟΥ ΔΟΞΑΖΕΤΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΕΙΔΩΛΑ ΤΩΝ ΑΝΥΠΑΡΚΤΩΝ ΘΕΩΝ ΕΦΕΥΡΕΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΜΕΙΩΣΟΥΝ ...
Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΑΔΙΑΙΡΕΤΗΣ "ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ", ΑΣ ΤΟ ΧΩΝΕΨΟΥΝ ...
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΗ Η ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΠΡΟΕΙΔΕ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΕΦΘΑΣΕ;

5.. ΜΗΠΩΣ "ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΥΚΙ ΤΟΥ", ΔΗΛΑΔΗ ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΕΚΛΥΣΗ ΤΩΝ ΗΘΩΝ, ΤΗΝ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΝΣΕΞΟΥΑΛΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΞΙΩΝ, ΤΗΝ ΑΠΡΟΚΑΛΥΠΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ;
ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ;
ΝΟΣΗΜΑ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ "Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΡΜΟΝΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΚΛΗΡΟΥ;" ...
ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΟΡΗΣΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ  ΩΣ "ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣΕΒΕΣΤΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΟΛΩΝ;"
ΜΗΠΩΣ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΡΟΟΡΗΣΗ;

6.. "ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΤΩΧΟΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΣΤΑ ΔΕΝΔΡΑ"
ΤΟΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΥΠΕΣΤΗΣΑΝ ΤΑ ΔΑΣΗ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΕΙΧΑΜΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ...
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΨΗΦΙΣΤΗΚΑΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗ ΦΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ ΤΗΣ "ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ" ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗ "ΠΡΑΚΤΙΚΗ" ΤΟΥΣ ΚΑΙΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΔΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ...
Η ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΣΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ...
ΣΗΜΕΡΑ, 260 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ  ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΟΟΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ, ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ, ΑΛΛΑ ΕΝΘΑΡΡΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΕΙ ΤΗΝ ΙΕΡΗ ΓΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΖΩΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΗΣΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑΣ ...

7.. ΑΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΓΗ, ΑΦΟΥ Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΟΤΕΤΣΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΓΕΩΡΓΙΚΕΣ Η ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΕΣ ΤΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ...
Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΚΡΥΒΕΤΑΙ ΕΜΦΑΝΩΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΝΣΤΕΡΝΙΖΕΤΑΙ ΣΥΣΣΩΜΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ...
"ΘΑ ΒΑΛΟΥΝ ΦΟΡΟ ΣΤΙΣ ΚΟΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ..."
ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΒΡΟΧΙΝΟΥ ΝΕΡΟΥ ...

8.. ΘΑ ΠΡΟΦΤΑΣΟΥΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΕΞ ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΑΞΙΤΕΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥΣ;
"ΘΑ ΣΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΚΑΙ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΟ ΦΟΡΟ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΦΤΑΣΟΥΝ ..."
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΒΛΕΠΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΗ ΟΔΗΓΙΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ;
"ΘΑ ΝΑΙ ΟΓΔΟΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ"
"ΣΤΟ ΜΕΣΑΣΜΟ ΤΟΥ ΟΓΔΟΟΥ ΑΙΩΝΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΤΟ ΚΑΚΟ", ΕΙΠΕ ΑΛΛΟΥ ...
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ, ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ...
ΠΡΟΕΙΔΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΧΑΛΑΣΜΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΦΕΡΕΙ ΕΝΑΣ ΚΑΣΙΔΙΑΡΗΣ (ΠΟΥΤΙΝ) ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟ ΤΟΝ 
ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΟ ΓΠΠ ...
"Η ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΣΤΟ ΑΛΩΝΙ (ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ),Η ΤΟ ΒΟΔΙ ΣΤΟ ΧΩΡΑΦΙ (ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ-ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ)" ...
"ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΥΧΤΑ, ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΕΙΜΩΝΑΣ"
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕ Ο ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ, ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΤΑΡΑΧΕΣ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΜΑΣ ...

9.. "ΘΑ ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΚΟΥΤΕ (ΜΑΘΑΙΝΕΤΕ) ΤΙΠΟΤΑ"
ΕΝΝΟΕΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΘΑ ΤΕΘΟΥΝ ΥΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ... 
ΧΩΡΙΣ ΣΤΑΘΕΡΟ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΜΕΤΑΞΥ ΜΑΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ... 


10.. "ΑΝ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΤΡΕΙΣ ΜΗΝΕΣ ΧΑΡΑ ΣΕ ΕΣΑΣ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΛΛΙ ΣΕ ΕΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΦΤΑ ΕΝΑΣ ΘΑ ΓΛΥΤΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΑΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ..."
ΕΔΩ Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΟΡΕΙ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΙΖΗΣΟΥΝ ...
ΠΡΟΟΡΗΣΕΙΣ ΑΛΛΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ, ΟΠΩΣ Ο Π.ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΛΑΖΑΡΗΣ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΓΥΡΩ ΣΤΑ 2 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΓΙ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ: "ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙΣ ΑΔΕΛΦΟ "

11.. ΔΥΣΚΟΛΗ ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΟΥΣΙΟΥ ...
ΒΛΕΠΕΤΑΙ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ ΟΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΨΩΜΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΩΡΕΣ ΣΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΟΥΡΕΣ ...
ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΟΠΟΥ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΕΜΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, ΜΟΝΟ ΕΛΛΕΙΨΗ ΑΓΑΘΩΝ ΛΟΓΩ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΕΜΠΟΡΙΟΥ ...  
"ΠΟΛΛΟΙ ΘΑ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΙΝΑ", ΤΟΝΙΣΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ...
"ΛΥΠΗΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΕΙΠΩ ΣΗΜΕΡΟΝ, ΑΥΡΙΟ ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕ ΔΙΨΕΣ ΠΕΙΝΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΔΙΝΟΥΜΕ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΦΛΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΕΥΡΙΣΚΟΥΜΕ ΟΛΙΓΟ ΨΩΜΙ" ...
"ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΜΑΛΑΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΧΟΥΦΤΑ ΑΛΕΥΡΙ"
"ΑΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΣΗΜΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΚΥΒΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ.
ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΜΩΣ ΣΤΑΧΥ ΘΑ ΚΑΤΑΣΚΟΤΩΝΟΝΤΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΑΡΕΙ" ...
ΠΟΛΥ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΑΚΑ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΤΑ ΜΕΛΛΟΥΜΕΝΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ ...
ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;
ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΗ ΛΑΙΛΑΠΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ;
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕ:
"ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΟΥΝΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΑΡΧΙΣΕΙ 
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ..."
ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΟΜΟΛΟΓΗΣΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΙΝΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΑΤΘΑΙΟ Κδ:
"ΟΣΤΙΣ ΕΥΡΕΘΕΙ ΕΠΙ ΤΟΥ ΔΩΜΑΤΟΣ, ΑΣ ΜΗ ΚΑΤΑΒΕΙ ΔΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΙ ΕΚ ΤΗΣ ΟΙΚΙΑΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΒΡΕΘΕΙ ΕΝ ΤΩ ΑΓΡΩ ΑΣ ΜΗ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ ΟΠΙΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΑ ΙΜΑΤΙΑ ΑΥΤΟΥ ...

ΟΥΑΙ ΔΕ ΕΙΣ ΤΑΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΘΗΛΑΖΟΥΣΑΣ ΕΝ ΕΚΕΙΝΑΙΣ 

ΤΑΙΣ ΗΜΕΡΑΙΣ ...

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΔΕ ΔΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΕΙ Η ΦΥΓΗ ΥΜΩΝ ΕΝ ΧΕΙΜΩΝΙ, 

ΜΗΔΕ ΕΝ ΣΑΒΒΑΤΩ, ΔΙΟΤΙ ΤΟΤΕ ΘΕΛΕΙ ΕΙΣΘΕ ΘΛΙΨΙΣ ΜΕΓΑΛΗ, ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΑΡΧΗΣ ΚΟΣΜΟΥ ΕΩΣ ΤΟΥ ΝΥΝ, ΟΥΔΕ ΘΕΛΕΙ ΓΙΝΕΙ ...

ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΣΥΝΕΤΕΜΝΟΝΤΟ ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΚΕΙΝΑΙ, ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΣΩΘΕΙ

ΟΥΔΕΜΙΑ ΣΑΡΞ ...

ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΥΝΤΜΗΘΕΙ 

ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΚΕΙΝΑΙ ..."

Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΓΚΥΟΥΣ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ: "ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΚΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΟΥΝ ΠΡΟΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΟΥΣ"

ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΣΤΟΝ ΘΕΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΘΑ ΑΠΙΣΤΗΣΕΤΕ;
Η ΜΑΝΑ ΓΗ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟ ΠΟΥ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ ΘΑ ΤΡΕΦΕΙ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ, ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ:

"ΔΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΛΕΚΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΘΕΛΟΥΣΙ ΣΥΝΤΜΗΘΕΙ 

ΑΙ ΗΜΕΡΑΙ ΕΚΕΙΝΑΙ" 
ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΛΕΙΨΕΙ ΤΙΠΟΤΑ, ΚΑΤΑ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ...
ΕΙΣΗΓΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΡΟΜΕΡΟ, ΟΤΙ ΑΝ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ, ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΝ ΒΙΩΣΟΥΝ ...

12.."ΠΟΛΛΑ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΝ, ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ ΘΑ ΚΑΤΑΝΤΗΣΟΥΝ ΠΑΡΑΓΚΕΣ" ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΥΣ ΠΡΟΦΑΝΩΣ (ΟΙ ΠΥΡΑΥΛΟΙ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ "ΕΓΓΥΟΥΝΤΑΙ" ΤΗΝ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΑΥΤΟΥ) ... 
"ΟΙ ΒΡΑΧΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΛΑΚΚΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΟΙ ΚΟΣΜΟ" ...
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΠΡΟΕΙΔΕ Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΦΘΑΣΕ Η ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ...
ΠΡΟΟΡΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΩΝ ΤΟΥΣ ...
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΝ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΙΑΤΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΝ, ΑΦΟΥ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΔΙΑΘΕΤΕΙ ΠΛΟΥΣΙΑ ΓΗ ΠΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΘΑ ΚΑΡΠΟΦΟΡΕΙ ... 
ΟΤΑΝ ΕΚΕΙΝΟΙ ΘΑ ΖΗΤΟΥΝ ΛΙΓΟ ΛΑΔΙ, ΛΙΓΑ ΟΣΠΡΙΑ, ΛΙΓΕΣ ΠΑΤΑΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΣΟΥΝ, Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΑΝΑΠΗΔΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΛΩΝΕΤΑΙ ...

13.. ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΕ;
"ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΓΕΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΖΗΣΕΙ Ο ΛΥΚΟΣ ΜΕ ΤΟ ΑΡΝΙ", ΠΡΟΟΡΕΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ, 260 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ...   


ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Η ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΕΥΟΜΕΝΗ ΚΑΤΑΛΗΞΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ...
ΒΑΛΤΕ ΧΡΙΣΤΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΧΥΡΩΣΤΕ ΤΗ ΠΙΣΤΗ ΣΑΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΠΕΣΕΤΕ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ "ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΤΩΝ" ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ...
Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ, ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ...
ΜΗ ΤΟΥΣ ΔΙΩΧΝΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΑΣ ...
ΦΑΝΕΙΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥΣ  ...
πηγή

Η απόλαυση απέναντι στην άσκηση

 

Για μια χρονιά ακόμα, βρισκόμαστε στη περίοδο της μεγάλης τεσσαρακοστής, μιας περιόδου μεστής πνευματικού περιεχομένου, η οποία αποτελεί ευκαιρία διόρθωσης πυξίδας της προσωπικής μας ζωής (μετάνοια), δυνατότητα να επικοινωνήσουμε με το Θεό ζωντανά μέσα από τις σαρακοστιανές ακολουθίες (προσευχή), προτροπή να ασκηθούμε ψυχοσωματικά και να σκεφτούμε τον αδιάκριτα πλησίον μας (νηστεία – ελεημοσύνη).
 Όλα τούτα όμως άραγε πως συνάδουν με το πνεύμα της εποχής μας, μιας εποχής αξιακών εκπτώσεων και ασκητικής άρνησης.
 Στη χρονική συνάφεια που ζούμε, είμαστε όλοι στοχοποιημένοι, διαμέσου του βομβαρδισμού των διαφημίσεων, ώστε να μάθουμε να ικανοποιούμε κάθε ακόρεστη επιθυμία μας και να απολαμβάνουμε αχόρταγα τις «χαρές» της ζωής…
 Ο κόσμος της απόλαυσης, της κατανάλωσης και του ανικανοποίητου «εγώ» λοιπόν, απέναντι στην άσκηση την αυτάρκεια, το μέτρο και το μοίρασμα με τους άλλους.
 Για πολλούς ανθρώπους η περίοδος που διανύουμε δεν σημαίνει τίποτε, στο απέραντο γκρι, που μέσα του έχει βουτήξει και χαθεί η ζωή τους σε μυριάδες αποχρώσεις.
 Για αυτό και το νόημα της ζωής, έχει εστιαστεί στο πεπερασμένο βιολογικό κύκλο, που έχει σαφή ημερομηνία λήξης, δίχως ανάταση, ανάσταση και εσχατολογική προοπτική.
 Πολλοί συνάνθρωποι αισθάνονται πως ζωή είναι μόνο ότι μπορεί να περιοριστεί και να συμπεριληφθεί στις πέντε αισθήσεις τους, ακούς και βλέπεις ακόμα και από «ειδικούς» να ορίζουν την ψυχή και τις λειτουργίες της, ως νευρικές απολήξεις, νευρώνες, νευρικά κύτταρα και ορμόνες. Δηλαδή μια καθαρά βιολογική εκδοχή, αυτών που δεν μπορούν να ορίσουν με ανατομικούς όρους και το ονομάζουν σε ένα επίπεδο απροσδιοριστίας ως «ψυχή».
 Για όσους ζούμε με την ψυχή μας και την αφουγκραζόμαστε, και όχι σε ένα άδειο βιολογικό περίβλημα, καταδικασμένο στη φθορά της χρονικότητας και το θάνατο, «η σωτηρία της ψυχής είναι πολύ μεγάλο πράγμα», όπως αναφέρει η Λίνα Νικολακοπούλου στο ομώνυμο τραγούδι του 1985 (1). Όχι με όρους εγωιστικής αυτάρκειας και αποκλεισμού, αλλά με άνοιγμα και συμμετοχική διαδικασία, στην ευχαριστιακή σύναξη. Εκεί που τα δίνεις όλα και χάνεσαι ως «εγώ», για να συναντήσεις το συμπληρωματικό, σταυροαναστάσιμο και ζωηφόρο «εμείς».
 Με όρους εκούσιου ασκητισμού και άρνησης απολαυστικών αυτό-παγιδεύσεων, γίνεται αρκετά προφανές και διάφανο το κλίμα της εποχής μας, που εστιάζει στην οικονομία, στις παροχές, στη καλοπέραση στον καταναλωτισμό και την άκρατη απόλαυση, που αφήνει τελικά πάντα στα «χείλη», μια πικρή γεύση, σαν και αυτή που έχουν οι καπνιστές, όταν ξυπνούν το πρωί.
 Όσο λοιπόν συντομότερα διαπιστώσουμε τον αποπροσανατολισμό της ζωής μας, τόσο το καλύτερο, αφού θα είμαστε πλέον σε θέση να κάνουμε σωστή ιεράρχηση, των προτεραιοτήτων στη ζωή μας.
 Αυτό που μας λείπει δεν είναι τα χρήματα και τα υλικά αγαθά, αλλά το νόημα και το περιεχόμενο της ζωής μας, για αυτό έχουμε καταντήσει ανικανοποίητες υπάρξεις, που περιφέρουμε ένα άδειο σώμα, σε διάφορους χώρους και καταστάσεις, δίχως να γευόμαστε τη χαρά, την ειρήνη και την ελπίδα.
 Την χαρά, την ειρήνη και την ελπίδα μας τα προσφέρει ο Χριστός και η εκκλησία Του, στη αυθεντικότητά της και στην κοινοτική της διάσταση του ομοθυμαδόν.
 Αυτό που απομένει από μας  είναι να τολμήσουμε να αναμετρηθούμε με τη πρόκληση – πρόσκληση του «έρχου και ίδε» (2), αυτό που λέει ο Φίλιππος στο φίλο του Ναθαναήλ, προσκαλώντας τον να γνωρίσει το Χριστό.
_____________________________________
1.http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Lyrics&act=details&song_id=1108

2.Ιωαν. 1.47
 πηγή

Η αγάπη είναι πάνω απ' όλα

Η αγάπη προς τον Χριστό δεν έχει όρια, το ίδιο και η αγάπη προς τον πλησίον. Να εκτείνεται παντού, στα πέρατα της γης. Παντού, σε όλους τους ανθρώπους.
Εγώ ήθελα να πάω να ζήσω μαζί με τους χίπηδες στα Μάταλα χωρίς, βέβαια, αμαρτίες, για να τους δείξω την αγάπη του Χριστού, πόσο είναι μεγάλη και πώς μπορεί κάποιος να τους αλλάξει, να τους μεταμορφώσει.

Η αγάπη είναι πάνω απ' όλα. Θα σας το πω μ' ένα παράδειγμα.
Ήταν ένας ασκητής κι είχε δυο υποτακτικούς. Προσπαθούσε πολύ να τους ωφελήσει και να τους κάνει καλούς. Είχε, όμως, την ανησυχία αν όντως προχωρούν στην πνευματική ζωή, αν προοδεύουν κι αν είναι έτοιμοι για τη Βασιλεία του Θεού.
Περίμενε ένα σημάδι γι' αυτό απ' τον Θεό, αλλά δεν έπαιρνε καμία απάντηση. Κάποια ημέρα θα γινόταν αγρυπνία στην εκκλησία μιας άλλης σκήτης που απείχε πολλές ώρες απ' τη δική τους. Έπρεπε να γίνει πορεία μες στην έρημο. Έστειλε τους υποτακτικούς του απ' το πρωί, ώστε να φθάσουν νωρίς, για να τακτοποιήσουν την εκκλησία, κι ο Γέροντας θα πήγαινε τ' απόγευμα.
Οι υποτακτικοί είχαν προχωρήσει αρκετά, όταν ξαφνικά άκουσαν βογκητά. Ήταν ένας άνθρωπος βαριά τραυματισμένος και ζητούσε βοήθεια:
- Πάρτε με, σας παρακαλώ, τους έλεγε, γιατί εδώ είναι ερημιά, κανείς δεν περνάει, ποιος θα μπορέσει να με βοηθήσει. Εσείς είστε δυο. Σηκώστε με και οδηγήστε με στο πρώτο χωριό.
- Δεν μπορούμε! του είπαν. Βιαζόμαστε να πάμε για την αγρυπνία, έχουμε πάρει εντολή να ετοιμάσουμε.
- Πάρτε με, σας παρακαλώ! Αν μ' αφήσετε, θα πεθάνω, θα με φάνε τα θηρία.
- Δεν μπορούμε! Τι να κάνουμε, πρέπει να πάμε στο καθήκον μας.
Κι έφυγαν. Τ' απόγευμα ξεκίνησε ο Γέροντας για την αγρυπνία. Πέρασε από τον ίδιο δρόμο. Έφθασε και στο μέρος που ήταν ο τραυματισμένος. Τον βλέπει, τον πλησιάζει και του λέει:
- Τι έπαθες, άνθρωπε του Θεού; Τι έχεις; Από πότε είσαι εδώ; Δε σε είδε κανείς;
- Πέρασαν το πρωί δύο μοναχοί και τους παρακάλεσα να με βοηθήσουν, αλλά βιαζόντουσαν να πάνε στην αγρυπνία.
- Θα σε πάρω εγώ. Μην ανησυχείς! Του λέει.
- Δεν μπορείς εσύ, είσαι γέροντας, δεν μπορείς να με σηκώσεις, αδύνατον!
- Όχι, θα σε πάρω! Δεν μπορώ να σ' αφήσω!
- Μα δεν μπορείς να με σηκώσεις.
- Θα σκύψω και συ πιάσου από πάνω μου και λίγο λίγο θα σε πάω σε κανένα κοντινό χωριό. Λίγο σήμερα, λίγο αύριο, θα σε φθάσω. Και τον πήρε με μεγάλη δυσκολία κι άρχισε να βαδίζει με το βάρος εκείνο μες στην άμμο πάρα πολύ δύσκολα. Ο ιδρώτας έτρεχε ποτάμι και σκεπτόταν: «Έστω και σε τρεις μέρες θα φθάσω».
Καθώς όμως προχωρούσε άρχισε να νιώθει το φορτίο του πιο ελαφρό, πιο ελαφρό και σε κάποια στιγμή αισθάνθηκε σαν να μην κρατάει τίποτα. Τότε γυρίζει πίσω να δει τι συμβαίνει και βλέπει με έκπληξη πάνω του έναν άγγελο. Ο άγγελος του είπε:
- Μ' έστειλε ο Θεός να σε πληροφορήσω ότι οι δύο υποτακτικοί σου δεν είναι άξιοι της Βασιλείας του Θεού, γιατί δεν έχουν αγάπη.
Άγιος Πορφύριος
πηγή

Ο Οικουμενισμός συνήγορος της ομοφυλοφιλίας!

Ὁ Οἰκουμενισμὸς τῶν Ζηζιούλα, Δημητριάδος Ἰγνάτιου καὶ Μεσσηνίας Χρυσοστόμου συνήγορος τῶν ὁμοφυλόφιλων!

 

Οὐσιαστικὰ συνηγοροῦν στὴν διαγραφὴ

τῶν Σοδόμων καὶ τῶν Γομόρων

ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή!

 

Νά, γιατὶ ὁ ἀείμνηστος Ρωμανίδης ποὺ ἤξερε πρόσωπα καὶ ἰδέες ἔλεγε, ὅτι ἡ Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν γράφτηκε στὸ κρεβάτι τῆς ἀνωμαλίας!

 Πηγή: "Agioritikovima"

 

 Η ομοφυλοφιλία, μήλον της έριδος για τους Ορθόδοξους Ιεράρχες στο Σαμπεζύ της Γενεύης 

Αποκαλυπτικές λεπτομέρειες για την συνεδρίαση της διορθόδοξου επιτροπής που προκαλούν ντροπή φέρνει σήμερα το ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ στην δημοσιότητα.

-Ποιοι εκπρόσωποι εκκλησιών επέμεναν να υποστηρίξουν την ομοφυλοφιλία και παραλίγο να γίνουν αιτία «να διαγραφεί από την Αγία Γραφή το κεφάλαιο για τα Σόδομα και Γόμορα».

Βαθιά ανησυχία στους κόλπους της εκκλησίας για την στάση Ιεραρχών και για την προσπάθεια τροποποίησης της Αγίας Γραφής με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.
Το παρασκήνιο που αποκαλύπτουμε σήμερα για την συνεδρίαση της ειδικής διορθοδόξου επιτροπής αποδεικνύει περίτρανα ότι κάποιοι από τους φύλακες της Ορθόδοξης Πίστης προσπαθούν να αποδυναμώσουν τα στηρίγματά της Ορθοδοξίας .
 
Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΡΘΟΞΟΥ
Από 16 έως 20 Φεβρουαρίου 2015 στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ Γενεύης υπό την προεδρία του μητροπολίτου Γέροντος Περγάμου Ιωάννου Ζηζιούλα, σεβαστού θεολόγου και ακαδημαϊκού, συνεδρίασε η Ειδική Διορθόδοξος Επιτροπή για την προετοιμασία της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
Την Σύνοδο αυτή όλοι οι ορθόδοξοι την περίμεναν παραπάνω από 50 χρόνια, και παρόλα αυτά, οι προετοιμασίες δεν είχαν ακόμη ολοκληρωθεί.
Όταν τον Μάρτιο της περσινής χρονιάς οι Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών βρέθηκαν στο Φανάρι μετά από την πρόσκληση του Οικομενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου αποφάσισαν η Πανορθόδοξος Σύνοδος να συγκληθεί το καλοκαίρι του 2016 στην Κων/λη.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
Τότε όμως διαπίστωσαν τότε ότι πολλά κείμενα, τα οποία είχαν ετοιμαστεί για αυτή τη συνάντηση των ορθοδόξων αρχιερέων ακόμη από τα χρόνια του ψυχρού πολέμου και μάλιστα σε συνθήκες κομμουνιστικών καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης, δεν ήταν πια επίκαιρα.
Γι’αυτό οι Πατριάρχες και οι Αρχεπίσκοποι ίδρυσαν μια νέα επιτροπή, αποτελούμενη από τους εκπροσώπους όλων των 14 Αυτοκέφαλων Εκκλησιών ώστε να αναθεωρήσουν τα εν λόγω παρωχημένα κείμενα.
Ο στόχος αυτής της επιτροπής ήταν να επικαιροποιήσει τα παρωχημένα αυτά κείμενα για να γίνουν αποδεκτά από τους αρχιερείς που θα συμμετείχαν στην Σύνοδο. Άλλωστε όλες οι συνοδικές αποφάσεις, όπως το συμφώνησαν οι Προκαθήμενοι τον περασμένο Μάρτιο, έπρεπε να ληφθούν ομόφωνα.
Είναι δύσκολο να υπολογισθεί ο χρόνος θα καταφέρουν να εκπληρώσουν τους στόχους τους, αφού οι προκάτοχοί τους χρειάστηκαν δεκαετίες να ετοιμάσουν τα κείμενα που τώρα πρόκειται να υποβληθούν σε αναθεώρηση.
Πάντως αν λάβουμε υπόψη μας το περιεχόμενο της τελευταίας
συνεδρίας της επιτροπής στο Σαμπεζύ το οποίο αποκαλύπτουμε σήμερα είναι καλύτερα να μη βιαστούν να πάρουν αποφάσεις.
Κι ακόμη καλύτερα θα ήταν να μη συγκληθεί καθόλου η Σύνοδος αυτή εφόσον κάποιοι που πρόκειται να πάρουν μέρος στις εργασίες της, είναι έτοιμοι να αναθεωρήσουν και να τροποποιήσουν όχι μόνο τα προσχέδια των θεολόγων του περασμένου αιώνα, αλλά και την ίδια την Αγία Γραφή με τους ιερούς κανόνες της Εκκλησίας και την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων.
Αυτή τη φορά οι σοφοί, που μαζεύτηκαν στην Ελβετία, συζήτησαν το κείμενο που είχε συνταχτεί από την Τρίτη Πανορθόδοξη Προσυνοδική Διάσκεψη ακόμη το 1986 και φέρει τον ηχηρό τίτλο «Η συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις επικράτησιν της ειρήνης, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας, της αδελφοσύνης καί της αγάπης μεταξύ των λαών, καί άρσιν των φυλετικών καί λοιπών διακρίσεων».
Οι Ιεράρχες από το Ανατολικό μπλοκ ήταν αυτοί που έβαλαν το κείμενο αυτό στην ατζέντα της επερχόμενης Συνόδου. Άλλωστε έπρεπε να δώσουν αναφορά στις δικτατορικές αρχές των κομμουνιστικών κρατών τους και να τους αποδείξουν ότι οι κόποι τους κατά τα επαγγελματικά ταξίδια στο εξωτερικό δεν πάνε χαμένοι.
Επίσης έπρεπε να τους καθησυχάσουν ότι αγωνίζονται εκεί για την "ειρήνη", όπως βέβαια την καταλάβαιναν την ειρήνη στο Ανατολικό μπλοκ.
Τώρα όμως άλλαξαν τα πράγματα και παρόλο που βρισκόμαστε ακόμη πολύ μακριά από την αδελφοσύνη και την αγάπη μεταξύ των λαών, ο αγώνας κατά των φυλετικών διακρίσεων δε φαίνεται να είναι και πολύ επίκαιρο θέμα.
Και πράγματι, το απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική αφορά πλέον το μακρινό παρελθόν, "οι αποικιακές χώρες" κατάφεραν να αποκτήσουν την ανεξαρτησία τους, ενώ εκπρόσωπος μιας καταπιεσμένης κάποτε φυλής μετακόμισε στο Λευκό Οίκο και διευθύνει το πιο δυνατό κράτος του σύγχρονου κόσμου.
ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΜΑΧΕΣ 
Κανείς λοιπόν δε θα περίμενε το ζήτημα αυτό να προκαλέσει έντονες συζητήσεις μεταξύ των συμμετεχόντων στην περασμένη συνεδρία.
Οι διαμάχες όμως που προέκυψαν πήραν διαστάσεις θύελλας σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες . Ήταν μάλιστα τόσο θερμές και ηχηρές ώστε έφτασαν από την αίθουσα των κλειστών συσκέψεων, στα αυτιά τόσο του τεχνικού προσωπικού του Ορθόδοξου Κέντρου, όσο και των φοιτητών που σπουδάζουν εκεί ορθόδοξη θεολογία.
Όπως αποδείχτηκε, αντικείμενο διαφωνιών έγιναν τα δικαιώματα των σεξουαλικών μειονοτήτων. Τις μειονότητες αυτές ο μητροπολίτης Περγάμου κατ ευφημισμόν αποκάλεσε "μειονότητες άλλης φύσεως" και οι οποίες κατά τη γνώμη του πρέπει να προστατεύονται από κάθε είδους διάκριση και άδικους διωγμούς.

"Δεν έχουμε δικαίωμα να ταπεινώνουμε και να διώκουμε την εικόνα του Θεού", είπε σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες ο 84χρονος καθηγητής ορθόδοξης θεολογίας απευθυνόμενος στους "άσπλαχνους" συναδέλφους του.
"Ας αναρωτηθούμε εάν πρέπει να θεωρούμε τους ομοφυλόφιλους αποδιοπομπαίους τράγους που αξίζουν να υφίστανται διώξεις; Εάν οι ίδιοι θέλουμε να υφίστανται διώξεις; Κι εάν δε θέλουμε να καθιερωθεί η αρχή σύμφωνα με την οποία αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να προστατεύονται, αυτό σημαίνει ότι θέλουμε να τιμωρούνται και να φυλακίζονται". 
Ο μητροπολίτης επανέλαβε με αυτόν τον τρόπο τα πιστεύω εκείνων που υποστήριξαν το αντιρατσιστικό, αλλά στην ουσία αντιορθόδοξο νομοσχέδιο το οποίο ψηφίστηκε από την Ελληνική Βουλή υπό την πίεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Το νομοσχέδιο αυτό θυμίζουμε ότι αποτέλεσε αντικείμενο κατάκρισης εκ μέρους του σεβασμιώτατου μητροπολίτη Πειραιώς, κ. Σεραφείμ, καθώς και πολλών άλλων αξιοπρεπών εκκλησιαστικών παραγόντων με μεγάλο πνευματικό κύρος οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την ηθικά υγιή πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.
Ωστόσο οι προσπάθειες να ενσωματωθεί στο κείμενο της Αγίας Συνόδου η θέση που απαιτεί σεβασμό απέναντι στις "κοινότητες μειονοτήτων εθνικής, θρησκευτικής, γλωσσικής και άλλης φύσεως" και "εγγυήσεις γι' αυτούς να αναπτύσσονται ελεύθερα σύμφωνα με τις αρχές τους" δε βρήκε υποστήριξη από την πλειοψηφία.
Τότε προσπάθησε να βοηθήσει τον μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη ένας άλλος καθηγητής θεολογίας, κοσμήτορας του Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας στο Σαμπεζύ Βλάσιος Φειδάς ο οποίος τόνισε :
«Σεξουαλικές μειονότητες υπάρχουν, τόνισε ο καθηγητής, είναι όπως κι εμείς, μέλη της Εκκλησίας, αυτοί μετέχουν στη ζωή της, είναι αμαρτωλοί, αλλά κι εμείς όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Το κράτος τους αναγνωρίζει ως σεβαστά μέλη της κοινωνίας, επομένως και εμείς δεν πρέπει να τους αγνοούμε. Σεξουαλικές αμαρτίες δεν είναι με τίποτα οι πλέον βαριές", γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπίζουμε την LGBT κοινότητα όχι με καταδίκη, αλλά με αγάπη και σεβασμό.»
Στην αρχή ανάμεσα στους συμμετέχοντες βρέθηκαν ελάχιστοι που συμμερίστηκαν αυτή τη στάση. Αντιθέτως η αντιπροσωπεία της Ρωσικής Εκκλησίας με επικεφαλής τον μητροπολίτη Ιλαρίωνα Αλφέγιεφ, εξέφρασε την απόλυτη διαφωνία της.
Την θέση για σεβασμό απέναντι στις ομοφυλοφιλικές κοινότητες και για προστασία τους από τις διώξεις δεν ήθελαν με τίποτα να την εγκρίνουν ούτε ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αντιοχείας μητροπολίτης Βασίλειος από τη Συρία, όπου οι αδελφοί μας χριστιανοί υφίστανται σκληρούς διωγμούς λόγω της πίστης τους, ούτε ο μητροπολίτης Μαυροβουνίου Αμφιλόχιος, ο οποίος αντιστέκεται με θάρρος στα Φεστιβάλ Υπερηφάνειας (gay pride) στην πρωτεύουσα της χώρας του, ούτε οι άλλοι Ιεράρχες. 
Αλλά η πλύση εγκεφάλου μαζί με την έντονη ψυχολογική πίεση που την άσκησε κατά τη διάρκεια 7 (!) ωρών ο πρόεδρος της Επιτροπής πάνω στους συμμετέχοντες, δεν έμεινε άκαρπη.
Το αποτέλεσμα ήταν να διατυπωθεί μια συμβιβαστική τροπολογία, ότι "οι μειονότητες άλλης φύσεως δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο διάκρισης, αλλά το γεγονός αυτό δεν απαιτεί από κανένα να συμμεριστεί τις απόψεις και τις αρχές τους".
Την τροπολογία αυτή λοιπόν, προς μεγάλη μας λύπη και ντροπή, σύμφωνα με το αποκλειστικό μας ρεπορτάζ την ψήφισαν όλοι οι Ιεράρχες ελληνικής καταγωγής, συμπεριλαμβανομένου του μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνατίου.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος δήλωσε ότι στην Ελλάδα "οι φορείς ναζιστικής ιδεολογίας" δήθεν επιτίθενται στις σεξουαλικές μειονότητες.
Την τροπολογία ψήφισαν ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο μητροπολίτης Πάφου Γεώργιος (εκκλησία Κύπρου), ο αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης Αρίσταρχος (Πατριαρχείο Ιεροσολύμων) και ο μητροπολίτης Καλής Ελπίδος Σέργιος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας).
Σε αυτόν τον συμβιβασμό της ντροπής, εκτός από τους προαναφερθέντες Ιλαρίωνα Βασίλειο ,Αμφιλόχιο, αντιστάθηκαν σθεναρά ,οι ιεράρχες των Εκκλησιών της Σερβίας, Βουλγαρίας, Γεωργίας και Ρουμανίας .
Όλοι αυτοί, προς τιμήν τους, δεν άλλαξαν γνώμη μέχρι τέλος. Χάρη σε αυτούς η προδοτική αναθεώρηση της ορθόδοξης θεολογίας δεν πραγματοποιήθηκε, αφού αρνήθηκαν να ενσωματωθεί στο κείμενο που συντάχτηκε για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, η θέση για την προστασία ομοφυλοφίλων. 
Η Ορθόδοξη Εκκλησία, όπως και πριν, θα ονομάζει την αμαρτία, αμαρτία και την αλήθεια, αλήθεια.
Δε θα διαγραφούν από την Αγία Γραφή ούτε το κεφάλαιο για τα Σόδομα και Γόμορρα, ούτε τα λόγια του αποστόλου Παύλου, ότι "οι αρσενοκοίται Θεού Βασιλείαν ου κληρονομήσουσιν."
Πάντως το γεγονός, ότι τέτοιου είδους συζήτηση, έλαβε χώρα ανάμεσα σε αυτούς που τους έβαλε ο Θεός ποιμένες του λαού Αυτού και φύλακες της ορθόδοξης πίστης, προκαλεί βαθιά ανησυχία.
Ενώ η συμπεριφορά στη συζήτηση αυτή συγκεκριμένων ιεραρχών οι οποίοι εξαιτίας φόβου απέναντι στον κόσμο τούτο και εν ονόματι αιρετικής πολιτικής ορθότητας ,κρυφά από το ποίμνιό τους, προδίδουν την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, προξενεί βαθιά θλίψη.
πηγή

Γέροντας Εφραίμ: Πρέπει να τρέξουμε πριν είναι αργά!

Το εμπόδιο για να φθάσουμε στο εξομολογητήρι, είναι η υπερηφάνεια και ο εγωισμός. Πώς θα πω τα αμαρτήματά μου;

Πιάνει τον άνθρωπο μια ντροπή, αλλά την ντροπή αυτή πρέπει να την έχουμε όταν πρόκειται να αμαρτήσουμε. Τότε θα μας φυλάξη για να μην κάνουμε αμαρτίες.

Όταν όμως πρόκειται να φθάσουμε στην μεγάλη αυτή σωτηρία, πρέπει να τρέξουμε αμέσως.

Όταν αντιληφθούμε ότι έχουμε την αρρώστια του καρκίνου και μάθουμε ότι κάποιος γιατρός είναι στον Βόρειο Πόλο, αμέσως θα δώσουμε τα πάντα, θα εξοικονομήσουμε τα χρειώδη και θα σηκωθούμε να πάμε, να θεραπευθούμε από τη νόσο αυτή του σώματος.

Δεν φειδόμεθα μήτε κόπους, μήτε μόχθους, μήτε οικονομικά, μήτε τίποτα. τα αφήνουμε όλα και τρέχουμε. Ταπεινώνεται η ψυχή μας, προκειμένου να γίνουμε καλά.
Όταν έχουμε όμως τον καρκίνο της αμαρτίας και μας απειλεί με θάνατον της ψυχής, πόσο πρέπει να εγκαταλείψουμε τα πάντα, και δουλειά και μεροκάματο και απόσταση και να τρέξουμε!

Να φθάσουμε εκεί, να γονατίσουμε, να αναποθέσουμε την πληγή μας εκεί κάτω, να πάρουμε το φάρμακο, να γίνουμε καλά, κι έτσι να γλυτώσουμε από τον φοβερό θάνατο της ψυχής!
Σαν άνθρωποι που είμεθα, δεν γνωρίζουμε την ώρα που θα έρθη ο Κύριος. Μας το είπε: «Γρηγορείτε, ότι ουκ οίδατε την ημέραν, ουδέ την ώραν, εν η ο Υιός του ανθρώπου έρχεται» (Ματθ.25.13). Τρέξτε, λέει, μην κάθεστε καθόλου. Δεν γνωρίζετε την στιγμή, που θα αποφασίση ο Κύριος να φύγετε από τον μάταιο αυτό κόσμο.
Δεν έχουμε συλλάβει την έννοια του πράγματος, τόσον της Ιεράς Εξομολογήσεως όσον και της ίδιας μας της ζωής. Πόσον είναι επισφαλής η ζωή μας!

από το βιβλίο: Η τέχνη της Σωτηρίας, τόμος Α'
εκδ.: Ιερά Μονή Φιλοθέου, Άγιον Όρος 2005 

Πηγή:  imverias.blogspot.gr 

Πηγή 

Μνήσθητι Κύριε..!(Οσίου Παϊσίου Αγιορείτου)

Κύριε ημών Ιησού Χριστέ,

Μην εγκαταλείπεις τους δούλους Σου που ζουν μακριά από την Εκκλησία, η αγάπη Σου να ενεργήσει και να τους φέρει όλους κοντά Σου.
- Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που υποφέρουν από τον καρκίνο.
- Των δούλων Σου που υποφέρουν από μικρά ή μεγάλα νοσήματα.
- Των δούλων Σου που υποφέρουν από σωματικές αναπηρίες.
- Των δούλων Σου που υποφέρουν από ψυχικές αναπηρίες.
- Μνήσθητι των αρχόντων και βοήθησέ τους να κυβερνούν χριστιανικά.
- Μνήσθητι, Κύριε, των παιδιών που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες,
των προβληματικών οικογενειών και των διαζευγμένων.
- Μνήσθητι, Κύριε, των ορφανών όλου του κόσμου, όλων των πονεμένων και των αδικημένων στη ζωή, όσων έχουν χάσει τους συζύγους τους.

- Μνήσθητι, Κύριε, όλων των φυλακισμένων, των αναρχικών, των ναρκομανών, των φονέων, των κακοποιών, των κλεφτών, φώτισε και βοήθησέ τους να διορθωθούν. - Μνήσθητι όλων των ξενιτεμένων.  Όλων όσων ταξιδεύουν στη θάλασσα, στη ξηρά, στον αέρα και φύλαξέ τους. - Μνήσθητι της Εκκλησίας μας, των πατέρων (κληρικών) της Εκκλησίας και των πιστών. - Μνήσθητι, Κύριε, όλων των μοναστικών αδελφοτήτων, ανδρικών και γυναικείων, των γερόντων και των γεροντισσών και όλων των αδελφοτήτων και των αγιορειτών πατέρων. - Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που είναι σε καιρό πολέμου. - Όσων καταδιώκονται στα βουνά και στους κάμπους. - Όσων είναι σαν κυνηγημένα πουλάκια. - Μνήσθητι των δούλων Σου που άφησαν τα σπίτια τους και τις δουλειές τους και ταλαιπωρούνται. - Μνήσθητι, Κύριε, των φτωχών, αστέγων και προσφύγων. - Μνήσθητι, Κύριε, όλων των εθνών, να τα έχεις στην αγκαλιά σου, να τα σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να τα φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. Και την αγαπημένη μας Ελλάδα μέρα και νύκτα να την έχεις στην αγκαλιά σου, να την σκεπάζεις με την αγία Σου Σκέπη, να την φυλάγεις από κάθε κακό και από τον πόλεμο. - Μνήσθητι, Κύριε, των ταλαιπωρημένων εγκαταλελειμμένων, αδικημένων, δοκιμασμένων οικογενειών και δώσε πλούσια τα ελέη σου σ' αυτές. - Μνήσθητι των δούλων σου που υποφέρουν από ψυχικά και σωματικά προβλήματα πάσης φύσεως. - Μνήσθητι όσων βρίσκονται σε απόγνωση, βοήθησε και γαλήνευσε τους. -Μνήσθητι, Κύριε, των δούλων Σου που ζήτησαν τις προσευχές μας. -Μνήσθητι και πάντων των απ' αιώνος κεκοιμημένων και ανάπαυσον αυτούς.

Ο Θεός είναι μαζί μας,εμείς είμαστε μαζί Του;

πηγή