Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος -ΟΤΑΝ Ο ΕΥΓΕΝΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ ΩΣ ΑΓΕΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΦΗ

Εδώ Κόνιτσα.

Και πάλι μαζί φίλοι μας, για να δούμε αυτή τη φορά τα παθήματα των «Πεντηκοστιανών», οι οποίοι προφανώς δεν είχαν μάθει για το ρεζίλεμα που υπέστησαν οι  «Μάρτυρες του Ιεχωβά», και έτσι δοκίμασαν και οι ίδιοι μέσα στο κατακαλόκαιρο την ζωντανή παρουσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας στην περιοχή.

Αλλ’ ας ξεκινήσουμε από την αρχή.

Σάββατο μεσημέρι 18 Ιουνίου.

Ένα αυτοκίνητο σταματά στην κεντρική πλατεία Κονίτσης και αποβιβάζονται τρεις κύριοι και δύο κυρίες. Μέχρις εδώ, όλα απολύτως φυσιολογικά και ουδέν σχόλιον.

Άλλωστε τόσος κόσμος είχε έρθει στην μικρή μας πολιτεία την ημέρα αυτή και για τον λόγο ότι στην αίθουσα του δημαρχιακού μεγάρου επραγματοποιείτο η σύναξη των μελών, απ’ όλη την Ελλάδα,  του Συλλόγου «Ενωμένη Ρωμιοσύνη» (ΕΡΩ).

(Μέρα που βρήκαν να έρθουν και οι «αφιλότιμοι»... Άρα βάσει της θεωρίας των πιθανοτήτων, πόσες πιθανότητες είχαν να έρθουν στην Κόνιτσα για «κήρυγμα», και να πέσουν επάνω α) στη σύναξη του ΕΡΩ και β) στην προετοιμασία της Ιεράς Μητροπόλεως για το συλλαλητήριο περί της «Κάρτας του Πολίτη» που πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία την άλλη μέρα; Θα χρειαστεί προφανώς μεγάλο κομπιούτερ για να βρούμε άκρη στον μαθηματικό προβληματισμό. Και όμως, οι ταλαίπωροι έπεσαν ακριβώς επάνω στην περίσταση. Όλη η Κόνιτσα επί ποδός πολέμου και οι «πράοι» Πεντηκοστιανοί, ως «μαϊντανός», για να αγρεύσουν θύματα! Εδώ ισχύει ο λόγος: «Πού πας ρε φίλε, πού πας; Καλά δεν ήξερες, δεν ρώταγες, όμως, για να μάθεις πριν ξεκινήσεις;».

Η πενταμελής λοιπόν αυτή ομάδα, έβγαλε από το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου τις εφημερίδες, χωρίστηκε σε δύο ομάδες και ξεκίνησε για το έργο του «ευαγγελισμού».

Ξεκίνησαν να κηρύξουν, όπως έλεγαν, τον Χριστό στην Κόνιτσα. (Βλέπετε στην Κόνιτσα υπάρχει η κελτική λατρεία και οι πιστοί λατρεύουν το δωδεκάθεο, και είχαν ανάγκη να γνωρίσουν ότι υπάρχει και η Χριστιανική Πίστη).

Το τι έγινε;

Α) Άναψαν τα τηλέφωνα, ειδοποιώντας οι πιστοί τους υπευθύνους κληρικούς, με το ειδικό σύνθημα γι’ αυτές τις περιπτώσεις «λύκοι στα πρόβατα».

Β) Οι περισσότεροι πιστοί όταν έρχονται πρόσωπο προς πρόσωπο με τους αυτόκλητους «ιεραποστόλους», τους έλεγαν και με μια δόση αστειότητας ότι χάνουν τον χρόνο τους, τα καύσιμα και τα χρήματά τους, και ότι δεν είναι τώρα καιροί για σπατάλες... Σοβαρά όμως τους παρακαλούσαν να φύγουν από την πλάνη και να επιστρέψουν και να γνωρίσουν καλά την Ορθοδοξία από την οποία κι έφυγαν.

Γ) Δεν έλειψαν βέβαια και αρκετοί που κράτησαν την εφημερίδα που τους πρόσφεραν τα ταλαίπωρα θύματα και ό,τι σχετικό έντυπο. Θα ρωτήσετε τώρα, και με το δίκιο σας, για ποιο λόγο δέχτηκαν να τα κρατήσουν;

Θα εκπλαγείτε όταν ακούσετε την απάντηση, όπως εξεπλάγημεν κι εμείς.

Προ καιρού έχει ξεκινήσει και στην Κόνιτσα ειδική εκστρατεία για την ανακύκλωση του χαρτιού.

Επειδή όμως οι κάτοικοι δέχτηκαν παρατηρήσεις από τους υπευθύνους για την σχετική αδιαφορία τους επί του θέματος, τώρα βρήκαν και αυτοί την ευκαιρία να δείξουν ότι έγιναν καλοί μαθητές και ότι απέκτησαν «οικολογική συνείδηση». Έτσι λοιπόν, όλες οι εφημερίδες και ό,τι σχετικό, έλαβαν την «άγουσαν» για το ροκάνισμα της ανακυκλώσεως. (Μεταξύ μας, οι κάτοικοι φάνηκαν καλοί μαθητές διότι είναι καλοκαίρι. Αν αυτό συνέβαινε τον χειμώνα, τα έντυπα θα ήταν ό,τι έπρεπε για προσανάμματα. Όπως ακριβώς είχε συμβεί με τα έντυπα «Σκοπιά» και «Ξύπνα» των «Μ.τ.Ι». Τι να κάνουμε φίλοι μου, κάποιες φορές οι περιστάσεις μας αναδεικνύουν και οικολόγους... Όχι παίζουμε).

Μια άλλη φαιδρή σκηνή που σημειώθηκε είναι η εξής: Σε κάποιο εστιατόριο της γραφικής μας πόλεως, κάποιοι σύνεδροι του ΕΡΩ, γευμάτιζαν. (Ήταν νομικοί, ιατροί, καθηγητές κ.λπ.). Ε λοιπόν, θεώρησαν οι «απόστολοι της πεντηκοστής» να πάνε σ’ αυτούς για να τους κάνουν «κατήχηση». Φυσικά οι άνθρωποι δεν ήθελαν να χαλάσουν την όμορφη ατμόσφαιρα της παρέας τους και δεν έδιναν σημασία. Οι κύριοι της «πεντηκοστής» επέμεναν. Έως ότου ένας από την παρέα τους λέει: «Ρε παιδιά, πρώτη φορά ήρθα για ν’ απολαύσω την Κόνιτσα, και θα μου το βγάλετε ξινό; Δεν μας ενδιαφέρει. Ή μάλλον, ελάτε σε λίγο στο συνέδριο κι εκεί να τα πούμε ξεκάθαρα»... Για το πότε εξαφανίστηκαν, ούτε και οι ίδιοι κατάλαβαν.

Εν τω μεταξύ κατέφτασαν και οι υπεύθυνοι κληρικοί επί των αιρέσεων. Το τι έγινε; Για να μη σας κουράζουμε, σας παραπέμπουμε να διαβάσετε το τι συνέβη με την επίσκεψη των «Μ.τ.Ι». Περίπου στο ίδιο μοτίβο βρίσκονται οι διάλογοι και οι σπαρταριστές απαντήσεις των θυμάτων.

Τα δε θεμελιώδη ερωτήματα  που έθεταν οι Ορθόδοξοι, έμεναν αναπάντητα.

Οι ταλαίπωροι προσπαθούσαν να αλλάζουν θέματα, αλλά το μόνο που κατόρθωναν ήταν να γίνονται καταγέλαστοι...

Εκεί δε που «έπεφτε τό γέλιο», είναι το εξής: Στην αρχή, οι Πεντηκοστιανοί φαίνονταν ευγενέστατοι και μελιστάλακτοι και την κάθε φράση τους την έκλειναν, κατά την συνήθειά τους, με το «αμήν» και το «αλληλούια». Όταν όμως άρχισαν να πέφτουν βροχή τα ερωτήματα από τους Ορθοδόξους και τα θύματα κατάπιναν τη γλώσσα τους, τότε ως δικός τους αντίλαλος ακουγόταν τώρα από την πλευρά των Κονιτσιωτών που είχαν συγκεντρωθεί. «Αμήν και αλληλούια».

Φυσικά δεν άντεξαν οι καημένοι οι άνθρωποι. Και ξαφνικά έγιναν τα φοβερά αποκαλυπτήρια! Οι μέχρι τη στιγμή εκείνη, ευγενείς και πράοι και ησύχιοι, άρχισαν να ωρίονται, να τα χάνουν, να μη μπορούν να συγκρατήσουν τη γλώσσα τους (κυρίως ο υπεύθυνος), σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που ένας εξ αυτών πραγματικά αιφνιδιάστηκε με το κατάντημα του αδελφού του, που όπως ισχυριζόταν πριν έρθει στην Κόνιτσα, είχε λάβει το «βάπτισμα του πνεύματος» και μάλιστα το χάρισμα της «προφητείας» και ιδίως της «πραότητας».

Έφτασε μάλιστα στο σημείο (ο πράος) να κάνει δήθεν με το κινητό ότι καλεί την αστυνομία για παρεμπόδιση «κηρύγματος» (όντως ο τύπος αυτός έβγαζε πολύ γέλιο).

Όταν όμως οι κληρικοί του είπαν ότι θέλουν να έρθει όχι μόνο η αστυνομία, αλλά θα κληθούν και οι δημοσιογράφοι με τις κάμερες που παρεβρίσκονταν για την κάλυψη των εκδηλώσεων, ότι θα έρθουν και νομικοί και ότι θα ανέβουν όλες οι σκηνές στο You Tube, τότε πραγματικά υπέστησαν πανωλεθρία. Κόντεψαν να μαλώσουν μεταξύ τους και μέσα στη σύγχυση και τον πανικό έψαχναν να βρουν το αυτοκίνητο για «άτακτη φυγή», πράγμα φυσικά που έγινε.

Στην ερώτηση των πιστών, μα που πάτε; Εσείς οι ίδιοι δεν καλέσατε την αστυνομία; Οι απαντήσεις θύμιζαν ανθρώπους, έχοντες προσφέρει «σπονδή στον Βάκχο». (Δηλαδή άνθρωποι όχι του Πνεύματος, αλλά του οινοπνεύματος).

Το δε χειρότερο για την ομάδα ήταν το ότι καθώς έφευγαν, ο αρχηγός τους, ο μέχρι πριν λίγη ώρα «αμήν και αλληλούια», με κατασκότεινο πρόσωπο, από την οργή λόγω του ρεζιλέματος, άφησε την αχαλίνωτη γλώσσα του να υβρίζει. Να υβρίζει χυδαία, βγάζοντας όντως μέσα από την καρδιά του το «πνεύμα του Πείθωνος» που τον είχε κυριεύσει...

Αυτά φίλοι μου, συνοπτικώ τω τρόπω για τους Πεντηκοστιανούς που έκαναν και αυτοί το λάθος να έρθουν στην Κόνιτσα. Και οπωσδήποτε θα το θυμούνται καλά το ωραίο μάθημα που πήραν.

Υ.Γ.: Μετά το πέρας του επεισοδίου, οι κληρικοί προέτρεψαν τους πιστούς να γίνει θερμή προσευχή για τα θύματα και αυτής της αιρέσεως, και ταυτοχρόνως επεσήμαναν το τι θα πει στην πράξη να φύγει κανείς από την μοναδική κιβωτό της σωτηρίας που είναι η Εκκλησία μας. Επίσης, κλήρος και λαός, για μια ακόμη φορά θαύμασαν την αξία της Ορθοδόξου Πίστεώς μας αλλά και την ποιμαντική μέριμνα της Εκκλησίας μας.