Τυπικόν Μηνός Φεβρουαρίου 2013

ΜΗΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
ἔχων ἡμέρας εἴκοσιν ὀκτώ
῾Η ἡμέρα ἔχει ὥρας 11 καὶ ἡ νὺξ ὥρας 13

1. Παρασκευή. Προεόρτια ῾Υπαπαντῆς, Τρύφωνος μάρτυ-
ρος. (†250). Βασιλείου Θεσσαλονίκης τοῦ ἐξ ᾿Αθηνῶν (†870),
᾿Αναστασίου νεομάρτ. τοῦ ἐκ Ναυπλίου (†1655).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται κατὰ τὴν ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν.
Eἰς τὴν λειτουργίαν μετὰ τὴν εἴσοδον, ἀπολυτίκια τὸ προε-
όρτιον «Οὐράνιος χορός», τοῦ μάρτυρος «῾Ο μάρτυς σου,
Κύριε» καὶ τοῦ ναοῦ. Κοντάκιον προεόρτιον, ἦχος δ΄, πρὸς
τὸ «᾿Επεφάνης σήμερον»
῾Ως ἀγκάλας σήμερον, πιστοί, καρδίας ׀ ἐφαπλοῦντες δέ-
ξασθε καθαρωτάτῳ λογισμῷ, ׀ ἐπιδημοῦντα τὸν Κύριον, ׀
προεορτίους αἰνέσεις προσᾴδοντες.
᾿Απόστολος παραλειφθείς, Κυρ. κη΄ ἐπιστ. (Κολασ. α΄ 12-
18)· Εὐαγγέλιον ἡμέρας, Παρ. ιε΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ϛ΄ 45-53).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Ἄξιον ἐστί». Κοινωνικὸν τῆς ἡμέρας.
Σημειώσεις. 1. Ὅπου τιμᾶται ἐπισημότερον ὁ ἅγιος Τρύφων ἢ ὁ
ἅγιος ᾿Αναστάσιος, ἡ ἀκολουθία τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου συμψάλλεται
μετὰ τῆς προεορτίου ἐκ τῆς οἰκείας φυλλάδος. Καταβασίαι οἱ εἱρμοὶ
«Χέρσον ἀβυσσοτόκον». Εἰς τὴν λειτουργίαν ᾿Απόστολος καὶ Εὐαγγέ-
λιον τοῦ ἑορταζομένου ἁγίου, κοινωνικὸν «Εἰς μνημόσυνον».
2. ᾿Απὸ σήμερον μέχρι τῆς ἀποδόσεως τῆς ῾Υπαπαντῆς, πλὴν τῶν Κυ-
ριακῶν, δὲν ψάλλεται Παρακλητική.

2. † Σάββατον. Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΥ
ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «Οὐράνιος χορός», Δόξα, «῾Ο
μάρτυς σου, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀγκάλας σήμερον».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ἡ ἀκολουθία ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (τὰ 3
ἑσπέρια ἰδιόμελα τῆς ἑορτῆς δευτεροῦνται). Εἴσοδος, «Φῶς
ἱλαρόν», προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἰδιόμελα τοῦ Μηναίου, ἀλλ᾿ εἰς τὰ δύο τε-
λευταῖα μετὰ στίχων· α) «Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέ-
σποτα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί
μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων
τῶν λαῶν»· β) «Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν, καὶ δόξαν λαοῦ
σου Ἰσραήλ».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΟΝ «Χαῖρε, κεχαριτωμένη» τρίς. Ἀπόλυσις
«῾Ο ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεὼν βασταχθῆναι καταδε-
ξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν Χριστὸς ὁ ἀληθινὸς Θεὸς
ἡμῶν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ διὰ τὴν λι-
τὴν στιχηρὰ τῆς ἑορτῆς ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ, τρισάγιον κ.λπ. καὶ
ἀπολυτίκιον «Χαῖρε, κεχαριτωμένη».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Εἰς τὸ «Θεὸς Κύριος» τὸ «Χαῖρε, κεχαρι-
τωμένη» τρίς. Καθίσματα, ἀναβαθμοὶ καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ
Μηναίῳ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ὄρθρου τὸ τῆς ἑορτῆς, ὃ ζήτει Φεβρ. 2, «῏Ην
ἄνθρωπος ἐν ᾿Ιερουσαλήμ» (Λκ. β΄ 25-32).
Ὁ ν΄ ψαλμὸς καὶ τὰ λοιπὰ ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. ῾Ο κανὼν τῆς
ἑορτῆς μετὰ τῶν εἱρμῶν εἰς 6 («ἄνευ στίχων»).
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον»· (ἀντὶ τῆς
στιχολογίας τῆς ᾠδῆς τῆς Θεοτόκου Τὴν τιμιωτέραν) εἰς τὴν
θ΄ ᾠδὴν τὰ μεγαλυνάρια «᾿Ακατάληπτον ἐστὶ» μέχρι τοῦ
«Κατελθόντ᾿ ἐξ οὐρανοῦ», ἀπὸ δὲ τοῦ «Λάμπρυνόν μου τὴν
ψυχὴν» συμψάλλονται καὶ τὰ τροπάρια τῆς θ΄ ᾠδῆς (ὁ εἱρμὸς
καὶ τὸ α΄ τροπάριον δίς), εἶτα ὁ εἱρμὸς «Θεοτόκε, ἡ ἐλπίς...
᾿Εν νόμου σκιᾷ».
Ἐξαποστειλάριον καὶ αἶνοι ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ. Δοξολογία
μεγάλη καὶ τὸ ἀπολυτίκιον «Χαῖρε, κεχαριτωμένη».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. ᾿Αντίφωνα τὰ τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν
ἐφυμνίων αὐτῶν ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ.
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «᾿Εγνώρισε Κύριος τὸ σωτήριον αὐτοῦ, ἐναν-
τίον πάντων τῶν ἐθνῶν. Σῶσον ἡμᾶς, Υἱὲ Θεοῦ, ὁ ἐν ἀγκά-
λαις τοῦ δικαίου Συμεὼν βασταχθείς, ψάλλοντάς σοι ἀλλη-
λούια».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ψάλλονται μόνον τὸ ἀπολυτίκιον
«Χαῖρε, κεχαριτωμένη» καὶ τὸ κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθε-
νικήν». Εἶτα τὸ τρισάγιον.
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: 2ας Φεβρ., «Χωρὶς πάσης
ἀντιλογίας» (῾Εβρ. ζ΄ 7-17)· Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, «᾿Ανήγαγον
οἱ γονεῖς» (Λκ. β΄ 22-40).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «Θεοτόκε, ἡ ἐλπίς... ᾿Εν νόμου σκιᾷ καὶ
γράμματι» (ἀντὶ τοῦ Ἄξιον ἐστίν).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Ποτήριον σωτηρίου» (ἢ «᾿Εγνώρισε Κύριος
τὸ σωτήριον αὐτοῦ ἐναντίον πάντων τῶν ἐθνῶν· ἀλληλούια»)·
«Εἴδομεν τὸ φῶς». Ἀπόλυσις ὡς ἐν τῷ ἑσπερινῷ.

Εἰδήσεις. 1. Μέχρι τῆς ἀποδόσεως τῆς ῾Υπαπαντῆς εἰς τοὺς κανόνας
τῶν Μηναίων προτάσσεται καθ᾿ ἑκάστην ὁ τῆς ἑορτῆς.
2. Μέχρι τῆς θ΄ ὥρας τῆς ἀποδόσεως τῆς ῾Υπαπαντῆς εὐχὴ ἀπολύσεως
λέγεται ἡ ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῆς ἑορτῆς παρατεθεῖσα.
3. Εἰς τὴν καθ᾿ ἡμέραν λειτουργίαν ἕως τῆς ἀποδόσεως τῆς ῾Υπα-
παντῆς στιχολογοῦνται συνήθως τὰ τῆς ἑορτῆς ἀντίφωνα, ἀλλ᾿ εἰσοδι-
κὸν «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου
Συμεὼν βασταχθείς».

3. † ΚΥΡΙΑΚΗ μετὰ τὴν ἑορτήν. Συμεὼν τοῦ θεοδόχου καὶ
῎Αννης τῆς προφήτιδος. ᾿Ιωάννου, Νικολάου καὶ Σταματίου
τῶν ἐκ Σπετσῶν νεομαρτύρων (†1822). ῏Ηχος β΄, ἑωθινὸν β΄
(τυπικὸν 2ας Φεβρ., περίπτ. α΄ §§7-9).
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Χαῖρε, κεχαριτωμένη»·
κοντάκιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, μεθέορτα 3
«῾Ο ποιητὴς τῶν ἁπάντων» κ.λπ. εἰς 4, Δόξα, «᾿Ερευνᾶτε τὰς
γραφάς» (ζήτει εἰς τὴν λιτὴν τῆς 2ας Φεβρ.), Καὶ νῦν,
«Παρῆλθεν ἡ σκιά».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, Καὶ νῦν, «῾Ο παλαιὸς
ἡμερῶν νηπιάσας σαρκί» (ὁμοίως εἰς τὴν λιτὴν τῆς 2ας Φεβρ.)
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, Καὶ νῦν, τῆς ἑορτῆς
«Χαῖρε, κεχαριτωμένη».
ΑΠΟΛΥΣΙΣ «῾Ο ἐν ἀγκάλαις τοῦ δικαίου Συμεὼν βαστα-
χθῆναι καταδεξάμενος διὰ τὴν ἡμῶν σωτηρίαν καὶ ἀναστὰς
ἐκ νεκρῶν Χριστός».Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ.
καὶ ἀπολυτίκιον «Χαῖρε, κεχαριτωμένη».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύρι-
ος» ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», Δόξα, τὸ αὐτό, Καὶ νῦν,
«Χαῖρε, κεχαριτωμένη». [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, καὶ ἀνὰ ἓν τῆς ἑορτῆς (3
Φεβρουαρίου) ἀντὶ θεοτοκίων. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ
ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (β΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά-
ξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος καὶ ὁ τῆς ἑορτῆς (2 Φεβρ.) ἀνὰ
4· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ μεσῴδιον κάθισμα τῆς ἑορτῆς· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ
ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Χέρσον ἀβυσσοτόκον»· «Τὴν
τιμιωτέραν», καὶ ὁ εἱρμὸς «[Θεοτόκε ἡ ἐλπίς...] ᾿Εν νόμου
σκιᾷ καὶ γράμματι».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ β΄ ἀναστάσιμον
«Τὸν λίθον θεωρήσασαι», καὶ τὸ τῆς ἑορτῆς «᾿Ατρέπτως καθ᾿
ὑπόστασιν» (3 Φεβρ.).
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τῆς ἑορτῆς (2 Φεβρ.)
προσόμοια 3 «Νόμον τὸν ἐν γράμματι» κ.λπ. εἰς 4, εἰς στίχους
τὰ δύο τελευταῖα α) «Νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσπο-
τα, κατὰ τὸ ῥῆμά σου, ἐν εἰρήνῃ· ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου
τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν
λαῶν», β) «Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου
᾿Ισραήλ»· Δόξα, τὸ β΄ ἑωθινὸν «Μετὰ μύρων προσελθού-
σαις», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη,
«Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα τῆς ἑορτῆς μετὰ τῶν
ἐφυμνίων αὐτῶν, ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ (εἰς μὲν τὸ β΄ «Σῶσον
ἡμᾶς... ὁ ἐν ἀγκάλαις», εἰς δὲ τὸ γ΄ «Χαῖρε, κεχαριτωμένη») [ἢ
τὰ τυπικὰ καὶ οἱ μακαρισμοὶ τοῦ ἤχου εἰς 4 καὶ 4 ἐκ τῆς ϛ΄
ᾠδῆς τοῦ κανόνος τῆς ἑορτῆς].
ΕΙΣΟΔΙΚΟΝ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν... Σῶσον ἡμᾶς... ὁ
ἀ ν α σ τ ά ς».
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «῞Οτε κατῆλθες», «Χαῖ-
ρε, κεχαριτωμένη» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «῾Ο μήτραν
παρθενικήν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. Προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τοῦ
ἤχου. ᾿Απόστολος: Κυρ. ιε΄ ἐπιστ., «῾Ο Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ
σκότους φῶς λάμψαι» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιε΄
Ματθ., «Νομικός τις προσῆλθε τῷ ᾿Ιησοῦ» (Μτθ. κβ΄ 35-46).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
ΑΠΟΛΥΣΙΣ ὡς εἰς τὸν ἑσπερινόν.

4. Δευτέρα. ᾿Ισιδώρου τοῦ Πηλουσιώτου (†436-440). ᾿Ιωάν-
νου ὁσίου, Νικολάου ὁμολογητοῦ (†868), ᾿Αβραμίου ἱερο-
μάρτυρος (†347).
Εἰς πάσας τὰς μεθεόρτους ἡμέρας ἡ ἀκολουθία ψάλλεται
μόνον ἐκ τοῦ Μηναίου (ὅρα ἔμπροσθεν, γεν. τυπικὰς διατά-
ξεις §§52-63). ᾿Απόστολος παραλειφθείς, Κυρ. λβ΄ ἐπιστ. (Α΄
Τιμ. δ΄ 9-15)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ.
ϛ΄ 54-ζ΄ 8).

5. Τρίτη. ᾿Αγάθης μάρτυρος (†251)· Πολυεύκτου πατριάρ-
χου Κωνσταντινουπόλεως (†570), Θεοδοσίου ὁσίου τοῦ ἐν
Σκοπέλῳ, ᾿Αντωνίου νεομάρτυρος τοῦ ᾿Αθηναίου (†1774).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. ιϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ε΄ 11-21)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ζ΄ 5-16).

6. Τετάρτη. Βουκόλου ἐπισκόπου Σμύρνης (α΄ αἰ.), Φωτίου
Κων/πόλεως τοῦ μεγάλου καὶ ἰσαποστόλου (†891).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. ιϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Γαλ. ϛ΄ 2-10)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ζ΄ 14-24).
Εἴδησις. Σήμερον ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου Φωτίου –προστάτου τῆς Ἱ.
Συνόδου τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Ἑλλάδος– τελεῖται πανηγυρικὴ συνοδικὴ
λειτουργία, καθιερωθεῖσα συνοδικῇ ἀποφάσει ἀπὸ τοῦ ἔτους 1926. Ἡ
ἰδιαιτέρα ἀκολουθία τοῦ ἁγίου συμψάλλεται μετὰ τῶν μεθεόρτων, κατὰ
τὴν διάταξιν τῆς φυλλάδος, ἀλλ᾿ εἰς τὸν ἑσπερινὸν ψάλλονται καὶ τὰ 6
ἑσπέρια προσόμοια τοῦ ἱεράρχου, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον αὐτοῦ, Καὶ νῦν,
τῆς ἑορτῆς· εἰς τὴν λειτουργίαν ἀναγνώσματα τοῦ ἁγίου, ἅ περ ζήτει τῇ
13ῃ Νοεμβρίου.

7. Πέμπτη. Παρθενίου ἐπισκόπου Λαμψάκου (δ΄ αἰ.), Λου-
κᾶ ὁσίου τοῦ ἐν Στειρίῳ ῾Ελλάδος (†946).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Εφ. α΄ 1-9)· Εὐαγ-
γέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ. ζ΄ 24-30).

8. Παρασκευή. Θεοδώρου στρατηλάτου μεγαλομάρτυρος
(† 319), Ζαχαρίου τοῦ προφήτου (†620 π.Χ.).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται μετὰ τῶν ὕμνων τῆς ἑορτῆς (μεθε-
όρτων) ἄνευ καταβασιῶν καὶ δοξολογίας μεγάλης, κατὰ τὴν
ἐν τῷ Μηναίῳ τάξιν· ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. ιϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ.
(᾿Εφεσ. α΄ 7-17)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μρ.
η΄ 1-10).

9. Σάββατον. ᾿Απόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς ῾Υπαπαντῆς. Νικη-
φόρου μάρτυρος (†257), Μαρκέλλου Σικελίας, Φιλαγρίου Κύ-
πρου, Παγκρατίου Ταυρομενίου (δ΄ αἰ.).
῾Η ἀκολουθία ψάλλεται ὡς τῇ πρώτῃ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς κα-
ταλιμπανομένων ἐν τῷ ἑσπερινῷ τῶν ἀναγνωσμάτων καὶ ἐν
τῷ μεσονυκτικῷ τῶν διὰ τὴν λιτὴν στιχηρῶν. Ἐν τῷ ὄρθρῳ
καταλιμπάνονται ὁ πολυέλεος, τὸ κάθισμα αὐτοῦ, καὶ τὸ
Εὐαγγέλιον μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ· ὅθεν μετὰ τὰ δύο
καθίσματα, ὁ ν΄ ψαλμὸς καὶ εὐθὺς ὁ κανὼν τῆς ἑορτῆς. ᾿Αντὶ
τοῦ συναξαρίου τῆς ἑορτῆς ἀναγινώσκεται τὸ τῆς 9ης τοῦ
μηνός. Ἐν τῇ λειτουργίᾳ προκείμενον καὶ ἀλληλουιάριον τῆς
ἑορτῆς· ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ. ιϛ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ι΄
23-28)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιϛ΄ ἑβδ. Ματθ. (Ματθ. κδ΄
34-37, 42-44).

10. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙϚ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Χαραλάμπους ἱερομ.
τοῦ θαυματουργοῦ (†202). ᾿Αναστασίου ᾿Ιεροσολύμων,
Ζήνωνος ὁσίου τοῦ ταχυδρόμου (δ΄ αἰ.). ῏Ηχος γ΄, ἑωθινὸν γ΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «Χαῖρε, κεχαριτωμένη»· κοντά-
κιον «῾Ο μήτραν παρθενικήν»· (μικρὰ) ἀπόλυσις μὲ τὸ χαρα-
κτηριστικὸν τῆς ἑορτῆς.
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6, καὶ τοῦ ἁγίου
τὰ 3 πρῶτα προσόμοια «῞Ολος ἐκ νεότητος» κ.λπ. εἰς 4,
Δόξα, τοῦ Μηναίου «Ἔθυσας τῷ Θεῷ», Καὶ νῦν, «Πῶς μὴ
θαυμάσωμεν».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας καὶ
τὰ ἀναγνώσματα τοῦ Μηναίου.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ ἁγίου «Τὸν νοερὸν
ἀδάμαντα», Καὶ νῦν, τῆς Παρακλητικῆς «Νεῦσον παρακλή-
σεσιν».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Εὐφραινέσθω τὰ οὐράνια», Δόξα, τοῦ
ἁγίου «Ὡς στῦλος ἀκλόνητος», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος
ἀπόκρυφον»· καὶ ἀπόλυσις.
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμόν, ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ διὰ τὴν λιτὴν ἰδιόμελα τοῦ ἁγίου ὡς ἐν
τῷ Μηναίῳ, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ. καὶ
τὸ ἀπολυτίκιον τοῦ ἁγίου «Ὡς στῦλος ἀκλόνητος».
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς
Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν.
[Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ πολυέλεος τοῦ ἁγίου.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῆς α΄ στιχολογίας (ἀλλ᾿ εἰς
τὸ Καὶ νῦν τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου «Σὲ
τὴν μεσιτεύσασαν»)· εἶτα τὰ ἀναστάσιμα τῆς β΄ στιχολογίας
μετὰ τοῦ θεοτοκίου αὐτῶν· εἰς δὲ τὴν γ΄ στιχολογίαν τὸ
κάθισμα τοῦ Μηναίου «Ἔργοις ἔλαμψας», Δόξα, τὸ μετὰ τὸν
πολυέλεον «Τὴν καθαρότητα», Καὶ νῦν, «Τὴν ἀπειρόγα-
μον»*. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προ-
κείμενον τοῦ ἤχου.
* Περὶ τῶν καθισμάτων τὸ Τ.Μ.Ε. δὲν τηρεῖ ἑνιαίαν γραμμὴν εἰς ἑκάστην
περίπτωσιν ἑορταζομένου ἁγίου ἔχοντος πολυέλεον καὶ τυγχάνοντος ἐν Κυριακῇ.
Εἰς τὰς περιπτώσεις ταύτας ἀκολουθεῖται ἐνταῦθα μία ἑνιαία τάξις, καθ᾿ ἣν συνήθως
οὐδὲν ἀναστάσιμον κάθισμα παραλείπεται, ἀλλὰ μόνον ἓν τοῦ ἁγίου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (γ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους
τάξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος (μετὰ τῶν εἱρμῶν) καὶ τοῦ
ἁγίου· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ κοντάκιον καὶ ὁ οἶκος τοῦ
ἱερομάρτυρος χῦμα καὶ ψάλλονται τὰ μεσῴδια καθίσματα
τοῦ μηναίου· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ τοῦ
οἴκου, καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «Ἀνοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν τιμι-
ωτέραν» καὶ ὁ εἱρμὸς «῞Απας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ γ΄ ἀναστάσιμον
«῞Οτι Χριστὸς ἐγήγερται», καὶ τὸ τοῦ ἁγίου μετὰ τοῦ
θεοτοκίου.
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 4, καὶ τοῦ ἁγίου
προσόμοια 3 εἰς 4 –εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα «Δίκαιος ὡς
φοίνιξ ἀνθήσει καὶ ὡσεὶ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθή-
σεται», «Τοῖς ἁγίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ
Κύριος»–, Δόξα, τὸ γ΄ ἑωθινὸν «Τῆς Μαγδαληνῆς Μαρίας»,
Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον
σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα-
καρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Εὐφραινέσθω», «Ὡς
στῦλος ἀκλόνητος» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον «Προστασία
τῶν χριστιανῶν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος –μετὰ προκειμένου τῆς 15ης
Δεκ.– τοῦ ἁγίου, ᾿Οκτ. 26, «᾿Ενδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι» (Β΄ Τιμ.
β΄ 1-10)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιϛ΄ Μτθ., «Εἶπεν ὁ Κύριος... ἄνθρω-
πός τις ἀποδημῶν» (Μτθ. κε΄ 14-30).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

11. Δευτέρα. Βλασίου ἱερομάρτυρος (†316). Θεοδώρας βα-
σιλίσσης (†867) τῆς στερεωσάσης τὴν ὀρθοδοξίαν.
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς
βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-30).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ἐφεσ. α΄ 22-β΄ 3)·
Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Δευτ. β΄ ἑβδ. ᾿Ιωάννου (᾿Ιω. β΄ 1-
11).

12. Τρίτη. Μελετίου ᾿Αντιοχείας (†381). ᾿Αντωνίου (Β΄)
Κων/πόλεως (†901), Χρίστου νεομάρτυρος τοῦ κηπουροῦ
(†1748).
᾿Απόστολος: παραλειφθείς, Κυρ. ιϛ΄ ἐπιστ. (Β΄ Κορ. ϛ΄ 1-10)·
Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Τρ. δ΄ ἑβδ. ᾿Ιωάννου (᾿Ιω. ζ΄ 1-13).

13. Τετάρτη. Μαρτινιανοῦ ὁσίου (ε΄ αἰ.). ᾿Ακύλα καὶ Πρι-
σκίλλης, Εὐλογίου ᾿Αλεξανδρείας (†607).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Εφεσ. γ΄ 8-21)· Εὐ-
αγγέλιον: παραλειφθέν, Τετ. β΄ ἑβδ. ᾿Ιωάννου (᾿Ιω. ε΄ 17-24).

14. Πέμπτη. Αὐξεντίου ὁσίου (†470). ᾿Αβραὰμ (ε΄ αἰ.) καὶ
Μάρωνος (δ΄ αἰ.) τῶν ὁσίων.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Εφεσ. δ΄ 14-17)·
Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Πέμ. δ΄ ἑβδ. ᾿Ιωάν. (᾿Ιω. η΄ 12-20).

15. Παρασκευή. ᾿Ονησίμου ἀποστόλου (†109). Εὐσεβίου
ὁσίου (ε΄ αἰ.), Μαΐωρος μάρτυρος, ᾿Ανθίμου ὁσίου (τοῦ Βα-
γιάνου) τοῦ ἐν Χίῳ (†1960).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (᾿Εφεσ. δ΄ 17-25)·
Εὐαγγέλιον: παραλειφθέν, Παρ. ϛ΄ ἑβδ. ᾿Ιωάν. (᾿Ιω. ιδ΄ 1-11).

16. Σάββατον. Παμφίλου μάρτυρος (†307) καὶ τῶν σὺν
αὐτῷ. Φλαβιανοῦ πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον
(βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51)
καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ.
ιζ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιδ΄ 20-25). Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιζ΄
ἑβδ. Ματθ. (Ματθ. κε΄ 1-13).

17. † ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ. Θεοδώρου μεγαλομάρτ.
τοῦ Τήρωνος (†307). Μαριάμνης ἀδελφῆς τοῦ ἀποστ.
Φιλίππου (α΄ αἰ.), Μαρκιανοῦ καὶ Πουλχερίας τῶν εὐσεβῶν
βασιλέων, Θεοστηρίκτου ὁσίου, Θεοδώρου νεομάρτ. τοῦ ἐν
Μυτιλήνῃ (†1795). ῏Ηχος δ΄, ἑωθινὸν δ΄.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκιον «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα,
«Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. ῾Ο προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 6 καὶ τὰ
προσόμοια τοῦ ἁγίου εἰς 4, Δόξα, τοῦ ἁγίου «Θείων
δωρεῶν», Καὶ νῦν, «῾Ο διὰ σὲ θεοπάτωρ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τοῦ ἁγίου «Τὴν θεοδώ-
ρητον χάριν», Καὶ νῦν, «῍Ω θαύματος καινοῦ» (Παρακλη-
τική, Σαβ. ἑσπέρας, εἰς τὰ ἀπόστιχα τοῦ β΄ ἤχου).
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸ φαιδρὸν τῆς ἀναστάσεως», Δόξα,
«Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως», Καὶ νῦν, «Πάντα ὑπὲρ ἔννοιαν».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί», τρισάγιον κ.λπ.
καὶ ἡ ὑπακοὴ τοῦ ἤχου.
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς
Κύριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια ὡς προεγράφησαν.
[Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ ἄμωμος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα, τῆς α΄ στιχολογίας μὲ θεοτο-
κίον «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος ἀπόκρυφον», καὶ τὰ τῆς β΄ στιχολογίας
μὲ τὸ θεοτοκίον αὐτῶν. Εὐλογητάρια. Ἡ ὑπακοή, οἱ ἀνα-
βαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (δ΄) μετὰ πάσης τῆς συνήθους τά-
ξεως αὐτοῦ.
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος μετὰ τῶν εἱρμῶν εἰς 4, καὶ ὁ τοῦ
ἁγίου εἰς 4 μετὰ στίχου «῞Αγιε τοῦ Θεοῦ»· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς
μεσῴδια καθίσματα ὡς ἐν τῷ Μηναίῳ· ἀφ᾿ ϛ΄ τὸ ἀναστάσιμον
κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου καὶ τὸ συναξάριον.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ «᾿Ανοίξω τὸ στόμα μου»· «Τὴν
τιμιωτέραν», «῞Απας γηγενής».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ δ΄ ἀναστάσιμον
«Ταῖς ἀρεταῖς ἀστράψαντες», τοῦ ἁγίου «Τοῖς πᾶσι τὰ
χαρίσματα» καὶ τὸ θεοτοκίον αὐτοῦ «Ταῖς σαῖς ἀγκάλαις».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ ἀναστάσιμα 4 καὶ τοῦ Μηναίου
προσόμοια 3 εἰς 4, εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α)
«Θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ», β) «Τοῖς ἁγίοις
τοῖς ἐν τῇ γῇ αὐτοῦ ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος», Δόξα, τὸ δ΄
ἑωθινὸν «῎Ορθρος ἦν βαθύς», Καὶ νῦν, «῾Υπερευλογημένη».
Δοξολογία μεγάλη, «Σήμερον σωτηρία».
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικὰ μετὰ μα-
καρισμῶν] (βλέπε ἔμπροσθεν, γεν. τυπ. διατάξεις §§64-66).
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸ φαιδρὸν τῆς
ἀναστάσεως», «Μεγάλα τὰ τῆς πίστεως» καὶ τοῦ ναοῦ,
κοντάκιον «Προστασία τῶν χριστιανῶν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: –μετὰ προκειμένου τοῦ
ἤχου– Κυρ. ιζ΄ ἐπιστ., «῾Υμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος» (Β΄
Κορ. ϛ΄ 16-ζ΄ 1)· Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιζ΄ Ματθ., «᾿Εξῆλθεν ὁ
᾿Ιησοῦς εἰς τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος» (Μτθ. ιε΄ 21-28).
Εἰς τὸ ᾿Εξαιρέτως «῎Αξιον ἐστίν».
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.

18. Δευτέρα. Λέοντος πάπα ῾Ρώμης (†461). ᾿Αγαπητοῦ
ἐπισκόπου Σινάου τοῦ ὁμολογητοῦ (δ΄ αἰ.).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτρ. β΄ 21-γ΄
9)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 13-17).

19. Τρίτη. ᾿Αρχίππου, Φιλήμονος καὶ ᾿Απφίας (α΄ αἰών).
Φιλοθέης ὁσιομάρτυρος τῆς ᾿Αθηναίας (†1589).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτρ. γ΄ 10-22)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 18-27).
Σημείωσις. Εἰς τοὺς ἑορτάζοντας τὴν ἁγίαν Φιλοθέην ναοὺς ἡ ἀκο-
λουθία ψάλλεται ἐκ τῆς ἰδιαιτέρας φυλλάδος αὐτῆς.

20. Τετάρτη. Λέοντος ἐπισκόπου Κατάνης († 780). Βησσα-
ρίωνος ὁσίου, Πλωτίνου ὁσίου.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτρ. δ΄ 1-11)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 28-38).

21. Πέμπτη. Τιμοθέου ὁσίου τοῦ ἐν Συμβόλοις (θ΄ αἰ.). Εὐ-
σταθίου ᾿Αντιοχείας (†360), Ζαχαρίου ᾿Ιεροσολύμων (†633),
᾿Ιωάννου Κωνσταντινουπόλεως τοῦ ἀπὸ σχολαστικῶν (†577).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Πέτρ. δ΄ 12-ε΄
5)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 38-44).

22. Παρασκευή. ῾Η εὕρεσις τῶν ἱ. λειψάνων τῶν ἁγίων
μαρτύρων τῶν ἐν τοῖς Εὐγενίου (†395-423).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Παρ. λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Πέτρ. α΄ 1-10)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Παρ. ιϛ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 1-9).

23. Σάββατον. Πολυκάρπου ἱερομάρτυρος ἐπισκόπου
Σμύρνης (†166).
῾Η ἀκολουθία τοῦ Σαββάτου μὲ ἀλληλούια εἰς τὸν ὄρθρον
(βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις §§45-51)
καὶ τὰ 8 νεκρώσιμα εὐλογητάρια. ᾿Απόστολος: ἡμέρας, Σαβ.
λγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Τιμ. β΄ 11-19)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. ιϛ΄
ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ιη΄ 2-8).

24. † ΚΥΡΙΑΚΗ (ΙϚ΄ ΛΟΥΚΑ) ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑ-
ΡΙΣΑΙΟΥ. ᾿Ιωάννου προφήτου, προδρόμου καὶ βαπτιστοῦ
ἐπὶ τῇ μνείᾳ τῆς α΄ καὶ β΄ εὑρέσεως τῆς τιμίας κεφαλῆς αὐτοῦ
(452). ῏Ηχος πλ. α΄· ἑωθινὸν ε΄. (Πρβλ. Τ.Μ.Ε., 10 Φεβρ. §§3-5.)
῎Αρχεται τὸ Τριῴδιον
Σημείωσις. Ἀπὸ σήμερον ἄρχονται συμψαλλόμενοι οἱ ἐν τῷ λειτουρ-
γικῷ βιβλίῳ τοῦ Τριῳδίου περιεχόμενοι ὕμνοι. ῎Εν τισι ναοῖς πρὸ τῆς ἐ-
νάρξεως τοῦ ἑσπερινοῦ τίθεται ὑπὸ τὴν ἐν τῷ τέμπλῳ εἰκόνα τοῦ Χρι-
στοῦ ἐπὶ ηὐτρεπισμένου σκίμποδος τὸ λειτουργικὸν βιβλίον τοῦ Τριῳ-
δίου, ἔνθα μεταβαίνει ὁ πρωτοψάλτης (ἐκπροσωπῶν τοὺς ἐν τοῖς ἀναλο-
γίοις ὑπηρετοῦντας), βάλλει πρὸ τῆς εἰκόνος μετανοίας 3, ἀσπάζεται
αὐτήν, λαμβάνει μετὰ χεῖρας τὸ Τριῴδιον καὶ ἀσπάζεται αὐτό, ποιεῖ
πάλιν μετανοίας μικρὰς 3 καὶ ἀπέρχεται μετὰ τοῦ Τριῳδίου εἰς τὴν
οἰκείαν θέσιν αὐτοῦ.
Εἰς τὴν θ΄. ᾿Απολυτίκια «᾿Απόστολοι, μάρτυρες», Δόξα,
«Μνήσθητι, Κύριε»· κοντάκιον «῾Ως ἀπαρχάς».
Εἰς τὸν ἑσπερινόν. Ὁ προοιμιακὸς καὶ τὸ Ψαλτήριον.
ΕΙΣ ΤΟ «ΚΥΡΙΕ, ΕΚΕΚΡΑΞΑ», ἀναστάσιμα 4, τὰ ἰδιόμελα
τοῦ Τριῳδίου «Μὴ προσευξώμεθα» (δίς) καὶ «Φαρισαῖος κε-
νοδοξίᾳ» (ἅπαξ), καὶ προσόμοια τοῦ Προδρόμου 3 «Χαίροις
ἡ ἱερὰ κεφαλὴ» κ.λπ., Δόξα, «Παντοκράτορ Κύριε», Καὶ νῦν,
τὸ α΄ θεοτοκίον τοῦ ἤχου «᾿Εν τῇ ᾿Ερυθρᾷ θαλάσσῃ».
ΕΙΣΟΔΟΣ, «Φῶς ἱλαρόν», τὸ προκείμενον τῆς ἡμέρας.
ΑΠΟΣΤΙΧΑ τὰ ἀναστάσιμα, Δόξα, τὸ ἰδιόμελον τοῦ
Προδρόμου «῾Η τῶν θείων ἐννοιῶν», Καὶ νῦν, τοῦ Τριῳδίου
«Βεβαρημένων τῶν ὀφθαλμῶν μου».
ΑΠΟΛΥΤΙΚΙΑ «Τὸν συνάναρχον Λόγον», Δόξα, τοῦ
Προδρόμου «᾿Εκ γῆς ἀνατείλασα», Καὶ νῦν, «Τὸ ἀπ᾿ αἰῶνος
ἀπόκρυφον».
Εἰς τὸ μεσονυκτικόν. Μετὰ τὸν ν΄ ψαλμὸν ὁ τριαδικὸς
κανὼν τοῦ ἤχου, [εἶτα ψάλλε, εἰ βούλει, Δόξα, τὸ εἰς τὸν
στίχον τῶν αἴνων ἰδιόμελον τοῦ Προδρόμου «῾Η πρῴην ἐπὶ
πίνακι», Καὶ νῦν, θεοτοκίον «Θεοτόκε, σὺ εἶ ἡ ἄμπελος...
μετὰ τοῦ προδρόμου»], τὰ τριαδικὰ «῎Αξιον ἐστί»· τρισάγιον
κ.λπ. καὶ τὰ κατανυκτικὰ τροπάρια «᾿Ελέησον ἡμᾶς, Κύριε»
κ.λπ. [ἐὰν ὅμως ἐψάλη τὸ ἰδιόμελον τοῦ ἁγίου, ἀντ᾿ αὐτῶν
λέγεται τὸ ἀπολυτίκιον «᾿Εκ γῆς ἀνατείλασα»].
Εἰς τὸν ὄρθρον. Μετὰ τὸν ἑξάψαλμον, εἰς τὸ «Θεὸς Κύ-
ριος» τὰ ἐν τῷ ἑσπερινῷ ἀπολυτίκια. [Τὸ Ψαλτήριον καὶ ὁ
πολυέλεος.]
ΚΑΘΙΣΜΑΤΑ τὰ ἀναστάσιμα τῆς α΄ στιχολογίας (ἀλλ᾿ εἰς
τὸ Καὶ νῦν τὸ θεοτοκίον τοῦ ἀναστασίμου ἀπολυτικίου
«Χαῖρε, πύλη Κυρίου»)· εἶτα τὰ ἀναστάσιμα τῆς β΄
στιχολογίας μετὰ τοῦ θεοτοκίου αὐτῶν· εἰς δὲ τὴν γ΄ στιχο-
λογίαν τὸ κάθισμα τοῦ Μηναίου «᾿Αναδοθεῖσα ὡς χρυσός»,
Δόξα, τὸ μετὰ τὸν πολυέλεον «Ὁ Ἡρῴδης Πρόδρομε», Καὶ
νῦν, τὸ θεοτοκίον «Μωυσῆς ἑώρακεν». Εὐλογητάρια. Ἡ
ὑπακοή, οἱ ἀναβαθμοὶ καὶ τὸ προκείμενον τοῦ ἤχου.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ἑωθινὸν (ε΄) μετὰ τῆς τάξεως αὐτοῦ, μετὰ δὲ
τὸν ν΄ ψαλμὸν τὰ ἰδιόμελα Δόξα, «Τῆς μετανοίας», Καὶ νῦν,
«Τῆς σωτηρίας» καὶ εἰς τὸν στίχον «᾿Ελέησόν με, ὁ Θεός»,
«Τὰ πλήθη».
ΚΑΝΟΝΕΣ, ὁ ἀναστάσιμος, ὁ τοῦ Τριῳδίου καὶ ὁ τοῦ
Προδρόμου· ἀπὸ γ΄ ᾠδῆς τὸ ἀναστάσιμον κοντάκιον μετὰ
τοῦ οἴκου, τὰ μεσῴδια καθίσματα τοῦ Τριῳδίου «Ταπείνω-
σις ὕψωσε κατῃσχυμμένον» καὶ τὸ ἕτερον «Ταπείνωσις
ὕψωσε πάλαι τελώνην», Δόξα, τὸ τοῦ Προδρόμου «῾Ως ἐν
ταμείῳ» μετὰ τοῦ θεοτοκίου αὐτοῦ «Τὸ προσταχθέν»· ἀφ᾿ ϛ΄
τὸ κοντάκιον μετὰ τοῦ οἴκου τοῦ Τριῳδίου καὶ τὰ συνα-
ξάρια Μηναίου καὶ Τριῳδίου.
ΚΑΤΑΒΑΣΙΑΙ οἱ εἱρμοὶ τοῦ Τριῳδίου «῾Ως ἐν ἠπείρῳ πε-
ζεύσας»· «Τὴν τιμιωτέραν», καὶ ὁ εἱρμὸς «Θεὸν ἀνθρώποις
ἰδεῖν ἀδύνατον».
ΕΞΑΠΟΣΤΕΙΛΑΡΙΑ «῞Αγιος Κύριος», τὸ ε΄ ἀναστάσιμον
«῾Η ζωὴ καὶ ὁδός», τοῦ Τριῳδίου «῾Υψηγορίαν φύγωμεν»,
τοῦ Προδρόμου «Λαμπροφανὴς ἀνέτειλε» καὶ τὸ ὅμοιον
θεοτοκίον αὐτοῦ «Ψυχαγωγεῖται, πάναγνε».
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΝΟΥΣ στιχηρὰ ἀναστάσιμα 3, τοῦ Τριῳδίου
ἰδιόμελα 2 (κατὰ προτίμησιν τὰ τοῦ γ΄ ἤχου ὡς μὴ ψαλέντα
ἐν τῷ ἑσπερινῷ), καὶ προσόμοια τοῦ Προδρόμου 3 «῎Ηνοιξε
προπύλαια» κ.λπ., εἰς στίχους τὰ δύο τελευταῖα α) «᾿Εκεῖ
ἐξανατελῶ κέρας τῷ Δαυίδ, ἡτοίμασα λύχνον τῷ χριστῷ
μου», β) «Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν τῷ Κυρίῳ καὶ ἐλπιεῖ ἐπ᾿
αὐτόν»· Δόξα, τοῦ Τριῳδίου «Ταῖς ἐξ ἔργων καυχήσεσι», Καὶ
νῦν, «῾Υπερευλογημένη». Δοξολογία μεγάλη, «Ἀναστὰς ἐκ
τοῦ μνήματος» (ἢ «Σήμερον σωτηρία»).
Εἰς τὴν λειτουργίαν. Τὰ ἀντίφωνα [ἢ τὰ τυπικά, εἰς δὲ
τοὺς μακαρισμοὺς τὰ τροπάρια τοῦ ἤχου εἰς 4 καὶ ἡ ϛ΄ ᾠδὴ
τοῦ Τριῳδίου εἰς 4].
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟΝ ἀπολυτίκια «Τὸν συνάναρχον
Λόγον», «᾿Εκ γῆς ἀνατείλασα» καὶ τοῦ ναοῦ, κοντάκιον τοῦ
Τριῳδίου «Φαρισαίου φύγωμεν».
ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΤΑ. ᾿Απόστολος: –μετὰ τοῦ ἐν τῷ μηνολογίῳ
(24 Φεβρ.) προκειμένου– τοῦ Προδρόμου, Κυρ. ιε΄ ἐπιστ., «῾Ο
Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι» (Β΄ Κορ. δ΄ 6-15)·
Εὐαγγέλιον: Κυρ. ιϛ΄ Λουκᾶ, «῎Ανθρωποι δύο ἀνέβησαν εἰς
τὸ ἱερόν» (Λκ. ιη΄ 10-14).
ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΝ «Αἰνεῖτε»· «Εἴδομεν τὸ φῶς», καὶ τὰ λοιπὰ
τῆς λειτουργίας ὡς συνήθως.
Εἴδησις. Τὴν Τετάρτην καὶ τὴν Παρασκευὴν τῆς παρούσης ἑβδομά-
δος, ἥ τις καὶ «προφωνήσιμος» καλεῖται, «καὶ διὰ κρέατος ἀκινδύνως
καταλύομεν» (Θεόδωρος Βαλσαμῶν).

25. Δευτέρα. Ταρασίου Κωνσταντινουπόλεως (784-806).
῾Ρηγίνου ἱερομ. ἐπισκόπου Σκοπέλου (†335), ᾿Αλεξάνδρου
μάρτυρος τοῦ ἐν Θρᾴκῃ.
Διὰ τὰς ἐν καθημερινῇ ἀκολουθίας μετὰ Παρακλητικῆς
βλέπε ἔμπροσθεν εἰς τὰς γενικὰς τυπικὰς διατάξεις (§§1-30).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Δευτ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Πέτρ. α΄ 20-β΄ 9)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 9-13).

26. Τρίτη. Πορφυρίου ἐπισκόπου Γάζης (†420). Φωτεινῆς
μάρτυρος τῆς Σαμαρείτιδος, Θεοκλήτου καὶ λοιπῶν
μαρτύρων, ᾿Ιωάννου νεομάρτυρος τοῦ ἐν Κων/πόλει (†1575).
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τρ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Πέτρ. β΄ 9-22)·
Εὐαγγέλιον: ὁμοίως, Τρ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 14-23).

27. Τετάρτη. Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου († η΄ αἰ.). Στε-
φάνου τοῦ γηροκόμου.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Τετ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Β΄ Πέτρ. γ΄ 1-17)·
Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 24-31).

28. Πέμπτη. Βασιλείου ὁσίου τοῦ ὁμολογητοῦ (†750).
Προτερίου ἱερομάρτυρος ἀρχιεπ. Ἀλεξανδρείας (†457), Κυ-
ράννης νεομάρτυρος τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ (†1751).
Συμφώνως μὲ σημείωσιν τοῦ Μηναίου, ἐν τοῖς ἀποδείπνοις ψάλλεται
ἡ ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Κασσιανοῦ τοῦ ῾Ρωμαίου (29 Φεβρουαρίου),
ἐπειδὴ τὸ ἔτος δὲν εἶναι δίσεκτον.
᾿Απόστολος: ἡμέρας, Πέμ. λδ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ ᾿Ιωάν. α΄ 8-β΄
6)· Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. ιζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Μρ. ιγ΄ 31-ιδ΄ 2).
(δημοσίευσις 23/9/2012)

****

πηγή