Ο ΦΟΒΟΣ

Αρχιμ. Κύριλλος

Η χυδαιότητα και η ανηθικότητα χαρακτηρίζουν την εποχή μας σε όλες της τις εκφράσεις. Στον δημόσιο βίο, την ιδιωτική μας ζωή, στα σχολεία, στην τηλεόραση, η καθημερινότητα μας βομβαρδίζει συνεχώς με αναισχυντίες και χυδαίες εικόνες και λέξεις. Ο χριστιανός οφείλει να αποφεύγει την ασχήμια που κυριαρχεί γύρω του και να γεμίζει την διάνοια και την ψυχή με ομορφιά και την παρουσία Θεού. Ας είμαστε προσεκτικοί με τι εικόνες τρέφουμε την ψυχή μας και ας διαφυλάξουμε την πνευματική μας υγεία συλλογιζόμενοι »όσα είναι αληθινά, όσα είναι σεμνά, όσα είναι δίκαια, όσα είναι αγνά»(Φιλ 4,8). Ας προσευχόμαστε στον Κύριο να μας διατηρεί αγνούς και καθαρούς μέσα σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από διαφθορά και ηθική μόλυνση.

Στην ζωή μας αντιμετωπίζουμε αντίξοες καταστάσεις, φόβο, άδικη συκοφαντία,  πονηρούς ανθρώπους, κακία από φίλους και γνωστούς. Η εικόνα της ζωής μας αντανακλά την πονηρή πλευρά της διεφθαρμένης από την αμαρτία φύσης του ανθρώπου. Υπάρχουν δοκιμασίες και θλίψεις, προβλήματα από τα οποία ο άνθρωπος δεν μπορεί εύκολα να απαλλαγεί. Αλλά για μας τους χριστιανούς, ακόμη και μέσα στις σκληρότερες δοκιμασίες υπάρχει ελπίδα και παρηγοριά, ένα σταθερό στήριγμα να στηριχθούμε και να ξεπεράσουμε τις όποιες δυσκολίες. Στην άλλη όψη της ζωής υπάρχει η παρουσία του Θεού, η πίστη και η αγαλλίαση που προσφέρει στις καρδιές  μας η πρόνοια και η προστασία του Θεού που διευθύνει τις ζωές των ανθρώπων. Ας χτυπήσουμε με εμπιστοσύνη την θύρα του Θεού και από εκεί θα προέλθει η άπειρη ευσπλαχνία Του. Ας πούμε όπως και ο ψαλμωδός:

Ο φόβος είναι ένα φοβερό συναίσθημα. Φοβάται ο άνθρωπος τον θάνατο, την αρρώστια, τα γηρατειά, το άγνωστο μέλλον, τους σεισμούς, τα φυσικά φαινόμενα, την βία, τον πόλεμο. Ο φόβος έχει την δύναμη να αποκαρδιώσει πλήρως τον άνθρωπο, να παραλύσει τις σωματικές του δυνάμεις. Η Αγία Γραφή μας λέει πως στους εσχάτους καιρούς τα πράγματα θα χειροτερεύσουν και »οι άνθρωποι θα παραλύουν από τον φόβο τους και από την προσμονή αυτών που πρόκειται να έρθουν στην οικουμένη» (Λουκ 21,26). Για να διώξουμε τον φόβο πρέπει να συμφιλιωθούμε με τον Θεό, να γεμίζουμε την καρδιά μας με την αγάπη του Χριστού: »Η αγάπη δεν εμπεριέχει φόβο. Η τέλεια αγάπη έξω βάλλει τον φόβο» (Α’ Ιω 4,18). Ο Χριστός θα διώξει τον φόβο από την καρδιά μας και θα την γεμίσει με την ελπίδα της παρουσίας Του.

»Έτσι να λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, ώστε να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον ουράνιο Πατέρα σας» (Ματθ 5,16). Ο σκοπός των χριστιανών στον κόσμο δεν είναι να κερδίζουν και να συγκεντρώνουν υλικά πλούτη ή να αποκτήσουν υψηλές κοινωνικές θέσεις. Για τους χριστιανούς ο κόσμος αυτός δεν είναι η πραγματική μας πατρίδα. Είμαστε περαστικοί στον κόσμο αυτό. Η πραγματική μας πατρίδα είναι ψηλά κοντά στον Θεό και η παρουσία μας στον κόσμο σκοπό έχει να φωτίζουμε τον σκοτεινό κόσμο με το φως της Θεϊκής λάμψης. Ο Χριστός είναι το φως που ήλθε στον κόσμο για να μεταδώσει στους ανθρώπους το δικό Του φως, αλλά οι άνθρωποι προτίμησαν το σκοτάδι και Τον σταύρωσαν. Δεν κατόρθωσαν όμως να σβήσουν το φως του Χριστού. Ο Σταυρός έγινε το φωτεινό σημείο που φώτισε όλον τον κόσμο, γιατί με τον Σταυρό Του ο Κύριος, τον θάνατο και την Ανάστασή Του άνοιξε τον δρόμο για να μπορέσει ο αμαρτωλός να πλησιάσει τον Θεό. Όποιος δέχεται με μετάνοια και πίστη τον Χριστό ως Σωτήρα του οφείλει να μεταδίδει το φως της πίστεως και της αλήθειας στο περιβάλλον του, να φωτίζει τους συνανθρώπους του με το παράδειγμα της αγίας του ζωής. Ας αναρωτηθούμε, έχουμε εμείς το φως της πίστης μας αναμμένο και έντονο ώστε να διαλύει τα σκοτεινά σημεία της παρούσης ζωής και να μεταδίδει φως ελπίδος στον κόσμο?

Ο Κύριος μας βεβαιώνει ότι αν ζητήσουμε από τον Θεό με πίστη θα λάβουμε απάντηση. ‘‘Μέχρι τώρα δεν ζητήσατε τίποτε στο όνομά μου. Ζητείτε και θα λάβετε για να είναι ολοκληρωμένη η χαρά σας» (Ιω 16,24). Η φτωχή πνευματική ζωή πολλών χριστιανών οφείλεται στο ότι δεν ζητάνε από τον Κύριο ή αν ζητάνε κάτι δεν το κάνουν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Έτσι είναι φυσικό να μην παίρνουν απαντήσεις στις προσευχές τους. Εάν εμείς θέλουμε  να δούμε τις προσευχές μας να ευοδώνονται και να λάβουμε τις θαυμαστές ευλογίες του Θεού στην ζωή μας  ας αρχίσουμε με πίστη και ελπίδα να ζητούμε από τον Κύριο και τότε η θεϊκή ευλογία θα μας κατακλύσει σαν καταρράκτης (πρβλ Μαλ 3,10. »Δοκιμάστε με τώρα και θα δείτε ότι θα σας ανοίξω τους καταρράκτες του ουρανού και θα σας πλημμυρίσω με άφθονη ευλογία!»).

Όταν αντιμετωπίζουμε αδικία και κακία οφείλουμε να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του Χριστού πάνω στον Σταυρό που μόνον ένας Θεός αγάπης μπορούσε να πει για τους σταυρωτές Του: »Πάτερ, άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσιν!». Αυτός είναι ο τρόπος που μας προτρέπει ο Λόγος του Θεού να κατανικούμε το κακό. »Μην νικιέσαι από το κακό, αλλά με όπλο το καλό να νικάς το κακό» (Ρωμ 12,21). Ας τυλίξουμε τους εχθρούς μας με την χριστιανική μας αγάπη. Ας αφήσουμε  την εκδίκηση στον Θεό, καθώς η δικαιοσύνη του Θεού θα έλθει πάνω στους δικαίους και θα κρίνει τους αδίκους και υβριστές.