ΠΛΗΣΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ Αρχιμ. Κύριλλος

            πηγή                                                                         

΄΄Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης» (Εκκλ. 1,2). Την διαπίστωση αυτή έκανε ο σοφός βασιλιάς Σολομών, αφού δοκίμασε όσες απολαύσεις, πλούτη, δόξα, εξουσία μπορούσε να του προσφέρει η ζωή. Ούτε οι διασκεδάσεις ούτε τα πλούτη ή τα ακριβά ενδύματα κατόρθωσαν να του προσφέρουν ικανοποίηση και να γεμίσουν την ύπαρξή του. Έρχονται στιγμές στην ζωή του καθενός που αισθάνεται άδειος, κενός, απογοητευμένος από την ζωή και την ματαιότητα της ύπαρξής του. Ακόμη και πολλοί πλούσιοι στο τέλος της ζωής τους αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι έζησαν μία ζωή άνετη, αλλά άδεια και ανώφελη. Μήπως οι διαπιστώσεις αυτές ή η φράση του Σολομώντος πρέπει να μας ρίξουν σε απαισιοδοξία; Αντιθέτως, οφείλουμε να παραδεχθούμε με απόλυτη ειλικρίνεια ότι τα χρήματα και οι απολαύσεις δεν φέρνουν την ευτυχία. Σε αυτό το συμπέρασμα έφθασε και ο σοφός Σολομών, ότι τα πάντα είναι μάταια και ανώφελα, εκτός από την τήρηση των εντολών του Θεού. Μόνον κοντά στον Χριστό ο άνθρωπος μπορεί να νοιώσει πραγματικά ευτυχισμένος. Μόνον ο Χριστός μπορεί να γεμίσει τις άδειες καρδιές, να ζεστάνει τις κρύες ψυχές και να δώσει νόημα στην ζωή μας. 
    Στις βροχερές βραδιές του χειμώνα που οι βροντές και οι αστραπές πολλούς τρομάζουν, τα μικρά παιδιά πετάγονται από το κρεβατάκι τους τρομαγμένα και αναζητούν την αγκαλιά της μητέρας για να νοιώσουν ασφάλεια και να αποκοιμηθούν γαλήνια. Έχουμε σκεφθεί πόσες φορές και εμείς ως παιδιά του Θεού νοιώθουμε την ανάγκη να προσφύγουμε στην θεϊκή Του αγκαλιά για να βρούμε ειρήνη και ασφάλεια μπροστά στις καταιγίδες και τις θύελλες της ζωής.
          Ο γέροντας Συμεών αξιώθηκε από τον Θεό να μην πεθάνει πριν δει τον ερχομό του Μεσσία. Και όταν έζησε την συνάντηση με τον μικρό Ιησού στον ναό την ημέρα της Υπαπαντής με ικανοποίηση είπε τον λόγο: »νυν απολύεις τον δούλον σου δέσποτα κατά το ρήμα σου εν ειρήνη ότι είδον οι οφθαλμοί μου  το σωτήριόν σου ό ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ» (Λουκ 2, 29). Ο Συμεών επιθυμούσε να δει τον Κύριο και ο Θεός του έδωσε την μεγάλη αυτή χαρά. Κατά την επίγεια παρουσία και δράση του Χριστού πολλοί είχαν την δυνατότητα  να Τον δουν, να Τον αγγίξουν, να Του μιλήσουν, όμως λίγοι εξ αυτών αναγνώρισαν στο πρόσωπό Του τον Μεσσία και Λυτρωτή του κόσμου, διότι η καρδιά τους παρέμενε σκληρή και διεφθαρμένη. Και σήμερα πολλοί αποτυγχάνουν να γνωρίσουν τον Χριστό, παρ’ ό,τι ακούν το Ευαγγέλιο και βλέπουν τα θαυμάσιά Του στην φύση και τον κόσμο. Ακούνε αλλά δεν καταλαβαίνουν, βλέπουν αλλά δεν εννοούν κατά την προφητεία του Ησαΐα (6,9). Ο Χριστός αποκαλύπτεται σε εκείνους που Τον αναζητούν με όλη τους την καρδιά και με πίστη Τον περιμένουν να έλθει στην ζωή τους και να την μεταμορφώσει ολοκληρωτικά.
    Όταν αντιμετωπίζουμε θλίψεις, δοκιμασίες, προβλήματα, και νοιώθουμε τις δυνάμεις μας μικρές να σηκώσουν το βαρύ αυτό φορτίο, τι θα κάνουμε; Θα παραμείνουμε μόνοι και αβοήθητοι ή θα ζητήσουμε βοήθεια από τον Θεό; Θα προσευχηθούμε, θα ακούσουμε την φωνή του Κυρίου που μας προσκαλεί: »ελάτε σε Μένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε βαριά φορτωμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω. Βάλτε τον ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από Μένα, ότι είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. Γιατί ο ζυγός μου είναι αγαθός και το φορτίο μου ελαφρύ» (Ματθ 11, 28-30). Ο Χριστός έχει την δύναμη να αφαιρέσει από μας κάθε φορτίο και δοκιμασία, να μας καθαρίσει από το βάρος της αμαρτίας και να μας δώσει ελπίδα και ενίσχυση. 
Η αμαρτία μας αγγίζει όλους, χωρίς καμία εξαίρεση όλοι είμαστε αμαρτωλοί. Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί σοβαρά ότι δεν αμάρτησε. Ο Χριστός για τον λόγο αυτό ήρθε πάνω στην γη, για να σηκώσει στους ώμους Του τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας και για μας εξασφαλίσει την λύτρωση, Αυτός ως ο μόνος Αναμάρτητος, με την θυσία Του στον Σταυρό. Όσο εμείς εξακολουθούμε να πιστεύουμε πως δεν έχουμε αμαρτίες, και τον εαυτό μας κοροϊδεύουμε και ειλικρινείς δεν είμαστε απέναντι στην συνείδησή μας και τον Θεό. Όσο αρνούμαστε να παραδεχθούμε τις αμαρτίες μας, τόσο απομακρυνόμαστε από τον Χριστό. Το Ευαγγέλιο του Χριστού είναι για όσους αναγνωρίσουν ότι είναι αμαρτωλοί. Για όλους αυτούς, και για όλους εμάς ήρθε ο Κύριος, ο μόνος Άγιος Θεός που από απέραντη αγάπη για τον αμαρτωλό άνθρωπο προσφέρεται θυσία πάνω στον Σταυρό. Ο Χριστός περιμένει από εμάς να Του ανοίξουμε ένα παραθυράκι για να εισέλθει στην ζωή μας. Μόνον αν εξομολογηθούμε τις αμαρτίες μας με ειλικρινή μετάνοια και ταπείνωση, αν πιστεύσουμε στην δύναμη της σταυρικής θυσίας του Κυρίου, μόνον τότε το αίμα του Χριστού μπορεί να μας καθαρίσει από την αμαρτία, και να μας ανοίξει τον δρόμο της σωτηρίας.