ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

Μακαριώτατον

Αρχιεπίσκοπον Αθηνών και πάσης Ελλάδος

Κύριον κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΝ

Πρόεδρον της Ιεράς Σύνοδου  της Εκκλησίας της Ελλάδος

Ιω. Γενναδίου, 14

115 21   ΑΘΗΝΑΣ

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

Ως είναι τοις πάσιν γνωστόν σήμερον τα πάντα ανατρέπονται εις την σύγχρονον Ελλάδα! Το ερώτημα, το οποίον προβάλλει ενώπιόν μας είναι: Πότε επί τέλους η εκκλησιαστική Διοίκησις θα εγκαταλείψη την τακτικήν της «μυστικής Διπλωματίας;» Πότε θα εξέλθη με θάρρος, τόλμην και αποφασιστικότητα εις το πεδίον της μάχης; Πότε θα μας συγκαλέση να δώσωμεν την μάχην υπέρ της πίστεως, ώστε -και εάν ακόμη χάσωμεν την μάχην- να έχωμεν ήρεμον την συνείδησίν μας, ότι τουλάχιστον ηγωνίσθημεν;

Το νέον ζήτημα, όπερ τίθεται σήμερον προς νομοθετικήν ρύθμισιν, είναι η ολοκληρωτική κατάργησις της αργίας κατά την ημέραν της Κυριακής! Εις την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» της 18ης Απριλίου ε.ε. αναγιγνώσκομεν την πληροφορίαν, ότι καταρτίζεται νομοσχέδιον και ότι «επιμένει για 52 Κυριακές η Κυβέρνηση» !!!!!

Μακαριώτατε άγιε Πρόεδρε,

Σεβασμιώτατοι εν Χριστώ Αδελφοί,

·         Σας ικετεύω ευλαβώς: Σαλπίσατε! Κηρύξατε γενικήν επιστράτευσιν! Καλέσατέ μας εις γενικήν κινητοποίησιν!

·         Η Ελλάδα μας, Χώρα Αγίων και Ηρώων,  με αργά μεν, πλην όμως σταθερά, βήματα καταπνίγεται και απορροφάται από τον Ισλαμισμόν! Η εδαφική της ακεραιότης κινδυνεύει! Η Γερμανική «μπότα» της κατοχικής περιόδου 1941-1944 επανήλθεν σήμερον με το πρόσωπον της λεγομένης «Τρόϊκας»! Νέα περίοδος λιμού έχει ενσκήψει εις την Χώραν μας.  Αι ένοπλοι Δυνάμεις έχουν αποδυναμωθή!  Οι «κληρωτοί» στρατιώτες, όσοι δηλ. υπηρετούν την καθιερωμένην στρατιωτικήν των θητείαν,   τώρα πλέον ΔΕΝ σιτίζονται εις τα στρατόπεδα και ΔΕΝ κοιμούνται εις τους στρατώνας, ως μέχρι χθες εγένετο, ελλείψει πόρων! Τα οχήματα της Ελληνικής Αστυνομίας ακινητοποιούνται ελλείψει καυσίμων! Το πολιτικόν Σύστημα κυριολεκτικώς έχει σαπίσει!  Το Κράτος ευρίσκεται υπό διάλυσιν! 

·         Εξ άλλου και η  Αγία ’Ορθοδοξια μας βάλλεται πανταχόθεν! Η Παιδεία αποχρωματίζεται! Παραβιάζοντες το Σύνταγμα οι Διοικούντες, εις τα Σχολεία μας δεν διδάσκουν και δεν ενσταλλάζουν πλέον τα ιδεώδη του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας εις τας ψυχάς των παιδιών μας! Ο ασεβέστατος Δήμαρχος των Αθηναίων διασαλπίζει, ότι Τζαμιά των Μουσουλμάνων πρέπει να ανεγερθούν και εις τα είκοσι Διαμερίσματα του Δήμου του!  Η Χώρα μας, λοιπόν,  εξ επόψεως θρησκευτικής αποχρωματίζεται! Η παγκοσμιοποίησις, με διάφορα τεχνάσματα, επεκτείνει την κυριαρχίαν της! Η Ορθοδοξία χάνεται! Ο θεσμός της οικογενείας απώλεσε πλέον την ιερότητά του! Τα Διαζύγια πολλαπλασιάζονται! Η Ελλάδα επίσης χάνεται! Τα πάντα αλλοτριούνται!  Οι ποικιλώνυμοι αιρετικοί δρουν ελευθέρως!

·         Και ενώ ταύτα πάντα συντελούνται ημείς «υπνώττομεν υπό τον Μανδραγόραν!»  Η φωνή της Εκκλησίας ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΤΑΙ! Αντίστασις δεν υπάρχει!  Τα πολυδιαφημισμένα συσσίτια της Αρχιεπισκοπής, εις τα οποία τόση έμφασις έχει δοθή, δεν επιλύουν το πρόβλημα! Απλώς  συσκοτίζουν την όλην κατάστασιν και παραπλανούν τον Λαόν! Είναι ωσάν τα μπαλόνια της περιόδου των Απόκρεω, τα οποία απορροφούν την προσοχήν των μικρών παιδίων και τα διασκεδάζουν! Αλλά δεν παύουν να είναι «φούσκες»!

·         Θα το επαναλάβωμεν: Εις καιρούς χαλεπούς η φωνή της Εκκλησίας ΔΕΝ ΑΚΟΥΕΤΑΙ! Αντίστασις δεν υπάρχει! Όθεν σας ικετεύομεν: Αντισταθήτε! Εγερθήτε εκ του αναπαυτικού καναπέ της αρχιερωσύνης μας! Εξέλθετε εις τας οδούς! Καλέσατέ μας εις Γενικήν επιστράτευσιν! Ξυπνήσατέ μας εκ της ραστώνης, ήτις έχει καταλάβει ημάς τους ογδοήκοντα και έναν (81) Αρχιερείς! Σαλπίσατε το εγερτήριον σάλπισμα, δια να λάβωμεν τα Λάβαρα των ιερών και των οσίων της Φυλής μας, δια να αντισταθώμεν εις την λαίλαπα του κακού, εις την κυριαρχίαν του Διαβόλου!

Θέτοντες σήμερον ενώπιον Υμών, Αδελφοί, το ζήτημα της καταργήσεως της καθιερωμένης αργίας της Κυριακής, δηλ. της ημέρας του Κυρίου, παρακαλούμεν δια τα καθ’Υμάς.

Επί δε τούτοις , ευχόμενος πάσιν Υμίν ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ, διατελούμεν

Ελάχιστος εν Χριστώ Αδελφός.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

            + Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

1.      ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΙΣ:

Σεβ. Μητροπολίτας της Εκκλησίας της Ελλάδος, δια του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (e-mail), προς ενημέρωσιν.

      ΣΥΝΗΜΜΕΝΟΝ: Σχετικόν δημοσίευμα της εφημερίδος «Ελεύθερος Τύπος»

πηγή

Νέο Αρχονταρίκι: "Πάσχα στην Ιερά Μονή Τατάρνης"

πηγή

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Νεομάρτυρας ὁ Βούλγαρος, ὁ χρυσοχόος

Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Ἰωάννης καταγόταν ἀπὸ τὴν πόλη Σούμνα τῆς Βουλγαρίας  καὶ ἀσκοῦσε τὸ ἐπάγγελμα τοῦ χρυσοχόου. Ἦταν ὡραῖος στὴν ὄψη καὶ ἐνάρετος.  Τὸν Ἰωάννη ἐρωτεύθηκε μία Ὀθωμανίδα, ποὺ κατοικοῦσε κοντὰ  στὸ ἐργαστήριό του.  Ἐπειδὴ ἀπέτυχε στὴν προσπάθειά της νὰ ἑλκύσει τὸν Ἰωάννη, ἡλικίας  δεκαοκτῶ ἐτῶν, τὸν συκοφάντησε ὅτι ἀποπειράθηκε νὰ τὴν βιάσει.  Κατόπιν τούτου, συνελήφθη καὶ ὁδηγήθηκε στὸν κριτή, ὁ ὁποῖος  τὸν πίεζε νὰ ἀλλαξοπιστήσει καὶ νὰ νυμφευθεῖ τὴν δῆθεν βιασμένη  ἀπὸ αὐτὸν γυναῖκα.  Ὁ Ἰωάννης, ἀφοῦ ἀντέκρουσε τὴν ἐναντίον του συκοφαντία,  δήλωσε πρὸς τὸν κριτὴ ὅτι ἦταν καὶ θὰ παρέμενε μέχρι τέλους  πιστὸς στὴν Χριστιανικὴ πίστη του. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ βασανίσθηκε  σκληρὰ καὶ κλείσθηκε στὴ φυλακή. Ἡ πίστη τοῦ Νεομάρτυρα ἦταν  ἀκατάβλητη.  Οἱ βασανιστὲς τὸν ἔβαλαν σὲ τροχό,  ἔσκισαν τὸ δέρμα αὐτοῦ ἀπὸ τῆς κοιλιᾶς μέχρι τοῦ λαιμοῦ  καὶ τὸν ἔκαιγαν μὲ ἀναμμένες λαμπάδες. Τέλος, μὲ διαταγὴ  τοῦ μουφτῆ, οἱ δήμιοι τὸν ἀποκεφάλισαν τὸ 1802.

...θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό.

«...θα έλθει καιρός που όχι οι διωγμοί αλλά τα χρήματα και τα αγαθά αυτού του κόσμου θα απομακρύνουν τους ανθρώπους από τον Θεό. Και θα χαθούν ψυχές πολύ περισσότερες από ότι τον καιρό των διωγμών. Από την μία θα χρυσώνουν τους τρούλους και θα βάζουν επάνω τους τούς σταυρούς και από την άλλη παντού θα βασιλεύει κακία και ψεύδος. Η αληθινή Εκκλησία πάντα θα διώκεται. Αυτοί που θέλουν να σωθούν, θα σώζονται με τις ασθένειες και τις θλίψεις. Ο τρόπος που θα γίνονται οι διωγμοί θα είναι πολύ πονηρός και θα είναι πολύ δύσκολο κανείς να προβλέψει τους διωγμούς. Φοβερός θα είναι αυτός ο καιρός, λυπάμαι αυτούς που θα ζούνε τότε»

«...θα έλθει εποχή που η διαφθορά και η ακολασία μεταξύ των νέων θα φτάσει σε έσχατο σημείο. Παρθένοι νέοι σχεδόν δεν θα υπάρχουν. Θα βλέπουν την ατιμωρησία τους και θα νομίζουν ότι όλα τους είναι επιτρεπτά για να ικανοποιούν τις επιθυμίες τους...

Θα τους καλέσει, όμως, ο Θεός και θα καταλάβουν ότι δεν είναι δυνατόν να συνεχίσουν μια τέτοια ζωή και με διάφορους τρόπους θα οδηγηθούν στον Θεό. Σε πολλούς θα υπάρχει τάση προς την ασκητική ζωή. Αυτοί που παλιά ήταν αμαρτωλοί και οινοπότες θα γεμίσουν τις εκκλησίες και θα αισθανθούν μεγάλη δίψα γιά την πνευματική ζωή. Πολλοί θα γίνουν μοναχοί. Θ’ ανοίξουν τα μοναστήρια και οι εκκλησίες θα είναι γεμάτες πιστούς. Το ότι σήμερα αμαρτάνουν πολύ, θα τους οδηγήσει σε πιο βαθιά μετάνοια. 

Άγιος Σεραφείμ της Βίριτσα

Εκδόσεις "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"/πηγή/ αντιγραφή

ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ !!!

ΕΙΝΑΙ ΧΙΛΙΟΕΙΠΩΜΕΝΑ ΚΑΙ ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ... 

ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΠΑΝ ΑΓΙΟΙ ... 

ΟΣΙΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΙ ΛΑΙΚΟΙ !!!

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΟΥΤΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ

 ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΜΕ ... 

ΟΤΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ ... 

ΘΑ ΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ ... 

ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ !!!

 ΠΑΙΣΙΟΣ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑΣ ΟΛΟΙ ΠΕΡΑΣΑΝ 

ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΟΛΟΙ  ΜΑΣ ΤΑ ΕΙΠΑΝ !!!

ΝΑ ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΕΙΣ !!!

 ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ 

ΟΙ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΑΣ !!! 

 

ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ... 

ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ !!!

 ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΘΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙΣ !!!

ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ 

ΤΗΝ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ

 ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ !!!

ΚΑΜΠΑΝΕΣ ΘΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ 

ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΙΝΑΡΕΔΕΣ ΘΑ ΚΡΕΜΕΤΑΙ Η ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ !!!

ΞΕΧΝΑ ΤΗΝ ΦΑΤΜΑΓΙΟΥΛ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΡΝΟΚΟΜΜΑΤΑ ... 

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ...

ΝΑΙ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ... 

ΑΛΛΑ ΩΣ ΕΔΩ ... 

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΚΑΙ ΤΕΡΜΑ !!! ...

 ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΤΗΝ ΓΗ

 ΑΠΟ ΤΑ ΙΕΡΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΜΑΣ ... 

ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΣΕ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΘΗΚΟΝ 

ΟΥΚ ΕΛΑΤΤΩ ΠΑΡΑΔΩΣΟΥΜΕ  ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ !!!

''ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΟΜΕΝ ΚΙ ΑΣ ΤΡΩΓΩΜΕΝ ΠΕΤΡΕΣ''  

ΑΚΟΥΩ ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ Ο ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ !!! 

ΕΣΥ ΤΟ ΑΚΟΥΣ ...

EIMAΣΤΕ ΕΔΩ, ΖΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ... 

ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΣΕΣ ΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΤΟ 1821 ...

ΠΩΣ ΠΕΤΑΞΕΣ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΤΟ 40' ΠΙΟ ΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ !!!

ΠΩΣ ΠΕΤΑΞΕΣ ΤΟΝ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΛΟΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ !!!

ΕΙΝΑΙ ΜΝΗΜΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ !!!

ΧΑΡΑΞΕ ΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ !!

ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΣΟΝΤΟΚΑΝΑΛΑ ...

 ΕΙΣΑΙ ΕΛΛΗΝΑΣ ΕΣΥ ... 

ΣΗΚΩΣΟΥ ΑΠΑΝΩ !!! 

ΣΚΟΥΠΙΣΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ... 

ΞΕΣΚΙΣΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ...

ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ ΜΕ ΘΕΑΜΑΤΑ  

ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, 

ΤΩΡΑ, ΕΧΘΕΣ !!!

ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΜΝΗΜΕΣ ΑΛΛΕΣ !!! 

''ΜΑΝΑ Η ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙΓΕΤΑΙ'' 

 ''ΕΚΑΕΝ ΚΑΙ ΤΟ ΤΣΑΜΠΑΣΙΝ'' 

 

 ''ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ '' 

 ''ΚΥΠΡΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ'' 

ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ...

ΑΥΤΕΣ ΝΑ ΤΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΕΠΙΣΗΣ !!!

Ο ΘΕΟΣ ΕΒΑΛΕ ΓΙΑ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 

ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ...

ΚΑΝΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΜΕΝΩ ...

ΕΙΝΑΙ ΚΟΝΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ~ ΥΠΕΡ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΟΣ  ΛΟΙΠΟΝ !!!

ΕΤΣΙ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΘΕΩΡΗΣΑ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ

ΜΑΖΙ ΣΑΣ !!!

πηγή   .   αντιγραφή

Ἐκεῖ ποὺ δὲν χτυπᾶ ἡ ἀναστάσιμη καμπάνα

Γράφει ὁ Κωνσταντῖνος Χολέβας- Πολιτικὸς Ἐπιστήμων

Χριστὸς Ἀνέστη! Ἡ χαρμόσυνη αὐτὴ εὐχὴ θὰ ἀκουστεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες ἀπὸ κάθε ἑλληνικὸ καὶ ὀρθόδοξο στόμα καὶ θὰ φέρει σὲ ὅλους μας μήνυμα ἐλπίδας καὶ αἰσιοδοξίας. Γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ ἡ εὐχή, πέραν τοῦ ἀμιγῶς χριστιανικοῦ περιεχομένου, ἔχει καὶ ἐθνικὴ καὶ ἱστορικὴ σημασία. Ἐπὶ Τουρκοκρατίας οἱ ὑπόδουλοι πρόγονοί μας ἔριχναν στὸν ἀέρα τοὺς ἀναστάσιμους πυροβολισμοὺς καὶ φώναζαν «Χριστὸς Ἀνέστη» ὑπονοώντας βαθειὰ μέσα στὴ ψυχή τους ὅτι ἔρχεται ἡ ὥρα καὶ γιὰ τὸ περιπόθητο: «Ἡ Ἑλλὰς Ἀνέστη»!
Τὶς χρονιάρες ἡμέρες, ὅμως, δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε καὶ ἐκείνους τοὺς Ναούς, τὰ Μοναστήρια καὶ γενικὰ τὰ Ὀρθόδοξα προσκυνήματα, στὰ ὁποῖα δὲν θὰ ἠχήσει πανηγυρικὰ ἡ Ἀναστάσιμη καμπάνα. Ὅπως εἶναι ἐπὶ παραδείγματι οἱ κατεστραμμένοι ἀπὸ τὸν τουρκικὸ Ἀττίλα ναοὶ τῆς Βορείου Κύπρου, τὰ συλημένα ἐξωκκλήσια, τὸ ἱστορικὸ Μοναστήρι τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα στὴν Ἀμμόχωστο. Γιὰ νὰ δοῦμε ἄραγε, θὰ ἐπιτρέψουν νὰ λειτουργήσει ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας στὴν Καρπασία;
Ἂς θυμηθοῦμε καὶ τοὺς Ὀρθοδόξους Ναοὺς ποὺ μετέτρεψε σὲ σταύλους καὶ γυμναστήρια τὸ κομμουνιστικὸ καθεστὼς τῆς Ἀλβανίας. Οἱ ἄθεοι δικτάτορες Χότζα καὶ Ἀλία, τοὺς ὁποίους θαύμαζαν οἱ Ἕλληνες «προοδευτικοί», κατεδίωξαν κάθε μορφὴ θρησκείας, ἰδίως δὲ τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ κρατοῦσε ὄρθιο τὸν Ἑλληνισμὸ τῆς Βορείου Ἠπείρου. Παρὰ τὴν....

ἀλλαγὴ τοῦ καθεστῶτος ἀκόμη δὲν ἐπεστράφησαν ὅλοι οἱ Ναοὶ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀναστάσιο.
Νὰ μὴν ξεχάσουμε τὰ δύο ταλαιπωρημένα νησιὰ τοῦ Βορείου Αἰγαίου. Τὴν Ἴμβρο, γενέτειρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, καὶ τὴν Τένεδο. Οἱ Τοῦρκοι καταπατοῦν βάναυσα τὴ Συνθήκη τῆς Λωζάννης καὶ ἔτσι ὑπάρχουν καὶ ἐκεῖ Ναοὶ –ὁρισμένοι, ὄχι ὅλοι- ποὺ δὲν λειτουργοῦν. Καὶ λόγω καταστροφῶν καὶ διότι πολλοὶ Ἕλληνες ἐγκατέλειψαν ἔντρομοι τὰ νησιά.
Οἱ Ὀρθόδοξοι Σέρβοι διὰ τοῦ Προέδρου τοὺς Νίκολιτς ζήτησαν προσφάτως συγγνώμην γιὰ ὅσα ἐγκλήματα διέπραξε τὸ ἔθνος τοὺς κατὰ τὸν Βοσνιακὸ Πόλεμο (Γιὰ νὰ δοῦμε πότε θὰ ζητήσει συγγνώμην καὶ ἡ Τουρκία ἀπὸ τοὺς Ποντίους καὶ τοὺς Ἀρμενίους). Ὅμως στὸ ἀνεξάρτητο πλέον Κόσσοβο ἡ Ὀρθόδοξη σερβικὴ κληρονομιὰ τῆς βυζαντινῆς περιόδου καταστρέφεται ἀπὸ ἀκραίους Ἀλβανοὺς ἐθνικιστές. Ἂς προσευχηθοῦμε καὶ γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία ποὺ σταυρώνεται στὴ γειτονιά μας.
Καὶ κλείνω μὲ τὴ θερμὴ προσευχή μου ὑπὲρ τῶν ὁμοδόξων Ροὺμ Ὀρτοντὸξ ἢς Συρίας καὶ γενικά της Μέσης Ἀνατολῆς. Ἄραγε οἱ ἀπαχθέντες Μητροπολίτες θὰ κάνουν Ἀνάσταση;

πηγη

Ο Θωμάς και ο ληστής….. π. Ηλίας Υφαντής

Οι μαθητές είχαν ζήσει κοντά στο Χριστό. Είχαν ακούσει τη διδασκαλία του και είχαν δει τα θαύματά του. Ακόμη και αναστάσεις νεκρών.

Αλλά, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορούσε να χωρέσει το μυαλό τους, τόσο τις αλλεπάλληλες προειδοποιήσεις για τα πάθη του, όσο και τις προαναγγελίες για την ανάστασή του. Δεδομένου ότι βρίσκονταν σε τελείως αντίθετη κατεύθυνση από το όραμα, που είχε, σχετικά με τον αναμενόμενο Μεσσία η συντριπτική πλειονότητα των Εβραίων.

Ένα όραμα, που συντρίφτηκε, όταν είδαν το Χριστό να συλλαμβάνεται σαν ένας κοινός κακοποιός, να εξευτελίζεται με το χειρότερο τρόπο και να σταυρώνεται ανάμεσα σε δυο κακούργους.

Γι’ αυτό και τους φάνηκαν, «ωσεί λήρος»(=σαν φαντασιοπληξία) τα λόγια των Μυροφόρων, όταν τους είπαν ότι είδαν αναστημένο το Χριστό.

Έτσι, που, όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά, μετά την ανάστασή του, στους μαθητές του, «ονείδισε την απιστία τους».

Απιστία, που φαίνεται να έζησε με ιδιαίτερη ένταση ο Θωμάς. Που, μέχρι τότε, ένιωθε περηφάνια ως μαθητής του Χριστού, ενώ τώρα ζούσε την ανείπωτη ντροπή για την καταδίκη του δασκάλου του.

Γι’ αυτό, όπως φαίνεται, και ο Χριστός τον τιμώρησε με αναμονή μιας βδομάδας, μέχρι να του προσφέρει τα πειστήρια για την ανάστασή του. Και παράλληλα την επιτίμηση για την απιστία του. Λέγοντάς του:

Πίστεψες, αφού με είδες. Καλότυχοι όμως όλοι εκείνοι, που θα πιστέψουν, χωρίς να με ιδούν.

Εννοώντας, φυσικά, τα εκατομμύρια, που θ’ ακολουθούσαν την εποχή των μαθητών και βέβαια δεν θα είχαν τη δική τους εμπειρία. Όπως συμβαίνει και με τους ανθρώπους των ημερών μας. Που βλέπουν το έδαφος να φεύγει κάτω απ’ τα πόδια τους. Και δεν βρίσκουν από πού να κρατηθούν.

Κι αλήθεια, ποια θα μπορούσε να ήταν η σανίδα παρηγοριάς, που θα μπορούσε να προσφέρει κάποιος στους ανθρώπους των ημερών μας;

Αυτοί, που ζούνε, ουσιαστικά, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας, διαθέτουν πολλές προσωπικές εμπειρίες. Που βέβαια δεν μπορούν να τις επιβεβαιώσουν με τη βάσανο της πειραματικής απόδειξης. Αλλά η εσωτερική βεβαιότητα, γι’ αυτούς, είναι πιο ισχυρή ακόμη κι απ’ την πιο οφθαλμοφανή πραγματικότητα.

Γι’ αυτούς , που ζούνε έξω απ’ το χώρο της Εκκλησίας, και δηλώνουν άθεοι, άπιστοι, δύσπιστοι, κλπ, θα μπορούσε κάποιος να επικαλεστεί, ακόμη και τη φυσική πραγματικότητα:

Το χώμα, για παράδειγμα, είναι μια ευτελής ύλη. Και πολύ βέβαια περισσότερο η βρώμικη κοπριά. Κι όμως αυτά τα ευτελή υλικά επεξεργασμένα και αναστημένα μέσα από το θαύμα της δημιουργίας μας δίνουν τους πιο εύγευστους και γλυκείς καρπούς. Τα πλέον όμορφα και εύοσμα λουλούδια. Με τις άπειρες ποικιλίες. Με τα οποία τρεφόμαστε και ευφραινόμαστε. Που μεταστοιχειώνονται σε ο, τι έχουμε και είμαστε εμείς οι ίδιοι. Με τα λεπτεπίλεπτα όργανα του σώματός μας και τις απίστευτα θαυμαστές λειτουργίες τους. Που παράγουν τη σκέψη, που κυοφορούν το συναίσθημα, που σφυρηλατούν τη θέληση.

Έτσι, ώστε να μη φαίνεται περίεργο, το ότι κάποιοι πιστεύουν στο θαύμα και την ανάσταση, όσο το ότι κάποιοι άλλοι δεν πιστεύουν.

Γιατί το θαύμα και η ανάσταση ολοτρίγυρά μας, όπως θα ’λεγε και ο ποιητής, «σε χίλιες βρύσες χύνεται, με χίλιες γλώσσες κρένει». Και κυριολεκτικά κολυμπούμε μέσα στο θαύμα, όπως τα ψάρια μέσα στο νερό. Έτσι, που η απιστία μας να μοιάζει με την άρνηση των ψαριών να παραδεχτούν την ύπαρξη του νερού.

Ακριβώς απέναντι σ’ όλους εμάς και στους μαθητές και ιδιαίτερα στο Θωμά στέκεται εκείνος ο μυστηριώδης ληστής, που σταυρώθηκε στα δεξιά του Χριστού.

Ο ληστής ούτε άκουσε τη διδασκαλία ούτε είδε τα θαύματά του. Κι ούτε διέθετε την πολυτέλεια πάνω απ’ το σταυρό να φιλοσοφήσει σχετικά με το μυστήριο της φύσης και της δημιουργίας. Όλα κι όλα, όσα είδε και άκουσε, ήταν αυτά, που συνέβησαν και ειπώθηκαν κατά τη διάρκεια της σταύρωσης.

Και βέβαια δεν μπορούσε να ονειρευτεί το Χριστό, όπως οι μαθητές σαν επίγειο άρχοντα, που θα του πρόσφερε πλούτη, δόξες και  τιμές. Γιατί δεν είχε κανένα περιθώριο για τέτοιου είδους αυταπάτες. Αφού, τόσο αυτός, όσο και ο Χριστός ήταν ήδη σταυρωμένοι και ετοιμοθάνατοι…

Κι όμως πίστεψε, όχι μόνο στην αθωότητα, αλλά και στη θεότητα του Χριστού.

Και φυσικά και στην ανάσταση. Του Χριστού και τη δική του. Γιατί διαφορετικά δεν θα ζητούσε από έναν ετοιμοθάνατο σταυρωμένο, που πεθαίνει μαζί του, μέσα στην έσχατη εξουθένωση και τον έσχατο εξευτελισμό, να τον θυμηθεί και να τον δεχτεί στη βασιλεία του. Κι έτσι να πραγματοποιήσει, με τη μετάνοια και την πίστη, το μεγαλύτερο άλμα στην ιστορία του ανθρωπίνου πνεύματος. Με αποτέλεσμα να γίνει ο πρώτος πολίτης του παραδείσου.

Σε αντίθεση με τα κοπάδια των εύπιστων.

Που ακολουθούν ανόητα τους ανάξιους και της παραμικρής έστω εμπιστοσύνης  απατεώνες της πολιτικής. Οι οποίοι μας σέρνουν στην καταστροφή και την κόλαση!

Όχι μόνο τη μέλλουσα, αλλά και την, εδώ και τώρα, επίγεια…

παπα-Ηλίας

http://papailiasyfantis.wordpress.com

ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΣΙΔΩΡΟΥ

Γιορτάζουμε σήμερα 14 Μαΐου, ημέρα μνήμης του Αγίου Ισιδώρου, που Μαρτύρησε στη Χίο.

Ο Άγιος Ισίδωρος ήταν ναύτης του βασιλικού στόλου, στα χρόνια του αυτοκράτορα Δεκίου, και καταγόταν από την Αλεξάνδρεια.

Κάποια μέρα που η μοίρα του στόλου ήταν αγκυροβολημένη στη Χίο, καταγγέλθηκε από τον κεντυρίων Ιούλιο στο Ναύαρχο Νουμέριο ότι ο Ισίδωρος είναι χριστιανός. Ο Νουμέριος δεν άργησε να ακούσει το ίδιο και από τον ίδιο τον Ισίδωρο, όταν τον προσκάλεσε να ομολογήσει. Τότε τον έδειραν σκληρά και κατόπιν τον έριξαν στη φυλακή.

Ο πατέρας του μόλις έμαθε το γεγονός αυτό, αμέσως κίνησε για τη Χίο, πολύ στενοχωρημένος, διότι ο γιος του εγκατέλειψε την πατροπαράδοτη ειδωλολατρική θρησκεία. Όταν έφθασε στη Χίο, δε δυσκολεύτηκε να δει το γιο του. Ο Ισίδωρος, μόλις αντίκρισε τον πατέρα του, με πολλή ευλάβεια και στοργή τον ασπάσθηκε συγκινημένος.

Το ίδιο έκανε και ο πατέρας του, αλλά δεν άργησε να εκφράσει και τη θλίψη του γι' αυτόν. Ο Ισίδωρος του είπε ότι μάλλον έπρεπε να χαίρεται, διότι είδε το φως που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός.

Ο πατέρας του τον παρακάλεσε θερμά να επιστρέψει στην ειδωλολατρία, αλλά ο Ισίδωρος έμεινε αμετακίνητος στην πίστη του. Τότε, οργισμένος αυτός, τον καταράστηκε και παρότρυνε το Νουμέριο να τον θανατώσει το συντομότερο. Και πράγματι, ο Ισίδωρος μετά από διάφορα βασανιστήρια αποκεφαλίσθηκε.

Έτσι, επαληθεύεται ο λόγος του Κυρίου, ότι «παραδώσει εἰς θάνατον πατὴρ τέκνον» (Ματθαίου Ι' 21). Δε θα είναι, δηλαδή, μόνο οι ξένοι εναντίον των αγωνιζομένων χριστιανών, αλλά και οι άνθρωποι του σπιτιού τους. Και θα παραδώσει στο θάνατο ο άπιστος πατέρας το πιστό παιδί του.

Το σεπτό λείψανό του το έριξαν σε φαράγγι, για να τον καταφάγουν τα όρνεα, λίγοι δε στρατιώτες φύλαγαν εκεί, μην τυχόν έλθουν οι Χριστιανοί και παραλάβουν το σώμα. Όμως, μία Χριστιανή, ονόματι Μυρόπη, ήλθε τη νύχτα και με την βοήθεια δύο υπηρετριών, την ώρα που οι στρατιώτες είχαν πέσει και ησύχαζαν, παρέλαβε το ιερό λείψανο, το οποίο ενταφίασε.

Την επομένη, ο Νουμέριος πληροφορήθηκε ότι το λείψανο του Μάρτυρος είχε αρπαχθεί. Υπέθεσε ότι οι στρατιώτες δελεάστηκαν με χρήματα και δώρα και επέτρεψαν στους Χριστιανούς να παραλάβουν το σώμα του Αγίου. Γι' αυτό τους φυλάκισε, ενώ παράλληλα κυκλοφόρησε την είδηση ότι θα τους φονεύσει , αν δεν του πουν σε ποιον παρέδωσαν το λείψανο.

Η Μυρόπη έκρινε ότι θα ήταν άδικο να εκτελεσθούν οι στρατιώτες. Γι' αυτό παρουσιάσθηκε στον Νουμέριο και του δήλωσε την αλήθεια. Εκείνος έδωσε εντολή να την φυλακίσουν. Μετά το μαρτύριό της, οι Χριστιανοί έθαψαν με ευλάβεια το λείψανο της Παρθενομάρτυρος κοντά στον τάφο, όπου προηγουμένως αυτή είχε αποθέσει αυτό του Αγίου Ισιδώρου.

Στους εορτάζοντες και στις εορτάζουσες, χρόνια πολλά και ευάρεστα στο Θεό !!!

Απολυτίκιο:
Ήχος δ'. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως στρατευθείς τω Βασιλεί των αιώνων, των επιγείων την στρατείαν απώσω, και ευθαρςώς εκήρυξας Χριστόν τον Θεόν· όθεν τον αγώνά σου, τον καλόν εκτελέσας, Μάρτυς θεοδόξαστος, του Σωτήρος εδείχθης ον εκδυσώπει σώζεσθαι ημάς, τους σε τιμώντας, παμμάκαρ Ισίδωρε.

Με πληρ. από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή 

Ατελείωτες ενοχές – π. Ανδρέας Κονάνος

πηγή

ΝΑΪΤΕΣ

Ν Α Ϊ Τ Ε Σ

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

   Στην κίνηση των Ναϊτών, όπως επίσης και των καθα­ρών και πεφωτισμένων μπορούμε να αναζητήσουμε ιστο­ρικές καταβολές συγχρόνων αποκρυφιστικών και παραθρησκευτικών ομάδων και τάσεων. Ο όρος Ναΐτες χρησιμοποιήθηκε κατά διάφορες επο­χές με τον ισχυρισμό ότι αποτελεί ενιαία και αδιάσπαστη παράδοση. Όμως αυτό δεν έχει ιστορικές θέσεις. Γι’ αυτό θα αναφερθούμε ξεχωριστά στην καθεμιά από τις σχε­τικές ομάδες.

 Οι γνήσιοι Ναΐτες

Ηοργάνωση αυτή ιδρύθηκε κατά το έτος 1118 από τονως ένωση ιπποτών για την προστασία των προσκυνητών που πήγαιναν στους άγιους τόπους. Ως έδρα έλαβαν ένα μέρος του Βασιλικού Ανακτόρου της Ιερουσαλήμ, πλησίον του Ναού του Σολομώντος, από τον οποίο το τάγμα πήρε και το όνομά του.

Οι κανονισμοί του Τάγματος συντάχθηκαν με τη συ­νεργία του Δασκάλου της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας Bernhard Von Clairvaux (1090-1153) και ενεκρίθη στη Σύνοδο του Troyes (1128).

Στην κορυφή της ιεραρχίας ήταν ο Μέγας Δάσκαλος και ανώτατο όργανο ήταν το Συνέδριο (Konvent) στην Ιερουσαλήμ. Το Τάγμα απέκτησε μεγάλη περιουσία και οικονομική επιρροή.

Το 1307 ο βασιλέας της Γαλλίας Φίλιππος IV διέταξε να φυλακιστούν όλοι οι Ναΐτες και να περάσουν από την Ιερά ’Εξέταση. Κατηγορήθηκαν ως αιρετικοί, ειδωλολάτρες,για παρά φύση ανηθικότητα και μαύρη μαγεία. Το 1312 ο πάπας Κλήμης V διέλυσε το Τάγμα αυτό. Τελευταίος δάσκαλος ήταν ο Jacob de Moley, που κάηκε στην πυρά της Ιεράς Εξετάσεως το 1314.

Σχετικά με το βασικό σκοπό του Τάγματος υπάρχει η άποψη πως απέβλεπαν στην ένωση του κόσμου κάτω από μία κεφαλή, τον Baphomet.

Οι Ναΐτες δέχθηκαν επιδράσεις γνωστικής προέλευ­σης. Η βλάσφημημύηση σ’ αυτό το Τάγμα είναι αποτέλεσμα τέτοιων επιδράσεων.Οι οπαδοί, κατά τη μύηση έπρεπε να πατήσουν τον τίμιο σταυρό και να τον πτύσουν. Εκφωνούσαν μία φόρμουλα απόταξης και λάτρευαν το Διάβολο(Baphomet). Πραγματοποιούσαν ακόμησε­ξουαλικές τελετουργίες.Οι οπαδοί του τάγματος πί­στευαν στην ύπαρξη του Διαβόλου, όπως αναφέρεται στην αγία Γραφή. Όμως αντέστρεφαν τους ρόλους και απέβλεπαν την βοήθεια και στην προστασία του Εωσφό­ρου. Αυτό σε αντίθεση με τον νεο-σατανισμό, που κληρο­νόμησε τις πρακτικές βεβήλωσης των συμβόλων της Εκ­κλησίας και τοτελετουργικό σεξ, όμως αντικατέστησε τη λατρεία του Διαβόλου με την απολυτοποίηση και τη «λα­τρεία» του ίδιου του ανθρώπου και του θελήματός του, το οποίο εξύψωσε σε υπέρτατο και μοναδικό νόμο.

 Το Τάγμα του ΙΗ' αιώνα

Κατά το έτος 1705 μια ομάδα «Ιπποτών του Τάγματος του Ναού» επεχείρησαν να οργανώσουν και πάλι το πα­λαιό Τάγμα. Συνέταξαν ένα καταστατικό και παρουσία­σαν ένα κατάλογο συνεχούς διαδοχής Μεγάλων Δασκά­λων που συνέχιζαν τη διαδοχή του τελευταίου Μεγάλου Δασκάλου του Τάγματος Jacob de Molay.

Σύμφωνα με τον ισχυρισμό της ομάδας αυτής, ο Molay όρισε διάδοχο τον Johann Marcus Larmenius. Από τότε υπάρχει συνεχής διαδοχή. Μάλιστα η ομάδα αυτή κατέθεσε και τις υπογραφές των Δασκάλων. Μεταξύ αυ­τών και την υπογραφή του Du Gueslin, που αποδεδειγμένα δεν γνώριζε να γράφει! (F.W. Haack, σ. 18). Το Τάγμα γνώρισε ακμή κατά τον ΙΗ' αιώνα. Μεγά­λοι Δάσκαλοι διετέλεσαν πρίγκηπες του οίκου Bourbon. Ο τελευταίος Μέγας Δάσκαλος ήταν ο κόμης Von Cosse Brissac, ο οποίος απετέλεσε θύμα της Γαλλικής επανάστασης.

 Το τάγμα του Palaprat

Το Τάγμα προσπάθησε να ξαναϊδρύσει ο προσωπικός γιατρός του κόμη Brissac. Ισχυρίσθηκε πως ο Δάσκαλος όρισε διάδοχό του το φίλο του γιατρού Raymund Fabre- Palaprat.
Στη νέα ομάδα εισήχθη η «Ιωάννιος διδασκαλία» ως «μυστική χριστιανική διδασκαλία». Από τη διδαχή αυτή αφαιρέθηκε κάθε τι που αναφέρεται στη θεότητα του Χριστού και στην ανάσταση. Κατά την ομάδα αυτή, η «μυστι­κή διδασκαλία» δόθηκε στον ιδρυτή του Τάγματος Hugo de Payen από τον 76^οδιάδοχο του αποστόλου Ιωάννη, τονπατριάρχη Θεόκλητο. Δεν είναι γνωστό κατά πόσο υπήρξε αυτός ο πατριάρ­χης. Πάντως στην εποχή των διαδόχων του Palaprat η κίνηση διαιρέθηκε. Από αυτό το σχίσμα προέκυψε η Ε- glise Catholique Primitive.

 Τάγμα του Ναού της Ανατολής (ΟΤΟ)

   Το Τάγμα αυτό (Ordo Templi Opienti) ιδρύθηκε από τον Dr. Carl Kellner (1850-1905) και τον Dr. Theodor Reuss (1855-1923). Επειδή ο Kellner ήταν ο χρηματοδό­της της κίνησης, διετέλεσε πρώτος πρόεδρος.
Όπως αναφέρει ο Manfred Ach, στην επανέκδοση του βασικού έργου «Lingam-Yomi Oder Mysterium des Geschlechtskultus» (εκδ. Arw, Hiram-Edition 14, Miinchen 1983),
Χαρακτηρίζεται ως «πάπος της ανθρωποσοφίας», ως «σεξο-μπολσεβίκος», «πρωταγωνιστής της χειραφέτη­σης των γυναικών, αποκρυφιστής, γνωστικός επίσκοπος, αρχιαπατεώνας, μυστικιστής μανιπουλάτορας, συναρχιστής(Synarchist),έμπορος των τεσσάρων στοιχείων, ο­παδός της ακολασίας(Libertinist),αναρχικός, ψυχο-σεξορομαντικός, μανιακός του εσωτερισμού και παγκό­σμιος πρωταθλητής σε θέματα ιδρύσεως περιθωριακών μασονικών ταγμάτων.
Ο Μ. Ach απαριθμεί στη συνέχεια και άλλους «τίτ­λους» του Reuss, αναφερόμενος στα ποικίλα «επαγγέλματα» και στις διάφορες σκοτεινές δραστηριότητές του, ωςιδρυτού ή και μέλους ποικίλων αποκρυφιστικών και μασονικών ή παραμασονικών οργανώσεων και στοών. Όπως αποδεικνύεται, ήταν αριστοτέχνης στην απάτη.
Πριν από την ίδρυση του «Τάγματος του Ναού της Ανατολής» (γύρω στο 1900) δημιουργήθηκαν διάφορα μασονικά Τάγματα, που σχετίζονται με την ιστορία του ΟΤΟ.

Το 1893 ο Dr. Georges Martin και η Marie Deraismes ίδρυσαν στο Παρίσι την μικτή μασονική στοά Droit Humain, η οποία εδέχετο και γυναίκες. Το 1901 ένας Grand Inspecteur General μύησε μερικές «αδελφές» στον 33 βαθμό. Όμως προέκυψαν δυσκολίες. Ο επίσημος μασονισμός μεταχειρίζεται την μικτή στοά τρόπον τινά ως πε­ριθωριακό μασονισμό. Αλλά, οπως παρατηρεί ο W.Kully, αυτό είναι μόνο φαινομενικό. Βασικά όλοι αυτοί οι σχηματισμοί είναι του ίδιου αντιχριστιανικού πνεύματος (W. Kully, Die Wahrheit iiber die Theo-Anthroposophie als eine Kulturverfallsers cheinung, Basel 1927, σ. 264).

Το 1902 έγινε στο Παρίσι η μασονική μύηση της ΜΜΕAnnie Besantκαι στο Λονδίνο έλαβε χώρα η πανη­γυρική της ενθρόνιση ως «αξιοσέβαστη αδελφή της πρώτης μικρής Στοάς». Μετά το θάνατο της «Μεγάλης ΔιδασκάλισσαςMarie Martin» η Annie Besant προωθήθηκε σε Αντιπρόεδρο Μεγάλη Διδασκάλισσα, υπεύθυνη για τη Μ. Βρετανία και των περιοχών που εξηρτώντο από αυτήν.Ο Σύνδεσμος τηςΘεοσοφίαςκαι Ανθρωποσο­φίας με την Στοά έχει μεγάλη σημασία.«Ο σκοπός της είναι η αποχριστιανοποίηση της γυναίκας και ο χωρι­σμός της από την Εκκλησία» (W. Kully, σ. 264).
Στις «Μικτές Στοές» ανήκει και το «Τάγμα του Ναού της Ανατολής». Είναι μια συνδυασμένη μορφή του τελε­τουργικού Memphis και Misraim με 95 μυητικούς βαθ­μούς. Ο W. Kully αναφέρει σχετικά με την ίδρυση του Τάγματος:
«Ο πρίγκηπας του αποκρυφισμού, ο απατεώνας Cagliostro, που χαρακτηρίζεται από τον Steiner (τον ιδρυτή της ανθρωποσοφίας) όργανο ανωτέρων κόσμων, αριθμείται στους δωρητές αυτού του Αιγυπτιακού Μασονισμού... Η είσοδος του ΟΤΟ στη Γερμανία συνδέεται με τα ονόματα του Αδ. Dr. Franz Hartmann 33°, 90°, IX⁰Μεγάλου Διδασκάλου τιμής ένεκεν Αδ. Dr. Carl Kellner 33°, 90°, 96°, Χ°» (σ. 265).
Ο Δρ. Hartmann χαρακτηρίζεται από τον Kully ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες φυσιογνωμίες της θεοσοφικής κατεύθυνσης του μασονισμού. Ήταν πνευματιστής, μέλος της Βουδιστικής Κοινότητας στις Ινδίες·οι θεοσόφοι τον τιμούν ως «άγιο».

Κατά τον W. Kully, τα «Mysteria Mystica-Maxima ή το μέγα μυστήριο της σεξουαλικής μαγείας» είναι η ιδιαίτερη γεύση του ΟΤΟ.«Το Τάγμα μας κατέχει το κλει­δί που ανοίγει όλα τα μασονικά και ερμητικά μυστικά· είναι η διδαχή της σεξουαλικής μαγείας και η διδασκα­λία αυτή εξηγεί εντελώς όλα τα αινίγματα της φύσης, όλο το συμβολισμό της μασονίας και όλα τα θρησκευτικά συ­στήματα».
«Ένα από τα μέσα είναι μια ορισμένη άσκηση γιόγ­κα. Ο αδελφόςDr.Kellnerλέγει στο σύγγραμμά του για τηγιόγκα: Η γιόγκα είναι μια πολύ παλαιά και επί μακρό χρόνο μυστική και, σε κάθε περίπτωση, ελάχιστα γνωστή διδασκαλία που με ορισμένες ασκήσεις, καθιστά ικανούς τους μαθητές της να προκαλέσουν τα φαινόμενα της υπνοβασίας»(Kully, σ. 266-267).
Σχετικά με τα καθήκοντα και τα προνόμια στο «Τάγμα του Ναού της Ανατολής» υπάρχει μία επιστολή χωρίς ημερομηνία, γραμμένη στην Αγγλική, που προορίζεται για τους υποψηφίους της Mysteria Mystica Maxima του Τάγματος, απόσπασμα της οποίας δημοσιεύει ο Kully (σ. 270). Εδώ αναφέρονται συνολικά 74 ρήτρες. Πρέπει να πούμε πως η μύηση συντελείται σταδιακά και τα σχετικά κείμενα των ανωτέρων βαθμών δεν είναι γνωστά στους πι­στούς των κατωτέρων βαθμών. Η «επιστολή» προέρχε­ται από τον «Baphomet» και απευθύνεται στον Sir Geor­ge Magnie Cowie, ανώτατο ιερέα και επόπτη του «Δικα­στικού Συμβουλίου του 8ου βαθμού ΟΤΟ» και πρόεδρο της Επιτροπής Εκδόσεων του ΟΤΟ.

Στη συνέχεια αναφέρουμε μερικά αποσπάσματα από αυτό το κείμενο:
Ρήτρα 1. «Δεν υπάρχει άλλος νόμος εκτός από το “κάνε ό,τι θέλεις”».
Ρήτρα 3-23. Εδώ ενισχύεται η αμοιβαία υποστήριξη και το καθήκον των μελών να προπαγανδίζουν υπέρ του Τάγματος.
Ρήτρα 25-26: Δίκες μεταξύ των μελών απαγορεύονται απόλυτα.

Ρήτρα 31: Αδελφοί που οδηγούνται στα δικαστήρια πρέπει να δέχονται τη συμπαράσταση του Τάγματος.

Ρήτρα 40: «Κάθε αδελφός πρέπει να χρησιμοποιήσει την επιρροή του για να παρακινήσει ανθρώπους με καλύ­τερες συνθήκες ζωής να γίνουν μέλη του Τάγματος. Βασι­λικά πρόσωπα, υπουργοί, ανώτεροι διπλωμάτες, υπάλληλοι του ναυτικού, του στρατού και πολιτικά πρόσωπα πρέπει να αναζητηθούν ειδικά,γιατί απώτερος σκοπός είναι, εν καιρώ, να τεθεί η εξουσία της Πολιτείας κάτω από το νόμοκαι μέσω της εφαρμογής των αρχών του να οδηγηθεί στην ελευθερία και στην αύξηση».

Ρήτρα 41: «Ίδρυση ανωτέρων σχολών για τη διδα­σκαλία των παιδιών... και για την αγία και μυστική επιστήμη μας... Οι αδελφοί πρέπει να κάνουν ό,τι είναι στην εξουσία τους για την ίδρυση πανεπιστημίων».

Ρήτρα 44: «Το πρώτο και μέγιστο από όλα τα προνό­μια είναι το ότι αυτός είναι ένας αδελφός, ότι δέχθηκε το νόμο, ότι έγινε ανεξάρτητος, ότι έδιωξε κάθε φόβο, που προέρχεται από συνήθειες και από τη θρησκεία».

Ρήτρα 66: «Μέλη του Τάγματος δικαιούνται να αναμείνουν να τους βρει κανείς το συζυγικό τους σύντροφο».

Ρήτρα 72: «Το μυστικό του Τάγματος προφυλάσσει τα μέλη του μ’ ένα απρόσβλητο ένδυμα μυστικότητας».

Κατά τον Kully όλα τα μέλη του ΟΤΟ είναι μασόνοι. Υπάρχει μια στοά για γυναίκες, η A.J.D. Dames de la Rose-Croix, μία Γυναικεία Λίγκα, Μία Εισαγωγική Σχο­λή για τη Μασονία.Το βασικότερο ζήτημα σε ό,τι αφορά την ιστορία αυτού του Τάγματος δεν είναι τίποτε άλλο από σεξ.«Πάνω σ’ αυτό οικοδομείται τεχνικά μία πνευματικότητα. Οι σεξουαλικές σχέσεις αυτών των ανθρώπων του ΟΤΟ και άλλων παρομοίων οργανώσεων είναι απόλυτα σωματική υπόθεση και το κακό πνεύμα εξαπατά τους ανθρώπους που αυτοονομάζονται αποκρυφιστές, ότι αυτό δημιουργεί πνευματικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων» (σ. 275).

Ύστερα από τα ανωτέρω στοιχείαο αντιχριστιανικός χαρακτήρας της όλης κίνησης είναι προφανής.

Από το βιβλίο:

Ο ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΤΕΥΧΗ 4-10,ΑΘΗΝΑ 1996

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΝ ΕΓΚΟΛΠΙΟΝ www.egolpion.com

Αντιαιρετικόν Εγκόλπιον       www.egolpion.com 

πηγή

Γέροντας Παϊσιος:Ο Θεός σε εκείνον που σιωπά μιλάει περισσότερο και τον ευεργετεί

Είπε ο Γέροντας Παΐσιος.

"Οι άνθρωποι πού έχουν δίκιο θέλουν και καλά και σώνει να έχουν όλο το δίκιο με το μέρος τους.

Κι αν δεν τους φτάνει, τότε δεν γυρεύουν τη δικαιοσύνη του Θεού, αλλά πηγαίνουν στα κοσμικά δικαστήρια να τη βρουν.

Όποιος δε μας πειράξει, να μη λέμε ποτέ, «ο Θεός να τον πληρώσει», γιατί ό Θεός πληρώνει πολύ ακριβά.

Απλώς να συγχωρούμε και να μη μιλάμε πολύ. Ό Θεός, σ’ εκείνον πού σιωπά, μιλάει περισσότερο και τον ευεργετεί".

πηγή

Ο Άγιος Αχίλλιος (15 Μαϊου)

ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ο Άγιος Αχίλλιος (15 Μαϊου)

Του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

Ο Άγιος Αχίλλιος γεννήθηκε στην Καππαδοκία πριν το τέλος του 3ου μ.Χ. αιώνα, από γονείς πλούσιους και ευσεβείς. Αυτοί τον ανέθρεψαν χριστιανικά και τον μόρφωσαν πλουσιοπάροχα. Μετά το θάνατο των γονέων του, μοίρασε την περιουσία τους στους φτωχούς και πήγε στους Αγίους Τόπους.

Εκεί έζησε κοντά στον Πανάγιο Τάφο. Κατόπιν επισκέφτηκε διάφορα ασκητήρια όπου ασκήθηκε στη νηστεία, στην προσευχή, την αγρυπνία και στις άλλες χριστιανικές αρετές. Ύστερα πήγε στη Ρώμη και στη Θεσσαλία, όπου κήρυξε το Χριστό και έκανε πολλά θαύματα. Έτσι διαδόθηκε πολύ η φήμη του και όταν χήρευσε ο θρόνος της Λαρίσης, αναδείχτηκε Αρχιεπίσκοπος της (315 περίπου). Ο Άγιος έλαβε μέρος μαζί με τον Οικουμένιο Τρίκκης και το Ρηγίνο Σκοπέλου, στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια το 325, στην οποία καταδικάστηκε η αίρεση του Αρείου.

Εκεί ο Άγιος θαυματούργησε, αναδεικνύοντας τη δύναμη της ορθής πίστης. Διαβάζουμε κατά λέξη σε κώδικα της Μονής Βαρλάαμ των Μετεώρων: «Τον Θεόν επικαλεσάμενος και έλαιον δι’ ευχής βλύσαι ποιεί (την πέτρα)». Μετά το πέρας της Συνόδου ο Μ. Κων/νος οδήγησε όλους τους ιεράρχες στη νέα πόλη που έκτιζε ο Αυτοκράτορας (Κωνσταντινούπολη). Εκείνοι προσευχήθηκαν στον Κύριο για να μείνει η πόλη στέρεα, ασάλευτη και ανίκητη. Ο αυτοκράτορας προέπεμψε τον Άγιο στη Λάρισα με πλούσια δώρα για ανεγέρσεις ναών και φιλανθρωπίες. Πριν αναχωρήσει ο Αχίλλιος από τη Βασιλεύουσα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Μητροφάνης, που δεν παρευρέθη λόγω της ασθενείας του στη Σύνοδο, ακούγοντας τα κατορθώματα του Αχιλλίου ζήτησε να τον δει και όταν αυτός τον επισκέφθηκε τον τίμησε και τον μακάρισε. Όταν επέστρεψε στη Λάρισα, του ετοιμάστηκε υποδοχή στην είσοδο της πόλης από ιερείς, μοναχούς και πλήθη πιστών Λαρισαίων. Μόλις ο Άγιος έφτασε, έπεφταν στα πόδια του και ασπάζονταν τα άκρα των ιματίων του. Το ποιμαντικό του έργο συνεχίστηκε μέχρι το θάνατό του (περίπου το 350), όχι μόνο στα όρια της Θεσσαλίας αλλά ως τα πέρατα της Ελλάδας.

Έτσι ο Αγιος Αχίλλιος θεωρείται δίκαια Ισαπόστολος, φωτισμένος κήρυκας του Ευαγγελίου και χαρισματικός διδάσκαλος της ορθής πίστης. Ακόμα τα συναξάρια τον χαρακτηρίζουν υπερασπιστή των φτωχών, πατέρα των ορφανών, ευεργέτη και πρόμαχο κάθε ανάγκης1. Κύριο χαρακτηριστικό του ήταν η υψοποιός ταπείνωση, πράγμα που επιβεβαιώνεται με το ακόλουθο περιστατικό. Προσκλήθηκε κάποτε ο Αγ. Αχίλλιος σε μια πόλη της Θεσσαλίας για κάποια ανάγκη της τοπικής τους Εκκλησίας. Οι κάτοικοι έκαναν μεγάλη προετοιμασία, αντάξια ενός επισκόπου, περιμένοντάς τον. Αφού ευπρέπισαν χώρους φιλοξενίας, καθάρισαν δρόμους, ετοίμασαν φαγητά, περίμεναν τον ερχομό του, που τον φαντάζονταν πάνω σε κάποιο πολυτελές άλογο με κουστωδία συνοδών, έναν δηλαδή ερχομό αντάξιο του αξιώματός του. Όμως, αντ' αυτών, είδαν δυο κληρικούς που έρχονταν πεζή.

Οι κάτοικοι της πόλης, νομίζοντας ότι ήταν προπομποί του Επισκόπου, ρώτησαν αν ο Άγιος ήταν κοντά. Όταν ο ένας από τους δυο κληρικούς είπε ότι αυτός είναι ο Επίσκοπός τους, οι απλοϊκοί κάτοικοι το εξέλαβαν σαν ειρωνεία. Μετά από λίγο, κι αφού επέμεναν ρωτώντας και ακούγοντας τα ταπεινά, γλυκά του λόγια, πείστηκαν ότι αυτός ήταν ο αρχιερέας τους και θαύμασαν την ταπείνωσή του. Βεβαίως, το ποίμνιό του ωφελήθηκε πολύ περισσότερο από την ταπείνωσή του παρά από τις αγαθοεργίες ή τους λόγους του.

Όταν κατάλαβε ότι πλησίαζε η μέρα της εκδημίας του, ζήτησε να κατασκευαστεί ο τάφος του. Κάλεσε τότε κλήρο και πιστούς, τους το ανακοίνωσε και τους έδωσε τις ύστατες συμβουλές. Πραγματικά, λίγες μέρες αργότερα, γύρω στο 350, κοιμήθηκε εν ειρήνη, παραδίδοντας την αγία του ψυχή στα χέρια του δικαιοκρίτη Θεού. Οι Λαρισαίοι τον θρήνησαν πολύ και τον κήδεψαν με μεγαλοπρέπεια. Λαός και κλήρος έθαψαν το άγιο του λείψανο στον ήδη ετοιμασμένο τάφο του. Επειδή εκείνα τα πρώτα χριστιανικά χρόνια δεν συνηθίζονταν η ανακομιδή λειψάνων κι επειδή πέρασαν πολλά έτη, ενώ μεσολάβησαν βαρβαρικές επιδρομές, έμεινε ο τάφος του Αγίου άγνωστος. Όμως ο Κύριος με θαύμα του, τριακόσια περίπου έτη αργότερα, την 10η του Φεβρουαρίου, φανέρωσε το λείψανο του εκλεκτού του Αγίου. Έτσι για τα επόμενα χρόνια, μέχρι την άλωση της πόλης απ’ τους Βουλγάρους, το λείψανο και ο τάφος του Αγίου ήταν πηγή θαυμάτων στους προστρέχοντες στη μεσιτεία του. Πάνω από τον τάφο του κτίστηκε και ιερός ναός, πιθανότατα αυτός που βλέπουμε ανεβαίνοντας στο λόφο του Φρουρίου2, νότια από το μπεζεστένι (οθωμανική σκεπαστή αγορά). Στα χρόνια της βουλγαρίικής ακμής, το 986, ο τσάρος Σαμουήλ άρπαξε το λείψανο του Αγίου και το τοποθέτησε σε λάρνακα στο νησάκι του Αγίου Αχιλλίου της Μικρής Πρέσπας, δημιουργώντας ένα ιερό προσκυνηματικό κέντρο για το βασίλειό του, δίνοντας συγχρόνως κύρος στην εξουσία του. Στο ίδιο νησάκι ο Σαμουήλ ανήγειρε μεγαλοπρεπή βασιλική, της οποίας σήμερα σώζονται τα ερείπια. Ο Βυζαντινος χρονογράφος Γεώργιος Κεδρηνός γράφει για την αρπαγή του αγίου λειψάνου: «Μετήγαγε δε (ο Σαμουήλ) και το λείψανον του Αγίου Αχιλλείου επισκόπου Λαρίσης χρηματίσαντος επί Κωνσταντίνου του μεγάλου, τη μεγάλη και πρώτη Συνόδω παρόντος, (...) και εις Πρέσπαν απέθετο, ένθα ήσαν αυτώ τα βασίλεια, οίκον κάλλιστον και μέγιστον επί τω ονόματι αυτού δομησάμενος». Από το 1981 το λείψανο του Αγίου βρίσκεται ξανά στη Λάρισα, στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό του Αγίου Αχιλλίου.

«Χαίροις της εώας αστήρ λαμπρός, και των Λαρισαίων λαμπαδούχος και

οδηγός, χαίροις ευσεβείας, λειμών ο ανθηφόρος, Αχίλλιε παμμάκαρ,

Τριάδος σκήνωμα.»

……………………………………….

1 Ματθαίος Λαγγής, Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ε΄ έκδοση, τόμος Ε΄ ,1996, σ. 428.

πηγή