Οι δυο καλόγεροι

Δυο καλόγεροι που πήγαιναν σε προσκύνημα , έφτασαν στο πέρασμα ενός ποταμού. Εκεί είδαν μια πολύ όμορφη κοπέλα , που αναρωτιόταν τι να κάμει , μιας που το ποτάμι ήταν βαθύ και δεν μπορούσε να το περάσει . Χωρίς πολλά πολλά , ο ένας από τους δύο καλόγερους , την πήρε στην πλάτη του και την πέρασε στην άλλη όχθη , όπου την άφησε στην στεριά στις όχθες του ποταμού . Ύστερα οι καλόγεροι συνέχισαν το δρόμο τους . Ο άλλος καλόγερος όμως , μετά από μια ώρα άρχισε να γκρινιάζει : " Ασφαλώς δεν ήταν σωστό ν΄ αγγίξεις τη γυναίκα . Είναι αντίθετο προς τις εντολές Του Θεού να έρχεσαι σε στενή επαφή με γυναίκες . Πώς μπορείς να κάνεις κάτι που είναι αντίθετο με τους κανόνες των μοναχών ; " Ο καλόγερος που κουβάλησε τη γυναίκα , προχωρούσε σιωπηλός . Κάποια στιγμή όμως είπε : " Eγώ κουβάλησα τη γυναίκα και την άφησα στην όχθη του ποταμού πριν από μια ώρα ! Για μένα τέλειωσε εκείνο το γεγονός ... εσύ γιατί την κουβαλάς ακόμη ; " ...

Πόσα στ΄ αλήθεια παιγνίδια , και σε πόσες παγίδες μας ρίχνει το ίδιο μας το μυαλό ,και οι λογισμοί και οι σκέψεις μας. Είναι ένας σκοτεινός και ατελείωτος λαβύρινθος , που αν παγιδευτούμε μέσα σ΄ αυτό ,δύσκολα θα βρούμε τη σωτήρια διέξοδο ... Ας μην πέφτουμε εύκολα στις παγίδες του πονηρού ,που στήνει καθημερινά στο δρόμο μας , με τις πλεκτάνες των λογισμών μας . Ας μην ανοιγόμαστε σε κουβέντα μαζί τους , και ας μην υποκύπτουμε στα τεχνάσματα του πονηρού , να μας οδηγήσει σε λάθος μονοπάτια ...
Ας έχουμε "πάντα ανοικτά , πάντα άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας! "

πηγή