ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ κ.κ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο καί εὐσεβῆ λαό
τῆς καθ΄ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀδελφοί καί τέκνα μου ἐν Κυρίῳ.

Τό Μυστήριο τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου ὑπερβαίνει κάθε λογική καί ἐκπλήσσει ἀκόμα καί τόν νοῦ τῶν ὑπερκοσμίων δυνάμεων. Εἶναι μέγιστο θαῦμα «πᾶσαν ἔννοιαν ἐκπλῆττον καί συνέχον». Τό πῶς ὁ Θεός «μορφήν δούλου λαμβάνει» καί «ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ υἱός ἀνθρώπου γίνεται». Τό Μυστήριο τῶν Χριστουγέννων εἶναι Μυστήριο ταπεινώσεως καί θεϊκῆς πτωχείας, ὅπως χαρακτηριστικά λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν Δευτέρα πρός τούς Κορινθίους ἐπιστολή του: «γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ὅτι δι᾿ ἡμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε» (Β΄ Κορινθ. 8,9).

Δι΄ ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους ὁ Θεός ἔγινε πτωχός. Ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό του «ὁ ἔχων θρόνον οὐρανόν καί ὑποπόδιον τήν γῆν» καί ἐχώρεσε στήν μήτρα τῆς ἁγίας Παρθένου, ἀπό τή ὁποία ἔλαβε τήν ἀνθρωπότητα, γιά νά τήν ἁγιάσει καί τήν ἀφθαρτοποιήσει. Ἡ πλούσια ὑμνολογία μας περιγράφει αὐτή τήν θεία συγκατάβαση μέ τίς πιό ὡραῖες λέξεις καί ἐκφράσεις ὡς ἑξῆς:

Σήμερον ὁ Θεός ἐπί γῆς παραγέγονε

καί ἄνθρωπος εἰς οὐρανούς ἀναβέβηκε.

Ὁ ἄναρχος ἄρχεται καί ὁ Λόγος σαρκοῦται.

Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ υἱός τῆς παρθένου γίνεται.

Ὁ φύσει ἀόρατος ὁρᾶται σαρκί.

Ὁ Θεός μορφήν δούλου λαμβάνει.

Σπαργάνοις πλέκεται, ὁ τῆς δόξης Κύριος.

Παράδοξον Μυστήριον οἰκονομεῖται σήμερον,

καινοτομοῦνται φύσεις καί θεός ἄνθρωπος γίνεται.

Ὁ πλούσιος σέ δόξα Θεός ἔγινε ἐκουσίως πτωχός γιά τόν ἄνθρωπο. Γεννήθηκε ὑπό συνθῆ­κες ἐσχάτης πτωχείας, ἀκαθαρσίας καί ἐγκαταλείψεως. Μεγάλωσε διωκόμενος, ὑστε­ρού­μενος καί θλιβόμενος. Ἐξῆλθε στόν κόσμο ἀμφισβητούμενος, συκοφαντούμενος καί ἐπα­πει­λού­μενος. Δέν εἶχε τόπο ἀναπαύσεως, οὔτε χῶρο προστασίας. «Οὐκ εἶχε ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Ματθ. 8,20). Ἔζησε ὡς ὁ ἔσχατος καί ὡς ὁ ἐλάχιστος. Ἡ ἀποκορύφωση τῆς πτωχείας Του ἦταν τό Ἄχραντο Πάθος, ἡ προδοσία, ὁ Σταυρός καί ἡ Ταφή Του. Ἐταπείνωσε τόν ἑαυτό Του ὡς πρός τήν Θεότητα καί ἐξουδένωσε τήν ἀνθρωπότητά Του ὅσο οὐδείς τῶν ἀνθρώπων, τῶν κακούργων, τῶν ἐγκληματιῶν καί τῶν ἁμαρτωλῶν. Ταῦτα πάντα ὑπέμεινε μέ τήν θέληση Του γιά τόν ἄν­θρω­πο. Γιά νά νεκρώσει τήν ἁμαρτία στήν σάρκα Του καί νά χαρίσει τήν ζωή σέ κάθε ἄνθρωπο μέ τό Σῶμα Του. Διά τῆς πτωχείας Του ὁ Χριστός μετέδωσε σέ ὅλους ἐμᾶς Χάρη Ζωῆς. Διά τῆς ταπεινώσεως Του ὁ Θεός ὕψωσε τόν ἄνθρωπο στήν θέση τοῦ Θεοῦ. Αὐτό ὑπογραμμίζει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος λέγων: «Ὁ Θεός γίνεται ἄνθρωπος, ἵνα τόν ἄνθρωπον Θεόν ἀπεργάσηται».

Αὐτή εἶναι μιά πτωχεία πού πλουτίζει. Μιά ταπείνωση, πού ὑψώνει. Μιά νέκρωση πού ἀνασταίνει.

Ἡ πτωχεία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἶναι διαφορετική ἀπό τήν φτώχεια τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι στέρηση τῶν ἐγκοσμίων, πού προσκομίζει πλοῦτο ἐπουρανίων. Εἶναι ἔλλειψη τῶν ἀνέσεων τῆς ζωῆς, πού φέρνει ἀφθονία θησαυρῶν χάριτος. Ὁ Θεός ἐπτώχευσε, θά εἰπεῖ ταπεινώθηκε. Συνεπακόλουθα τῆς ταπεινῆς ζωῆς εἶναι ἡ στέρηση καί ὁ περιορισμός τῶν ὑλικῶν ἀπολαύσεων. Ὅταν ὁ Κύριος ἐμακάριζε τούς πτωχούς, «Μακάριοι οἱ πτωχοί», δέν ἐννοοῦσε τήν φτώχεια, ἀλλά ἐπεσήμαινε τόν παράγοντα τῆς ταπεινώσεως, πού εἶναι ἀπαραίτητος γιά τήν ἐξύψωση τοῦ ἀνθρώπου.

Mήπως, ἀδελφοί μου, τά ὅσα δεινά συμβαίνουν στόν τόπο μας εἶναι ἐπισήμανση τοῦ ἐκτροχιασμοῦ μας ἀπό τό δρόμο τῆς ταπεινώσεως καί ἀπόρροια τῆς ἐγωϊστικῆς ζωῆς μας; Τά ὑπερφίαλα οἰκονομικά προγράμματα, ἡ ἀλόγιστη κατανάλωση, ἡ ὑπέρμετρη ἐκμετάλλευση τῶν δώρων τῆς φύσεως, ὁ δαιμονικός ἐγωϊσμός ὁδήγησαν τήν κοινωνία μας στή σύγχρονη Βαβέλ, πού ὕψωσε μέν τόν ἀνθρώπινο λογισμό στά μεγάλα ἐπιτεύγματα, ἀλλά στό τέλος τόν τρέλανε, τόν σύγχυσε καί τόν ἀποκτήνωσε. Τά ἀποτελέσματα τῆς συγχύσεως τά ζοῦμε ὅλοι. Ἐπτω­χεύ­σα­με οἰκονομικά καί διαλυθήκαμε πνευματικά. Ἀναζητοῦμε τά αἴτια τῆς καταπτώσεως καί δέν εἰσερχό­μεθα εἰς τόν πυρῆνα τοῦ προβλήματος. Ἄν συνεχίσωμε ἔτσι, δυστυχῶς θά ἔχωμε τά χειρότερα.

Ἀδελφοί καί τέκνα μου πνευματικά.

Μή ἀναζητᾶτε τήν οἰκονομική ἀνάκαμψη στά προγράμματα τῶν Εὐρωπαίων καί στίς διακηρύξεις τῶν τραπεζιτῶν. Μή ἐλπίζετε σέ ἀνθρώπους, πού μᾶς βλέπουν εὔκολη καί νόστιμη λεία γιά τόν δικό τους πλουτισμό. Στραφεῖτε στήν ἠθική τοῦ Εὐαγγελίου καί ἀλλάξατε τρόπο ζωῆς. Μέ τή νοοτροπία πού μᾶς ὑπέβαλλαν μέχρι τώρα, μᾶς ἔφεραν στήν ἐξαθλίωση. Μᾶς ὑποσχέθηκαν παραδείσους, ἀλλά μᾶς ἔβαλαν στήν κόλαση καί τηγανιζόμαστε καθημερινά μέ τούς ὑπέρογκους φόρους, τήν στέρηση τῶν ἀπαραιτήτων καί κυρίως μέ τόν ψυχολογικό βομβαρδισμό πού ἐξόντωσε κάθε ἴχνος ἐλπίδος.

Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ τέμνει τή ζωή μας καί γεννᾶ τήν πραγματική ἐλπίδα, πού ἐκπη­γά­ζει ἀπό τόν πλοῦτο τῆς χάριτος Του. Ἄς καλέσωμε τόν Θεό στή ζωή μας. Ἄς θέσωμε χρι­στια­νι­κές ἀρχές στήν κοινωνία μας. Μαζί μας εἶναι ὁ Χριστός. Τό μήνυμα τῶν Ἀγγέλων πρός τούς ποι­μένες: «Μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον Σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος» (Λουκ. 2,10) εἶναι γιά μᾶς ἡ αὐγή μιᾶς και­νούργιας ζωῆς, εἰρήνης καί εὐδοκίας.

Ἐκ βάθους ψυχῆς εὔχομαι σέ ὅλους σας χρόνια πολλά, εἰρηνικά καί ἁγιασμένα.

Ἡ Χάρις τοῦ δι΄ ἡμᾶς ἐνανθρωπήσαντος Χριστοῦ μετά τοῦ πνεύματος ὑμῶν, ἀδελφοί, Ἀμήν.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ Ο ΦΘΙΩΤΙΔΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ